SPORT EN WEDSTRIJDEN
UIT nET PARLEMENTAIRE LEVEN.
Stad en Omoemng-
Openbare N.S.B.-vergadering.
De komende competitiewedstrijden.
Over ministers.
Jr. Paardekooper spreekt in
c'e Harmonie".
Ajax ontvangt Fe:jenoord D. F. C.'s
de andere leiders kunnen winnen.
kans
Alcmaria ontvangt A.F.C.; O.V.V.O. naar O.S.V.
Alkm. Boys naar H.R.C. en Alkmaar naar
N. Niedorp.
DE EERSTE KLASSERS.
Afdeeling II.
Het Oosten.
Het Zuiden.
p. Het Noorden.
ALCMARIA—A. F. C.
DE DERDE KLASSERS.
XVI.
Hoeveel ministers heb ik in den loop der
jaren al zien duikelen?
Ik weet het niet.
En waarom zal ik ze gaan tellen? Wie
telt de bevolking van een kerkhof?
Alleen dit weet ik; het waren er heel wat.
En ik kom er rond voor uit, dat ik mij op
dergelijke oogenblikken nooit koud en on
verschillig heb gevoeld. Ik had altijd ge
weldig met zoo'n minister, die ten val werd
gebracht, „te doen". Dikwijls vond ik het
bepaald „zielig". Want ol, wat zaten ze
vaak in strakke spanning den uitslag van
een stemming af te wachten.
Ze deden „alsof". Ze deden alsof ze kalm
varen. Maar innerlijk stormde het natuur
lijk. Nu, het is dan ook een heele affaire om
op grond van een zekere stemmings-meer-
derheid naar huis te worden gestuurd.
Sommige zaten te turven tijdens zoo'n
stemming. En iedere verkeerde stem was
zoo iets als een spijker door hun ziel.
Streepje na streepje zagen ze hun doodvon
nis volstrekken.
En als het uit was, deden ze allemaal
onveranderd hetzelfde. Ze grepen hun
portefeuille en wandelden weg.
Zielig.
Slechts één heb ik al die jaren gezien, die
nu werkelijk ijskoud was.
Treuto.
Het was in den oorlogstijd. In 1916.
Treub had ons vaderland in die eerste ja
ren onvergankelijke- en onschatbare diens
ten bewezen. Maar men ademde na twee
jaar al weer wat vrijer en men durfde hem
in de Kamer alweer aan, hem, den genialen
en onverzettelijken, den stuggen Treub.
Men vocht over iets, dat met ae oorlogs
toestanden geen verband hield: ouderdoms
rente en pensioen-belasting.
De Kamer keurde het verband tusschen
die twee af. Treub handhaafde het. Wijken?
Goeie-morgen!
Toen kwam Schaper met een motie. Die
motie was fout. Politiek fout. Nog fouter
was, dat de meerderheid die motie, welke
afkeuring voor Treub was, aannam.
Maar Treub, de onafhankelijke, had lhk
aan de Kamer. Afkeuren? Best. Dan ging
hij weg. Hém een biet. Grooter stijfkop (op
Van Houten misschien na) is er nooit m on
ze staatkunde opgetreden. De motie werd
aangenomen. En de werkelijk ijskoude mi
nister stak een sigaartje op. En verdween.
Adieu heeren!
Maar nu het mooiste. Werkelijk een uni
cum in onze parlementaire geschiedenis
Een jaar later werd Treub weer in het mi
nisterie opgenomen.
Even ijskoud.
Wilde men hem weer? Vroeg men hem
weer? Bést. En de geniale kwam terug. Om
het vaderland te dienen.
En mag ik u nu van dien stijfkop eens
iets anders vertellen?
Ik zat eens bij hem om hem te inter
viewen. Hij zou zeventig jaar worden, en
een groot comité was gevormd om hem ein
delijk eens te huldigen voor alles, wat hij
den lande bewezen had.
