pit hïTparlementajre leven.
Hitier en de Duitsche kerk.
SPIERPIJNEN in
zijn arm genezen
KLOOSTERBALSEM
Vastgestelde eedsaflegging uitgesteld.
ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 27 OCTOBER1934
De eerste socialist.
Nieuws uit België.
Buitenland.
Wat nu?
Dr. Jaeger afgetreden.
KOLONIËN KLAGEN.
Tegen de politiek van de Britsche
regeering.
DE VOORBEREIDENDE VLOOT-
BESPREKINGEN.
ONREGELMATIGHEDEN IN
RUSLAND.
Fraude bij vleeschtrust ontdekt.
GROOTE VERDUISTERINGEN.
In de Sovjet-Unie.
BEROEPSSMOKKELAARS IN
ARREST.
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM
'n Pijn om razend te worden
bij 't bewegen van den arm
AKKEP'S
Voor kleine tuinen.
Nu er zooveel sociaal-democraten in het
parlement zitten, gaan mijn gedachten wel
eens terug naar het oogenblik, dat de eerste
socialist het parlement binnenkwam
rerdmant Domela Nieuwenhuis, begaafd
redenaar, Luthersch predikant, legde in
18J7 deze functie neer en trad uit de kerk
S'ng „in de politiek'' en werd de groote
leider en aanvoerder van het toenmalige
socialisme van den ouden Socialistenbond.
Het tegenwoordige geslacht zal zich van
de ontzaglijke populariteit, die Domela
Nieuwenhuis onder het volk genoot, nauwe-
lqks meer een voorstelling kunnen maken
Hij werd waarlijk als een Messias vereerd.
'Het primitieve socialisme, als een bevrij-
dingsleer door Nieuwenhuis op vurige, sug
gestieve manier verkondigd, bracht de massa
tot geestdrift en tot schier grenzelooze ver
eering van den leider.
In 1886 promoveerde de aangebeden aan
voerder tot martelaar. Om een artikel in
„Reecht voor Allen" (dat hij niet eens zelf
geschreven had) werd hij, wegens majesteits
schennis, veroordeeld tot een jaar gevange
nisstraf. Het proces vond zijn weerklank in
rumoerige straattafereelen. Nieuwenhuis
kreeg ook op initiatief van vooraanstaan
de andersdenkenden gratie, voor zijn tijd
geheel om was. Lees, hoe W. H. Vliegen in
zijn boek „De Dageraad der Volksbevrij
ding" de wijze beschrijft, waarop Domela
Nieuwenhuis, na zijn vrijlating uit de gevan
genis, ontvangen werd in een volksbijeen
komst.
„Gesproken werd er niet. Niemand was er
toe in staat. Nieuwenhuis zelf zeide eenige
woorden, maar de zwakte van de stem, dat
was van lijden en uitputting, dat er over zijn
geheele wezen lag, wekte in ons allen een
gevoel van zoo diepen haat, van zoo immense
vervloeking, dat ik het niet wagen zal ook
maar de minste poging tot beschrijving te
doen Kortom, de massa had het gevoel
dat iemand hebben moest, die toesnelt, om
een hem dierbaar wezen, dat hem ontroofd
is, terug te krijgen, doch dat dat dierbaar
wezen terugziet, verminkt, geschonden
Het regende bloemen, en ze schenen tegelij
kertijd uit den grond te groeien. In den tijd
van een uur was de tribune een lusttuin".
Aldus Vliegen, die toen zelf nog tot de
disipelen van Domela behoorde.
Behoef ik te zeggen, dat het vonnis, door
Nieuwenhuis ondergaan, hem in de oogen
van het volk tot den hoogsten top der ver
eering deed stijgen?
In 1887 kwam hij vrij. In April 1888 werd
hij tot lid van de Tweede Kamer gekozen.
„Velen" zegt Japikse, in zijn „Staatkun
dige Geschiedenis 1887—1917" „velen
vonden de intrede van den grooten agitator,
die uit de gevangenis in het parlement
kwam, wel heel ergerlijk".
