Het leven van de Britsch-lndische vrouw
JUcfüsioAm
Buitenland.
Een wereldreiziger vertelt van zijn ervaringen.
Alkmaarsche Politierechter
ALKMAARSCHE COURANT van
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
DONDERDAG 20 DECEMBER 1934
De reiziger, die in Britsch-Indië is ge
weest, weet veel treurigs te vertellen
over het leven van de Indische vrouw
Zij leidt een waar slavenbestaan; zij is
eC11 echte werkezel. Overal, wéar nien
ook komt, ziet men haar sloven: op de
plantages, de rijstvelden en in de stal
len.
Er is helaas veel waars in deze ver
halen. Het leven der vrouw in Indië is
hard. Millioenen onder haar lijden een
honger-bestaan. Echter zijn velen onder
deze vrouwen niet Indische, maar Chi-
neesche van geboorte. De vrouw, die
door haar rijkdom verwend is, bestaat
evengoed als overal op aarde. En ook
zijn er duizenden, die een gelukkig huis
gezin hebben, en tevreden met haar lot
zijn. Het zijn de vrouwen, die niet zelf
haar geld behoeven te verdienen. Om
met deze vrouwen kennis te maken, is
heel moeilijk, daar zij nooit uit huis ko
men. Geen Europeaan kan er zich op
beroemen, ooit Indische huiselijkheid
gezien te hebben, en alles wat er over
de Indische vrouw verteld is, is onwaar,
heeft eenige jaren geleden Prof. Sattar
Kheiri gezegd. Al schrijft men nu over
de Wetgeving, betreffende geboorte, hu
welijk, scheiding en nalatenschap, dat
is allemaal theorie, die nooit met de
practijk overeen komt. Het is misschien
ook mogelijk, dat men zelf eenige ge
vallen meegemaakt heeft, maar de
Europeaan is te gauw geneigd om te
generaliseeren. Als men iets over de In
dische vrouw wil schrijven, dat juist is,
dan moet men altijd goed onderschei
den, of het gaat over een Hindoesche of
een Mohammedaansche. De Islam be
schouwt de vrouw als een kameraad,
het Hindoeïsme vernedert liaar tot een
slavin.
En eigenlijk nog erger, want de slaaf
is na den dood van zijn meester vrij, de
vrouw echter blijft een ongelukkig en
onderdrukt wezen, (vroeger werd de
vrouw met het lijk van haar echtgenoot
verbrand). Ook 't leven van de Moslem
vrouw komt niet overeen met de Wet
geving. Zij is altijd de ondergeschikte
van den man, ook wanneer zij met hem
het vaderland verlaat en naar Azië,
Amerika of Europa trekt, zij het dan
dat zij in het huishouden kan doen en
laten wat zij wil.
De Indische huisvrouw leeft geheel
voor haar gezin. Zij gaat zelden of nooit
uit, zelfs niet om inkoopen te doen. Bij
de „gezeten burgers" koopt het dienst
meisje alles in, wat voor het huishouden
noodig is. De vrouw is niet genotzuch
tig aangelegd, hoewel de gelegenheid
daartoe niet gering is. Het liefst is zij
thuis, en dat is dan ook de reden, dat in
d.e beter-gesitueerde families de feeste
lijkheden binnenshuis plaats hebben.
Vooral wordt alles feestelijk herdacht,
wat met de kinderen samenhangt, zoo
als de geboorte, als het kind veertig
dagen oud is, de eerste tand, wanneer
het kind het eerste woord stamelt, wan
neer het kind voor het eerst loopt, enz.,
dan worden veel gasten uitgenoodigd,
het Indische huis is daarop ingesteld.
Het huis bestaat uit een binnenplaats,
waaromheen de woonvertrekken gele
gen zijn. Er is slechts één poort, die
naar deze binnenplaats leidt. Zeer veei
kamers zijn met elkaar verbonden. De
huizen hebben haast allemaal bij den
(Zitting van Maandag 17 December).
HUISVREDEBREUK.
De eerste verdachte Jan N. uit Winkel was
niet verschenen.