Op een toon van diepe piëteit vertelde hij
mij, wat zijn ouders er voor over hadden ge
had, om hem en zijn broers (het vermaarde
drietal Mector-Melchior-Marie) te laten
studeeren En nu zou er, ter eere van die
drie broers, een gedenksteen worden ge
metseld in den gevel van het ouderlijk huis
te Voorschoten.
„Ik ben er laatst eens wezen kijken",
zei Treub me, „in dat huis van m'n
oudersHij wachtte.
„Maar het is erg veranderd". En
toen, zacht, met een trilling in zijn stem:
„Ik herkende de kamer bijna niet meer,
waar moeder altijd zat!"
Daar zat de stijfkop. De onverschillige.
De kerel zoo hard als gewapend beton Op
zijn ouden dag. En zijn stern beefde bij de
gedachtenis aan moeders stoel, moeders
plaats in het ouderlijk huis.
Ach! in het harde, zware, vaak pijnlijke
en helaas ook wel cynische parlementaire
leven gaat de menschelijkheid zoo dikwijls
schuil.
Ook Nolens mocht ik in zoo'n moment
zien, toen ik in zijn studeerkamer stond en
naar een groot portret van een eenvoudige
vrouw keek, met een witte kap op het hoofd
Monseigneur zag m'n blik en zei, teer
en genegen, dit ééne w'.ord:
„Moeder.!" t
Wilt ge nog een heel aardig trekje vam
ongeveer gelijken aard?
In 1905 werd Fock minister van kolo
niën. En op dien eersten ministersdag, weet
ge hoe hij toen naar zijn Departement
kwam? Tusschen zijn vader en zijn moeder
in. Zijn vader was zelf ook minister ge
weest. En bei z'n ouders vergezelden hem op
dien eersten gang naar zijn Departement.
Als een treffend symbool.
Wie de menschelijkheid zoekt, vindt ze
vaak en onverwacht op alle plaatsen!
Ik geloof, dat ik een beetje ben afge
dwaald. Ik had het over het sneuvelen
van ministers.
Nu, er waren er bij, voor wie dat sneuve
len inderdaad een verlossing was, omdat
ze eigenlijk nooit minister hadden moeten
worden.
Ik herinner mij er één (hij zat aan Mari
ne), die nu letterlijk geen fatsoenlijken zin
kon zeggen. Hij was onbeholpen in 't
kwadraat en ik werd er koud en zenuwach
tig van, als ik den man tegen de parlemen
taire golven en winden zag opworstelen. Ik
denk, dat hij een doodsvijand heeft gehad,
die er in geslaagd was hem met dit baantje
op te knappen. Na een paar maanden ver
dween hij. Een uitkomst voor den brave zelf.
Een minister, die niet spreken kon, heb
ben we ook aan buitenlandsche zaken ge
had. Het verhaal ging, dat hij dit gebrek
zelf ruiterlijk aan den formateur had ont
huld, maar deze, die veel moeite had om
zijn kabinet bijeen te krijgen, moet toen ge
zegd hebben: „Buitenlandsche Zaken heeft
bijna niet te spreken!"'
Nu 't was anders, en nog zie ik de lange
asperge-figuur van den ongetwijfeld bekwa
mendiplomaat over de regeeringstafel heen
en weer zwiepen, zoekend en worstelend
naar goeie woorden en zinnen.
Maar de welsprekendheid komt
nu eenmaal niet aanwaaien.
iemand
Ook in vroeger jaren zijn er heel wat
karakteristieke minister-figuren geweest.
Een collega van me, die nu ter ziele is,
heeft eens verteld, dat hij (het is lang ge
leden) een minister meemaakte, die zoo in
woede uitbarstte, dat hij zijn gouden snuif
doos met een kletterenden slag op tafel
wierp. Een ander bewindsman haalde eens
het stoute stukje uit om, toen de Kamer om
de overlegging van een bepaald stuk had
gevraagd, en blééf vragen, op te staan, op
zijn portefeuille te wijzen en te zeggen:
„rfier zit het in, maar de Kamer krijgt het
niet!"
