Asmmop
Lloyd George, de eeuwige rebel.
Werkloosheid door contingenteeririg
van grondstoffen.
Rechtszaken
Benauwd?
Buitenland.
Zijn oorlogsmémoires één vlammende aanklacht
tegen veldmaarschalk Sir Douglas Haig.
SNIJDENDE KALMTE.
Lloyd George, eerbiedwaardig
gekroond door zijn lange, witte
haardos, plant groenten en fruit
en laat zijn aardappelsoorten op
landbouwtentoonstellingen bekro
nen!
Llyod George, de eeuwig jonge Britsche
rebel onder de staatslieden, denkt niet zon
der spijt, aan zijn afscheid van de groote po
litiek. De demagoog, wiens hartstochtelijk
temperament de volksvergaderingen zoo in
zijn ban hield, bij de politieke oudjes? Een
or-iCPeH'irtip^1
Lloyd George.
EEN DOODGEWAANDE KEERT
WEER NAAR HUIS TERUG.
DE ECHTSCHEIDING TUSSCHEN
MARY PICKFORD EN DOUGLAS
FAIRBANKS UITGESPROKEN.
Douglas zwijgt.
EEN SENSATIONEEL
YISSCHERSAVONTUUR.
ROOK-COUPE VOOR DAM> S.
SPEK ONDER HET BED.
Het was ongekeurd.
FRAUDULEUS VERVOER VAN
AARDAPPELEN.
INBRAAK IN JUWELIERSWINKEL
Verdachte staat voor de recht
bank terecht.
FANTASTISCH JONG.r NSCH
STAAT TERECHT,
„De zoon van den burgemeester
van Zutphen".
DE MAN MET DE ROODE PET.
Oüicier van justitie veroordeelt
dit systeem van schuldinvorde-
ring ten sterkste.
Een uitvoerig requisitoir.
Hoest-Oriep-BnnchlÜs-AsüaKt
Binnenland'
Moeilijkheden in de
schoenindustrie.
Het lux -bedrijf stelt and re
eischen dan het massa-bsdrijf.
DE LASTIGE MODE.
Mode-bedrijf.
«LM'IKHRJGML GUUK*HI IUII LMILRURU IA
Want tegelijkertijd schrijft deze aardappel
kenner in zijn landelijk isolement zijn „oor-
lcgs-mémoires" neer. Een vlammende aan
klacht tegen de militairen met hun „vakken
nis-bekrompenheid"! Een dreunende aanval
op den Britschen veldmaarschalk Sir Dou
glas Haig, die in de modderige loopgraven
van Pascnendale 400.000 man en 15.000 of
ficieren koelbloedig opofferde, alleen, omdat
hijniet wilde wachtenDe bloem der
Britsche jeugd rust sinds dien tijd in de sol-
datengraven in Vlaanderen. Lloyd George, de
ondeskundige, de niet-militair de man met
het nuchtere menschenverstand had zijn
waarschuwende stem tijdig laten klinken.
Maar de militair meende het beter te weten!
En tegelijkertijd, dat de critiek boven de
herinneringen van Lloyd George uitbarst,
houdt een der grootste, Britsche kranten een
enquête: „Wie is de populairste, Britsche
staatsman
Het publiek antwoordt daarop eenstem
mig: „Lloyd George! Lloyd George! Lloyd
George!"En deze man, wiens levens
element de politiek is, wil zich uit dat ele
ment terugtrekken? Niemand gelooft het.
Lloyd George's helder schitterende ster is
nog lang niet verbleekt. Wie de menschen-
massa weet te pakken en in vuur weet te zet
ten, die deugt niet voorde oudjes!
