s 8 GRATIS n pracht wrijfdoek bij PELI -WRIJFWAS HET GEHEIMZINNIGE LANDHUIS Stad en Omgeving. Jladioprjjqtamma Jeuiiieton De Lcmdbouwhoogeschool krijgt een Aula, j SANEERING EN ORDENING IN DE TABAKSBRANCHE. Openbare vergadering van den Alkmaarschen bond van sigaren winkeliers. (Van onzen reisredacteur.) Een lang gekoesterde wensch in vervulling. Overdracht in tegenwoordigheid van de Koningin. Architectonische eenheid met bibliotheek. Pelt ('n Erdal-productbrengt zonneglans en dennengeur in huis! GEMEENTELIJKE RADIO DISTRIBUTIE. !fieoüUiciaal 'flieums DE RIJP GROOTSCHERHER NOORDSCHARWOUDE URSEH Onder de circa vijftig aanwezigen in de groote zaal van De Unie bevonden zich gis teravond ook een paar dames, mede belang stellende in en -hebbende bij de saneering en ordening in de tabaksbranche, over welk on derwerp de heer W a t e r m a n uit Gronin gen zou spreken. Na het verstrijken van het beruchte kwar tiertje dat al mooi op weg was een half uur te worden sprak de heer F. Rempt als voorzitter een openingswoord. Hij be treurde het, dat er zoo weinig Alkmaarders waren, overigens was hij over de opkomst wel tevreden. De heer Waterman sloot zich aan bij de klacht van den voorzitter en sprak er zijn afkeuring over uit, dat zoovelen afwezig ble ven, waar het hier gaat om hun boterham. Hij herinnerde aan het woord van minister Verschuur, dat het jammer is, dat niet alle winkeliers zijn georganiseerd. De machtsvor ming der andere klassen dwingt ertoe daar iets tegenover te stellen. Op den plicht tot organisatie ging spr. na der in, erop wijzende, dat er verschillend ge tinte vereenigingen zijn. Hij Juichte 't toe, dat de plaatselijke vereenigingen meermalen sa menwerken, hoewel -men moet bedenken, dat slechts in groot landelijk verband iets van belang kan worden bereikt. De kleine, niet bij een grooten bond aangesloten vereeni gingen hebben daarbij geen stem in het kapit tel. Het is gelukkig te achten, dat in dezen crisistijd de banderollebescherming is geko men. Langzaam maar zeker zouden ook zelfs in de kleinste plaatsen de zoogenaamde bok sers hun intrede hebben gedaan. Vooral de verkoop van sigaretten is er door gestegen en uit die meerdere ontvangsten kan gemakke lijk de bondscontributie worden betaald. Een ander kwaad in de tabaksbranche zit in de venters, die men allerwege aantreft en over wier concurrentie veel wordt geklaagd, Ook op het platteland. Voorts had de zaak der loterijen welke men ook in Alkmaar heeft gehad sprekers aandacht. Volgens de loterijwet waren de ondernemers niet strafbaar, omdat zij er een „foefje" op hadden door de bepaling, dat ook niet-koopers een lot konden krijgen. Ech ter de overtreding van de tabakswet bracht hen voor de rechtbank, en zij traden steeds brutaler op, totdat eindelijk na een zevental maanden vanuit Den Haag aan de belasting ambtenaren en de justitie gelast werd in te grijpen. Spr. vertelde hoe en wat er in dezen gebeurde in Groningen en wekte op zich zoo noodig daarop te beroepen. Komende tot de ordening in de tabaks branche, zei spr., dat men gegronde hoop mag koesteren op goede resultaten van de nog aanhangige besprekingen over deze kwestie. Hij ging na hoe de vereemging te Groningen den spits afbeet en met een uitge- werk voorstel kwam op een in Amsterdam gehouden vergadering van voorzitters van vereenigingen in de tabaksbranche. Spr. memoreerde een tweetal artikelen in 't vakblad en merkte op, dat de kwestie nog in een beginstadium verkeert en voor de mees ten nog geheel nieuw is. Het is een tasten en zoeken om hetgeen in de maatschappij is