GRATIS
NA 40 JAAR.
Jladioptoqtainma
leder pak HONIG's VERMICELLI
JteuUleton
Stad en Omgeving
Rede van den voorzitter der S. D. A. P.
Een druk bezochte vergadering te Bergen.
Lijn 4: Parijs Radio 8-05—8-50,
Droitwich 10.35—11:05, Lond. Reg.
bevat ter kennismaking een
HONIG's BOUILLONBLOKJE
DE FREGATVOGEL
In „De Rustende Jager" te Bergen sprak
gisteravond in een druk bezochte vergade
ring van de afd. Bergen der S.D.A.P. de
nieuwe partij-voorzitter, de heer Koos Vor-
rink, over het onderwerp „Na 40 jaar".
De vergadering werd geleid dcor den heer
Monnier, die een welkomswoord sprak en
mededeelde, dat de zangvereeniging „De
Stem des Volks" eenige liederen zou zingen
en voorts opwekte lid van de afdeeling te
worden en de jongeren aanspoorde lid van
de Alkmaarsche A.J.C. te worden.
Voorts verzocht hij de aandacht voor
litho's en aquarellen van partij-kopstukken,
vervaardigd door Oostenrijksche kameraden
Het koor zong hierop onder le:ding van
den dirigent, den heer Blauw. „Strijdmarsch
der arbeiders", „Morgenrood" en „De Roo-
den Roepen". Voor een koor, dat nog slechts
één jaar bestaat, was de zang frapeerend
goed.
Rede Vorrink.
De heer Vorring. die hierop het woord be
kwam, werd reeds dadelijk met applaus be
groet, ving aan met er op te wijzen, dat de
vergadering mede belegd was, om den 40-
jarigen strijd te herdenken.
Voor de Nederlandsche arbeidersklasse
oordeelde spr. niets belangrijker dan zich te
bezinnen over hetgeen de laatste halve eeuw
in ons land te zien heeft gegeven.
De S.D.A.P. is voor 40 jaar geboren, als
een overwinning van het verstand over het
gevoel en als een reactie, op een beweging,
die tot vruchteloosheid zou hebben geleid.
Wij beleefden voor een halve eeuw een
soort hoogfcloei van het industriekapitalisme.
waaronder de arbe:ders leefden ver beneden
de waardigheid van den mensch.
De arbeiders moesten den weg nog banen
voor de positieve beweging, vandaar twee
stroomingen, de anarchistische, die zich af
wendde van den politieleen strijd en aan den
andere kant een handje vol mannen, die
tijdig het roer omgooiden, om tijdig zin voor
de nuchtere werkelijkheid te verbinden aan
een hoog idealisme, een geordende verhou
ding voor menschelijke waardigheid. Elke
kleine verwerping leerde men waardeeren als
een stap naar het groote einddoel.
De 40 jaren van strijd wilde spr. laten
zien als een indrukwekkend ontwikkelings
proces.
In deze 40 jaar heeft zich een proces ont
wikkeld, dat men de geboorte heeft gezien
van een andere arbeidersklasse. De door
braak van de democratie manifesteerde zich
hierin, dat in de arbeidsslaaf het bewustzijn
van zijn menschelijke waardigheid en ver
antwoordelijkheid doordrong, dank zij het
woord van Karl Marx, dat de bevrijding
van de arbeidersklasse slechts het werk van
die klasse zelf kon zijn.
Het beteekende, dat het aanzicht van de
wereld niet meer eenzijdig door het kapita
lisme en de burgerlijke economie kon worden
bepaald. Met trots spreken wij over de
macht van de moderne arbeidersbeweging en
over de politieke macht onzer partij.
Naar zijn diepste aard is de arbeiders
klasse veranderd. Een vergadering van een-
voudigen, die hun slaafsheid hebben ver
loren, was voor 30 jaar niet mogelijk.
