VREEMDELINGEN IN AMERIKA.
iBuitmCand
£uchtuaact
Qememtecaden
Ernstig treinongeluk
Een kijkje achter de schermen.
De politie-order.
Aan het verkeerde adres?
TWEEDE KAMERLID STAAT
TERECHT.
De verduistering te Arnhem.
OPLICHTING TE HOORN.
Dezer dagen stond er een bericht in de
krant omtrent een inval door de politie in
een klein plaatsje van New Jersey, dat nog
eens goed het licht deed vallen op een
typisch Amerikaansche bijzonderheid. Fede
rale ambtenaren hadden een wenk gekregen
omtrent het smokkelen van een groote partij
opium door een vrachtschip, dat een tijd
geleden uit China vertrokken was. Boven
dien was hun meegedeeld waar de buit was
opgeslagen in een verlaten huis ergens aan
den buitenkant van een plaatsje langs de
kust van New Jersey. Dadelijk toog de
politie op weg en vond op de aangegeven
plek het huis, dat bewaakt werd door een
reusachtigen neger met een paar revolvers
in zijn riem en een viertal uiterst vriendelijke
herdershonden. Het huis werd aan een on
derzoek onderworpen en er was geen spoor
van opium te bekennen. Maar een van de
ambtenaren vond een verborgen luik in de
vloer, brak het open en hier was een ingang
naar een keldertje, waarin een tiental Chi-
neezen in duisternis en vuil opeengepakt za
ten. Licht en lucht kregen zij door een klein,
zwaar getralied venster en midden op den
vloer stond een pot rijst bij wijze van voed
sel.
Een trieste geschiedenis.
Wie er binnenkomen.
Tragische gevallen.
Hartbrekende gevallen.
80 Gewonden
ONGELUK OP VESUVIUS-
SPOORWEG.
Zeven dooden.
WAAROM GEEN MONARCHIE?
De graaf van Parijs is verbaasd.
DEENSCH MOTORSCHIP
VERMIST.
DRIE DUITSCHE VISSCHERS
OMGEKOMEN.
STRAF VOOR HAMSTERAARS.
Nazi's brengen serenade aan
een „volksvijand".
MUITERIJ OP FRANSCHEN
MIJNENLEGGER.
DE INGESTORTE BRUG BIf
ANTWERPEN.
Geen dooden.
OPNIEUW TAIFOEN Bil
FORMOSA.
HULDIGING VAN DE UIVER-
BEMANNING TE PARIJS.
Toespraak van Jhr. Loudon.
ZUID- EN NOORDSCHERMER.
het koninklijk huis. Speciaal van foto's als
de onderhavige is het eigendomsrecht renda
bel te maken, zonder dat daarmede gehan
deld wordt in strijd met de wenschen van het
betrokken lid van het koninklijk huis.
Op dezen grond vroeg pleiter den presi
dent te bepalen, paal en perk te stellen aan
het onrechtmatig achterhouden van de pla^
ten.
De advocaat van de gemeente, mr. J. Coert
Sr., legde een rapport van den hoofdinspec
teur van de rivierpolitie, Riedijk, die daarin
verklaarde, dat dien dag de uitdrukkelijke
order was uitgegevenfotografeeren moet
voorkomen worden.
De beide gearresteerde fotografen ver
klaarden, aldus het rapport, met het uitge
vaardigde verbod op de hoogte te zijn ge
weest, tenminste voor zoover den wal betrof.
Onjuist zou het zijn, dat de politie de foto
grafen voor de keus had gesteld, alle platen
in te leveren, of den nacht in de cel door te
brengen. Pleiter ontkende, dat de inbeslagne
ming een gril van de politie zou zijn om haar
macht aan de burgers te toonen. De kwestie
was, dat de hofmaarschalk des middags den
hoofdcommissaris had opgebeld en verzocht,
te bevorderen dat geen foto's werden genO'
men.