kapotgeslagen weer te herstellen. Men wijst hierbij meermalen op het vroegere gilde- wezen, maar, zei spr., naast de hiermede ge schapen ordening brachten zij ook stands- egoïsme. Na de gilden kregen we den vrij handel en in onze dagen roept men weer om ordening in den geest van het werk der git den. Persoonlijk voelde spr. meer voor de vrijheid. De toestand is thans echter zóó, dat spr. erkende, dat de tijdsomstandigheden nopen tot buitengewone maatregelen, die moeten blijven gelden zoolang de huidige toestand blijft. Spr. verdedigde regeerings-tusschen- komst o.a. met erop te wijzen, dat op velerlei terrein toch bijzondere maatregelen zijn ge nomen (contingenteering enz.), ofschoon de regeering in principe vóór vrijhandel is. Verschillende organisaties in den tabaks- handel hebben al hun medewerking toege zegd om tot ordening te komen. Spr. deelde mede, wat er in dezen tot nu toe is gebeurd. er den nadruk op leggende, dat de bespre kingen nog gaande zijn Intusschen mag men op goeden afloop hopen. Van eischen voor vakbekwaamheid en solvabiliteit wilde Spr niet veel weten, omdat men eventueele voorschriften in dezen vaak vrij gemakkelijk kan ontduiken. Ook een ves tigingsverbod lachte hem niet toe. Een goed voorbeeld inzake ordening gaf Oostenrijk: men nam daar van hoogerhand pas maatregelen, toen een grpote meerder heid dér belanghebbenden erom vroeg. Als eerste maatregel kwam er een vestigingsver bod en toen bleek, dat enkele groothandela ren tevoren tal van zaken hadden opge richt, die zij daarna dachten over te plaat sen, werden ook daartegen maatregelen ge nomen, zoodat bedoelde zaken moesten wor den opgeheven. Spr. gaf een uiteenzetting over het Oostenrijksche vestigingsverbod, waarbij voorzorgen zijn genomen tegen niet gced-overdachte afwijzing van een verzoek om toelating van een nieuwe zaak. Plaatse lijke vereenigingen geven advies, met recht van beroep op een andere instantie. Dat is het wat we in ons land ook moeten hebben De crisis, die helaas de koopkracht vermin dert van zoovelen, brengt meerderen ertoe zich te werpen op de tabaksbranche en dit is oorzaak, dat „de een met den ander kapot zal gaan", als er geen maatregelen tegen genomen worden. Dit is ook een groot be lang voor den groothandel en de fabrikanten. Spr. eindigde met een ernstigen aandrang tot organisatie als de beste maatregel tot het verkrijgen van een gezond bedrijf. de vergadering op de gebruikelijke wijze. Toen in 1926 te Wageningen het feit her dacht werd van vijftig jaren rijkslandbouw- onderwijs in Nederland, is een fonds bijeen gebracht, om aan dit feit een blijvend aan denken te geven, teneinde uitdrukking te ge ven aan de dankbaarheid van de velen in Nederland en de Koloniën, die hier hun op leiding hadden genoten. Besloten werd, van dit fonds, dat ongeveer 100.000 groot was, een aula te stichten ter vervanging van het gebouw, dat reeds jaren als hulp-aula in gebruik was. In het bestuur van dit aulafonds namen .zitting de heeren dr. F. E. Posthuma, J. Sibinga Mulder, dr. V. R. IJ Croesen, J. Schuit en ir. J. N. Smit. De landbouwhoogeschool moest zich tot nu toe behelpen met een hulp-aula, waartoe gebruikt werd een eenvoudig gebouw met een zichtbare houten constructie, dat bestemd was voor le jaars leslokaal. Deze hulp-aula was wel voldoende, maar de ruimte was er wat klein. In plaats van de 200 tot 250 per sonen van thans, zal de nieuwe aula er straks een 500 kunnen bergen. Ook voor bijeen komsten, die niet in direct verband stonden met de hoogeschool, werd de hulp-aula ge bruikt. Zoo werden er steeds de periodieke