j I*
'fzovwciaal Hieuws
Zoo zijn er 18 sprekers geweest. De
eerste 6 hadden in totaal een half uur
gepantominiseerd, evenals de volgende
6, doch in die tijd is ook een zanghui de
gebracht.
Een pantomime.
De 'aatste 5 acteurs vroegen slechts
een kwartier.
Houd er den moed maar in!
„GEYS" EN ZIJN VRIENDEN WEER
TERIJG.
Een hartelijke ontvangst.
DE POSTVLUCHTEN OP INDIE.
DE „OEHOE" SLOEG OP HOL.
DE „UIVER" WEDEROM
VERTROKKEN.
Geneeskundige brieven
Narcose.
Chloroform, aether en
chlooraethyl.
Pupilreactie.
Andere methoden.
Beëindigen van de narcose.
POLITIE STOPTEEKENS
Pluimveeteelt.
Over gekleurde lichtstralen en röntgen
stralen.
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORDHOLLAND.
Tunnel onder het IJ.
WINKEL.
NOORDSCHARWOUDE.
CHR. BOND VAN HARMONIE- EN
FANFAREGEZELSCHAPPEN IN
NOORDHOLLAND.
zooveel, dat de zang en het gejuich afge
leid werden naar stillere dreven.
Gouverneur Van der Hoek, als derde
gaf het dadelijk op, zich voor de zaal
verstaanbaar te maken Hij wendde zich
alleen tot het viertal en naar gebaar en
mimiek te oordeelen, heeft hij hun
vriendelijke dingen gezegd.
Onder hen, die het tooneel hebben be
klommen, waren slechte en goede spe
lers, dragers van bekende en onbekende
namen, menschen van een gebaar en zoo
nu en dan een open mond en stillen in
den lande, die eigenlijk excuus schenen
te vragen, dat zij waren verschenen en
wier lippen bewogen gelijk van een ko
nijn, dat sla eet.
Doch één bleek een ras-acteur, ge
knipt voor de pantomime. Dat was de
heer Van Strijp. In hem is een Bouw
meester van het stille spel verloren ge
gaan. Hij beklom het tooneel, deed zijn
mond open, stak de duim van één hand
op, stak de duimen van twee handen op
en schudde de bemanning de handen.
Dat was duidelijk! Het succes over
weldigend. Eere zij hem!
En het publiek bleef in de stemming.
De heer Van Baaien, acteur nummer
8, werd het onverwelkbare „Houd er den
moed maar in" toegezongen toen hij
Parmentier c.s. niet alleen met gebaren
toesprak. Een onbekende riep als eenig
verstaanbare taal uit, dat hij zijn rede
zou inslikken. Dit ontketende zulk een
lawaai van vreugde, dat Concordia op
zijn fundamenten schudde.
In groote stilte is de zang met bege
leiding van de gamelan aangehoord en
het daverende applaus bij het slot toon
de, dat het publiek bij al zijn roerig
heid en afkeer voor deftigheid, de zin
tot onderscheiden niet verloren had.
Deze uiting van bewondering lag de
aanwezigen. Ten slotte hebben Parmen
tier en zijn metgezellen voor de micro
foon gesproken om te bedanken en
het werd plotseling rustig in de zaal.
Wat zij te vertellen hadden, daar ging
de belangstelling wel naar uit. De
avond is alles dooreen genomen, een
groot succes geweest, zij het ook langs
andere wegen dan bedoeld was. Mogelijk
heeft het viertal wat tegen de huldiging
opgezien, toujours perdrix is ook niet
prettig, doch zouden zij van Batavia
niet een aangename herinnering mee
nemen
De onwil van het publiek om officieele
redevoeringen aan te hooren, moet hun
toch even binnenpret hebben gegeven,
al hielden zij zich doodernstig en deftig.
De avond is een typisch Hollandsche
uiting van vreugde geworden. Een Hol
lander houdt in zijn hart niet van vor
men die spontaniteit aan banden leggen.
Hij loopt door, dwars heen over alles,
wat zijn uiting van vreugde in den weg
staat.
