jBMim
Brieven ui! het hoone noorden.
£juchtvaact
tBitiuentand
ALKMAARSCHE COURANT van DINSDAG 30 OCTOBER 1934
DE POSTVLUCHTEN OP INDIE.
DE K-L.M. IN WEST-INDIE.
Voorbereiding van de Kerst-
postvlucht.
DE UIVER DONDERDAG NAAR
SOERABAJA?
DE LUCHTRACE LONDEN—
MELBOURNE.
De positie Maandagavond.
No. 6 gearriveerd.
Wright en Polando geven op.
VIRULY OVER DE „UIVER".
Causerie te Rotterdam.
De landing te Albury,
KINGSFORD SMITH BEREIKT
HONOLOELOE.
4400 K.M. in 27 uren.
DE LAATSTE SPELLINGSRONDE.
Radio-rede minister Marchané.
DR. ECKENER IN AMERIKA.
INBRAAK IN DE GRUYTERWINKEL.
Winkeljuffrouw overvallen.
Min. Marchant.
ZEELUI ONDER DE TRAM.
Ernstig ongeluk te Rotterdam.
DE L. O.-WET GEWIJZIGD.
Iets over beroepsgelijkheid
van man en vrouw.
Vervroegde pensionneering.
VAN EEN KLEERMAKER DIE
SCHILDERIJEN VERZAMELT.
Drie dagen lang heb je dan 't moderne
sprookje van Andersen beleefd, waarin de
Koning 's morgens vroeg te paard door de
straten rijdt, vriendelijk groetend naar de
kinderen, die naar school stappen, en de
oudjes, die op den rand van het trottoir zijn
blijven staan, waarin de postbode met
zijn knalroode jasje achter 't stuur van een
kanariegeel autotje zit, de pijpers hun won
dere melodietjes spelen bij het tromgeroffel
als de levende tinnen soldaten van de wacht,
geweldige berenmutsen op, geweren over
den schouder, wit-leeren bandeliers over de
roode uniformjassen, stram paradeeren langs
Kongens Nytorv, waarin een vergulde
houten arm een enormen krakeling onder een
in 't Zonnetje glanzende kroon uitsteekt bo
ven die deur van den bakker, de paarden van
de bierwagens strooien hoedjes op hebben en
de voerlui hoog op hun bok onder een Oos-
tersch-aandoende parasol zitten, en je kin
derlijk verheugd de wentelgang van Runde-
taarn bent opgewandeld tot je daarboven
achter het ijzeren traliehek stond uit te kij
ken over de huizen van Kopenhagen, waar
boven aan alle kanten de schoone torens uit-
pieken, en met heel aan je voeten de schilder
achtige wirwar van 't Kopenhaagsche Quar-
tier Latin, van smalle oude straatjes tusschen
in den loop der jaren warmverkleurde hui
zen met roode pannendaken en rookende
schoorsteenen en met gapende dieptes van
binnenplaatsjes, waar 't groen is van een
paar kastanjes, waar de zangerige deun van
een draaiorgeltje opstijgt en een troep duiven
op een overstekende dakgoot zit te koeren.
En dan hoor je in een artistenkroeg, waar je
alvast met een hoog glas Gammel Carlsberg
naast je den meter-langen „smorrebrodslis-
te", de verbijsterende opsomming van 'n zes-
si zevenhonderd verschillende belegde en
hóe belegde! boterhammen zit te bestu-
deeren, van Skraedermester Niels Pederssen
Rydeng in Helsingor, den zich voor moder
ne kunst zoo sterk interesseerenden meester
kleermaker, die een collectie van ver over de
driehonderd schilderijen, aquarellen, hout
sneden, litho's, teekeningen en beeldhouw
werken bijeen heeft genaaid en gepast en ge
meten, die als doodgewoon kleermaker in
een. oud Deensch stadje met hard werken
voor vrouw en twaalf kinderen den kost
moest verdienen en tóch kans zag zich een
verzameling moderne kunst te verwerven,
waarop menig museum jaloersch kan zijn.