landbouwdagen gehouden. Dat zal ook na de ingebruikneming van de nieuwe aula zoo blijven, want het straks in gebruik te nemen gebouw is uitsluitend bestemd voor plechtige bijeenkomsten, die van de hoogeschool zelf uitgaan: inauguraties van nieuwe hoogleera ren, diesvieringen en rectoraatsoverdrachten. Plannen voor de stichting van een centraal hoofdgebouw waren er al veel Vroeger. De landbouwhoogeschool, waarvan de verschil lende gebouwen zeer verspreid liggen, miste een punt, waar alle deelen van dit wijdver takte organisme samenkomen. Deze plannen, die uitgingen van de hoogeschool zelf, zijq. van de baan geraakt doordat het geld voor de stichting van zulk een centraal gebouw ontbrak. Verschillende onderdeelen ervan werden langzamerhand apart verwezenlijkt, zoodat van de stichting ervan thans geen sprake meer kan zijn. Aan een betere huisves ting voor het curatorium bleef evenwel be hoefte bestaan. Thans is dit gevestigd in ge bouw Hinkeloord, bij de afdeeling bosch- bouw, die ook al niet over te veel ruimte be schikt. De stichting van een aula gaf tevens gele genheid, deze te combineeren met een ge schikte huisvesting voor curatoren. Ook in een andere behoefte der landbouwhooge school kon worden voorzien. De bibliotheek, die was opgeborgen op houten zolders van een gebouw, waar men met allerlei brandbare stoffen experimenteerde, moest noodzakelijk een beter huisvesting hebben. Van 1880 af da teeren al plannen tot stichting van een nieu we bibliotheek. Dat deze plannen niet tot uit voering zijn gekomen, heeft het voordeel ge had, dat nu een zeer modern en practisch in gericht gebouw kon worden gesticht op een terrein achter de aula en daarmee één geheel vormend. De bibliotheek is in het vorige jaar gereed gekomen en eenige maanden geleden in geruik genomen. Het böekenmagazijn be staat uit twee verdiepingen met stalen boe- kenstellingen van ongeveer 5600 meter plank ruimte, met een ruime gelegenheid voor uit breiding, zoodat ook tot ver in de toekomst hiermee kan worden volstaan Aan de plaatsing van de aula op dit ter rein, tusschen hotel De Wereld en de studen tensociëteit, is een ietwat merkwaardige ge schiedenis verbonden. Het bestuur van het aulafonds had op dit terrein de hand gelegd, zonder de hooge- school-autoriteiten erin te kennen. Toen werd wereldkundig gemaakt, welke plaats voor de toekomstige aula was uitgekozen, stak er een storm op in Wageningen. Curatoren en hoog leeraren wilden er niets van weten en ook het gemeentebestuur had ernstige bezwaren Men vond de plaats niet imposant genoeg en meende, dat het nieuwe gebouw tusschen de bestaande bebouwing in de verdrukking zou komen. Het bestuur liet zich echter door den tegenstand niet afschrikken en zette op eigen houtje de plannen door. Zoo krijgt de hoo geschool straks een geschenk, waar zij eerst niet van wilde weten. Nóch het.curatorium, nóch de senaat hebben aan de voorbereiding deelgenomen, doch hét lijdt geen twijfel, of men zal op den duur het' geschonkene weten te apprecieeren. Want uit alles blijkt, dat de stichters over ruime geldmiddelen beschikten, alhoewel bij de uitvoering de grootste soberheid is be tracht. In den loop der jaren werden de aula plannen volkomen gewijzigd, doordat het fonds door de gekweekte rente steeds was aangegroeid en de bouwkosten aanzienlijk waren gedaald. Het gebouw is ontworpen door den winnaar van de destijds uitgeschre ven prijsvraag, architect- ir. H. T. Zwiers te Haarlem, die-ook de teekérringen voor de er achter gelegen bibliotheek heeft gemaakt. De regeering heeft hier, om het