Komend tot zijn pleidooi mertke pleiter op,
dat de gemeente is gedagvaard en dat deze
zaak niet in het minst spoedeischend is. Plei
ter stelde zich op het standpunt, dat de poli
tie uisluitend en alleen gehandeld heeft als
rijkspolitie en niet als orgaan der gemeente.
Bij al de door sprekers tegenpleiter opge
noemde handelingen is er geen sprake van
toezicht op de naleving van gemeentelijke
verordeningen. Eischeres had dus het Rijk
aansprakelijk moeten stellen. Pleiter ontken
de echter dat er door rijksambtenaren on
rechtmatige handelingen waren gepleegd; al
het onbehoorlijke en onrechtmatige is ge
schied aan de zijde van eischeres.
Deze zaak is natuurlijk doorgezet, insi
nueerde pleiter, om een voordeeltje te slaan
uit een fotografie die niet genomen had mo
gen worden. De rechterlijke macht is er ech
ter niet om mee te werken aan zoo'n reclame
campagne. Pleiter concludeerde tot afv-ijzing
van de vordering der tegenpartij.
Afdreiging
In zijn repliek hield mr. Dijkstra staande,
dat de politie de fotografen absoluut heeft
gedreigd met misbruik van gezag. Alle Rot-
terdamsche bladen hebben verslag van het
gebeurde gedaan, en niet alleen de lezing
weergegeven, zooals die door de fotografen
was gedaan, maar nadat de hoofdcommissa
ris in een onderhoud had medegedeeld, dat de
bedoeling was geweest de fotografen angst
aan te jagen. Trouwens aan spr. zelf had de
politie meegedeeld, dat het dreigement was
geuit.
Pleiter betoogde voorts, dat de zaak wel
spoedeischend was, omdat de pers een zeer
dringend belang erbij heeft om onmiddellijk
de beschikking over materiaal te hebben
Bij dupliek heeft mr. Coert nogmaals be
zwaar tegen de behandeling in kort geding
gemaakt en geconcludeerd tot ontzegging
van de vordering.
De president zal 6 Dec. uitspraak doen.
Het Arnhemsch gerechthof behandelde
heden de strafzaak tegen het Tweede Kamer
lid den heer J. J. W. IJsselmuiden, die door
de Arnhemsche rechtbank werd vrijgespro
ken van de hem ten laste gelegde verduiste
ring subs. heling, meer subs. bedrieglijke
bankbreuk in zijn kwaliteit van secretaris-
penningmeester van de voormalige Rijn-
strandbak te Arnhem. De officier van justitie
had destijds zes maanden gevangenisstraf
geëischt. Na het getuigenverhoor eischte de
procureur-generaal mr. Cnopius vernietiging
van het vonnis der rechtbank en veroordee
ling van verd. tot 2000 boete of dertig
dagen hechtenis.
Een inwoner van Hoorn stond gisteren
voor de Haarlemsche rechtbank terecht
wegens oplichting. Hij had een Haarlemsche
juffrouw, met wie hij via een advertentie in
kennis was gekomen, wijs gemaakt, dat hij
een zaak wilde beginnen en geld noodig had.
De juffrouw had hem 30 gegeven, doch
het geld, noch de man ooit teruggezien.
De officier van justitie eischte 1 jaar ge
vangenisstraf.
IS
Tegen de bewering, dat pleiter den staat
gedagvaard zou moeten heboen, voerde piei-
ter aan, dat de organisatie van de poinie in
Nederland, allesbehalve klaar is en maar al
te graag wordt daarvan door den gezagsor
ganen zelf gebruik gemaakt. PI. heeft overi
gens geen enkel argument gehoord, waarom
de gemeente-politie als rijkspolitie zijn opge
treden. Trouwens, ware dit zoo, dat zou de
hofmaarschalk toch wel een gebrek aan hiër
archische kennis hebben geuad: ais inder
daad de rijkspolitie zou zijn opgetreden, dan
had de hofmaarschalk zich in verbinding moe
ten stellen met den procureur-generaal bij
het hof te Den Haag en niet met den hoofd
commissaris van de politie op een vraag van
pleiter: „Hebt u gehandeld op grond van in
structie van het departement, van den procu
reur-generaal of van de officier van justi
tie?" geantwoord: Weineen, als gemeente
politie kregen wij het verzoek van het hof
om te bevorderen, dat er niet gefotografeerd
zou worden.
