10b 1 f 11 1 t /ui F—y- MODE-TIPS OM ZELF TE MAKEN. VAN ALLES WAT! THEEVISITE. De vrouw, die haar aard niet verloochende. HARRIOT HUNT. VERSCHILLENDE MOTIEVEN. HET MENU VOOR DE HEELE WEEK. ONS WEKELIJKSCH KNIPPATROON. w S De heéle winter hebben de mode-huizen koortsachtig gewerkt om de voorjaars snufjes maar trjdïg te kunnen brengen en thans al is het nog guur en kil zien we overal in de etalages de eerste lichte japonnetjes en hoedjes. We zullen ons allereerst met de hoedjes bezig houden. Zoowel de model len, die in het gezicht worden getrokken en die, die het voor hoofd vrij laten, zal men zien. Iedere vrouw moet zelf kun nen beslissen, welk model het beste bij haar gezicht en type past. Over het algemeen zijn het de rimpellooze jonge ge zichtjes, die de madonna-hoed jes kunnen dragen; terwijl oudere trekken de beschuttende schaduw vragen van het diep in het gezicht staande hoofd deksel. Het lakstroo zal men voor de vroege voorjaarshoedjes veel zien en vooral in de kleuren donkerblauw en zwart. Ook de kleine afstaande voiletjes zal men nog dragen. Voor gekleede middag- en theaterjurken ziet men de com binatie van twee stoffen. Soms is het bovenstuk van een ander materiaal; soms ook de mou wen en de ceintuur. Heel vaak ziet men ook op een donkere rok een lichte kazak dragen, knoopen, ceintuur en strik zijn dan weer donker. De kazaks zullen zich ook dit voorjaar glorieus handhaven. En dat zal niemand spijten, want allerlei te kort geworden jurkjes kan men omtooveren tot een modi- euse kazak. De schouders blijven een 'ietsje geaccentueerd; de exces sen, die men verleden jaar zag, zijn echter verdwenen. Over het algemeen zal de mode zeer vrouwelijk en gra cieus zijn; gelukkig hebben de mode-ontwerpers ingezien, dat de vrouw zich prettiger en behaaglijker voelt in rui- schende vrouwenkleeren. dan in de manne lijke kleeding, die eenige jaren geleden op geld. deed. JEANNE DE FL. Lous was een charmante vrouw, een goede huisvrouw een ideale echtgenoote. Haar kleine huis was kraakhelder. Toen ze haar vriendin de zilveren schaal met sandwiches overreikte zei ze; „Peter heeft me uitgenoodigd morgen thee bij hem te komen drinken". Kea zag haar vragen aan: ;,Ga je?" „Ik weet het nog niet", zei Lous na denkend, „sinds ik getrouwd ben, heb ik nog nooit geflirt. Ik was alleen maar huis vrouw, heb stof afgenomen, gewasschen, knoopen aangenaaid, enz. Het lijkt me wel eens prettig in een schilders-atelier onder mooie schilderijén te zitten, me het höf te laten maken en te hooren, dat ik jong en mooi ben". „Als men een kunstenaar bezoekt, moet men er rekening mee houden „Hij wil me zijn schetsen uit China' laten zien", zei ze. Het atelier lag verschrikkelijk hoog. Peter opende de deur, kuste haar smalle hand, be wonderde haar nieuwe hoed, sprak over haar leuke japon, haar glanzende haar en zei ai die kleine vleiertjes, die men tegen de mooie vrouw zegt, die voor het eerst op visite komt. Lous is een beetje onzeker, drinkt groene likeur uit een blauw glaasje, bewondert de Chineesche schetsen, die haar eigenlijk heelemaal niet bevallen. Eigenlijk vindt ze ook de stalen meubelen niet mooi en de lakroode vloerbedekking; maar Peter is een kunstenaar en dus vindt Lous alles origineel en interessant. „Mag ik u nu een oogenblikje alleen laten, om thee te gaan zetten?" Lous zou graag helpen; maar Peter legt zijn handen op haar schouders: „Nee, ik wil u