UIT HET PARLEMENTAIRE LEVEN.
SPIERPIJNEN in
zijn arm genezen
KLOOSTERBALSEM
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOcL
HET GEHEIMZINNIGE LANDHUIS
DANK Zli KLOOSÏERBAISEM
SeuitHeim
Zóó vallen ze, de oude, 6toere boomen
in het bosch van Neerlands staatkunde.
AKERSLOOT
Pijn om razend t« wordtn
bij 't bewegen van den arm
AKKER'S
„Geen goud zoo goed"
van den staat als van particulieren, geen
moeilijkheden in den weg zal. leggen.
Tegenover het overwegende aanbod op de
obligatiemarkt heeft een vrijwel aanhoudende
vraag naar aandeeien gestaan, waardoor de
meeste fondsen in koers konden stijgen. Ook
ditmaal was de koersstijging het omvang
rijkst voor de aandeeien, die ook op verscha
lend! buitenlandsche beurzen wordtn ver
handeld. Hieruit kan men afleiden, dat het
nie zoo zeer het Nederlandsche publiek is,
dat uit vrees voor devaluatie zijn heil op dc
aandeelenmarkt zoekt, als wel buitenland
sche kringen, die zich voor mogelijke valuta-
verliezen trachten te dekken door aankoopen
van goede Nederlandsche aandeeien, Aan
deeien Koninklijke zijn dientengevolge weer
boven de 140 pCt. gestegen; ook voor Phi
lips' bestond een vaste stemming, terwij!
Handelsver. „Amsterdam" eveneens van de
koersstijging profiteerde. Een verdere ver
hooging van de verkoopprijzen der N.I.V.A.S,
voor levering van suiker naar China en Br.-
Indië droeg tot de betere houding der suiker-
afdeeling het hare bij.
Zeer vast waren rubberaandeelen, dank zij
het besluit van het Internationale Rubber-
Comité, om het restrictie-percentage voor het
tweede kwartaal vast te stellen op 30 pCt. en
voor de rest van het jaar op 35 pCt. Hierme
de is het Rubber-Comité teruggekomen op
zijn beslissing van vier weken geleden, toen
de restrictie was bepaald op 25 pCt. voor
het tweede en 30 pCt. voor het derde kwar
taal. Het Comité heeft aldus gebruik ge
maakt van zijn bevoegdheid, om tusschen-
tijds nieuwe percentages voor den export
vast te stellen, wanneer de positie van de
markt daartoe aanleiding geeft. De vermin
dering van het rubberverbruik in de Ver.
Staten, waaraan een recente prijsdaling van
rubber voornamelijk schijnt te moeten wor
den toegeschreven, had de aandrang naar
een verscherping der productiebeperking uit
rubberkringen doen toenemen. Het besluit
van het Rubber-Comié heeff dan ook groote
bevrediging gewekt, omdat men hieruit ziet,
dat het wapen der restrictie, zoo noodig, wel
degelijk wordt gehanteerd. Op de rubber-
markt te Londen is eenige prijsverbetering in
getreden, die, tezamen met den hoogeren
koers van het Pond, de vooruitzichten voor
de Ned.-Indische rubberproducenten weer
wat gunstiger maakt.
Van industrieele waarden waren, behalve
Philips', ook Unilever hooger. Voor een deel
had men hierbij te doen met de uitwerking
van de publicatie van bevredigende finan
cieel resulaten van verschillende Engelsche
dochtermaatschappijen. Zoo heeft de British
Oil Cake Mills in 1934 een netto-winst ge
boekt van 476.421 tegen 323.050 vorig
jaar. De United Africa zag haar winst van
636.047 tot X' 885.521 stijgen, de Niger Co
van X' 241.407 tot 475.692. Daarentegen
geven de Engelsche distributie-maatschap-
p'jen een daling van de winst te zien, voor
de Home Colonial Stores sinds 1932 zelf
met 53 pCt.