Daar waar de arbeider de moed heeft
verantwoordelijkheid te dragen en te aan
vaarden, daar streft de slaaf en wordt de
mensch geboren. (Applaus.)
Wij hebben door onze nederlagen en fou
ten niet minder geleerd, dan door onze over
winningen. Wij hebben geleerd een overtui-
ging in ons om te dragen, waaraan
wij trouw zijn, ook in dagen waarin de
vruchten niet rijp zijn om geplukt te worden
De soc. dem. gevoelt zich de kampvechtster
voor de groote gedachte der democratie. Er
zijn er die zeggen: „wat baat het mij in mijn
ellende of ik weet. dat anderen het voor 50
jaar beroeder hadden dan wij thans."
Spr. verstaat dit en is zich bewust, dat de
jeugd die geteisterd wordt door werkloos
heid, daarmede niet getroost wil zitn, doch
dit ontslaat ons ouderen niet van de plicht
om tot de jongeren te zeggen: „gij hebt de
plicht om uw plicht voor de organisaties te
beseffen" en hen te waarschuwen voor een
soort defatisme.
Hoort van de ouderen hoe vroeger crisis
sen werden opgelost. Dat geschiedde door
armenzorg en aoor de soeploods. Spr. weet,
afkomstig uit een kleine visschersplaats, wat
de sceploods voor vernederends de arbeiders
bracht.
Wij kunnen thans niet, omdat wij wat
beters en anders wenschen, niet zeggen, dat
er thans niets gebeurd, bij de breed uitge
bouwde steunuitkeering.
De jeugd moet verdedigen wat nog kan
worden afgebroken.
Spr. herinnerde aan den strijd voor de ver
korting van den arbeidsdag en schetste de
drcevigen langen arbeidsdag waaronder de
arbeidersklasse daarvoor gebukt ging.
Reeds door de bevordering van het gezins
leven beteekende de verkorte arbeidsdag een
cultureele verovering. De arbeiders hebben
daardoor ook ge'eerd een pamflet, een cou
rant en boeken te lezen en zijn daardoor in
aanrak'ng gekomen met het beste wat de
mensch'-eid heeft gebracht.
Het monument van de soc.-dem., de moder
ne woningbouw, waarneembaar in geheel
Europa, lwam tot stand door de kracht van
de scc.-dem., die begreep, dat de mensch in
de een-kamer-woning in zijn ziel werd ver
woest.
De reactie van het Oostenrijsche fascisme
richtte, zich in Februari met kanonnen tegen
de arbeiderswoningblckken in Weenen, cm
aan de wereld te töonen, wat het vernietigen
wilde.
Voorts wees spr. op het complex van so
ciale weiten, die nog niet volmaakt zijn, doch
die met grooten strijd tot stand kwamen. De
4t> jaren van strijd zijn geweest een mach
tig scholingswerk, dat iets geschonken heeft
van de moed om te durven leven.
Wij staan thans in een tijd waarin het
schijnt of alle dingen ons gaan ontvallen.
Tienduizenden zijn door een gevoel van wan
hoop gegrepen. Al wat vandaag den dag ge
beurd, brengt de denkende socialisten niet
zoo in verwarring als met velen buiten hun
regiem het geval is. Zij zien de crisis als het
gevolg van het kapitalisme en de maatschap-
Eij kan slechts genezen als men luistert naar
et woord van de socialisten. Er is geen te
kort aan producten. De reden om te produ-
ceeren „winst" is slechts vernietigd. Hierdoor
gaat het kapitalistisch productie-apparaat
kapot en de socialisten hebben dit steeds ge
zien.
Millioenen ontwaken thans tot politiek be
wustzijn. Zij zien in, dat het niet waar is,
dat de mensch, als hij maar braaf is, steeds
het noodige zal vinden. Tienduizenden wor
den zich bewust, dat er geen sprake is van
maatschappelijke orde. Zij ontdekten, dat er
iets is wat niet klopt.