Er zullen ongetwijfeld menschen zijn,
die zich geërgerd hebben. Ten onrechte,
want al was de beleefdheid soms verre,
de oprechtheid van de betooging
liet geen twijfel en wat was de avond
eigenlijk anders dan een betooging, dan
een brengen van hulde aan de men
schen, die de Uiver zijn wonderlijke
tocht hebben doen maken?
Hedenochtend is de bemanning van
den verongelukte „Panderjager" Geys-
sendorfer, Asjes en Pronk met de
Genua-expres in den Haag aangekomen.
Precies op het vastgestelde uur stoom
de de trein onder den kap en weldra
zag men het lachende gezicht van Geys-
sendorffer en daarnaast Asjes en Pronk
voor één der coupé-ramen. Eenige
oogenblikken later verlieten zij den
trein en het was een ontroerend oogen-
blik, toen Geyssendorffer als eerste door
zijn bejaarde vader en moeder omhelsd
werd. Daarna volgden natuurlijk tal-
looze begroetingen van allerlei zijden.
Van de K.L.M. werden drie groote kran
sen overhandigd en de bemanning om
de schouder gehangen. Buiten het sta
tion werden zij door een groote menigte
verwelkomd. Zij begaven zich hierna
naar hotel „des Indes". Hier werden zij
opnieuw door eenige honderden per
sonen verwelkomd en toegesproken.
De „Pelikaan" is op uitreis te Medan
geland.
De „Oehoe" is te Djask geland. De
K. L. M.-machine, die een motor aan
boord had voor de „Havik" die met mo-
torpech te Djask is blijven zitten, heeft
het traject AmsterdamDjask, waar
waarvoor zij Dinsdagmorgen is vertrok
ken, dus wel zeer snel afgelegd.
Hedenmorgen om 7.33 uur is de
„Uiver" met post en passagiers vertrok
ken. Zooals bekend, vliegt de „Uiver"
naar Bagdad, waar post en passagiers
aan de „Oehoe" zullen worden overge
geven. De „Uiver" keert daarna weer
naar Amsterdam terug. Voor deze reis
hebben drie passagiers geboekt.
In mijn vorigen brief heb ik aangegeven
hoe men op steeds volmaakter wijze pijn, spe
ciaal bij operaties, kan vermijden door in
spuiting van bepaalde stoffen op een of
andere plaats in het verloop der pijngelei-
dende zenuwen.
We zullen nu de tweede mogelijkheid om
het pijngevoel te onderdrukken in haar ont
wikkelingsgang nagaan; d.i. dus de methode
waarbij de hersenen zelf zoodanig verlamd,
vergiftigd of althans uitgeschakeld worden,
dat we ons de pijn niet meer bewust kunnen
worden. Daarvoor wordt de patiënt in nar
cose gebracht, dat is als het ware met een
kunstmatigen slaaptoestand te vergelijken.
Bij den normalen slaap is het pijngevoel ook
reeds verminderd, maar verschillende in
vloeden kunnen ons uit dezen slaap wekken
en ook een poging om tijdens dezen nor
malen slaap iemand te opereeren zou op een
groote mislukking uitloopen. Hierbij zou
zooveel pijn in onze hersenen arriveeren,
dat we wakker zouden worden en bovendien
zouden verschillende hinderlijke reacties of
reflexen optreden.
Bij de algemeene narcose werd tot voor
enkele jaren vrijwel uitsluitend gebruik ge
maakt van stoffen die in gasvorm met de
lucht worden ingeademd. Aan den tandarts
Morton uit Boston komt de eer toe, samen
met den. chirurg Warren voor het eerst een
grootere operatie te hebben verricht met be
hulp van aether-narcose. In het jaar daar
op werd in 1848 door Simpson uit
Edinburgh voor dit doel gebruik gemaakt
van een andere stof, n.1. chloroform. Aan
het gebruik van beide stoffen zijn voor- en
nadeelen verbonden. In den loop der jaren is
men er steeds meer in geslaagd de nadeelen
tot een minimum te reüuceeren. In 1896 is
door Lotheisen een derde middel aangege
ven, n.1. het chlooraethyl, terwijl ten slotte
na 1910 met stijgend succes ook gebruik ge
maakt wordt van het lachgas, dat reeds in
1800 door Davy was ontdekt.