gebouwen complex tot één architectonisch geheel te ma' ken, voor de van rijkswege gestichte biblio theek* de prannen door een particulieren ar chitect laten ontwerpen, met voorbijgaan van den eigen rijksgebouwendienst. De bilblio- theek is door een open plaats van de aula ge scheiden, waarlangs eest- zuilengang loopt, die de twee gebouwen verbindt en tevens van de straatzijde den toegang tot de bibliotheek vormt. - Een ruime ingang leidt aan de voorzijde van het aula-gebouw na^r een stemmige hal, die tevens als vestiaire dient. Vandaar voeren twee trappen aan weerszijden naar de aula- ruinite, die boven de hal.is gelegen. Als men de zaal betreedt, ziet men voor zich het po dium en het spreekgestoelte en doet zich de volle ruimte direct in haar geheel1 open. De zaal is gedekt met 'n hbogen zichtbaren kap- vorm, die aan de binnenzijde met eikenhout is bekleed. Achter het spreekgestoelte is een statige hooge nis gebouwd, die de aandacht vanzelf op dit centrale punt concentreert Op het podium zijn de zitplaatsen voor hoog leeraren en curatoren. Daartegenover, boven den ingang,, bevindt zich een balkon met een orgel en een projectiecabine. Alles is sober gehouden en maakt een stemmigen indruk. Op Vrijdag 5 April zal het bestuur van het aula-fonds zijn geschenk aan de regee ring overdragen. Daarbij zal de Koningin te genwoordig zijn. Het belooft een groote dag te worden voor de landbouwhoogeschool en voor heel Wageningen, dat immer met „de school" medeleeft. Vrijdag 29 Maart. HILVERSUM, 1875 M. (8.—12.— 4.—8.—en 11.—12— VARA, de AVRO van 12.4.en de VPRO van 8.11.uur). 8.Orgelspel C. Steyn. 8.20 Gr.pl. 10.— VPRO morgenwijding. 10.15 Orgelspel J. Jong. 10.45 Deel. J. Lemaire. 11— Viool-recital M. Polak. 11.30 Verv. deel. 11.45 Gr.pl. 12.— Con cert door „De Minstreels" en gr.pl. 2.10 Brandweer-mannenkoor „Oefe ning na Arbeid" olv. W. F. Kools. 2.304 Kovacs Lajos en zijn orkest en gr.pl. 4.05 Kniples. 4.50 Gr.pl. 5.Kinderuur. 5.30 VARA- orkest olv. H. de Groot. 6.Gr.pl 6.15 Verv. orkestconcert. 6.40 A. M. de Jong: Boeken en boeken lezen. 7.— Zang door H. Krauss— Adema. 7.30 W. Drees: Een en ander over de taak der gemeentera den. 7.50 Gr.pl. 7.57 Herh. SOS- ber. 8 Ds. B J. Aris: Onze eere- dienst in den lijdenstijd. 8.30 Haydn- kwartet. 9.Ds. E. J. v. d. Brugh: De bestemming van den mensch. 9.30 Verv. concert. 10.Vrijz. Godsd. Persbureau en Vaz Dias. 10.15 Lezing A Donker. 11.— Jazzmuziek (gr.pl.) 11.30—12. Gramofoonplaten. HUIZEN, 301 M. (NCRV.-uitz Alg. progr.) 8.Schriftlezing en meditatie. 8.15—9 30 Gr.pl. 1Q.30 Morgendienst olv. ds. W. Seinen. 11 Gr.pl. 11.15 Cello-recital B. Oberstein. 12.15 Gr.pl. 12.45 Con cert, viool, cello, trompet en orgel. 2 Gr.pl. 2.30 Chr. Lectuur. 3.— 3 45 Zang door A. Schoen, so praan. Aan den v'eugel P. Halse- ma. 4.Orgelspel G. Snijders. 5.Ensemble van der Horst. 6.30 Causerie A. J. Herwig. 7.Ned. Chr. Persbureau. 7.15 Gr.pl. 7.30 Literair halfuur D Wouters. 8. Vaz Dias. 8.05 Concert uit de Ge hoorzaal te Middelbuny door de Vereen, voor Instrum. muziek o.l.v. J H. Caro, mmv. F. Zepparoni, viool. Om ca. 9.20 Causerie door dr. P. W. J. v. d. Berg. 10.40 Vaz Dias. 10.45—11.30 Gr.pl. DROITWICH, 1500 M. 10.35— 10.50 Morgenwijding. 11.20 Orgel spel R. New. 11.50 Voor de scho len. 12.10 Hei Trocadero-Cinema orkest olv. A. v. Dam. 12.50 BBC- dansorkest olv. H. Hall. 1.35 Cello- en piano-recital. 2,20 Voor de scho len. 3.10 Rep. van de Grand-Nat- Paardenrennen. 3.50 Orkestconcert olv. D. W. Jones. 4.50 Emilio Co lombo en zijn orkest. 5.35 Het New Georgian Trio. 6.20 Ber. 6.50 en 7 10. Lezing. 