E>e afwezige die gewoonlijk ongelijk
krijgt, had op 22 Januari wederrechtelijk ver
toefd in de woning van den getuige C. J
Hollander, wonende aan de Mook, en deze
localiteit niet op de eerste vordering van den
rechthebbende verlaten. Er was ongenoegen
tusschen de heeren ontstaan over een sleutel
van de zouterij, die Noorman hem niet wilde
geven. De onwillige bezoeker was er door
commensaal Matha uitgetrapt, anders stond
'hij er misschien nog. Eisch en uitspraak 20
boete of 10 dagen.
PLATTELANDS ELECTRICITEITS-
MISERE.
De 72-jadge arbeider Willem D. uit
Zwaag stond terect naar aanleiding van het
hem loor den officier telaste gelegde feit,
dat hij in kwaliteit van lampenbewerker van
het gem. electrisch bedrijf gedurende 1933
1934 een aantal van deze lampjes had ver
duisterd. I>e oude heer, tegen wien wel 7
getuigen in actie waren gebracht, beweerde
dat hij de lampjes had uitgedeeld aan in
lampennood verkeerende gemeenteleden en
de ontvangen gelden had gebruikt om zijn
voorraad weer aan te vullen. Hij ontving als
lampenverzorger 25 per jaar. Van het half
dozijn getuigen werd natuurlijk als nummer
één gehoord de burgemeester Winkel van
Zwaag, die verklaarde, dat de oude heer
voorheen lijnwerker was en later nog bij het
electrisch bedrijf geëmployeerd als incas
seerder van de P.E.N. en leverancier van
lampjes in dienst der gemeente.
Gedurende verschillende toelichtingen van
den burgemeester zat verdachte ijverig met
zijn hoofd te schudden en beklaagde zich van
zijn vrijspraak beroofd en bedreigd te zijn.
Mr. Dwars uit Hoorn, ter elfder ure als
verdediger geëngageerd, richtte eenige vra
gen tot het gemeentehoofd met betrekking
lot de reputatie van de verdachte, die naar
genoegen werden beantwoord.
Verdediger vond het vreemd1, dat zijn
cliënt oneervol ontslagen was, alvorens de
rechter uitspraak had gedaan. De P t.N.
had verdachte gehandhaafd.
ingang een zaal. Bij de rijke families is
er nog een verdieping of de parterre ge
bouwd.
De juiste leeftijd van het Indische
meisje om te trouwen, acht men den
tijd, dat zij zich begint te ontwikkelen
Een Mohammedaansche trouwt met 17,
18 jaar, de Hindoesche met 12—14 jaar'
(Aan de kinderhuwelijken der Hindoes
heeft de moderne tijd zoo goed als een
einde gemaakt). Ieder meisje trouwt
haast. De vader en de moeder zorgen
voor hun kind, de broer voor zijn zuster
Eén ding is er mooi in het Indische hu
welijksleven, en dat is, dat de huwelij
ken niet gauw ontbonden worden. De
genegenheid van den modernen Indi-
schen man voor zijn vrouw, die hij
eigenlijk pas wanneer zij getrouwd zijn,
leert hoogachten en waardeeren, ver
sterkt met de jaren een groote liefde, en
de liefde van de vrouw tot haar man is
onvergetelijk. Het liefde-leven begint
zoo vroeg, dat er van kinderjaren
eigenlijk geen sprake is. Ondanks dit
feit, blijven man en vrouw van elkaar
houden, ook in den ouderdom, dat men
een zekere afkoeling zou kunnen ver
wachten.
