Brieven uil het hooge noorden.
Qememtezadm
!BüuieaCand
LISTERINE
TANDPASTA
Verkeersmoeilijkheden
in Utrecht.
ALKMAARSCHE COURANT van DINSDAG 14 MEI 1935
NIEUWE NIEDORP
Als Uw
tanden van
gezondheid
stralen,
verraadt
dit een
regelmatig
gebruik van
Onmogelijke toestanden in de
binnenstad.
VERBETERING IN ZICHT.
Glimlachje
NEDERLANDS OUDSTE
INWOONSTER OVERLEDEN.
Opoe Tjadens.
DE MISHANDELING VAN EEN
N. S. B.-ER.
De vermoedelijke dader gear
resteerd.
HOE DE NIEUWJAARSWENSCHEN
DE K 18 BEREIKTEN.
VAN DE LENTE NAAR DEN WINTER.
Tusschen de sparretakken die de perten
dekken, priemen de eerste gouden crocussen
omhoog en aan den voet van een sruivenden
hazelaar pronken rijke, pollen blanke sneeuw
klokjes in de zon, die, op luwe plekjes al zoo
koesterend warm is, dat de Stockholmers er
even met gesloten oogen gaan zitten soezen,
gaan zitten genieten van dat laaienoe licht en
die welkome warmte na I de grauwe weken
van den nu wijkenden winter Jonge vrou
wen loopen in de eerste voorjaarstoiletjes
onder de opengeslagen nieuwe mantels, de
heeren der schepping flaneeren zonder jas,
de hoed in de wit-gehandschoenóe hand,
over de zonnige trottoirs en op een plein,
waar de roode autobussen gloeien en de
lichtblauwe trams glanzen in 't overdadige
licht van den vroeg-voorjaarschen dag, straalt
het van tulpen en narcissen en viooltjes en
primulaês rond een bloemenvrouwtje.
Dan stappen er vier goedlachsche blonde
schoonen voorbij met ski's en stokken saam-
gebundeld over den schouder. Ze transpi-
reeren in haar dikke IJslandsche truien en
donkerblauwe skibroeken, ze torsen volge
pakte rugzakken met windjakken en bonte
wanten, er op gebonden, ze bonken met de
zware laarzen over het grijze asfalt, stappen
daar, van top tot teen toegerust voor de
sport van de glanzende sneeuwvelden, door
de zonnige voorjaarsche stad.
En ra de buurt van het station zie je ze
bij tientallen, die jonge rrenschen die de zoo
lang verbeide lente ontvlieden om den winter
achterna te reizen. Trams rijden aan met
ski's en stokken in de beugels bij de bal
kons. Pa's in lichte voorjaarspakken zuchten
onder rugzakken van zoons en dochteren, die
er uitzien of ze zoo naar de Poolstreken
moeter en in de groote hal van het Centraal
Station hoopen de ski's en de rugzakker' zich
op, dringen honderden jongens en meisjes in
wintersche sportdracht en tallooze vaders en
moeders, broers en zusters in gewone stad-
sche kleedij samen voor de uitgangen naar de
perrons waar de extra-treinen gereed staan.
Omstreeks vijf uur geeft de glimlachende chef
het vertreksein. Armen en mutsen en hand
schoenen in alle mogelijke kleuren wuiven uit
de coupéramen, op een brug over het spoor
staat het zwart van wuivende menschen. Dan
glijdt Stockholm weg. Dan zijn elfhonderd
jongens en meisjes en goed tweehonderd lei
ders en dokters en helpsters onderweg naar
het Noorden, waar de winter nog heerscht.
Dan daveren de treinen over de glimmende
rails tusschen velden en bosschen, waar de
slooten geel-geboord zijn van het hoefblad
en over de berkensingels dat teer-violette
waas hangt, dat onfeilbaar de komst van de
lente voorspelt. Morgenochtend om negen
uur zullen die dertienhonderd jeugdige of
zich jeugdig voelende reizigers aan den voet
van sneeuw-gedekte bergen bij de Noorsche
grens de ski's onderbinden, <ie Carioca. die
tot laat in den avond op de koffergramofoon
gedraaid heeft, vergeten zijn, aileen maar ge
nieten van zon en sneeuw, van tintelende
winterlucht, van rust en wijdheid en het
glijden op de lange latten.
