DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Saar-rapport gepubliceerd.
I
Bespreking sociale vraagstukken.
1
9
EEN VERHEUGEND INITIATIEF.
De commissie-Aloisi rapporteert.
MET ELKANDER VOOR EEN ANDER!
Ho. 288 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur; C. KRAK. Donderdag 6 December 1934
136e Jaargang
Uit het Parlement
Het vóór en tegen van een 40-urige werkweek.
Waf vandaag de
aandacht trekt
Bagdiiksch
Kerstinzameling uitgaande van de vereeniging
„De Nederlandsche Dagbladpers".
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Den Haag', 5 Dec. 1934.
Wij hebben eens iemand gekend, die in de
keuze zijner woorden zoo uitermate netjes
wilde zijn, dat, als hij het woord „moeder"
gebruikte, hij erachter voegde: „met permis*
sie". Op hem nu begint de Kamer tegen
woordig te gelijken. Onder de huidige om
standigheden, nu het parlementaire stelsel
zoo vaak wordt aangevallen, is voorzitter
Ruys de Beerenbrouck waakzamer dan ooit,
opdat geen onvertogen woord in de volksver
tegenwoordiging worde toegelaten. Toen de
heer Sneevliet heden minister Slotemaker de
Bruïne „een schriele Sinterklaas van sociale
zaken" noemde, liet de president vermanend
den hamer vallen. Wij vroegen ons af, of de
(katholieke) voorzitter het ontoelaatbaar zou
vinden, dat een minister bij een Heilige ver
geleken wordt. Misschien echter was 's pre
sidenten hamerslag gericht tegen het adjec
tief, dat overigens, op den goeden Sint toe
gepast, bijna een contradictio in terminis,
een tegenspraak in zichzelve, vormt. Is Sin
terklaas niet dfe verpersoonlijking der mild
heid
Maar een nog grappiger voorval speelde
zich af tijdens een rede van dir. van der
Waerden (s.d.), die o.m. sprak over „een be
drijfsraad, een echte, geen fopspeen" Op dit
«ogenblik klopte de voorzitter heel hard met
den hamer en iedereen dacht, dat het woord
„fopspeen" onparlementair was. Dr. van der
Waerden spande zich zichtbaar in om er een
parlementair synoniem voor te vinden, maar
toen helderde de president het afschuwelijk
misverstand op: „Ik wil u te kennen geven,
dat uw spreektijd om is". Er volgde een alge
meen e vTColijkheid en de voorzitter zelf lach
te, zichtbaar voldaan, dat hij er blijkbaar
zoo den wind onder heeft. Het woord „fop
speen" mag dus nog worden gebruikt. Wij
hopen intusschen, dat de Kamerleden geen
aanleiding krijgen, het veelvuldig toe te pas
sen.
Mevrouw BakkerNart (v.d.) en de heer
Hiemstra (s.d.) zijn voor wettelijke werktijd
regeling in den landbouw opgekomen: de
heer Louwes (lib.) meent, dat ook zender wet
de werktijd in den landbouw door mechani
satie sterk zou kunnen worden bekort. De
heer Hiemstra betoogde tevens, dat móet
worden opgetreden tegen misbruiken, welke
nu ten aanzien van kinderarbeid in den land
bouw bestaan, daar kinderen b.v. landbouw-
verlof krijgen om dan in loondienst te gaan
werken, wat de leerplichtwet verbiedt.
Moet volgens den heer Kupers (s.d1.) de re
geering meer internationale arbeidSconven-
ties van Geneve bekrachtigen, de heer van
Kempen (lib.) was over deze conventies niet
goed te spreken, opmerkende, dat vele landen
ze niet bekrachtigen en, als zij het wel doen,
er zich vaak niet aan houden.
Mr. Westerman (n.h.) en dis. Zandt (st.g.)
blaken evenmin van geestdrift voor de in-
ternationae arbeidsorganisatie, welke h.i. de
werkelijkheid miet genoeg in het oog houdt.
Zij meenen, dat de jaarlijksehe arbeidsconfe-
renties wel om de twee jaar kunnen worden
gehouden. Tegen hen nam mr. Joekes (v.d1.),
die zelf deel van onze delegatie naar Geneve
pleegt uit te maken, het voor het sociale vol-
kenbondswerk op.
