DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN ONSTREKEN.
De Belgische Kabinetscrisis.
Saqeiiikuch 0veezicht
^Buitenland
De kieswetwijziging aan flarden gescheurd.
No. 70 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Zaterdag 23 Maart 1935
137e Jaargang
Tweede Kamer
De stemplicht blijft. - Vakvereenigingsbestuur-
ders niet uitgesloten van Staten en Gemeente
raden. - De waarborgsom wordt terugbetaald
als driekwart van den kiesdeeler wordt behaald.
Het Zuiderzeefonds aan de orde.
Ondergrondsch geknoei tegen den franc.
Naar het onbekende?
Strijd om den franc.
De taak van den opvolger.
Wat vandaag de
aandacht trekt
DE SOWJETUNIE EN DE
HERWAPENING VAN DUITSCHLAND.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 75.
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Van de belangrijke veranderingen, welke
het wetsontwerp tot wijziging van kieswet,
provinciale en gemeentewet had kunnen bren
gen, is tenslotte niets overgebleven.
Vooreerst heeft ir. Bongaerts (r.k zijn
amendement ingetrokken om voor de Tweede
Kamer-verkiezingen alleen in aanmerking te
laten komen de lijsten met de veertien hoogste
stemcijfers. (Er zijn op het oogenblik veer
tien partijen in de Kamer vertegenwoordigd.)
Aan elke lijst, welke in aanmerking zou
zijn gekomen, zou volstrekt nog geen zetel
zijn toegekend. De Kamer had reeds laten
blijken, niets te moeten hebben van zulk een
vérgaande uitsluiting van kleine partijen. Het
amendement maakte toch geen kans.
Met 44 tegen 39 stemmen heeft de Kamer
een amendement-Drees (s d.) tot afschaffing
van den stemplicht verworpen. Eigenlijk moe
ten wij schrijven niet „stemplicht", maar
„opkomstplicht", want men is niet verplicht
om te stemmen, maar om in het stembureau
té verschijnen. De voorsteller herinnerde aan
de verkiezing van Hadt-je-me-maar, een
straatfiguur, tot raadslid te Amsterdam, aan
de stichting, van de rapaljepartij te Rotter
dam. Hij herinnerde eraan, dat er bij verkie
zingen eens 171.000 vervolgingen zijn ge
weest wegens niet-voldoen aan den opkomst
plicht en dat daarop 16 000 VeroordeeTngen
zijn gevolgd. Bij de Statenverkiezingen van
1931 hebben 300.000 menschen zich niet aan
hun opkomstplicht gehouden. De heer Drees
wees op de hooge kosten, met de vervolgingen
gepaard gaande, en betoogde, dat de Kamer
zonder bezwaar den opkomstplicht zou kun
nen afschaffen, omdat deze niet behoort tot
de principieele vraagstukken, welke thans
niet. mogen worden behandeld.
De heeren Zandt (st.g.) en van den Heuvel
(a.r.) steunden het amendement, dat de hee
ren Boon (lib.), Joekes (v.d.) en Vervoorn
(platteland) echter bestreden.
Mr. Boon beschouwt stemplicht als een
aanvulling van de evenredige vertegenwoor
diging en mr. Joekes merkte op, dat zonder
opkomstplicht het naar de stembus sleepen
van kiezers door allerlei partijen weer begin
nen zou, wat hij vooral tegenwoordig onge-
wenscht achtte, nu zoovelen geneigd zijn tot
pressie en intimidatie
Minister de Wilde liet de beslissing over
het amendement aan de Kamer over.
Vóór stemden de sociaal-democraten, de
communisten, de anti-revolutionnairen, de
staatkundig-gereformeerden en de heeren
Arts (r.k.v.p.) en Sneevliet (r.s.)
Z.Exc. nam over een amendement-van den
Heuvel om het stemmen door schippers, bij
volmacht, wat te vergemakkelijken.