Hier volgen eenige eigenaardige voor
beelden, die aantoonen, hoe uroot de
liefde van twee echtgenooten wel kan
zijn:
Als de man het huis betreedt, en hij hoort
de stem van zijn vrouw, dan snijdt hij zich
in zijn arm, zóó, dat het b'.oed er uit springt,
en onderwijl prevelt hij„Daar is slechts één
God, en zoo zeker als dat waar is, is het
waar, dat mijn bloed weg zal vloeien, voor
dat mijn begeerte, jou te bezitten, voorbij
gaat". Wanneer deze bloedbezweringen niet
het gewenschte succes hebben, wordt zij her
haald; zoo zorgt de man er voor, dat de
aandacht der vrouw op hem valt. Wanneer
hij met de geliefde vrouw spreekt, raakt hij
haar voorhoofd met zijn wijsvinger aan om
haar liefde in te gieten. Ook het bestrooien
van het eten der vrouw met poeder van ge
malen planten is een vaak toegepast mid
del, dat ons doet denken aan de middel
eeuwen in Europa. Al deze voorschriften kan
men lezen in El Ktab, het liefdesboek der In
diërs.
De Indische vrouw is goed op de hoogte
van lichaamsontwikkeling en schoonheidsver
zorging. De typen loopen sterk uiteen bij dit
uit tallooze stammen bestaande volk en het
spreekt vanzelf, dat het schoonheidsideaal
voor eiken stam weer anders is. Dik, lang
haar, een gebogen neus en een krachtig ont
wikkeld figuur worden echter algemeen ge
waardeerd. Van opmaken in den zin, die wij
aan dit woord toekennen wil een fatsoenlijke
Indische vrouw niets weten; ook het haar
wordt eenvoudig achterover gedragen of in
het midden gescheiden en glad gekamd. De
Hindoevrouwen, die nog aan vele oude ge
bruiken vasthouden, schilderen echter wel el-
ken dag het teeken van haar kaste cp het
voorhoofd.
De huiselijkheid der vrouwen is wellicht
de voornaamste reden, dat er zoo weinig
echtscheidingen zijn. Een ander belangrijke
reden is het feit, dat onder de beter gesitu
eerden polygamie niet zeldzaam is. Het Mo
hammedanisme maakt de echtscheiding zeer
gemakkelijk; één woord van den man is vol
doende om haar tot stand te brengen. On
danks dat leert de practijk ons de onjuistheid
van de bewering, dat Indië het graf van de
liefde zou zijn.
Hierop werden gehoord eenige gloeilamp
cliënten waaronder mej. de wed. BalkTijm,
Piet Koning, enz. Men betaalde 70 cent per
stuk. In enkele lampjes stond het visite
kaartje van de gem. Zwaag gedrukt. Al die
lampjes had verdachte later willen terug
geven, wat hij helaas verzuimd had Ten
slotte verscheen gem.-veldwachter Faber van
Zwaag, die diverse lampjes in beslag nam
en aan wien verdachte ten slotte bekend had,
jarenlang geknoeid te hebben.
De officie, moest tot zijn spijt uit de hou
ding van verdachte de conclusie trekken, dat
zijn verweer onwaar was en requireerde al-
zoo 3 maanden gevangenisstraf.
Mr. Dwars verzocht in welgekozen be
woordingen nietigheid, ontslag of vrijspraak.
Uitspraak: 50 boete of 25 dagen.
EEN FLINKE LES GEKREGEN.
De 27-jarige N. Niedorper arbeider Fred.
St. had zich de vingers gebrand door te
Alkmaar op 23 Juli een rijwiel te stelen,
eigendom van den kruidenier J D. Dubbeld
aldaar. Hij had een lekke band aan zijn eigen
fiets en was toen maar zoo vrij dit defecte
rijwiel met de fiets van Dubbeld te rempla-
ceeren. Extra best stond het jonge mensch
niet bekend, dat zou de politierechter te
Leeuwarden kunnen bevestigen Hij is voorts
een slappeling. Eisch 4 maanden gevange
nisstraf. Vonnis: f 25 boete of 15 dagen en
3 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk
met-3 proefjaren.
ONPRETTIGE WERKVERSCHAFFINGS
TOESTANDEN.
