7 r L. NEDERLAND 1 1 ENGELAND En nu Enkele bijzonderheden. WEER EEN JUBILARIS. De zilveren wedstrijd van Sjef van Run. BOUW FEIJENOORD-STADION GAAT DOOR! 12 I 51 10 ft" I 12 ZONDAG a.s. half drie. ALKMAARSCHE BOYS l BEVERWIJK I POSTDUIVENVEREENIGING „DE POSTDUIF". POSTDUIVENVEREENIGING „STEEDS IN SPANNING". DE GENERAAL SNIJDERS- MEDAILLE, Toegekend aan den heer Plesman. DE „HAVIK" NAAR INDIE VERTROKKEN, Vele Nederlanders willen gaarne Om 11 's morgens werden de poorten van Houtrust reeds geopend en begonenn de froedkoope rangen zich te vullen. Een uur ater klonken over het veld de vroolijke tonen van de Jagerskapel en 2Vz uur later, om half drie, stelden zich de volgende twee elftallen zich op: Nederland, doel: Göbel; achter: Bos- 6chart en Wijnveldt; midden: T. Kessler, de Korver en Boutmy; voor: Dé Kessler, Vos De Groot, Westra van Holthe en v. d. Wolk Engeland, doel: Brebner; achter: Knight en Ansell; midden: Veitch, Dines en Mc. VWiirter; voor: Calendair, Douglas, Wood- ward, Littler en Shipway. (Even ter herinnering: Göbel, de Vitesse- man, de beroemdste doelman, dien Neder land ooit gekend heeft; de Korver, de beste spil, die ooit op de Nederlandsche velden heeft gespeeld; de voorhoede namen, die nog steeds bekend zijn bij vrijwel alle voet ballers; de Groot, het kanon, Dé Kessler, Jan Vos, de Achillesman Westra en de Spar. taan v. d. Wolk. Trouwens, alle namen zijn bekend en het was een elftal, dat uit voetbal kunstenaars bestond! En Engeland met zijn sterkste amateur-elftal, met zijn schitterende Vivian Woodward, een mid-voor van zeld zame kwaliteiten, een ster van den eersten rang E>e Haagsche burgemeester trapt voor En geland af en onmiddelijk gaan de Hollan ders tot den aanval over. Merkwaardig dat begin! Van dat hooghartige, ongenaakbare, zelfbewuste spel, waarmee Engeland ons reeds zoo menigmaal in de eerste minuten klopte, valt thans niets te bespeuren. In tegendeel, het Engelsche team begint tam, zelfs ietwat nonchalant, waardoor Wijn veldt en Bosschart weinig moeite hebben de eerste aanvallen te fnuiken. De Korver voelt dat hier partij van moet worden getrokken hij passeert eenige tegenstanders en zet De Groot aan het werk, die fraai naar Deetje plaatst. Snel gaat de jonge H.V.V.'er in com-* binatie met Vos vandoor. Het bruine monster komt op den rand van het doelgebied weer bij De Groot. Hugo staat voor den rechter-paa! van Brebner's heiligdom, deze snelt naar den bedreigden hoek, 't geen voor De Groot aan leiding is om een prachtigen, harden schui ver in den linker-hoek te lossen, dien Breb ner, al vallende, in het net ziet snorren Wat Holland sinds 11 December, 1911, niet meer mocht bereiken, is thans precies in vier minuten gebeurd. Nederland heeft niet alleen gedoelpunt, maar zelfs de leiding ver overd! Een oogenblik staat het heele veld als stom geslagen; maar dan breekt er een enthou siasme los, zoo geweldig, zoo intens en zoo grootsch, als wij nog nimmer aanschouwden, 't Is geen geloei of gebrul, 't is een krater, die in al zijn hevigheid losbarst en de opge kropte smaad van zooveel jaren uitbraakt. Er is geen ontkomen meer aan; Albion is door vier levende muren ingesloten en zal spelen „to the bitter end". Met te kort spel valt Engeland dan vinnig aan, doch Bok houdt Woodward schitterend in bedwang en onze verdediging sluit als een bus. Bovendien is Just Göbel in Europee- schen vorm. Het spel onzer voorhoede is meer open, De Groot geeft lange passes naar de vleugels en onze aanvallen dragen daardoor een over rompelend karakter. Als Brebner een door Boutmy ingeschoten bal heeft weggewerkt, vangt Vivian het leer op, passeert snel naar Shipway, die onbe rispelijk voorzet. Douglas mist de kans, maar Woodward aarzelt geen moment en zendt een hard schot in, dat Göbel nog wel kan aanraken, maar dat achter de doellijn neer- springt. Na 26 minuten spelen heeft Enge land gelijk gemaakt. De Engelschen zijn nu ingespeeld en blij ven tot rust in de meerderheid, waarbij ons doel eenige malen ernstig in gevaar komt, zonder dat er echter gescoord wordt. In de