En een kneuterig knüs locaaltreintje, dat
nog gezelliger zou zijn wanneer de conduc
teurs een jaar of wat geleden hun ouderwet
sche kindertoetertjes niet door gewone fluit
jes hadden vervangen, brengt me door bos-
schen en golvende akkers naar Helsingor, of
Elseneur, zooals wij Hollanders sinds den
tijd van de Oostzeevaart plegen te zeggen.
Koel waait de wind er van over de blauwe
Sont, scherp teekent Kronborg zijn schoon
silhouet tegen den ijl-blauwen hemel, klaar
staat het licht er om oude huizen en binnen
muren stil besloten tuinen. Nauwe straatjes
met hobbelige keien, ouderwetsche donkere
winkels die geuren naar koffie en kruiden,
naar tabak of touw en teer, mooie gevels met
de warme tint, die alleen de eeuwen aan bak
steen geven. En in Stengade, de hoofdstraat,
die dwars door de vruchtbare velden van
Seeland aangeloopen komt en recht-toe,
recht-aan door het stadje heen uitzicht geeft
op 't bleeke blauw van lucht en water, vind
ik dan een ovaal naambordje met dunne
krullerige schrijfletters dat vertelt, dat hier
die onder alle, wel eens als gesjochte jonge
artiesten in Elseneur gewerkt hebbende,
Scandinaafsche kunstenaars van de laatste
vijftig jaar als een trouwen, vaderlijken
vriend bekende kleermaker woont. Een steile
trap, een vervaarlijk doorrinkelen de bel, een
donker portaaltje, waar een gedienstige geest
me verzoekt te wachten terwijl ze naar boven
holt om den baas van zijn werktafel te ha
len. 't Is het type van den rustigen Deen-
schen burger, stevig gebouwd, een klein
beetje gezet, 'n groote kromme meerschuimen
pijp in de hand, met een vriendelijk gezicht,
waarboven een welige witte kuif golft. Maar
ook als je niet zou weten van zijn groote lief
de voor beeldende kunst, van zijn warme be
langstelling voor jonge, zoekende, strijdende
kunstenaars, zou je onmiddellijk reeds voe
len, dat dit een heel fijn, heel bijzonder
mensch is, een man, wiens horizon zoo veel
wijder is dan die van de meeste andere rusti
ge burgers uit dit oude stadje. En daarom
bevreemdt het niet, dat er in de kamer, waar
de klanten komen om stof voor een nieuw
Zondagsch pa uit te zoeken, om de maat te
nemen en te passen, naast den spiegel met de
speldekussens en meetlinten, naast de plan
ken met dikke rollen kleedingstoffen, géén
modeplaten vol onberispelijk gekleede heeren
hangen maar moderne houtsneden, potlood
krabbels, doeken met kleurige landschappen,
teer-gewasschen aquarellen. In de huiska
mer, die met haar dubbele vitrages en klos
jesgordijnen, haar ouderwetsche meubelen,
haar kussens, poefen, antimacassars en bloe
mentafeltjes een heel gewone Deensche bur
germanshuiskamer zou zijn wanneer niet de
wanden, van 't plafond tot dicht bij den
vloer, vol hingen met schilderijen, groote en
kleine, schoolsche en ultra-moderne, lijst aan
lijst, wijst Niels Rydeng me op 't eene doek
na het andere, vertelt mij over de schilders,
over hun tijd hier in Elseneur, over hun
moeilijkheden en successen. En zoo gaat het
door in de wat donkere achterkamer, waar
ook weer geen hoekje meer vrij is tegen de
wanden voor zelfs maar 't kleinste studietje,
't minste landschap-miniatuurtje in de
slaapkamer, die evenzoo vol hangt met fami
lieportretten boven het tweepersoons bed in
den hoek, met kleine dingetjes boven en naast
de waschtafel, met enkele groote doeken,
landschappen en zelfportretten en naakten
dooreen, rond de kleerkasten, in de keu
ken zelfs, waar minder gelukkige werken van
mindere grootheden in waterdamp en etens-
geur achter de pannetjes staan.