Een stevig gebouwde 46-jarige grondwer
ker Joh. W. L. O. te Hoorn compareerde als
verdachte, omdat hij volgens dagvaarding op
24 Juli aldaar den opzichter der Heidemaat
schappij Geerlings, destijds belast met het
opzicht bij de werkverschaffing aan den
nieuwen weg te Hoorn, had geslagen, hem
tegen den grond had gebokst en hem ten
slotte onthaald op eenige kopstooten. De
oorzaak was een loonkwestie met daarop
gevolgde schorsing. De grondwerker ont
kende en gaf uitleg van het geval op zijn
manier. De opzichter was over een krui
wagen gevallen. Daar had hij den opzichter,
die stond te zingen, aangepakt en méér niet.
De getuige N. Blokdijk wist voor den politie
veel meer dan nu voor den politierechter. Van
'n kopstoot en tegen den grond gooien had
hij niets gezien Men was het er echter roe
rend over eens, dat de opzichter een onaan
genaam mensch was voor de arbeiders. Hij
kreeg dienaangaande .van den politierechter
nu wel geen schrobbeering, maar in ieder
geval 'n terechtzetting. Ook de derde getuige
J. v. Riel was nu veel minder pertinent dan
voor den politie, waar hij trouwens ook zijn
verklaring reeds had herzien. De heer v. Riel
protesteerde echter heden uitvoerig tegen
het door de politie gerelateerde betreffende
zijn verhoor.
De officier noemde de afwijkende ver
klaringen een uiterst moeilijk geval en ver
zocht aanhouding, ten einde den relatant
alsnog te hooren.
De politierechter verwees daarop de zaak
naar den rechter-commissaris en schorste de
behandeling.
NIET VOOR DE EERSTE MAAL.
Een Alkmaarder zou zich op 22 Augustus
in den Alkmaarschen Hout hebben schuldig
gemaakt aan een zededelict. Verdachte ont
kende. Overigens werd de zaak met gesloten
deur behandeld.
Eisch 4 maanden gevangenisstraf. Vonnis
3 maanden gevangenisstraf.
LIJDELIJKE OPPOSANT.
De niet-verscheneij heer M. Tr. Joh R. te
Uitgeest had niet voldaan aan de vordering
van veldwachter Bornebroek om van zijn
rijwiel af te stappen.
Eisch ƒ25 boete, of 15 dagen. Vonnis
conform.
HET PROCES DRAAIDE OP NIETS UIT.
Mej. Maartje D., huisvrouw K. te Andijk,
had op 19 Augustus mej. KlopperGroot uit
Enkhuizen toegevoegd het onvrijzame
woord: smeerlap en nog veel méér. Mej. K.
was te Enkhuizen gelogeerd bij haar mama
en scheen zich den tijd te korten met de
buurvrouw van moeder „af te kammen"
Volgens Maartje was mej. Klopper echter
het debat begonnen en een andere getuige,
mej. Reuver, had alleen gehoord, dat bekl.
had gezegd: Je moest je smeerlapperij maar
voor je houden! De officier achtte alzoo
niets bewezen en vroeg vrijspraak. Vonnis
conform.
HIJ KON DES POLITIERECHTERS FUIK
NIET ONTZWEMMEN.
De 29-jarige verdachte Simon P. uit Wie-
ringen had de palingvisscher Cornelis B. op
3 Augustus ontlast van een flinke hoeveel
heid paling uit een mandje, dat buiten boord
aan het bootje van Bakker hing. De visscher
had reeds lang paling gemist en was op de
loer gaan liggen. Toen Simon werd betrapt,
deed hij het voorkomen, of hij voornemens
was paling te koopen! Hij heeft later 6 pond
betaald aan Bakker, doch vooraf had hij al
20 pond ingepikt. Thans stond Simon te
pruttelen tegen Bakker, dat de beschuldiging
van diefstal onwaar was.
De getuige Jan Poel legde met weinig
animo den eed af en had ook niets van den
diefstal gezien, beweerde hij. Eisch 125
boete of 15 dagen. Vonnis 10 'boete of
5 dagen.
MISHANDELING.
Mej. Aafje T., echtgenoote van den heer
Willem J. te Petten, stond voor de boetebank
haar mondje te roeren, om zich te. verdedigen
tegen de aantijging, dat zij de 86 jaar Adri-
anus v. d. Vlies, 'n invalide stakker, die door
twee dames op de been moest worden ge
houden, had mishandeld.