Hoe is die eeuwige populairiteit van Lloyd
George, die nooit verandert, eigenlijk te ver
klaren? Misschien daaruit, dat hij, als be
weeglijke Wels het tvpische. Britsche volks
type niet belichaamt? De Welsche landen
met hun onmogelijken tongval, hun scheme
rende bergen, hun vroolijke liederen en de
onbuigzame wil tot anders-zijn en anders-
doen dan de Engelschen, vervult Lloyd
George, schreef eens een buiten1ander over
dezen staatsman. Maar nog sterker schijnt
Lloyd George doordrongen te zijn van zijn
sociale afkomst. Als zoon van een bescheiden
onderwijzer kwam Lloyd George ter wereld
Zijn jeugdjaren bracht hij door in een
schoenmakersfamilie. Slechts met moeite wist
hij gedaan te krijgen, dat hij in de rechten
mocht studeeren en zoodoende de poorten
tot een beter leven kon openen. Den laatsten
tijd zijn er tal van anecdotes over Lloyd
George's „luiheid" in omloop. Vooral de
Fransche staatsman Clemenceau moet eens
van een luien politius gezegd hebben: „Deze
man zou beslist de onwetendste ter wereld
zijn, als Lloyd George er niet was!" Maar,
deze anecdoten over Lloyd George's ontwik
keling zijn vrijwel alle fantasie. In den loop
van de Versailles vredesonderhandelingen
overtuigde deze Brit ook zijn Fransche mede
diplomaten er van, dat het verwijt van on
ontwikkeld te zijn, hém niet treffen kon!
Zijn politieke carrière toont vele markan
te punten: 1890, dus toen hij 27 jaar was,
ziet Lloyd George als liberale afgevaardig
de in het Lagerhuis zitting nemen. Een onge
makkelijke rebel, die de landlords het leven
zuur maakt! Maar reeds in 1905 staat Lloyd
George als voorzitter van de Handelskamer
in het middelpunt van een der Britsche le
vensaderen. Bij het uitbreken van den oorlog
is deze hartstochtelijke tegenstander van oor
logvoeren kanselier der schatkist. Pas als de
Duitschers den Belgischen grond betreden,
heeft er in Lloyd George een verandering
plaats. Een verandering, die twijfel aan zijn
karakterstandvastigheid, zijn consequentie,
rechtvaardig. Van sociaal vredesapostel
wordt hij de patriottische prediker van het
„Stand-houden", de woordvoerder der conser-
vatief-libera'en, de oorlogscoalitie. Wat zou
er gebeurd zijn, als niet L!oyd George in tal-
looze vergaderingen de flegmatieke Britten
had opgezweept en in vuur gezet voor den
dienst voor het vaderland; als hij de jeugd
niet had opgeroepen om in het leger dienst
te nemen? Deze demagoog verstond de kunst
om alle krachten der natie voor één doel te
mobiliseeren. E' "t doel heet: Overwinning!
Het verlammen i Duitschland. De vernie
tiging der Duitsciie vloot. Het beslagleggen
op de Duitsche koloniën!
De wapenstilstandsonderhandelingen recht
vaardigen Lloyd George's politiek en vervul
den zijn wenschen! Geen wonder, dat hij bij
de eigenlijke onderhandelingen in Versailles
door de andere staatslieden niet heelemaal
vertrouwd werd. Hier botsten tegenstellin
gen op elkaar: Clemenceau zag zich door
Lloyd George beroofd van de voordeelen van
den oorlog Met snijdende kalmte antwoordde
de Brit hem„Onze voorwaarden mogen dan
hard en zonder erbarmen zijn, maarzij
moeten rechtvaardig zijn! Zóó rechtvaardig,
dat het volk, hetwelk wij onze voorwaarden
opleggen, tóch het gevoel blijft behouden,
geen recht te hebben zich over de ondervon
den behandeling te beklagen!" De „tijger"
morde en kroop in zijn schulp. Wilson stond
hulpeloos en wist niet, wat te doen. Maar
Lloyd George dreef zijn plannen door Cle
menceau moest ervan afzien Danzig en Op-
per-Silezië van Duitschland af te snijden.
Dit alles neemt niet weg, dat Lloyd Geor
ge zijn overige woorden „onze voorwaarden
mogen hard en zonder erbarmen zijn
eveneens eer heeft aangedaan. Hij eischte o.a.
uitlevering der „Duitsche oorlogs-misda.fi-
gers" en preekte met veel pathos het min ier-
fraaie devies „Hangt den keizer op!"