Amerikaansche aandeeien zijn in de afge-
loopen week nog verder in koers afgebrok
keld, in aansluiting "op de meerendeels ge
drukte stemming te New-York, waar eerst
tegen het einde der week een geringe verbe
tering intrad. Het ongunstige prijsverloop
der productenmarkten, tezamen met de ver
mindering der economische bedrijvigheid en
de onzekerheid op politiek gebied vormen on
gunstige factoren voor de New-Yorksche
beurs. De mogelijkheid, dat het binnenkort in
de Ver. Staten tot een daadwerkelijke infla
tie zal komen, tengevolge van de uitkeering
van een bedrag van twee milliard dollars
aan de oudstrijders, heeft niet tot een opleving
van zaken er beurze kunnen leiden. Blijkbaar
houdt men er toch nog rekening mede, dat
het wetsontwerp in den Senaat niet de twee
derde meerderheid zal vinden, noodig om
een eventueel veto van President Roosevelt
ongedaan te maken.
Hieronder volgt een overzicht van het
koersverloop
4 pCt. Nederland G4 100 3/4, 99J4, 100y,;
3 pCt. Nederl. Grootb. 92 3/4, 90 1/8;
2i/., pCt. N.W.S. 80 5/16, 77 3/4;
4'pCt. Ned.-lndië 100%, 99 3/8, 99 15/16;
4pCt. België (gld.) 82 1/4, 75, 75 K
6 'A pCt. België (afg 81, 67 J4;
5 pCt. België (frs.) 75, 68%
4% pCt. Frankrijk 88 9/16, 85;
4 pCt. Amsterdam 99 3/4, 97, 98;
3J4 pCt. Amsterdam 9714, 961/4;
4 pCt. Kopenhagen 84, 77 !4
Calvé-Delft 58 1/8, 62, 61
Ford Automobielfabr. 243Vè, 242 1/4, 244,
241 ex div.
Philips' 220%, 23014, 22814;
Unilever 84 1/4, 87 5/8;
Kon. Petroleum 13414, 14314, 14114;
Handelsver. „Amsterdam" 167 1/4, 17214;
Amsterdam Rubber 91 3/4, 90 3/4, 98;
Bandar Rubber 93%, 107, 106;
Serbadjadi 5314, 57 7/8;
Oost-Java Rubber 110, 119 3/4;
Deli Batavia Tabak 142, 141, 14714;
Deli Mij. 135%,, 139;
XXXVII.
LOHMAN, i)
Vele stormen hebben ze doorstaan. De
krachtige adem des wlnds deed hun
kruinen vaak sidderen, bracht hevige
beroering in het breede, trotsche gebla
derte, maar hun wortels knakten niet,
en na iederen storm stonden ze trotscher
en statiger.
Totdat
Totdat de Groote Windvlaag komt,
als de adem vaa de Almacht.
Dan wordt hun wortel uit den grond
gerukt. Dan vallen ze. Dan staan ze
éllen, allen even stil, vol diepen eerbied,
devoot, en met de wetenschap, dat hier
iets grootsch gebeurd is.
De boom viel. En het dreunde
Lohman behoorde destijds tot de drie
musketiers": Van Karnebeek—Van Hou
ten—Lohman. (Ze zijn nu allen dood).
Drie 87-jarigen. De .jongste" muske
tier is het eerst gevallen. Eigenlijk was
er nóg iemand uit hun tijd over. Ruys de
Beerenbrouck, de vader. Niet zoo oud
als die drie, maar toch viel z'n minister
schap gelijk met dat van Lohman. Ze
zaten in hetzelfde kabinet.
Naar leeftijd was dus, van de drie
musketiers, Lohman de jong6te. Maar
naar z'n ministerstijd geoordeeld stond
hij tusschen de twee andere in. Van
Kirnebeek was uit het laatste kabinet-
Heemskerk Azn. en droeg de portefeuil
le van '85—'88. Lohman had zitting in
het kabinet-Mackay, waar hij gedurende
anderhalf jaar minister van Binnen-
landsche Zaken was (24 Febr. '90—21
x) Schets, geschreven bij Lohmans dood.
