HONIG'S OSSESTAARTSOEP 6 borden voor 20 ets. Jhi<2ztecubtie& 'J)amcu(kie& ydhaakcufciek 'Jxuilleton De heks van Winslea Eau de Cologne Verfrisschend en opwekkend Matt-Creme Maakt de huid zacht en mat. De beste onderlaag voor poeder. 27. Pb8 a5 28. Pd7f Ke7 29. Pc5 beo Wit staat nu glad gewonnen. 30. Ktl Kf6 31. Kf2 Keo 32. Kd3 Kd5 33. b3 eo 34. Ke3 h5 35. f3 b4 33. gh3 ghi 37. a3 a4 38. ba4 Kc4 39. Ke4 h3 40. gh3 Kc3 41. a5 Kb2? Een fout. Toch zou na 41. ,,t, c4 42. a6 zwart te laat komen. 42. Kd5. Zwart geeft op. Onze Eerste November-Opflave. Welke plaatsen? De acht in onze vorige opgave bedoel de plaatsen werden door een groot aan tal oplossers met veel nauwkeurigheid gevonden, 't Waren de volgende: 1. Melbourne. 2. Bordeaux. 3. Montevideo. 4. Genemuiden. 5. Lonneker. 6. Beetsterzwaag. 7. Bagdad. 8. New Orleans, Bij 't begin van November stonden aan 't hoofd van de lijst: R. Smids 153 p., mej. G. Hoogland_151 p., mevr. Bruinvis en D. Schagen 145 p Mej. A. v. Nienes 135 p., mej. M. RezeJ- man 129 p., F. Trijbetz 119 p., G- Kaal 83 p., P. Haasbroek 76 p., mej. L. v. Os senbruggen 65 p., C. Blankendaal 49 p., mej. Pastoor en D. A. Wittop Koning 46 p., mevr. Eecen— Boijenga 38 p., J. F. Ie Waal 30 p., D. Gerritsen 20 p., W. Kars- sen 18 p., wed. Schagen 16 p. Onze Nieuwe Opgave. (No. 2 der No- vember-serie). Negen cijfers 2. Wij laten hier volgen een vermenig vuldiging van twee getallen van vijf cij fers. Elk cijfer komt in deze getallen samen maar eenmaal voor. Het cijfer 2 komt in de geheele bemerking negen maal voor, zooals men hieronder ziet. XXXXX XXX 2 X 2 XXXXX XXXXX 2 XX 2 XXX XXXXXX 2 XX 2 XX XXX 2 2 2 XXXX Gevraagd wordt deze som geheel vol ledig in te zenden. Oplossingen (2 p.) liefst zoo vroegtij dig mogelijk, doch uiterlijk tot Vrijdae 16 Nov. 12 uur aan den Puzzle Redac teur van de Alkmaarsche Courant. TE KOOP AANGEBODEN EEN POPPENWAGEN en EEN POPPEN WIEG, zeer goed onderhouden. Niet op Zondag. Te bevragen LELIESTRAAT 3- TE KOOP: een houten KOLEN- of FIETSENSCHUURTJE, in goeden staat, IX bij 2X M. Te bevragen FRIESCHEWEG 9. TE KOOP: 4 persoons, 4 deurs 6 PK. RENAULD, in prima staat, gesloten w a gen, 16 meter RIETMAT en RADIO TOESTEL met accu's en Luidspreker- plaatstroomapparaat 25. Rijksstraatw 425a. E. DE JONG, Heiloo. TE KOOP een in goeden staat zijnd RADIOTOESTEL in kast, tegen elk aannemelijk bod. Ook Zondags te zien. Wed. ZEVENHEK, Drebbelstraat 10. TE KOOP EEN HULPMOTORRIJWIEL en INDIAN SCOUT C J. BEST. Nieuwpoortslaan 118. TE KOOP tegen eik aann. bod z. g. a. n. ELECTRO MOTOR 20 P K. met olieweer stand, ben. eenig divers DRIJFWERK, STEENKRAAN en ONDERDRIJFWERK voor maalsteen met Konisch kammerk en enkele DRIJFRIEMEN en BUILTJE. Te bevragen FNIDSEN 93. Nog eenige haarden voorhanden z. g. a. n. voor spotprijzen. Smederij Kooi- meerlaan, Mr. Smid (bij de Vierstaten). Aan hetzelfde adres nog enkele Kachels. Prima Handnaaimachine met kap merk Naumann 15, Victoria 20, Sin- ger 22, Ringspoel trapmachine 17.50. Inzinkbare 45, enz. z. g. a. n. DEKKER, Laat 182. TE KOOP SCHUIFTAFEL, prachtige LINNENKAST, PENANTKASTJE. KARENHUISKAMER 21. - Duitsche Piano, prima instrument, z. g. a n. 165, Luidsprekers, Gramo- phoons, Buffetten, Fornuizen, Bedden, Ledikanten, Rijwielen, Gemakskoffers, enz., zachte prijsjes. DEKKER, Laat 182. WISSELSTROOM-RADIOTOESTEL