En als we dan weer zitten bij het raam
aan de straat, met een versch-gestopte pijp in
de oude bekussende stoelen, vertelt Skraeder
mester Rydeng het sprookje van den boeren
jongen, die 's zomers op de koeien passen
moest, twaalf jaar oud met een bundeltje
kleeren in de hand op zijn klompen langs
den tendweg stepte naar het stadje met de
roode daakjes en het witte torentje en de
hooge boomen om er bij een kleermaker in
u er. &aan, om zelf verder voor zijn on-
aernoud te zorgen, het sprookje van den
boerenjongen, die kleermaker werd, een ar
men kunstschilder een nieuw pak maakte in
ruil voor een schilderij, bezoek kreeg van
andere jonge kunstenaars die ook wel wilden
omdat hun jasje glimmend en hun
oroek bijna doorgesleten was en niemand
zooveel vertrouwen had in hun kunst, dat hij
klinkende munt voor hun werken wilde be-
S "O kleermaker, die zoo langzamer-
ha"d eteenaar werd van een der grootste
particuliere verzamelingen in Denemarken,
"l^elt van Sailinen, 'n jongen Finschen
kleermakersgezel, die bij Rydeng in de leer
kwam toen hijzelf nog jong was. Hij werkte
goed en vlug, deed altijd zijn best om zoo
vroeg mogelijk klaar te zijn, verdween dan
om, zooals zijn baas ten slotte ontdekte, met
ezel en schilderkist daar ergens aan de Sont
te staan. Met eenige moeite wist Rydeng
Sailinen te bewegen, wat van zijn werk te
laten zien, hij was er opgetogen over, gaf
hem wel eens vrij om te gaan schilderen
wanneer t op de werkplaats niet al te druk
was. Sailinen heeft 't kleermakersvak al
spoedig vaarwel gezegd, heeft zich ontwik
keld tot een van de grootste nu levende Fin-
sche schilders, maar telkens weer keert hij
naar Elseneur terug om er nieuwe aanwinsten
te bekijken, te praten over kunst en kunste
naars. Want vele vrienden van Sailinen zijn
in den loop der jaren ook naar Skraeder-
mester Rydeng toegestapt omdat ze wisten,
dat hij vertrouwen in hun toen nog niet ge
waardeerde, hei koopend publiek toen nog"te
modern werk zou stellen. Zoo kwam Ruoko-
koski hierheen zonder een cent op zak, zoo
dat Rydeng 't geld voor verf moest voor
schieten, kwamen Makale, Kraesten Iversen,
Axel P. Jensen, Emar Jolin, Risonen, Olaf
Rude, Edward Munch, Julius Paulsen, om
maar een paar van de schilders te noemen,
wier in ruil voor kleeren gekregen of uit
vriendschap en dankbaarheid geschonken,
werken hier zoo dicht tegen de muren han
gen, dat er nauwelijks meer plaats is om
ergens je hand op 't ouderwetsche bloemetjes-
behang te leggen. Rydeng waardeerde hun
werk juist, toen het publiek er nog onver
schillig tegenover stond of er zich aan er
gerde. Hij verwierf stillevens en bloemstukken,
naakten en kubistische composities, zelfpor
tretten en landschappen, hij kreeg studies,
schetsen, krabbels, ontwerpen. Zoo heeft hij
in de paskamer een wand vol hangen met
grafiek van Munch, den beroemden Noor, die
zijn werken alleen verkoopt, wanneer hij er
zin in heeft, zoodat een groot deel van zijn
grafische werken voor geld noch goede
woorden te koop zijn en zelfs de Noorsche
nationalgaleri maar een zeer onvolledige col
lectie bezit. En voor menig jeugdwerk van
nu beroemde Deensche, Finsche, Noorsche of
Zweedsche schilders, dat hier in 't portaaltje
of op de slaapkamer hangt, zou een rijk ver
zamelaar met gencegen een flink bedrag
willen neertellen.