Aug. '91) als opvolger van den premier,
die overging naar Koloniën. Van Houten
wae weer later bewindsman: '94—'97.
Lohman's ministerschap was niet het
hoogtepunt van z'n leven, al moet het
h< m een bijzondere voldoening zijn ge
weest, zitting te hebben in het eer6te
rechtsche kabinet, het ministerie dat de
eerste subsidie-wet voor het bijzonder
onderwijs tot stand bracht. En hier heb
ben we meteen Lohman's levensarbeid
aangestipt. Het bijzonder onderwijs. Dit
is het brandende middelpunt geworden
van heel z'n krachtigen, mooien, rijken
parlementairen arbeid gedurende bijna
reertig jaar. Zijn leven was een strijd
voor de bijzondere school, allereerst na
tuurlijk voor de protestantsch-bijzondere
school, en vraagt men naar de motie
ven, die Lohman daarbij bewogen, dan
vonden ze éllen hun oorsprong in wat de
basis, het uitgangspunt en het doel van
heel z'n openbare actie was: het Recht.
Lohman was onder hen, die, aange
voerd door Elout van Soeterwoude, lei
ders waren van de volksbeweging tegen
de wet-Kappeyne en die in '79 op Het
Loo den Koning het smeekschrift gingen
aanbieden, om die wet niet met z'n
naam te bekrachtigen. Wat voorzien kon
worden, gebeurde: de Koning willigde
het verzoek niet in. Sindsdien werd
Lohman sterker, scherper, feller dan
ooit een strijder voor de wettelijke er
kenning van het bijzonder onderwijs,
een strijder voor het Recht.
Hij was dit veel meer dan Kuyper Bij
Kuyper was de schoolstrijd onderdeel
van zijn algemeene calvinistisch-poli-
tieke actie, bij Lohman was de strijd
voor de bijzondere school in den meest
eigenlijken zin levensarbeid, levensdoel.
Dit doel heeft hij bereikt. Hij heeft,
wat hij het hoogste Recht vond, door de
tegenstanders zien erkennen, en met
behulp van die tegenstanders zien ver
wezenlijken. De pacificatie was de vol-
tooïng en de bekroning van zijn levens
arbeid. Zeker, hij heeft nimmer de
oogen gesloten voor de schoonheid, die
in den strijd zélf gelegen was en in z'n
boeken en redevoeringen van later kunt
ge bij herhaling een zekeren toon van
weemoed beluisteren, wanneer hij her-
im ert aan de dagen, toen de vootstan
ders der bijzondere school nog ,ver-
d;ukt" werden en spontaan allerlei ma-
tjrieele offers brachten. Hij voelde het
als een ideëel gemis, dat die offers te
genwoordig niet meer noodig zijn.
Maar:
het Recht had gezegevierd, zijn 6chool
werd erkend en gelijkgesteld zijn
levensarbeid was geslaagd.
Ik noemde zooeven Kuyper's naam.
Kuyper en Lohman hebben den strijd
voor de bijzondere school eamen ge-
v^erd. Zijn samen in coalitie gegaan.
Hebben samen het groote verbond met
Rome gesloten. Maar dit laatste was
voor Kuyper bovenal middel om aan de
macht te komen. Aan het roer. Op het
regeer-kasteel.
Om macht heefl Lohman altijd bitter
weinig gegeven. Hij gaf om Recht. En
om Vrijheid.
Met dit laatste woord ie een var. Loh
man's meest karakteristieke eigen
s/nappen aangeduid. Hij werd doortin
teld van een vrijheidszin en van een
zucht naar onafhankelijkheid, die hem,
hoe vaak en hoe scherp hij anderen ook
bestreed, de warme genegenheid van
velen uit hun kring hebben doen win
nen. Leider, stond hij in zijn partij
meermalen alleen. Hij was vaak een in
dividualist, die het recht en de kracht
der persoonlijkheid boven alles deed
gaan. Dan durfde hij te velde te trekken
tegen iedereen, dan ontzag hij z'n naaste
v lenden niet, dan hield hij stand naar
Groen's woord, dat in iso'ement kracht
ligt.
