EEN EERESCHULD.
MAGNETISEUR VOOR DE
RECHTBANK.
T
Rechtszaken
ARRONDISSEM ENTSRECHTBANK
TE ALKMAAR.
(Zitting van Dinsdag 18 September).
MET GESLOTEN DEUREN.
De zitting werd geopend en ook direct
weer gesloten met den persoon van den ge
detineerden arbeider Jan M., geboren te
Hoogwoud en wonende te Anna Paulowna,
welk heerschap zich had schuldig gemaakt
aan het tegenwoordig zoo veel besproken
artikel 248bis.
Mr. Judel van Bergen opponeerde als
verdediger.
De zaak werd op denzelfden voet voort
gezet met den arbeider Johann Hermann A
te Sijbecarspel die zich eveneens aan een
dergelijk soort feit had schuldig gemaakt.
Deze zaak werd tot nader order uitgesteld,
Hiermede was die score nog niet uitgeput,
want ook de 40 jarige kermisreiziger Jan S
uit Hilversum stond met gesloten deuren
terecht voor het voortgezette misdrijf, straf
baar gesteld bij art. 245 der strafwet, ge
pleega te Den Helder. In deze zaak trad
mr. Buiskool van Schagen op als raadsman
en verdediger Verdachte bevond zich op
vrije voeten. Eisch was 6 maanden gevange
nisstraf.
VAN WIE WAS DE HOND?
Conan Doyle geeft in zijn Sherlock
Holmes serie een interessante geschiedenis
over den spookhond van de Baskervilles,
doch het schijnt dat dit geheimzinnige dier
een pendant heeft gevonden in den melk.
boerehondehaar kleurigen konijnenjager van
Engel Pr., beter bekend als Engel van de
streek, die nu al zoo ongeveer voor de vierde
maal een rol speelde in het Alkmaarsche
rechtsmilieu. Eerst 2 maal voor den kanton
rechter en later 1 maal in appel voor de
meervoudige strafkamer.
De heele kwestie kwam hierop neer, dat
de hond van Engel 'n aanvalspoging had ge
waagd oip de massieve kuiten van den rijks
veldwachter Gerrit Minnee en zijn baas
toen door den kantonrechter was veroordeeld
Engel beweerde echter dat het de hond
was van zijn zwager Jan Visser, alias Jan
Dop en nu had de rechtbank heden den
veldwachter van Egmond aan Zee gere-
quireerd, om uit te maken op wiens naam
de hond stond in het register der gemeen
telijke hondenbelasting en burgelijken stand
Verldwachter ten Bruggencate deed zijn
best om de kwestie toe te lichten, Engel had
een gladde- en Jan een ruige, gele hond,
welke honden beiden vroeger aan de Striel
hadden toebehoord. Volgens Minee was het
een ruige hond, maar ten Bruggencate be
weerde dat de hond van Jan Dop veel
kwaadaardiger was.
E>e officier achtte deze inlichtingen niet
voldoende en vroeg vrijspraak, welke di
rect werd verleend.
DE DOKTER VAN WIERINGEN
BELEEDIGD.
De 32-jarige heer Julius Adrianus S., van
beroep boekhouder en amateur-journalist te
Wieringen, had in laatstgeinelde kwaliteit
op 17 April in een nummer van de
Schager Courant omtrent een auto-ongeval
onder den titel „ergerlijk gedrag van een
geneesheer" een en ander gelanceerd
omtrent den plaatselijken geneesheer dr.
Beeker, dat dezen esculaap niet aangenaam
aandeed en hem aanleiding gaf een klacht
in te dienen ter zake beleediging, met het ge
volg dat de correspondent thans te dier
zake terecht stond.
De verdachte, die zich mocht beroemen
op een verdediger, bestaande in den persoon
van mr. Buiskool uit Schagen, erkende het
geincrimeerde stuk te hebben geschreven,
doch ontkende de bedoeling te hebben gehad
den dokter te willen beleedigen. Bovendien
vermeende hij als correspondent, dat de aan
de redactie ter plaatsing aangeboden berich
ten, door deze werden gecorrigeerd.
Dr. Beeker, als eerste getuige gehoord,
verklaarde zich door het geheele stuk belee
digd te gevoelen. Hij was getelefoneerd toen
bedoeld ongeval was geschied en alstoen be
zig met patiënten. Aanvankelijk verstond
de dokter dat het betrof een handwond en
toen had hij gezegd: Laat deze patiënt
maar bij mij komen, doch toen hij later ver-
nam, d at het hief een hersenschudding be
trof, was hij naar de plaats van het onge
val gereden. Van eenige weigering was geen
sprake.