bedienen. Blijf hier nu rustig even zitten en denk vijf minuten aan me". Lous is alleen; als een vrouw alleen op een man wacht, poedert ze eerst haar neus. Dan streept ze haar lippen een weinig aan. Lous heeft maar een dun laagje poeder op haar neus gesmeerd, als ze met een auto matische huisvrouwenbeweging over het randje van de tafel wrijft. Verschrikt kijkt Ze naar haar vinger. Die is zwart. Lous kijkt op. Gluurt in een hoekje achter een Stoel en schrikt. Deze kamer heeft in weken geen beurt gehad. Plotseling staat ze in de keuken. „Geef me direct een bezem, een stoffer en een doek!" Peter kijkt op. „Wat wilt u? Ik begrijp u niet?" Haar oogen fonkelen; ze ziet er betoove- rend uit. „Wat is er te begrijpen? Het is hier smerig. Ik zal hier even een beetje oprui men". En reeds heeft ze kast opengetrokken en er een bezem uit gehaald. „Het is een schan daal zulke oude bezems te hebben. Daarvoor wilt u zeker geen geld uitgeven!? Bezit u een stofzuiger?" Besluiteloos schudt Peter het hoofd. „Maar willen we niet eerst thee drinken?" Lous is niet van haar besluit af te brengen. „Dat kan ik niet in een smerige om geving. Geef me een kiel en een doek over mijn haar", zegt ze en eer de verschrkte /chlder er erg in heeft, heeft ze haar jurk uit, de kiel aan en een doek om haar haar gebonden. Ze commandeert verder: „Loop even naar de winkel en koop een stuk zeep, een kilo soda, een dweil en een boender. Maar een beetje vlug!" En reeds Is Petér buiten de deur gezet. Een oogenblik overlegt hij wat te doen, dan gaat hij zoet zjjn boodschappen doen. Als hij terugkomt, kan hij zjjn oogen niet gelooven. Lous heeft het atelier leeggeruimd en knielt op de natte grond. „Kunnen we niet naar een restaurant gaan?" vraagt Peter. Maar Lous schudt energiek haar kopje, dat er met de bonte boeren zakdoek aller liefst uitziet. „Ik ga hier niet weg, voor het' er een beetje behoorlijk uitziet. Ik kan u toch niet in die vuile rommel laten zttten". Plotseling ging de bel over. Peter gaat naar de deur. Hij is een beetje onrustig. Pete;- opent; voor de deur staat de echt genoot van Lous. „Ik kom mijn vrouw halen", zegt hij woedend. Peter stottert iets van een vergissing. „Ik geef u mijn eerewoord „Met uw eerewoord heb ik op het oogenblik niets te maken. Ik zal de woning doorzoeken. Mijn vrouw moet hier zijn". Hij duwt ,de schilder op zij, loopt het atelier in. Hij blijft staan. „Hebt u groote schoon maak?" De verbaasde echtgenoot ziet op elkaar gestapelde meubels, het water stroomt over de grond, in een hoek knielt een werkster, wier gezicht over de boender gebogen is. Dat wat zichtbaar is van haar, drukt zelfs in de rokplooien er stoïcijnsche onverschiligheid uic voor deze dramatische scène. De man trekt opgelucht de deur achter zich dicht. Peter loopt op Lous toe. Ze glimlacht naar hem op. „Dweil even het water op, we moeten nog klaar komen!' DINA VAN Z. Vrouwen zijn geboren artsen. Ze bezitten een natuurlijke invoelingsgave en een aan geboren instinct voor het wezen en de wer king der verschillende ziekten. Sinds de vroegste tijden hebben vrouwen zich met groot succes aan de medische studie gewijd. Sinds, 1600 jaar geleden, Nikarete gekozen werd tot arts voor het volk deze vrouw had geheel haar reusachtig vermogen in dienst van de geneeskunde gesteld en dui zenden armen van geneesmiddelen uit haar laboratorium voorzien zjjn er een heele reeks beroemde vrouwelijke