Zeker, hij heeft offers gebracht. Omdat
hij, van huis uit gouvernementeel te
genover elk bewind (de Overheid, haar
gezag ontleenend aan God, en daardoor
recht hebbend op steun), natuurlijk
ver ral de rechtsche ministeries wenech-
te te steunen en dan dikwijls eigen in
zicht ondergeschikt moest maken, en
of ositie nalaten of eindigen.
Maar wanneer het hem te machtig
werd, dan barstte hij los. Als een vul
kaan echier. Dan durfde hij, leider van
z'n partij en z'n fractie, alleen te staan.
Is het wonder, dat deze nobele, ideëele,
fijn-besnaarde figuur met Kuyper vaak
in botsing komen moest? Met Kuyper,
die anders van aanleg en van middelen
was, doch genialer en veel meer univer
seel dan Lohman? Kuyper wist boven
dien de massa te boeien en te bezielen,
veel meer dan Lohman, en werd zoo
doende veel meer volksman.
Ik zie hem weer voor me. Prachtig
was z'n kop. Toegespitst-echerpzinnig,
nobel-aristocratiscb.In zijn laatste jaren
scheen z'n gelaat meer en meer te ver-
geeetel ijken.
Prachtig vooral als hij in z'n veront
waardiging. Als z'n rechtsgevoe' ge
krenkt werd, ooorgloeide hem z'n tot op
hoogen ouderdom sterke temperament
en zweepte het z'n welsprekendheid op
als de stormwind de golven der zee. Dan
zette de vrij-zwakke stem zich uit, dan
fonkelden de oogen, dan kon hij trillen
van boosheid, dan kwam er over heel
die figuur zóó Iets indrukwekkends dat
het parlement als geslagen van eerbied
luisterde.
Ja, met diepen, innigen eerbied hebben
allen naar hem opgezien, ook z'n folste
bestrijders. Niemand, die niet de onge
repte eerlijkheid, de volstrekte onbaat-
•o- -htieheid van dezen sterken strijder
erkende Hij was een groote en edele. En
als hij sprak, viel er stilte, schaarde de
heele vergadering zich om hem heen,
was er sterke, geboeide aandacht voor
z'n woord, dat vaak vol oorspronkelijk
heid was en verrassing.
En wat ook zoo in hem aantrok was.
dat hij nooit met z'n geloof, z'n gods
dienst te koop liep. Hij was een vrome
van diep-innige overtuiging, en hij kon
gaarne ook theologische beschouwingen
houden. Maar nooit heeft hij, staande
op de hoeken der straten, zich op de
borst geslagen, en Anderen verketterd.
Daarvoor had hij te veel eerbied voor
z'n eigen geloofsleven.
Toen is de Oude Boom gevallen. Ont
worteld. Na langen levensstrijd.
Maar met eerbied zullen velen de
plaats blijven beschouwen waar hij
gestaan heeft, en vrucht gaf, en scha
duw.
D. HANS.
Donderdag vergaderde de raad.
In het verslag der commissie van toezicht
op het lager onderwijs werden eenige wen-
schen naar voren gebracht, wat betreft de
schoolpleinen, dorp en r.k. school, alsmede
het schoonhouden school, dorp en afwatering
kraan.
Verzoek van diverse r.k. vak- en standor
ganisaties om aan arbeiders te werk gesteld
aan te wegen, het loon te brengen op 18
pe rweek of 3 per dag en het uurloon voor
goed af te schaffen.