In de dolle overwinningsroes van Versail
les heeft ook deze staatsman nu en dan den
blik voor de werkelijkheid verloren. Men
moet dat alles dan ook in het kader van die
dagen bekijken. Later heeft Lloyd George
zijn peet-vaderschap over Versailles ont
kend. Slechts met duidelijken tegenzin laat
hij zich aan die dagen herinneren. De man,
die geen dogma wilde kennen en alleen naar
zijn gezond menschenverstand te werk ging,
kroop weer gedeeltelijk in zijn oude vredes
huis. een koersverandering, die hem in de
Britsche volksgunst weer hoog deed stijgen.
Hij is een der ijveraars geworden voor ver
zachting van de voorwaarden van Versailles.
In Mei van het vorig jaar had J O
Ilorn, een jongen uit Caughnawaga, een
plaatsje op 10 mijl van Montreal ge
legen, zijn fiets tegen de leuning van
een brug gezet. Een windvlaag blies de
fiets in het water, waarbij de jonge
Horn meegesleurd werd in zijn poging
om de fiets te grijpen. Zijn oom Josef
Horn, die het ongeval zag gebeuren,
dook hem achterna; van geen van bei
den werd gedurende langen tijd eenig
teeken van leven waargenomen.
Uit Florida heeft men nu, naar Vaz
Dias meldt, een brief ontvangen van
Josef Horn. Deze deelde mede, dat hij,
toen hij in de rivier dook met zijn hoofd
op een hard voorwerp terecht was ge
komen en buiten kennis eenige mijlen
was voortgedreven. Hij werd tenslotte
aan den kant gespoeld, waar hij door
een rondtrekkend circus gevonden en
opgenomen weru Hij hai volkomen het
geheugen verlogen. Lar gzamerhand
keerde het echter weer terug, zoodat hij
nu de toedracht van de gebeurtenissen
weer kan reconstrueeren Zijn familie
heeft geld gestuurd, zoodat hij naar huis
kan terug keeren.
Wat eens in de filmwereld als „het geluk
kigste gezin van Hollywood" werd be
schouwd, bestaat niet meer. De rechtbank te
Los Angeles heeft gisteren de echtscheiding
tusschen Douglas Fairbanks en Mary Pick-
ford uitgesproken en het huwelijk, dat lan
den tijd goid als het voorbeeld van 't ideale
.iu wel ijk, ontbonden. De geruchten, dat dit
zou geschieden, liepen reeds geruimen tijd,
doch werden af en toe tegengesproken
terwijl de beide echtelieden zelf zich slechts
zelden erover uitlieten of de geruchten al of
niet juist waren.
Het uitspreken van de echtscheiding zelf
geschiedde in een zitting van zeer korten
duur. Alle overeenkomsten waren reeds ge
reed en over de financieele regeling scheen
volledige overeenstemming tusschen Mary
Pickford en Douglas Fairbanks te bestaan
Het verzoek tot echtscheiding was ingediend
door Mary Pickford, op grond van verwaar-
loozing. Zij legde eenige korte, voornamelijk
formeele verklaringen af, waarop haar secre
taresse, Lizabeth Lewis, bevestigde, dat de
verklaringen van haar meesteres juist waren.
De rechter verklaarde, dat het niet noodig
was in afwezigheid van Douglas Fairbanks
nader op details in te gaan en Verklaarde
het huwelijk voor ontbonden, precies drie mi
nuten nadat hij de zitting had geopend.
Natuurlijk hebben Amerikaansche journa
listen onmiddellijk na het bekend worden
van de definitieve echtscheiding van Douglas
Fairbands en Mary Pickford den filmacteur,
die Woensdag te St. Moritz arriveerde om,
alvorens Europa voor een reis om de wereld
weer te verlaten, de wintersport te bcoefe-,
nen, trachten te interviewen. Douglas ver
klaarde echter: „Ik heb niets te zeggen", en
meer was er niet uit hem te krijgen.