Mr. Coert: Als gemeente-politie zal er wel
niet bij gezegd zijn.
Mr. Dijkstra: Absoluut.
Mr. Coert: Dan is er een misverstand in
het spel.
Mr. Dijkstra beriep zich voorts op een be
paling in de gemeentewet, dal de burgemees
ter voor de handhaving van de rust en ae
openbare orde in de gemeente moet zorgen.
De politie bij het vertrek van de prinses was
er voor de handhaving van de openbar or
de. De rijkspolitie was daar onbevoegd.
Ten tvervloede wees pleiter er op, dat goed
in oogenschouw moet worden genomen het
verschil tusschen prefentieve en -cpr ve
maatregelen. De politie heeft gefaald in het
nemen van prefentieve maatregelen. Daarna
is zij overgegaan tot het nemen van repres
sieve maatregelen. Aan het falen konden zij
niet het recht ontnemen platen in beslag te
nemen en al die dingen te doen op een wij
ze, die de wet geenszins toelaat. Zoo heeft
men gehandeld, toen men zich bewust werd
te hebben verzuimd met den wensch van
H M. te doen eerbiedigen.
Overigens vroeg pleiter zich af, welk leed
en welke schade aan de persoonlijke vrijheid
gebracht wordt door het nemen van foto's
Als men aanneemt, dat de persoonlijkheid
wordt belemmerd verbuigt men de wet toch
wel heel sterk.
Tenslotte, komende op de gezagskwestie,
betoogde pleiter, dat de politie veel beter ge
daan had, eischeres, die door een jarenlange
practijk heen, een erkenden goeden naam had
verworven, op te bellen, te erkennen, dat de
fotografen haar te slim waren af geweest
zoo immers heeft de politie het gezien^ al is
het niet juist en in overeenstemming met
den weneh van de koningin nadrukkelijk te
verzoeken de foto's niet ter publicatie te
distribueeren. De politie echter is geïrriteerd
en zenuwachtig geworden door de door haar
begane fout, en heeft er maar op los gesla
gen, in dien zin, dat zij recht en wet heeft
schade toegedaan onder het mom van ge-
zagshandhaving. Men mag niet aannemen,
dat dit in overeenstemming is geweest met
den wil van diegene, die de wensch heeft ge
formuleerd. Altijd heeft men het tegenwoor
dig over gezagshandhaving en terecht, want
er is dikwijls reden voor in dezen tijd; maar
zij, die belast zijn met de uitvoering van dit
gezag, ondermijnen het als zij handelen, ge
lijk in dit geval is gebeurd.
Een van de Chineezen, die Engelsch had
geleerd in Shanghai, vertelde, dat zij al
eenige weken in den kelder gevangen waren
gehouden, totdat vrienden of familie den be
dongen passageprijs zouden betaald hebben.
In China waren een vijftiental aan boord
genomen om Amerika binnengesmokkeld te
worden de kosten per man zouden dui
zend dollar zijn. Onderweg werden een paar
ziek, die zonder vorm van proces overboord
werden gezet. Eindelijk werd de Amerikaan
sche kust bereikt, waar zij in het holst van
den nacht in aardappelzakken gepakt op
een vrachtauto werden vervoerd naar dit
huis. Die de som gelds betaald hadden of
hier lieten betalen werden losgelaten, de
anderen bleven gevangen tot tijd en wijle zij
ook aan hun verplichtingen hadden vol
daan. En waarvoor? Om hier in een Chi-
neesch restaurant of een wasscherij te wer
ken, waar zij hun schuld met dubbeltjes
tegelijk moesten afdoen en volgens de bere
kening der beambten dikwijls van 20 tot 30
jaar zouden moeten zwoegen alvorens zij
vrij man waren geworden.