Verdachte beweerde dat ook was getelefo-
Niiar het Engelsch van Dorothea Oerard.
48.
Bleek als zij was, kreeg madame Zie-
linska nu toch een hoogroode kleur en richt
te den blik uit haar diep-liggende oogen
verwijtend op Malewicz.
„Een week?" herhaalde zij. „Ruim een
week? En u hadt op uw woord van eer be
loofd dat u mij dan waarschuwen zoudt!"
Voor het eerst zag Malewicz nu verle
gen.
„Zoo lang kan het toch niet zijn, want
dan zou ik 't wel gehoord hebben: hij kan
hier sinds gisteren of eergisteren zijn
„Verleden week heeft Jan het rijtuig in
Zloczek gezien" zei ik, keek naar hem en
was verbaasd, dat hij zoo ontsteld leek.
Met verlegen lach antwoordde hij:
„Dit bewijst dus, wat een slecht detec
tive ik ben, maar geloof mij, ik heb mijn
best gedaan".
Hij zuchtte zóó diep bij de laatste woor
den, dat de toorn van madame Zielinska
eenigszins bedaarde.
l\ vergeef het u, maar er moet geen
oogenblik meer verloren gaan. Voor van-
da?1S.1is het nu genoeg. Morgen, vóór het
ontbijt, zal ik een bode naar Krasno zenden
en die zal Bazyli vragen mij dadelijk te be
zoeken".
Malewicz boog het hoofd als in stille be
vestiging, maar zonder verder te spreken.
Toen ik een paar minuten later het vertrek
verliet, volgde hij mij in de gang.
neerd, dat geen andere medische hulp aan
wezig was.
Na de weigering door dr. Beeker, had
verdache zich gewend tot dr. Hoogkamer,
die direct bereid was de verlangde hulp te
verleen en.
Mevrouw Beeker—Toirkens werd ook ge
hoord als getuige k décharge. Zij had de
telefonische boodschap opgenomen en haar
man geroepen, die had gezegd tot den tele
fonist dat hij niet dadelijk kon komen, maar
dat men zich moest wenden tot dr. Hoogka
mer, arts te Middenmeer. Haar man was
later naar de plaats des onheils gereden.
Aangezien een der getuige a charge en
ook de getuigen van mr. Buiskoo, niet waren
gearriveerd, kwam onmiddellijk brigadier
Bergsma van Wieringen aan de beurt, welke
getuige weinig van de zaak kon verklaren.
Inmiddels was ook nog verschenen dr.
Hoogkamer, die verklaarde opgebeld te zijn
om hulp te verleenen, maar bezwaren maakte
betreffende den grooten afstand, toen hij
echter vernam dat geen andere arts toezeg
ging had gedaan en dr. Beeker had gewei
gerd was deze arts direct per auto naar ge
noemde plek van het ongeval vertrokken.
Het advies van dr. Beeker inzake den
geneesheer van Makkum werd niet heel prac-
tisch geacht. Deze geneesheer bevond zich
50 K M. van het ongeval en de telefonische
verbinding is zeer lastig en ingewikkeld.
De heer Oostinghout uit Zürich had ge
hoord dat dr. Beeker niet zou komen.
De verklaring van den niet aanwezigen
getuige Bossema werd op verzoek van den
officier voorgelezen. Hij had de in het be
richt gemelde feiten geheel overeenkomstig
de waarheid bevonden.
Over het algemeen kregen wij den indruk
dat de verdachte journalist, afgescheiden of
zijn correspondentie al of niet strafbaar
was, zich zeer verdienstelijk en actief had
gedragen met betrekking tot het ongeval.
Voorts kwam ook naar voren, dat dr.
Beeker aanvankelijk niet enthousiast zijn
hulp had toegezegd.
De officier releveerde dat het motor-onge
luk op den afsluitdijk twee onaangename
gevolgen, heeft gehad, voor den betrokken
persoon en voor dr. Beeker. Voorts rele
veerde de officier het gebeurde en liet uitko
men, dat verdachte is afgegaan op door an
deren verschafte gegevens. Dit noemde de
officier lichtvaardig en ontoelaatbaar, vooral
omdat de beleedigde geen gelegenheid
kreeg zijn standpunt uiteen te zetten. Spre
ker achtte inderdaad den dokter in zijn
eer en goeden naam aangerand, omdat niet
was gebleken, dat dr. Beeker geweigerd had
te komen. Het opzet ten slotte bewezen en
den correspondent verantwoordelijk achten
de, vorderde de officier veroordeeling tot
50 boete of 25 dagen hechtenis.
