HET GEHEIMZINNIGE LANDHUIS
Rechtszaken
Radio pro gcamma ossöe6;
Jtcovinciaal Tlieuws
JxuiMeUm
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
HUIZEN, 301 M. (NCRV-uitz.)
(Alg. progr.) 8— Schriftlezing en
meditatie. 8.15—9.30 Gr.pl. 10.30
Morgendienst olv. ds. S. IJbema,
11—12— Orgelconcert F. Kloek.
12.15 Gr.pl. 12.30 Ensemble v. d.
Horst en gr.pl. 2.30 Chr. Lectuur.
3_3.45 Vioolrecital L. v. Wijn
gaarden m. m. v. E. Nolthenius,
piano en gr.pl. 4.Gr.pl. 5.30
Zang L. Smitshuysen mmv. K.
Schadd, piano en gr.pl. 6.30 Cause
rie A. J. Herwig. 7.— Ned. Chr.
Persbureau. 7.15 Gr.pl. 7 30 Voor
dracht K. Heeroma. 8.— Vaz Dias.
8.05 NCRV-Harmonie-orkest o. 1. v.
P. v. d. Hurk. 9— Lezing dr. S. O.
Los. 9.30 NCRV-Symph.-orkest
olv. P. v. d. Hurk. Om 10.Vaz
Dias. 10-3O-11.3O Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 10.35
10.50 Morgenwijding. 11.20 Orgel
spel R. New. 11.50 Voor de scho
len. 12.10 Het Trocadero Cinema
orkest o. 1. v. A. van Dam. 12.50
BBC-dansorkest olv. Hall. 1.35 J.
Hock's Kamer-orkest m. m. v. W.
Heard, fluit. 2.20 Voor de scholen.
3.35 Scbotsch Studio-orkest. 4.35
E. Colombo's orkest. 5.35 Yascha
Krein en zijn orkest. 6.20 Ber. 6.50
en 7.10 Lezing. 7.35 Handel-con-
cert. 7.50 De „Air-Do-Wells" in
hun repertoire. 8.50 Causerie. 9.05
„I've got tot have Music", gev. con
cert. 9.35 Tom Costcllo in zijn re
pertoire. 9.50 Ber. 10.20 Ph. Thom-
ton: Song and Dance. 10.40 BBC-
orkest olv. E. Newman. 11.35
12.20 Harry Roy's Band.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: DeutschLs. 8.058.20,
Keulen 9.20—11.20, Kalundborg
11.20—12.20, Parijs Radio 12.20—
14.20, Kalundborg 1420—15.20,
Keulen 15.20—17.20, Brussel (VI
17.2018.35, Brussel Fr. 18.35—
19.50, Beromunster 19.50—21.35,
Brussel Fr. 21.35—22.20, Leipzig
22.20-24.—.
Lijn 4: Parijs Radio 8.058.50,
DeutschLs. 10.10-10.35, Droit-
wich 10.35-11.05, Lond. Reg.
11.05—12.20, Droitwich 12.20—
14.20, Lond. Reg. 14.20—15.50,
Droitwich 15.50—18.20, Keulen
18.20—18.50, Lond. Reg. 18.50—
19.50, Droitwich 19.50—20.50, Lu
xemburg 20.50—22.20, Droitwich
22.20-24.—.
WIERINGERWAARD
MARK.
(Wordt vervolgd
Zitting van Dinsdag 12 Febr.
DAAR KOMT NIETS VAN
TERECHT.
De vrachtautochauffeur en bloemenventer
Simon Hendrik R. uit Beverwijk, wiens repu
tatie voor het Alkmaarsch kantongerecht nu
niet zoo heel gunstig is, had zich in den
avond van Zondag 12 Augustus met eenige
vrienden, die ook de gaven van Bacchus niet
versmaden, terdege geamuseerd op de kermis
te Egmond aan den Hoef en was met zijn
vrachtauto laat in den avond vertrokken. Ver
moedelijk verkeerde hij niet in een stemming
om de geboden omzichtigheid te betrachten,
althans volgde op den Heerenweg onder Cas-
tricum een geduchte aanrijding met een door
den heer J. Apeldoorn, die met familieleden
op weg was naar het station, bestuurden lu
xe-wagen.