met LUIDSPREKER, billijk over te nemen Te zien en te hooren STATIONSWEG 7, Heiloo TE KOOP GEVRAAGD een in prima staat verkeerend GEHOORAPPARAAT. Brieven letter M 150 bureau v. d. blad. TE KOOP een zoo goed als nieuwe WINTERMANTEL, flinke maat, tegen elk aannem. bod. Nieuwpoortslaan 89. TE KOOP voor oud gouden HOR LOGES met ketting, Juweelen KNOP PEN en VERLOVINGSRINGEN. S. W. VET, Verdronkenoord 5. Een zoo goed als nieuwe Singer-trao- naaimachine, inzinkbaar. Prima Haard merk Permanent, geb. Vulkachel en D. en IK Rijwiel. P. SIJM, Ged. Baansl. 17. TE KOOP AANGEBODEN een z. g. a. n. DAMESMANTEL met pracht bont- kraag, maat 42. Ridderstraat 18 (winkel). BRANDKAST TE KOOP GEVRAAGD. Opgave prijs en grootte. Brieven onder leter U 157 bureau van dit blad. AANGEBODEN EEN INVALIDE WAGEN z g. a. n voor halve prijv HOEVERKADE 8. TE KOOP: 2 CRAPEAUDS, 4 STOE LEN, TAFEL en BOEKENKAST (eiken). WESTERWEG 314. Aan de Dammers! In onze vorige rubriek gaven wij ter oplossing probleem 1357. Stand. Zw. 14 sch. op: 1, 2, 3, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 19, 26, 30. W. 14 sch. op: 27, 28, 29, 32, 33, 36/39, 42, 43, 44, 48, 50. Oplossing. Wit speelt 2924. Zw. 30—35, daarna wit: 1 24—20 1. 15 24 2. 44—40 2. 35 44 3. 28—22 3. 17 28 4. 33 22 4. 44 33 5. 38 20 5. 14 25 6. 27—21 6. 26:28 7. 32: 5! Wit: H. Rieman. Wit speelt en wint. 1. Dg7fü Kg7 2. Le5f Kg8 3- Ph6 mat. Eindspel 831. Zw.: Dr. H. M. Ricnie. Wit: P. Filipp. Zwart speelt en wint. 1Pf2, 2. Kf2 Pe4f 3. Kgl (3. Rfl Dd4) Dd4+ 4. Kh2 f3+ 5. g3 Lg3 6. Xhl Pf~ en mat in drie zetten. In Augustus van dit jaar is in Syra- cuse (Amerika) een meestertournooi ge speeld waarvan hier een partij volgt: Wit: Kashdan. Zwart: E. Tholfsen. Fransche partij. 1. ei e6 2. d4 d5 3. Pc3 de4 4. Pe4 Pbd7 5. Pf3 Le7 6. Ld3 Pgf6 7. c3 meer natuurlijk is 7. 0—0 7c5 8 Pc5 Pc5 Sterker is wel 8Lc5 9. dc5 Pc5 waardoor zwart meerdere afruil af- dwngt b.v. 10 Lb5f Ld7 11. Ld7 Dd7 12. Dd7f Pd7 enz. 9. dc5 Lc7 10. 0—0 0—0 11. Lg5 h6 12. Lh4 Le7 13. De2 Dc7 14. Tadl Tfa8. Direct 14b6 zou fout zijn, we gens 15. Lf6 Lf6 16. De4 en wint la8 wegens matdreiging op h7; dit kan nu niet daar de zwarte K. kan vluch ten. Toch was beter de L. over d7 naar c6 te brengen. 15. Pe5 b6 16. Tfel! Dit bereidt een mooi offer voor. Zwart wil wit laten gaan, omdat hij een zijns inziens mooie resource heeft, die echter ontoereikend blijkt te zijn. 1 6Lb7 17. Pf7! Lijkt een voor de hand liggende combinatie als zwart 17Kf7 speelt b.v. 18. De6 Kf8 19- Lf6 Lf6 (of gf6) 20. Lc4 enz. In werkelijkheid moest wit vee' verder rekenen ge zien de 17e zet van zwart. 1 7Dc6 dreigt mat en dekt e6. Tot zoover heeft zwart berekend, 't Nu volgen de heeft hij echter geen aandacht geschonken. 18. Le4! De4 Na 18Pe4 volgt 19. Pd8 enz. 19 De4. Le4. De berekening van 19Tdl. 20. Ph6f Kf8 (gh6? 21. Dg6t en 22. Tdl) 21. De6 Telt 22. Del gh6. 23. De6 doet wit spoedig nog een pion winnen en hij heeft dan een overwegend spel door zijn verbonden vrij pionnen. Betere verdediging gaf wellicht: 19Pe4 20. Pd8 Lh4 21. Pb7 Lf2f 22. Kfl Lel. Wit staat echter dan nog beter. 23. Tel. Tf8f 24. Kgl Pd2 25 h3! of 24Tf4 25. g3 Tg4 26. Pd8! enz. 20. Pd8 g5 21. Te4. Pe4 Na 21Td8 22. Td8 Ld8 volgt 23. Td4 evenals na 21gh4. 22 Pc6. Lc5. 23. Lg3 Taf8 24. Td8ü Hiervoor slaat wit de aanval op f2 geheel af en behoudt de betere pion- nenstelling. 