De oude heer gaf een levendig verslag van
het optreden van zijn buurvrouw. Zij had
met twee vuisten wel 25 slagen op zijn kaal
hoofd gegeven. Terwijl de man zijn avontuur
verhaalde, zat Aafje té lachen en beweerde
dat het allemaal leugens waren. Mej. Visser-
Schaap had niet zien slaan. Ze ontkende, dat
de ouwe Arie 'n dronkaard was. Wel ge
bruikte hij een borreltje. Jonge, jonge, zei de
politierechter, nu nog 'n borreltje met 86
jaar? Wat zou ie oud geweest zijn, als hij
geen borreltje had gedronken. Voorts had
nog mej. M. Beetsma gezien, dat buurvrouw
J. den ouden v. d. Vlies met een stuk hout
sloeg. Ik heb heelemaal geen stuk hout in
mijn handen gehad, protesteerde Aafje!
De officier koos den véiligen kant en requi
reerde vrijspraak. Vonnis dito.
FAMILIEHEIBEL OP HET
GERRITSLAND.
De 24-jarige mej. Neeltje H-, wonende te
Hoorn, die voor het front kwam met twee
getuigen a décharge tegen drie getuigen in
haar nadeel, had op 26 Augustus mej. G.
Mak, geboren Bouman, op de stoep van haar
huis een trap voor haar borst en gelaat had
toegediend. Volgens de mishandelde wilde
Neeltje haar omverslaan en diende getuige
als bliksemafleidster. De door zijnzuster be
laagde broeder Klaas vertelde, dat hij ruzie
had met zijn geheele familie, onder meer werd
hij uitgemaakt als moedermoordenaar. Zijn
broer Marinus wilde met hem afrekenen!
Mej. Mak is zijn schoonmama!
De politierechter predikte vrede aan de
familie Hart en de officier, die de film bijna
niet kon volgen, vorderde vrijspraak. Vonnis
conform eisch.
EEN PRACHTEXEMPLAAR VAN
EEN STAMHOUDER.
De 19-jarige Petrus Math. B. te Berkhout
had zijn ouden vader op 6 Oct. een bank
biljet, van 100 gulden ontstolen en had dit
bedrag verbarreld. Deze voorbeeldige zoon
was gearresteerd en beweerde thans voorne
mens te zijn, z'n leven te beteren. Het ge
stolen geld was de opbrengst van een erfe
nisje en was geborgen in een afgesloten
kistje. Volgens vader was zijn zoon altijd te
lui geweest om te werken. Hij was wel goed
bij het hoofd, maar wel een stevig sigaretten
rooker.
De politierechter wilde hem naar Veenhui-
zen sturen, dan zou zijn overmatig gewicht
wel afnemen.
Zijn vader wilde hem liever aan 't bagge
ren hebben, maar de politierechter vreesde
dat hij dit zware werk niet zou kunnen vol
houden.
De heer Nuyens van de r.k. reclasseerings-
vereeniging was nogal hoopvol gestemd,
hoewel de jongen niet voor 100 pCt. be
trouwbaar was, maar de verdachte scheen
van goeden wil te zijn en hij komt onder
streng toezicht. De officier voelde er niet
veel voor, den jongeman zoo direct vrij te ge
ven en wilde hem eerst een lesje geven ia
den vorm van 6 maanden gevangenisstraf,
gecombineerd 3 maanden onvoorwaardelijk
en 3 maanden voorwaardelijk met 3 proef
jaren.
De jongeling had uiteraard niet veel trek
in de gevangenis en beloofde flink aan 't
werk te willen gaan.
Mr. Windhaus achtte deze proef ook niet
doelmatig en drong aan op een geheel
voorw. veroordeeling.
Uitspraak: 4 maanden gev. voorwaarde
lijk met 3 jaar proeftijd, onder toezichtstel-
ling en bijz. voorwaarden. Voorts werd de
knaap in vrijheid gesteld.
DE VERRADERLIJKE WANDEL-
MARSCH!