Maar Niels Rydeng verkoopt niets. Hij
heeft zooveel vreugde gehad aan het bijeen
brengen van al deze doeken, hij heeft zoo
vaak uren en uren aan één stuk op zijn werk
tafel zitten naaien om een nieuw pak voor
een tot ruilen geneigd schilder klaar te krij
gen, dat hij er niet aan dénkt de collectie te
versnipperen. Daarom heeft hij n:t heel zijn
bezit, dat tegen brandschade verzekerd is
voor 60,000 kronen, maar ongetwijfeld een
veel hoogere handelswaarde zou hebben, aan
zijn stad ten geschenke aangeboden op voor
waarde, dat de collectie hoofdzakelijk intact
blijft en dat men Niels Rydeng tot zijn dood
toe tegen een matige vergoeding met het toe
zicht belast. Want hij is de zestig gepasseerd,
de kinderen zijn alle twaalf het huis uit, en
bijna vijftig jaar lang heeft hij nu trouw
naald en draad gehanteerd. Daarom hoopt hij
op een betrekkelijk rustigen ouden dag, hóópt
hij nogmaals de musea van München en
Weenen, Berlijn en Parijs te bezoeken, studie
reizen te maken naar nog andere landen,
hoopt hij eindelijk den tijd te vinden om zich
met al zijn energie op het bestudeeren van
boeken over kunst en kunstenaars te kunnen
werpen. Maar het leven is wreed en er komt
een wat droevige glans in de lichtblauwe
oogen, een verdrietige trek om zijn mond als
hij vertelt, dat de gemeente nog niet weet of
zij het aanbod kan aanvaardien, want de tijden
zijn slechtZelfs in het land van het
sprookje.
BERTIL J.
Jecovitol levertraan wetenschappelijk
de beste levertraan voor U en Uw kind.
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten f 0.75 per flacon.
De Kwartel (terugreis) vertrokken van
Rangoon aangekomen te Djask.
De Ijsvogel (heenreis) vertrokken van
Cairo aangekomen te Bagdad.
Vrijdag a.s. vertrekt de heer L. FBou-
man, chef der afdeeling Speciale Zaken der
K.L.M., per s.s. „Costa Rica" van de K. N.
S. M. naar Curagao, zulks met het oog op
de voorbereidingen voor de Kerstpostvlucht
Amsterdam—Cura?ao van de „Snip" en de
verdere plannen van de K.L.M. ten aanzien
van West-Indië.
De heer Bouman zal waarschijnlijk eind
Maart naar Nederland terugkeeren.
Aneta Vaz Dias meldt, dat volgens tele
grafisch bericht van commandant Parmen-
tier, de Uiver Donderdag a.s. te Soerabaja
wordt verwacht.
Met betrekking tot den stand der deelne
mers aan de Londen—Melboume-race op
Maandagavond kan het volgende worden
gemeld; De Stodarts zijn om 8 uur 05 n.m.
A.T. uit CharleviUe vertrokken; Hansen is
om 8 uur 25 uit Charleville vertrokken, ter
wijl Melrose zich te Newcastlewaters be
vindt. HewettKay bevinden zich te Ccra-
clurry, Wright—Polando te Calcutta, Shaw
te Boeshir, Davies en Hill op Cyprus en
Brook te Athene.
Jones en Waller bevinden zich op de
terugreis te Allahabad.
De beide Stoddards zijn hedenmorgen om
1.15 uur A. T. met hun Airspeed Courier te
Melbourne gearriveerd als zesden in de lucht-
race Londen-^—Melbourne.
De Amerikaansche vliegers Wright en Po
lando hebben wegens motordefect tengevolge
van een breuk van een der cylinders te Cal
cutta den strijd opgegeven en zich uit de
LondenMelbourne-race teruggetrokken. Zij
zullen binnenkort per schip naar Amerika te
rugkeeren, evenals hun toestel de Lambert
Monocoupé.
Dat de belangstelling voor alles wat des
Uivers is nog niet is getaand, bleek gister
avond toen de schrijver-vlieger A. Viruly op
uitnoodiging van de volksuniversiteit te Rot
terdam een toespraak hield over het Neder-
landsche succes in de Meibourne-race. Hij
sprak voor een stampvolle zaal, die honder
den menschen kon bevatten, en vanavond zal
hij het nog eens overdoen.