Chloroform, aether en chlooraethyl worden
dus met de lucht ingeademd. Een bepaalde
hoeveelheid van de te gebruiken stof wordt
op een narcosekap gekracht en deze wordt
op het gelaat (voor mond en neus) geplaatst
Voor geregelde bijvulling in de kap moet
natuurlijk trouw worden gezorgd. We ver
zoeken nu den patiënt rustig te ademen. De
aefher om deze stof nu verder maar als
voorbeeld te nemen komt in de longen,
passeert den longwand en wordt opgeno
men in het bloed, langs de bloedsbaan wordt
het zenuwstelsel bereikt. Het is alsof aller
eerst de hersencellen zich trachten te ont
worstelen aan den verlammenden invloed
van den aether. Dit uit zich dan doordat
eerst een prikkelingstoestand of excitatie-
phase kan optreden, waarin de patiënt op
zeer geringe prikkels abnormaal heftig kan
reageeren Daarna vaak trouwens ook
zonder dat deze toestand optreedt valt de
patiënt in slaap.
Geeft men een te groote hoeveelheid dan
kan het leven bedreigd worden. Scherpe en
deskundige controle kan daarom tijdens een
narcose niet worden gemist. Allereerst moe
ten ademhaling en pols worden nagegaan.
Deze beide functies moeten rustig en regel
matig blijven.
De meest bruikbare methode om na te
gaan of een patiënt voldoende doch niet
overmatig in narcose is, bestaat in het na
gaan van de pupilreactie. In het midden
van het gekleurde vlies, dat we in ieder oog
gemakkelijk zien de Iris of het regen
boogvlies bevindt zich een ronde opening,
de pupil. Hierdoor dringen de lichtstralen
ons oog binnen om ten slotte op den achter
wand van het oog, het netvlies, in te wer
ken. Zoodra de hoeveelheid licht, dat in het
oog komt, toeneemt wordt de pupil nauwer
In schemering en duisternis wordt de pupil
weer grooter. Dit Veranderen van de groobe
van de pupil onder invloed van vermeerde
ring of vermindering van de hoeveelheid
licht noemen wij de pupilreactie. Brengen
wij nu iemand in slaap door een narcoticum
dan treden gemakkelijk te controleeren ver
schijnselen aan de pupillen op. Eerst wordt
de pupil grooter of wijder dan normaal,
maar het lichtreflex blijft aanwezig. Daar
na, bij toenemende inwerking van aether of
chloroform, wordt de pupil weer kleiner met
behoud van de reflex. Wordt de hoeveelheid
voor het betrokken induvidu te groot, dan
wordt de pupil weer veel grooter en is de
reflex bovendien opgeheven. Op binnenval
lend licht wordt de pupil dan dus niet weer
kleiner. Het is een klemmende aanwijzing
om de narcose te onderbreken om het
lichaam in de gelegenheid te stellen weer in
evenwicht te komen. Het is de dankbare taak
van een narcotiseur om in het algemeen van
aether of chloroform juist zoo weinig te
geven, dat het doel bereikt wordt met vermij
ding van gevaar. Ook hier geldt het gezegde:
overdaad schaadt.
Aan deze narcose door inademing van de
daarvoor in aanmerking komende stoffen
zijn soms bezwaren verbonden. Bij bepaalde
ziektetoestanden van hart of longen kunnen
deze bezwaren zelfs onoverkomelijk worden.