In het diepst van zijn ziel verheugd de
soc.-dem. zich daarom, omdat het niet voort
schrijden van de beweging naar het groot
ste doel, het gevolg was van de onverschillig
heid der massa, die er zelfs niet over dacht
lid te worden van hun vakorganisatie, maar
wel de voordeden door die organisaties ver
overd, in-kasseerde. (Applaus.)
De onverschilligheid maakt plaats voor
politieke belangstelling, maar dit heeft de
schaduwzijde, dat de massa toegevelijik wordt
voor politieke avonturiers van tweeërlei
soort. Eenerzijds de vrienden van links, die
zeggen, dat de democratie geen snars waard
is en beweren, dat de dictatuur van het
proletariaat noodig is. In Nederland1 is dit
niets anders dan een verdedigingsfrase, die
op zijn geweten heeft, dat de socialistische
aanvalskracht van de Nederlandsche arbei
dersklasse is verzwakt. Colijn kan zijn reac-
tiepolitiek kunnen voeren op grond van de
verkiezingsuits'ag, 'n gevolg van de dwerg
partijen, die de gedachte van 't socialisme de-
gradéeren. De scheurmakers komen met een
heidssmoesjes, nadat zij eerst het eenheids
front hebben kapot gemaakt.
Voorts, zco zeide spr., is er nog een an
dere wonderdokter, die nieuw is en de were.d
de heil-boodschap brengt van de corpora
tieven staat, met aan het hoofd den leider.
Wat de coöperatieve staat is weet spreker
niet. Wel weet hij wat het niet is, volgens het
program der N.S.B. is daarin den klassen
strijd afgeschaft, bij uitspraak van den heer
Mussert, omdat de arbeidersklasse het z.t.
als bij een voetbalmatch, gewonnen hebben.
De arbeiders mogen van den scheidsrech
ter Mussert niet meer staken en de werkge
vers mogen niet meer uitsluiten. Spr. veron
derstelt, dat er nog wel een paar arbeiders
in Nederland rondloopen, die zeggen„als
wij niet meer mogen staken, dan zal het de
werkgevers een zorg zijn als zij niet meer
mogen uitsluiten".
Voorts heeft de N.S.B. genoeg van koning
kiezer en wil hij het kiesrecht afschaffen Uit
voerig leverde spr hierop critiek, waarbij hij
het „wij" van den heer Mussert, tot vermaak
der vergadering, belachelijk maakte. Erg is
het, dat een man als Mussert, waarvan men
niet weet van waar hij is gekomen,
straffeloos bezig kan zijn, het menschelijke
ontwikkelingsproces terug te draaien en het
volk het kiesrecht wil ontnemen. Ergerlijk
is het, dat er menschen zijn, die uit brood
gebrek, cm een baantje bereid zijn, hun men
schelijke waardigheid te grabbelen te gooien,
zich laten blinddoeken en hun ooren laten
dichtstoppen. Het recht op eigen denken,
vrijheid van geweten, is in gevaar. De ge
dachte, dat vanaf de Middellandsche zee tot
het Oosten millioen bereid zijn afstand te
doen van vrijheid van geweten en denken,
vervuld ons, aldus spr., met schaamte.
Met al de kracht moet daarom, het in de
grondwet verankerde recht van medezeggen
schap worden verdedigd. De hoogste goede
ren van de menschheid staan op het spel.
Spr. gelooft, dat wij hier niet voor niets le
ven te midden van een volk waarin sinds
eeuwen den strijd voor de gewetensv: ijheid
is verandert, doch waakzaamheid is geboden.
In Duitschland, oordeelden sprekers vrien
den, 't fascisme in wezen je reinste barbarij,
maar het is ook daar ingewcekerd. Spr. her
innerde aan de concentratiekampen in
Duitschland en stelde vast, dat in ons land
een beroemd nationaal-socialist gezegd heeft:
„dit volk moet niet wakker worden geroepen,
maar wakker worden geslagen".