Mr. Buiskool behandelde in zijn uitvoe
rig pleidooi 4 punten, om na deze uiteenzet
ting tot de conclusie te komen, vrijspraak,
subsidiair ontslag van rechtsvervolging om
dat niet smaadschrift, doch eenv, beleedi
ging was ten laste gelegd. Er volgde het ge
bruikelijke juridische steekspel tusschen
parket en balie.
ERNSTIGE AANRIJDING.
De brandstoffenhandelaar Theodorus
Alphons Marie B. te Ursem, bereed op 6
Februari met zijn vrachtauto den smallen
Noorderdiik met zoo groote snelheid en
onvastheid van besturing, dat hij de aldaar
op den wegstaanden Cornelis B zóó geducht
aanreed, dat deze ongelukkige een gecom
pliceerde beenbreuk en schouderbreuk be
kwam en hij met bekwame spoed moest
worden opgenomen in het St. Elisabeth
ziekenhuis.
Hij werd aldaar behandeld door den chirurg
Dr. Kersemaker, die thans, nu hii als ger
tuige deskundige tegen den terecntstaanaen
brandstoffenhandelaar optrad geen zeker
heid op het volledig herstel van den nog
steeds in het ziekenhuis verpleegd worden
den heer Bakker kon geven.
In deze zaak werden nog verschillende
getuigen gehoord en de verdediging van de
verdachte was opgedragen aan Mr. Smal
advocaat te Alkmaar.
Uit de getuigen verklaringen, bleek dat ver
dachte met groote snelheid eerst tegen een
telefoonpaal en een brugleuning en vervol
gens tegen Bakker aan reed, waarop hij. met
zijn wagen in een heg terecht kwam.
De weg was glad en gevaarlijk, verklaar
den verschillende getuigen. Gevorderd werd
ter zake toebrenging van zwaar lichamelijk
letsel 200 boete of 60 dagen en ontzeg
ging rijbevoegdheid voor den tijd van 1 jaar.
Mr. Smal betuigde namens verdachte en
familie zijn leedwezen met het gezin Bak
ker en bepleitte althans een meer clemente
straf dan den door den officier gevorderd.
INBRAKEN.
Het O.M. bij de rechtbank te Leeuwarden
eischte gister tegen den 33-jarigen arbeider
H. van A., aldaar, die van tal van inbraken
in Frieslands hoofdstad wordit verdacht,
twee jaar gevangenisstraf, wegens diefstal
met braak ten huize van P. F. aan den Oos-
tergrachtswal, waarbij o.a. drie gouden tien
tjes werden gestolen, die hem bij uitgifte
noodlottig werden.
OFFERBUS GESTOLEN.
Voor de rechtbank te Almelo is de zaak
behandeld tegen den Pool T. L., die uit dc
synagoge te Almelo een offerbus gestolen
had met een inhoud van ruim 18 aan klein
geld.
Tegen verdachte, die bekende, werd een
gevangenisstraf van één jaar geëischt.
VALSCHE MUNTERIJ.
Voor de rechtbank te Almelo heeft terecht
gestaan L. W. uit Rotterdam. Hem was ten
laste gelegd, dat hij tusschen 1 Januari en
12 Mei 1934 in Enschede van tin, vermengd
met een hard metaal, valsche Nederlandsche
rijksdaalders heeft gemaakt en deze daarna
heeft uitgegeven.
Verdachte gaf het ten laste gelegde toe en
deelde mede, dat hij na zijn ontslag als ge
vangenbewaarder te Rotterdam naar Twente
was gekomen om werk te zoeken. Dit lukte
niet en omdat hij leelijk in den put zat, had
hij de kennis toegepast, die hij van den val-
schen munter F. in 1927 te Rotterdam had
opgedaan. Alles bij elkaar had hij ruim
honderd rijksdaalders en guldens vervaar
digd en getracht deze als echt en onver-
valscht in Oldenzaal, Hengelo, Goor en Zut-
fen uit te geven.