M'n vrouw, die vroeger bij' het onderwijs
geweest is, vraagt zich bij tijd en wijle wel
eens af, hoe de Zweedsche schooljeugd eigen
lijk nog wat leert. Je hebt de groote vacan-
tie, die zoowat een vierde deel van het jaar
duurt, je hebt de gewone vacanties met
Kerstmis en Paschen en Pinksteren, die bij
elkaar zoowat anderhalve maand duren, je
hebt verschillende kerkelijke feestdagen, die
als zoodanig weinig beteekenen, maar de
jeugd toch ook weer een dag vrij geven en
dan heeft het grut op de lagere scholen bo
vendien telkens weer vrije dagen wegens het
schoonmaken van de school en verheugen de
leerlingen van de middelbare scholen zich
over een lesrooster, dat per jaar nog twaalf
extra vrije dagen voorschrijft voor lichame
lijke oefening of excursies onder leiding van
de leerkrachten. Enfin, ik schrijf nu niet over
onderwijsproblemen en zal de vraag, of zoo
veel vrij inderdaad goed en nuttig is in het
raidden laten en alleen maar constateeren,
dat men in Zweden de lichamelijke opvoeding
van de jeugd van zeer groote beteekenis acht.
Daarom kan, om zoo te zeggen, alles, wan
neer het om de sport onder de schooljeugd
gaat en daarom is o.a. de organisatie van
goedkoope jeugdreizen naar de bergen hier
in Zweden mogelijk op een wijze, die in het
Oostelijke en het Westelijke buurland uitge
sloten blijkt te zijn.
Omstreeks 1900 is een Stockholmsche leer-
aar er al mee begonnen, maar voor 1925,
toen de Zweedsche Toeristenvereeniging, de
Vereeniging ter bevordering van de skisport,
de directie van het onderwijs en de Staats
spoorwegen tezamen een comité vormden om
de deelneming van een zoo groot mogelijk
aantal leerlingen van middelbare scholen
mogelijk te maken, waren er gemiddeld per
jaar slechts een dertig kinderen, die mee
konden gaan naar Jamtland, zoodat deze
reizen toen dus feitelijk niets te beteekenen
hadden. Maar thans, tien iaar nadat het
comité zijn werkzaamheden begon, rekent
men niet meer met tientallen deelnemers doch
met duizenden. De elfhonderd, die ik vanmid
dag zag vertrekken, vormden de tweede
ploeg, de eerste is de vorige week al gegaan
en keert nu terug, en met Pinksteren zullen
weer twee andere ploegen daar In dat
wonder-mooie Jamtland zitten. Of liever:
skiën, eten en slapen, genieten en gezondheid
opdoen. Goed 4500 jongens en meisjes uit alle
hoeken van het land zijn het, die zich dit
jaar opgegeven hebben, zoodat het totaal
aantal deelnemers sedert 1925 tot boven de
25,000 stijgt. En dat is waf anders dan de
goed zeshonderd uit de jaren 19001925.