7,30 Kwanetconcert. 7 50.,,Hearts and Harmony", gev. concert. 8.35 Fred Hartiey's Novel- ty-kwintet. 9.15 Causerie. 9.30 „Soft lights and Sweet music", olv. Austen Croom—Johnso 9.50 Ber. 10.20 Causerie. 10.40 Het Bridge- water kwintet mmv. G. Ripley, alt. 11.35—12.20 Harry Roy en zijn Band. RADIO PARIS, 1648 M. 7.20 en 8 20 Gr.pl. 12.35 Orkestconcert olv. Gaillard. 8.20 „Un homme en or spel van Ferdinand. 10.50 Dansmu ziek. KALUNDBORG, 1261 M- 1120 —1.20 Concert uit rest Ritz. 2.— 4.— L. Preii's orkest. 7.30 Vocaal concert. 7.45 Hoorspel. 4).55 Man- dolinemuziek. 10.2011-50 muziek. KEULEN, 456 M. 5.20 Gr.pl. 6.35 Gr.pl. 11.20 Omroepklein- orkest olv. Rischka. 12.35 Schram- melmuziek. 3.20 Omroepkleinorkest olv. Kühn. Hierna Leo Eysoldt en zijn orkest. 5.10 Kinderconcert. 6 20 Gr.pl. 7.35 „Schiff in Not" spel van Kinau. 8.15 Volksmuziek 10.20—11.20 Dansmuziek. ROME, 421 M. 8.05 Concert m. m v. orkest en solisten. 8.50 Radio- tooneel. 9.20 Gevar. progr. o. 1. v. Bonavolonta. BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M 12 20 Gr.pl. 12.50 Salonorkest. 1.50—2.20 Gr.pl. 5.20 J. Rutten's orkest. 6.2Ö Salonorkest. 7.35 Gr.pl. 8 20 Vioolrecital. 8.50 De vliegende Hollander, spel van E. Buskens. 9.20 Salonorkest. 10.3011.20 Dansmuziek. 484 M.; 12.20 Gr.pl. 12.40 Cello- en pianorecital. 12.50 Omroeporkest. 1.50 Zang. 2.2.20 Gr.pl. 5.20 Kwartetconcert. 5.50 Carnavalsconcert. 6.35 Gr.pl. 6.50 Pianorecital. 7.35 Zang. 8.20 Mas- senet-concert, mmv. mevr. Baldia, zang. 10.30 Gr.pl. 10.4511.20 Accordeonmuziek. DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M. 7.35 „Schiff in Not", spel van £3) R. Kinau. 8.15 Berlijnsch Philh. im Orkest olv. O. Wartisch. 9.20 en - 10.05 Ber. 10.20—11.50 Dansmu ziek olv. H. Bund. Lijn 1Hilversum. Lijn 2: Huizen. Lijn 3: D.sender 8-05—8.20, Keulen 9.20—11.20, Kalundborg 11.20—12.05, Parijs Radio 12.05 14.20, Kalundborg 14.20-15.20, Keulen 15.20-16.50, Lond. Reg. 16 50-17.20, Brussel VI. 17.20- 18.35, Brussel Fr. 18.3519.15, Beromunster 19.1520.20, Keulen 20.20-21.20, Rome 21.20—22.20, Weenen 22.20—22.45, Brussel Fr. 22.45—23.25, Kalundborg 23.25— 24.—. Lijn 4: Parijs Radio 805—8.50, Droitwich 10.3511.05, Lond. Reg. 11 05—11.20, Droitwich 11.20— 13.20, Lond. Reg. 13.20—15.10, Droitwich 15.10—18.20, Brussel VI. 18.20-18.50, Lond. Reg. 18.50 —19.50, Droitwich 19.50—21.50, Stuttgart 21.50-22.30, Lond. Reg. 22.30—24.—. Teraardebestelling wijlen dr. Jebbink. Dinsdagmiddag j.1. werd te De Rijp ter aarde besteed het lijk van dr. G. J. Jebbink, arts hier ter plaajse. Vele vrienden en oud-patiënten brachten den beminden dokter een laatsten groet. De burgemeester van de Rijp sprak aan de groeve Een broer van den overledene dankte namens de familie voor de groote belang stelling. De nieuwe afd. Volksonderwijs Zuid- en Noord-Schermer, hield haar eerste jaarverga dering onder voorzitterschap van den heer S. v. Stralen, op Dinsdag 26 Maart ten huize van den heer H. van Truijen, waar een 15-tal leden aanwezig waren. De heer Jb. Ouwel tjes, secretaris der vereeniging, gaf een over zicht der vergaderingen, die gehouden waren voor de oprichting der afdeeling, terwijl de penningmeesteresse, mej. C. Schipper, reke ning en verantwoording deed. Er was thans, na aftrek der afdracht aan 't H.B., 27.50 in kas. Het ledental is weer iets gestegen en bedraagt thans 50. Besloten werd een adres tot den raad te richten met het verzoek in school te mogen vergaderen. Vastgesteld werd het huishoudelijk regle ment, waarvan na goedkeuring ieder der le den een exemplaar zal ontvangen. Speciaal