De wijze, waarop Nieuwenhuis in het par
lement kwam, was alleszins merkwaardig.
Er moest in Schoterland herstemming plaats
hebben tusschen hem en den heer B. H
'Heldt, den opkomenden leider van het Werk
liedenverbond. De anti-revo-lutionnairen za
ten op de wip. Doelbewust en opzettelijk
brachten zij den heftigen agitator, den „uit
de gevangenis terugkeerenden" volkstribuun,
in het parlement. In geen geval een liberaal,
in geen geval Heldt", was hun verkiezings
parool. Zij stemden op Nieuwenhuis; zoo
brachten de anti-revolutionnairen, uit puren
haat tegen de liberalen, den eersten socia
list en welk één in de volksvertegen
woordiging.
Een socialist in de Kamer: het klinkt te
genwoordig heel gewoon. Maar voor die da
gen was het een evenement.
Trouwens het type van socialist is er dan
ook wel naar veranderd.
Domela Nieuwenhuis vond in de Kamer
XV.
geen gunstig onthaal. Men zag in hem nog
volkomen den volksmenner. Had zijn gevan
genschap hem bij het volk tot den hoogsten
top der populariteit gevoerd (het maakte in
a jpen op massa zelfs een sterken in
druk, dat men hem in de' gevangenis den pa
triarchalen baard had afgeschoren) in 's
lands vergaderzaal gingen velen hem uit een
weg. Er waren die weigerden hem een hand
te geven, met hem om te gaan. Bitter be
klaagde hij zich, dat er niet naar hem ge
luisterd werd: iets wat trouwens niet alleen
zijn deel was.
In het begin van zijn parlementaire jaren
heeft de eerste socialist zich nog al op be
hoorlijke wijze uitgedrukt. Dit getuigt Ren-
gers, wanneer hij in zijn bekend boek erop
wijst, dat Domela direct na zijn intrede een
interpellatie aanvroeg in verband met de
werkstakingen der veen-arbeiders in Fries
land en de daarmee gepaard gaande oproer-
tjes. „Erkend moest worden dat de socialis
tische afgevaardigde bij deze gelegenheid, in
strijd met zijn gewoonte, in gematigde en par
lementaire bewoordingen tegenover de regee
ring optrad". Maar elders zegt Rengers, dat
Nieuwenhuis zich „ook bij de debatten (n.1.
een belasting-discussie) onderscheidde door
het bezigen van onparlementaire en beleedi-
gende termen". Hij heeft dus zijn houding al
spoedig gewijzigd.
Dat zelfs een zoo radicaal man als Van
Houten niet met Domela Nieuwenhuis wilde
samengaan, bleek in 1890. Toen toch stelde
de socialist een motie van wantrouwen voor
tegen den minister van financiën, jhr. mr.
Godin de Beaufort. Van Houten verklaarde,
dat de liberalen geen politieken daac
wenschten te doen onder leiding van Domela
Nieuwenhuis. Zij stemden dus tegen de mo
tie, maar eveneens tegen de begrooting.
De parlementaire loopbaan van Domela
Nieuwenhuis, den eersten socialist, heeft
slechts kort geduurd.
In 1891 reeds werd zijn kiesdistrict hem
ontrouw.
Zes jaar lang heeft toen geen enkele socia
list in ons parlement zitting gehad. Doch
buiten het parlement werd de groote strijd
tusschen twee richtingen gestreden, die van
zoo ontzaglijk veel beteekenis is geweest voor
de ontwikkeling en scholing der arbeiders
klasse in ons land. Het was de strijd tus
schen den ouden Socialistenbond en de nieu
we S.D.A.P. De strijd tusschen anarchisten
en de parlementaire tactiek. De strijd tus
schen Domela Nieuwenhuis en Troelstra.