Spr. waarschuwde er voor om er zorg
voor te dragen, dat dergelijke knapen geen
kans krijgen, aangezien zij het anders ook
waar zullen maken.
Het fascisme staat buiten dé Nederland
sche volksgemeenschap. Er zijn tegenstanders
die bereid zijn de spelregels der Westersche
beschaving te erkennen, doch het fascisme
beteekent de terugstelling van onze bescha
ving over een afstand vatl eeuwen.
Wat dan wel.
Als soc-dem constateert spr. het feit, dat
het kapitalisme nog nooit zoo zijn zedelijke
waarde heeft verloren als vandaag den dag.
Niemand is meer bereid de liberale kapi
talistische economie te verdedigen. Het kapi
talisme weet geen ordening meer te schep
pen in de productiekrachten. Het wel en het
wee van de gansche menschheid, mag niet
langer in handen worden gesteld van een
kleine groep, die het eigendom beheerschen
en daarmede het oordeel van verderf kunnen
uitspreken over allen, die van de bezitters
afhankelijk zijn
Wat noodig is, is een groot constructief
plan over de geheele aarde. Binnen onze
nationale grenzen hebben wij onder de oogen
te zien, wat mogelijk is om de nationale rijk
dom dienstbaar te maken aan den welvaart
van de bevolking.
Dat is de geest van de soc. dem. tegen de
regeering Colijn, die de aanpassing voor een
lager levenspeil, laat drukken op de klein
sten. Wij hebben ons ingebeeld, dat wij er
naar kunnen streven, om doelbewust nieuwe
welvaart te scheppen, op de basis van nieuwe
economische mogelijkheden. Ook bij de chris
telijke en r.k arbeiders gaat het sociale ge
voelen spreken. Een eenheidsfront van den
arbeid is noodig en deze tijd is er en waarin
wij kunnen vaststellen, dat de constructieve
politiek noodzakelijk gevoerd moet worden,
willen wij niet verder ineenstorten. De soc
dem. in Duitschland is overweldig, maar
niet dood en het systeem van barbarisme, dat
daar thans heerscht, zal door eigen geweld
Donderdag 13 December.
HILVERSUM, 301 M. (AVRO-
uitz.) 8.— Gr.pl. 9— Omroep
orkest olv. N. Ireep. 10.Mor
genwijding. 10.15Gr.pl. 10.30 Hof
stad i'rio en R. Geraerds, voordr.
12.Omroeporkest olv. N. Treep
en gr.pl. 2.The Gubo's, accor
deon en het Omroeporkest o. 1. v. N.
Treep. 3.-3.45 Naaicursus. 4.—
Voor zieken en ouden van dagen.
4.30 Gr.pl. 5.— Voor groote kinde
ren. 5.30 Barnabas von Géczy en
zijn orkest. 6.30 Sportpr. H. Hol
lander. 7.Pianorecital Giselle
Couteau. 7.30 Engelsche les Fred
Fry. 8.— Vaz Dias. 8.05 Gr.pl.
8.15 Concertgebouw-orkest olv. dr.
W Mengelberg mmv. Oda Slo-
bodskaya, zang. 9.20 Louis Noiret
in zijn repertoire. 9.45 Barnabas
von Géczy en zijn orkest. 11.—
Vaz Dias. 11.10—12.— Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (8.—9.15 en
n._2— KRO, de NCRV van
10.—11.— en 2.—11.30 uur). 8.—
9.15 en 10— Grml. 10.15 Morgen
dienst olv. ds. G. W. van Deth.
10.45 Gr.pl. 11.30 Godsd. halfuur.
12.15 Orkestconcert en gr.pl. 2—
Handwerkcursus. 3.Vrouwen-
ha'fuur. 3.3.45 Gr.pl. 4.— Bij
bellezing door ds. G. Kerssies, m.
m. v. bariton en orgel. 5.Han
denarbeid v. d. jeugd. 5.30 Deel.
door B. Forsten Azn. en gr.pl
6.15 Gr.pl. 6.45 Causerie A. Sta
pelkamp. 7.15 Ned. Chr. Persbu
reau. 7.30 Journ. weekoverzicht.