Wenschte de heer Sneevliet verkorting van
arbeidstijd en vervanging van oude, door
jonge arbeiders ter vermindering van de
werkloosheid, de heeren Kuiper (r.k.) en
Amelink (a.r.) zoeken heil in een vervanging
van vrouwelijke door mannelijke arbeids
krachten, waarbij de heer Kuiper zich spe
ciaal tegen den arbeid' der gehuwde vrouw
richt.
Mej. Katz (c.h.) evenwel merkte op, dat
veel beroepen speciaal voor vrouwen geschikt
zijn en dat het voor vele vrouwen noodzake
lijk i!s, te arbeiden, zoodat zij voorzichtigheid
geboden achtte.
En mevrouw de VriesBruins (s.d.) be
streed den aandrang, om vrouwen uit het
productieproces te weren, krachtig.
De heer Kupers zette uiteen, dat het hotel
café-restaurant-personeel onder de werking
van de arbeidswet behoorde te worden ge
bracht.
De heer Drop (s.d.) deed hetzelfde voor
het kantoorpersoneel en de heer Brauitigam
(s.d.) voor de chauffeurs.
De heer Kuiper achtte de arbeidswet het
moodügste voor chauffeurs en hotelpersoneel
en mevrouw Bakker—Nort voerde het pleit
voor alle drie groepen. De heer Brautigam
wenschte ook een arbeidstijdregeling voor
de beurtvaart, waar de heer Duymaer van
Twist (a.r.) tegen was. Wel voelde de laatste
voor instelling van „een hooge raad' voor dé
binnenscheepvaart". Of het helpen zal? Hoe
wel er al heel wat raden bestaan, krijgt men
den indruk, dat de menschen steeds radeloo-
zer worden.
Gaat de sympathie van de heeren Schalker
(c.p.), Sneevliet en Kupers benevens van me
vrouw BakkerNort naar een 40-urige werk
week uit, de heer van de Putt (r.k.) vindt ze
niet mogelijk. Maar zijn partijgenoot de heer
Kuiper neemt niet zulk een sterk afwijzend
standpunt in; minder kapitaalintensieve be
drijven, zooals de bouwnijverheid, achtte hij
voor een verkorting van arbeidstijd wel aan
gewezen. Volgens ds. Zandt is de heele 40
uren-week uit den booze.
Medé in verband' niet de werkloosheid
drongen de heeren Kupers en Kuiper erop
aan, diat vooraf niet te veel overwerkvergun-
ningen zouden worden gegeven.
De heeren Amelink en Zandt verzetten zich
om religieuze redenen, vooral tegen Zon-
diagsarbeid.
Dr. van den Tempel (s.d.) betoogde, dat
aan de bedrijfsraden een flinke, verordenende
bevoegdheid meet worden gegeven, maar ds.
Zandt wil van geen bedrijfsraad wat weten.
De heer Wedkamp (c.h.) waarschuwde om
met instelling van een bedrijfsraad. voor den
landbouw toch vooral voorzichtig te zijn.
Mr. Joekes wenscht de Algemeene Neder
landsche Vakcentrale in de centrale commis
sie van advies volgens de bedrijfsradenwet
vertegenwoordigd te zien.
Men heeft erop aangedrongen', de mecha
nisatie der bedrijven, nu de werkloosheid
reeds zoo groot is, niet nog verder door te
zetten Dit bewoog dr. van der Waerden tot
een interessant speechje, ten gunste van me
chanisatie in de sigarenindustrie, waar siga
renmakersbonden tegen zijn. Door mechani
satie, merkte hij op, wordt voor de massa be
reikbaar, wat vroeger luxe was. Wel is een
deel der werkloosheid het gevolg der mecha
nisatie, maar de laatste leidt tot een ver
meerdering van het verbruik, zoodat werk
loozen weer in dienst komen. Men zegt, dat
machinaal vervaardigde sigaren niet zoo
goed zijn, maar zco gaat het altijd; gaande
weg verbetert de kwaliteit van het machi
naal vervaardigde product. Intusschen meen
de dr. van der Waerden wel, dat het bedlrijf,
dat tot mechanisatie overgaat, een post op
zijn budget moet zetten voor arbeiders, die
daardoor werkloos werden. Op dit punt zou
z.i. een bedrijfsraad goede diensten kunnen
bewijzen. Maar d'an een echte, geen fop
speen o, pardon!