Bij zitten en opstaan heeft de Kamer een
amendement-de Geer (c h.) goedgekeurd, dat
voor den eersten zetel den vollen kiesdeeler
eischt. Daarmede was dus van de baan het
regeeringsvoorstel, volgens hetwelk een par
tij ten minste drie maal den kiesdeeler had
moeten behalen om een vertegenwoordiging
in de Kamer te krijgen. Minister de Wilde
maakte geen bezwaar tegen het amendement,
maar wees er toch op, dat, als de kiesdeeler
40.000 is, het zeer wel mogelijk is, dat een
groote partij, als gevolg van de berekening
met de grootste gemiddelden per zeter b.v.
38.500 stemmen betaalt, terwijl een kleine
partij met 39.900 stemmen geen zetel krijgt.
Jhr. de Geer beschouwt de grootst moge
lijke evenredigheid als een eisch van de
grondwet. Toen hij minister van financiën
was, heeft hij wel eens afkeurend gesproken
over „een beetje inflatie", door sommigen ge-
wenscht, en nu plaagde minister de Wilde
hem, zijn amendement „een beetje grondwets
schennis" noemende.
De heer Vliegen had een soortgelijk amen
dement ingediend als dat van jhr. de Geer,
maar trok het in ten gunste van het andere,
dat redactioneel beter was.
De minister heeft overgenomen een amen
dement-Vliegen om de waarborgsom van
250 per kieskring aan een partij terug te
laten betalen, niet eerst als zij den vollen
kierdeeler haalt, maar reeds als zij drie kwart
van den kiesdeeler aan stemmen krijgt De Ka
mer heeft den aldus gewijzigden eisch van 'n
waarborgsom met 74 tegen 11 stemmen goed
gekeurd. Tegen stemden de communisten, de
staatkundig-gereformeerden en de heeren
Arts, Sneevliet, Lingbeek (h.g.) en yervoorn.
De communist De Visser verzette zich tegen
de bepaling, betoogende, dat een storting
van J 4500 voor alle achttien kieskringen
moeilijkheden zou geven, en zeggende, dat,
in tegenstelling tot sommige geruchten, zijn
partij arm is als een kerkrat. Volgens minis
ter de Wilde kan een serieuze partij dat be
drag wel opbrengen.
De heer Vliegen had een amendement voor
gesteld om de bepalingen te schrappen, wel
ke bestuurders van vakvereenigingen van
overheidspersoneel zouden uitsluiten van het
lidmaatschap van Provinciale Staten en ge
meenteraden.
De heer De Visser bestreed de voorgestelde
uitsluiting, wijzende op zoovele andere onge
rechtigheden op dit gebied, b.v. personen, die
van hun wetenschap, als raadslid verkregen,
profiteeren om in grond te speculeeren, enz.
Mr. Westerman zag in deze dingen echter
juist aanleiding om de uitsluiting te verdedi
gen als een eersten stap, welke door andere
zou moeten worden gevolgd. Z.i. konden zul
ke vakvereenigingsbestuurders in Staten en
raden niet onafhankelijk over personeels
vraagstukken beslissen. Zoo dacht ook mr.
Boon (lib.) erover.
Maar ir. Bongaerts kwam verklaren, dat
zijn fractie voor het amendement-Vliegen
was. En mr. Joekes verrastte velen door zich
als een tegenstander van de uitsluiting te
ontpoppen. In „De vrijzinnig-democraat",
heeft een artikel ten gunste van de uitsluiting
gestaan, waarin werd verteld, dat een be
stuurder van een ambtenaarsorganisatie als
wethouder van Sociale Aangelegenheden
aan het georganiseerd overleg moest deelne
men. Natuurlijk kwam hij zoo in een scheeve
positie. Maar mr. Joekes was het met den
schrijver van dat artikel, den heer A. Kooi
man, niet eens en merkte op, dat dit geen
argument was voor uitsluiting, maar alleen
een reden om dien wethouder een andere por
tefeuille te geven Oe redactie van het regee
ringsvoorstel was zoo ruim, dat, gelijk de
heer Qrees deed uitkomen, bestuursleden van
de maatschappijen tot bevordering van de
pharmacie en van de geneeskunst geen raads
lid zouden kunnen zijn, omdat ook gemeente
apothekers en -dokters tot die organisaties
behooren. De minister zette nog uiteen, dat
hij geen minderwaardig cachet op vakvereeni
gingsbestuurders had willen drukken, maar
dat zoo iemand als raadslid het b.v. niet licht
zou wagen om met zijn stem den doorslag te
geven bij een salarisverlaging. Daar zijn
voorstel intusschen toch geen kans had, trok
Z.Exc. het, op raad van jhr. de Geer, in.