Het was maar een klein berichtje, maar
het zegt genoeg en het geeft een klein be
wijs van den smokkelhandel in vreemdelin
gen, die niettegenstaande alle werkloosheid
en achteruitgang van zaken toch nog in
het ideale Amerika probeeren te komen
gaat het niet met toestemming van de immi-
gratie-overheid, dan maar op ongeoorloofde
manier. Aan de twee zeekusten en aan de
Canadeesche en Mexicaansche grenzen, bij
elkaar tien duizenden kilometefs lengte,
wordt zoo hard mogelijk in deze levende
waar gesmokkeld en van Amerikaansche
zijde wordt er natuurlijk zoo hard mogelijk
tegen gevochten. Maar wat de smokkelwaar,
wanneer het Chineezen of Mexicanen be
treft, gewillig verduurt om heelhuids in het
land van belofte aan te komen, is iets waar
zelfs de immigratie-ambtenaar telkens op
nieuw verstomd van staat.
Niemand in Washington durft te schatten
hoeveel vreemdelingen onwettig in dit lanu
wonen, d.w.z. die hier binnengesmokkeld
zijn, als tijdelijk bezoeker kwamen en niet
meer teruggingen en vooral zeelieden, die
van hun schip gedeserteerd zijn. Er behoo-
ren veel Russen onder en zelfs veel film
sterren in Hollywood, Duitsche vluchtelin
gen voor het Hitlerregiem e.d. Niet allen
kunnen gedeporteerd worden, wanneer de
Immigratiediens* achter hun verblijfplaats
komt. Een buitenlander, die hier vóór 1921
onwettig het land binnenkwam, geen von
nis op zijn geweten heeft en blijven wil,
kan zich bij Ellis Island gaan opgeven en
daar alsnog rechtmatig ingeschreven wor
den. Die hetzelfde deed tusschen 1921 en
1924 kan geen burger worden maar even
min gedeporteerd hij is bij wijze van
spreken een man zonder eigen land. Die na
1924 binnenkwam wordt gedeporteerd,
wanneer hij ontdext wordt. Het vorige jaar
werden er 20.000 het land uitgezet.
Verder zijn nog twee andere groepen bui
tenlanders in de termen vallend voor depor
tatie: die verzoeken teruggestuurd te worden
en die gestraft zijn voor een begane mis
daad. Wat de eerste groep betreft, zegt de
wet, dat een buitenlander, die binnen drie
jaar geen kans heeft gezien behoorlijk zijn
broodwinning te maken de regeering kan
verzoeken op haar kosten teruggestuurd te
worden. Iedere maand gaan er ongeveer
vijftig van deze lieden van uit Ellis Island
terug naar hun geboorteland armer aan
geld, maar rijker aan ervaringen. Vooral
sinds de laatste vijf jaar is deze afnvaag
sterk toegenomen, zoo sterk, dat het de re
geering een massa geld kost Voor de tv. r-
groep zegt de wet, dat een builenlamLr, di
nog geen vijf jaar hier is en een straf heeft
ondergaan van meer dan een jaar of
iemand, die twee straffen op zijn geweten
heeft, automatisch in aanmerking komt voor
deportatie. Wanneer hij uit de gevangenis
ontslagen wordt, vindt hij een inspecteur
van den immigratiedienst op hem wachten,
die hem onverwijld naar Ellis Island
biengt.