de aandacht der vergadering had het leerlin genaantal der O.L. school te Driehuizen. Hierover werd druk van gedachten gewis seld en men besloot in deze actie te voeren. De vergadering hechtte haar goedkeuring aan de voorloopige benoeming van een bode en regeling van 't bodeloon. Hierna sluiting. Eierkolen voor P. C .C. Naar ons werd medegedeeld, is door het Plaatselijk Crisis-comité van het Nationaal Comité een wagon eierkolen ontvangen. Gemeenteraadsverkiezing. De stemming voor de leden voor de gemeenteraad dezer gemeente is door B. en W. in zijn vergadering van 26 Maart j.1. be paald op Woensdag 5 Juni a.s. uit het Engelsch van Hugh Walpole en J. B. Prietsley, door H. A. C S. 52) Ik kreeg nu meer vertrouwen, versnelde mijn pas en kwam natuurlijk ongelukkig te recht. Ik was omhoog gekrabbeld op den top van een groote hoop keien, toen plotseling mijn beenen onder mij weggleden en ik voor uit schoot. Ik viel niet meer dan ongeveer tien voet, maar ik kwam met mijn volle ge wicht te vallen, met den eenen voet dubbel en den eenen kant van mijn hoofd en mijn rechterhand schramde ik leelijk. Toen ik trachtte op te komen schreeuwde ik van pijn. Mijn rechter enkel leek heelemaal een weeke massa. Het deed helsche pijn, als ik hem bewoog. Het lukte mij mijn schoenve ters los te krijgen en daar lag ik, terwijl ik mij duizelig en misselijk voelde. Je kunt je voorstellen hoe ik mij voelde. Menig beter mensch dan ik is uit het leven weggegleden omdat hij op zoo'n plek zijn enkel brak. Gelukkig was ik niet op den bo dem van zoo'n schoorsteen, maar op redelijk vlakken grond. Mijn eenige kans was er gens heen te kruipen, dichter bij de hut te komen, waar Marjorie waarschijnlijk op het optrekken van den mist wachtte. Dus kroop ik vooruit met de snelheid van één meter per minuut op handen en knieën. Het was verschfikkelijk, dat kan ik je vertellen Soms gaf ik een gil, maar het scheen nutteloos om te probeeren eenig geluid te geven, dat door die verduiveld witte deken van mist heen drong. Na ongeveer een uur tobben op deze manier, rolde ik mijzelf op en rustte om een paar sandwiches te eten. Daarna ging ik weer verder, een ellendig hoopje modder en bloed en pijnlijke beenderen, dat over natte rots kroop. Eens dacht ik een vaag geluid te hooren en stopte om te luisteren, stopte min stens vijf minuten. Een paar meter verder kwam ik van de rotsen af op het gras. Ik stond overeind en hinkte een paar stappen, viel toen neer, uitgeput door de inspanning. Mijn oor, dicht tegen den grond, hoorde iets, geluiden van iemand, die liep. Ik slaak te een paar kreten. Ik bewoog mij weer voort, naar het geluid toe. Een vage gestal te kwam door den mist naar mij toe. Het was Marjorie. Wij speelden het klaar de steenen hut te bereiken samen, want zij was niet erg ver weg. Daar aten wij, wat van ons eten over was, op, en ik lag met mijn been uitgestrekt en mijn schoen uit, nadat Marjorie den en kei had nat gemaakt. Wat wij toen tegen el kaar zeiden, kan niet verteld worden, zelfs niet aan jou, mijn beste Mark. Wij zaten I daar, opgesloten in 'n wereld, die niets dan rots en witte mist was, maar wij zagen el kaar tenslotte duidelijk genoeg. Beiden van ons hadden verkeerd gedaan ik meer dan zij, met al mijn domme kleine arrogantie maar nu, in deze verlatenheid, werden wij weer eenvoudig en praatten met elkaar onge dwongen en rustig. Ik geloof, dat wij in die twee uren meer opbouwden dan wij vroeger verwoest hadden. En ergens in die steenen hut, bij Mell House, moet een oude huid zijn afgelegd door den werkelijken Robert