Iets dergelijks d.w.z. een weigering in
dezen bruten vorm had in later tijd niet
meer moeten gebeuren!
Het uiterlijk van ministers heeft in den
loop der democratische tijden heel wat ver
andering ondergaan. In vroeger jaren had
men zich een bewindsman moeilijk anders
kunnen voorstellen, dan als iemand van
top tot teen in het plechtig zwart gestoken,
en, buiten, met een hoogen hoed, of een
broertje daarvan, op het hoofd. Maar te
genwoordig staan de heeren in een doodge
woon en gemoedereerd-gefantaseerd colber
tje achter de regeeringstafel, en op hun
achtbare kruin staat een democratisch gleuf
hoedje soms zelfs staat er heelemaal
geen hoedje op.
Eu toch, toch is op m'n woord van
journalist het volgende gebeurd.
Toen een jaar of wat geleden mr. J. B.
Kan minister was, verscheen hij op zekeren
dag achter de tafel van het bewind in een
snit. Gelijk alles aan dezen sympathieken,
begaafden en geestigen man sportief is:
physiek en geestelijk.
En toen is er een afgevaardigde naar het
bureau van den voorzitter gewandeld en
heeft dezen gevraagd, of het te pas kwam,
dat een minister zóó achter de regeerings
tafel stond, en of daar nu niets aan te doen
was.
Het feit is historisch. En als ik vertelde,
wie die afgevaardigde was (een democraat
als een kei!), dan zouden mijn 'ezers stom
verbaasd staan. Ik vertel het echter liever
niet. Want de man is nog in de actieve po
litiek en heeft tegenwoordig al genoeg aan
z'n hoofd.
D. HANS.
Ir. Paardekooper heeft gister
avond op de openbare vergadering van de
N.S.B. afd Alkmaar gesproken in de groole
zaal van de „Harmonie". De zaal was ruim
voor de helft bezet, toen de kringleider, mr
v. L e e u w e n, de vergadering met een en
kel woord opende en direct het woord gaf
aan den spreker van dezen avond.
Spr. begon met de opmerking, dat Keulen
en Aken niet in één dag gebouwd zijn, maar
dat ook Putten niet in één dag tot stand is
gekomen. Vanuit dat landelijke dorpje nu op
de Veluwe kwamen onheilstijdingen. Immers,
de aldaar wonende burgemeester zou tevens
secretaris van deze gemeente zijn en boven
dien ook nog burgemeester en secretaris van
een andere, naastbijzijnde gemeente. Tevens
was deze burgemeester- in het gelukkige
bezit van negen kinderen, zoodat deze bru-
gervader 36 kindertoeslagen kon opstrijken.
Terecht had dit bericht uit N.S.B.-kringen
verontwaardigd gewekt, toen bleek, dat hier
van niets waar was. Door de Marchant-
spelling was hier bedoeld het dorpje Putte
(zonder n) in Noord-Brabant, zoodat de
N.S.B. in feite toch gelijk had Maar ten
slotte, aldus spr., is de N.S.B. geen Vaz-
Dias en dat was maar gelukkig ook. want
de N.S.B. had belangrijker aangelegen
heden.
In dit verband wees spr. eerst nog op het
door de groote pers gelanceerde fantastische
verhaal van den „uitvinder" uit Wolvega
(een verhaal waar wij onze lezers uit veili
ge overwegingen voor gespaard hebben.