De zaak wordt ingewikkelder, om niet te
zeggen tragisch, wanneer de deporteerbare
buitenlander met een Amerikaansche vrouw
is getrouwd en in dit land geboren kinderen
heeft. Deze familie kan niet gedeporteerd
worden, maar dat maakt het feit niets min
der erg. Niet alleen moeten de onwettig ver-
blijvende buitenlanders hier voortdurend in
angst voor ontdekking leven van de zijde
der immigratie ambtenaren, maar zij, die
binnengesmokkeld zijn of hun geheim aan
anderen verraden hebben, zijn heel dikwijls
het slachtoffer van de zwartste chantage.
In vroeger jaren werden er ware klopjachten
gehouden door de ambtenaren en waren de
heeren zich zoo van hun macht bewust, dat
zij ook het systeem toepasten van buiten-
landsche vereenigingen, groepen en clubs
een vaste cijns te laten opbrengen met de
belofte hen met rust te zullen laten. Op een
goeden dag werd in Brooklyn een inval
gedaan op een groot bal van Finnen en
Litthauers, waar de raiders al heel ver
buiten hun boekje gingen en onrechtmatig
tot een massa arrestatie overgingen. Dat
was de laatste keer. Tegenwoordig zoeken
de inspecteurs minder zelf op, maar wach
ten af wat zich voordoet: een buitenlander,
die in contact komt met de politie als de
dader of als getuige, die een huwelijksver
gunning aanvraagt of publiciteit in de pers
krijgt. Maar het grootste aantal wordt ge
pakt door verklikken. Eiken dag komen de
noodige brieven op Ellis Island aan, waarin
anoniem meegedeeld wordt, dat die en die
daar en daar wonend ongeoorloofd in het
land woont. Vooral sinds de malaise komt
het meer en meer voor, dat werklooze bur
gers uit jalouzie een man, die wel een baan
tie heeft, verklappen aan de autoriteiten.
Zelfs komen er brieven van buiten Amerika
als onlangs van een Italiaansche moeder,
die verzocht haar zoon terug te zenden,
aangezien zij hem noodig had voor haar
eigen levensonderhoud en zoonlief kwam
ook force majeure terug.
De problemen van deportatie zijn even
talrijk als hartbrekend en ieder geval is
weer anders. Vluchtelingen uit Rusland en
Duitschland terugzenden naar een regiem
waar zij vast en zeker de gevangenis in
gaan zoo geen erger lot te wachten hebben,
is een moeilijkheid op zich zelf, toch wordt
geprobeerd een bevredigende oplossing te
vinden. Zooals in het geval van een Arabier
die in Ohio werd opgepikt en beweerde af
komstig te zijn „acht dagen loopen van
Aden", maar smeekte niet daarheen terug
gezonden te worden, aangezien hij hier var-
kensvleesch had lee-ren eten en whiskey
drinken, zoodat zijn stam hem zeker de
ooren en lippen zou afsnijden. Bij informa
tie bleek 's mans bewering waar te zijn en
hij werd naar een ander deel van Arabië
gezonden. Maar de meeste moeilijkheden
geven de Chineezen, omdat wij Westerlingen
niet alleen geheel buiten hun taai en ge
woonten staan maar zoo moeilijk onder
scheid in Hn uiterlijk zien. Er bestaat een
anecdote van een immigratie-inspee.eur, di*
met zes Chineesjes op weg naar een schip,
dat hen deporteeren zou. Op een gegeven
oogenblik zag hij er nog maar vijf en kwam
tot de conclusie, dat een weggeglipt was.
Zonder zich verder te bedenken stapte de
inspecteur de eerste de beste Chineesche
waschzaak binnen, pakte den eerste den bes
ten man achter zijn strijkijzer weg en mar
cheerde het zestal aan boord. Geen der
Oosterlingen had geprotesteerd en de in
specteur had zijn zestal opdracht afgeleverd
ook de waschzaak bekommerde er zich
niet om en nam een anderen Wong Sing
aan. Kapiteins van schepen met Chineesche
stokers nemen zoo min mogelijk kans hun
mannen te zien drossen, aangezien de maat-
schapij een extra zware boete krijgt voor el-
ken gedeserteerden Oosterschen schepeling
en derhalve mogen zij niet gaan passagie
ren.