Eigen'ijk was dit de overneming van het
amendement-Vliegen.
Met 52 tegen 30 stemmen heeft de Kamer
een amendement-de VriesBruins (s.d.) ver
worpen om te schrappen de uitsluiting van
echtgenooten van uitgeslotenen.
Mevrouw Bakker—Nort (v.d.) ondersteun
de dit amendement, maar de meerderheid
was het eens met den minister, dat in dit op
zicht man en vrouw één zijn. Vóór stemden
de sociaal- en vrijzinnig-democraten, de
communisten en de heer Sneevliet.
Woensdag komt het wetsontwerp in stem
ming. De Kamer heeft er weinig gewichtigs
aan heel gelaten. Minister de Wilde is den
laatsten tijd niet gelukkig Eerst de historie
met artikel 126 der ambtenarenwet. Nu de
ontzieling van dit voorstel.
Minister van Lidth de Jeude neemt voor 't
eerst aan t werk der Kamer deel. De begroo
ting van het Zuiderzeefonds legt hem dien
plicht op.
Ir. Bongaerts begon zijn rede met de op
merking, dat hij liever had gewild, dat 's mi
nisters eerste boodschap prettiger was ge
weest dan de tijding, dat er twee millioen
van de begrooting wordt afgenomen, omdat
de noordoostelijke inpoldering wegens de
noozakelijkheid van bezuiniging voorloopig
niet doorgaat.
Minister v. Lidth de Jeude trachtte te glim
lachen, maar het lukte hem niet goed De
heeren Duymaer van Twist (a.r.), Louwes
(lib.), van Voorst tot Voorst (r.k.) en Ebels
(v.d.) gaven ook uiting aan hun telurstel-
ling. De heeren Louwes en Jibels wezen er
op, dat het inzonderheid een strop is voor de
bevolkingen van Zuid-Friesland en Noord-
Oost-Overijsel en dat men die schadeloos
moet stellen. In dit verband pleitte de heer
Louwes voor grondverbetering, afwatering
en ruilverkaveling en de heer Ebels voor we
genaanleg.
Verscheidene sprekers vroegen, wat er voor
nieuws in den financieelen toestand was ge
komen, sedert de regeering de begrooting had
ingediend met den post van twee millioen.
En zij merkten op, dat de reorganisatie van
de directie der Zuiderzeewerken en de onder
brenging van de resten daarvan bij den Rijks
waterstaatsdienst niet duiden op een spoedi
ge voortzetting der werkzaamheden.
Wat de gronden in de Wieringermeer be
langt, wenschten de heeren Louwes en Lo
vink (c.h.), dat de regeering ze in erfpacht
zal geven aan gebruikers, met een afkoopba-
ren canon, omdat men, zooals dr. Lovink het
uitdrukte, zoo spoedig mogelijk af moet van
de bewerking van den grond met machines
en werkvolk, de methode gevolgd, zoo lang
de grond door het Rijk wordt bewerkt. Dr.
Lovink betoogde ook, dat de tuinbouw, die
het in Noordnol land niet kan volhouden,
naar de Wieringermeer moet kunnen afvloeien
om het daar met den graanbouw te probee-
ren. Daarom bepleitte hij uitgifte ook van
kleinere landerijen dan van 20 H.A.
Baron van Voorst tot Voorst sprak zijn
voldoening uit over de instelling van de
pachtcommissie onder voorzitterschap van
den burgemeester van Alkmaar, den heer
Van Kinschot, waardoor de belangen van
pachters en verpachter in evenwicht worden
gehouden en sociale rechtvaardigheid be
tracht wordt.
(Van onzen Brusselschen correspondent).
Hoewel het best zou kunnen ge
beuren, dat de Belgische kabinets
crisis na het verschijnen van dit
nummer opgelost is, meenen wij
toch, dat onderstaand artikel, van
de hand van onzen eigen Brussel
schen correspondent, belangrijk ge
noeg is, om het op te nemen, omdat
men door het te lezen een beteren
kijk op den geheelen toestand krijgt.