24Pg3 25. Tf8f Kf8 26. hg3 a6? Dit redt de a-pion niet. Beter was a5; nu krijgt zwart nog een geisoleerde pion. Wedstrijd. Zooals men vermoedelijk wel weet is de Vierkamp te IJmuiden gewonnen door R. C. Keiler, met één punt voor sprong op den wereldkampioen Raichen- bach. Over de laatste partij tusschen de beide groote concurrenten lazen wij in het Haarl. Dagblad: De Fransche kampioen opende met 34—29, waarop Keiler theoretisch tegen speelde; de partij kreeg direct een leven dig aanzien. Aan het spel van den Franschman was al dadelijk te bemer ken dat hij in deze partij meer wilde wa gen dan hij in voorgaande partijen tegen Keiler gedaan had. Het pleit voor Kel- ler's sportviteit, dat hij het spel niet ver eenvoudigde, doch integendeel den we reldkampioen met dezelfde wapenen wenschte te bestrijden. Het werd een vrij ingewikkelde opening, waarin Raichenbach iets voordeeliger kwam te staan. Toen Keiler de gelegenheid gebo den werd zich wat meer bewegingsvrij heid te verschaffen, achtte hij het raad zaam een uitruil te nemen, waardoor de partij meer tot het klassieke genre terugkeerde. Een tijd lang ging de strijd gelijk op; weer was het Raichenbach, die verwikkelingen forceerde. Hij moest immers winnen! Zeer avontuurlijk ruilde Raichenbach plotseling naar het „kerkhof" uit. Deze zet was zeer goed berekend, want ver schillende dreigingen ontstonden nu, die Keiler alleen uit den weg kon gaan door een achterwaartsche 2 om 2 uitruil. De overblijvende stand was nu: Toch bood de stelling nog vele remue- mogelijkheden; het was interessant te zien, hoe onze kampioen deze ook wist te benutten. Op bekwame wijze formeerde Keiler na een reeks mooi berekende zetten ie remise en eindigde dus ongeslagen als overwinnaar van het IJmuider meester tournooi! Een geweldig ap-laus brak los; onze kampioen kwam handen te kort om alle felicitaties in ontvangst te nemen. Ter oplossing voo. deze week: Prcbleem 1358 van S. E. v. d. Meer. Zw. 7 sch. op: 8, 9, 12, 14, 16, 19, 20. W. 7 sch. op: 21, 23, 28, 30, 32, 47, 48. In onze volgende rubriek geven wij de oplossing. Probleem 518. Néumann. Zw. 8 sch. op: 3, 6, 8, 13, 14, 17, 21, 26. W. 8 sch. op: 29, 36/39, 42, 45, 48. De wereldkampioen stond dus nu in het voordeel. Langzamerhand kwam Raichenbach nu opzetten, doch in zijn enthousiasme liet hij zich verleiden dezen opmarech wat te ontsuimig door te voeren; weder om kreeg Keiler gelegenheid, door een uitruil den Franschen opmarsch te stui ten. Van Raichenbach's voordeel was nauwelijks meer iets te bespeuren. Hij gaf echter den moed zoo gauw niet op. Hij formeerde nu een klaverblad stelling op het middenbord en nood zaakte Keiler, met de grootste omzich tigheid te spelen. Deze had echter het rustige vooruitzicht, aan remise vol doende te hebben; het was dus nu voor hem zaak, met de minst mogelijke risi co het grootste rendement van zijn schij ven te krijgen. De stand was toen: Zw. 6 sch. op: 11, 13, 18, 19, 20, 26. W. 6 sch. op. 27, 28, 29, 32, 40, 42. Keiler speeide 19—24 (Wit 38—33) 13—19 (Wit 40—34) 11—16 (Wit 28—22) 16—21 (Wit 22 13 19 8 (Wit 27 16) en 2631. Raichenbach had dus nu een schijf gewonnen; o.i. had Keiler geen betere voortzetting. abcdefgh Tweezet. Eindspel 829. Zw.: Aitkers. abt d e t g h Wit: W. A. Tairkurst. Wit speelt en wint. 1. Pg6+ hg6 2. Th5f! Kg8 3. Tg6f Tg6 4 De8f Kg7 5. Dh8f Kf7 6. Th7f (Ke6 7. De5 mat). Eindspel 830. Zw.: Krüger. vaa May Wyune. 