DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Hitler's Saargevolmachtigde spreekt.
Indrukken uit het Saargebied.
Het is slechts schijnbaar rustig.
No. 8 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag lil Januari 1935
137e Jaargang
®MQeliiksch
Duitschland wil het Saargebied niet
verdeelen.
REDE VOOR DE PERS.
Buitenland
Wat vandaag de
aandacht trekt
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25. <frn«*e
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
De Saargevolmachtigde van Hitier, gouw
leider Buerckel, heeft het druk. Gisteren
heeft hij in Kaiserslautern een redevoering
gehouden voor de binnen- en buitenlandschc
persvertegenwoordigers, verder heeft hij een
rede gehouden tot de bevolking van het
Saargebied en tenslotte heeft hij zich door
een Poolsch blad laten interviewen. Wij zul
len van alle drie hier het een en ander pu-
bliceeren en beginnen met het belangrijkste:
de rede voor de journalisten.
Buerckel had daarvoor tot motto gekozen:
„De weg naar de overeenstemming". Spr
ving aan met vast te stellen, dat de Saar-
kwestie in buitenlandsch politiek opzicht
geen conflictkwestie, maar een zuivere li
quidatiekwestie vormt. Van overwinnaars en
overwonnenen zal geen sprake kunnen zijn
Wanneer men afziet van internationale over
wegingen, is de Saarkwestie een zuiver
Duitsche aangelegenheid, die door Duit-
schers onderling wordt opgelost. In dit op
zicht kan men zeggen, dat het verdrag van
Versailles een Duitsch volksgedeelte voor
het taxeeren van zijn Duitsche karakter-
kwaliteit voor de historie heeft gedaagd.
Vervolgens besprak Buerckel den status quo
als derde oplossing naast de Fransche stel
ling, dat een wilsuiting voldoende is om lid
te worden van een andere natie en de Duit
sche, volgens welke de innerlijke samenhang
met de geërfde nationaliteit beslist. Zonder
uitzondering hebben de Duitsche partijen
van het Saargebied steeds weer verklaard:
Wij zijn niets anders dan Duitsch Teen
échter kwam in Duitschland de groote bin
nenlandsch politieke omwenteling Het offi-
cieele Marxisme zegt nu: partij tegen volk
en verraad te plegen jegens de éigen volks
gevoelens. Het vaderland der Marxisten ligt
nergens en overal, al naar de kansen van
het Marxisme staan.
Wanneer het Saarstatuut geen status quo
als oplossing zou bieden zouden de Marxis
ten voor Frankrijk stemmen. De status quo
blijft dus een onoprechte zaak, daar hij ge
legenheid biedt den zin der stemming te
versluieren.
Van het standpunt van het Fransche ka
pitalisme heeft het probleem echter ook een
nationaal politiek, maar zuiver Fransch
aspect.
Dit kapitalisme heeft hier belangen te ver
dedigen. Hier wordt gezeod: liever tegen
Hitier en het Duitsche socialisme dan tegen
de vertegenwoordigers van het Fransche
kapitalisme.
Een tweede stemming zou een inbreuk
vormen op het in het Saarstatuut vastge
legde recht, waaruit eventueel Duitschland
de noodige consequenties zou moeten trek
ken. Voorts merkt spr. op, dat een status quo
niet afhankelijk zou zijn, wat levensduur
betreft, van den wil van het Saarvolk, maar
van den wil van vreemde regeeringen.
Voor een separatistische beweging om bin-
nenlandsch politiexe redenen is volgens de
bepalingen van het verdrag van Versailles
geen plaats. De begunstiging van een zoo
danige beweging moet worden opgevat als
een geste tegen Duitschland. In dit verbanJ
richt spr. een ernstig woord tot Frankrijk,
waarmede Duitschland een verzoening wil.
Evenmin als Duitschland weigert 'n saparatis-
tische beweging in Frankrijk te begunstigen,
moet er dringend om verzocht worden, dat
ook de Franschen zkh onthouden van een
dergelijke inmenging in binnenlandsch poli
tieke Duitsche aangelegenheden.