Bovendien vinden vele patiënten het ook
psychisch een zeer onpleizierige en hinder
lijke wijze van doen. De kap op den neus
maakt dan onrustig of de geur van chloro
form of aether werkt beklemmend. Daarom
heeft men vele jaren lang gezocht naar een
anderen weg waarlangs iemand voldoende
diep in slaap gebracht kon worden. De weg
die hiervoor dan direct in aanmerking komt
is de weg langs den endeldarm. Het is reeds
lang bekend, dat men via de aarsopening
b.v. vocht in het laatste gedeelte van den
darm kan brengen en dat dit vocht dan dooi
den darmwand heen in het bloed kan worden
opgenomen. Op dit beginsel steunt de z.g.
rectale narcose. Reeds in 1847 heeft de be
roemde Pirogoff aether-narcose langs het
rectum toegepast. De methode bleek toen
niet te voldoen en werd dus weer verlaten
Dumont in 1906 en Arnd in 1908 probeer
den het opnieuw,* echter wederom zonder
bruikbaar of navolgbaar resultaat. Met de
bereiding van het avertine werd in 1926 de
mogelijkheid opnieuw geboren de rectale
narcose toe te passen. Deze stof de che
mische samenstelling is triboomaethylalco-
hol is bereid door Willstatter en Duis
burg en de chirurg Kischner heeft in 1929
er voor het eerst zijn ervaringen over gepu
bliceerd. Deze ervaringen deden zien dat er
ongetwijfeld aan deze methode groote voor
deden verbonden waren, doch dat er ge
varen bij aanwezig waren die men eerst
moest leeren vermijden voor en aleer alge-
heele toepassing ingang kon vinden. Duide
lijk is gebleken, dat vooral de doseering met
groote nauwkeurigheid moet worden be
rekend en dat een zeer geringe overdosee-
ring levensgevaar met zich mede kan bren
gen. Verschillende personen hebben een ver
schillende hoeveelheid avertine noodig ter
verkrijging van het gewenschte resultaat en
ter vermijding van ernstige gevaren. Ver
schillende factoren moeten te voren bekend
zijn. Dan kan met behulp van een bepaalde
formule de gewenschte hoeveelheid worden
berekend. Daarom is bij spoedoperatie deze
methode niet te gebruiken.
Heeft men te voren gelegenheid alle fac
toren rustig te overwegen en de formule dus
nauwkeurig te berekenen, dan verdiént deze
rectale avertine-narcosc inderdaad de volle
belangstelling der chirurgen. Men behoeft
dan niet tot eiken prijs met deze narcose
alleen zijn doel te bereiken. Het schijnt in
tegendeel het beste met een minimale hoe
veelheid een z.g. basis narcose te bewerkstel
ligen en zoo noodig tijdens de operatie met
een geringe toevoeging van aether of chloro
form langs den ademhalingsweg de narcose
de gewenschte intensiteit te geven. Een van
de zeer groote voordeelen van deze methode
is, dat de patiënt op de ziekenkamer in slaap
kan worden gebracht, terwijl hij in rustig
gesprek is met den narcositeur. Het spuitje
met avertine wordt in het rectum gebracht
en ineens valt de patiënt in rustigen slaap.
Daarna wordt de patiënt naar de operatie
kamer gebracht en zoodoende worden alle
voorbereidende maatregelen aan het oog en
de psyche van den patiënt onttrokken. Di;
is voor de gemoedsrust van vele patiënten
van onschatbaar voordeel. Deze kunstmatig
verkregen slaap duurt verscheidene uren.
Daarna ontwaakt de patiënt op rustige en
haast normale wijze. Ook hierin wint deze
methode het van de inhalatienarcose.
Soms kan het gewenscht zijn de narcose
eerder te beëindigen. Men is er tegenwoor
dig in geslaagd door inspuiting van een be
paalde stof ook dit te bereiken.
Zoo heeft zich naast de oude en beproefde
methode van inhalatie-narcose in de laat
ste jaren op vruchtdragende wijze de rectale
avertine-narcoe ontwikkeld. Voor chirur
gische ingrepen die slechts enkele minuten
duren, is er nog een andere mogelijkheid
naar voren gekomen. Hiervoor is de avertine
slaap, die immers verscheidene uren duurt,
in het algemeen ongewenscht. Een andere
stof evipannatrium -- biedt hier uitkomst,
Deze wordt rechtstreeks in het bloed inge
spoten, in den vorm van een intraveneuze
injectie. Men bereikt daarmede een slaap
die omstreeks 15 minuten duurt. Deze evi
pannatrium is te prefereeren boven het vroe
ger gebruikte pernocton, omdat hierbij de
slaap weer veel langer duurt. Is de ingreep
geschied en wenscht men om een of andere
reden den slaap weer eerder te onderbreken,
dan kan dit weer worden bereikt door een
coramnie-injectie.