Over 't algemeen zijn de reizen zoo gere
geld, dat de jongens en meisjes zes volle
dagen hebben te skiën. Tusschen Undersaker
en de Noorsche grens worden ze in de buurt
van de stationnetjes aan de spoorlijn Oster-
sunck—Trondheim ingekwartierd op boerde
rijen, waar voor kost en ligging vier kronen
per dag betaald wordt. Dat maakt dus voor
zes dagen 24 kronen. De reis. die om tijd uit
te sparen 's nachts wordt gemaakt met spe
ciaal daarvoor ingerichte wagons, kost heen
en terug samen gemiddeld een kroon of acht
tien gewone reizigers betalen meer dan
het dubbele en daar komt dan nog iets bij
voor de verplichte ongevallenverzekering,
zoodat voor de meeste kinderen de reis in
totaal ongeveer vijf-en-veertig kronen kost,
of bij den tegenwoordigen koers in Hol-
landsch geld nog geen zeventien gulden. Om
het voor kinderen, wier ouders maar niet
zoo voor een pretje 45 kronen te missen
hebben, toch mogelijk te maken aan de
„Fjallfard" tooverwoord voor de Zweed
sche schooljeugd deel te nemen, verleent
de Toeristenvereeniging jaarlijks een bij
drage van duizenden kronen en is bovendien
in samenwerking met de leerkrachten een
omvangrijk spaarsysteem ontworpen.
Men is van den beginne af van de meening
uitgegaan, dat het het beste was, wanneer
niet het comité, maar de leeraren en leerares-
sen, die de kinderen als leiders en leidsters
zouden vergezellen, de verantwoordelijkheid
droegen. De reis maakt immers deel van het
onderw s uit, wordt trouwens in vrij groote
mate gemaakt in de dagen, die volgens het
rooster voor lichamelijke opvoeding bestemd
zijn, zoodat de reis dan voor of na de
Paaschvacantie gemaakt kan worden wat bij
de jaarlijksche groeiende deelneming het in
kwartieringsprobleem aanmerkelijk verge
makkelijkt heeft. Om practische redenen is het
aantal kinderen per leider of leidster be
perkt tot zes, en dat beteekent dus, dat men
dit jaar voor de 4500 jongens en meisjes met
minder dan 750 leeraren en leeraressen, die
een cursus in het leiden van skitochten in de
bergen gevolgd moeten hebben, noodig heeft.
En het is een bewijs voor de groote waarde,
die de leerkrachten aan deze reizen toekennen,
maar ook voor hun animo en hun sportiviteit,
dat er elk jaar weer meer leiders en leidsters
op de lijsten staan dan men noodig heeft. En
voor dit werk, dat toch een groote verant
woordelijkheid op hun schouders legt een
skitocht in Jamtland is nog wat anders dan
een schoolreisje naar Muuritshuis en Sclieve-
ningen dat hun veel energie en moeite
kost, ontvangen zij niets, zelfs geen gratis
reis. Behalve de leiders en leidsters gaan dan
artsen en verpleegsters mee, een stuk of
twintig per duizend kinderen, en dan nog an
dere helpers en helpsters, zoodat het een
heel legertje is, dat zich daar voor een week
in het dal van de Indalsalv installeert om er
van de winstersport te genieten of anderen
te laten genieten Het brengt er daar in die
dorpjes en gehuchten natuurlijk 't noodige
leven in de brouwerij. Er wordt geski'd van
den morgen tot den avond, stumpers uit het
Zuiden des lands, die niet zooals kinderen uit
het Noorden al konden skiën voor zij nog
nauwelijks loopen konden, krijgen les van be
kwame instructeurs, anderen, die doorkneed
zijn in de techniek maken tochten, werken
zich tegen de hellingen op om tegen 'n etens
uur vliegensvlug omlaag te glijden, en 'e
oudste deelnemers, die ls skiloopers erva
ring hebben van 't Jamtlandsche terrein en
die daarom het verst van de spoorlijn inge
kwartierd worden, maken tochten van een
kilometer of dertig per dag door dit schitte
rende winterland. En nadat de kranten en de
radio een week lang de achterblijvers dag in,
dag uit verteld hebben, hoe die honderden
deelnemers aan de Fjallfard" het maken en
hoe ze 't met het weer en de sneeuw hebben,
keeren ze dan weer in de bewoonde wereld
terug, moe misschien, maar gesterkt toch ook
en vooral bruin verbrand, zoo bruin, dat ze
nog weken lang een rondloopende reclame
vormen voor de wintersport en bij de al van
't zpele lenteweertje genietende stadsmenschen
■erlangens wekken naar de sneeuwvelden van
Jamtland en Papland.