Inzake een eventueel deelen van het Saar
gebied volgens het aantal uitgebrachte stem
men verklaarde spr. dat het Duitsche stand
punt is dat deelen niet mogelijk is en dat de
nationaliteit van het Saargebied afhangt
van de meerderheidsuitspraak van de Saar-
landers. Hitier heeft verklaard, dat hij het
plebisciet erkent. De Volkenbondsraad moet
deze meerderheidsuitspraak volvoeren. Een
deeling van het Saargebied zon theoretisch
slechts denkbaar zijn, wanneer een reeks sa
menhangende kiesdistricten, die in hun
totaal een levenskrachtig staatsgebied zou
den kunnen vormen, zich zouden uitspreken
anders dan de overige districten. Een zooda
nige oplossing zou ook voor Duitschland
onaanvaardbaar zijn.
Voortgaande besprak Buerckel het parool,
dat thans ook in het Saargebied wordt uit
gegeven: Alles voor Duitschland. Nooit
naar Hitier! Hij vergeleek dit parool met
wat in den oorlog tegen de Duitsche solda
ten werd gezerrd nl. dat de strijd niet tegen
Duitsch'and ging maar tegen den Duitschen
keizer. Maar Adoif Hitier en Duitschland
vormen een onverbrekelijke eenheid. Adolf
Hitier is Duitschland en Duitschland is
Ado'f Hitier.
Hierna wendde spr. zich rechtstreeks tot
de vertegenwoordigers van de buiten'andsche
pers, en zette uiteen, dat. wat men hem had
willen aanwrijven betreffende zijn plannen
inzake concentratiekampen onjuist was. Spr.
is een vijand van concentratiekampen. In zijn
gouw bevinden deze zich niet. Problemen lost
men er niet mee op. Voorts sprak hij de be
wering tegen, dat na 13 Januari in Duitsch
land een Kuiturkampf zou uitbreken Steeds
weer noemen ook de separatisten den arbei
der in verband met hun doeleinden. Maar het
is steeds weer dezelfde kleine groep minder
waardige intellectueelen, die de eer van den
arbeider bezoedelt door hem hun eigen on
zedelijk drijven aan te smeeren. Zoo was bet
bij de revolutie van 1918, zoo is het ook
thans. Spr. weidde daarop uitvoerig uit over
de eer en de rechten van den arbeider, en
wendde zich vervolgens in zijn rede tot de
Duitsche mannen en vrouwen, tot wie hij een
vurigen oproep richtte om te besluiten met de
woorden: Op den historischen Oden Januari
zal het dappere Saarvolk de wereldgeschiede
nis den triomf aanbieden van het Duitsche
karakter. Het Saarvolk marcheert.
Wat Buerckel zei tot de
Saarbewoners-
Woensdagavond sprak Buerckel tot de
Saarbevolking en daarbij besprak hij o.m.
de mogelijkheid van een status quo en hij
wees er op, dat de Volkenbond geer. toezeg
gingen had gedaan voor een tweede stem
ming. Alleen de Fransche minister van Bui-
tenlandsche Zaken, Laval, en de Volkscom
missaris van Buitenl. Zaken der Sovjet-
Unie, Litwinow, hadden e<m tweede volks
stemming denkbaar geacht. Wanneer deze
beide heeren evenwel eens niet meer in func
tie zullen zijn en <fe Volkenbond anders be
slist, zal geen macht ter wereld het volk aan
de Saar een tweede stemming garandeeren.
Buerckel verklaarde voorts, dat juist zoo
als Duitschland geen autonomistische of se
paratistische beweging in Frankrijk zal steu
nen, Duitschland ook verwacht, dat Frank
rijk zich onthoudt van een inmenging in
Duitsche binnenlandsche aangelegenheden.
Buerckel besloot zijn redevoering met een
gelofte voor den vrede.
Het interview.