We zien uit dit alles dus, dat ook op dit
gebied in den allerlaatsten tijd belangrijke
vorderingen te boeken zijn geweest.
Ook buiten de chirurgie kan het noodig
zijn bepaalde patiënten de rust van den
slaap deèlachtig te doen worden. Vooral
bij bepaalde onrustige zenuwpatiënten kan
dit vraagstuk op bijzondere wijze aan de or
de komen. Ook hier kan rectale toediening
van rustbrengenae stoffen noodig zijn. Hier
vindt vooral het chloralhydraat toepassing
Bij andere geestesstoornissen kan het nood
zakelijk zijn verscheidene dagen tot weken
achtereen een patiënt bijna voortdurend in
slaap te houden. Dit brengt niet alleen rust
voor den patiënt en de omgeving; er kan
bovendien een werkelijke genezing door ont
staan en optreden in gevallen waar men
vroeger, zonder zulk een slaapkuur, veel
machteloozer tegenover stond. De bekende
firma Horrmann-la Roche heeft een bruik
bare stof hiervoor in den handel gebracht,
het somnifeen. Liefhebbers van scheikun
dige samenstellingen zij hier onthuld dat
somnifeen een oplossing is van de diaethyl-
amine zouten van diaethyl en diproparyi
barbituurzuur; het is maar gelukkig dat de
gewone medicus hiervoor in de plaats van
somnifeen kan spreken! Dit middel kan bij
slapeloosheid in bepaalde gevallen met suc
ces worden toegepast. Een voorgeschreven
aantal druppels kan dan worden ingenomen.
Spuit men ongeveer 2 kub. c.m. tusschen de
spieren in of intraveneus, dan valen zelfs
onrustige drukke zenuwpatiënten snel in een
rustigen slaap. Aan Klasi komt de verdien
ste toe deze stof te hebben toegepast voor
het bereiken van een slaapkuur gedurende
langeren tijd. Dit is geschied omstreeks
1920. Deze stof is hiervoor verre te verkie
zen boven toediening van opium of morphi-
ne-preparaten, welke vroeger ook wel reeds
voor hetzelfde doel zijn gebruikt. Zijn gun
stige ervaringen hebben ook in ons land na
volging gevonden en ongetwijfeld is dit
middel en deze kuur bij de behandeling van
verschillende zenuwpatiënten als een belang
rijke aanwinst te beschouwen. Zoo zijn er
ook in psychiatrische inrichtingen nieuwe
mogelijkheden in den laatsten tijd ontstaan
die het aspect ervan langzaam maar zeker
hebben gewijzigd en waardoor ook voor de
bewoners dezer ziekenhuizen hoopvoller kan
sen naar voren komen. Er zal te gelegener
tijd nog wel eens gelegenheid bestaan hier
op nader de aandacht te vestigen.
Voor verkeer,
dat den agent
van achteren
nadert.
Voor verkeer, dat
den agent van
voren en achteren
nadert.
Voor verkeer,
dat den agent
van voren
nadert.
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen
door onze abonné's worden gezonden aan
Dr. te Hennepe, Diergaardesingel 96a -e
Rotterdam. Postzegel voor antwoord inslui
ten en blad vermelden.
Teneinde den invloed van het licht na te
gaan werden in 1932-33 toornen van 70 jon
ge hennen blootgesteld aan licht van vel
schillende kleur in hokken die geen daglicn
krijgen. Het gekleurde licht straalde 24 uui
per etmaal op de kippen. De resultaten wa
ren als volgt wat betreft de leg m b/j
maand. _A...