In de toekomst zal dit alles veranderen,
want al mogen nu de deuren voor landver
huizers gesloten zijn, Amerika is nog te wei
nig bevolkt. In vergelijking met de dichtheid
van bevolking in ons land zou Amerika in
plaats van 125 m!'<oen zielen vijftien maal
zooveel menschen*eten tellen en zelfs in
deze tijden klcke^er stemmen van Ameri-
kaanscne deskiasi' op landbouw en an
der geb ed, dat V/ sr.vetten van de land
rs een der oorzaken van de malai-
o?-* -boon zij toestemmen dat hen
Op het station Porta Susa van Turijn
gistermiddag om 2 uur de sneltrein Milaan-
Turijn bij het binnenrijden in botsing geko
men met den autotrein van de lijn Turijn-—
Aosta, die om 13 uur 50 van het centraal
station van Turijn was vertrokken.
Na de botsing vloog vrijwel onmiddellijk
de autotrein, die geheel bezet was, in brand,
met het gevolg, dat onder de inzittenden n
paniek uitbrak, daar de uitgangen door
wrakstukken waren versperd, konden de rei
zigers slechts door de ramen den wagen
verlaten.
De sneltrein MilaanTurijn werd door
de botsing niet ernstig beschadigd.
Zoodra ae reizigers van den eersten schrik
bekomen waren, namen zij deel aan het red
dingswerk en trachtten de gewonde reizi
gers uit den brandenden motorwagen te
redden.
De brandweer en het Roode Kruis waren
onmiddellijk uit de nabije stad ter plaatse.
Het ongeluk schijnt veroorzaakt te zijn
door het weigeren van een wissel.
Volgens de tot dusverre ontvangen be
richten zouden 80 reizigers min of meer
ernstig gewond zijn. De meesten konden
echter, nadat eerste hulp was verleend,
huiswaarts keeren.
In de nabijheid van Napels is gisteren een
wagon van den Vesuvius-spoorweg naar
omlaag gegleden en verpletterd, waarbij
vier personen werden gedood en twaalf ge
wond. Van de gewonden zijn er later nog
drie overleden, zoodat het totaal aantal
dooden zeven bedraagt. Bij de overige negen
gewonden bestaat nog steeds levensgevaar.
Het ongeluk is geschied op de lijn, welke
van het laagste kabelspoorstation naar het
dal leidt. Vermoedelijk ten gevolge van het
vochtig worden der rails door den mist,
gleed de wagen met steeds grootere snelheid
naar beneden, ontspoorde in een bocht, on
danks het sterke remmen, waarbij hij tegen
een paal der electrische geleiding botste en
volkomen vernield werd.
Onder de dooden bevinden zich een vreern-
delingengids en een Fransch echtpaar, dat
zich op de huwelijksreis bevond en in Tunis
was gevestigd.
Een redacteur van de „Petit Journal"
heeft een onderhoud gehad met den graaf
van Parijs, den zoon van den hertog van
Guise, hoofd van het Maison de France en
pretendent naar den Franschen troon, op de
„Manoir d'Anjou" te Stokkel bij Brussel.
De prins uitte zijn verwondering, dat er
na de bloedige gebeurtenissen van 6 Fe
bruari niemand in Frankrijk kon gevonden
worden om de orde en de rechtvaardigheid
giet elkaar in verzoeken. De politieke par
tijen zijn slechts instrumenten in handen van
de economische machten; een sterk gezag
kan onafhankelijk zijn van die machten. De
prins verkiest het koningschap groeit uit den
wil van het volk en de persoonlijke vrij
heden van het volk eerbiedigt. Hij is ervan
overtuigd, dat het fascisme in Frankrijk niet
gedijen kan en zegt dat hij den troon van
Frankrijk niet zou bestijgen als daarvoor
een dreppel bloed zou moeten vergoten wor
den.