Troelstra won
Het staat vast, dat Troelstra door deze
parlementaire tactiek te kiezen tegenover
Nieuwenhuis, ons volk een grooten dienst
heeft bewezen. Anarchistische, antiparlemen-
taire tendenzen waren in de volksmassa
ruimschoots aanwezig. Wie daaraan voedsel
gaf, had dankbaar werk.
Maar Troelstra koos den parlementairen
weg, de parlementaire actie. Daarmee heeft
hij Nieuwenhuis verslagen. Diens populari
teit nam even snel af als ze was opgevlamd,
ook al heeft hij tot na zijn dood toch een ze
kere kern van getrouwen om zich heen ge
had en al herinneren nog tegenwoordig vele
sociaal-democraten, die Troelstra volgden,
zich dankbaar, dat Nieuwenhuis hem tot de
eerste geestdrift bracht voor den strijd. Ster
ker en sterker werd de beweging, waaraan
Troelstra leiding gaf. In 1897 dus 9 jaar
nadat Domela zijn intrede deed en 6 jaar na
dat hij er uit verdween kwamen Troelstra
en van Kol in het parlement.
Deze vorm van socialisme die van
Troelstra is niet meer uit het parlement
verdreven. Zij heeft er zich al krachtiger ge
vestigd. De 2 zetels van 1897 zijn gegroeid
tot 22 (en hebben zelfs al op 24 gestaan) in
de Tweede en 10 in de Eerste Kamer.
D. HANS.
(Van onzen correspondent).
De koloniale Loterij. Om het
tekort van de Congobegrooting te
dekken. Een minder goede ver
koop. Gebruikt als reclamemiddel.
Een vernuftig trekkingstelsel.
Sedert 1930 zijn de loterijen in België niet
van de lucht. De beweging is begonnen met
1930 toen er geld moest worden gevonden
voor de organisatie van de wereldtentoon
stelling te Antwerpen. Deze loterij heeft een
paar jaren ifl beslag genomen en toen de
expositie te Antwerpen was geliquideerd,
was reeds het plan gerijpt van de expositie te
Brussel in 1935 en kon dezelfde organisatie
voortgaan met de loterij voor de financiering
van deze tentoonstelling, die overigens een
buitengewoon succes zal worden. Doch
hiermee was het nog niet voldoende
einde het groote tekort te dekzen, dat zich
voordoet in de begrooting van Congo heeft
de regeering de organisatie bjdacht van de
Koloniale Loterij, waarvan de eerste sne e
200 millioen frank vertegenwoordigt, ver
deeld in twintig reeksen van W0.QTO num
mers, met een totaal aantai loten van 222.44
die een bedrag totaliseeren van 120 mulioen
frank. De Belgische Congo kan zich zelt nog
niet bedruipen. Men heeft gedurende d
na den economischen bloeitijd dr van 1930
af, op de begrooting van den Congoe die on
afhankelijk is van die van het moeder^an
niet steeds een zuiveren toes^"d egen
streefd, d.i. er werd elk jaar 2ew^t
tekort, zondei dat men «r zich on^ftlsf ^g
maakte. België kan den Congo niet fai1
laten verklaren en moet fae_
dienst van de openbare schul
draagt reeds een 300 mi'oor <je
jaar. Doch België kan niet betalen vwrde
Congoleesche schatkist en om in het moeder
land dan toch de inkomsten v'nden, che
de kolonie moeten mogelijk matoverd
ontwikkeling te komen, heelt de -g
loterij als middel gevonden Als het Franse
publiek zijn loterij heertwaarom zou het
Belgische publiek deze dan met kig.en
Wanneer het te Parijs regent dan druppelt
'het immers te BrusselDes te meer daar vele
Belgen zich op Fransch gebied biljetten aan
schaften van de Loterie Nationale, want toen
en nu nog trouwens was en is de verkoop
van deze biljetten in België verboden. Belg.ë
heeft n.1. een loterijwet. die met de grootste
strengheid wordt toegepast. De loterijbeteu-
geling is radicaal. En als loterij worden be
schouwd alle aan het publiek vooi gestelde
verrichtingen om door middel van het lot
een winst te verschaffen. Uitzonderingen
worden slechts toegestaan met een bedoeling
van openbaar nut, zooals hier het geval is.