Wie meent, dat er na zooveel joublicaties
in de dagbladen, die het niet bij kolommen
lieten, maar het Uivernieuws dagenlang bij
pagina's konden meten, niets nieuws meer te
vertellen zou zijn over het geval, vergist zich
Viruly heeft een onderhoudende causerie ge
houden over den tocht van Parmentier en de
zijnen, in het bijzonder bekeken uit het oog
punt van den vlieger, aldus het Handels
blad.
De leek weet niet wat het beteekent de
luchtreis naar Indië voor een groot deel in
den nacht te moeten maken. Viruly heeft het
ons duidelijk gemaakt. De piloten van de
K.L.M- plegen dat maar zelden te doen; de
grondorganisatie van de route is nog niet
voldoende ontwikkeld voor geregelde nacht
vluchten. Smirnoff was eigenlijk een der pio
niers met zijn Pelikaanvlucht. Want nacht
vliegen is een vak op zichzelf. Parmentier
is daar bedreven in. Hij heeft van zijn erva
ring geprofiteerd.
Viruly besprak de geheele route met al de
moeilijkheden die Parmentier ontmoette Hij
moest bij nacht dalen in Aleppo, waar, a's
men de K.L.M.-vliegers gelooven mag, in
geen jaren iemand' is geweest. Maar geluk
kig scheen de maan. Aleppo, dat geen radio-
peilstation heeft, vindt men niet, als men het
niet ziet.
Rangoon, het kleinste vliegveld van de
route was in den nacht gemakkelijk te vin
den door de gouden pagode, die er in de
buurt staat, en die 's nachts met schijnwer
pers verlicht wordt. Te Alorstar landt men
in dezen tijd van het jaar in een meer Er
staat in October altijd een halve meter wa
ter op het vliegterrein. De machines van de
Imp. Airways blijven er vaak in steken. Zon
der eenige moeite bereikte Parmentier Bata
via in 52 uur, waarmede hij het record van
Smirnoff halveerde. Dat was niets bijzon
ders. Het was precies zoo van te voren uit
gerekend in het hoofdkantoor van de K.L.M.
in Den Haag. De eenige fout die Parmentier
maakte was dat hij te Djask 12 minuten te
vroeg aankwam. Om dien tocht tot Batavia
hoeft men evenmin hoera te roepen, dan wan
neer men het doet, wanneer de boot van
Oostvoorne veilig en wel Rotterdam heeft be
reikt.
Op dezelfde basis moet het mogelijk zijn,
volgens spr., binnen een dag van Batavia
naar Amsterdam te vliegen. Met de zon mee
heeft de dag veel meer dan 24 uren, vooral
als men een groote snelheid kan ontwikkelen
Het laatste deel van den tocht heeft de waar
heid van Fokkers woorden bewezen, toen hij
zeide: de marge tusschen een wereldsucces
en een catastrophe is uiterst klein. Ook nu
nog.
Men beseft nauwelijks, spr. legde hierop
vooral den nadruk, hoeveel men heeft te oan
ken aan den omroeper van Albury, die auto's
naar de renbaan riep. Hij herinnerde eraan
dat Roscoe Turner iets dergelijks heeft toe
gepast in een film van Warner Brosh, bij
welke Mij. hij vliegtechnisch adviseur is.
En spr. sprak het vermoeden uit dat Tur
ner op deze gedachte was gekomen dooi een
avontuur van Scott', dezelfde Scott, die nu den
grooten wedstrijd heeft gewonnen, vloog on
geveer zes jaar geleden in de buurt van Soe
rabaja. Hij moest dalen, want de nacht viel
in en de benzine raakte op. Een hilandsch
bestuursambtenaar heeft toen zijn auto op de
renbaan geplaatst, om den vlieger dcor mid
del van den schijnwerper een landingsplaats
te wijzen. Zoo heeft het toeval waarschijnlijk
een band gelegd tusschen de drie eerstaanko-
mende deelnemers in de Melbourne-race.
Als die omroeper, zoo zeide spr., niet zoo'n
goeden inval had gehadlaten we er niet
aan denken.
Viruly belichtte nog de moeilijkheden,
waarin de Uiver verkeerde toen de machine
de 2000 Meter hooge bergen voor Melbour
ne naderde.