Het interview, óat wij hierboven reeds
noemden werd opgenomen door het Pool-
sche blad Kurjer Czerwony. Daarin ver
klaarde Buerckel, dat Hitier in geen geval
zou toestemmen in een verdeeling van het
Saargebied. Wanneer aldus Buerckel
de vooistanders van den status quo meer dan
50 pet. van het aantal uitgebrachte stemmen
verwerven, zullen wij ons niet verzetten
tegen de onafhankelijkheid van het Saar-
bekken, maar met dezelfde kracht eischen
wij een aansluiting van het Saargebied bij
Duitschland. wanneer de meerderheid zich
daarvoor uitspreekt. Voorts verklaarde
Buerckel, dat Hitier geen redevoering zal
uitspreken, bestemd voor de bewoners van
het Saargebied. daar hij geen pressie wil
uitoefenen op de kiezers. Buerckel beëindig
de zijn ve'klaringen met uiting te geven aan
de absolute zekerheid, die men gevoelt be
treffende de overwinning van de voorstan
ders van inlijving van het Saargebied bij
Duitschland.
(Van onzen bijzonderen correspondent.)
Saarbrücken Dinsdag 8 Januari.
Vandaag is het bij een betooging tot een
botsing gekomen tusschen het publiek en de
politie, die dank zij het verstandige optreden
van een Zweedsch pfficier nog met een sis
ser is afgeloopen.
Om twee uur vanmiddag kwamen de
stemgerechtigden uit Amerika met de trein
uit Duitschland aan en reeds langen tijd
te voren stond het stationsplein zwart van
de belangstellenden, terwijl ook de straten
die ernaartoe leiden zoo vol stonden, dat
het de politie moeite kostte smalle strooken
vrij te houden voor het verkeer. Toen het
dan ook tegen twee uur liep stond alles te
gen elkaar aangeperst en kon er geen
mensch meer bij.
Na enkele keeren loos alarm door een
binnenstoomende trein, liet eindelijk de eer
ste Amerikaan zijn neus buiten het station
zien.
Daar kwamen ze. Filmtoestellen snorden,
fototoestellen kwamen overal te voorschijn
Iemand uit het publiek schreeuwde: „drie
werf Heil voor onze Amerikaansche broe
ders!" En dat was het sein voor het losbre
ken van een ongekend enthousiasme; armen
viogen omhoog en het Heil-geroep donder
de tegen de huizen op. Het zouden geen
Duitschers geweest zijn als niet direct
c'.narop het Duitsche volkslied werd ingezet,
iraar ook dat was nog niet genoeg, ver
schillende nationaal socialistische liederen
volgden. Daarop weer aanhoudend Heilge-
roep, zoodat hooren en zien verging.
Maar nu brak het volle enthousiasme
zich baan en kon de politie de massa niet
meer houden trams en auto's zaten vast, de
hoofdstraat die van het station de stad in
gaat liep vol. Men zag anders meer dan
omhooggeheven armen en daarbovenuit ste
kend een enkele bereden agent die vóór nóch
•achteruit kon.
Na veel moeite lukte het eindelijk de poli
tie weer beweging in de massa te krijgen en
het vastgeloopen verkeer te ontwarren. Zij
meenden nu dat hun werk was afgeloopen
en een gedeelte steeg in twee groote über-
fall-auto's die voetje voor voetje de Reichs
strasse (hoofdweg door de stad) inreden.
Onder al die bedrijven door bleef het pu
bliek evenhard doorschreeuwen en taande
het overweldigende enthousiasme geen mo
ment. Op een gegeven oogenblik stroomde
het publiek op een viersprong weer te zamen
en liep het verkeer weer vast. Ook de twee
politiewagens konden niet meer vooruit en
toen verloor de ipolitie blijkbaar haar ge
duld. Men sprong allen tegelijk uit de
auto's en trok met de gummie knuppels op
de menigte los.
Het werd een geweldige stampij, maar
toch werden de menschen achter uit gedre
ven. Hier en daar klonken echter al veront
waardigde stemmen op en wie weet zou men
zich een oogenblik later niet met geweld te
gen de politie verzet hebben. Voordat het
echter zoover kwam, drong zich een
Zweedsch officier door de menigte heen en
begon woedend uit te varen tegen de Saar-
landsche politie. Van den een naar den an
der hollend, beval hij de gummie knuppels
op te steken. Van verschillende zijden hoor
den wij woorden van waardeering over dit
optreden en het had de uitwerking dat men
rustig uiteenging. Enkele schreeuwden nog
woedende woorden en dreigden met de
vuist, maar de rust was toch wedergekeerd.