Red. Alkm. Crt.) Zie toch, hoe heel een ver
vallen volk in opwinding komt en formeel tot
een oproer in Friesland geraakte, enkel en
alleen omdat een verdwaasde nieuwe per
spectieven meende te openen om uit dezen
ellendigen tijd te geraken. Terwijl ieder wel
denkend mensch wist, dat het geheele ver
haal van Wardenier kolder was, profiteerde
een deel der grooe pers ervan om er een
slaatje uit te slaan
Da de koningin der aarde in deze een
machtig apaprta is, bleek overduidelijk. En
dat is het juist, wat de N.S.B. mede nog
mist. Dan zou men even gemakkelijk kunnen
aantoonen, dat onze zaak de belangrijkste
is voor onze Nederlanders en dat 't hier gaat
om de specifieke eigenschappen van een volk
hun plaats weer te hergeven. En al klinkt 't
mischien wat v reemd, toch willen we
aan ons volk zijn vrijheid hergeven. Dat is
moeilijk in deze crisis van het materialisme
Een crisis, ingrijpender dan ooit, maar met
één goede uitwerking, n.1. dat het kapitalis
tische stelsel in zijn nadagen is aangeland
De mammom staat op 't punt van zijn voet
stuk te worden gestooten. Het kapitalisme
heeft van de ziel van den mensch een puin
hoop gemaakt. Daarom ook heooen we ons
allereerst te verstaan met de bonzen. De
idealistische-marxist zal misschien niet kun
nen begrijpen, dat we de bonzen-leiders in
één adem noemen met de kapitalist^che
le'ders. Maar toch is 't zoo Hier gaat spi
een sprookje vertellen, n.1. dat van den
lamme en den blinde. De lamme stelt voor
het laat kapitalisme (oud en grijs), terwijl
de blinde voorstelt de door het marxisme ver
worden arbeider, niet meer in staat den weg
vóór zich te zien. Op eikaars rug sleepen ze
zich voort door het leven. Op een gegeven
moment wordt de blinde weer ziend en kan
de lamme weer lo'opën. Zien en bekijken ze
dan elkaar, dan hollen ze onmiddellijk van
elkaar weg.
Het exclusieve „N.S.B.-slot" zou als volgt
luiden: Samen worden ze in een hospitaal
opgenomen, de dokter geneest hen en beiden
worden vriendjes. Zoo is het in de praktijk
in Italië en ten deele ook in Duitschland ge
gaan. En zoo zal 't ook binnenkort in fas
cistisch Nederland geschieden, met als ge
neesheer de leider Mussert. (Applaus.)
Spr. bezag dan de critische gezichten in de
zaal van hen, die voelen, dat net pathetische
element in dit verhaal niet in de nen toever
trouwde sfeer thuishoort. Toch willen de
dingen allereerst eenvoudig zien. Dat is her,
wat de N.S.B. beoogt, alles zuiver en een
voudig te zien als de boer op 't platteland.
Met eenige voorbeelden wees spr. op wijlen
prof. Lorentz en op den leider Mussert,
welke laatste het probleem van de Gelder-
sche Vallei zeer eenvoudig, doch doeltref
fend had opgelost. Het gaat om de groote,
algemeene lijnen. Zoo is 't ook met onzen
Gouden Standaard. Niet zoodra was er
maar even sprake van devaluatie van den
gulden, of in aller ijl werd er een vereeni-
ging tot behoud van waardevol geld opge
richt. Sir Deterding echter wees erop, dat
het oprichten van een dergelijke vereeniging
reeds erop wees, dat we in de verkeerde rich
ting zijn. Het geheele regeeringshuisje met
zijn liberale ideeën staat op instorten. De
blinde (in quasu de S.D.A.P.) strompelt op
krukken. Wat is er b.v. overgebleven van den
klassenstrijd, nadat hij gerevisioneerd was?
In 1933 liepen 140.000 personen achter
de soc. dem. beweging. In 1934 was dat
tot 100.000 teruggeloopen. Dat wil zeggen,
dat er 40.000 hebben ingezien, dat demo
cratie en vrijheid (zooals de S.D.A.P. dat
verkondigt) schoone zaken zijn, maar dat het
toch den leiders niet meer lukt de arbeiders
tegen hun meesters op-te zetten. De arbeider
wordt wijzer, omdat hij nu eindelijk eens zijn
eigen hersenen gaat gebruiken. Omdat hij
begrijpt, dat eerst voorgaat het belang van
zijn gezin, van zijn beroep, van zijn vader
land en dat uiteindelijk het belangrijkste is
zijn p'icht tegenover God.