De voorzitter zeide, dat B. en W. het
rouleersysteem, zooals dat heden wordt toe
gepast, niet bevalt. De een ziet zich al gauw
benadeeld bij den ander, maar men bedenke,
dat lang niet alle arbeiders voor het werk op
den weg geschikt zijn. Daarom zouden B. en
W. liever zien, dat de raad overging tot het
benoemen van een tijdelijke kracht en zoo
noodig in het drukst van den tijd een man
er bij.
Den heer Schouten en Blokker kan ook de
tegenwoordige werkwijze niet bevredigen en
besloten werd bij wijze van proef voor een
jaar een tijdelijken werkman op arbeidscon
tract aan te stellen op een uurloon van 18
per week en een hulp op 0.30 per uur.
De circulaire was ingekomen van Ged.
Staten om in het ambtenarenreglement op te
nemen, dat de ambtenaresse bij huwelijk of in
concubinaat levende ontslag moet moet wor-
denij verleend. Alzoo besloten.
Benoeming lid commissie van toezicht op
het, aftredend mej A. Sernee. Voordracht
mej. A. Sernee en mej. C. Putter. Benoemd
mej. A. Sernee.
Mej. E Olij—Mienis vroeg met ingang
van 1 April a.s. ontslag als schoolschoon-
maakster aan de school Kogerpolder. Dit
ontslag werd verleend.
Met April is nog geen andere schoolschoon-
maakster beschikbaar, maar daarin wordt
volgens de voorzitter zoo spoedig mogelijk
voorzien.
Vaststelling volgde van de gemeentelijke
vergoeding ingevolge art. 101 L.O.-wet 1920
over 1933. De kosten per leerling bedroegen
voor de O.L. school over 1933 7.89.
Alsnu kwam aan de orde het jachthaven
plan in de vorige vergadering aangehouden
De voorzitter zeide, dat deze zaak in het
prae-advies van de vorige vergadering op
duidelijke wijze is uiteengezet. In verband
met deze aangelegenheid deelde de voorzr
ter mede, dat van den minister van sociale
zaken bericht is ontvangen, dat Z Exc. be
reid is voor het jachthavenplan subsidie te
verleenen in de loonen. De loonen worden
vastgesteld op 25 cent per uur, zooals dit bij
de werkverschaffing is vastgesteld. Een ver
goeding van 3 cent per uur voor het gebruik
van gereedschappen enkel voor timmerlieden
en metselaars en 50 cent per week voor ge
bruik van laarzen Een en ander geschiedt
onder toezicht van de Ned. Heidemaatschap-
pen.
Van het bestuur van de Alkm. roei- en zeil-
vereeniging is een schrijven ontvangen
waarin o.m. wordt medegedeeld, dat de ver
eeniging de door haar van het Rijk verkregen
vergunning tot het gebruik maken van het
Doode gat zal opzeggen, indien het jacht-
havenplan der gemeente verwezenlijkt werdt
Van de afd. Akersloot van de Hanze een
verzoek om het voorstel tot den aanleg van
een jachthaven aan te nemen als zijnde een
groot middenstandsbelang.
„De pjn begon in mijn bovenarm an
zette zich zoo voort tot in m(/n nek,
soms zóó hevig, dat het hullen mij
nader stond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone pijn (e
genezen Ten einde raad ben ik met
Kloosterbalsem begonnen. De uitwar-
hing is enorm geweest. Na de eerste
behandeling verminderde de pijn al
en na voortgezet gebruik zUn al m(/n
pijnen verdwenen, dank zy Klooster-
balsem, den grooten pijndooder."
E. v. C. te A.
OPiaiNllk TI* INMCI
Onovertroffen bij brand en sntywonden
Ook ongeëvenaard als wrlitmlddel b|J
Rheumatlek, spit en pUnlffke spieren
Schroefdoo» 85 ct Pottin: 6Z% et en 1.04
^M«asw
De heer Schut: De vorige keer is dit punt
aangehouden om elders een jachthaven te be
kijken, maar daar is niets van gekomen,
maar ik heb iemand uit Warmond gesproken
over de jachthaven of havens aldaar en
kreeg ten antwoord, dat hier wel degelijk
voordeel voor de gemeente aan verbonden is.
zoodat ik voor het voorstel van B. en W. zal
stemmen.