De caféhouder Adr. Joh. M. te Alkmaar
zou inbreuk gemaakt hebben op de rechten
van Nederlandsche componisten, door op
een orchestrion in zijn café ten gehoore te
brengen een wandellied, gecomponeerd door
van Leur.
Verdachte, heden terecht staande, wist er
niets van. Hij had de plaat gekocht van een
fabriek en daarop stond: auteursrecht.
De musicus Is. J. Olman, componist,
werd gehoord als getuige en in kwaliteit
van hoofd-inspecteur van de B. U. M. A. te
Amsterdam. De caféhouder had geen ver
gunning dit muziekstuk te doen voeren.
Getuige en collega hadden den verdachte
bezocht en hem er op gewezen, dat een
zegeltje van de fabriek geen vrijdom van
auteursrechten gaf.
Men kan van de Buma krijgen een abon
nement en dan heeft hij recht om al dade
lijk muziekstukken te doen hooren.
Ik heb zelfs geen centen om mijn huis-
houwe te onderhouden, repliceerde de ver
dachte.
Het zou hun feitelijk gaan om een stel
selmatige oppositie van den bond van café
houders tegen de Buma.
De heer Olman zeide ter toelichting, dat
alleen de bond van Staalman voert, en deze
bond heeft in Alkmaar voornamelijk de
leiding. Wat Buma veel last veroorzaakt.
Mr. Heinz, uit Amsterdam, steunde „Bu
ma" in verband met de in te stellen kwalifi
catie.
De inspecteur van Buma had het feit ge
constateerd, en in bedoeld café het „Wan
dellied" hooren spelen. De caféhouder kon
desgevraagd geen vergunning toonen.
Mr. Heinz stelde de schade aan de Ned.
componisten, toegebracht in het licht, en
vorderde van verdachte een schadeloosstel
ling van 50.
De officier memoreerde het voorgevallene,
veronderstelde kwade trouw, en rtquireerde
40 boete of 20 dagen hechtenis.
Uitspraak 25 boete of 15 dagen, alsme
de toewijzing der currente vordering van
„Buma" ad. 50.
DIEFSTAL.
De 22-jarige Joh. P., een soort kermis-
ganger, zonder vaste woonplaats, verscheen
als laatste der Mohikanen, en bleek zich te
hebben schuldig gemaakt aan diefstal van
een paard te Limmen op 6 Augustus, welk
paard, of ket, eigendom was van een ande
ren armen stakker, de grondwerker Gerrit
Venekamp, eveneens een woonwagen-bewo
ner. De bestolene had ecter het geluk te
Uitgeest om de gestolene en inmiddels
reeds verdachte ket te achterhalen.
Joh. P. had toen op een vervalschelijk
opgemaakt request intrekking der vervol
ging verzocht, wat de politierechter het top
punt noemde, een beestachtige schande!
Volgens verdachte zou Venekamp geld
hebben aangepakt, wat Venekamp echter
ontkende.
De eisch werd 4 maanden gevangenis
straf.
Uitspraak conform eisch.
Hierna sluiting.
(Strafzitting van 18 December).
GEZELLIG HUWELIJKSLEVEN.
De 43-jarige oud-winkelier en gepension-
neerde marinier K., te den Helder, had op
26 Juni zijn gesepareerde echtgenoote Chr
H. Scholtes met een steen geworpen, waar
door deze bloedend werd verwond. De
vrouw stond op het plaatsje van de oude
juffrouw Molenaar, geboren Meeldijk, te
wasschen.
Om zijn vrouw beter te kunnen raken,
was beklaagde op een kolenkist geklauterd.
De vrouw werd door een dokter verbon
den. Wat Jochum betrof, hij kwalificeerde
de onder eede afgelegde verklaringen van
zijn vrouw eenvoudig als leugen.
De oude wed. Molenaar had de vrouw
hooren schreeuwen.
Eisch 25 boete of 15 dagen. Verdachte
wierp de schuld van alle disharmonie op z'n
vrouw. Voorts bleek dat verdachte op de
zwarte lijst stond, wat zijn vrouw per abuis
reclasseering noemde.