Slechte verkoopen.
Men heeft van deze loterij veel verwacht,
maar nu, aan den vooravond van de trekking,
n.1. op Donderdag 18 October, schijnen de
kansen ongunstig. De prijs van een biljet
werd vastgesteld op 100 fr. en de biljetten
werden slechts verkocht in de banken. De
biljetten van de tentoonstelling, die zeer
gauw verdwijnen, werden daarentegen ver
kocht in de postkantoren. De banken hebben
het echter weten gedaan te krijgen, dat zij
de nieuwe loterijbiljetten zouden plaatsen,
wat naar de ervaring heeft bewezen, een
vergissing is geweest. Want het is nu een
maal zoo, dat een eenvoudig man uit het
volk niet zoo gemakkelijk een bank za1 bin
nen stappen om een loterijbiljet te koopen als
een postkantoor. Hierdoor, en mede door den
nogal hoogen prijs van het biljet, hebben
vooral de middenstanders belangstelling ge
toond en niet de volksmassa, wat nochtans
tot het welslagen van een dergelijke onder
neming een eerste vereischte mag worden
genoemd. Men heeft dit ten laatste ook in
gezien en de laatste veertien dagen voor de
trekking werden de biljetten ook te koop ge
steld in de verschillende postkantoren van
het land. Toen dit besluit werd getroffen, zoo
wordt verteld, was er nog niet genoeg geld
ontvangen om de uitgeloofde prijzen te ver
zekeren, alsmede om de advertentiecampagne
te betalen. Er dient echter bijgevoegd, dat
dit meer op geruchten steunt dan op feite
lijke gegevens.
Opmerkenswaardig is, dat de nandel zich
op de loterij heeft geworpen als op een reus
achtig reclamemiddel. Wie een kilo koffie
koopt ontvangt nu niet meer een of ander
voorwerp als geschenk, maar een bonnetje,
dat recht geeft op een duizendste ia den prijs
dat op het opgegeven nummer van een lote
rijbiljet zou kunnen vallen. En zoo heeft vrij
wel iedereen in het land op het oogenblik
een kans in handen om een deeltje van den
millioenendans naar zich te zien toedraaien.
Veel prijzen.
De inrichters van de loterij hebben ge
meend niet te moeten doen wat de Franschen
hebben gedaan, d-i. uitsluitend groote prijzen
uitloven en zoo zijn zij er toe gekomen 20.000
troostprijzen van 1.000 fr. en 200.000 troost
prijzen van 200 fr. uit te loven, waardoor het
komt, dat het aantal loten feitelijk zêo hoog
is. Men heeft het onverstandig geacht hoo-
gere prijzen dan 1 millioen uit te loven, en
.zoo is het aantal millioenprijzen twintig. De
ervaring zal hebben «te bewijzen in hoeverre
dit systeem de volksgunst zal hebben gehad.
Wij meenen, dat de ervaring niet gunstig zal
zijn.. Het is eenigszins buiten verhouding de
'betaling te vragen van 100 fr. om 200 fr. te
kunnen winnen, terwijl met een biljet van 1
fr. voor de tentoonstèlling 300.000 fr. kan
worden gewonnen. De inflatie van loterijen
uit den laatstee tijd, met de vele premie-
leeningen, die door den Staat en het ge-
meentecridiet werden uitgegeven, hebben het
publiek ook leeren rekenen enverzadigd.