Twee visschers die aan het hengelen waren
in de rivier de Murray bij Fernbrook in
Australië, hebben een sensationeel avontuur
beleefd, waar ze nauwelijks levend aan ont
snapt zijn. Plotseling hoorden ze een hevig
geraas en ze' zagen een geweldige water
massa van meer dan vier meter hoogte de ri
vier af komen dalen. Ze konden zich nog net
bijtijds in veiligheid brengen op een rots
punt in de omgeving. Een tweede gloedgolf
naderde, welke een groot aantal stukken
hout met zich meevoerde.
Het water spoelde om de rots waar beide
mannen zich in veiligheid hadden gebracht
en sneed hen zoo van den oever af.
Er zat niets anders op dan het dalen van
het water af te wachten, daar een poging om
door het ziedende water heen te waden ge
lijk zou staan met zelfmoord.
Plotseling kwam een zeer lange balk aan
gedreven, welke zich als een wig tusschen de
rots en den oever vastzette.
De visschers konden toen langs dezen balk
veilig den oever bereiken. Later bleek, dat de
oorzaak van de plotselinge vloedgolf een
wolkbreuk in de omgeving was.
Een spoorwegmaatschappij te Chicago
heeft haar wagens voorzien van rook-oupé's,
welke alleen voor dames gereserveerd zijn
Men heeft hier rekening gehouden met d<
wenschen van vrouwelijke passagiers, die ge
durende de reis wenschen te rooken, doch dit
niet durven te doen in het gezelschap van
heeren.
Een slager uit Loosduinen is in verzet ge
komen van een verstek-vonnis der rechtbank
te Den Haag, waarbij bevestigd werd het
vonis van den kantonrechter aldaar, die hem
ter zake van overtreding der Vleeschkeu-
ringswet veroordeelde tot 100 boete subs.
50 dagen hechtenis.
Uit het voorgelezen proces-verbaal bleek,
dat ambtenaren der Vleeschkeuringswet ten
huizen van verdachte 11 K.G. varkens-
vleesch hadden aangetroffen, dat niet voor
zien was van het keuringsstempel. Bovendien
werd in een bed onder de matras een hoe
veelheid ongekeurd spek gevonden.
De off. v. justitie, mr. Róuffaer, vroeg be
vestiging van het verstekvonnis.
Vonnis 24 Januari a.s.
Voor het kantongerecht te Amsterdam
heeft zich een groot aantal personen moeten
verantwoorden wegens frauduleus vervoer
van aardappelen jn de naaste omgeving van
Amsterdam. Zij hadden niet gezorgd voor
een behoorlijk geleidebiljet, dat noodig is
sedert het in werking treden van het crisis
akkerbouwbesluit 1934.
Bijna alle verdachten beriepen zich erop,
dat zij met de nieuwe voorschriften niet op
de hoogte waren.
De kantonrechter veroordeelden hen tot
geldboeten varieerende tusschen 5 en 50.
Eenige grootere zaken op dit gebied, waar
van de verdachten niet waren verschenen,
zijn uitgesteld.
Voor de Vijfde Kamer der Amsterdamsche
arrondissementsrechtbank stond gisteren te
recht de 26-jarige timmerman L. v. D., we
gens diefstal van een groot aantal gouden
voorwerpen 270 ringen, 25 colliers, 50
horloges, 6 horiogearmbanden uit de ju
welierswinkel van de firma Wieringa in de
Kinkerstraat.
Verd. erkent het hem ten laste gelegde feit.
In den nacht van 26 op 27 Oct. heeft hij in
gebroken in de juwelierswinkel. Van het
trapportaal der bovenwoning uit heeft men
zich via een luik toegang tot de winkel ver
schaft. Verd. beweert alles alléén te hebben
gedaan.
Aan verdachte is ten laste gelegd diefstal
met inbraak met behulp van valsche sleutels,
gepleegd hetzij door hem alleen, hetzij in
vereeniging.