Ten slotte verklaarde hij, dat hij den oor
log verafschuwt en dat een regeering met
een sterk gezag ook bij machte zijn zou om
met Duitschland op vruchtbare manier te
praten.
Wat het herstel van de monarchie betreft,
gaf de graaf van Parijs toe, dat de boeren
en de arbeiders in Frankrijk zich daarvan
afkeerigtoonen, en dat een monarchie, die
uitsluitend steunen zou op de burgers, geen
levensvatbaarheid zou hebben.
Het motorschip „Helene" uit Gravensteen
in Noord-Sleeswijk, dat zich onderweg be
vond van Hamburg naar Aarhuus, is thans
reeds 8 dagen over tijd. Men vreest, dat het
schip met man en muis is vergaan.
Drie visschers uit Ahlbeck, die gistermor
gen vroeg waren uitgevaren, zijn in een
zwaren storm geraakt die hun boot op
slechts enkele honderden meters buiten de
kust deed kenteren. Alle drie verdronken.
De boot dreef later met de kiel omhoog aan
land.
Vijftienhonderd nationaal-socialisten waar
van verscheidene met trommels en hoorns,
hebben na een rondgang te hebben gemaakt,
door het centrum der stad een betooging ge-
houden voor het huis van den bankdirecteur
Otto Lippold, een der vooraanstaande zaken
lieden van Leipzig.
De betoogers droegen doeken met zich me
de met opschriften als „Lippold de Hamste
raar", „De vijand van het Volk" enz.
Voor het huis van den bankier aangeko
men traden de trompetters naar voren en
brachten de familie Lippold een „serenade".
De voortdurend grooter wordende menigte
werd daarop door eenige nazi-leiders toege-
sproken en Lippold's misdaad tegenover het
volk werd aan het publiek bekend gemaakt.
Lippold werd beschuldigd van liet „hamste
ren" van levensmiddelen en kleeding.
Ofschoon hij een vermogen van 1.300.000
Mark bezat, had hij", zoo werd beweerd,
„aan de propagandisten van het winterhulp-
fonds welwillend 1 pond meel geschonken. De
betooging werd besloten met den herhaal
den uitroep „Heil Hitier" en
Geen enkele onregelmatigheid deed zien
voor en de menigte verspreidde zich even or
delijk als zij gekomen was, in rijen van vier.
Niettemin hebben verschillende bladen ver
zocht, Lippold in verzekerde bewaring te
stellen, „teneinde hem tegen de woede van
iet volk te beschermen".
Aan boord van een in Toulon voor anker
liggenden Franschen mijnenlegger is volgens
een bericht van de Paris Soir muiterij uitge
broken. Een deel der bemanning klaagde
over het slechte eten en weigerde hei voedsel
in ontvangst te nemen. Een door den com
mandant ingesteld onderzoek heeft tot resul
taat gehad dat 22 man der bemanning voor
het krijgsrecht zullen moeten verschijnen.
Het blad voegt hieraan toe, dat het niet
mogelijk is nadere bijzonderheden te ver
krijgen over dit incident, dat op het oogen
blik het onderwerp van gesprek vormt in
Toulon.
Omtrent het instortingsongeluk te Wille-
broek bij Antwerpen wordt nader gemeld,
dat thans is komen vast te staan, dat er
geen dooden te betreuren zijn. Eveneens
konden eenige menschen, die aan de brug
waren blijven hangen uit hun hachelijke
positie worden bevrijd. De schade wordt op
millioen francs geschat.
ve
nu
te laten gelijk zou staan met natio
Jen zelfmoord-
Volgens een radiobericht uit Taiwan
woedt thans opnieuw een hevige taifoen bo-
van de Philippijnen. In het Zuiden nadert
hij reeds Rormosa.
lal van schepen hebben noodseinen uit
gezonden.
