MODE-TIPS
OM ZELF TE MAKEN.
i V II V
üêiïtiis
CAR-
NA-
VAL-
FEEST
VREUG
DE
BEROEMDE VROUWEN
UIT DE OUDHEID.
Dido.
HEERENTAILLEUR.
VOOR ONS HUIS.
GEHAAKT KINDERLIJFJE.
HET MENU VOOR DE HEELE WEEK.
ONS WEKELIJKSCH KNIPPATROON.
SPECIALE AANBIEDING.
SltSStt
f|S9G
Slis!
wits*
marlan b.
Verkleeden is voor iedere vrouw altijd een
pleziertje en de maanden Februari en Maart
worden dan ook ieder jaar met evenveel on
geduld verwacht. Dan mag iedere vrouw
toegeven aan haar verlangens een ander, een
mooier, een aantrekkelijker wezen voor te
stellen. Daarvoor haalt ze kasten overhoop,
zoekt lappen en restjes en naait en prutst net
zoo lang, tot er uit de onooglijke lapjes een
costuum geworden is, dat door de oorspron
kelijkheid en frischheid een aparte bekoring
bezit.
We doen u hier eenige ideeën aan de hand
voor aardige carnavals-costuums.
Daar is in de eerste plaats de Spaansche,
wier fleurige kleedij altijd bewonderaarsters
vindt. De rok moet zeer wijd zijn; een groote
shawl, roode kralen, roode rozen en een tam-
boürijn voltooien dit toilet.
Het eenigszins fantastische Hollandsche
boerinnetje is ook altijd aardig. De kanten
of batisten kapjes zijn zeer flatteus. Ook het
costuum van de dame uit den rococotijd met
haar hoepelrok is een altijd gewild toilet.
Origineel is het costuum van het kozakken-
opperhoofd, dat vervaardigd is van zwart
fluweel en een hooge zwarte kozakkenmuts,
gegarneerd met koord. Rijlaarzen en kap-
handschoenen completeeren deze heldhaftige
„uniform".
Het figuurtje er naast stelt een Pierrot
voor in een kleedij, die iets afwijkt van het
gewone Pierrotcostuum. Op de aangesloten
zwarte pantalon wordt een kort geruit jakje
gedragen. Een reusachtige hoed en een ge
ru< h'de kraag verleenen de draagster aparte
charme.
Tenslotte het domino figuurtje, dat geen
nadere verklaring behoeft. Inplaats van een
pantalon, kan men voor dit costuumpje ook
een wijde lange rok kiezen, waar de figuren
op genaaid worden. JEANNE DE FL.
De stichteres van de eens zoo beroemde
stad Carthago, behoort meer tot de legende
dan tot de geschiedenis.
Maar haar geschiedenis is belangwekkend
genoeg om hier beschreven te worden.
Wie was zij, en waarom stichtte deze prin
ses van Tyrus, de Phoenicische stad, ver van
haar vaderland, een stad aan de Noordkust
van Africa Properia, bij de hedandaagsche
golf van Tunis?
Haar broeder Pygmalion was zijn vader
Theophilus als vorst van Tyrus opgevolgd
Hij was nog jong, deze vorst, maar hij bezat
de hebzucht van een oud man. En zoo had
hij dan het oog geslagen op de bezittingen
van Sicheus, een priester van Hercules met
wien zijn zuster Elise, later meer bekend als
Dido, was gehuwd.
Op welke manier Pygmalion den moord op
zijn zwager beging, Is niet precies te zeggen,
daarover zijn de berichten het niet met el
kaar eens, maar het is, in alle geval, uitge
maakt, dat hij door Pygmalion werd ver
moord, om in het bezit te komen van de
schatten van Sicheus.