De heer Schouten: De subsidie is verleend
tot 1 juni a.s. Kan er nu gauw mee begon
nen worden?
De voorzitter zeide, dat er een geldleening
moet worden aangegaan, waarvoor de goed
keuring van Ged, Staten en omdat de ge
meente noodlijdend is, ook van den minister
noodig is. Besluit den raad tot aanleg, dan
is dit het eerste werk.
De heer Schouten: Met het uurloon kan Ik
mij niet vereenigen, maar daar is niets aan
te doen. Straks komt er werk in het vrije be
drijf en dan blijft er maar een paar man
over.
De voorzitter is daar niet bang voor. De
werkloosheid is groot en er zijn weinig werk-
objecten in zicht. De bedrijven zijn van dien
aard wat de inkomsten betreft, dat spoediger
jongens dan gehuwden genomen worden. In
werkverschaffing is het loon beter als in de
steunregeling althans voor de meesten. B. eu
W. hebben in deze de volle medewerking ge
noten van de Alkm. Roei- en Zeilvereeniging
De leden werd een cliché van de ontworpen
jachthaven aangeboden.
De heer Schouten vroeg als de eischen van
hoogerhand van dien aard zijn, dat het zeer
moeilijk is uit te voeren wat er dan moet ge
beuren.
De voorzitter: Dan gaat het wel om de
financiën en dan wordt de raad er altijd in
gekend.
De heer Berkhout vroeg, of het geen belas-
tinTverhooging meebrengt.
De voorzitter zeide, dat de belasting hier
niet hooger ken. Spr. deelde nog mede, dat
er bij komt tk grondaankoop van den heer
M. Dekker met de kosten van overdracht,
terwijl de sloot, waar het schuitenhuis van
de poütieboot staat, van den polder in eigen
dom dient te worden verkregen.
Den heer Blokker deed het genoegen, dat
de r.k. raadsfractie van zienswijze is veran
derd en hoopte, dat het voorstel van B. en
W. met algemeene stemmen werd aangeno
men, hetwelk bij stemmen geschiedde.
Besloten werd om 50 in de kosten bij te
dragen, welke voor 1935 mogen worden be
steed voor steunverleening B crisiswerkloo-
zen.
Vastgesteld werd een tariefswijziging be
smettelijke ziektegelden hooger dan oor
spronkelijk door den raad is vastgesteld, dit
op verzoek van Ged. Staten.
Een overeenkomst met naburige gemeenten
voor aanvoer van lijders aan besmettelijke
ziekten is nog niet tot stand gekomen, maar
zal nog in overweging genomen worden.
Het schoolbestuur St Jacobus Major heeft
genoegen genomen met 18 oude schoolbanken
uit het Engelsch van Hugb Walpole
en J. B. Prletsley, door H. A. C S.
54)
Ik schreef deze inlichtingen op.
„Brengt dit jou in moeilijkheden?" vroeg
ik haar.
„Geen, die van belang zijn", antwoordde
zij onverschillig. „Mullligan durft mij niet
aanraken en niemand anders kan iets doen.
Bovendien ben ik aan het gekwetst worden
voorbij".
„Het is allerverschrikkelijkst goed van je",
begon ik sullig.
„Schei uit met die manieren", antwoord
de zij. „Ik houd van jou gezicht en ik heb
een soort van zwak voor dien jongen Ros-
»ett. Hij is zoo verduiveld weekhartig".
Zij schudde mij de hand als een hertogin-
Ik ging met haar naar de deur.