De auto kreeg zulk een opstopper, dat zij
dwars op een langs den weg gelegen bouw
land terecht kwam en een schade van 90 gul
den werd geconstateerd.
Bedoelde bloemenventer, die reeds op 15 De
cember 1933 door den kantonrechter, mr. D.
Bastert, tot 20 boete of 20 dagen was ver
oordeeld, ter zake een onder den invloed ge
pleegde aanrijding op dienzelfden Heei en-
weg, na een bezoek aan de Egmond-Binner-
kermis, werd op 12 October veroordeeld tot
00 boete of 30 dagen hechtenis, van welk
vonnis hij in appél kwam.
De appéllant verklaarde heden heelemaal
geen scnuld te hebben en evenmin onder den
invloed van genoten alcohol te hebben ver
keerd. Een schok had hij absoluut niet ge
voeld.
De heer Piet Apeldoorn, schoonzoon van
vader J.. Apeldoorn, verklaarde, dat zijn
vrouw door den schok een bloeduitstorting
in het hoofd kreeg en ook haar hand was ge
kneusd. Getuige zag dat op eenigen afstand
een vrachtauto en een luxe-wagen bij elkan
der stonden en daarbij eenige personen.
Hij liep op een draf naar die lieden toe en
riep: „Hé, wacht even", doch de personen
stapten in en de vrachtauto reed snel weg.
De heer G. Minnee, de brigadier-titulair
uit Egmond-Binnen, had de schade opgeno
men. Hij vertelde voorts het gebeurde van
dien avond. Hij had de auto van appellant
aangetroffen voor de woning van den bur
gemeester van Egmond-Binnen.
Bovendien had Minnee geconstateerd, dat
de band van het linkerachterwiel van de
vrachtauto was beschadigd en ook het spat
bord.
Als getuige a decharge verschenen de hee-
ren Arie Kater en Joh. Nieland.
De heer Arie Kater was passagier in de
cabine van de vrachtauto. Hij had niets be
speurd en ook geen schok gevoeld. Hij zat te
suffen als gevolg van het gebruik van een
paar borreltjes.
Getuige Nieland had een klap gehoord
en na eenige meters te zijn doorgereden,
werd gestopt om te zien wat het geweest
was.
De officier kon geen voldoende bewijs vin
den om aan te toonen, dat appellant de be
stuurder was van de auto en requireerde
dus vernietiging van het vonnis en vrij
spraak.
EEN KORPORAAL-TORPEDO
MAKER GETORPEDEERD.
De heer Adr. Joh. v. d. M. te Den Hel
der zou op 26 September aldaar in de Lely-
straat met de door hem bestuurde auto den
korporaal-torpedomaker Borking, die in een
kolonne wielrijders meereed, hebben aange
reden en was deswege door den Helderschen
kantonrechter veroordeeld tot 10 boete of
10 dagen.
De veroordeelde was de meening toege
daan, dat hem geen schuld trof en had ap-
Eèl aangeteekend. Dit hooger beroep werd
eden behandeld. Volgens hem was Borking
uit het gelid gereden, doch Borking ontken
de zulks en beweerde dat de auto van appel
lant een zwaaiende beweging had gemaakt.
De sergeant-torpedomaker Gottma ver
klaarde ook in het nadeel van den appel
lant.
De officier zag eveneens geen lichtpunten
en requireerde bevestiging van het vonnis.
TE VEEL BIERTJES.
De 25-jarige chauffeur Jacob VI. uit Anna-
Paulowna had op 22 Augustus een autotoch
tje gemaakt naar Wieringen en daar een paar
zoodat zijn zonderlinge wijze van rijden de
aandacht trok der Heldersche politie.
De chauffeur werd aangehouden en ver
oordeeld door den kantonrech er te Den m
der tot een stevige geldboete 50 ?l d.
gen) en een jaar ontzegging van rijbevoega
Aanserien bet jonemensch thm"Jf'g
is te Alkmaar, kwam die ontzegging
slechts gelegen en ging hij in appel met m
Buiskool als verdediger. invloed
deze betrekking te verliezen en verzocht de
rechtbank de ontzegging der rijbevoega
heid niet te bekrachtigen.