De officier van justitie noemde het ten
laste gelegde volkomen bewezen.
Valsche munterij is een zeer ernstig mis
drijf, waarop een maximum gevangenisstraf
van negen jaar staat. Weliswaar is W. nog
nooit veroordeeld, doch het reclasseerings-
rapport omtrent hem Is ongunstig. Spr.
eischte daarom een gevangenisstraf van 2
jaar en 6 maanden onder aftrek der preven
tieve hechtenis.
De toegevoegde verdediger mr. Baak ging
in het kort de levensgeschiedenis van W. na.
Deze laatste is in dienst geweest bij het R.
O.G. te Leeuwarden, daarna is hij overge
plaatst als bewaarder naar de bijzondere
strafgevangenis fn Sche^eningen en van
daar weer naar de strafgevangenis te Rot-
terdanij alwaar hij ten slotte ontslagen is.
Geldelijke moeilijkheden hebben meegewerkt
W. tot verkeerde dingen te brengen.
Ten slotte riep pleiter de clementie der
rechtbank in.
SMAAD.
In de Tribune van 12 Februari werd een
artikel opgenomen onder den titel: Curator
besteelt .boerin voor 13 koeien. De bewuste
curator diende hierop een aanklacht wegens
smaad althans beleediging in tegen den
schrijver van het artikel. Gisteren zou deze
zaak dienen voor de Vierde Kamer der Am-
sterdamsche rechtbank, doch, aangezien
noch verdachte, noch diens raadsman ver
schenen waren, werd verstek verleend.
Het O.M., waargenomen door mr, Rei-
„Waar is Pani Jadwiga?" fluisterde hij
opgewonden. „Toch niet op haar kamer?"
Het had dien middag geonweerd en was
toen gaan motregenen, zoodat wij in huis
gebleven waren.
„Ik geloof, dat zij in den salon is", zei
ik. „Ze had er over gedacht om te studee-
ren, maar ik hoor de piano toch niet".
Nu ik hem zoo dicht bij zag, werd ik ge
waar, dat hij den mond weer zoo stijf saam-
geknepen hield, wat altijd een bewijs van
sterke aandoening bij hem was.
„Wees dan zoo goed mij niet te volgen",
drong hij.
„Wat gaat u doen?" vroeg ik. „Toch
niet
„Die vraag hoef ik niet te beantwoor
den", zei hij, ten zeerste geïrriteerd. „Ik ver
zoek u alleen mij niet te storen".
„Is het de terugkeer van Wladimir, die
u zoo van streek brengt?" bleef ik toch vol
houden. „Zoo ja, geloof miju hoeft niets te
vreezen; ze denkt in het geheel niet meer
aan hem".
„Wladimir!" riep hij op een tóón van
weergalooze verachting. „Wat geef ik nu
om dien jongen?" En terwijl hij langs mij
heendrong, begaf hij zich naar den salon.
Eerst laat op den avond zag ik Jadwiga
alleen maar al dadelijk merkte ik, aan die
uitdrukking ap haar gezicht, hoe het er mee
stond.
Terwijl ik voor den spiegel mijn haar
borstelde, ging de deur zachtjes openeen
witte gedaante trad binnen en zette zich op
den rand van,mijn bed. Het was nu vele
maanden geleden, dat zij dit gedaan had.
want sinds den schok van de catastrophe
was zij zeer karig geweest met haar ver
trouwelijkheden. Mijn hart ging open, toen
ik weer dacht aan die gelukkige dagen, die
nu al zoo onherroepelijk tot het verleden
behoorden en toen zij daar precies gezeten
had als nu, alleen met een heel andere uit
drukking in de oogen.
„Weet je, wat ik vandaag gedaan heb?"
vroeg ze, na even gewacht te hebben.
„Je hebt-Malewicz bedankt", zei ik, met
een hlik op wat ik van haar profiel in den
spiegel kon waarnemen.
„Vindt je dat heel dwaas van mij?" vroeg
ze nederig.
„Ik vind het veel dwazer van hem, dat
hij je nu om een beslissing vroeg: over een
half jaar zou je antwoord misschien an
ders zijr, geweest".
„Denk je dat?" vroeg ze en sjprak mij
dus niet tegen, wat ik als een gunstig voor
teeken beschouwde. „Had hij dan maar ge
wacht! Het doet mij leed hem leed te moe
ten doen, maar hoe kan ik nu „ja" zeggen,
terwijl ik niet zeker ben, of wat ik voor nem
voel, niet meer is dan dankbaarheid voor
zijn trouwe genegenheid".