Zien we verder even naar het nageslacht
van den blinde. We nemen aan, dat hij twee
zoons heeft. De oudste haat zijn werk, is
stekeblind, dus communist. De andere daar
entegen weet, dat er een eenheidsgedachte
verwezenlijkt kan worden, die weet, dat er
ook nog zooiets als een fascisme bestaat, dat
geen zelfvoldaanheid kent. Colijn heeft eens
gezegd: „Eenheid in geest vindt men alleen
op 't kerkhof". Dat is een hard woord. Maar
wij, N.S.B.ers, vinden troost in wat er in
Corinthe 12 4 en 13 staat: „Allen zijn wij
tot.eenen geest bedreigd" Men moet nu
Corinthe maar verbieden, dan leven we in
een goddeloozen staat. (Applaus.)
Merkbaar is in dezen tijd ook een drijven
naar communisme. Maar daar kan en zal de
N.S.B. tegen waken. We kunnen dat, omdat
w ij er een levensbeschouwing op nahouden
Zeg nu niet: ja maar, dat is zoo nieuw,
zoo onhollandsch. Ook wij maken fouten,
maar we zien dit als gloeistuipjes van een
pasgeborene. Straks zal het worden een
flinke jongen, een nieuw en f risch menschen-
type. Kijk naar onze gezichten, ze hebben
alle één ding gemeen, blijmoedig, zonder dat
gedrukte, wat men op het gelaat van zoo-
velen thans kan lezen. De vraag, welke over
ons volk beslissend zal worden, luidt: Vóór
of tegen de eenheid? Nu moeten we kiezen:
de zijde van de jeugd of de zijde van het
oude geslacht. Bij de ouderen zijn er velen,
die zich jong voelen, zich N.S.B.er voelen.
Er zijn andere tijden op komst.
En hier is de N.S.B. zich op aan 't voor
bereiden. Met vrijheid bedoelen wij de vrij
heid om te arbeiden, voor een volledige gods
dienst, een volledige gewetensvrijheid. Ve
keeren dan terug naar onzen arbeid, dat wat
ons hart moet beweren, dan en dan alleen
krijgt het leven weer zin. Daarom moeten we
ons allereerst bevrijden uit de beklemming
van het starre materialisme. En dan hebben
we te maken met drie groote machten: 1.
macht van het verleden, 2. macht van het
heden, 3. macht van de traagheid en aar
zelende besluiteloosheid. Vooral dit laatste
zal een zwaren strijd opleveren, den strijd
tegen den zoogen. „gemiddelden" Nederlan
der. Maar als er geen 10 Jan Salie's te vin
den zijn om 't hiertegen op te nemen, dan is
er nog altijd één Jan Kordaat. Afgedaan
hebben de menschen met 3-dubbele namen en
5^dubbele banen. (Applaus.)
Gij, lid der N.S.B. en gij, buitenstaander,
zijt allen aansprakelijk voor wat gaat gebeu
ren.
Met een vers van den dichter Adama v.
Scheltema einidgde spr. zijn aandacht aan
gehoorde rede.
Nadat een half uur gepauseerd was, wer
den de inmiddels schriftelijk ingediende
vragen beantwoord, waarvan er velen van
het overbekende gehalte van concentratie
kampen en jodenvervolging.
Tot eenige noteering van belangrijke vra
gen is het dan ook niet gekomen.
Na het staande zingen van het Wilhelmus
ging de vergadering rustig uiteen.
Voetbal.
Daar gaan we weer! Nog hooren wij het
lichte gezoem der race-karretjes in onze
ooren, nog zien wij de bonte menigte rond
om de Amsterdamsche Zesdaagsche, maar
koning Voetbal nadert weer met zijn gevolg
en morgen zullen wij allemaal het wieier-
festijn in Amsterdam vergeten zijn en zullen
wij frissche, gezonde lucht inademen, in-
Elaats van wolken rook, die in het R.A.I.-ge-
ouw „lucht" genoemd werden!