Het is Donderdagavond, dat in het Ko
ninklijk Circus te Brussel de trekking zal
plaats hebben en het is een zeer. ingenieus
stelsel, dat is uitgedacht om de winnende
nummers aan te duiden, een stelsel waardoor
de trekking van de 222.440 loten bijna geen
tijd zal in beslag nemen. In vijf trommels
worden de cijfers van 0 tot 9 gestopt. Om
nu de 200.000 nummers aan te duiden die
recht geven op een prijs van 200 fr. wordt
uit de trommel van de eenheden een enkel
cijfer gehaald. Al de biljetten, welke op dit
cijfer eindigen zullen 200 frank winnen. Om
de 20.000 biljetten, die 1.000 frank winnen
aan te duiden wordt op dezelfde wijze te
werk gegaan met de eenheden en de tiental
len. Zoo ook voor de 2000 loten die 5.000 fr.
zullen winnen, hier dan echter nog het cijfer
van de honderdtallen bijgevoegd. Er wordt
dus voor elke soort prijzen slechts één ope
ratie verricht, en dit voor alle reeksen. Het
is slechts voor de aanduiding van het biljet,
dat een millioen wint dat, voor elke reeks
een volledig nieuw nummer uit de trommels
zal worden gehaald. En daar de samenvoe
ging van de winnende prijzen, op een biljet
mogelijk is, kan een enkel biljet tenslotte
1.381.200 frank winnen.
Velen hebben zich tot een groep aaneenge
sloten om biljetten te koopen ten einde de
kansen te verhoogen, en de prijs te verlagen.
Maar de meerderheid van het vo'k heeft zich
niet laten verleiden, anders was de loterij wel
een grooter succes geweest. Vermoedelijk zal
er voor de andere tranches wel een nieuw
systeem worden uitgedacht om de loterij po
pulairder te maken.
De eedsaflegging van rijksbis
schop Ludwig Muller, die eerst
Dinsdag, toen Donderdag zijn per
soonlijke eed van trouw aan Hitier
zou afleggen, is naar de Engelsche
bladen melden, voor onbepaalden
tijd uitgesteld.
De Berlijnsche correspondent van de „Ti
mes" schrijft:
„De „Duitsch-Christelijke'' bisschoppen,
meerendeels creaturen van den rijksbisschop
zelf, en de eenige die hem steunden, waren
gisteren te Berlijn samengekomen voor de
reeds tweemaal uitgestelde plechtigheid,
waarbij men uitspraak van Hitier in het ker
kelijke conflict verwachtte. Sinds hun aan
komst om nauwkeurig te zijn Woensdag
avond 7 uur heeft de geheele situatie een
verandering ondergaan.
„Dit onbepaalde uitstel der eedsaflegging,
dat wel een blijk kan zijn van het opgeven
van den geheelen opzet, blijkt aldus de met
spanning verwachtte maatregel van den lei
der te zijn. Eén voorspelling althans is dus
uitgekomen. Het was een even groote verras
sing voor den rijksbisschop als voor zijn te
genstanders. Ofschoon een meer positief op
treden eerst wel in de bedoeling zal hebben
gelegen, mag deze negatieve beslissing als
een belangrijke daad van staatsmansbeleid
worden beschouwd.
Niet'alleen de medestanders van den rijks
bisschop, maar ook de leiders der z.g. oppo
sitie, die hun Belijdenis-Synode het wettige
vertegenwoordigende lichaam der Kerk noe
men, waren te Berlijn voor deze gelegenheid
bijeengekomen. Zij hadden hun Broederraad
samengeroepen tot een noodbijeenkomst met
het oog op de mogelijke gevolgen van een
maatregel van Hitier in den geest zooals
men zich dien had voorgesteld. Zij waren
hier vooral toegekomen door een gerucht
van Woensdag, dat naar men zeide uit de
kringen die met dr. Jager in connectie staan,
kwam, dat dr. Koch, de leider der Belijdenis
beweging, gearresteerd was. Intusschen was
dr. Koch in wërkelijkheid te Dortmund, waar
hij theologische candidaten examineerde, die
niet door aanhangers van Müllers regime
wenschten te worden geëxamineerd. Maar
het gerucht kan zijn goeden grond hebben
gehad en alleen maar praematuur zijn ge
weest.