Maar door dien moord was hij nog niet in
het bezit ervan. Zij waren op een veilige
plaats geborgen en Elisa wist alleen, waar
haar man zijn schatten had bewaard. Elise
vermoedde wel, dat haar broeder de moor
denaar was en zij besloot hem te ontvluchten
om te voorkomen, dat Pygmalion zijn doel
bereikte en zij ook het slachtoffer zou worden
van de hebzucht van haar broer. Zij vroeg
verlof het oord te verlaten, waar zij met
haar man in een gelukkigen echt vereenigd
was geweest; ze wilde haar verdere dagen
slijten te Charta, een klein plaatsje tuaschen
Tyrus en Sklon gelegen, en zij verzocht haar
broer, haar eenige schepen, stuurlieden en
roeiknechten te leenen om haar goederen,
die, gelijk Pygmalion, wel wist, vrij aan
zienlijk waren, naar Charta over te brengen.
Pygmalion stemde toe, want daardoor kwam
bij te weten, waar de schatten van Sicheus
waren. Elisa, door haar broeder Barcas, later
de stamvader van het beroemde Carthaag-
sche geslacht der Barcae, waartoe ook de
veldheer Hannibal behoorde, wist haar schat
ten aan boord te brengen, zonder dat Pyg
malion iets daarvan ontdekte.
Zoo ging zij met haar schepen weg en niet
naar Charta, maar naar Afrika. Eerst ging
zij naar Cyprus. Toen kwamen zij, haar
broer en een aantal volgeiingen aan de
kust van Afrka, waar zij door de in
woners van mica. een Tyrische kolonie,
gastvrij werden ontvangen. Daar kreeg
zij van Jarbas, den koning der Getuliërs
verlof een stad te bouwen. En Carthago, het
machtige Carthago, dat alleen van alle
volkeren der oudheid, aan het geduchte
Rome de heerschappij der wereld durfde
betwisten, had zijn oorsprong dus aan een
moord te danken. Dido zou deze stad om
streeks 139 jaar voor den bouw van Rome
hebben gesticht.
W(j zullen ons niet verdiepen in de
kwestie op welke wijze de naam van Car
thago ontstond. Bepalen wij ons slechts tot
Dido, de stichteres. Veel is er, overigens
van haar geschiedenis niet bekend. Een feit
is het, dat zij het nog mocht beleven, dat
haar stichting tot een groote en geweldige
stad uitbloeide. Zij werd de heerscheres
van drie honderd Afrikaansche steden.
Verschillende schrijvers hebben een be
schrijving van deze merkwaardige stad
der oudheid gegeven. Allen zijn het met
elkaar eens, dat het een schitterende stad
was, prachtig verdedigd door dikke muren
en hooge torens. Beneden deze muren waren
de stallen der olifanten. De stad, op drie
hoogten aangelegd, had op een der hoogste
toppen den schoonen, grooten en rijken
tempel aan Aesculapius gewijd. In haar
hoogsten bloei was Carthago de grootste,
de machtigste en rijkste stad der oude we
reld. Toen de stichteres dezer stad stierf
werd zij onder de goden opgenomen. Mei
was gewoon, bij haar schim te zweren
Voor haar was een tempel opgericht
waarin haar beeld stond naast dat van Ce
res, de godin van den landbouw en Proser-
plna, de koningin der onderwereld.
Wie haar heeft opgevolgd, Is niet be
kend. Het schijnt, dat na haar dood, Car
thago een republiek werd.
Dr. de Cr.
Wllli Wijer heeft een koopje. Dit koopje
bestaat uit drie meter stof. En dit alles
voor slechts vijf gulden De stof staat
WUli aan; het dessin staat Willi aan; de
prijs staat Willl aan. Dus koopt Willi Wijer
de stof.
Willi Wjjer gaat naar kleermaker Prik
„Kunt u uit deze stof voor mij een
costuum maken?"
„Hoeveel meter", vraagt de kleermaker.
„Drie meter".
„Hoe breed?"
„Honderdzestig". Kleermaker Prik re
kent; hij rekent nog eens en nog eens.
Dan zegt hij:
„Het gaat niet; met de beste wil niet
Het is niet genoeg".
Willi Wiier .gaat met zijn stof naar kleer
maker Prak.
„Kunt u uit deze stof een pak voor me
maken
„Hoeveel meter?"
„Drie meter".
„Hoe breed?"
„Honderdzestig". Kleermaker Prak re
kent; hfl rekent nog eens en nog eens.
Dan zegt hij: „Het gaat. Ik moet wel
sch:n-<u>c<-rraar het gaat
Willl Wijer komt passen. Het pak past.