BERT1L J
De raad dezer gemeente vergaderde
Vrijdag onder leiding van burgemeester
Pluister.
Ingekomen waren diverse goedgekeur
de besluiten van Ged. Staten, waaronder
ook die tot conversie der geldleening
restant 20.000 en tot renteverlaging
van diverse geldleeningen. Deze geldlee-
ningen zijn tegen verlaagde rente nog
niet geplaatst aangezien den laatsten
tijd de rentestandaard wederom stijgen
de is. Het verslag van de commissiever
gadering werd voorgelezen.
Ingekomen was Provinciaal blad no.
52 van 1935, houdende besluit tot vast
stelling van de jaarwedden van burge
meesters, secretarissen en ontvangers in
de provincie Noordholland. De jaarwed
den van deze functionnarissen in de ge
meente Nieuwe Niedorp bedragen per 1
April van den burgemeester 1900 tot
2300, van den secretaris 1800—2200
en van dén ontvartger 475.
In verband daarmede werden de pen
sioensgrondslagen van de betrokken
ambtenaren herzien en met ingang van
evengenoemden datum vastgesteld op
2000, 2200 en 475.
Mededeeling van Ged. Staten, dat de
legeering bij de toekenning van een
extra-bijdrage uit het werkloosheidssub-
sidiefopds onder meer heffing van ver-
n akelijkheidsbelasting tot 20 van de
bmto-opbrengst als voorwaarde stelt.
Het college deelde dit mede naar aan
leiding van het bericht van het ge
meentebestuur, dat de raad niet heoft
kunnen besluiten om tot verhooging
over te gaan. Ged. Staten verzochten B.
en W. den raad er op te wijzen, dat het
.eeleer aanbeveling verdient reeds thans
tot verhooging van het heffingsperc m-
tage tot 20 te besluiten, dan de toeken-
ni g, eventueel de uitbetaling, van vo
renbedoeld subsidie te vertragen door
niet aan een der daaraan verbonden
voorwaarden te voldoen.
De raad had in de beide vorige verga
deringen deze voorstellen van Ged. Sta
ten afgestemd.
De voorzitter wees er op dat wanneer
aan dezen eisch niet wordt voldaan de
uitbetaling der subsidie uit het werk-
loosheidssubsidiefonds niet zal plaats
v nden. Dan is de zaak voor de gemeen
te niet meer recht te houden en spr gaf
in ernstige overweging op dit in de vo-
Tu>e«maal per dag
Lislerine gebruiken
is een gewaarborgde
verzorging
Groote tube 50
Kleine tube 25
cent*
cents
10.000.000 geestdriftige
gebruikers over de geheels wereld
rig© vergadering genomen besluit terug
te komen.
De heer Olie vroeg of betreffende le
andere punten, waaraan de raad niet
wenscht© te voldoen reeds bericht van
goedbevindng wias ingekomen. Spr.
heeft een stille hoop dat de andere pos
ten op de begrooting blijven gehand
haafd.
De voorzitter zeide dat hem omtrent
de andere posten niets definitiefs be
kend is. Aanvaardt men dit niet, dan
wordt de begrooting zeker niet goedge
keurd.
Ook de heer Borst meende dat ontko
men niet meer mogelijk is
Allen konden met de voorgestelde
wijziging accoord gaan.
Verleend werd een subsidie aan het
plaatselijk crisis-comité tot een bedrag
van 84 voor de steunverleening. In
deze steunverleening wordt door het
Nationaal Crisiscomité 316 bijgedra
gen
Aangegaan werd een kasgeldleening
van ten hoogste 10.000.
Besloten werd tot verhooging der sub
sidie over 1934 aan de schoolfeestver-
eeniging alhier tot 70 ct. per leerling,
die aan het schoolfeest heeft deelge
nomen.
Ingekomen was een verzoek van H.