36) Maar toen zij weer keken naar de aftee- kening van het grijze fort van Pontefract tegen den helderen avondhemel, was die korte droom onmiddellijk verstoord, en mis schien nog krachtdadiger, doordat ze een ruiter op een doodelijk vermoeid paard, heuvelopwaarts, hun richting zagen uitko men. Dit was de jonge Conray, bijna zoo uitge put als zijn paard, zoodat, toen dit strui kelde en voorover in het stof viel, met een hartverlamming, de ruiter bewusteloos naast zijn paard gleed. Onmiddellijk ijlden de gelieven toe naar de plek, waar de ruiter en paard lagen Door het losmaken van zijn das en het be sprenkelen met koud water uit de nabijzijn- dc bron, kwam Jack Conray weer gauw bij. Hij was een van de populairste jonge edel lieden, die tot het garnizoen van Pontefract behoorden. Zoodra hij weer bij bewustzijn was, kwam hij met het verhaal voor den dag, dat Hugh al gedeeltelijk verwacht had. Doctor Stapleton had gelijk: Cromwell had besloten zijn vriend niet ongewroken te laten. Van alle officieren, die onder zijn bevel stonden, was Rainsborough de meest vertrouwde. Inderdaad had de Protector juist te voren besloten dat de vlootaangele- genheden van de natie dézen man in han den zouden gegeven worden wanneer de Earl of Warwick zich terugtrok. De tijding van zijn dood was als een donderslag geko men en degenen, die dit hadden bewerkt, zou het slecht vergaan! Reeds was Lambert, aan het hoofd van een aanzienlijke legermacht, nog maar en kele uren van Pontefract af. Al wat de ver dedigers nog konden doen, was de afwezi gen uit het garnizoen, die maar eenigszins binnen hun bereik waren, terug roepen, de valpoort sluitep en zich in gereedheid brengen om een tegenstand te bieden, die al leen door den hongersnood kon verbroken worden. Het was Ainslie's allereerste plicht om zich ijlings met het nieuws naar Pontefract te begeven, waarheen Conray hem zou vol gen, zoodra hij zijn vermoeide leden weer gebruiken kon. En Marjorie? Hij wilde haar niet verlaten zonder een woord van vaarwel. Toch moest het maar zoo kort mogelijk zijn en in de schaduw van de boomen, die hen verbergen zouden voor Conray's nieuwsgierige blikken. „Liefste, je zult toch moedig zijn? De he mel behoede je, Marjorie!" Ze schreide niet; dit zou wreed zijn ge weest jegens hem en Marjorie kon dapper zijn als het noodig was! Zoo flink mogelijk vroeg zij dan ook: „Blijf je binnen kasteel Pontefract?" „Ik moet, Marjorie. Het is mijn plicht". Ze durfde de oogen niet naar hem op slaan, maar zei met grooten nadruk; „God behoede je, Hugh!" „En jou, liefste! Maar jij zult veilig we zen". Ze trachtte te glimlachen. „Veilig? O, ja. Voor mij hoef je niet bang te zijn, Hugh!" Maar dat hij zich toch ongerust over haar maakte, begreep zij wel, toen ze voel de, hoe dicht hij haar tegen zich aansloot. „Je va'der moet niets ondernemen", drong hij. „Zeg hem dat nog eens. Hij heeft zijn plicht jegens jou". Zij antwoordde daar niet op, besefte en kel maar, dat hij zich in groot gevaar be gaf en dat dit zijn laatste kus kon zijn. Hoe wreed, hoe Verschrikkelijk is de oor log en bovenal een burgeroorlog als deze, waarin dikwijls zoons van één huisgezin vijandig tegenover elkaar