Het is weliswaar van boven en van onderen
een beetje krap; maar het past. Plotseling
komt de zoon van kleermaker Prak bin
nen: „Vader
W'lli Wijer krikt, kijkt nog eens.
„Aha", zegt h\j dan. „Uw zoon heeft een
broek aan van mijn stof".
De kleermaker knikt verlegen: „Uit de
restjes. Je houdt altijd wel wat over en
daaruit heb ik een broek voor de jongen
gemaakt".
Willi Wijer is niet boos. Willi Wijer is
alleen een beetje verwonderd.
„Een vraag", zegt hij dan. „Voor ik bij
u kwam, was ik bij kleermaker Prik. Die
zei, dat hij geen pak uit de stof kon ma
ken. En u hebt er nog een broek bij uit
gekregen".
Toen knikte kleermaker Prak en zei:
„Kleermaker Prik kan het ook niet".
„Waarom' niet?"
„Heel eenvoudig. Zijn zoon is vier jaar
ouder dan de mijne. Bij hem hebt u voor
een pak vier meter stof noodig".
E. W.
DE KEUKENKASTEN.
langstelling van alle huisvrouwen heeft.
Om goed en handig te kunnen werken is
het van het grootste belang, dat vooral de
keuken altijd keurig opgeruimd is en dat
ieder ding er zijn vaste plaats heeft.
De moderne keukentjes zijn echter
meestal zoo kle'n, dat er voor een behoor
lijke kast niet eens gezorgd is. En van de
goede gang van zaken zijn kasten in de
eerste plaats noodzakelijk.
Ten einde nu te vermijden, dat men aller
lei kleine kastjes, planken, enz. moet tim
meren, kan men het volgende doen.
Van gewoon wit hout, dat men dan bij
verft in de kleur van de keuken, laat men
'n groote kast timmeren, zooals die op de tee-
kening staat afgebeeld
In deze kast laat men op verschillende
hoogten links bovenaan horizontaal plan
ken aanbrengen. De deur, die hier voor
komt, heeft de scharnieren niet aan de
rechterkant, zooals gewone kasten, maar
onderaan; zoodat, wanneer men deze deur
opentrekt, men een tafel heeft. Met stevige
kettingen of met steunen onderaan wordt
dit tablet opgehouden. Heeft men nu een
werkje te doen dan wordt vlug de tafel
omlaag gehaald en men heeft ruimte om
iets te doen.
De ruimte, die thans nog overgebleven
is, naar beneden toe. wordt weer in tweeën
verdeeld. Men heeft dan plaats gekregen
om leege flesschen, schuiers, borstels, bus
sen of flesschen met was, e.d. op te ber
gen. In een paar kleine schuiflaadjes, die
men er heeft laten maken, kan men vod
den, enz. bergen.
Aan de rechterkant heeft men over de
geheele hoogte een lange smalle kast ge
houden. Deze is dan bestemd om bezems,
piumeaux, stofdoekmandjes, enz. te herber
gen.
Men ziet, dat op deze manier alle arti
kelen, die men zoo dagelijks noodig heeft,
een plaats hebben gekregen. Men behoeft
nooit iets te zoeken; alles heeft zijn vaste
plaats. Het behoeft geen betoog, dat op
deze manier het werk veel economischer
wordt.
Zijn de deuren dicht, en Is de kast In
dezelfde kleur van de keuken gehouden,
dan zal de kast ook niet misstaan, integen
deel een gezelliger uiterlijk aan de keuken
geven. Mrs. X.
We zullen het ditmaal weer eens over de
kasten hebben, een onderwerp, dat de be-
„En, vrouwtje, met welke betrekking zul je je
in ons huwelijk tevreden stellen: met die van
president of van vice-presidentt"
„Ik stel me met een heel bescheiden functie
tevreden, schat."
„Zoo, waarmee danT"
„Met die van penningmeesteressel"
Vele moeders geven hun kinderen in de
winter de warme zelfgebreide lijfjes aan;
maar het breien van deze kleedingstukken
eischt toch aitijd nog vrij veel tijd. We la
ten daarom hier de beschrijving volgen,
hoe deze lijfjes te haken zijn. Haken gaat
toch aitijd nog vlugger dan breien.