Nog geruimen tijd bleef het onrustig in
de stad en kon men overal groepen zien
rondtrekken, nationaal socialisten zingend
en de hand omhoog. Overal waar een der
Amerikaansche stemgerechtigden verscheen,
werd hem een ovatie gebracht en was het
Heil niet van de lucht.
In de kringen van het Duitsche Front is
men hier allerwege zeer verontwaardigd
over de verslagen van de Fransche bladen
van de betoogingen op Zondag j.1. De mees
te schatten n.1. het aantal betoogers van 't
Duitsche Front op ongeveer 100.000 en dat
van het Eenheidsfront op 90.000 Ook zijn
er echter enkelen die het aantal der laatsten
hooger schatten dan dat der eersten.
In hoeverre beide partijen naar zich toe
rekenen, is niet precies te zeggen, een feit
is echter dat aan de betooging van het
Duitsche Front een beduidend grooter aan
tal personen hebben deelgenomen dan aan
die van de andere partij.
Gisteren en vandaag is de stemming ai
begonnen, op deze dagen konden namelijk
zij, die op Zondag ambtelijk verhinderd zijn
(treinbeambten, politiebeambten, enz.) ook
de verpleegden in ziekenuizen en de ge
vangenen, hun stem reeds uitbrengen Ver
schillende stemmen werden ongeldig ver
klaard, daar enkele personen in het stemlo
kaal te kennen gaven hoe zij stemden, wat
verboden is. Vanzelfsprekend bestaat het
grootste gedeelte van deze vooruit-stemmen-
den uit politieagenten, daar die bijna allen
op de stemmingsdag zelf dienst hebben.
In de ziekenhuizen gaat het uitbrengen
der stemmen zeer langzaam, daar de zieken
een voor een naar de als stemlokaal inge
richte kamer worden gebracht; bij de zwa
re zieken mag een ziekenzuster helpen.
Overigens wordt ook bij deze stemming al
zorgvuldig erop gelet dat het stemgeheini
bewaard blijft. In een der stemlokalen in
Saarbrücken, waar de leiding berustte bij
den Nederlander Brinks, bleek geen stem
bus aanwezig te zijn, hier werden de stem
briefjes in de envellopen gewoon op tafel
verzameld. De Saarbrücker Zeitung, het
blad van het Duitsche Front is daar niets
over te spreken en vestigt er ook de aan
dacht op dat er maar twee agenten ter be
waking aanwezig waren.
Dat alles hier niet zoo rustig is als men op
het eerste gezicht zou zeggen, blijkt wel uit
de manier waarop de verschillende bladen
eikaars partij trachten zwart te maken of op
leugens te betrappen. Zoo bijvoorbeeld het
geval van Max Braun, de socialist, die be
weert dat men van de zijde van den Duit
schen Saargevolmachtigde getracht heeft,
met hem te onderhandelen, terwijl door die
zijde alles ontkend wordt. Dagelijks leest
men ook van stemgerechtigden die naar de
andere zijde zijn overgeloopen.
Dat men steeds door probeert op allerlei
manieren leden van de tegenpartij af te
snoepen is zeker, maar hoe het gebeurt en
waar, dat merkt men niet. Alles gebeurt in
het donker, achter de schermen en oppervlak
kig beschouwd is alles koek en ei. Gisteren
beleefde ik persoonlijk zoo'n betrekkelijk on
schuldig geval, waarvan men niet weet of er
eenige waarde aan gehecht moet worden,
's Avonds liep ik in een der buitenwijken van
de stad, toen ik plotseling achter mij een
stem hoorde die woedend riep: Gemeene
„Status quoler" Toen ik omkeek kon ik nog
juist zien hoe een inan zich losrukte uit den
greep van een ander en een zijstraat in-
holde, terwijl de ander hem achternaliep Of
het nu een gewone dronkerimansruzie is
geweest of iets anders is moeilijk te zeggen.
