DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Anti-militairisme in Amerika. De bezuinigingswet in de afdeelingen. tBuitenland Bxtqdii&scfi Qvwücht No. 108 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Woensdag 8 Mei 1935 Tweede Kamer Wijziging reglement van orde. DE PROTOCOLLEN VAN DE WIJZEN VAN ZION. 137e Jaargang Waf vandaag de aandacht trekt De jeugd weigert in een oorlog van andere tanden te gaan Betoogingen. Amerika wil er buiten blijven. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENt Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk- kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Den Haag, 7 Mei. Na liaar Paaschreces te hebben genoten, is de Kamer vanmiddag weer bijeengekomen. Op voorstel van de centrale afdeeling heeft zij het wetsontwerp ter verlaging van de openbare uitgaven, in omgangstaal de aanpassings- of de bezuinigingswet ge noemd, naar een commissie van voorberei ding gezonden. Zulk een commissie wordt alleen voor zeer belangrijke wetsontwerpen ingesteld. Zij kan mondeling overleg met de regeering plegen. Leden en plaatsvervangende leden van deze commissie van voorbereiding zijn de heeren Ketelaar (Schilthuis), v.d.; De Geer (Tilanus), c.h.Albarda (Drees), s.d.; Schou ten (Amelink), a.r.; Bierema (Van Rappard), lib.Goseling (Van Poll), r.k. en Teulinks (Suring), r.k. Bij de regeling van werkzaamheden dien de de heer Vliegen (s.d.) een motie in, waar in de Kamer uitspreekt, dat de regeering haar voorstellen tot vermindering van vaste lasten zoo tijdig moet indienen, dat de Ka mer ze tegelijk met de bezuinigingswet kan behandelen. Laatstgenoemde wet, redeneerde de heer Vliegen, is op loonsverlaging e.d. ge richt en zal de werkloosheid bevorderen; wij moeten nu tijdig weten, wat de regeering wi! ten opzichte van een inkomstenvermindering voor de bezittende klasse, waardoor de vaste lasten kunnen worden verlicht en de werk gelegenheid vergroot kan worden. Prof. Aalberse (r.k.) scheen door deze motie in 'n eenigszins lastig parket te komen. Hij zeide, dat de Kamer, als zij 'n uitspraak wenscht te doen, gelijk de motie bevat, deze uitspraak beter bij het afdeelingsonderzoek van de bezuinigingswet kan geven. Volgens den heer Vliegen echter zou het dan te laat zijn. Prof. Aalberse stelde intusschen voor, de stemming over de motie uit te stellen. En daar de heer Vliegen aan uitstel van stem ming de voorkeur gaf boven een (waar schijnlijke) verwerping van zijn motie, ver zette hij zich tegen prof. Aalberse's voorstel niet. De Kamer besloot toen tot uitstel van stemming over de motie-Vliegen, maar keur de tevens een voorstel der centrale afdeeling goed om de bezuinigingswet op Donderdag 16 Mei in de afdeelingen te onderzoeken. Zonder debat en zonder hoofdelijke stem ming heeft zij een voorstel goedgekeurd van de fractievoorzitters Aalberse (r.k.), Al barda (s.d.a.p.), Bierema (lib.), de Geer (c.h.), Joekes (v.d.) en Schouten (a.r.) tot wijziging van het reglement van orde der Kamer. Men moet weten, dat thans de afdeelingen der Kamer de rapporteurs over wetsontwer pen benoemen Doordat de afdeelingen daar bij geen overleg plegen, worden de commis sies voor belangrijke wetsontwerpen soms niet zoo samengesteld, als op zichzelf het beste zou zijn. Daarom zal het voortaan mogelijk zijn, dat, in bepaalde gevallen, de rapporteurs, in plaats van door de afdeelingen, door de Ka mer worden benoemd. Deze kan de keuze ook aan den voorzitter overlaten. Bij de benoe ming kan b.v. met deskundigheid worden rekening gehouden. Er is nog een wijziging van het reglement van orde, door het seniorenconvent voorge steld, aangenomen. Tot dusver kan een commissie van voor bereiding het resultaat van haar werk eerst publiceeren, wanneer zij heelemaal klaar is, dus als zij een rapport heeft