Newlands. Niet weinig 'van den man, die zooveel brieven aan jou geschreven heeft, den laatsten tijd, Mark, zal in die oude huid te vinden zijn, daarin opgedroogd. Maar ik moet verder gaan Dit lijkt mij de langste brief, dien ik ooit geschreven heb en Marjorie, die zooeven binnen kwam, zegt, dat het tijd is, dat ik ophoud met mijn ge krabbel. Mij is echter nog tien minuten toe gestaan, dus hier komt 't. Wij wachtten in den hut totdat de mist optrok en op het laatst begon hij te verdwijnen, maar ook het daglicht. Binnen een uür of twee zou het volkomen duister zijn, en ik kon niet fatsoen lijk, wapdelen,. Heel spoedig zou het ook bit ter koud worden Een geheelen nacht door te brengen in den laten herfst, hierboven! Wij begonnen elkaar aan te kijken, terwijl er nog wat daglicht was. Mijn enkel was erg pijnlijk en enorm dik; onmogelijk om mijn schoen weer aan te trekken. Wij ver trokken echter en kwamen erg langzaam vooruit, want ik kon alleen hinken en hob belen, en moest op Marjorie steunen, die zelf erg moe was. Wij vorderden treurig wei nig en zagen het daglicht verdwijnen. Wij waren op het goede pad, maar het leek ho peloos. Marjorie glimlachte nog, maar was bleek en beefde en ik kon grienen van pijn en uitputting. Wij rustten, worstelden weer verder, terwijl de geheele bergwand in het donker verdween. Toen hoorden wij een stem roepen, door het dal van Green End. Wij maakten wat lawaai als antwoord. Ik kon niet verder, maar Marjorie holde de helling af. Ik ge loof, dat ik in een soort van verdooving moet zijn geraakt voor een tien minuten, misschien langer, maar het volgende, wat ik mij herinner, is Rossett, die vóór mij staat met twee andere groote kerels naast zich. En de oude Rossett mag een slechte va der zijn, een twistzieke buur, een blufferige oude bandiet, al wat je wilt, maar laat ik je vertellen dat hij de man is, dien je ontmoe ten moet wanneer je languit op een heuvel ligt met een beroerden enkel! Hij is sterk als een paard en kent iederen centimeter van den grond, 't Schijnt dat hij gekeken heeft naar den mist, die neersloeg op de top- pen, giste, dat hij tot laat in den middag zou blijven, zoodat hij opeens wist, waar wij aan toe waren en toen ging hij er op uil om ons te zoeken en nam twee of drie andere kerels mee uit Lambdale. Het is niet den eersten keer, dat hij op zoekpartijen is mee geweest, zooals je je kunt voorstellen en hij is een oude kenner. En, natuurlijk, had hij plezier in elke minuut er van. Marjorie kan je meer vertellen van het laatste stuk van het avontuur dan ik. 't Was erg laat inder daad, toen wij eindelijk dit huis binnen- zwaaiden en ik bracht gisteren den heelen dag in bed door, terwijl een uit Keswick ontboden dokter een beetje aandacht aan mij gaf. Rossett is hier nog mrs. Masham drong er op aan dat hij bleef en is nog altijd triomfantelijk keizer van de heuvelen. Marjorie is op het oogenblik vlak bij mijn arm en zendt je haar groeten. Wij kijken beiden uit naar jouw brieven, waarvan misschien eenige op mij wachten in „De Bruine Stier". Ik zal hier nog een paar da gen blijven, want mrs. Masham, die ook plezier in dit alles heeft, meer speciaal nog, daar het de vervulling is van een van ae duistere profetieën, gegeven door een van haar laatste bezoeksters, wil er niet van hooren dat iemand van ons weggaat. Zoo zijn wij dus hier en ik geloof, dat ik in staat zal zijn jou spoedig wat vermakelijk nieuws te sturen, vermakelijk, zeg ik, maai' ook van de allergrootste beteekenis. Wacht jij maar Je ROBERT. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 6