Aan dezelfden bron, die wij hierboven ge
noemd hebben, ontkenen wij nog het vol
gende
Hitier had zich gedurende eenige dagen
volkomen in het kerkelijke vraagstuk inge
werkt, en daaromtrent van al zijn raadgevers
en deskundigen advies ingewonnen. Allen
waren het er kennelijk over eens, dat er een
verandering moest komen, en er bleek van
een sterk verlangen der nat.-soc. partij om
zich definitief uit de kerkelijke kwestie terug
te trekken. De radicale groep, inclusief dr.
Jager, wilde Müller een laatste kans geven
om de eenheid te herstellen, na een eenigs
zins krachtige vermaning in het openbaar
met de plechtige eedsaflegging. Tot deze op
lossing neigde men Woensdagavond nog.
Daarna zetten de meer gematigden, onder
wie eenige der invloedrijkste leden der partij
en der regeering waren door dat dit experi
ment zou worden vermeden. Men zag er n.1.
in. dat het ofschoon op den duur misschien
tot hetzelfde resultaat leiden, een nieuw
scherp conflict en nieuwe verwarring onder
het kerkgaande publiek zou hebben veroor
zaakt. Aldus zal men nu de partij zich in
derdaad uit den kerkdijken strijd laten terug
trekken. Wel hebben dr. Frick, minister van
binnenlandsche zaken, en andere steeds be
weerd, dat de partij hierin neutraal was,
maar thans zou het pas werkelijk zoo wor
den. Er is dus een geheel veranderde sfeer.
De Belijdenis-Synode heeft een klein comité
benoemd om te Berlijn als uitkijkpost te fun-
geeren, begrijpend, dat deze beslissing van
politieken aard is, en genomen onder den in
druk van de volksstemming in het Saarge-
bied en de door dr. Jager verwekte onrust in
Zuid-Duitschland. Zoo staat de oppositie
met een zekere reserve tegenover haar suc
ces, maar sterk vasthoudend aan haar begin
sel, dat de Kerk over haar eigen lot beslis
sen moet. Overigens, zoo besluit de corres
pondent, staan tegenover menschen als dr.
Jager, die pas twee jaar aan de nat.-soc. par
tij" verbonden is, menschen uit de oppositie
die tot de „oude garde" van deze behooren,
en van wie dus wel eenige invloed kan wor
den verwacht.
Van oficieele Duitsche kerkelijke zijde
wordt medegedeeld:
De Duitsche evangelische landsbisschop
pen met inbegrip van de Zuid-Duitsche gees
telijke commissarisen zijn gisteren en Don
derdag in het bureau van de rijkskerkregee-
ring bijeengekomen. Onder voorzitterschap
van den rijksbisschop werden inwendige ker
kelijke problemen besproken. Er heerscht
volkomen eenheid van opvatting. De rijksbis
schop riep een bisschopsraad bijeen, die in
hoofdzaak de kerkpolitieke problemen zal
moeten behandelen.
Te voren had de rijksbisschop mededee-
ling gedaan van een op 26 October gedateerd
verzoek van den advocaat der Duitsche evan
gelische kerk, Ministerialdirektor Jager, dat
als volgt luidt:
„ijnheer de Rijksbisschop. Na principieele
afdoening van de mij gestelde taak van or
ganisatorische behandeling der Duitsche
Evangelische kerk, leg ik, gelijk ik u reeds
eenigen tijd geleden heb aangekondigd, mijn
kerkpolitieke functie weer in uwe handen.
Het is mijn overtuiging, dat de inwendige
kerkelijke opbouw en uitbreiding, die slechts
met den inzet van alle krachten kan worden
begonnen, slechts gegrondvest kan worden
op actieve medewerking van het land.