Het is een belangwekkend programma, dat
dezen keer afgedraaid zal worden en de be
langrijkheid is des te grooter geworden, nu
er 'n wedstrijd ingelascht, die oorspronke
lijk niet op het programma stond. Dat is
AjaxF eijenoord
in afdeeling I. Oorspronkelijk zou deze ont
moeting over een maand gespeeld worden ter
eere van de opening van het nieuwe Ajax-
veld. Maar Feijenoord wilde liever geen uit
stel, omdat ze anders deze maand maar één
keer zou spelen.
Ajax—Feijenoord dus! Dat beteekent een
uitverkocht huis en dat beteekent een span
nende wedstrijd van techniek tegen techniek!
Maar het beteekent bovendien Ajax' laatste
kans. Verliezen de Amsterdammers dezen
wedstrijd, dan wordt Feijenoord zonder slag
of stoot kampioen; wint Ajax, dan is de span
ning ineens verdubbeld en kan er nog van
alles gebeuren.
O.i. is een gelijk spel niet onwaarschijn
lijk, al kan elke uitslag hier mogelijk zijn.
V.S.V. ontvangt Xerxes en de sterke Velse-
naren zullen wel niet al te veel moeite heb
ben met de Rotterdammers en dus winnen.
D.H.C. speelt eveneens thuis en wel tegen
A.D.O. 't Schijnt, dat de Delftsche club het
in de allereerste p'aats van haar thuiswed
strijden moet hebben en nu A.D.O. niet zoo
buitengewoon sterk is, verwachten wij een
Delftsche zege.
't Zal ons benieuwen, of H.F.C. morgen
een nieuwe overwinning behaalt. Als de
club echter een D.H.C. kan kloppen, moet ze
thuis toch ook van het verre van sterke
V.U.C. kunnen winnen.
Daarom zou Overmaas verstandig doen,
om den thuiswedstrijd tegen R.H.C. in een
overwinning om te zetten, 't Zal niet meeval
len, maar een k!e:n kansje hebben de Rot
terdammers o.i. we!.
In afdeeling II komt D.F.C.'s groote kans,
want de Dordtsche club krijgt bezoek van
i.-D.V.S. Ondanks al'e successen van H.-
D.V.S. kunnen wij ons nog niet vertrouwd
maken met de sterkte van die club en daar
om mede gelooven wij, dat D.F.C. morgen de
be~te papieren heeft.
Sparta ontvangt de Stormvogels en vol
gens den stand op de ranglijst moet de thuis
club dit partijtje kunnen winnen.
Ook H.B.S. krijgt gelegenheid, om zich te
herstellen, nu het thuis Z.F.C. ontvangt. Wel
zal het krachtsverschil niet bijster groot zijn,
maar een kleine H.B.S.-zege zit er toch
wel in.
Heel erg benieuwd zijn wij naar het re
sultaat van K.F.C.D.W.S. Twee hard wer
kende ploegen komen hier in 't veld, beide
met een sterke verdediging en K.F.C. boven
dien met een gevaarlijke voorhoede. De Koo-
gers zullen op veel tegenstand stuiten, maar
moeten tenslotte toch kunnen winnen.
En Haarlem speelt het thuis natuurlijk
wel klaar tegen Excelsior, of er zouden won
deren moeten gebeuren.
In afdeeling III zijn de wedstrijden dezen
keer niet zoo spannend als andere Zonda
gen. Tenminste, dat lijkt zoo op papier.
Wij kunnen moei'ijk aannemen, dat Go
ahead het thuis erg lastig zal krijgen tegen
de Ensch. Boys, wij gelooven niet/ dat En
schedé zich op eigen veld zal laten verras
sen door A.G.O.V.V., wij achten zelfs Vitesse
thuis in staat, om van Wageningen te win
nen.
Alleen de twee resteerende wedstrijden zijn
lastig. Zoo zal het Heracles in Zwolle heel
wat moeite kosten, om Z.A.C. te kloppen en
de andere Zwolsche club gaat een moeilijke
reis tegemoet, nu het in Hengelo tegen Tu-
bantia speelt. Maar én Heracles én P.EC
kunnen winnen en mceten winnen, willen ze
een kansje op den titel behouden.