„Ik wou, dat ik weer echte belangstelling
kreeg voor iets", zei ze. „Jij was iets, een
paar weken, maar nu ik gemerkt heb, hoe
jou leven is, kan ik het niet uithouden
ta ta".
rk zag Jean gisteren twee keer. Ik heb
haar niets van mijn avonturen verteld en
haar broer heeft van nature geen vertrou
wen in haar. Maar zij weet, dat ik met iets
bezig ben en heeft een vertrouwen in mij,
dat mij beschaamd maakt. Ik ben plotseling
alles voor haar geworden. Zij heefl tot nog
toe nooit iemand in haar leven gehad, die,
meer dan om iemand anders, om haar gaf.
En ik evenmin, wanneer het er op aan komt.
En 't is prachtig.
De groeten aan Marjorie. Kom niet uit je
bed voor het mag. Groet den ouden Ros-
sett.
Je toegenegen MARK.
Pine House, Lambdale.
Beste Mark,
Veel dank voor al je wonderlijke nieuws
't Is goed te weten, dat jij en Jean samen
zoo gelukkig bent. Stoor je niet aan wat zij
zegt, over niet in staat zijn om te trouwen.
Wij zullen daar wel voor zorgen. En ik ben
er zeker van, dat jij dien jongen idioot van
een broer uit de soep zult halen, uit de
Mulligansoep. Maar, in welk een vreemde
wereld heb jij moeten binnen duiken! 't Is
alsof je een steen oiptilt, en er onder kijkt.
Jij bent een geweldige held en hebt, ik twij
fel er niet aan, zelf enorm pleizier er in.
Zooals je ziet zijn wij nog onder mrs.
Masham's dak; ik kan nu zoo'n beetje
strompelen. Rossett ging eergisteren naar
huis, maar komt, zoo dikwijls als de auto
hem afhaalt. Marjorie, die nu diep met mi
in het complot is en een veel geslepenc
„Veel geschreeuw, en weinig wol" (der'
daarover na) is dan ik, heeft, op erg listig
manier, den ouden vent voor den gek gehou
den. Hij geeft haar veel vermaak. Mrs
Masham die zij, om eerlijk te zijn, erg
moe is laat zij aan mij over. Wij hadden
vanmorgen een langdurig babbeltje. Zij is
een simpel oud menschje, heusch, en, zoo
lang ik haar van profetieën en openbaringen
en het oneindige en het boven-bewuste kan
afhouden (en haar gehechtheid aan deze
dingen is lang zoo sterk niet meer als het
was), dan vind ik haar erg amusant. Zij is
erg egocentrisch, maar is vriendelijk ge
stemd tegenover een wereld, die zij nog niet
begonnen is te begrijpen.
Zij was erg in zorg vanmorgen, omdat zij
juist ontdekt had, dat haar lievelingsneef
(herinner je, dat ik van hem verteld heb?
'n jonge domkop, die over niets dan over de
Riviera praatte) op een verschrikkelijke ma
nier verstrikt is in de netten van een Rus
sisch vrouwspersoon, tweemaal zijn leeftijd,
te Nice. „Eenvoudig een beruchte vrouw,
verzeker ik u. mr. Newlands", zei ze tegen
mij. ,,'t Is alles erg onconventioneel, maar
dat kan mij niet schelen; ik ben geen con-
ventioneele vrouw; ik geloof, dat de machti
ge kracht van Liefde nooit moest gebonden
zijn door de conventies, maar ik weet, dai
zij hem naar beneden zal trekken, hem tol
haar prooi zal maken, hem aan-de-aarde
gebonden zal houden. Het is een tragische
teleurstelling voor mij, want ik heb zooveel
gedaan om hem op te heffen".
„Aarde-gebonden hè?" zei ik. „Laat ik
«ens kijken. Noemde u Rossett niet zoo? Ik
heb er over gedacht hem dat te zeggen,
maar ik deed het nooit Ik kon het natuur
lijk niet doen, na wat hij tegen mij zei over
u". Ik keek haar in de oogen en merkte teeke
uen van verlegenheid op.