„Die genegenheid erken je dus?"
„Ik erken ze niet alleen, maar ik lijd er
onder: het is afschuwelijk om iemand zoo
veel verschuldigd te zijn en zich niet in
staat te weten net hem te vergoeden".
Met de oogen strak o»p den grond gericht,
zat ze eenigen tijd voor zich uit te turen.
„Als ik hem verleden jaar had gekend,
zooals ik hem nu ken
Ik stond op van mijn plaats voor den
spiegel en, terwijl ik naar haar toeging,
vatte ik haar beide handen in de mijne.
„Denk nu niet langer aan verleden jaar,
Jadwiga" en ik boog mij zoover over haar
dat ik haar recht in de oogen keek.
„Denk aan het heden alleen aan het he-
Radiopccqcamma
Vrijdag 21 September.
HILVERSUM, 1875 M. (8.—12.—
4.8.en 11.—12.— VARA, de
AVRO van 12—4.— en de VPRO
van 8 —11.uur). 8.Gr.pl. 8.30
Orgelspel Joh. Jong. 9.— Gr.pl.
10.VPRO-morgen wijding. 10.15
Muzikaal allerlei (Hawaiïan-gui-
taar, zang, piano, saxofoon en kla
rinet. 11.— VAR A-orkest o.l.v. H.
de Groot. 12.— Gr.pl. 12.30 K<v
vacs Lajos en zijn orkest en gr.pl.
2.30 Voordr. K. Kleyn. 3.-4.—
Gr.pl. 4.Zenderwiss. 4.03 Knip-
les. 4.45 Gr.pl. 5.— Voor de kinde
ren. 5.30 VARA-orkest olv. H. de
Groot. 6.— Gr.pl. 6.15 Vervolg or
kestconcert. 0.45 Gr.pl, 7.Verv.
orkestconcert. 7.30 Drs. S. Kleere-
koper: Het vraagstuk der devalua
tie. 7.50 Gr.pl. 7.57 SOS ber. 8.20
Ds. C. B. Burger: Kerk en volk.
8.30 Pianorecital J. Rodriguez Lo-
pez. 9.— Dr. H. Faber: Toekomst
plannen. 9.50 Verv. pianorecital.
10.— Vrijz. Godsd. Persbureau.
10.05 Vaz Dias. 10.15 Voordr. Jan
Eekhout. 11.12.Gr.pl.
HUIZEN, 301 M. (Alg- progr.
KRO). 8.—9.15 en 10.— Gr.pl.
11.30—12— Godsd. halfuur, voor
zieken en ouden-va.? dagen. 12.15
Gr.pl. 1—1.45 cn 2.— Concert
3— Gr.pl. 3.15 Viola d'amore-
recital en gr.pl. 4.30 Schiagermu-
ziek. 5.Causerie. 5.30 Schlager-
muziek en gr.pl. 7.15 Lezing en
gr.pl. 8.Orkestconcert. 8.35 Vaz
Dias. 8 40 Voordr. 8.55 Orkestcon
cert. 9.30 Lezing. 9 50 Orkestcon-
cert m. m. v. alt. 10.30 Vaz Dias.
10.35 Gr.pl. 10.45 Orkestconcert.
11.30-12.— Gr.pl.
DAVENTRY, 1503 M. 10.35 Mor
genwijding. ll.20Gr.pl. 12.20 Or
gelconcert E. W. Maynard. 12.50
BBC-dansorkest oiv. H. Hall 1.35
Ch. Manning en zijn orkest. 2.20
De Rhijl Silver Prize Band. 3.20
Gr pl. 3 50 Northern Studio-orkest
olv. J. Bridge. 4.50 E. Colombo en
zijn orkest. 5.35 Kinderuur. 6.20
Ber. 6.50 en 7.10 Muzikale cause
rie. 7 30 Oude Engeische liederen.
7.50 Studentenliederen door Koor
olv. Woodgate mmv. W. Barrand,
bariton. Aan den vleugel E. Lush.
8.20 Radio-Militair-orkest olv. B.
Walton O'Donnell. 9 Variété-
progr. 10.— Ber. 10.20 Zangvoor
dracht door Jo Vincent, sopraan.
10.50 Voordr. 10.55-12.20 Harry
Roy en zijn band.