Van 1 Aug. tot 16 Jan: 1 wit licht 70.5,
2. rood licht 78; 3. geel licht 69.9, 4. blauw
licht 56.
Toom 2 met rood licht legde het grootste
aantal eieren, toom 1 en 3 waren nagenoeg
gelijk, doch de toom met blauw licht bleet
ver achter. De resultaten komen overeen mei
die van Bissonette, die de proeven met
spreeuwen genomen had. Het langstralige
roode licht werkt op de hypotphysis en zet
daardoor den eierstok aan, het blauwe licht
met zijn korte stralen werkt juist tegenover
gesteld schadelijk op den leg. Dan dus
voortaan rood licht gebruiken voor onze
kippen? Dat zou niet best zijn, zooals de
volgende proef van 1934 weer leert. Bij de
proef van 1932-33 zaten de kippen steeds in
het hok, dat geen daglicht ontving, doch
allen het gekleurde kunstlicht. Ze konden
dus als het ware de lichtstralen niet ont
wijken.
In 1933-34 nu liet men het daglicht ge
woon toe en belichtte de hokken 's avonds
met het gekleurde kunstlicht. Wat bleek nu?
De kippen onder de roode lampen wilden
met geen geweld 's avonds op stok gaan. Ze
kropen overal weg, op de val nesten, onder
de mestplanken, overal waar ze de onaan
gename roode stralen maar ontgaan konden.
Verder trok in deze toom kannibalisme op en
niet minder dan 84 der kippen werden
min of meer daardoor aangetast. Wat leeren
ons dus nu deze proeven? Voorloopig heö-
ben ze meer wetenschappelijke dan prakti
sche waarde, maar gebleken is wel, dat de
oude theorie, dat de verhoogde leg na ver
lichting door de verhoogde voedselopname
komt, onjuist is. Als men 14 uren licht gaf,
doch slechts 10 uren gelegenheid tot eten en
drinken bereikte men hetzelfde resultaat bij
deze proeven. De proeven over het roode en
het blauwe licht worden voortgezet en daar
zullen we na dit winterseizoen later wel meer
van hooren.
Nu we toch over bestraling bezig zijn en
zoo erg wetenschappelijk aan den gang zijn,
wat voor een keertje ook wel eens interes
sant is, wil ik meteen proeven op kippen met
een heel ander soort stralen bespreken, n.1
met X stralen. Van de X stralen is het be
kend, dat zij door het lichaam heendringen
en daarbij bepaalde weefselcellen aantasten,
zelfs dooden kunnen. Van deze eigenschap
heeft men ook gebruik gemaakt voor de ge
nezing van gezwellen in het lichaam. Nu
werken de X stralen ook in op de cellen van
de geslachtsklieren, vandaar dat men ge
probeerd heeft op deze manier hanen te
kapoeniseeren. Nu is het goed, dat we de
vorige maal wat over hormonen hebben ge
hoord en zoo ongeveer weten wat ze in Het
lichaam doen.
Welnu, de groei van de kam van hanen,
die heel eigenaardig opgebouwd is uit aller
lei weefselcellen met zeer veel bloedvaten,
berust op de werking van een hormoon dat
door de geslachtscellen afgescheiden wordt.
(Ook de ontwikkeling der hanenveeren berust
op dat hormoon, evenals vele andere eigen
schappen van den haan). En nu durf ik al
weer een stapje verder gaan, het hormoon
wordt niet alleen in het bloed afgegeven
door de klieren, doch vanuit het bloed kan
het de nieren passeeren en in de urine terecht
komen. De wonderbaarlijkste proeven neemt
men tegenwoordig met hormonen die met uit
urine van mannelijke of vrouwelijke dieren
haalt, waarbij weer groote verschillen zijn
te constateeren in de urine van drachtige en
niet-drachtige dieren
Maar we hebben het nu over kippen of lie
ver gezegd hanen en weten dus nu dat de
eigenaardige kam en veerenvorming en an
dere afwijking van kapoenen berusten op het
feit, dat de geslachtshormonen niet of onvol
ledig gevormd worden. Spuit men dan ook
kapoenen in met mannelijke geslachtshormo
nen uit urine dan gaat de kam direct ontwik
kelen en ontwikke en zich verder allerlei ha
nen-eigenschappen.