Een feit schijnt echter te zijn dat men elkaar
molesteerd of met geweld tracht pressie uit
te oefenen op de andere partij. Het is echter
slechts een toeval als men zooiets werkelijk
te zien krijgt
Het Duitsche Front dat zoo gerust is over
den uitslag van de stemming, schijnt niet zoo
erg gerust te zijn over het aantal stemmen
dat voor Duitschland verkregen wordt. Zij
zijn blijkbaar bang dat het Saargebied ge
deeld zal worden. Zoo wordt er van die
zijde herhaaldelijk gewezen op het gevaar, in
het stemlokaal te laten merken hoe men
stemt, b.v. door den Duitschen groet te bren
gen of bij het binnenkomen of weggaan de
woorden Heil Hitier te gebruiken. Bij de
vóór-stemming is trouwpns o.m. de stem
van een oud vrouwtje ongeldig verklaard,
die gezegd heeft: Ik ben Duitsch geboren en
wil ook Duitsch sterven. Verder wordt er
critiek uitgeoefend op de bepaling dat er
alleen zwart potlood gebruikt mag worden
daarbij wordt aangevoerd dat kwaadwilli
gen de potlooden die in de stemhokjes aan
wezig zijn, wel eens verwisseld konden
worden of onbiuikbaar gemaakt. Men dringt
er ook op aan, ook copieer-potlood toe te
laten. Wat daarmee bereikt moet worden is
niet volkomen ouidelijk, misschien is het wel
bedoeld als een insinuatie, dat zwart potlood
wel eens uitgevlakt kan worden.
De mariniers maken het nog steeds opper
best, wel heeft een van de jongens in St.
Ingbert een aanval van malaria tropica ge
kregen maai dat is van betrekkelijk on-
schuldigen aard.
Een gedeelte van hen zal gedurende 48
uur aan de grens komen te liggen, waar zij
dan naderhand door Engelsche pantser
wagens afgelost zullen worden. Daat het een
nogal koude en natte bedoening zal worden,
krijgen de manschappen daarvoor speciale
mantels van zeildoek die daarenboven nog
flink gevoerd zijn.
Verder im Westen nichts neues
DE TOESTAND IN HET
SAARGEBIED.
Opnieuw incidenten.
Bij Neunkirchen heeft een incident
plaats gevonden, waarbij een lid van
het Duitsche Front een messteek heeft
opgeloopen. De politie moest ingrijpen.
Twee personen zijn gearresteerd.
1034 stemgerechtigden konden
reeds stemmen.
Sedert Maandag hebben reeds 1034
personen hun stem uitgebracht, 480 j>er-
sonen bevinden zich in ziekenhuizen,
194 in de gevangenis, terwijl 360 perso
nen tot speciale dienstvakken behooren,
b.v. bij de politie In het geheel kwamen
ongeveer 2200 personen in aanmerking
voor deze vóórstemming, doch daarbij
waren niet berekend de ongeveer 50Ó
zieken Men krijgt den indruk, dat de
be'angstelling bij deze lieden niet zoo
groot is.
Een Fransch démenti.
Volgens mededeelingen van Fransche
zijde zijn alle berichten over z.g Fran
sche militaire maatregelen aan de
Lotharingsch-Saarlandsche grens on
juist. Er hebben geen troepenconcentra
ties of andere militaire maatregelen
plaats gevonden; veeleer is slechts de
Fransche grensj>oIitie versterkt teneinde
het verkeer over de grens tusschen
Lotharingen en het Saargebied aan een
nauwkeuriger controle te onderwerpen.
Tal van bladen in beslag ge
nomen.
De Berlijnsche politie heeft de meeste
Fransche en Engelsche bladen in beslag
genomen, waarschijnlijk naar aanlei
ding van artikelen in zake het Saarge
bied
Hitler's Saargevolmachtigde
spreekt; Duitschland wil het Saar
gebied niet verdeelen. (Dag. Over
zicht).
Amokmaker in Kentucky doodt
zeven personen en verwondt er twee.
(Buitenland).