opgesteld van het afdeelingsonderzoek, van het antwoord der regeering hierop en van haar mondeling overleg met de regeering. De openbare be handeling van het wetsontwerp kan dan binnen korten tijd volgen. Maar dat de pu blicatie zoo lang moet wachten, is de laat ste jaren meermalen als een bezwaar ge voeld. Daarom zal het voortaan mogelijk zijn, dat de commissie van voorbereiding aanvankelijk een voorloopig verslag publi ceert en de memorie van antwoord daarna óf in het eindrapport openbaar maakt. De commissie van voorbereiding be treffende de Bezuinigingswet kan al da delijk van deze nieuwe bevoegdheid ge bruik maken. Zij kan b.v. een verslag van het afdeelingsonderzoek publicee ren. zoodra dit gereed is, zoodat het land spoedig weet, hoe de Kamer over de wet denkt. De volgende week Dinsdag komt de Kamer weer bijeen, ter behahdeling o.m. van interpellaties van twee communis ten, n.1. van den heer Wijnkoop over de regeeringsmenging in het conflict in de particuliere mijnen en van den heer Schalker over den noodtoestand in het Drentsche veengebied. Deze afgevaar digden hebben heden verzocht, deze n- terpeliaties te mogen houden, en de Kamer heeft niet alleen hun verzoek toe gestaan, maar hun interpellaties ook meteen op de agenda geplaatst. Eerste Kamer. De Eerste Kamer heeft gisteravond in een vergaderingetje, dat een paar minuten duurde, zonder debat en zonder hoofdelijke stemming drie wetsontwerpen goedgekeurd, namelijk de wijziging van de rijwielbelas tingwet, de nieuwe bepalingen tot voorko ming en bestrijding van ziekte van aardap pelen en een kleine verandering der arbeids wet in verband met kinderarbeid als gevolg van een ontwerp-verdrag der Internationale arbeidsconferentie. Daarna is zij in de afdeelingen gegaan. Maar ofschoon er hard aan gewerkt wordt, is de wet nog geen feit geworden. Want in die jaren 1914, 1915 en 1916, toen Amerika nog neutraal was, rookten de schoorsteenen van het staalcentrum. Bethlehem als nooit te voren en het platteland heeft toen zijn groot sten welstand beleefd. Daarom kan men mid den in de malaise hier brave lieden hooren beweren: „Wat wij noodig hebben is nog eens een flinke oorlog!" niet hier, maar in Europa wel te verstaan, want toen werd er goud verdiend en maakte een arbeidster in een granatenfabriek honderd dollar per week met het vastschroeven van den top van een kartets. Alleen een verdedigingsoorlog. In 1917 ging jong Amerika het leger in. Niet heelemaal doordrongen van de nood zakelijkheid, maar knappe propaganda, aan moediging van den kansel en drijven van de machtige vrouwenbonden en vereenigingen lieten geen keus over. Dit was „a war to end wars", een oorlog om voor altijd een eind aan alle oorlogen te maken en vele duizen den hebben dat oprecht geloofd, kwamen ver minkt of heelhuids maar zwaar geschokt uit de hel van trommelvuur terug in hun ge boorteland en zien nu, dat het oude Europa niets wijzer is geworden en opnieuw elkaar naar de keel vliegt. Deze vele tien duizenden want Amerika had millioenen onder de wapenen tegen het sluiten van den- vrede hebben zich sinds 1917 aangesloten tot het American Legion en al dien tijd een enormen politieken invloed in het binnenland uitge oefend. En zoo hoort men dan overal de leus om alleen de wapenen te willen opnemen ter verdediging van het land, d.w.z. tegen den inval van een vijand. Nu is Amerika niet alleen door haar ligging daartegen volko men beveiligd, maar de geschiedenis laat bo vendien zien, dat Amerika meermalen zich zelf heeft schuldig gemaakt aan „gewapende tusschenkomsten" buiten de landsgrenzen. In de laatste jaren echter constateert men dui delijk de neiging, om met interventies op te houden: onder Roosevelt is de zelfstandig heid van de Philippijnen in de toekomst een feit geworden, de mariniers zijn