8— Gr.pl. 8.15 Kerstconcert in de
Pieterskerk te Utrecht door de Chr.
Orat. Vereen. „Utrecht", olv. A. v.
d. Horst, mmv. T. v. d. Sluys, so-
Sraan. F. Koene, viool en A. v. d.
lorst, orgel. 9.30 Causerie door dr.
F. M. G. v. Walsem. 10.— Vaz
Dias. 10.10—11.30 Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 10.35—
10.50 Morgenwijding. 11.05 Lezing
11.25 Gr.pl. 11.50 Voor de scholen
12.10 Rutland Square en New
Victoria-Orkest olv. N. Austin. 1.20
Gr.pl. 2.25 Voor de scholen. 3.20
Vesper. 4.10 Gr.pl. 5.05 Orgelcon
cert door H. O. Hodgson. 5 35 Ne-
ville Bishop en zijn Band. 6.20 Ber.
6 50 Oude muziek voor strijkkwar
tet. 7.10 Duitsche causerie. 7.40
Gr.pl. 7.50 Lezing. 8.20 „The Mu
sical Box", melodieën uit revues en
Hankfilms. 8.40 Jean Harlev en
Baker, liedjes a. d. vleugel. 8.50
„Dotty Ditties", gevar. progr. 9
Voordr. 9.10 Bobby Howes en Bin-
nie Hale in een fragment uit „Yes
Madam". 9.20 Braziliaansche gr
pl. 9.50 Ber. 10.20 Korte dienst.
10.35 Lezing. 10.50 Orgelconcert
-B Mason. 11.35 Voordr. 11.40
12.20 BBC-dansorkest olv H. Hall.
PARIJS (RADIO-PARIS), 1648 M
7.20 en 8.20 Gr.pl. 12.50 Pascal-
orkest. 4.20 „L'avare", spel van
Molière. 9.05 Nat. orkest o. 1. v.
Inghelbrecht. 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 11.20
—1.20 Concert uit rest. Wivex. 2.
Zang en piano. 2.20—4.05 Concert
uit rest. Ritz. 7.30 Leharconcert o.
I. v. Mahler. 8.25 Operaconcert.
9.50 Omroeporkest o. 1. v. Mahler.
10.20—11-50 Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 5.20 Gr.pl.
6.35 Orkestconcert. 11.20 Omroep-
kieinorkest olv. Eysoldt. 1.35 Koor
concert. 3.20 Keulsch Symphonie-
orkest olv. Gillessen. 5.10 Kinder-
cert. 7.35 Omroeporkest olv. Busch.
kotter. 8.05 „Musik und Liebe",
operette van Müller. Muzik. lei
ding: Eysoldt. 10.— Radiokwintet.
10.20—11.20 Brahmsconcert.
ROME, 421 M. 8 05 Symphonie-
concert olv. Ferrero. Hierna dans
muziek.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Gr.pl. 1.30—2.20 Salon
orkest olv. Douliez. 5.20 Sympho-
nieconcert. 8.20 „Tijl I", spel van
A. v. d. Velde. Muziek van K.
Albert. 10.30—11.20 Gr.pl. 484
M 12.20 Omroeporkest o. 1. v.
André.. 1.3(F-2.20 Gr.pl. 5.20 Gr.
pl. 6.35 Salonorkest olv. Douliez.
8.20 Symphonieconcert. 9.35 Piano
recital. 10.05 Verv. orkestconcert.
10.30—11.20 Gr.p,.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 730 Rosalind von Schirach
zingt Duitsche volksliederen. 8.