Poland en A. Groot om vergoeding van
de kosten van vervoer van hun zes leer
plichtige kinderen naar de r. k. openbare
lagere scholen in 't Veld ten bedrage van
50 per kind per jaar en wel voor het
tijdvak van 1 Mei 1935 tot 1 Mei 1936.
Aangezien de ouders in deze kosten
niet zelf kunnen bijdragen, werd beslo
ten het volle aangevraagde bedrag toe
te kennen.
Verder deelde de voorzitter mede dat
Ged. Staten er op attent hebben ge
maakt dat op de begrooting voor werk-
loozenzorg 16000 is geraamd wat hun
te laag voorkwam. Aan de hand van de
cijfers over Jan., Febr. en Maart en die
van vorige jaren oordeelden B. en W.
het gewenscht dezen post met 10 000 te
verhoogen tot 26000. De werkloosheid
neemt toe, het aantal werkloozen is op
het oogenblik grooter dan in andere
jaren.
Alzoo werd besloten.
De heer Borst vroeg of reeds van den
minister bericht was ontvangen of de
georganiseerden voortaan 2 ct. per uur
meer zullen ontvangen in werkverschaf
fing dan ongeorganiseerden In een
pamflet van de R. S. A. P. stond dat on
georganiseerden voortaan 2 ct minder
krijgen. Spr. informeerde of dat juist
was.
De voorzitter zeide, dat dit pamflet
onjuist was, om maar niet te spreken
van misleidend. Antwoord os hier nog
niet op ontvangen.
De heer Borst vroeg nog op we'ke
gronden de burgemeester aan de R. S.
A. P. het houden van de 1 Mei-feestver-
ga lering heeft verboden.
De burgemeester verklaarde als hoofd
der politie niet verplicht te zijn hier
omtrent mededeelingen te doen, maar
hij meende hier toch recht te moeten-
zetten wat scheef staat.
Door de afd. van de R. S. A. P. is een
feestavond aangevraagd met opvoering
van een tooneelstukje en meerdere ver
makelijkheden. Spr. vreesde geen ver
storing der openbar© orde, maar heeft
gemeend die vergunning toch te moeten
weigeren, omdat, toen destijds van die
zijde hier een vergadering is gehouden,
een op de vergadering aanwezige spre
ker zich dankbaar heeft getoond dat
daar geen politie aanwezig was en naar
de voorzitter heeft vernomen op een
hevige wijze gezag en regeering zijn
aangevallen en naar beneden gehaald.
Vereenigingen die zich op dat stand
punt plaatsen weigert spr. elke mede
werking, wat dan ook de oorzaak is ge
weest dat de R. S. A. P. van spr. geen
vergunning voor haar 1 Meiviering heeft
mogen ontvangen. Daarna sluiting.
(Van onzen reisredacteur).
Welke weggebruiker, die wel eens van het
Oosten van ons land naar het Westen, of
omgekeerd, heeft moeten rijden, kent niet
de tribulaties van Utrecht, de stad, die men
steeds tot zijn verdriet moet passeeren en
waar het oponthoud altijd weer tegenval
lers oplevert? Om nu maar te zwijgen van
de verkeersregeling, die alleen voor Utrech
tenaren gemaakt schijnt en die voor vreem
delingen telkens verrassingen meebrengt,
willen we in dit verband alleen wijzen op de
nauwe straten, waardoor het locale en het
interlocale verkeer zich tegelijk moeten heen-
wringen.