uit Haïti en Nicaragua teruggeroepen en Washington weigert hardnekkig voor groote broer in de godsdienstige verwikkelingen van Mexico te spelen, tot groote woede van Katholiek Ame rika, dat eiken dag op interventie aandringt. Er valt dus een grootere consequentie te con- stateeren dan ooit tevoren, maar dat wil nog niet zeggen, dat bij het uitbreken van een nieuwen wereldbrand de U. S. A. zou kunnen volharden in de houding, die ons land gedu rende den wereldoorlog heeft kunnen volhou- en door een correcte houding en veel héé'. veel geluk. Het kan haast niet anders of Amerika zal in geval van een Europeeschen oorlog gedwongen worden partij te kiezen, en niet na drie jaar! Maar veel eerder! Demonstraties van Jong Amerika. De alarmeerende berichten uit Europa van eenige weken geleden hebben nu een merk waardige uitwerking in Amerika gehad en wel demonstraties van jong Amerika, dat weinig voelt voor soldaatje spelen in alge- meenen zin. Die demonstraties waren vol strekt niet tegen Europa gericht, zooals men die in den Senaat bij verwerping van het voorstel tot deelname aan het Wereldhof kon waarnemen, toen een Senator zich niet ont zag om uit te roepen: „To heil with Europe!'' of „Europa kan naar den duivel loopen". Jong Amerika protesteert en bloc tegen mili tairisme, zelfs tegen verdedigingsoorlogen, en dat vinden de oudere geslachten minder plezierig! De vorige week hadden er over het heele Lnd indrukwekkende betoogingen plaats op de plekken, waar het meeste kanonnenvoer te vinden is. n.1. de universiteiten en hooge- scholen. En ofschoon die betoogingen niet heelemaal van pacifistischen aard waren en een belangrijk percentage der studenten zich bereid verklaarde de wapens op te nemen, wanneer de regeering hen opriep, toch viel te constateeren, dat de roem van de „frissche fröhliche Krieg" in dit land erg getaand is. De 12de April was vastgesteld als een dag om in alle inrichtingen van middelbaar en hooger onderwijs in Amerika de lessen en colleges te staken en betoögingen te houden tegen den oorlog in het algemeen. Jaren ge leden zou zoo iets op een mislukking, hoog stens op een communistische demonstratie zijn uitgeloopen, maar in het jaar 1935 A.D. werd het een datum, die van vérstrekkende beteekenis was. In New York City staakten niet minder dan tienduizend studenten en be- o-aven zich naar samenkomsten om te protes- tèeren tegen de mogelijkheid hun leven te moeten geven voor dingen, die hen niet in het minst interesseerden. De National Student Committee schat dat op dien dag 125.000 studenten hebben gestaakt in heel Amerika en daarmee blijk hebben gegeven van hun onverzoenlijken tegenzin om een uniform aan te trekken en ten oorlog te trek ken. Het aantal moge mijn lezers overwel digend voorkomen, maar ik haast mij er bij te voegen, dat de New-Yorksche Columbia Universiteit alleen al 35.000 studenten bezit en die van Californië 20.000, die van Illinois 15.000 en die van New-York 20.000, om ver der te zwijgen van de paar honderd over de rest van het land. De betoogers vormden dus hoogstens de traditioneele druppel aan de dito emmer, maar toch is het feit opmer kelijk, omdat het nooit eerder gebeurd is. En wat het in aantal tekort schoot werd goed gemaakt door het vuur en het enthousiasme der betoogers. De borden met opschriften, die de jongelui in New-York ronddroegen, waren even pathetisch als rein-menschelijk „Life is short enough" „Het leven is al zoo kort" en „Scholarships no battleships" „Studiebeurzen geen slagschepen" en „Abolish the R.O.T.C." of „Schaf het reserve kader af". Zoo hebben in alle universiteits steden indrukwekkende betoogingen plaats gehad. Groeiende afkeer van militairisme. Deze betoogingen zijn daarom zoo merk waardig, omdat zooicts nog nooit eerder is voorgekomen, althans niet op