Gr.pl. 8.20 „Zwischen Himmel und
Erae", hoorspel van R. Schneider
Edenkoben. 9.20 Ber., causerie en
weerbericht. 10.2011.20 Dansmu
ziek gr.pl.)
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Lijn 1Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Keulen 7509.
Deutschl.s. 9.—9.20, Keulen 9 20
12.20, Parijs Radio 12.20—14.20,
Kalundborg 14.20—15.20, Keulen
15.20—16.20, Lond. Reg. 16.20—
17.20, Parijs Radio 17.20—19.2O,
Weenen 19.20—20.05, Milaan
20.05—23.30, Weenen 23.30-
24.—.
II.05—12.10, Droitwich 12.10—
14.20, Lond. Reg. 14.20—15.20,
Droitwich 15.20—18.50, Lond. Reg.
18.50—20.20, Droitwich 20.20-
21.35, Lond. Reg. 21.35—24.—.
ten gronde gaan.
In Denemarken en Zweden laat men zien,
wat door de democratie in samenwerking
met de agrariërs mogelijk is. Er zijn in
Europa nog vier hoofdsteden Kopenhagen,
Stokholm, Oslo en Londen, waar de soc.
dem. regeert en waar men laat zien hoe in
de geest van het democratische socialisme de
mensch wordt voorgehouden, dat hij mede
verantwoordelijk is. De oorlog, die komt, zal
een oorlog zijn, waarin onze verantwoorde
lijkheid grooter zal zijn dan die van het ver
leden.
Spr. wekte ook de vrouwen op om op te
passen voor den dag waarop ze weer zullen
moeten huilen.
Een groot West-Europeesche blok moet de
schutspaal worden voor den toekomst der
menschheid. Men moet zich weten geroepen
te zijn, de hoogste goederen der menschheid
te beschermen. Spr. eindigde met een opwek
king om zich aan te sluiten bij de soc. dem
waarna de aanwezigen staande de „Interna
tionale" inzette.
Hierna werd gepausseerd, waarin gelegen
heid gegeven werd om zich voor eventueels
gedachtewisseling aan te melden.
Hoewel was aangekondigd, dat debat ge-
wenscht was, deelde de voorzitter na de
pauze mede,, dat twee sprekers zich voor
debat hadden opgegeven, waarvan één een
half uur had gevraagd, doch met het oog op
dvn tijd, kon slechts aan ieder een kwartier
worden gegeven.
Het debat.
De eerste debater was de heer Terstal,
die het woord voerde namens de afdee
ling Alkmaar van de communistische
partij. Spr. betoogde, dat voor de com
munisten het éénheidsfront geen frase
was, doch een ernstigen wil in den strijd
tegen het fascisme en het imperialisme.
Mede namens de soc.-dem. arbeiders
in verschillende landen, die met de com
munisten een éénheidsfront hebben ge
vormd, protesteerde hij tegen de bewe
ring van den spr., waar deze de commu
nisten had aangevallen.
Hij herinnerde aan hetgeen de bolsje
wieken tegenover de mensjewieken in
Rusland hebben moeten tot stand bren-
door George Owen Baxter.
Naar den Amerikaanschen roman
bewerkt door J. M. P.
12)
„Je weet dus goed, welke plaats het is,
Renney?"
„Zeker", zeide Renney.
„Het volgende punt is de belconing".
„U hebt mij een beschrijving van den
man gegeven, maar hoe is zijn naam?"
vroeg Renney.
„Dat is van geen belang".
„Zoo?" zeide de bandiet zacht, „voor mij
echter wel".
Neef Edgar keek zijn metgezel glim'
lachend aan.
„Als ik er eens naar zou raden?" opper
de Renney.
Neef Edgar tikte met zijn weeke vingers
geluidloos op den rand van de tafel.
„Als ik eens giste, dat zijn naam Asprey
is", beet Renney hem toe. „Robert Asprey,
uw neef?"
Edgar's witte vingers tikten niet langer
op de tafel, maar overigens verried hij geen
emotie.