HET FREGAT VAN DE WEDUWE
WAS NIET WELKOM.
De 48-jarige weduwe Antje M., geboren de
Br te Enkhuizen, die in een woonschip lo
geert, had op 7 September aldaar in de ha
ven een ligplaats ingenomen, zonder vergun
ning van B. en W. Zij was veroordeeld tot
5 boete of 5 dagen en was nu van dit von
nis in het heden behandelde hooger beroep
^Haar" verweer luidde nu, dat zij gemeend
had van den havenmeester toestemming te
hebben verkregen. Later bleek, dat de burge
meester geen woonschepen in de haven ver-
langde.
De appéllant was wel in het bezit van een
toestemming van den commissaris der konin
gin om een woonschip te mogen bewonen.
De officier vermeende, dat B. en W. van
Enkhuizen baas waren in eigen huis. De
juffrouw had een behoorlijke aanzegging
gekregen om uit de haven te verdwijnen, aan
welke lastgeving zij niet voldeed.
Bevestiging werd alzoo gevorderd.
Mr. Frank uit Amsterdam, verdediger van
appèllante pleitte niet-verbindbaarheid der
Enkhuizer havenverordening en dus ontslag
van rechtsvervolging.
Er volgde een principieel debat tusschen
parket en verdediging.
HIJ PROBEERDE HET MAAR.
De Alkm. kantonrechter had den chauffeur
C. de J. uit Bergen veroordeeld tot 10
boete of 10 dagen, omdat hij op IC Augustus
op den hoek Berger- en Turfweg, den motor
rijder G. C. Roosloot den voorrang niet had
verleend, waarop een aanrijding volgde, van
welk vonnis de autobestuurder in hooger be
roep kwam, tot dusver zonder succes, aange
zien de officier bevestiging requireerde.
ONBEHOUWEN KRUIDENIERS-
PICOLO.
Ook de kruideniersbediende "etrus de W.,
die te Bergen mej. Johanna Roobeek in de
Jan Jacoblaan zoo hevig had aangereden,
dat het meisje bewusteloos bleef liggen en
welk jongmensch te Alkmaar was veroor-
deld, had protest aangeteekend, doch had
glaasjes bier geconsumeerd, wat schadelijk
werkte op zijn zekerheid als autobestuurder,
evenmin reden om tevreden te zijn over de
medewerking van den officier °g J
het weinig bemoedigende feit, dat bevesn
ging van het gewezen vonnis werd gevor
dera.
EEN RAADSLID IN HOOGER
BEROEP.
De sluiting der kermis te Wervershoof op
22 Augustus gaf ditmaal motief tot rumoeri
ge tooneelen, die hun oorzaak mede vonden
in het ingrijpen van rijks- en gemeentepolitie,
waarover de geachte dorpsbevolking in t al
gemeen niet voldaan was.
Zelfs werden nog spotliederen gemaakt en
rondgedeeld.
Het optreden van verschillende personen
gaf de ordebewakers reden tot krachtig optre
den en tot de opposanten behoorde ook ae
60-jarige koopman (tevens raadslid)i Iheoao-
rus St., die tijdens een samenscholing wei
gerde aan het bevel van den rijksveldwach
ter Boerema om door te loopen, te voldoen
en deswege door den kantonrechter te Hoorn
werd veroordeeld tot 20 boete of 10 dagen
hechtenis.
De heer St. stond in verband met die rel
letjes ook nog terecht voor den politierechter
terzake beleediging van de veldwachters, die
hij onder meer papkruiers had genoemd en
alstoen was veroordeeld tot 15 boete of 15
dagen hechtenis.
Evenals voor het kantongerecht te Hoorn
werd de heer St., die tegen het Hoornsch
vonnis in hooger beroep was gekomen, verde
digd door mr. Windhaus te Hoorn.
Appellant ontkende door rijksveldwachter
Boerema tot doorloopen te zijn aangemaand.
Hij had integendeel een persoon in een auto,
die heftig te keer ging, tegen de politie tot
kalmte aangemaand.
Als getuige a charge werden alleen ge
hoord de rijksveldwachters Boerema en bri
gadier Seldentuis. Voorts waren gearriveerd
9 getuigen a decharge.