Dinsdagmiddag heeft de Belgische regee
ring ontslag genomen. De tekst van de mede-
deeling, die door den aftredenden eersten-
minister in de Kamei werd gedaan tot
verrassing van iedereen, het dient gezegd,
want het geheim was goed bewaard hebt
u reeds gelezen. De premier zei dat, ondanks
den voortdurenden ernstigen financieelen
toestand, waarin het land verkeerde, de
regeering het verirouwen niet heeft gekre
gen, waarop zij aanspraak kon maken en dat
zelfs een gedeelte van de meerderheid in ge
breke bleef. Bovendien heeft de oppositie een
onrechtvaardige en trouwelooze campagne
gevoerd om systematisch alle vertrouwen te
ondermijnen. Daarom neemt de regeering
ontslag, na eerst nog de maatregelen te heb
ben getroffen, die noodig waren om het
wegvloeien van de kapitalen tegen te gaan
en ook om de speculatieve aankoopen van
buitenlandsche gouddeviezen te verhinde
ren. door de invoering van de wisselcon
trole.
Het ontslag van de regeering is in de on*
wikkeling van de Belgische politiek een dra
matische gebeurtenis, die in geheel het land
een diepen indruk heeft gemaakt, en die de
deur opent naar het onbekende. Dat is het
ernstige van de zaak. In politieke kringen
is de indruk, dat de regeering den strijd
tegen de den franc ondermijnende krachten
op weinig moedige wijze heeft opgegeven.
Vele leden van de meerderheid gaven in de
wandelgangen van de Kamer als hun mee
ning te kennen, dat zij liever hadden gezien
dat de regeering drastische maatregelen nam
om al de ondermijners van den franc aan
banden te leggen dan dat zij er het bijltje bij
neerlegde. Sommigen waren zelfs van oor
deel, dat zij eenvoudig he' parlement voor
een zeer langen tijd had moeten naar huis
zenden en regeer en, krachtig en zonder scru
pules, in het belang van de groote meerder
heid van het volk Dit toont aan hoe ver men
hier reeds is gekomen in de politieke ontwik
keling.
Een paniekstemming.
Politieke lafheid schijnt men intusschen
moeilijk ten lasie van Theunis en zijn mede
werkers te kunnen leggen, want de toestand
was op bet einde van de vorige week bij
zonder ernstig geworden. In den loop van
de week is niet minder dan 600 millioen
franc kapitaal uit het land gevlucht, waarvan
niet minder dan 250 millioen franc den vori-
gen Zaterdag Dien dag de Belgische mi
nisters vertrokken 's namiddags naar Parijs
om er te onderhandelen was er een ware
paniek ontstaan, niet alleen aan speculatieve
zijde, maar bij al wie handel drijft met het
buitenland. Het peil was bereikt waarop het
publiek niet rustig meer redeneert, maar op
genomen in de algemeene angststemming, op
hol slaat. Toen Maandagmorgen de decreten
nopens <ie wisselcontrole in een speciale edi-
tie van het Staa'sblad verschenen, was de pa
niek geremd. Het feit op zich zelf dat erJets
kraentigs was gedaan, stemde het publiek
rustiger. Wie de week wou beginnen met
het vaste voornemen zich te ontdoen van
zijn francs, stond voor gesloten loketten.
Dinsdagmorgen reeds stond het besluit tot
ontslag van de regeering vasi. Het werd
genomen in den kabinetsraad, waar de resul
taten werden besproken van de besprekingen
te Parijs. De heer Gutt minister van Finan
ciën in het afgetreden kabinet, heeft des
avonds medegedeeld, dat zij naar Parijs zijn
geweest om den toestand en de moeilijkheden
in België uiteen te zetten, maar dat op dit
oogenblik de invoering van de wisselcon
trole reeds besloten was. De bedoeling was
niet om van Fransche zijde financieelen steun
te krijgen, want practisch is de positie van
de Belgische Nationale Bank sterk genoeg
om het hoofd te bieden aan alle manoeuvres
tegen den franc, doch wel om maatregeien te
krijgen tot de zoo dringende verruiming van
'het afzetgebied van de Relgische industrie
en van den handel. De Fransche ministers
hebben de moeilijkheden begrepen en hel>
ben spontaan de hulp voorgesteld van de
Bank van Frankrijk. Deze w^rd echter niet
gevraagd en economische voordeelen aan
België, waarvan onmiddellijk ook andere
landen, zooals Duitschland, zouden hebben
genoten, kon de Fransche regeering, in haar
huidige moeilijke omstandigheden, niet toe
staan In dit opzicht is dus het bezoek aan
Parijs nogal een mislukking geweest.