„En wat zegt een naam dan wel?" vroeg
hij vriendelijk.
„Den prijs", antwoordde Renney met een
grijns van giftig genot, er bijvoegende:
„Je geeft mij een opdracht om den een of
anderen gewonen.kerel om zeep te brengen;
wat vraag ik dan? Misschien duizend, ik
weet het ,n:et. misschien zou ik het voor de
grap doen Maar hier noem je een vechters
baas! Wel, dat zal je heel wat kosten,
vriend".
Renney voelde zich zoo zeker van zich
zelf, dat hij de handen in zijn broekzakken
stak, zijn stoel op de achterpooten balan
ceerde en neef Edgar onverstoorbaar grin
nikend aankeek. In de oogen van den fre
gatvogel steeg diens schatting van den
bandiet; hij wist, wat het beteekende om
neef Edgar gedurende eenigen tijd in de
oogen te zien, maar Renney was zoo hard
als staal.
„Ik ben een redelijk mensch", zeide Ed
gar Asprey. „Wat is je prijs?"
„Vijentwintig piek is zoo ongeveer de
prijs".
Neef Edgar veroorloofde zich te glim
lachen, maar zeide niets.
„Zullen wij nu spijkers met koppen slaan?"
vroeg de bandiet.
„Je hebt je prijs genoemd en het komt mij
voor, dat het antwoord daarmede gegeven
is", antwoordde neef Edgar.
Renney schoof zijn stoel achteruit en
stond op. „De prijs bevalt je dus niet?" zei
de hij kortaf.
Neef Edgar schudde het hoofd en de plooi
onder zijn kin wiegde plechtig mee.
„Goeden nacht dan, meneer Asprey; wij
behoeven dan geen tijd te verliezen".
Hij ging naar het raam, maar halverwe
ge wendde hij zich met de vlugheid van een
vogel om. „Wacht even" zeide hij, „Iaat
mij eerst eens uitvinden, wat je voor dit
werk dacht te betalen".
„Tienduizend dollars", zeide neef Edgar
„Dat is niet genoeg".
„En toch heb je voor al het werk dat je
vroeger ooit gedaan hebt, nog nooit u'k
een belooning gehad".
„Je wilt tiendui 'end geven voor deze
Je ztgt, dat het meer is, dan ik ooit g kre
gen heb, wel, dat is zoo, maar hier wil ik
eea grooter percentage heb<nn".
„Ik zou graag willen, dat je mij dat zoudt
uitleggen", zeide neef Edgar
„In de eerste plaats", verklaarde Renney,
„is het een leelijke zaak. Iemand, die een
neef vermoordt, moet meer betalen en
iemand, die zijn neef laat vermoorden door
een gehuurden man, moet nog meer beta
len"
„Dat klinkt filosofisch", merkte neef Ed
gar glimlachend op.
„Je leeft hier vet en lui in zijn huis",
ging Renney voort. „Zijn geld kleeft aan je
vingers".
„Waarom zeg je dat?" interrumpeerde
Edgar Asprey eenvoudig.
„Je behandelt zijn geld, is het niet? En
je regelt alles voor de Asprey's, hé? Ieder
een weet, hoeveel die bosschen de laatste ja
ren opbrengen. Ik weet, dat als je je neef
naar de andere wereld zend, je de heele
bom krijgt, wel, ik wil een grooter aandeel,
dat is alles. En daarbij is het geen gemak
kelijk werk; Asprey Js een flinke kerel, ver
duiveld, ik heb hem'hier in deze stad ge
kend! Ik wil vijentwintig duizend dollars,
dat is mijn prijs".
„Het spijt me", zeide neef Edgar koel.
„Het spijt je, hé? Neem eens aan, dat ik
alles, wat ik weet, aan Asprey ga verkoo-
pen? Je hebt me verteld, waar ik hem zal
kunnen vinden".