Het streven bestaat in den lande, om het
groote doorgaande verkeer om de bebouwde
kom van dorpen en steden heen te leiden,
een streven dat uit verkeers-oogpunt lof
verdient, al zal het zonder een verbod tot
lintbebouwing nimmer voldoende tot zijn
recht kunnen komen. Maar dit daargelaten,
ook ten aanzien van Utrecht bestaan plan
nen in die richting, doch de verwezenlijking
daarvan zal nog wel jaren en jaren op zich
laten wachen. Zoo lang moeten dus automo
bielen en motorrijwielen, die niets in
Utrecht zoeken, toch dwars door de stad
heen, om van het eene doel van ons land
naar het andere te komen. Daarbij moeten
ze zich, tezamen met de trams van vier van de
vijf stadslijnen en van de lijn naar Zeist,
door een nauwen doorgang persen, waarbij
het geen wonder is dat wel eens kleerscheu
ren worden opgeloopen. Wel heeft men ge
tracht, door een deel van het verkeer langs
de singels te leiden, in de binnenstad wat
verlichting te brengen, maar dat was lang
niet afdoende.
Op sommige plaatsen is er al verbetering
gebracht. De brug over de Catharijnesingel
is verdubbeld, door den 'bouw van het eer
ste Jaarbeursgebouw is de toegangsweg tot
het Vredenburg wat verbreed en de bouw
van het nieuwe postkantoor aan de Neude
maakte het mogelijk de Potterstraat te ver
wijden. Maar in het midden bleef de Vie-
straat haar beruchte engheid handhaven.
Daarin zal nu ook eerlang verbetering ko
men. Een wet heeft de gemeente de bevoegd
heid gegeven de gebouwen aan de Oostkant
van deze straat te onteigenen. Het begint er
nu op te lijken, dat de noodige verbeteringen
hier werkelijk tot stand zullen komen, riet
grootste deel der gebouwen heeft de ge
meente door ondershandsche aankoop in
eigendom kunnen verkrijgen en sedert 1 Mei
zijn deze nu ontruimd. Sedert kort zijn er
schuttingen omheen gezet en de sloopers
zijn aan het werk getogen. Het bekende ho
tel de 1'Europa aan het Vredenburg,
dicht bij de Viestraat gelegen, zal er mede
ten offer vallen, evenals een der oudste
bioscopen van de stad.
Niet over de geheele lengte van de straat
zijn de schuttingen echter opgetrokken. Aan
de Noordzijde, het dichtst bij de Potter
straat en de Neude, heerscht nog bedrijvig
heid in een lunchroom, een grutterswinkel
en een warenhuis, waar de zaken op den
ouden voet worden voortgezet. Deze percee-
len heeft de gemeente niet bij minnelijke
schikking kunnen verkrijgen.
Men verwacht op het einde van dit jaar,
of in het begin van het volgende, een von
nis van de rechtbank, waarbij een termijn
gesteld wordt, waarbinnen de perceelen ont
ruimd moeten zijn. Deze termijn zal natuur
lijk zoo lang moeten wezen, dat de 'betrok
kenen gelegenheid hebben naar een andere
„Wat ls een crediteur?"
„Iemand aan wlen lk altUd moet zeggen,
uit Ls."
dat vader
(111 420)
geschikte plaats voor hun bedrijf uit te zien.
Twee jaren zullen er wel mee gemoeid zijn.
De sloopingen achter de thans opgetrok
ken schuttingen zullen dus straks wel eeni-
ge verlichting geven aan het veelgeplaagde
verkeer, doch aan een der einden blijft voor-
loopig de bestaande toestand gehandhaafd.
Men is nu echter op den goeden weg en de
gemeente zet zooveel mogelijk spoed achter
het werk. Verbetering van ae onhoudbare
verkeerstoestanden in Utrecht is in zicht, al
zal het menig weggebruiker nog niet snel
genoeg gaan.
Gistermiddag is te Groningen over
leden de oudste inwoonster van Neder
land, opoe Tjaden6—Postma, die op 29
Maart j.1. haar 106den verjaardag heeft
gevierd.
Naar wij vernemen is de Amster-
damsche politie van het bureau-
Overtoom er thans na wekenlang
speuren in geslaagd, den dader aan
te houden van de ergerlijke mishan
deling, waaraan in den nacht van
17 en 18 Maart j.1. een N.S.B.-col-
porteur in de J. P. Heyestraat te
Amsterdam heeft blootgestaan.