Ik stel u derhalve voor een engeren raad
van de bisschoppen bijeen te roepen, welke u
voor het opbouwwer in den zin van waar
achtige pacificatie ter beschikking staat. Ik
hoop en wensch, dat het werk tot het heil
van het Duitsche volk gelukt".
Uit Bombay wordt gemeld, dat de presi
dent van het Indische Nationale Congres
een scherpe redevoering heeft gehouden te
gen de Witboek-politiek en de economische
politiek der regeering van Indië.
De Britsche regeering is volgens spreker
vastbesloten niet slechts afwijzend te be
schikken op den eisch der Indische natie naar
volledige onafhankelijkheid, doch ook de ge
matigder eischen der Indiërs van de hand
wijzen. De constitutie, welke Indië zal wor
den opgelegd, aldus spr., zal den toestand
nog erger maken dan hij reeds is.
Het doel der Indiërs is volgens spreker de
onafhankelijkheid.
De Japansche en Engelsche gedelegeerden
zijn gisteren opnieuw bijeengekomen in
Downingstreet 10 te Londen. De Japanners
verstrekten nadere inlichtingen over een
aantal punten hunner voorstellen.
Er verluidt, dat de besprekingen een in
formeel karakter dragen en dat de Japan
sche voorstellen vooralsnog in geen enkel
oficfieel document zijn vastgelegd.
In een subcommissie van vlootexperts zijn
heden voorts nog een aantal technische
kwesties, die tijdens de besprekingen opge
komen waren, besproken. De besprekingen
tusschen de Engelsche en Amerikaansche ge
delegeerden zullen waarschijnlijk Maandag
of Dinsdag worden hervat. De overige on
derteekenaren van het verdrag van Washing
ton worden op de hoogte gehouden van deze
bilaterale besprekingen.
De commissie voor de Russische partijcon
trole deelt mede, dat bij de Sovjet-Russische
vleeschtrust groote onregelmatigheden zijn
ontdekt. Ongeveer 507.000 centenaar vleesch
is „zoek".
Vele staatsbedrijven en collectieve boeren
bedrijven zouden de levering van vee heb
ben geweigerd.
Tal van ambtenaren zullen ter verant
woording worden geroepen.
Bij een door de justitie in de provincie
Oekraine ingesteld onderzoek werd ontdekt,
dat twee ambtenaren ruim een millioen roe
bel hadden verduisterd. Het onderzoek wees
uit, dat de voormalige Oekrainsche commis
saris van justitie, Peljakow en zijn voormali
ge plaatsvervanger Surnke, hiervan op de
hoogte moeten zijn geweest. Er zijn talrijke
arrestaties verricht.
Tabak in de W.C. van de snel»
treinen.
De Duitsche politie is na langdurige on<
derzoekingen te Venlo een smokkelbende op
het spoor gekomen, die op een geraffineerde
manier Nederlandsche tabak in Duitschland
wist in te voeren, zonder de invoerrechten te
voldoen.
De waakzaamheid van de Ehiitsche grens-
beambten noodzaakt den smokkelaar om
steeds nieuwe wegen te zoeken, zoodat zij er
niet voor terugschrikken hun waren op een
eigenaardige wijze over de grens te doen ver
voeren.
Een staaltje van geraffineerdheid is men
dezer dagen op het spoor gekomen. Men had
bemerkt, dat twee smokkelaars uit Dülken
vader en zoon geregeld naar Nederland
gingen en daar naar een douane-beambte
verklaarde waren kochten, die zorgvuldig
werden verborgen in de afvoerinrichting van
de toiletten van den op het stationsemplace*
ment te Venlo staanden Duitschen sneltrein,
die in den ochtend naar Duitschland vertrok.
Het was de Duitsche politie niet mogelijk in
Nederland tot arrestatie over te gaan, toen
men zekerfj^id had omtrent de smokkelme
thode.
Zoodra de twee smokkelaars zich in een
der Duitsche grensplaatsen in den trein be
gaven, werden ze bespionneerd en bij het
verlaten van het volgende station met de uit
de toiletten gehaalde smokkelwaar gearres
teerd.