Vonnis 15 boete of 10 dagen.
NIET GESCHIKT VOOR
PENNINGMEESTER.
Een 43 jarige vrachtrijder te den Helder,
genaamd Jacobus van D., had zich als ex
pediteur onder meer toegeeigend een bedrag
van 25.32 dat hij door een reboursement
onder zich had en ontvangen van mej. de
LangeAufenacher ten behoeve van de
essencefabriek „Gruno", directeur S. A.
Wijzenbeek. Voorts had hij een bedrag van
20.24 verduisterd ten nadeele van den
heer E. van Rookhuyzen te Beverwijk. Ook
dit betrof een reboursement, bestemd voor
Texel. Verdachte beoefende indertijd een
autobesteldienst den HelderAmsterdam
en tusschengeltgen plaatsen. Htt rebourse
ment betrof eeti pakje chemische producten
van de fabriek Ceta-Bever te Wijk aan Zee.
Het geld was door een besteller van
Texelsche Eigen Stoomboot Onderneming te
behoeve van den bestelhuishouder te Bever
wijk voornoemd afgegeven.
Besloten werd de behandeling tot 21 Ja
nuari uit te stellen en den heer Roos eens te
interviewen.
'T GING BUITEN DE PERKEN VAN
FATSOEN.
De 41-jarige weduwe Jannetje V., .wo-
IN DEN WINTER
P U R O L bi) ruwe cn gesprongen handen
En bi) hoest en verkoudheid Dampo
Beide in doozen van 30 ct af.
nende thans te Schagen en voorheen te St.
Maartensbrug, had aldaar op 16 Augustus
de 16-jarige Trijntje Landman beleedigd
Jannetje stond nu wegens dit feit terecht
en de beide dames schenen volgens weder-
zijdsche verwijten niet anders te doen aan
elkander uit te schelden. Volgens Jannetje
had zij haar beschuldigingen tegen de
moeder van Trijntje gericht.
De officier stond paf van zulke taal te
gen een jong meisje gedebiteerd, en vorder
de/15 boete of 10 dagen.
Uitspraak 10 boete of 5 dagen.
DE KASTELEIN GEBRUIKT ZIJN EIGEN
VECHTM ATERI AAL.
De caféhouder Paulus Gr. uit Groote
broek had volgens de opinie van den officier
den Lutjebroeker heer P. C. Slagter met een
bierglas op zijn hoofd geslagen, doch Paulus
betwijfelde zulks en gaf alle schuld aan
Slagter en zijn vriendjes. Hij was zijn zoon,
die werd aangevallen, te hulp geschoten De
getuige Besseling had den kastelein zien
slaan. Zelf had hij 20 glazen bier a 20 cent
geconsumeerd, 'n Schandaal, riep mr. Lede-
boer ontsteld, zoo maar voor 2 bier in je
buik te stooten!
De gewonde heer Slagter verlangde pl m.
17.50 voor reparatie van zijn klassieken
schedel.
Het bleek echter, dat Slagter den volgenden
Zondag al weer naar de Hoogkarspeler
kermis was geweest.
Nou, zei Piet .Slagter: 'k ben d'r wel weest,
maar hep allien maares gekeken!
De officier kreeg 'n afschuw van zijn eigen
getuige en vroeg vrijspraak. Vonnis conform.
DURE PRUIMPJESFUIF.
De niet-verschenen Piet K. te Grootebroek
zag eens pruimpjes liggen in de mand van
Piet Mak als eieren zoo groot en had de
brutaliteit eenige van die pruimen weg te
nemen. Eisch 30 boete of 15 dagen. Vonnis
15 boete of 10 dagen.
Daarop verscheen meneer Joh. Corn. B.
ook uit Grootebroek, die eveneens een derge
lijke grap ten nadeele van 'n armen koopman
had uitgehaald. Ook dit intermezzo had
plaats op dt kermis.
De officier vroeg 30 boete of 30 dagen.