„Dat zou niet gaan", zeide Edgar Asprey
„omdat ik de middelen heb om hem uit de
verte te kunnen waarschuwen. Je zoud hem
niet vinden, als je zijn verblijfplaats bereik
te".
„Je bent glad!" gaf Renney toe. „Kijk
eens hier, je weet, dat ik je wel mag en be
wondering voor je heb; maak het rond
twintigduizend, op handslag".
Tot Geraldi's verwondering antwoordde
de ander prompt: „Het is een groot bedrag,
maar ik houd van een man, die zijn eigen
waarde kent. Laat het dus twintigduizend
zijn". De groote, slappe hand van Asprey
sloot zich om de kleine, beenige hand van
Renney.
„Iets anders", zeide neef Edgar. „Je
hebt zeker gehoord van dien jongen le'èg-
looper, die Chalmers bestolen heeft?"
„Alleen wat ik in het hotel gehoord hebt",
antwoordde Renney. „Verdorie, die Chal
mers is wild! Hij zou zijn ziel geven om
dien jongen op zijn nummer te kunnen zet
ten!"
.Diezelfde jonge man", zeide neef Edgar,
„is in deze zaak betrokken; hij is ook bezig
om dienje man te zoeken
Renney grinnikte met boosaardige nieuws
gierigheid.
„Je noemt zijn naam niet graag hè?"
vrCCj »^e'i dat is zoo verduiveld ver
wonderlijk niet!"
„Om dien jongen Geraldi", ging neef
Edgar voort, Renney's opmerking negee-
ren<T «Als je dien zoud ontmoeten
vPa,n j?jnd 'k hem per postpakket terug"
Neef Edgar schudde glimlachend het
hoofd.
„Mijn waarde jonge vriend", zeide hij,
„mijn handige, actieve, dappere en gedul
dige jonge vriend, vergis je nu niet, deze
jongen is heel gevaarlijk!"
„Hij liep als een haas van Chalmers
weg; hoe zou hij dan gevaarlijk kunnen
zijn?"
„Hij houdt niet vai. onnoodig risico;
daar hij zeer intelligent is, zal hij nooit
dooden, maar alleen als het absoluut nood
zakelijk is. Zulke mannen zijn altijd te
vreezen, omdat zij nooit iets doen zonder
goed overleg".
„Goed" zeide Renney, „ik ken hem, ik
dacht, dat hij alleen maar een handige val-
sche speler was, maar als ik hem tegen
kom. zal ik hem wel onschadelijk maken".
„Doe dat", zeide de ander ernstig. „DW
dat, want anders kan hij groote moeilijk*
heden veroorzaken".
„Ik zal wel een vracht lood door heffl
heen jagen", zeide Renney op overtuigen
den toon.
„Een oogenblik nog", zeide neef Edgar-
„Ik mag dat enthousiasme wel, Renney. Ik
houd van die algeheele toewijding, waar
mee je de zaken aanpakt. Het is een bewijs
van den artist werken uit volle overtui;
ging, maar deze jonge Geraldi als h'i
zoo heet
«Wel, ga voort, wat is er met hem?"
„Je hebt in je tijd je man gestaan, Ren
ney".
„Ik heb mijn deel gehad", knikte deze, de
schouders ophalend.
„Het zal je interesseeren te hooren, dat
Geraldi's deel nog grooter geweest is".
Renney fronste de wenkbrauwen. „Dat
is een leugen; iemand heeft je dat op de
mouw gespeld".
„Niemand spelt mij iets op de mouw.
zooals je dat noemt. En, wat meer zegt, al
zijn slachtoffers werden met open vizier ge
dood, Renney!"
„Wat bedoel je daarmee?"
»Dnt, als hij je pad kruist, je die twin
tigduizend dollars zult moeten verdienen,
mijn waarde vriend. En dat eindigt onze
besprekingen", zeide hij, opstaande.
(Wordt vervolgd)