Men zat in een onweer en kon dus niet pei
len. Ijs zette zich af op de vleugels, hetgeen
de stabiliteit en het gewicht van het vliegtuig
ongunstig beïnvloedde en bovendien kregen
ook de schroeven last van ijzel. Zij slipten in
de lucht.
Zoo nu en dan maakte Viruly een opmer
king over de andere deelnemers aan den
tocht. Wat de Cornet betreft citeerde hij Smir
noff, die na zijn terugkeer juit Engeland de
opmerking had gemaakt: Twee zitplaatsen
op één gilettemesje. Daarmede was bet com
fort dezer machines geteekend. De persoon
lijke prestatie van Scott roemde spr. ten
zeerste.
De Panderjager was een buitengewone
prestatie van Slot, die een prachtig toestel
jouwde, terwijl zijn ervaring eigenlijk niet
verder was gegaan dan kleine sportvliegtui-
gen.
DE HULDIGING VAN DE „UIVER"-
BEMANNING TE AMSTERDAM.
Het Initiatief Comité Amsterdam (I.C.A.)
deelt ons mede:
Nu binnenkort de Uiver-bemanning, na
haar koenen tocht van Londen naar Mel
bourne, waarmede zij de aandacht van de
geheele wereld op de beteekenis en waarde
van de Nederlandsche vliegkunst beeft ge
vestigd, naar ons land terugkeert, zal het
I.C.A. de stadgenooten, hiertoe gemachtigd
door den heer Plesman, directeur der KL.M.,
na de ontangst en de huldiging op het ge
meentelijk vliegterrein Schiphol, in de gele
genheid stellen de Uiver-bemanning, binnen
de grenzen van Amsterdam, ook persoonlijk
te doen blijken in hoe grooten mate de Am
sterdammers met al hun geestdrift ie bewon
derenswaardige prestaties der koene vliegers
hebben gevolgd.
Te dien einde verzoekt het Initiatief Comité
(I.C.A.) alle vereenigingen, corporaties, mu
ziekcorpsen, buurtvereenigingen en verdere
instellingen, die aan deze huldiging op wel
ke wijze ook wenschen deel te netnen en van
hun belangstelling wenschen blijk te geven,
zich te willen wenden tot het I.C.A. (tele
foon 53168, secr J. van Erven-Dorens, Mi-
chelangelostraat 31), opdat in gezamenlijk
overleg deze huldiging zal kunnen worden
tot een ware manifestatie van de gevoelens
van alle deelen der Amsterdamsche bevol
king. Op korten termijn zullen dan de verte
genwoordigers van de deelnemende vereeni
gingen worden uitgenoodigd tot een bespre
king, betreffende de wijze, waarop de huldi
gingsplannen ten uitvoer zullen worden ge
bracht.
Reuter seint uit Honoloeloe dat Kingsford
Smith, de Australische wereldvlieger, aldaar
gisteren is aangekomen, na den afstand Suva
Honoloeloe, ruim 4400' K.M., in 27 uur te
hebben gevlogen.
Nadat Kingsford Smith Zondag 18.10 van
Suva (Fitsji eil.) was vertrokken, is hij op
4500 M. hoogte in een geweldigen storm ge
raakt ter hoogte van de Phoenix eilanden. De
machine kreeg harde klapj>en, verloor aan
snelheid en daardoor aan hoogte, maar
Kingsford Smith kreeg daarna weer de con
trole over het vliegtuig, zoodat hij veilig het
stormgebied kon passeeren. In een later tele
gram meldde de koene vlieger, dat hij op 800
K.M. van Honoloeloe was, waarop na eeni-
gen tijd zijn veilige landing volgde.
naar de politie te gaan. De man had ook de
twee lieden gezien. Hij had n.1. voor den win
kel op iemand staan wachten.
Deze man en de juffrouw zijn de eenige
getuigen van het gebeurde. Er is slecht»
een vaag signalement van de mannen be
kend. De oudste droeg een jekker en een
bolhoed, de jongste een bruine alpino. De
politie heeft de zaak in onderzoek genomen.
Gisteravond
heeft de minister
van onderwijs,
mr. Marchant,
voor de beide Ne
derlandsche zen
ders een radio
rede gehouden
over het actueele
spellingsvraag-
stuk.