Als men nu haantjes met X-stralen be
werkt worden speciaal de geslachtscellen die
de hormonen vormen aangetast, vandaar dal
men door middel van bestraling met X-stra
len hanen zonder operatie kapoeniseeren kan.
Bij varkens is dit trouwens beter gelukt dan
bij hanen, want de hanen kregen wel kapoen
eigenschappen maar tevens bleken andere
cellen van het lichaam aangetast te worden
zoodat de dieren in groei achterbleven
Bij verdere proeven werden de dieren op
een leeftijd van zes weken bestraald met ver
schillende hoeveelheden z.g. Röntgen-eenhe-
den vanaf 1750 R.E. tot 2700 R.E. toe. Toen
ze 22 weken oud waren werd van deze hanen
de buikholte geopend en werd onderzocht, in
vergelijking met de normale hanen, in hoe
verre de ges achtsklieren veranderd waren.
Daarna werd de buikholte weer dicht gehecht
en hield men de hanen aan voor verdere on
derzoekingen. Het bleek nu dat de klieren
van normale hanen ongeveer 12 bij 4 m m.
groot zijn, doch bij de bestraalde hanen ver
achtergebleven waren in groei en niet groo
ter dan 2 tot 4 bij 1 tot 2 m.m. waren. De
kammen en kinlellen der bestraalde hanen
bleven k.einer dan normaal en allen verloren
het vermogen om te kraaien. Dit is dus weer
een interessant verschijnsel.
In tegenstelling met geopereerde hanen,
echte kapoenen dus, behielden de bestraalde
hanen hun typische hanenveeren en bleve«i
ook in groei achter.
Uit deze proeven blijkt dus dat bewerking
van haantjes met X-stralen teneinde ze te ka
poeniseeren nog niet goed gelukt is. Zulke
onderzoekingen zijn van veel belang, vooral
voor Duitscnland, waar men geen operatie
meer mag verrichten op dieren die niet be
wusteloos gemaakt zijn. Het gewone kapoe
niseeren is daar dus door de wet verboden
en als men eerst alle haantjes stuk voor stuk
onder narcose moet brengen wordt de ope-
ratie erg bemoeilijkt.
Uit deze artikelen over hormonen en aller-
lei stralen zien we inmiddels wel dat er hard
gewerkt wordt om allerlei interessante pro
blemen op kippengebied op te lossen.
Dr. B. J. C. TE HENNEPE.
Nadruk verboden.
In de Woensdag voortgezette vergadering
van Provinciale Staten van Noordholland
werden de geloofsbrieven onderzocht van
den heer W. de Boer (V.D.) die daarna ge
ïnstalleerd werd.
Ged. Staten aan 't woord.
Dan werd de behandeling der begrooting
voortgezet en was het woord aan Gedepu
teerde Staten.
Mr. M. Slingenberg zette het verloop van
de conversie der provinciale leeningen uit
een. Binnen korten tijd is geen nieuwe con
versie te verwachten van de 4 pCt. leeningen
tot een bedrag van 31.759.000. Is het
oogenblik tot conversie in de toekomst gun
stig dan zullen Ged. Staten paraat zijn om
alsnog van zeven millioen de rente te ver-
lagen.
Het voordeel der conversie bedraagt voor
deze begrooting 111.031.
Spr. schetste de crisis-moeilijkheden en
kwam tot de werkloosheidsbestrijding.
Ged. Staten spreken uitdrukkelijk tegen
de bewering, dat de provincie niets heeft
gedaan voor de werkverschaffing. Het we
genplan geeft zeer veel arbeid en het vraagt
in het geheel ruim 86 millioen, waarvan in
de vier jaar die achter ons liggen 21 mil
lioen verwerkt zijn.
Er is geen provincie, die zooveel doet.