In afdeeling IV moeten de leidende ploegen
zich morgen kunnen handhaven, want beide
clubs spe.en thuis en tegen positief zwak
kere tegenstanders.
niPt°°°nt^gt PfV- dat dezen keer
wp! h?u»1is 3andere iaren en morgen
we dik za verliezen en N.A.C. zal ook
kende B eyerheide* h,bb£n m' hel ta<*'
De. derby Noad—Willem II wordt natuur
lijk spannend, maar Willem II is o.i te sterk
om aan een verrassing te denken.
u^V-V- speelt thuis tegen Eindhoven; dat
beteekent vrijwel twee zekere punten. Alleen
is het de vraag, of Juliana thuis tegen B.V.V.
overwinning zal behalen. Een gelijk spel
zijn V °r Jointjes al een mooi resultaat
m^. !„af"Gr?ninKsche clubs moeten
rgen alle drie kunnen winnen, zelfs nu
een ervan een uitwedstrijd heeft.
Veiocitas—Sneek r als vanzelfsprekend
voor de thuisclub en Be QuickLeeuwarden
zal wel iets spannender zijn, maar de wit-
hemden zullen wel aan net langste eind
trekken. En als G.V.A.V. in Leeuwarden
tegen Friesland oppast, moet deze strijd
oveneens in het voordeel der Groningers uit
vallen.
Frisia krijgt thuis tegen Achilles een klei'i
Jecovitol levertraan weten
schappelijk de beste lever
traan voor U en Uw kind.
Verkrijgbaar bii apothekers
en drogistenóf U.75 p. flacon
kansje op de overwinning en dan rest ons
nog H C.—Veendam. Dat is een soort
plaatselijke ontmoeting en van den uitslag
is deze keer niets te zeggen.
Alcmaria ontvangt morgen het Amster
damsche A. F. C, waarvan in het vorige
seizoen beide keeren met de oneven goal ver
loren werd. Morgen komt er dus een mooie
gelegenheid om revanche te nemen en op
papier zou dat best kunnen gebeuren.
Maar in 't veld? A. F. C. speelt een voor
Alcmaria vrij lastig spel, geheel open en
snel Daarenboven heeft het een paar ge
vaarlijke schutters in de voorhoede, die fou
ten afdoende afstraffen, zoodat Jongmans
wel danig aan de tand zal worden gevoeld.
Juist de laatste dagen hebben wij van een
bekend A.F.C.-er gehoord, hoe de ploeg ein
delijk klaar gekomen is, hoe Lungen voort
aan geregeld de oefeningen meemaakt en
hoe het geheel sterker is geworden sinds de
laatste weken.
Dus dient Alcmaria daar rekening mee te
houden. Maar als wij herinneren hoe een
zeer zware wedstrijd als tegen Hilversum
tot een goed einde werd gebracht, dan ge-
looven wij, dat Alcmaria morgen ook in
staat moet zijn, om van A. F. C. te winnen.
Maar dan met dezelfde wil en hetzelfde
enthousiasme spelen en evenals de tegen
partij in een hoog tempo met verre passes
naar de vleugels.
Withemden, wij rekenen op een zege!
O. V. V. O. gaat naar de Zaan en moet
tegen O. S. V. spelen. Dat hebben de Am
sterdammers nog lang niet gewonnen, want
het kleine, veenachtige O. S. V.-terrein biedt
in deze regenperiode moeilijke problemen,
zelfs voor de O. V V. O.-ers, die ook aan een
slecht veld gewend zijn. 't Zou ons niet ver
wonderen, wanneer O. V. V. O. niet verder
kwam dan een gelijk spel.
Blauw-Wit ontvangt Hilversum en de
Stadion-bewoners kunnen rekenen op groo-
ten tegenstand, 't Zou ons niet verwonderen,
als Blauw Wit na afloop al tevreden was
met een puntenverdeeling en zelfs een Hil-
versum-zege is niet heelemaal onwaarschijn
lijk.