zulk een groote schaal. Er zijn altijd dienstweigeraars ge weest en overtuigde pacifisten, maar nim mer te voren organiseerden zij zich of durf den zij zoo en bloc voor hun opinie uit te komen. En het merkwaardigste is, dat er geen geroep van afkeuring onder het publiek is opgegaan voor zulk een weinig vader landslievende houding onder die spes patriae, maar een soort van stilzwijgend toestem men. Het Amerikaansche volk is hoe langer hoe meer bezig terug te komen van al het geen, dat nu in Duitschland en Italië zoo aangekweekt en verheerlijkt wordt. De open bare meening laat niet na zich tegen de politiek van deze twee naties uit te spreken, maar eigenaardig genoeg heeft het denk beeld post gevat, dat eigenlijk heel Europa hetzelfde ideaal is toegedaan hier komen de vierduizend kilometer Oceaan tusschen- beide! Vanzelfsprekend wordt er daarom op een vloot „second to none" aangedrongen, een vloot, die voor geen ander hoeft onder te doen om een eventueele vijand van <ie kust te houden. Maar zelfs neemt het aantal toe van hen, die ook daar tegen zijn en het „si vis pacem, para bellum" vinden thuis- hooren in den tijd der Romeinen. Om het hooge woord er maar uit te laten komenniet alleen weigert de pacifistische jeugd zich te laten exporteeren om elders te gaan vechten, maar een niet onbelangrijk percentage heeft verklaard er zelfs niets voor te voelen, wan neer een vijand van buiten het land zou bin nenvallen. Hetgeen doet denken aan twee jaar geleden, toen de studenten van het En- gelsche Oxford met 700 tegen 12 verklaarden niet voor verst en vaderland te willen gaan vechten. En wanneer de Engelsch sprekende jongelui over de heele wereld dat standpunt consequent op het kritieke moment zouden volhouden, zou een herhaling van 1914 1918 voorkomen kunnen worden. Voor een eventueele mobilisatie is Amerika, dat geen noemenswaard staand leger noch dienstplicht bezit, voor het officierenkader aangewezen op de studentikoze wereld, die in 1917 de heele geschiedenis als een leuke picnic be schouwde, maar er later anders over dacht. Voortzetting van het proces. De door het gerechtshof te Bern boven de partijen aangestelde deskundige, C. A. Loosli, kreeg gisteren bij de behandeling van de zaak betreffende de protocollen van de Wijzen van Zion het woord, nadat de Duit- sche deskundige Fleischhauer reeds 5 dagen had gesproken. Spr. ving aan met het afleggen van een verklaring. In den „Voelkischen Beobachter" is hij ernstig aangevallen en aangeduid o.m. als vrijmetselaar. Loosli verklaarde in dit "erband, dat hij weliswaar geen vrijmetse laar was, maar dit met zijn zelfrespect en zijn geweten essentieel vereenigbaarder zou houden dan lid te zijn van de broederschap van nationaal-socialistischen stempel die in het Derde Rijk eenigen van zijn leden tot ver-strekkende openbaren invloeo hooge functies en waardigheden heeft bevorderd. De opvattingen en overniigingen van den heer Fleischhauer zijn niet alleen tegenover die van spr.. maai tegenover de avondland- sche ontwikkeling en gezindheid die afgeleid wordt van Athene, Jeruzalem en Rome dia metraal verschillend. De overtuigingen van den heer Fleischhauer zijn de onweerspreke lijke ontkenning van dat wat ik en wij aldus spr. als ons ideaal beschouwen, welks vernietiging ons aller bestaanswaarde vernietigt. Van dit standpunt uitgaande, ge biedt mij mijn plicht de overtuigingen, con cepties en opvattingen van den heer Fleisch hauer niet alleen te bestrijden, maar ze met alle middelen onverbiddelijk te bestrijden. Deskundige Loosli ging vervolgens over tot bespreking van verschillende gebeurte nissen in Zwitserland en zette o.m. het vol gende uiteen: De bij het gerecht bekende handelingen van de nationaal-socialisten in Zwitserland, in het bijzonder de op^de open straat geschiede