Men bleek op deze wijze de hand te heb
ben gelegd op de grootste smokkelaars van
dit grensdistrict, die reeds meermalen ver
oordeeld zijn.
Een der smokkelaars was in het bezit van
een maandkaart voor het geheele Roergebied,
zoodat men de waren gemakkelijk Verder
kon vervoeren.
rvm in oninrur
„De pijn begon in mijn bovenarm en
zette zich zoo voort tot in mijn nek,
soms zóó hevig, dat het huilen mij
nader stond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone pijn te
genezen. Ten einde raad ben ik met\
Kloosterbalsem begonnen. De uitwer',
king is enorm geweest. Na de eerste i
behandeling verminderde de pijn al'
en na voortgezet gebruik zijn al mijn
pijnen verdwenen, dank zij Klooster
balsem, den grooten pijndooder."
E. v. C. te A.
ORIGINEEL TER INZAGE
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen b(j brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrjjfmiddel bjj
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Overal per pot v. 20 gr. f 0.60 en 50 gr. f 1.—
Bovengenoemde prijs wordt verhoogd
met bijslag Omzet-belasting.
Brusselsch witlof, andijvie en late
boonen.
Een bekende wintergroente, het Brus
selsch witlof, vraagt nu onze aandacht.
De wortels worden gerooid, waarbij het
lof op een paar c.M. boven den wortel
hals wordt afgesneden. Tevens snijden
we van de langen penwortels de dunne
uiteinden af. Het loof kan zeer goed
dienen als veevoeder. De gerooide wor
tels móeten tegen vorst worden beschermd.
Daarvoor worden ze gewoonlijk ingekuild
of op een koele vorstvrije plaats opgestapeld.
Om al spoedig te kunnen oogsten wordt di
rect al een gedeelte der wortels opgezet en
geforceerd. Dit kan zeer goed in een leegen
bak plaats hebben, al of niet met een raam
gedekt. De wortels worden op een paar
c.M. afstand in de aarde gegraven, waarbij
we hebben te zorgen dat de wortelhalzen
gelijk staan. De wortels mogen niet in het
grondwater komen te staan, daar hierdoor
de ontwikkeling te veel zou worden belem
merd. Boven de wortels brengen we een
aardlaag aan ter dikte van 25 a 30 c.M.
waarin de kropjes zich zullen ontwikkelen.
Hiervoor gebruiken we fijne grond; inplaats
van grond kunnen we ook fijne turfmolm of
zaagsel gebruiken. Om een snelle groei der
kropjes te bevorderen kan de bak nog wor
den omgeven met een laag blad of versche
paardenmest, en indien we er geen raam
overleggen kan ook over de aardoppervlakte
een laag blad ter dikte van 30 tot 50 c.m.
worden aangebracht. Ook kunnen de wor
tels in een kist met aarde geplant en in een
kelder of andere donkere ruimte worden ge
plaatst. We zullen hiervan echter geen vas
te kropjes meer slechts losse blaadjes kun
nen oogsten. Om opvolgend te kunnen
oogsten planten we onze wortels met eenige
tusschenruimte. Men houde er wel rekening
mede dat de groei der kropjes gedurende
de wintermaanden zeer langzaam gaat.
Late andijvie wordt nu, voor zoover ze nog
niet kan worden opgebonden, met kluit op
genomen en onder glas geplaatst. Op binden
doen we alleen wanneer de planten droog
zijn daar in natten toestand opgebonden
andijvie spoedig gaat rotten.
Van laat gelegde sla- en snijboonen pluk
ken we nog steeds. We laten te niet langer
dan noodig is aan de struikjes, want het is
half October geweest en elke nacht kan ons
vorst brengen, waartegen vooral boonen niet
bestand zijn. De laatste tomaten worden
van buiten geplukt en wat nog niet geheel
rijp is leggen we een plank, achter of onder
glas, om na te rijpen.