Om kwart over vier in den namiddag
kwam minister Slotemaker de Bruïne even
aan het woord' om te voorkomen, dat zich
nog meer sprekers zouden aanmelden. Na en
kele woorden te hebben gesproken, verzocht
Z.Exc., zijn rede te mogen onderbreken,
waarna president Ruvs de Beerenbrouck de
vergadering verdaagde „ter inwilliging van
het verzoek van den minister en in verband
met andere werkzaamheden, die ons wach
ten"! Deze andere werkzaamheden waren
het uitpakken van cadeautjes. Als alle werk
eens zóó aangenaam was!
In een naehtvergad'ering, we'ke tot kwart
voor drie heeft, geduurd, is dé Kamer die be-
grootinig van justitie gaan behandelen.
De sociaal-democraten hebben minister v.
Schaik hun vertrouwen opgezegd. Hij heeft
wetten tot stand gebracht, welke h.i. der
justitie aanleiding geven om wegens aantas
ting der openbare orde en dergelijke misdrij
ven te scherp op te treden. Ook heeft dfe be
windsman, aldus dé sociaal-democraten, .niet
krachtig genoeg afgekeurd' de uitzetting van
de jonge Duitschers, die zich te Laren bevon
den en die, over de grens, der Duitsche justi
tie in handen zijn gevallen, zoodat déze uit
zetting een verkapte uitlevering werd. De
heeren van der Heidte en Vliegen hebben re
devoeringen gehouden, waaruit het gebrek
aan vertrouwen hunner fractie jegens dien
minister bleek.
Het Saar-rapport gepubliceerd.
(Dag. Overzicht).
Arbeiders in tunnel door trein ver
rast; vijf personen gedood. (Buiten
land).
Moordaanslag beraamd op Ja-
panschen prins; de dader gear
resteerd. (Buitenland.)
Russische doodstraffen wegens
hoogverraad; 66 personen ter dood
gebracht. (Buitenland).
Weer een taifoen op de Philippij-
nen; een dorp geheel verwoest.
(Buitenland).
Nieuwe clearingovereenkomst met
Duitschland. (Binnenland).
Een kerkdief te Oss aangehouden.
(Binnenland).
Het aantal inspecteurs van het
gymnasiaal en middelbaar onder
wijs teruggebracht van zeven tot
zes. (Binnenland).
Vrijstelling voor landbouwers, die
gewetensbezwaren hebben bij aan
sluiting crisis-organisaties. (Binnen
land).
Louis Davids en de arbeidsbemid-
delingswet. (Rechtszaken).
(Zie verder eventueel laatste
berichten.)
Ook de dames BakkerNort en Katz en de
heer Sneevliet hebben het Larensdie geval af
gekeurd.
Overigens hebben de heeren Geseling (r.k.)
en Terpstra (a.r.), alsmede mej. Katz, 's mi
nisters optreden in het algemeen verdedigd
met een beroep op dé noodzakelijkheid van
handhaving van orde en rust vooral in dezen
tijd. Volgens mr Duys (s.d.) evenwel getuigt
's ministers houding van zenuwachtigheid en
maakt 'bij anderen zenuwachtig. Deze afge
vaardigde meent, dat fascisten en communis
ten onrechtmatig in hun vrijheden worden
beperkt. Met den heer Schalker keurde hij
af, dat de politie de communistische kamer
leden, die bij öe opening van dé zitting der
Staten-Generaal in de Ridderzaal kreten heb
ben geslaakt, met geweld heeft verwijderd'.
Volgens mr. Westerman treedt de regee
ring daarentegen jegens de communisten
nog lang niet streng genoeg op.
Druk is de vraag besproken, of men sexu-
eele misdadigers in de gelegenheid moet stel
len, zich vrijwillig te laten castreeren, opdat
zij van hun gevaarlijke neiging worden be
vrijd.
Minister van Schaik wil nadere uitspraken
van geestelijken en edici op dit punt afwach
ten en mr. Goseling gaf hem gelijk.
Maar de heeren van Rappard (lib.) en van
der Heide en mevrouw BakkerNort voelden
wel voor de aangegeven oplossing. Zij
wenschten een commissie van onderzoek en
drongen op maatregelen in dezen geest aan.
Ds. Zandt bestreed hun aandrang en be
pleitte voorts invoering van de doodlstraf,
strafbaarstelling van lijkverassehing en
maatregelen tegen excessen bij bet badleven.
Z.i. treedt de bewindsman nog veel te slap
op.
Ds. Lingbeek (h.g.) klaagde over te veel
benoemingen van katholieken.
De heeren Goseling en- van den Heuvel
(a.r.) wenschten zekerheid in de vraag, wat
er zal gebeuren inzake het executievraagstuk.