PARIJS (RADIO-PARIS), 1648 M
7.20 en 8.20 Gr.pl. 12.50 Goldv'
orkest. 7.05 en 7.35 Gr.pl. 9.05
„Sigurd", opera van Reyer, m.mv
koor en orkest oiv. Defosse en solis
ten. 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 12.20
—2.20 Concert olv. H. Andersen.
3.50—5.50 L. Preii's orkest. 8.30
Oude Engelsche liedjes, zang «n
piano. 8.45 Radiotooneel. 11.__
Concert door Mandolinekwartet.
11.30—12 50 Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 5.50 Gr.pl.
6 50 Gr.pl. 10 50 Blaasconcert olv.
Ülbricht. 12.20 Weragkamerorkest
olv. Hartmann. 2.20 Gr.pl. 4.20
Omroepkleinorkest o. 1. v. Eysoldt.
5.40 Zang door H. Brodal. 7.40
Omroepkamerkwintet 7.35 Stolzer.
concert. 9.05 Omroeporkest olv.
Buschkötter. 11.2012.20 Dans-
muziek.
ROME, 421 M. 8 30 Gr.pl. 9.05
Eanfan la tulipe", operette van
Varney. Leiding: Josi.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Salonorkest. 1.30—2.20 en
5 20 Gr.pl. 6.20 Salonorkest. 7.35
Gr.pl. 8.20 Vocaalconcert en gr.pl.
9.20 Radiotooneel. 10.3011.20
G..pl. 484 M.: 12.20 Gr.pl. en
zangvoordracht. 1.302.20 Salon
orkest. 5.20 Omroeporkest. 6.35
Gr pl. 6 50 Pianorecital. 8.20 Voor
oud-strijders. 9.35 Volksliederen.
10.30—1120 Gr.pl
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 8.20 Kernspreuk en berichten.
8.35 Uit Breslau: Thomas Stolzer,
een Silezische componist. 9.05 „Sie-
ben unter einem Hut", vroolijk spel
van H. Biemath—W. Illing. 10.20
en 11 05 Ber. 11.20—12.20 Concert
uit München.
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. 10-35—
10.50, Daventry 10.50—12.20,
Lond. Reg. 12.20—15.20, Daventry
15.20—15.50, North. Reg. 15.50-
17.35, Lond. Nat. 17.35-19.20,
Daventry 19 2024.
Lijn 4: Keulen 10.30—19.
Luxemburg 19.—24.
lingh, legde er den adruk op, dat den cura
tor geenerlei blaam treft. Diens optreden
was alleszins behoorlijk en rechtmatig ge
weest. In den Iaatsten tijd gebeurt het meer
malen, dat geweld en insinuaties worden ge
bezigd om een faillietverklaring te voorko
men. De schrijver van het artikel heeft op
zettelijk onwaarheid gesproken; in ieder ge
val heeft hij niet onderzocht of de hem ge
dane mededeelingen overeenkomstig de
waarheid waren.
Een ernstige straf achtte de officier vam
justitie derhalve noodzakelijk; hij eischte te
gen verdachte, P. J. D., drie maanden gevan
genisstraf.
Uitspraak 3 October.
OVERTREDING VAN DE CRISIS-
ZUIVELWET.
De kantonrechter te Utrecht heeft een in
woner van Vreeswijk wegens overtreding
van de crisiszuivelwet veroordeeld tot twee
geldboeten van 80, bij niet-betaling te ver
vangen door tweemaal tien dagen hechte
nis, met verbeurdverklaring der in beslag
genomen boter.
Niet bevoegd uitoefenen der
geneeskunst.
Wegens het niet bevoegd uitoefenen
der geneeskunst veroordeelde het Kan
den en aan de toekomst. Je hebt toen ver
keerd gedaan. Maar geloof mij: het is nog
niet te laat Je hebt nog tijd genoeg om hem
te leeren liefhebbenje bent er niet op aan
gelegd om alleen door het leven te gaan.
Waarom zou je dezen man niet aannemen,
die toch zoo schitterend van zijn trouw
heeft blijk gegeven?"
Jadwiga keek verbaasd naar mij, met een
uitdrukking in de donkere oogen of er, heel
in het diepst van haar gemoed, eenige
hoon ging dagen.
„Misschien", zei ze aarzelend, „heb je
wel gelijk, maar het is al zoo gauw, zoo
vreeselijk gauw! Wat ben je toch goed,
Eleanor! Al weet ik dan ook niet, wat ik
voor hem voel, jou heb ik lief, dat is ze
ker!"