De officier van justitie, mr. B. Kist, acht
bewezen, dat verd. dezen diefstal alleen
heeft gepleegd. Het feit is op geraffineerde
wijze gepleegd; er is voor een groote waarde
aan goud gestolen. Verd. weigert te zeggen
wie hem geholpen heeft. Spr. meent daarom
een voorbeeldige straf te moeten eischen en
wel vier jaar gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Lion, meent, dat deze
diefstal door de bekentenis niet is bewezen.
Hij kan evengoed heling hebben gepleegd en
nu maar bekennen om anderen uit de gevan
genis te houden. PI. dringt aan op vrij
spraak.
Vervolgens staat de 43-jarige losse arbei
der A. W. terecht, wien in de eerste plaats
diefstal samen met één of meer anderen fin
elk geval dus met den vorigen verd.) is ten
laste gelegd subs. medeplichtigheid daaraan
(door op de uitkijk te staan). Nog meer
subs. is hem heling ten laste gelegd.
Tegen hem requireerde het O.M. een ge
vangenisstraf van drie jaar wegens mede
plichtigheid.
Verd. ontkende iets met dezen inbraak te
maken te hebben.
De verdediger, mr. Frankenhuis, pleitte
vrijspraak.
Tenslotte requireert de officier tegen G
K. wegens helin"- een gevangenisstraf van
tv.ee en een half jaar.
De verdediger, mr. Jansen, pleit vrij
spraak, daar verd. niet had h'"r»n weten,
dat de voorwerpen van diefr-" r"' ernstig
waren.
Vonnissen 24 Januari.
Een Zutphensche jongen was naar
Amsterdam gekomen om werk te zoeken.
Het wilde niet erg vlotten en een maand
lang was hij al in de hoofdstad zonder
dat h'j wérk had gevonden. Op zekeren
dag in October kwam hij op het idee op
een andere wijze geld te maken Hij
stapte een juwelierswinkel binnen en na
lang keuren koos hij zich een diaman
ten collier uit ter waarde van 725. Hij
vroeg het maar in te pakken. Voorzich
tig informeerde de juwelier, hoe hij de
betaling wilde regelen.
„Och dat komt wel in orde, geld heb
ik momenteel niet bij me, maar U kunt
me het gerust afgeven, want ik ben een
zoon van den burgemeester van
Zutphen."
Zijn fantasie had echter geen succes,
het collier bleef in den winkel en het
jongmensch moest zonder collier naar
huis gaan.
Vandaag stond hij voor de rechtbank
terecht, verdacht van poging tot oplich
ting. Hij is pas 18 jaar en het is de eerste
maal, dat hij in de rechtszaal verschijnt.
Behalve een betrekking, had hij ook een
meisje gezocht om zijn lief en leed te
deelen. Een huwelijksadvertentie bracht
hem in kennis met een typiste. Voor
haar was ook het collier bestemd, zij
was jarig en hij had geen geld gehad om
iets voor haar te koopen, aldus verklaar
de de jeugdige Zutphenaar.
Uit het getuigenverhoor bleek, dat hij
ook zijn slag nog poogde te slaan in een
anderen winkel, waar hij naar een arm
band vroeg. Hier waarschuwde men de
politie, die hem arresteerde en thans zit
hij drie maanden in voorarrest.
Het O. M. requireerde wegens poging
tot oplichting een gevangenisstraf van
1 jaar, waarvan 4 maanden voorwaar
delijk.
De verdediger drong aan op een voor
waardelijke straf.
Vonnis 25 Januari.
Het is nog niet zoo heel lang geleden,
dat een nieuwe figuur op schuldinvor-
deringsgebied in ons land zijn intrede
deed: de man met de roode pet, een mid
del van enkele incassobureaux om aan
de inningspogingen kracht bij te zetten.