doktoren ge weest, die de edele geneeskunde uitoefenden. Een dezer dgen is het 100 jaar geleden, dat een der grootsten onder hen, de Ameri- kaansche Miss Harriot K. Hunt, haar dok tersdiploma behaalde. Deze vrouw is een der eerste vechtsters geweest voor de vrou welijke medische studie in Amerika; door haar buitengewone begaving, door haar methoden van behandeling, die ons tegen woordig nog heel modern aandoen, heeft ze voor vele generaties baanbrekend werk ver richt. In het jaar 1805 werd miss Hunt te Boston als dochter van een reeder geboren; ze ge noot een uitstekende opvoeding en stelde reeds vroeg belang in alle problemen der natuurwetenschap; haar wensch, medicijnen te mogen studeeren, werd door haar moeder niet vervuld. Een tragisch voorval deed haar later echter toch haar wensch doorzetten; haar zuster werd zwaar ziek; de dokters konden het jonge meisje niet helpen. M'ss Harriot moest machteloos het lijden van haar eenige zuster aanzien. Ze begon inhet geheim te studeeren en daarna kreeg ze gelegenheid bij een Engelsche arts verder te gaan. Na de dood van haar moeder bezocht ze een insti tuut. In het jaar 1835 behaalde ze het dok tersdiploma. Miss Hunt hield er een andere methode op na dan de meeste van haar collega's. In tegenstelling met de anderen, zocht zjj in de eerste plaats naar de oor zaken en naar mogelijkheid om door preven tieve maatregelen de ziekte te voorkomen. Dat klinkt tegenwoordig vanzelfsprekend, maar in die tijd had men nog genoeg medici, de zich aan de symptonen der ziekte vast klampten, zonder het lichaam in z'n geheel te beschouwen. In weinige jaren was ze een der meest gezochte artsen van Boston. In 1853 ver leende de medische faculteit van Philadel- phia haar voor de tweede maal het predicaat doctor honoris causa. Ze was niet alleen een uitstekend vrouwenarts; ze was een voor vechtster voor de algemeene hygiëne, die toen nog zeer slecht was. Ze streed niet alleen voor lichamelijke hygiëne der armen; maar ook voor verbeteringen door overheids wege in de achterbuurten der Amerikaan- sche groote steden. Twee jaar lang doorkruiste ze de geheele vereenigde staten, hield lezingen, trad met ongemeene moed op tegen alle beperkingen der vrouwenstudie en vocht voor een natuur lijke opvoeding van het jonge meisje. Ze was m'sschien de eerste, die sport voor vrouwen in wilde voeren. Een vrouwenleven van zeldzame rijkdom, een mensch, die in de waarste zin des woords geroepen was haar medemenschen hei) te brengen dat alles omvat de naam van dr. Harriot Hunt. De woorden, die boven de deur van haar spreekkamer gemetseld waren„Waar heid, goedheid en liefde", hadden ook boven dit gedenk-artikel voor deze prachtige vrou wenfiguur moeten staan. MONOGRAMMEN. Vroeger was het mode het linnengoed te merkén met monogrammen. Toen kwamen de tasschen, die steeds persoonlijker werden. Maar dit voorjaar is het gemakkelijker de voorwerpen te zoeken, die geen monogram hebben, dan die wel gemerkt zjjn. Japonnen, hoeden, shawls, jumpers en pa raplu's; alles draagt initialen opgenaaid of eenvoudig opgespeld. Op alle mogelijke plaatsen valt ons oog on het monogram, dat van hout, glas metaal, galalith, schild pad of leer is. Men gebruikt het als gesp, als clip, als broche om de veeren op de hoed te bevestigen. 