Hieraan ont-
leenen we, dat de
minister als vast
aanneemt, dat
zijn vereenvoudi
ging of, eigen
lijk de spelling v.
Ginneken binnen afzienbaren tijd haar
strijd gestreden zal hebben.
Het verzet van Prof. Huizinga noemde
spr. begrijpelijk, maar niet onweerlegbaar.
Immers, bij vorige spellingsveranderingen
had men ineens maar voetstoots de ingrij
pende vereenvoudiging aangenomen. Maar
spr. was ervan overtuigd, dat de tegenstan
ders van de nieuwe spelling mettertijd tot
het inzicht zouden komen dat hun veftet een
dwaling was.
CRISIS-SLACHTOFFER.
Stopzetting bruinkoolontginnings-
bedrijf.
De directie van de eenige Nederlandsche
bruinkool-ontginningsbedrijf Carisborg te
Heerlen zal, indien de door haar noodzake
lijk geachte confingenteeringsmaatregelen
uitblijven, binnen zeer korten tijd het bedrijf
stopzetten.
Dr. Eckener, die op uitnoodiging van de
Amerikaansche regeering op het oogenblik
te Washington vertoeft, heeft de betrokken
overheidsinstanties nauwkeurige inlichtin
gen gegeven over zijn ervaringen in het in
ternationale luchtscheepsverkeer en over de
instelling van een Noord-Atlantischen vlieg-
dienst. Hij heeft een reeks besprekingen ge
voerd met den minister der posterijen, den
minister van handel en vertegenwoordigers
der admiraliteit. Gistermiddag is dr. Ecke
ner door Roosevelt op het Witte Huis op de
tea ontvangen, waar besprekingen zijn ge
houden over de luchtscheepvaartproblemen
waarvoor Roosevelt zich zeer interesseert
Gistermorgen heeft dr. Eckener een bezoek
gebracht aan de Amerikaansche luchtvaart
commissie. Hij sprak als zijn meening uit
dat het vliegverkeer over den Noordelijken
Atlantischen Oceaan niet alleen uitvoer
baar, maar ook volstrekt ongevaarlijk en
volkomen veilig was.
Gisterochtend even na half acht is een
brutale overval geleegd op een chef-winkel
juffrouw van een der filialen der firma De
Gruyter op den linker-Maasoever te Rotter
dam. De twee daders zijn met een buit van
340 spoorloos verdwenen.
De 30-jarige chef-winkeljuffrouw, die in
de Steven Hoogendijkstraat woont, was om
half acht den winkel binnengekomen. Zij
liep dadelijk door naar achteren, waar in het
magazijn het kantoortje is. Nadat ze haar
mantel en hoed had opgehangen, haalde zij
de sleutels van kasten en laden voor den dag
Ook de sleutel van de brandkast was er bij
Zij legde deze alle op een lessenaar in het
kantoor. Toen zij zich omdraaide om in den
winkel haar werkzaamheden aan te vangen,
hoorde zij plotseling gestommel. Twee man
nen van ongeveer 50 en 20 jaar traden bin
nen. De oudste groette de juffrouw en liep
haar voorbij. De jongste echter was minder
vriendelijk. Hij greep haar aan en trachtte
haar een doek voor den mond te binden
Een worsteling ontstond. De vrouw ver
weerde zich dermate, dat het den man niet
gelukken mocht haar den doek voor den
mond te binden of in den mond te stopen
Toen zij bleef schopjjen en slaan, dreigde de
oudste der twee mannen haar met de woor
den: „Houd je kalm, anders slaan we je
dood. Ik moet geld hebben".
In haar angst wees de juffrouw naar het
lessenaartje in het kantoor, waar de sleutels
lagen. De oudste greep de sleutels en tracht
te daarmede de brandkast te openen. Dit ge
lukte hem niet.
De man gelastte toen de juffrouw, zelf de
brandkast oj»en te maken. Zij durfde niet te
weigeren. In de geopende brandkast bleken
te liggen vijf zakjes met geld inhoudende
tezamen een bedrag van 800. Drie van die
zakjes hebben de mannen meegenomen met
een gezamenlijken inhoud van 340. Daar
mede zijn zijn doodkalm den winkel uitge
wandeld in de richting Hilledijk.