We beginnen aan de rug. De breedte van
Zondag;
huzarensla;
runderrollade, Brusselsch lof, gekookt#
aardappelen;
vanillepudding;
fruit.
Maandag:
boerenkool met worst;
rijst met rozijnen.
Dinsdag:
gekruide osselappen, roode kool,
kookte aardappelen;
malzenapudding met bessensap.
Woensdag:
biefstuk, andijvie (vat), gekookte aar»
dappelen;
flensjes.
Donderdag:
dikke wltte-boonensoep
drie-ln-de-pan.
V ril dag:
schelvisch, botersaus, gekookte aardap
pelen;
biscuitpudding.
Zaterdag:
stamppot van zuurkool en aardappelen,
pekelspek;
fruit.
De onder afgebeelde patronen zijn tegen
de prijs van 0.38 ets. per stuk te verkrij
gen in één maat: bovenwijdte: 102 c.m.;
taillewijdte: 87 c.m. en heupwijdte 107 c m.
Het alof niet aanknippen van naden
brengt het patroon op de juiste maat.
Nr. 531: elegante japon van zijden crêpe.
De mouwen zijn ln raglan vorm aangeknipt.
Een diepe zijplooi zorgt voor de noodig#
ruimte in de rok. Benoodigd materiaal:
4 meter crêpe van 100 c.m. breedte.
Nr. 532: japon van donkerblauwe zijde,
met plisséea gegarneerd; het kleine vestje
Is van wit satijn. Benoodigd materiaal:
4.25 meter vsn 100 c.m. breedte Voor plis-
sée heeft men 3 maal zooveel noodig, als de af.
stand, recht gemeten bedraagt.
Deze patrrnen zjjn dus ln de genoemde
maat tegen de vermelde prijs te verkrijgen
bij de „Aldeellng Knippatronen" van de
•i i
o :o: o:
do
'Sklmk
u m mm-j'i&l
wr'H «t «mi
het werk is de lengte van het lijfje. Voor
een kind van vijf jaar heeft men ongeveer
100 gram wol noodig.
We beginnen een rij kettingsteken te
maken, die een lengte heeft van 24 c.m.
Hierop haken we op een hoogte van 2V4
c.m. eenige rijen vasten. Dan gaat men met
stokjes werken. Men begint met 3 ketting-
steken te maken, dan een stokje ln een
heele steek, een kettingsteek, een ruimte
van een steek openlaten, een stokje,
enz. Dit doet men 7% c.M. lang. Dan
begint men de mindering voor het
armsgat.
Het schema geeft duidelijk het
aantal centimeters aan, de smalle
biezen geven aan, waar met vasten
en de breede, waar met stokjes ge
werkt moet worden. Vergeet vooral
niet, de knoopsgaten te maken op de
rug.
Op de smalle blezen naait men de
knoopen, waaraan de jarretelles ge
knoopt worden. Langs de bovenkant
haakt men tenslotte nog een paar
rijen vasten, om de armsgatopeningen
en de bovenkant wat meer stevigheid
te geven.
Van vasten worden ook de schou
derbandjes gehaakt, eveneens met
een knoopsgat op het einde. Deze
schouderbandjes hebben een lengte
van ongeveer 20 c.M. en zijn 2 c.M.
breed. Langs deze schouderbandjes
haakt men terwille van de stevig
heid toch nog twee rijen vasten.
Men naait ze in de rug vast en
sluit ze van voren met een knoop.
Het lijfje wordt ln de rug gesloten
met 6 knoopen.
Dit onderlijfje, dat even warm zit
als een gebreid, heeft het voordeel
dat het veel vlugger gemaakt Is
Wtgeversmaatschappij: *De Mijlpaal",
7?x k® Amsterdam. Toezending zal
geschieden na ontvangst van het bedrag,
dat kan worden overgemaakt per poetwis
sel. in postzegels, of per postgiro 41632.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
btJ bestelling van één der patronen duide
lijk het verlangde nummer en tevens naam
en adres volledig op te geven.
Men voorkomt daardoor onnoodige ver
traging in de opsturing.