Toch is dit niet de oorzaak van het aftre
den van de regeering. Deze vindt haar ver
klaring in de ondergrondsche werking, die
sedert weken van duistere zijde tegen den
franc werd gevoerd. Men is zelfs zoover ge
gaan te beweren, dat in den schoot var de
regeering enkele personen waren, die onder
gronds en op onbeschaamde wijze voor de
valuatie ijverden. Om deze reden ware het
ook wel beter geweest, dat de regeering
ieder zijn verantwoordelijkheid had laten
opnemen. Het is ongehoord, dat leden van
de meerderheid de regeering in den rug
schoten, en dat nog wel voortdurend. Door
ontslag te nemen heeft minister Theunis
hieraan een einde willen maken. Het is niet
uitgesloten dat. naar een gebruik dat reeds
meermalen is gebleken, achter de schermen
reeds onderhandelingen hebben plaats gehad
om een combinatie in de plaats te stellen, die
sterker zou zijn voor de verdediging van
den fanc. In dezen °;eest wordt nu reeds ge
sproken over een ariepartijdige regeering,
dus met deelneming van de socialisten. Met
het oog op den politieken heksenketel kan
men alles mogelijk achten, maar als men
rekening houdt met de politieke omstandig
heden dan is daar niet zooveel kans voor
De socialisten hebben op alle tonen gezon
gen, dat alleen door het pian van den arbeid
redding kan worden gebracht, en men kan
zich niet goed voorstellen, dat nu een ander
liedje zou worden aangeheven. Wat het meest
tot uiting komt is de eisch tot handhaving
van de goudwaarde van den franc. Dat
eischt de openbare meening. De dubbelzin
nigheid van de socialisten op dit punt is ook
een belemmering voor hun medewerking aan
een nationale regeering. Vandervelde heeft
nochtans verklaard dat devaluatie van den
franc uit den booze moet worden geacht.
Ongetwijfeld zal de Koning slechts op
dracht geven voor samenstelling van een
nieuw kabinet aan een formateur, die op
breede basis rondom zich krachten weet te
scharen van alierbest gehalte waarvan een
zoo groot piestige uitgaat, dat vei trouwen
ontstaat. Het is echter moeilijk deze krachten
te vinden. Had de regeering de deviezencon-
trole niet ingevoerd, dan had men zich met
angst mogen afvragen welke toestand er
zou ontstaan zijn door haar ontslag. Wie de
opvolger van Theunis ook moge zijn, men
mag het nu reeds als vaststaand beschouwen,
dat hij eveneens met volmachtsbesluiten zal
moeten te werk gaan. En het is de vraag of
deze volmacht nu niet verder zal moeten
strékken, ten einde alle ondergrondsch ge
knoei in de kiem te kunnen stikken.
Bij de beoordeeling van den toestand in
België moet men nooit uit het oog verhezen,
dat reeds in 1926, bij de stabilisatie van den
franc op zijn huidige waarde, honderdduj
zenden werden verarmd. Nieuwe maatrege
len, die nogmaals de waarde van den franc
zouden verlagen, zouden andermaal het
zelfde gevolg hebben. Intusschen worden de
lasten van de schatkist steeds grooter en is
het de vraag, wat dit alles voor gevolg zal
hebben met het oog op ae begrooting. Wat
men verwacht in breede kringen, is een op
heldering van den toestand, waardoor meer
zekerheid zal ontstaan, een opflikkering van
nieuw vertrouwen en daardoor is de alge
meene toon toch nog optimistisch.
1 -- I—I - I I
„Al weer zoo'n strooibiljet! Al weer
zoo'n stuk papier!"
Het zoontje speelt er mee! Dat 's 't nut,
winkelier!