Brigadier Seldentuis, die druk bezig was
een anderen recalcitrant op te bergen, had
niet gehoord dat doorloopen was gelast.
Zelf had hij later het rumoerige publiek tot
doorloopen aangemaand.
Verdachte, die anders nooit lastig is, was
bij die gelegenheid een der grootste opposan
ten, verklaarde de brigadier.
Hierop volgde verhoor van het leger getui
gen a décharge.
Natuurlijk was het verhoor in het belang
van den appellant en niet analoog aan de
verklaring der verbalisanten.
Volgens verklaring van de omstanders had
Boerema gelijktijdig tot doorloopen aange
maand en de sabel gebruikt.
Ook de chauffeur Schouten beweerde dat
Boerema de sabel had getrokken.
Ik heb geen sabel getrokken, zei Boerema.
De officier was het volmaakt eens met den
Hoornschen kantonrechter, requireerde be
vestiging van het vonnis en maakte voorts
van de gelegenheid gebruik om de vele boe
renkermissen eens te becritiseren.
Mr. Windhaus 'hield daarop een uitvoerig
Vrijdag 15 Februari.
HILVERSUM. 187iM. (8.-12—
4.-8.en 11.-12— VARA, de
Om teleurstelling te voorkomen wordt (J aangeraden tijdig Uw plaatsen te bespreken,
waartoe dagelijks gelegenheid bestaat van 9 tot 12 uur voormiddag aan bet gebouw.
RAW 22
Huisvrouwen buiten Alkmaar die geen uitnodigingskaart van
onze propagandisten hebben ontvangen, kunnen een dag vooruit
ook een plaats aan de cassa bespreken.
rr.pl.
Mo-
AVRO van 12.4— en de
VPRO van 8.—11.uur). 8.
Gr.pl. 10.VPRO-morgenwijding.
10.15 Deel. F. Nienhuys. 10.35
Drukker's Select Trio. 11.— Verv.
deel. 11.20 Verv. trioconcert. 12
Ensemble Rentmeester en gr.
2— Dansmuziek (gr.pl.) 2.20
depraatje mevr. I. de Leeuw van
Rees. Hierna gr.pl. 3.— John v.
Brück en zijn orkest uit Heck's
Lunchroom te Arnhem. 4— Pauze.
4.05 Kniples. 4.50 Gr.pl. 5— Voor
de kinderen. 5.30 Amst. Salon
orkest olv. D. Kiekens. 6.Gr.pl.
6.15 Verv. concret. 6.45 Gr.pl. 7—
Verv. concert. 7.30 C. v. d. Lende:
De wet op de arbeidsbemiddeling.
7.50 Gr.pl. 7.57 Herh. SOS-ber.
8 ds. J. W. v. Nieuwenhuyzen:
De „priesterlijke" functie der
ouders. 8.30 Miep Ochse, zang en
Th. v. d. Pas, piano. 9.Dr. J. C.
A Fetter: Vader-en Moederreligie.
9.30 Verv. concert. 10— Vrijz.
Godsd. Persbureau en Vaz Dias.
10.15 Mej. dr. A. C. M. Duinker;
André Chamson. 11— Jazzmuziek
(gr.pl. 11.30-12.— Gr.pl.
RADIO-PARIS, 1648 M. 7.20 en
820 Gr.pl. 12.50 Goldy-orkest.
5 20 „Tragaldabas", spel van Va-
quierc. 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORO, 1261 Ml 1.20
1.20 Strijkorkest olv. H. Ander-
sen. 2.20—4.20 M Hansen's orkes
7.30 Piano-recital. 7.50 Hoorspel.
9.35 Zang en piano. 10.20—11.50
Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 5.20 Gr.pl.
6.35 en 10.15 Gr.pl. 11.20 Concert
uit Breslau olv. Topitz. 12.35 Om-
roepkwintet. 1.35 Voordr. 3.20 Con
cert uit Berlijn olv. W. Steiner. 5.05
Piano en 2 violen. 6.20 Omroepkl
orkest olv. Eysoldt. 7.35 Rijkszen
ding: „Zum Rhein, zum deutschen
Rhein" o. 1. v. Fricke. 8.20 Zie
Deutschlandsender. 10.20—11.20
Straussconcert olv. Reinhold Krug.