„Aarde-gebonden in anderen zin", protcs
teerde zij. Daarna gat zij toe dat zij de term
eerst misschien in verachtelijker beteekenis
gebruikt had, toen zij hem nog niet zoo
goed kende, en, werkelijk, het was vreemd
of zou vreemd schijnen aan diegenen, die
niet beneden de oppervlakte van dit leven ke
ken dat zij dien term toen gebruikt had,
want in zijn hoogere beteekenis was hij toch
waar met het oog op hem. „Een werkeliiken
minnaar van den grond", noemde zij hem
niet; een van degenen, wier roeping het is
de aarde zelf te beschermen en een sterke
aristocratische ziel. Met andere woorden
gezegd, ofschoon ik haar deze niet voor zei,
was hij een fijn voorbeeld van een ouden
gentleman, en nu had zij kijk op hem.
Ik verstoutte mij haar te vragen of hij
haar eenigszins raad had kunnen geven
met het oog op het koopen van land. Ik
vertelde haar, hoe bezoigd hij geweest was,
blijkbaar met het oog op haar belang, toen
ik het hem had meegedeeld.
Ja, hij had er over gesproken, denzelfden
morgen, dien vreeselijken morgen, toen wij
den berg opklommen, en zij had hem ge
zegd, hoe blij zij zou zijn met zijn hulp.
Daarna was niets gezegd. „Heusch, wij
hebben het te druk gehad", ging zij door,
„met uw enkel en allerlei andere dingen. En
u en Marjorie. die uw kleine verschilpunten
uit den weg ruimde! O, ik heb het alles be
grepen Heelemaal een romantische geschie
denis!" En zij meesmuilde tegen mij en
slaakte toen een diepen zucht, een van
iemand, die ontdekt dat de hoogere werel
den van het denken en het zijn een beetje
koud of dor zijn.
„Ik merk, dat u uw opinie omtrent mr
Rossett gewijzigd hebt", merkte ik op „en
dat u het nu eens bent met wat ik in het be
gin u zei". Mijn stem vroeg om vertrouwe
lijkheden.
„Wel, hij liet zich gisteren iets ontvallen",
zei ze, „dat mij trof, vooral omdat het van
die trotsche natuur kwam. Hij liet zich ont
vallen, dat hij eenzaam was. Dat trof mij".
„Kunt u een geheim bewaren?" vroeg ik.
Toen vertelde ik haar, dat Rossett waar
schijnlijk heel spoedig nog eenzamer zou
zijn, omdat zijn dochter zou gaan trouwen
met een vriend van mij, dien zij hier ont
moet heeft. De zoon zou waarschijnlijk ook
niet ui-er terugkomen.
„Hemeltje lief, hemeltje lief, hemeltje
lief'", mompele zij, terwijl zij de gedaante
van 'n vrouw met hooge gedachten van zich
afschudde en met elk woord meer en meer
veranderde in 'n nog al eenvoudige vrouw op
middelbaren leeftijd! „Hij zal hier eenzaam
zijn, niet? Ach, en ik weet, wat dat betee-
kent. U zoudt niet gelooven, dat ik ook een
zaam geweest ben, met mijn werk en al mijn
vrienden en zooveel geld, maar toch ben ik
het geweest. Wanneer je ouder wordt, wordt
je eenzamer. En nu al jarenlang heb ik niet
gehad, wat je zoudt kunnen noemen een be
paald centrum, een onveranderlijke haven
op deze aarde. Maar ik moest niet zoo met
u praten, anders daal ik in uw achting,
nietwaar, een vrouw met zulke vooruitstre
vende ideeën?"
Ik zei haar niet, dat zij nooit hooger in
mijn achting had gestaan dan zij op dit
oogenblik aeed, maar ik keek wel erg sym
pathiek. Toen ploseling deed ik mij geestig
en wreed voor.
„U weet, als u Farthing Hall zoudt wil
len hebben en het oude landgoed hier, ik ge
loof, dat het morgen uw eigendom zou kun
nen zijn".
„Wat bedoelt u?" hijgde zij.
Worat vervolgd.