De Belgische kabinetscrisis. tDag.
Overzicht).
Italië zendt aan den Volkenbond
een nota, waarin het wil onderhan
delen met Abessinië. (Buitenlandj.
Prof. Dr. Otto Lanz f (Binnen
land).
Werkkampen voor jeugdige werk-
loozen. (Binnenland).
Uitverkoopen en opruimen in het
winkelbedrijf. (Binnenland).
De tweede Statendam wordt in
Nederland gebouwd. (Binnen'and).
Uit het parlementaire leven. Vrti-
kelen).
Alexander Mois6i f. (Tooneel).
Alkmaarsche middenstanders over
treden de loterijwet. (Rechtszaken).
De 150.000 drachtige koeien zijn
noodeloos afgeslacht.
(Zie verder eventueel laatafe
berichten.)
STAATSSECRETARIS HULL OVER
DE EUROPEESCHE PROBLEMEN.
Staatssecretaris Huil van Amerika is
gisteren door vertegenwoordigers van
de pers geïnterviewd over de gebeurte
nissen der laatste dagen in Europa.
Huil verklaarde daarbij:
De regeering volgt op het gebied van
lraar buitenlandsche betrekkingen haar
gebrujkelijken, volstrekt normalen
koers. De gebeurtenissen in Europa
worden door haar vanzelfsprekend met
de uiterste zorgvuldigheid waargeno
men. Het staatsdepartement is zich er
van bewust, dat de toestand moeilijk is
en dat het Amerikaansche publiek be
zorgd is over de ontwikkeling in Euro
pa. Gelijk een ieder bekend is hebben de
Ver. Staten steeds de meening aange
hangen, dat de basis waarop een wer
kelijk duurzaam vredesgebouw alleen
1 worden opgericht bestaan moet in
verdragen.
Voortgaande wees Huil er op, dat al
diegenen, die gelooven aan de vreed
zame bijlegging van conflicten van
allerlei aard, toenemende bezorgdheid
gevoeld hebben tegenover optredende
neigingen om zich aan de verplichting
tot nakoming van de verdragen naar
den geest en naar den letter te onttrek
ken.
De Staatssecretaris is van meening,
dat de moreele invloed der Ver. Staten
en der Amerikaansche bevolking steeds
moet trachten de nakoming der verdra
gen te bevorderen.
Hij wees er op, dat in Europa op het
oogenblik een streven aan het werk is
om een vermindering tot stand te bren
gen van de in den laatsten tijd opgetre
den spanningen. De Amerikaansche re
geering zal dit streven nauwkeurig vol
gen in de hoop, dat het doel, n.1. het tot
stand brengen van algemeene kalmee
ring succes zai hebben.
In een artikel, gewijd aan de bewapening
van Duitschland, schrijft de Prawda:
Oorlog voor een hernieuwde verdeeling
van Europa wordt opnieuw te Berlijn bepleit,
waar me neen revanche wil voor de neder
laag van 1918. De ongerustheid, welke in de
meeste landen van Europa heerscht, wordt
met name verklaard door het verlangen naar
een revanche van het derde Rijk, dat onder
den dekmantel van „internationale recht
vaardigheid" zich inderdaad gereed maakt
voor den strijd ter overheerscning van de
volkeren van Europa. De ongerustheid, welke
de bewapening van Duitschland, in Frank
rijk, Italië, Tsjecho-Slowakije, Roemenië en
Zuid-SIavië verwekt, is maar al te zeer ge
grond. Den oorlog, welken het Duitsche im
perialisme onderneemt en zijn bedreiging van
alle volkeren van Europa, die naar vrede
streven, eischen buitengewone waakzaam
heid. Wie kan zeggen, waar, op welk punt
van Europa de brandstichters van Europa
zullen beginnen? Te oordeelen naar de Fran
sche pers maar ook van die in de meeste door
den drang naar revanche van het Dered Rijk-
bedreigde landen, wordt de noodzakelijkheid
van beslissende en prompte acties voor waar
borging van vrede en veiligheid en weder-
zijdschen bijstand het algemeen erkende plat
form voor de organisatie van den weerstand
tegen de aanvallers, ongeacht de vraag waar
en van waar zij hun slagen zullen toebren
gen.