Het Kanalenplan vraagt ook groote loon
bedragen. Zeven millioen gulden is er noo
dig, waarvan een millioen verwerkt is.
In 1933 hebben 19 gemeenten provinciale
bijdragen ontvangen.
Ten aanzien van de plannen van een tun
nel onder het IJ en onder het Noordzee
kanaal te Velsen deelde spr. mede, dat de
provincie wel degelijk belang ziet in deze
objecten. Ged. Staten hebben er wel een en
ander over gelezen, maar officieel weten ze
van niets. Komen er uitgewerkte projecten
ter tafel, dan zal het college zeker daadwer
kelijke belangstelling laten blijken.
De heer Miches (s.d.) beantwoordde eeni
ge vragen betreffende de volksgezondheid.
In de voortgezette vergadering werden
de replieken gehouden.
Aan de orde kwamen daarna de begroo
tingen van de provinciale ziekenhuizen, wel-
ke na debat z.h.s. goedgekeurd werden.
Ook de begrooting van het wegenfonds
werd z.h.st. goedgekeurd.
Heden komen de bedrijven aan de orde.
Door B. en W. is benoemd tot ambtenaar,
belast met de uitreiking van vervoigmgs-
sfukken (deurwaarder) de heer H. Velthuijs,
dienaar van politie alhier.
Aanbesteding Langedijker
Warenhuis.
Door het architecten-bureau Kakes te
Zaandam werd Dinsdag aanbesteed het
wederopbouwen van het Langendijker waren
huis. Ingekomen waren voor het metsel- en
timmerwerk 13 inschrijvingen. Hoogste was
J. de Vries te Zuidscharwoude voor f 9681,
laagste W. Gilties te Broek op Langendijk
voor 6896 Het bouwen werd aan laatst
genoemde opgedragen, het schilderwerk aan
K. de Vries en D. Dirkmaat te Noordschar-
woude.
Bovengenoemde bond kwam in verga
dering bijeen te Hilversum en de bijeenkomst
werd door den heer v. d. Wal te Amsterdam
op de gebruikelijke wijze geopend.
Uit het jaarverslag van den secretaris
bleek, dai thans 19 afdeeiingen zijn aange
sloten.
Het financieel verslag van den penning
meester sloot met een batig saldo van
f 34.16L1.
Door de afdeeling Krommenie werd ver
slag gedaan van het concours daar ter
plaatse, welke rekening s'oot met een batig
saldo van f 4.91.
Bij monde der afdeeling Andijk werd mee
gedeeld dat de boeken en bescheiden in orde
waren bevonden.
Geen op- of aanmerkingen werden gemaakt
op het beleid van het bondsbestuur.
In de gehouden bestuursverkiezing werden
ch. heeren v. d. Wal te Amsterdam, Spaander
te Krommenie en Huizinga te Bloemendaal
herkozen.
Een voorstel van het bestuur om dit niet
2 leden uit te breiden, vond algemeen bijval,
zoodat gekozen werden de heeren Cnossen te
Haarlem en Broer te Andijk.
Naar aanleiding van gehouden besprekin
gen door het bestuur werd besloten als bond
een contract aan te gaan met B. U. M A.
Iedere vereer.iging kan dan zooveel concerten
per jaar geven als zij wil. zonder dat meer
dere auteursrechten verschuldigd zijn.
Besloten werd in 1935 op Hemelvaartsdag
en 2e Pinksterdag concours te doen houden
en wel te Alkmaar.
Aangaande een voorstel der afd. Texel om
voor de verplichte nummers wat meer chr.
muziek te kiezen, werd opgemerkt, dat zulks
voor de lagere afdeeiingen misschien zou
gaan, maar voor de hoogere afdeeiingen is
het beslist ondoenlijk. Toegezegd werd in
deze met de jury in overleg te tijden.
Betreffende een voorstel der afd Haarlem
om elke vereeniging, die aan de marschwed-
strijd deel neemt een verplichte marsch te
geven, werd goedgevonden, het prae-advies
van het bondsbestuur op te volgen, hetwelk in