staan! En het lijden van de vrouwen is ook on beschrijflijk: die smart van het afscheid! „De hemel zegene je, liefste, en voere mij weer in je liefhebbende armen!". Ze liet hem los, want ze mocht hem nu niet langer ophouden, maar ze durfde geen woord zeggen, uit vrees, dat een hartver scheurend snikken hem de kracht mocht ont nemen. Een laatste blik en hij was weg, verdwe nen in het bosch, waar het zonlicht de schoonste herfsttinten te voorschijn toover- de. Weg! En zij was alleen alleen om te bidden, dit was haar plicht als vrouw en uit dit laatste moest zij de kracht putten om onversaagd het Noodlot onder de oogen te zien. Op een andere plaats namen op een later uur ook twee gelieven afscheid. Het bericht van de komst van Lambert en de bedreiging van het beleg van het kasteel prikkelden Dick Morrice tot een verlangen naar strijd, dat hem het gevaar bespotten deed en de gebeurtenis verwelkomen, die aanleiding zou geven tot een slaags raken, een vlug handelen en het bedrijven van moedige daden. Zoo dikwijls reeds had succes zijn krijgs listen bekroond, dat hem zeker nu wel wéér deze zoete belooning zou ten deel vallen voor zijn dappere verdediging. Barbara Carcroft klapte in de handen en lachte, terwijl zij haar geliefde haar geheim in het oor fluisterde. Hij staarde haar in het eerst ongeloovig aan en vergat zelfs Lambert en Cromwell in de verbazing over haar woorden. „Jack of Lanthorne!" riep hij „de schrik der vennen? Neen, maar! Wat is dat nu voor een openbaring, Babs?" Ze wierp het donkere hoofdje achterover en keek hem aan, met van ondeugd tintelen de oogen. „Heb je nooit gehoord van Moll Cutpur- se. Aan haar heb ik mijn voorbeeld ont leend. Maar ik heb nooit de dingen gedaan, die op rekening van Jack of Lanthorne worden geschoven. Toch hebben de vennen ncoit een anderen Jack gekend dan je ver loofde!" Zij sprak zoo overtuigd, dat hij er wel ge loof aan moest slaan, hoe onmogelijk net hem ook klonk. Maar Barbara had andere redenen om haar geschiedenis te vertellen, dan enke om de verbazing op te wekken van haar ge liefde. Jack of Lanthorne kon immers nog ovt de vennen rijden en de zaak van den konin beter dienen dan Barbara Carcroft hc zeer dit ook haar hartewensch mocht zijn. En dan was er immers nog de Friai Passage onder den toren van Swillingto Dick Morrice voelde onder het luister, steeds meer bewondering voor het moedi meisje, dat zijn hart gestolen had. Toch drong zijn liefde hem tot het pit dooi: „Je moet je niet aan dit gevaar bloc stellen, Babs. Want daar is een risico aa verbonden, waarvoor een man zou term deinzen". „Ja, een man maar een vrouw ni Mijn geest zal mijn lichaam behoed Dickon, en Pontefract ook, als geloften r den hemel verhoord worden!" „Je bent het koenste, stoutmoedigste i tegelijk het liefste meisje, dat ooit een m: kan plagen en hem ook het hoofd op hol k; i. brengen!" verklaarde hij. En hij kuste ha met al de vurigheid, die zij verlangde, t- - wijl hij de donkere krulletjes van haar ho. I streek. „Mijn moedig, lief ding!" zei hij fluisterenden toon, die tot in het diepst 1 haar ziel drong, „liefste, kameraad en r mijn geliefde vrouw! Maar dan verbie" je die stoute grappenmakerijen, Bab, al ik dan nu ook nog: God zij met je c» roekeloos ondernemen!" (Wordt vervolg<

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 10