De radioverbinding tusschen Taiwan en
Luzon was
De bemanning van de Uiver is te Parijs
gistermiddag op hartelijke wijze gehuldigd.
Parmentier, Moll, van Bruggen en Prins
arriveerden om twee uur op Le Bourget met
de Ekster, met welk toestel ook de heer A.
Plesman, de directeur der K.L.M, uit Ne
derland was meegekomen. Aangezien de aan
komst van de Ekster op drie uur was be
paald, ontbraken bij de ontvangst verschil
lende officieele persoonlijkheden, die anders
ongetwijfeld aanwezig zouden zijn geweest.
De heeren werden verwelkomd door den
commandant van het vliegveld, den heer Gi-
randot, en eenige zijner officieren. Voorts
was ter begroeting aanwezig de heer Labou-
chère, voorzitter der Nederlandsche Vereeni-
ging te Parijs. Verder bevond zich op Le
Bourget en groote groep landgenooten en tal
van bekende figuren uit luchtvaartkringen.
Na de ontvangst in een der gebouwen, voer
de een tweetal eskaders eenige vluchten uit.
Vervolgens begaf het gezelschap zich naar
de Nederlandsche ambassade, waar den gas
ten een tea werd aangeboden door den Ne
derlandsche gezant te Parijs, Jhr. Dr. J.
Loudon. Deze hield 'n korte rede, waarin hij
op kernachtige wijze de verdiensten der avia-
teurs deed uitkomen. Hij noemde den vlieg
tocht van de Uiver één dier prestaties, welke
den Nederlanders in den vreemde trotsch
doet zijn op hun vaderland, en de vliegers
het tvpe van den goeden Nederlander, wien
het niet te doen is om roem, maar die zonder
blijf met onverzettelijke energie zijn taak vol
brengt. Spr. huldigde eveneens den heer Ples
man die de K.L M. heeft opgebouwd en groot
gemaakt. Een dronk, uitgebracht op het dap
pere viertal en hun vrouwen en verloofde in
Nederland, sloot de bijeenkomst.
Tot de aanwezigen behoorden generaal
Détroyat, de vader van den beroemden vlie
ger-acrobaat, en de heer Wateau, president
van de Aero Club de France en voorts vele
Nederlandsche notabelen, ow. de heeren L.
Droogleever Fortuvn, consul-generaal der
Nederlanden en J. B. D. Pennink-vice-consul.
Hedenochtend om tien uur zal de Uiver-
bemanning een bezoek brengen aan het Graf
van den Onbekenden Soldaat, waarop zij een
krans zal leggen. Des middags te zes uur
vindt de huldiging Dlaats door de Fransdie
Aéro Club, terwiil des avonds te acht uur de
Nederlandsche Komer van Koophandel te
Parijs de bemanning van de Uiver en de di
rectie der K.L.M. in Hotel Continentale een
diner zal aanbieden.
VEERTIEN OOUOI.AS-M^CHINES
VOOR DE K. L. M.?
Naar uit Parijs wordt gemeld, zal de
K. L. M. 14 nieuwe twee-motorige Douglas-
vliegtuigen bestellen, welke bestemd zijn voor
den dienst op Nederlandsch-Indië.
Naar aanleiding van bovenstaand bericht
heeft het persbureau Vaz Dias zich tot de
K. L. M. gewend. Deze bevestigde, dat de
onderhandelingen betreffende den aankoop
van 14 Douglas-vliegtuigen in een vergevor
derd stadium zijn. De definitieve opdracht is
echter nog niet gegeven.
De raad vergaderde hedenmorgen vol
tallig ondervoorzitterschap van burge
meester Kolb.
Ingekomen waren verschillende goed
keuringen door Ged. St. opgenomen
raadsbesluiten.
Besloten werd de subsidie-verzoeken
van de vereenigingen Huisvlijt en Flo-
ralia en van de Vereeniging voor Af
schaffing van Alcoholhoudende dran-