Groningen kent dezen beruchten mi.i
ook, er zijn zelfs twee bureaux, die van
zijn diensten gebruik maken. Gistermor
gen verscheen hij voor de Groningsche
rechtbank in den persoon van den 33-
jarigen incasseerder Jan D., die tezamen
met den 30-jarigen Berend A., houder
van een schuldinvörderingsbureau, bei
de te Gronngen, wegens eenvoudige be-
.c'din~ terecht staat.
Een Groningsch zakenman, die in Juli
enkele keeren bezoek kreeg van den man
met de roode pet, die bovendien nog een
roode tasch droeg, diende een klacht
tegen het bureau in.
Het bureau volgde het systeem eerst
een brief te sturen, waarin werd medege
deeld, dat, wanneer de vordering niet
werd voldaan, de man met de roode
pet zou komen. Tevens werd in den brief
gezegd, dat het bureau de vrijheid zou
nemen den geadresseerde op de lijst van
slechte betalers te plaatsen, die aan
alle winkeliers zou worden gezonden.
A. verklaart, dat het niet de bedoeling I
wa6 te beleedigen.
President: U wist toch wel, dat al
gemeen bekend is, wat de man met de
roode pet beteekent.
Verdachte A.: Ik weet niet, of dit
algemeen bekend is.
Verder ontkent A., dat het systeem
een dreigmiddel was. Hij handelde in
opdracht van den schuldeischer, die op
de hoogte was van de middelen, welke
het bureau toepaste. Inmiddels is hij
met de roode pet opgehouden.
De officier van justitie, mr. Rombach,
constateert in de eerste plaats, dat de
feiten bewezen zijn. Verdachten wisten,
welke uitwerking hun middel had.
De roode pet-zaak is een acuut geval
in Groningen geworden. Er zijn zelfs
twee bureaux, die daarmee werken Het
is dringend noodzakelijk, dat er een
uitspraak komt over de vraag, of dit
strafbaar is.
En niet alleen een uitspraak, doch ook
een afweer tegen dergelijke practijken
De manier is niet zoo erg, wanneer zij
Als Gij 's nachts niet slapen kunt
door de benauwdheid op Uw borst.
Als Uw ademhaling moeilijker en pijn
lijker wordt door de verstopping van
Uw luchtpijptakken, neem dan Akker's
Abdijsiroop. Gij zult Uw benauwdheid
overmeesteren, want de slijm zal zon
der moeite loskomen. Vanaf den
eersten lepel begint de verlichting.
Dat opgeblazen, benauwde gevoel
zal verdwijnen en na korten tijd zult
Gij geen spoor meer van die borst-
benauwdheid bemerken. Neem dus bii
wordt toegepast op flesschen trekkers.
Maar zij i6 niet toelaatbaar, wanneer,
zooals hier, solide burgers, die een goed
argument hebben voor de niet-betaling,
daarmee worden bedreigd.
Deze zaak is niet zoo heel gemakke
lijk De wet voorziet, waar zij spreekt
van eenvoudige beleediging, niet ten
volle in dit geval. Een beleediging in
het openbaar moet óf mondeling óf
schriftelijk geschieden. De wet voegt er
aan toe, dat iemand in zijn persoonlijk
heid door feitelijkheden kan worden
beleedigd. Het geval moest zóó liggen,
dat de schuldenaar door den man met
de roode pet werd aangesproken, zooals
dat in de onderhavige zaak is geschied.
De roode pet is het symbool van den
wanbetaler. Is het uitmaken van iemand
voor wanbetaler beleedigerd? Dit is de
moeilijkste vraag in het proces.
Er is hierover een jurisprudentie, ge
grond op de geschiedenis van de wet.
De rechtbank in Winschoten heeft
eens een uitspraak gedaan in een zaak
tegen een winkelier, die op een briefje
voor zijn étalage iemand als wanbetaler
had vermeld. De rechtbank sprak den
man vrij, zij achtte het aantasten van
iemands crediet "'een aantasting van
den goeden naam en de eer. De fout van
deze beslissing is gemakkelijk aan te
toonen.