roof van acten, gepleegd op den vrijmetselaarsmeester van Stuhl, de in den „Voelkischen Beobarhter" openlijk toege geven actendiefstal uit het bureau van een Bernsch advocaat en de recente menschen- rocf in Bazel, waaraan de journalist lacob op 9 Maart j 1. ten offer is gevallen, doen zien, De anti-militairistische jeugd in Amerika. (Dag. Overzicht). Vijfhonderd arrestaties te Manilla. (Buitenland). Het proces over de Protocollen van de Wijzen van Zion. (Buiten land). Zware boschbrand bij Antwerpen. (Buitenland). Historisch kasteel bij Antwerpen door brand vernield. (Buitenland). De mazelen-epidemie te Uden wijkt. (Binnenland). Tentoonstelling Mooi-Nederland geopend. (Binnenland). Rotterdam klaagt steen en been. (Binnenland). Acht mijnwerkers wegens sta king ontslagen. (Binnenland). (Zie verder eventueel laatste berichten.) wat men in ieder geval van die zijoe te ver wachten heeft. Ik heb mij nu sinds jaren met het anti-semitisme bezig gehouden om ten slotte tot het schrikwekkende inzicht te ko men, tot de onwrikbare overtuiging, dat mij die stellingen en postulaten ingeval ik ze persoonlijk zou gaan aanhangen, noodzake lijkerwijze naar het gekkenhuis of de gevan genis zouden moeten leiden. Van onze vroege jeugdjaren af aan klinkt het in onze ooren: Pruisen in Duitschland, en Duitsch land in de wereld vooraan. Wij kennen het lied Deutschland, Deutschland über alles en wel van kindsbeen af en weten, dat thans een lied gezongen wordt, dat inhoudt, dat de wereld moet genezen aan het wezen van Duitschland en niet aan dat van Jezus. Wij kennen sedert tientallen jaren en langer demonstraties en door verlangens ingegeven landkaarten, die het voornemen en den wil toonen, het geheele Duitsche taalgebied met name ook Zwitserland in het Duitsche Rijk in te lijven. Wij hebben de laatste dagen van den heer Fleischhauer gehoord, dat de Joden zonder meer onze vernietigers zijn. Uitzon deringen zijn er volgens den heer Fleisch hauer niet. Iedere Jood is, omdat hij Jood is, een misdadiger. Zoo leert het het anti semitisme, zoo leert het het Noordsche ariër- dom zoo beweert het zijn wetenschap. Wan neer dat wetenschap heet, dan vraag ik als hoogste mijn streven waardig schijnende genade en eerbetoon een diploma van onge neeslijke domheid. Maar dat is gelukkig niet zoo. Ik zal het in mijn volgende uiteenzettin gen bewijzen en wel niet alleen om mijnent wille, maar om der wille van het Zwitser schap, om der wille van de menschelijkheid, van de menschheid en onze en hare uiteinde lijke waarde. Na deze woorden ving Loosli aan met zijn verklaringen over de vraag der echtheid der zionistische protocollen. Hij las verscheidene brieven voor, waaronder een brief van den redacteur buitenland van de „Times", Graves. Al deze brieven logenstraffen den deskun dige Fleischhauer. Loosli stelt tot zijn leed wezen vast, dat het rapport van Fleisch hauer wel anti-semitisch-pamflettistisch,maar niet wetenschappelijk is. Doel van het rap port is de propaganda voor de nationaal- socialistische wereldopvatting, strijd tegen Jodendom, vrijmetselaars, democratie, libe ralisme. Het is niet waar, dat de zionis tische protocollen op het eerste zionistencon gres te Bazel zijn ontstaan. Ook de anti semieten kunnen deze bewering niet meer in stand houden en gaan sinds de eerste be handelingen voor het gerecht van deze stel ling afwijken en brengen een verklaring, die iedere basis mist De protocollen zouden ont staan zijn op een parallel gehouden congres van de Bnei-Brith orde. Deze nieuwe, sedert October 1934 ontstane beweging kan niet anders gewaardeerd worden dan als een manoeuvre om verwarring te wekken en ver traging te doen ontstaan. Steeds weer wordt door de anti-semieten de methode der citaten en oorkondenvervalsching toegepast. De tegenstanders