ROME, 421 M. 805 Concert m.
m. v. orkest, vocaal kwartet en
orgel.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322AA:
12 20 L. Langlois orkest. 1.30—
2 20 Dito. 5.20 Symph.-concert.
6 20 Zang. 6.35 Salon- orkest o.l.v,
Douliez. 7 35 Dito. 8.20 Omroep
orkest olv. André. 9.05 Hoorspel.
9.35 Verv. concert. 10.30—11.20
Dansmuziek. 484 M.: 12.20 Gr.pl.
12 40 Zang. 12.50 Salon-orkest olv.
Douliez. 1.30 Dito. 1.50 Zang. 2.—
2.20 Gr.pl. 5.20 Accordeonmuziek.
5.50 Kwartetconcert. 6.35 Gr.pl.
6 50 Piano-recital. 7.35 Kamermu-
ziek. 8.20 Schubert-concert. 9.35
Verv. concert. 10.30 Gr.pl. 10.45
11.20 Accordeonmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER 1571
M. 7 35 Zie Keulen. 8.20 Militair
concert olv. H. Krüger—Burkhardt.
9.20 en 10.05 Ber. 10.20—11.20
Concert. (Zie Keulen).
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Liin 1: Hilversum.
pleidooi, waarin hij wees op de homogeniteit
der getuigen a décharge, terwijl juist aan
die getuigen niet de minste waarde scheen te
zijn gehecht op het kantongerecht.
Voorts ging pleiter het verloop van het ge
beurde nog eens in extenso na, om tot de
conclusie te komen, dat er geen samenscho
ling was geweest en verdachte de sommatie
vermoedelijk niet heeft gehoord.
De zaak kon worden gereduceerd tot een
gretot misverstand, vermeende pleiter.
Tenslotte verzocht mr. Windhaus bij de
uitspraak rekening te willen houden met den
persoon van verdachte, zijn positie en onbe
rispelijk verleden.
Dinsdagavond vergaderde de begrafe-
nisvereeniging onder leiding van den heer
C. Haringhuizen.
Het ledental bleef vrij stationnair, n.1.
392 uit 137 gezinnen. Uitgevoerd zijn 10
begrafenissen waaraan 7 van leden en 3
van niet-leden.
Aan contributie werd ontvangen 563.10.
Aan voorlooper en dragers werd uitbetaald
338 en aan de leveranciers van auto|s en
rijtuigen ten behoeve van de begrafenissen
505.25. Over het personeel was het be
stuur evenals voorheen zeer tevreden. Voor
hun correcte houding werd een woord van
hulde gebracht Ook vermeldde het verslag
een felicitatatie aan het adres van den heer
Haringhuizen met zijn herstel.
De voorzitter bracht dank aan den sa
mensteller en tevens voor de felicitatie.
Ingekomen was een schrijven van den
heer Speets, dat hij bedankt als bestuurslid
en tevens als secretaris-boekhouder. De
voorzitter bracht een bijzonder woord van
dank voor alles wat hij voor de vereeniging
heeft gedaan. De heer Speets is de man die
den eersten stoot heeft gegeven om hier een
vereeniging op te richten en heeft zich
er steeds erg voor geinteresseerd.
Op voorstel van den voorzitter werd bij
benoemd tot eerelid.
De heer C. van Zandwijk, die reeds ge-
ruimen tijd den heer Speets heeft geassis
teerd werd bij acclamatie benoemd als be
stuurslid en secretaris-boekhouder.
De heer H. Sijbrands werd bij acclamatie
aangewezen als lid van het hoofdbestuur.
Als afgevaardigde werden benoemd de
heeren H. Sijbrands en C. van Zandwijk.
uit het Engelsch van Hugh Walpole
en J. B. Prietsley, door H. A. C. S.
16)
Hij was boos, en, ik geloof, gek genoeg,
geschrokken. Ik veronderstel, dat hij een
hoop vijanden hier in de buurt heeft. De ja
ren, dat hij naar hen uitkeek, hebben zijn
zenuwen in de war gebracht. Toen herken
de hij mij en was plotseling in zijn schik.