'Men hangt het met een ket tinkje om de hals, of draagt het, gezet in armband of ring. Men heeft zelfs een tasch in de handel gebracht, die drie afneembare monogram men had, in verschillende kleuren. De dame van 1935 schijnt groote waarde te hechten aan het vaststellen van haar identiteit; in ieder geval is ze niet bang om zich bekend te maken. Een andere nieuwigheid van de mode is, dat ze de decoratieve waarde van „spijkers- uitgevonden heeft. De nieuwste wollen voor jaarsjurkjes hebben als garneering metalen spijkertjes in verschillende grootte. RITA VAN B. We leven niet meer in de tijd, dat we angdurige handwerken kunnen beginnen. deze tijd moet alles vlug klaar zjjn wil men er de lust niet in verliezen. Het moderne ondergoed wordt gegarneerd net allerlei motiefjes. Maar hefveZr ugen er van mag niet te veel tijd kosten )nze illustratie toont een paar van derge- üke garneeringen. Daar is allereerst het Tarnltuurtje, dat afgewerkt is met een open -.oom, waaronder een klein bloemmotief^ dat gedeeltelijk 'uit Engelsch borduurwerk bestaat en gedeeltelijk opgevuld is nT??r de tweede garneering heeft 'men tule noodlg, dat onder de bovenrand gestikt in kleme driehoekjes uitgewerkt wordt. Ter voltoonng maakt men onder de driehoekjes nog eenige opgevulde cirkelmotiefjes Tenslotte nog een alleraardigste garnee- tWee rechte banoef sUkt men, naast elkaar, rechte, bandjes, die m later verwerkt op de manier, zooals op teekemng is aangegeven. Vooral dit laatste is een zeer origineele garneering. De gewoonste lingerie iXt er 'ets aparts door en wat het belangrijkste is bet werkje is gauw klaar. En dat is in rijkste Van Jagen Cn haasten het belang- MARIAN B. Zondag: groentesoep; osselappen, spruitjes, gek. aardappelen; moccapudding; fruit. Maandag: stamppot van boerenkool en gekookte aardappelen, versche worst, rijstpudding. Dinsdag: kalfslapjes, worteltjes, gekookte aard- aardappelen; fruit. Woensdag: varkenscarbonaden, savoyekool, gekookte aardappelen; maizenapudding met bessensap. Donderdag: eieren, Brusselsch lof, gewelde boter, g* kookte aardappelen; chocoladepudding. Vrijdag: gebakken bokking, stamppot van roods kool en aardappelen; roompudding. Zaterdag: erwtensoep; drie-in-de-pan. Vernieuwing in de natuur verntouwing in de kleerenkast! Dat zijn dingen, die altijd samen gaan. We geven u daarom hier een paar alleraardigste modellen; het eene Is voor jeugdige, slanke figuurtjes, terwijl het andere geschikt is voor oudere dames. No. 542: mooie japon van donkerblauwe of zwarte wollen stof, gegarneerd met wit satijn en witte knoopen. Benoodigd mate- I riaal: 3 meter van 130 centimeter breedte en 50 centimeter satijn. No. 543; aardig jurkje van soepele wollen stof; de vorm van de kraag en de sluiting op de rug zijn zeer modern. Benoodigd materiaal; 3 meter van 130 centimeter breedte. Deze patronen zijn in alle maten tegen de prijs van 0.50 cents per stuk te verkrijgen bij de „Afdeeling Knippatoonen" van de Uit geversmaatschappij; „De Mijlpaal", Postboi 175 te Amsterdam. Toezending zal geschieden na ontvangst van het bedrag, dat kan worden voldaan pe: postwissel, in postzegels of wel per poet giro 41632. Den lezeressen wordt vriendelijk verzoch bij bestelling van een der patronen duideiy) het gewenschte nummer en tevens de ver langde maat, d.w.z. boven-, taille-, heup wijdte, enz. op te geven. Gelieve verder naam en adres volledig te vermelden; men voorkomt daardoor onnoodige vertraging in de opsturing.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 12