Vonnis 15 boete of 10 dagen, zoodat de
pruimen toch nog een goeden prijs op
brachten.
IN KERMISSTEMMING.
De 24-jarige arbeider Theodorus Jos. B.
te Obdam zou zich op 20 Aug. met geweld
hebben verzet tegen den rijksveldwachter P.
Kamp en diens onbezoldigden gemeente
collega. Het scheen nogal gewichtig. Want
Doris kwam met mr. van Leeuwen als ver
dediger, die op zijn beurt weer 2 getuigen
a décharge had gerequireerd.
Kamp en collega hadden B. gearres
teerd op grond van veronderstelde dronken
schap. De heer B. verzette zich door rukken
en trekken. Hij werd in dit verzet gesteund
door zekeren heer Simon bakker, die direct
daarna zou optreden.
De heer Tamis Neefjes, opgetrommeld
door den verdediger, ontkende de dronken
schap van verdachte. Hij maakte alleen
maar wat lawaai.
De officier requireerde tegen den heer Th.
B. 1 maand gevangenisstraf.
Mr. van Leeuwen verkondigde, mede aan
de hand van den getuige a décharge, de
meening, dat B. zich niet had verzet en
stelde een voorw. veroordeeling voor, maar
zonder succes. Het vonnis luidde 30 boete
of 30 dagen hechtenis.
Hierop trad de heer S. J. B., 'n Obdam-
mer tuinder, die had gepoogd zijn vriend
Borst aan de handen der veldwachters te
ontrukken, voor het voetlicht. Deze ver
dachte was zoo loyaal, onmiddellijk te erken
nen.
De officier gaf verdachte een flinken uit
brander en den raad zich niet met de zaken
der politie té bemoeien, waarop een eisch tot
betaling van 25 boete of 25 dagen hechte
nis volgde. Uitspraak 30 boete of 30 da
gen hechtenis.
RADIO-ECONOMIST.
De niet verschenen Jan E. te Enkhuizen
had het radionet afgetapt en alzoo den
ondernemer D. Scholten nadeel bezorgd,
voor welk feit hij heden werd veroordeeld tot
8 boete of 4 dagen hechtenis met inachtne
ming van verzachtende omstandigheden.
DEN HUISBAAS AANGEBLAFT.
De Duitsche heer Heinrich St., caféhouder
te Schagen, uit zijn humeur geraakt omdat
hij zijn huisbaas niet de gevraagde reparatie
zag doen aanbrengen, had den heer H. de
Ligt, slijter aldaar, eenige onaangename
woorden toegevoegd en stond nu terecht ter
zake beleediging. De heer de Ligt als getui
ge gehoord, verklaarde niet geneigd te zijn
vernielingen te doen repaxeeren, waartoe
zijn huurder zelf verplicht was. Ook had
getuige nog heel wat geld van verdachte te
vorderen voor een betaald verlof. Eisch 15
boete of 10 dagen hechtenis. Uitspraak 10
boete of 5 dagen hechtenis.
EEN CADEAUTJE VOOR DEN
RECHTER-COMMISSARIS.
Een 40-jarige viscfoventer uit Hoorn, Petr.
Joh. V., sierde de zondaarsbank als gevolg
van het feit dat hij op 15 Juli mej. H. Kal-
denbach een slag in het gelaat had gegeven.
Deze liet zich dit echter niet aanleunen en
had nu 3 getuigen a décharge in petto. Ge
durende den loop van het proces veranderde
de slag in het gelaat in een stomp tegen het
oog. De officier wilde nu het naadje van den
kous weten, omdat de getuigen van verdachte
lijnrecht tegenover de dam\<? Kalden lach
stonden. De zaak werd nu gesteld in handen
van den rechter-commissaris.
ZOO'N PRIJS MAAKT GEEN ENKEL
KOOLBOUWER.
Mej. Imkje H., geboren H. te Koedijk, had
zich schuldig gemaakt aan diefstal van te
veld staande gewassen, in casu drie Deensche
kolen. De vrouw was niet verschenen en
werd veroordeeld tot 10 boete, subs 5
dagen.