„En hoe is de „Bruine Stier?" vroeg hij
mij. Zelfs wanneer hij tot mij sprak, maakte
hij met zijn hoofd een plotselinge beweging,
op een zonderlinge manier, alsof hij niet ze
ker was dat er niet iemand in de heg op
hem loerde om hem een stomp te geven.
Ik vertelde hem, dat de „Bruine Stier" heel
goed was en hij zei, dat hij blij was het te
hooren.
Toen liepen wij verder den weg op, de
honden rustig achter hem aan en het was
doodsstil op die plek, behalve dan dat ge
luid van het stroomende riviertje. Het pur
per verdween uit de lucht en de sterren
kwamen te voorschijn, de een na de ander.
Hij richtte zijn hoofd op en snoof; ,,'n goe
de lucht", zei hij. Dan, erg abrupt: „Ik
houd van deze plek. U ook, hoop ik". Ik
antwoordde, dat dit inderdaad zoo was. Hij
vroeg mij of ik vacantie had. Ik antwoord
de, dat ik een schilder was en dat het hier
mooier was dan ik had gedacht. Hij zei,
dat hij hier zijn heele leven gewoond had,
dat hij nergens anders aarden kon. Wij
waren bij de Bruine Stier" gekomen. Wij
hielden plotseling stil. Hij vroeg mij of ik
alleen was. „Heelemaal", antwoordde ik.
„U kunt best bij ons komen en met ons
eten morgenavond", zei hij. „Saai voor u
om daar alleen in die herberg te zitten".
Ik bedankte hem en nam de invitatie aan.
Hij zei mij, hoe laat, en dat ik mij niet be
hoefde te kleeden en trok af. Dus het was
zoover gekomen! Tenslotte was het zoover
gekomen! Ik zou met haar aan tafel zitten,
maaltijd met haar houden. En wat zou zij
hiervan zeggen, hoe zou zij zich houden?
Zou ze boos zijn, zou ze haar vader vertel
len, dat wij elkaar al eerder ontmoet hadden,
zou zij koud en op een afstand zijn?
Ik maakte mij geen zorgen. Ik voelde, dat
ik opgewassen was tegen elke situatie. En
ik was gelukkig. Ik ging dien avond naar
bed, als een koning.
En nu, tot mijn verbazing, ben ik ver
schrikkelijk slaperig. Ik kan mijn oogen niet
open houden. Het avontuur van vanavond
heeft mij meer vermoeid dan ik wist. Ik wil
morgen verder gaan. Goeden nacht, Bob.
Ik kan nauwelijks mijn naam schrijven. Ik
druk hem af in hoofdletters.
.Later.
Je moet weten, dat het allerwonderlijkst
is ik heb geslapen, zonder mij te bewe
gen, zonder, te droomen, tot tien uur 's mor
gens. Ik geloof niet, dat ik dat ooit in mijn
leven gedaan heb. Ik schijn gisteravond
de een of andere grenslijn in mijn leven te
zijn overgetrokken. Dat oogenblik, onder de
kaarsen, toen de groote staande klok plot
seling trilde, en ik, opkijkend, haar blik op
ving het is alles donker en fantastisch
voor mij vanmorgen, net als de kleuren van
dat huis. Ik geloof niet, dat iets er van wer
kelijk is niet de RossettS, niet dat huis,
niet die dwaze papegaai, niet dat tempera
ment en die agitatiemaar ik wil je de
gebeurtenissen in volgorde te hooren geven.
Op den behoorlijken tijd wandelde ik
langs den weg naar het huis. 't Was de al
lermooiste avond, stil als de hemel op Lo-
renzo di Credi's „Geboorte". Zóó'n stilte
heb ik, geloof ik, nooit vroeger gekend. Mijn
hakken op den weg gaven een geheimzin
nig geluid. Ik vertel je van dat stille, met
het oog op wat daarna gebeurde. Tot ik met
mijn hand aan de klink van dat hek raakte,
was ik in 'n wereld van bevroren stilte. Een
maal door het hek, brak het geblaf van de
honden alles in stukken. Ik zag de wilde
beesten niet; zij waren alle opgesloten,
maar zij maakten mij boos, zooals blaffen
de honden dat doen, wanneer je een huis
nadert. Je bent voortgewandeld, nogal in
genomen met jezelf, misschien, en met de
gedachte, dat de menschen, die je een be
zoek brengt, nogal gelukkig zijn om je tot
gast te hebben, tot die vervloekte honden ma
ken dat je je een vreemdeling en een dwaas
voelt. De voordeur ging open en Rossett
kwam naar buiten om mij tegemoet te gaan.