Onze wet heeft opzettelijk niet kren
king van het crediet strafbaar gesteld.
Maar daaruit mag niet worden ge
concludeerd, dat geen enkele krenking
van het crediet beleediging is.
Er bestaat in onze maatschappij toch
nog zoo iets als een eer op financieel
gebied.
Gelukkig zijn wij nog niet gebleven
bij het vonnis van de Winschoter Recht
bank van 1901 Het is volkomen achter
haald door een zeer recent arrest van
den Hoogen Raad, die over deze kwestie
in Juni 1933 aan het woord is geweest.
De hoofdvraag in de zaak met de roo
de pet is volkomen opgelost door het
arrest van den Hoogen Raad, dat tevens
het in Winschoten geboren ellendige
misverstand uit den weg heeft geruimd.
Daar het hier een proefproces betreft,
zal spreker een geringe straf eischen.
De officier vraagt tegen den incas
seerder D. een boete van 10 subs 5 da
gen hechtenis, tegen den houder van het
bureau A. een boete van 25 subs. 10
dagen hechtenis en verbeurdverklaring
van de in beslag genomen overtuigings
stukken. de roode pet en de roode tasch.
De verschillende contingen-
teeringen, die zijn ingesteld om
onze handelsbalans zoo veel
mogelijk in evenwicht te hou
den, brengen voor handel en
industrie tal van moeilijkheden
met zich mede. In Waalwijk is
een schoenenfabriek, die door
het hierdoor ontstane gebrek
aan grondstoffen genoodzaakt
was een gedeelte der arbeiders
te ontslaan, terwijl juist over
vloed van orders aanwezig was.
Het stelsel der contingenteerin-
gen, ontstaan uit do behoefte
naar een systeem van weder-
keerigheid, heeft hier voor de
industrie fatale gevolgen gehad.
Bij de contingenteering van overleer
en zoolleer heeft men in Den Haag na
tuurlijk ook het advies van de schoen
fabrikanten gevraagd. Deze stemden er
volkomen mede in, voor zoover het le
dersoorten betreft, welke hier te lande
gemaakt worden, doch men maakte
eenig voorbehoud ten aanzien van die
producten, die slechts in de gewenschtc
kwaliteit uit het buitenland zijn te be
trekken.
Tot voor enkele maanden heeft 't stel
sel uitstekend gewerkt, thans is men er
echter, naar wij vernamen, bij het
Crisis-invoerbureau in Den Haag zeer
streng mee geworden, zoodat de moei
lijkheden dan ook niet zijn uitgebleven.
Vooral een bedrijf als het onderhavi
ge, de Timtur-fabrieken te Waalwijk,
heeft met deze moeilijkheden te kam
pen gekregen, omdat het hier een mode-
bedrijf geldt, waarbij op de afnemers
niet de minste pressie is uit te oefenen.
Men werkt er op bestelling, na met ver
schillende monsters de cliëntèle te heb
ben bezocht, en kan niet eenige weken
of langer wachten op den toevoer van
grondstoffen. Want de afnemers verlan
gen spoedig te worden bediend en* drei
gen anders hun orders te annuleeren.
Voor een bedrijf als dit is 't ook onmo
gelijk om vooruit te werken, omdat
men niet weet waarnaar straks ge
vraagd zal worden.
Een groot geluk voor de Nederland-
sche industrie is geweest, dat de mode
veel Suède-leer vroeg. Deze leersoort
wordt uitsluitend hier te lande gemaakt,
zoodat men in dit opzicht volledig onaf
hankelijk v\as van het buitenland en
met de contingenteering iets te maken
had.
Chroomleer wordt hier in de ge-
wenschte soort heelemaal niet gemaakt,
terwijl Amerika ervoor beroemd is.
Toen Amerika te duur werd, heeft men
zich een tijdlang met Duitschland behol
pen, doch wat daarvandaan kwam was,
naar het schijnt, niet dat. Tegenwoordig
is op dit gebied Amerika belangrijk
goedkooper. Men wordt echter, doordat