In Michigan had een ontploffing
in een vrachtauto plaats, waarbij 17
personen zwaar gewond werden.
(Buitenland).
Ernstige treinbotsing in Rusland;
6 dooien en 23 gewonden. (Buiten
land).
Strenge vorst in Oost-Europa; 34
graden vorst. (Buitenland).
De overeenkomsten te Rome; pers
stemmen uit Frankrijk. (Buitenland)
De toestand in het Saargebied.
(Buitenland).
Brand te Den Haag. (Binnenland.)
De bouw van een tweede „Staten
dam". (Binnenland.)
Aanrijding op den Kennemer-
straatweg; jongetje ernstig gewond.
(Stad.)
(Zie verder eventueel laatste
berichten).
RIJKSMINISTER DR. FRICK OVER
STAATSBURGERSCHAP.
De Duitsche rijksminister van binnenland
sche zaken heeft een vertegenwoordiger van
de Hearst-pers in antwoord op diens vragen
verscillende mededeelingen gedaan, welke
tans ook in de Völkisehe Beobachter zijn ge
publiceerd.
Dr. Frick zeide o.m., dat de Duitsche rijks
dag volgens den wil van den Führer ook ver
der zal bestaan, omdat hij het forum is,
waarvoor de Führer en rijkskanselier de
groote binnen- en buitenlandsch politieke
kwesties van de natie ter sprake brengen
voor zoover deze niet rechtstreeks aan het
Duitsche volk worden voorgelegd.
Er is niet aan gedacht den rijksdag een
Hoogerhuis ter zijde te stellen. Het alge-
meene, gelijke, directe en geheime kiesrecht
voor den rijksdag zal voor beide geslachten
van alle Duitsche staatsburgers verder gel
den.
Wat zijn staatsburgers?
De vraag of de niet-arische bevolking van
het Derde Rijk actief stemrecht verkrijgt of
niet hangt af van de verdere bepalingen
aangaande het begrip staatsburger van het
Derde Rijk.
Volgens de grondslagen der N.S D A P.
van 1920 kunnen staatsburgers van het
Duitsche Rijk slechts Duitschers zijn.
Duitsch is evenwel slechts degene, die van
Duitschen bloede is.
NATIONAAL SOCIALISTISCHE
ACTIVITEIT.
Te Ried (Opper Oostenrijk) heeft de
gendarmerie een onderzoek ingesteld
in de nieuwe centrale der nationaal-soci-
alisten. Twee personen zijn gearres
teerd, zoomede de vriendin van een
dezer beiden, die uit Duitschland belang
rijke sommen gelds had ontvangen om
uit te keeren aan nationaal-socialisti
sche geestverwanten.
De politierechtbank heeft de beide
leiders ieder tot zes maanden gevange-
nsstraf veroordeeld; de vrouw tot drie
maanden.
HET PROCES TEGEN HAUPTMANN.
Dr. Condon heeft gisteren in het pro
ces Hauptmann zijn verklaringen if-
gelegd. Herhaalde malen noemde hij
Hauptman den man met wien hij over
het losgeld had onderhandeld. Hij ver
klaarde, dat hij eens met Hauptmann
meer dan een uur lang over de ontvoe
ring had gesproken en hij verklaarde,
dat het Haup'mann was geweest, die,
toen een paar dagen later, het losgeld
had ontvangen, dat hij, Condon, en ko
lonel Lindbergh naar de begraafplaats
te Bronx hadden gebracht.
De leider der verdediging Edward J.
PeM'v sMde vraag op vraag, doch Con
don bleef onbewogen en zelfs imponeer
de hij zoo nu en dan de verdediging door
zijn antwoorden
Dr. Condon vertelde hoe hij in contact
was gekomen met den schrijver van den
brief, waarin het losgeld werd gevraagd.
Condon verklaarde met den kolonel
70.000 in een houten koffer te hebben
medegenomen, welke hij Hauptmann
zou hebben overhandigd. Op de begraaf
plaats zou iemand hebben geroepen:
..Hé, doctor, naar hier". Condon zeide,
dat Hauptmann zich achter de haag had
bevonde~