Er brandden lichten in de hall achter hem,
hij droeg een donkerkleurig buis en een
soort van ruime wijde broek en zooals hij
daar stond, had hij een voor een man goed
figuur. Toen ik naderbij kwam, snoof hij de
lucht weer op, alsof hij niet genoeg er van
kon krijgen, en hij strekte zijn handen uit,
de palmen naar boven, alsof hij den adem
van den wind er op wilde voelen. Ik had,
om je de waarheid te zeggen, op dat mo
ment meer sympathie voor hem dan ik het
zou hebben de rest van den avond. Daar
was de hall, met zijn witten tegelvloer en
oude donkere trap, en er op uitkomend een
zitkamer met vensters, die uitzien op de heu
vels. De deur tusschen de hall en de zitka
mer was open. Er was een lamp in de hall
en een tweede in de kamer er achter, maar
zij gaven zeer onvoldoende licht en ik kan je
onmogelijk laten voelen hoe echt-or.behaag-
lijk ik mij voelde, of je een geschikte reden
er voor geven. Het lag misschien aan de
tamelijk muffe, schimmelige geur, die er
hing, en toch vreemd, tegelijk daarmee
scheen er veel tocht te zijn, gordijnen wap
perden, er kraakte wat, een verre deur sloeg
dicht, maar, ondanks dat, was er geen fris-
sche lucht.
De zitkamer heelemaal in half-donker
waar we binnen gingen, was vol van
ouderwetsche dingen. Je kon je er bijna niet
bewegen daardoor oude fotografieën,
oude albums met vervelend-uitziende ban
den, oud porcelein en kleine oude doozen.
Het karpet en het behangsel waren ver
kleurd en zagen er in dat schemerige licht
aUanl 522.'Hd karPct v^e dun
knnH nnlof a wl stcenen vloer, die
koud opgaf, door het karpet heen. Een klein
sissend vuurtje in de haard.
O, Robert, ik weet het niet, ik kan deze
hïïS?-" beschrj|y.en- 't Is «n schilders-
beschrijving, en schijnt toch alle hoofdza
ken te verwaarloozen. In ieder geval waren
wij daar alleen met ons beiden en wij liepen
naar het raam, bleven er voor staan ten
zeer pijnlijke vijf minuten volgden, en nie
mand van ons zei een woord. Wij stonden
vlak naast elkaar zijn schouder raakte
den mijnen. Ik ben bang, dat ik een soort
van physische vrees voor hem had. Hij leek
zoo breed en dik en sterk. Het was, alsof
hij mij met één hand kon wurgen, mij op
pakken, ka m het raam open doen en mij er
ujt gooien, lot op de hei. Ik voelde, da', nu
hij mij daar bij zich had, hij eenvoudig gru
welijk het lana had
In ieder geval zei niemand van ons een
woord. Ik ben in den regel niet verlegen,
maar ik kon ook maar niets bedenken, wat
ik zeggen kon. Tenslotte kwam tot mijn
groote opluchting een groote magere vrouw
binnen, met het gezicht van een uitge
hongerd schaap, en vlak achter haar, Jean.
Weer die vreeselijke overweldigende agita
tie. De kamer draaide vóór mijn oogen, het
uitgehongerde schaap rende het vuur in,
Rossetts vloog naar het plafond. Maar ik
werkte het weg, ik wist, dat ik niets moest
laten merken, dat, indien ooit in mijn leven,
ik thans kalm moest zijn. Zij was, zeer een
voudig, in het zwart gekleed. Ik werd het
eerst voorgesteld aan het schaap, miss Ros
sett, Rossett's zuster. Zij blaatte, en toen
kwam het oogenblik. Jean had, natuurlijk,
niet gedroomd dat ik het zou zijn. Toen zij
mij herkende, beefde haar hand een oogen
blik in de mijne. Zij gaf geen ander teeken.
Zij ging achteruit en kwam in de schaduw
terecht.