De heer van der Weyden (r.k.) gaf als zijn
meening te kennen, dat alle executies van
landbouwbedrijven moeten worden gestaakt.
De heer Drop (s.d'.) bepleitte wettelijke
maatregelen ter versterking van de rechtspo
sitie van hoofdarbeiders.
En mr. Geseling vroeg een krachtiger op
treden tegen Duitsche organisaties hier te
lande, welke een gevaar voor onze openbare
orde dreigen te worden.
De voorzitter der raadscommissie van drie,
baron Aloisi, heeft gisteren zijn rapport
over de Saar-kwestie bekend gemaakt.
Het eerste punt van het rapport behandelt
de vraag, wat precies onder handhaving van
den status quo moet worden verstaan. Zoo
als men weet, kan de bevolking van het
Saargebied zich overeenkomstig de bepalin
gen van het verdrag van Versailles op 13
Januari uitspreken voor terugkeer naar
Etuitschland, overgang naar Frankrijk of
voor het behoud van den tegenwoordigen
status.
Het rapport-Aloisi achte het thans niet
doelmatig voorstellen te doen die de details
van het regeeringsvoorstel in het Saargebied
zouden preciseeren voor het geval dat de
Volkenbondsraad met het oog op de resul
taten der volksstemming zou besluiten den
status quo te handhaven. Een preciseering
is daarom niet mogelijk omdat handhaving
van den tegenwoordigen status betrekking
zou kunnen hebben op het Saargebied in zijn
geheel of op een gedeelte daarvan. Voordat
de volksstemming heeft plaats gevonden
kunnen slechts eenige juridische opnelderin-
gen van hetgeen onder handhaving van het
bestaande stelsel zou moeten worden ver
staan worden gegeven. Hiertoe bestaat vol
gens de raadscommissie aanleiding omdat
nr=ir=
3SC
Wanneer de zon van voorspoed en welvaart ons bestraalt en wanneer
wij de vruchten van onzen arbeid kunnen plukken, dan schijnt er weinig
aan Ons aardsche geluk te ontbreken.
Maar als die zon is ondergegaan en de nacht der werkloosheid over
ons is gekomen, dan breekt voor velen een zware tijd aan. Dan moet ge
teerd worden op de reserves, die wij in goede tijden hebben gekweekt en
zien we met smachtend verlangen uit naar de hetere dagen, die kunnen en
zullen komen.
Er zijn echter menschen, die geen reserves hebben kunnen maken en
die in den goeden tijd nog juist genoeg hebben om van te leven, maar die
de stormen van den tijd niet kunnen weerstaan. Zij vinden geen beschut
ting tegen den kouden wind die door de vensters en deuren hun schamele
woning binnendringt. Zij kunnen zich niet wapenen met een warme
kleeding tegen sneeuw en vorst, die de winter met zich brengt. Zij ontvan
gen geen krachtig voedsel, dat hen sterkt tegen de ruwheid van het klimaat.
Bij het eerste verschijnen van de teekenen der malaise zijn zij de paria's
onzer samenleving en moeten, aan hun lot overgelaten, den strijd tegen het
noodlot in doffe wanhoop voeren.
Voor die ongelukkigen, de „niet-gesteunde werkloozen", heeft de Ver
eeniging De Nederlandsche Dagbladpers een actie geopend om hen op het
aanstaande Kerstfeest met een gave te verheugen, ten einde een straaltje
van hoop en van blijdschap in hun somber bestaan te werpen.
Laat ons bedenken, dat de armen en behoeftigen toch ook onze mede-
menschen zijn. Zij hebben recht op ons medelijden, en wij hebben den plicht
om hun lijden te verzachten. Laat ons bedenken, dat de nood ieders huis
kan binnendringen en dat velen van die „niet-gesteunden" misschien beter
dagen hebben gekend en dus de armoede dubbel gevoelen.
Wie nog in goeden doen is, taste eens royaal in den buidel om de
za'igheid van het geven te genieten, en wie minder met aardsche goederen
is gezegend, schenke het „penningske der weduwe", dat ook welkom is.
Ons gironummer is 37060.
Wie den Arme geeft, leent den Heere.
Ook ons Nederlandsche Volk lijdt onder de crisis, die de wereld
teistert. Duizenden verkeeren in omstandigheden, die hulp van anderen
dringend noodzakelijk maken. Temeer klemt dit, nu de crisis reeds zoo lang
duurt en de winter voor de deur staat, waardoor het gebrek aan kleeding,
schoeisel, beddegoed en verwarming zich dubbel doet gevoelen.