Kinheim speelt thuis tegen Hercules, dat
niet zoo heel sterk is en dus groote kans
loopt, om te verliezen.
B. F. C., dat het sterke D. O- S. ontvangt,
zal zich wel tot het uiterste inspannen, om
een goed resultaat te behalen. Of het lukken
zal, is een geheel andere vraag!
In de B-afdeeling ontvangt 't Gooi het
sterke Zeeburgia. De thuisclub heeft een
kansje, op den geheelen inzet, al is een ver
rassing niet uitgesloten.
Z. V. V.—T. O. G. eindigt zeer waarschijn
lijk in een Zaansche overwinning, maar of
de tweede Zaansche ploeg, W. F. C., uit
tegen de Spartaan ook een overwinning zal
boeken, is zeer twijfelachtig.
Hoeveel E..D. O. thuis tegen Bloemendaal
de beste papieren heeft, zal de populaire
E. D. O.-ploeg toch nog moeten oppassen.
Velox krijgt thuis een mooie gelegenheid,
om zich te herstellen, nu het West-Frisia
ontvangt. De Enkhuizer ploeg stelt wel wat
teleur in dit seizoen en daarom kunnen wij
ook nu niet anders verwachten dan een neder
laag tegen het sterke Velox.
De zeer belangrijke ontmoeting in deze
afdeeling, is wel het treffen tusschen Hol-
landia en Volewijckers, die op de ranglijst
respectievelijk de 2e en le plaats innemen:
Volewijckers 5 4 0 1 16—8 8
Hollandia 5 4 0 1 14—8 8
Bovenstaanden stand bekijkende, loo-
pen beide ploegen niet veel uiteen en het zal
in Hoorn dan ook ongetwijfeld geducht
spannen. Een puntenverdeeling? of zal het
terrein-voordeel de rood-witten de volle
winst brengen? Het is niet onmogelijk.
De Alkmaarsche Boys gaan naar de Noord
punt, om H. R. C. partij te geven. Daarbij
denken we ongetwijfeld aan het eerste treffen
van de kaasmenschen in Den Helder, tegen
de gelijknamige club. Gezien beider prestaties,
zouden volgens de theorie de rood
witte Alkmaarders moeten winnen.
Maar,en daar komt wel een heele
groote „maar" bij te pas; de Racers zullen
hun huid heel duur verkoopen en er moge
lijk niet tegen opzien een stevig partijtje te
spelen.
Denken we echter terug aan eerstgenoemde
ontmoeting; geven de Boys ook thans een
zelfde vlug open spel te zien, dan houden ze
niet alleen hun tegenstanders van-het-lijf,
doch mogelijk winnen ze dan ook nu weer
de sympathie van het Heldersche publiek, en
deze moreele steun kan voldoende zijn voor
een Alkmaarsche zege, waar we dan ook op
rekenen.
Nogmaals, vlugge open aanvallen en het
bekende enthousiasme en geen bezondigen
aan drijtlust!
Helder gaat bij Assendelft oo bezoek en
dit beteekent een zeer lastige trip, temeer,
daar de Zaankanters er de laatste weken
vrij goed in zijn en ook nu wel eens voor
e.n kleine overwinning konden zorg dragen.
Fot slot de niet mindei belangrijke ont
moeting K. V. V.—Zaandijk, waarbij de ver-
'Hzer voorloopig op de onderste plaats
komt. óf blijft staan. Hoewel de Kromme-
nieers over een zeer lastige verdediging be
schikken, geven we de Zaandijkers de grootste
kans, tenzij het K. V. V. weer eens meezit.
In de B-afdeeling ook al een strijd tus
schen de be.rle leidende ploegen, D. W. V.—
Purme.steyn,
Vorige Zondag werd hier nog gespeeld
D. W. V O. D. E., die de D. W" V.-ers een
nuttige 72-overwinning opleverde, waar
door ze de leiding namen:
D..W. V. 6 5 10 ?9— 7 11
Punnersteyn 6 5 0 1 20—13 10