Men zal zich herinneren, dat dien nacht
een groep van een paar honderd communis
ten den bewusten colporteur van zijn fiets
sleepte en hem zoo hevig mishandelde, dat
het slachtoffer wekenlang wegens een kaak-
fractuur in het Wilhelmina-gasthuis en el
ders verpleegd moest worden en nu nog niet
geheel genezen is.
In verband met dee zaak heeft de politie
een zeer uitgebreid onderzoek ingesteld,
maar 't was bijzonder moeilijk den eigenlij
ken dader den man, die den kaakslag had
toegebracht te ontdekken, want degenen,
die bij de mishandeling aanwezig moesten
zijn geweest, lieten uit den aard der zaak
niets los. Eenigen tijd geleden werd in ver
band met deze zaak de bestuurder van de
Federatie van Overheidspersoneel D. Schilp
gearresteerd. De justitie stelde hem nader
hand weer op vrije voeten, hetgeen echter
niet zeggen wil, dat hij buiten vervolging
zal worden gesteld, 't Staat immers wel vast,
dat Schilp tot de aanvallers behoorde en met
name een melkwinkelier bedreigd heeft, die
den vluchtenden mishandelden N.S.B.-er een
toevlucht had geboden.
Met bewonderenswaardig uithoudingsver
mogen heeft een der rechercheurs van den
Overtoom inmiddels van den beginne af aan
een bepaald spoor gevolgd en de zaak verder
uitgeplozen, hij is er ten slotte ondanks alles
in geslaagd de noodige getuigenverklaringen
te verkrijgen tegen één bepaalden persoon,
die den kaakslag zou hebben toegebracht.
Deze persoon is thans gearresteerd: een
32-jarige suikerbakker, wonende in de Tol
lensstraat, die bekend staat als een commu
nistische haantje-de-voorste als 't op vechten
aankomt. Hij schijnt in hoofdzaak den col
porteur met de vuisten bewerkt te hebben,
daarin bijgestaan door nog een kameraad,
wiens arrestatie eveneens op komst is.
De thans aangehoudene ontkent bij zijn
verhoor alle schuld, maar op grond' van tal
rijke aanwijzingen zal hij ter beschikking
van de justitie worden gesteld. Zoodat deze
ingewikkelde zaak ten slotte toch tot oplos
sing is gekomen, dank zij de vasthoudend
heid en het beleid, bij het politie-oncterzoek
ten deze betracht.
Bij de jaarwisseling hebben eenige hon
derden in den lande hun nieuwjaarswensch
voor de bemanning van Hr. Ms. K 18
in een of anderen vorm gegoten naar het
comité „Onze Marine", Postbus 6, Den Hel
der, gezonden. Genoemd comité verzamelde
een en ander, zond een uitvoerig telegram
betreffende de ingekomen nieuw jaarswen-
schen naar den commandant van de K 18 die
toen te Dakar lag en verscheepte op 5 Jan.
de stukken per speciale gelegenheid naar
Pernambuco. Bovendien ging er tezelfder tijd
per luchtpost een brief naar Pernambuco
voor den commandant dat de nieuwjaarswen-
schen waren afgezonden. Echter op 15 Fe
bruari werd een telegram van den comman
dant K 18 ontvangen, dat de nieuwszending
nog niet was aangekomen.
Waar was deze geheimzinnige zending
gebleven? Nasporingen te Pernambuco wa
ren vruchteloos
Op Rio de Janeiro was nog niets aange
komen. De Nederlandsche gezant te Rio de
Janeiro, Exc. H. Smul Ier tot Peersum, werd
toen in de arm genomen en deze kon ons
melden dat de nieuwjaarszending een maand
na het vertrek van de K 18 te Rio de Janeiro
was aangekomen.
Het zou geen zin hebben gehad te probee-
ren de zending de K 18 achterna te sturen.
Getracht moest worden de K 18 vóór te ko
men. Eerst op 10 April deed zich de gelegen-