Doordrongen van dit feit, heeft de Regeering, trots den nood der schat
kist, zich het lot van de gesteunde werkloozen aangetrokken en zich bereid
verklaard voor extra hulp aan hen voor ditmaal een bedrag van ongeveer
twee millioen gulden aan te vragen.
Naast deze werkloozen zijn er echter nog velen, inzonderheid zij, die tot
de zgn. stille armen behooren, wier nooden minstens even groot zijn.
Gij, die niet tot hen behoort, bedenkt, dat Gij gespaard zijt gebleven
voor het lot/dat vele Uwer medemenschen heeft getroffen; dat hun lot ook
het Uwe had kunnen zijn. Indien Gij U dit goed indenkt, twijfelen wij niet,
of Uw dankbaarheid zal groot zijn. Toont dit in Uw gave.
De Regeering kan reeds door den nood der schatkist onmogelijk allen
nood lenigen. Het prijzenswaardig streven van de Vereeniging „De Neder
landsche Dagbladpers" verdient daarom allen steun. Het op U gedane be
roep is dringend.
Met den winter nadert Kerstmis. Brengt door Uw gave op de dagen van
het komend geboortefeest van Christus verlichting en blijdschap in de
woningen van Uw minder bedeelde landgenooten. Uw Kerstfeest zal U zelf
daardoor tot des te grooter zegen kunnen zijn.
De Minister van Binnenlandsche Zaken,
J. A. DE WILDE.
De Minister van Sociale Zaken,
J. R. SLOTEMAKER DE BRUÏNE.
DISG
het verdrag van Versailles niet zeer duidelijk
aangeeft wat onder het derde alternatief
moet worden verstaan.
Dit derde alternatief, dat gewoonlijk ge
noemd wordt „behoud van den status quo",
geeft daarmede niet geheel duidelijk de be
doelingen van het verdrag van Versailles
weer. Het rapport verklaart, dat de beslis
sing van den status quo beteekenen zou dat
de souvereiniteit van het geheel en van ge
deelten van het Saargebied voortaan bij den
Volkenbond zou berusten. Op het oogenblik
heeft Duitschland nog de souvereiniteit over
het Saargebied en de Volkenbond alleen het
bestuur erover. Daar het verdrag van Ver
sailles voorts den Volkenbondsraad het
recht geeft bij behoud van den z.g. status
quo het definitieve regeerstelsel aan te pas
sen aan de duurzame belangen van het Saar
gebied en aan het algemeene belang, zal het
tegenwoordige bestuurstelsel in dit geval
moeten herzien worden.
Uit het feit, dat de Volkenbond bij een be
slissing ten gunste van den status quo de
souvereiniteit over het geheel of over een ge
deelte van het Saargebied verkrijgen zou,
volgt volgens de raadscommissie, dat de
Volkenbond in de toekomst over deze sou
vereiniteit zou kunnen beschikken in een
mate die vereenigbaar is met de bepalingen
van het verdrag van Versailles en in over
eenstemming is met de beginselen op den
grondslag waarvan de souvereiniteit over
het Saargebied aan den Volkenbond is toe
gekend en zal moeten worden uitgeoefend.
Het onderdaanschap der Saar-
bewoners.
Het tweede punt, dat het rapport der
raadscommissie van drie behandelt, betreft
de nationaliteit van de bewoners van het
Saargebied en hun recht van optie. Hierbij
moet met drie mogelijkheden worden reke-
ning gehouden. Vooraf doet de commissie
echter opmerken, dat invoering van het
tegenwoordige stelsel geenerlei wijziging in
de nationaliteit der Saarbevolking heeft ge
bracht. De commissie is van oordeel dat, in
geval van behoud van den status quo
waardoor het gebied geheel of gedeeltelijk
onder souvereiniteit van den Volkenbond zou
komen te staan een Saarlandsche natio
naliteit in het leven geroepen zou moeten
worden! Alle inwoners van het Saargebied
van Duitsche nationaliteit zouden op den
dag der raadszitting waarop het gebied ge
heel of gedeeltelijk onder de Volkenbonds-
souvereiniteit zou worden geplaatst, de
Saarlandsche nationaliteit verkrijgen, met
recht echter van optie ten gunste van de
Duitsche nationaliteit.
De raadscommissie acht het niet nood
zakelijk thans reeds in bijzonderheden aan te
géven hoe dit recht van optie zou moeten