Toen de winkeljuffrouw van den schrik
bekomen was, liep zij naar buiten, waar de
overvallers reeds uit het gezicht waren ver
dwenen.
Zij klampte een voorbijganger aan, dien
zij het gebeurde vertelde met het yerzoek
Gisteravond omstreeks elf uur heeft in
de Brielschelaan te Rotterdam een ernstig
ongeluk plaats gehad.
Drie Zweedsche schepelingen van het
Zweedsche s.s.. „Indianic" dat in de Maas
haven ligt, staken plotseling den donkeren
Brielschelaan over en bemerkten niet dat
met volle vaart een tramwagen van lijn 2
naderde.
Twee van hen werden door de tram ge
grepen. De 23-jarige stoker Noerdeman uit
Kugeace werd deerlijk gewond en is naar
het ziekenhuis aan den Coolsingel overge
bracht. Een been werd hem afgereden, het
andere is verbrijzeld. De 28-jarige stoker
R. Andersen die een duw van de tram had
gekregen bekwam eenige onbeteekende
wonden. Hij kon na verbonden te zijn zijns
weegs gaan. De toestand van N. is zorg
wekkend.
Verschenen is de memorie van antwoord
op het voorloopig verslag der tweede kamer
over het wetsontwerp tot wijziging der arti
kelen 38, 56 en 97 der 1. o.-wet 1920.
De minister noemt het verwijt, dat de
regeering van de crisismoeilijkheden ge
bruik maakt om een financieele strijdvraag,
n.1. aangaande de beroepsgelijkheid van
man en vrouw, te beslissen, ongegrond daar
dit ontwerp zijn oorsprong vindt in het op
15 December 1933 igediende amendement-
Zijlstra. De Kamer heeft dus zelf de zaak
aan de orde gesteld. Had de regeering toen
geen ontwerp toegezegd, dan ware deze
kwestie op minder doelmatige wijze beslist.
Over het beginsel zelf is bovendien al be
slist, toen de wetgever aan den gemeente
raad de bevoegdheid gaf, het ontslag van
de huwende onderwijzeres imperatief voor te
schrijven.
Voor de dreiging met concubinaat zal geen
regeering kunnen wijken; zij kan daarin
nimmer aanleiding vinden om voor een
overigens wenschelijk geachte regeling terug
te deinzen.
De vraag van het kostwinnerschap heeft
alleen beteekenis voor wie kostwinner zijn,
niet voor wie 't door huwelijk zouden worden.
Stellig zullen door het nieuwe voorschrift
niet uitsluitend werklooze huisvaders wor
den gebaat; wel zal door elk ontslag een
plaats open komen voor een werkloozen be
voegde, hetzij man of vrouw.
De nieuwe overweging houdt inderdaad
met de crisis verband en zal als zoodanig
slechts een tijdelijke strekking hebben.
Mocht de Kamer van een definitieve be
slissing afzien en mochten de Verschillende
groepen eensgezind aan een aan den onbe
kenden duur der crisis gebonden regeling
haar zegel willen hechten, dan zal de minis
ter tegen een amendeering in dezen geest
geen bezwaar maken.
Volkomen juist is de opmerking, dat het
ontslag kan worden gesteld als voorwaarde
voor subsidieering van het bijznder onder
wijs, zonder aanranding van de grondwet
telijk gewaarborgde vrijheid van aanstel
ling.
Het ontslag van gehuwde onderwijzeres
sen buiten overcompleet is minder eenvoudig
dan het schijnt. In het algemeen is dit een
maatregel van geheel anderen aard dan
ontslag bij huwelijk. De minister zet uiuen,
dat hij ernstige bedenkingen heeft tegen een
dergelijken maatregel.
Het vraagstuk van de vervroegde pension
neering zou de minister reeds ter oplossing
hebben voorgelegd, indien hij niet het resul
taat had moeten afwachten van de bereke
ningen der deskundigen. Te zijner tijd hoopt
hij over zijn voorstel met de Kamer van ge
dachten te wisselen