der Joden verminkten texten, vervalschen de beteekenis der texten. rukken citaten uit hun verband of verduisteren den volgenden, ophelderenden text. De ontstaans- eschiedenis der protocollen geeft den echt- eidsverdedigers veel hoofdbreken. Aan de hand van documenten toont Loosli dan aan, dat de protocollen der Wijzen van Zion een vervalsching zijn. gep'eegd door de Russische tsaristische geheime politie. De protocollen, die eerst in 1897 ontstaan zijn, zijn bijna woordelijk ontleend aan een bro chure van den niet-Joodschen advocaat Mau- rice Joly en dienen tot he*- aanwakkeren van den haat tegen de Joden. In het boek „Mein Kampf" refereert Hitier herhaaldelijk aan Je protocollen, die hij als echt aanduidt, aange zien de Frankfurter Zeitung, natuuhijk vóór het Hitlersysteem ze valsch had genoemd. Alfred Rosenberg, de Duitsche minister van eeredienst, wordt door den expert Fleisch- Niemand zal kunnen ontkennen, dat Ame rika een heftigen aanval van oorlogsnacht merrie beleefd heeft, van af den datum, dat Hitier de hernieuwde bewapening van Duitschland bekend maakte. De kranten be vatten zoo goed als niets dan alarmeerende berichten en foto's, waarop het voorgesteld wordt alsof de gemiddelde Europeaan vrouw en kinderen een gasmasker voorbindt en de kelderdeur op een kier zet, voor het ge val hjj de vijandelijke vliegtuigen hoort nade ren. Zwitserland nam maatregelen. Frank rijk stuurde troepen naar de forten aan de oostgrens, Mussolini hield een lichting onder de wapenen in plaats van haar naar huis te sturen! En Duitschland zelf staat volgens de berichten ongeveer op het punt den opmarsch van 1914 in alle richtingen te herhalen! Vier duizend kilometer Oceaan of lucht scheiden de Oude en de Nieuwe werelden en die ver tegenwoordigen een schier eindelooze ruimte van wederzijds niet-begrijpen. Ook kunnen telegrammen over en onder dat water op een zonderlinge manier van beteekenis verande- ren, niet met opzet, maar door den afstand, die nu eenmaal alle zuivere afbeelding ver vaagt. En tegelijk met dit veronderstelde romme len van tanks en caissons over de Europec- sche wegen, kwam er een vlaag van intens nationalisme over heel Amerilca, die zich voornamelijk uitte in de plechtige belofte er ditmaal ten koste van alles buiten te zullen blijven. Een Congreslid ging zelfs zoover een wet voor te stellen (in Amerika stelt niet de regeering de wetten voor, maar ieder der 531 parlementsleden heeft daar het recht toe) waarbij 't verboden werd buiten de grenzen te reizen, indien ergens in de wereld een con flict zou uitbreken, om op die manier geen aanstoot te geven als destijds met het torpe- deeren van de „Lusitania". Hoog en laag, groote bladen en kleine tijdschriften verkon digden luidkeels, dat Oom Sam ditmaal geen man en geen cent over zou hebben voor een nieuwe Europeesche kibbelpartij. Heel spora disch klonk hier en daar een bescheiden ge luid, dat Amerika natuurlijk tegen haar zin in een nieuwen strijd betrokken zou kunnen worden en of het niet verstandiger zijn zou om nu wat gewicht in de schaal te werpen, in plaats van daarmee tot het alleruiterste te wachten zooals in 1917. Deze enkelingen beweerden, dat de heele wereld tegenwoordig zou nauw in elkaar greep, dat men niet rus tig op 'n eiland, zelfs zoo groot als Amerika, kan blijven zitten, terwijl alles rondom in brand staat. Het is juist in dezen tijd, dat het Congres probeert een wet er door te krijgen, waarin, practisch gesproken, alle aanmaak en export van ammunitie, levensmiddelen, katoen, kort om van alles waaraan de ge-allieerden zoo dringend behoefte hadden in den wereldoor log, onder controle van de regeering wordt gebracht en het maken van winst uitgescha keld. Een soort materieele mobilisatie dus!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 1