Ze kuste mij met een van haar droevige
glimlachen en verdween weer door de deur.
HOOFDSTUK XVIII.
Toen ik dien volgenden middag uitkeek,
zag ik een britzska met de vier grijze paar
den voor de deur stilhouden. Dit beduidde
dus, dat, ondanks de breuk, Pan Lewicki
onmiddelijk gevolg had gegeven aan den
oproep van madame Zielinska.
Eigenlijk viel er niet anders te verwachten
van de Poolsche hoffelijkheid. Hij kwam
natuurlijk alleen; later hoorde ik ook, dat
de inlichtingen van Andrei in zooverre on
juist waren geweest, dat Wladimir niet mee
gekomen was met zijn vader, maar dat hij
nog een reis naar het Oosten maakte.
Ik sloeg den reus gade, zonder groote
ontroering te voelen. Van het eerste oogen
blik af had 't mij overdreven geleken dat mijn
werkgeefster zich zooveel scheen voor te stel
len van de openbaruig, waarmede hij zou
tongerecht te Utrecht indertijd een 52-
jarigen magnetiseur tot 40, waarvan
deze bij de rechtbank in appèl was ge
komen. De zaak diende gisteren. De
president, mr. Kaars Sypesteyn, herin
nerde verdachte er aan, dat hij niet be
voegd was tot het uitoefenen der ge
neeskunst, waarop de magnetiseur ant
woordde, dht hij zulks ook niet had
gedaan.
Pres.: U ontvangt toch verschillende
menschen bij u thuis en doet ze toch een
behandeling ondergaan
Verd.: Geen behandeling.
Pres.: Wat zegt u? Geen behandeling?
Maar u verleent toch medische hulp?
Verd.: Laten we het zoo noemen.
Pres.: U hebt op die manier in Sept.,
Oct. en Nov. van het vorig jaar een juf
frouw uit Amersfoort in behandeling
genomen. Heeft ze u eerst verteld, wat
ze had?
Verd.: Algeheel© zwakte.
Pres.: Wat hebt u toen gedaan?
Verd.: Ik heb aan haar gedacht en
zegenend, biddend, haar mijn hand op
gelegd.
Pres.: Als u dus uw hand oplegt en
bidt, zou genezing intreden?
Verd.: Men zegt....
Pres.: Ja men zegt..,. Heeft die juf
frouw u toen betaald?
Verd.: Er staat een busje op tafel en
ik wacht af of de menschen er wat in
kunnen te voorschijn komen. Het is waar,
dat hij 't eenig overblijvend lid was van het
spelers-trio, dat zich nu dertig jaar geleden
had trachten te ruïneeren, maar waarschijn
lijk zou hij niet meer dan enkele namen
kunnen toevoegen aan de lijst van Fran-
sche kennissen, waarmede die vroolijke da
gen waren doorgebracht. Maar hierin had
ik mij toch schromelijk vergist. Het werd
een langdurig onderhoud. Er verliep meer
dan een uur eer ik Pan Lewicki weer zag
•plaats nemen in zijn britzska en zich het
grijze hoofd zag dekken met den vierkanten
Poolschen tatarka.
Ik zat hem na te kijken, toen de deur ach
ter mij open ging en ik tot mijn verbazing
madame Zielinska zag binnen treden. Sinds
ik onder haar dak vertoefde, was dit voor
den eersten keer, dat ik haar hier had ge
zien. Haar gelaat was verhit van opgewon
denheid.
„Waar is Jadwiga?" riep ze haast sto
terend. „Roep haar vlug. als 't u blieft.
miss Middleton, we hebben hem gevonde
eindelijk gevonden!" -
En tot mijn niet geringe ontsteltenis v
ze mij half in de armen, hield mij kramp
achtig om den hals vast en deed iets, o
noch lachen, noch schreien was, n,aai!w0;jp
het midden hield tusschen deze he
uitingen. „««on-
„Heeft Pan Lewicki hem voor u gev
den?" vroeg ik, haar voorzichtig naar
stoel geleidend. „Bedoelt u dat?
„Ja, ja, juist! En weet u, wie het is-
Raad eens!" „«nik:
„Dat is mij ten eenenmale onmogej
ik heb al die Fransche namen door ei
gtllaald" (Wordt ,«.olSd)