rust. Rust! De tribunes zwemmen in zaligheid: 11 en dan nog eerst de leiding veroverd. Zou de groote dag van Engeland's neder laag nu reeds zijn aangebroken? Weldra staan de elftallen weer tegenover elkaar om de tweede helft van den reuzen strijd te strijden, die beslissen zal over de supprematie van Europa. Nauwelijks is weer begonnen of Vos schiet naast. Dan stormt De Groot op Brebner af, Knight kan het kanon slechts met moeite tot staan brengen en maakt zeer duidelijk „hands". Een ieder verwacht niet anders of een penalty zal Holland de leiding hergeven, maar scheidsrechter Barette heeft niets ge zien en laat kalm doorspelen. Een kapitale fout, die Holland den wedstrijd had kunnen kosten! Even terneergeslagen, wordt het Oranje-team op eigen grond teruggedron gen, maar ook slechts even. Want weldra zien we Dé Kessler weer langs het lijntje rennen en prachtig voorzetten. Knight maakt wederom hands, doch thans even buiten het strafschopgebied. Barette heeft het gelukkig gezien en De Groot zal den vrijen trap dus, maar met een haag van Engelschen vóór zich nemen. Hoe lapte Huug h'm dat? Het scheen zoo. dat er geen muisje meer door kon, maar de Spartaan lachte flauwtjes. Hij had toch nog «en gaatje ontdekt en daar stuurt hij een dum-dum op af, die, van richting veranderd, via Brebner's vingertoppen het Engelsche doel ten tweeden male doorboort. 2—1De krater dreigt door zijn eigen wer king uit elkaar te zullen springen; de lucht schijnt boven Nederland te scheuren Nog 33 minuten zijn te spelen. Woodward zet de tanden op elkaar. Wat. Zal hij door de leerlingen worden geslagen? Kan Engeland wel geslagen worden? Hij lacht om 't idee en ontwikkelt een spel, zoo schitterend technisch volmaakt, zoo doortas tend, zoo volmaakt af, dat zijn geheele elfta., of het wel of niet, wordt meegesleept in dien roes van Albion's onweerstaanbaar kunnen en overwinnen moeten. Maar daartegenover staat de rotsvaste Hollandsche verdediging, daar s^ail onzen: Bok, Boutmy, Tonny, Bos, David en Just, met hun zessen één en in hun eênneia Engeland's ijzeren kop trotseerend, ver strooiend tot vijf hulpelooze individuen Een schok gaat door het veld als jonny Kessler plotseling neervalt en vijf minuten blijft liggen. Hij heeft zijn enkel verstuikt en kan slechts op halve kracht verder spelen Met zijn broer vormt hij thans een gebroken HALLE CALDENHOVE VAN RUN B. PAAUWE ANDERIESEN VAN HEEL WELS DROS BAKHUYS SMIT MIJNDERS Scheidsrechter —0— Dr. BAUWENS (Duitschland) BOYES WESTWOOD W. G. RICHARDSON EASTHAM WORRALL BURROWS BARSER GARDNER HAPGOOD MALE HIBBS linkervleugel van Holland's aanval. In de verdediging neemt Jan Vos de links-midden plaats in, waar hij haast nog schitterender werk verricht dan hij reeds in de voorlinie gedaan heeft. Die laatste minuten! Het schenen uren! Ltiller, Douglas en Woodward, ze schieten in alle standen, maar Just en zijn mannen vangen het leer ook in alle standen op. Nog enkele minuten; de menschen durven niet meer te kijken; onze jongens spannen zich tot het uiterste in, maar die kanjers, die op Göbel afvliegen, worden steeds gevaar lijker en talrijker. Just blijft echter op zijn post en grabbelt, trapt, ranselt of goochelt alles er uit. Nog één minuut! Corner voor Engeland! In een angstigen boog daalt het bruine mon ster voor het Hollandsche doel neer; de kop pen der Engelschen staan gereed om het laatste werk te verrichten, als plotseling Göbel's gestalte hoog boven alles uitschiet en het gevaar voor de laatste maal wordt afgewend. Voor de laatste maal! Want direct daarop kondigt Barette aan, dat Holland met 2—1 Engeland heeft geslagen. De krater stortte in Toen gebeurde er iets, dat wij nooit zullen vergeten. De krater stortte ineen. Duizenden bestormden de plek waar het zoo juist nog gekookt en gewoeld had, waar het groote En geland de vlag had moeten strijken voor het kleine Holland. En hoog boven dat bruisen de enthousiasme, boven die zwarte, ziedende menschenzee, worden elf Oranje-hemden zegevierend op het schild geheven, bejuicht, bewierookt en bejubeld, omdat zij toonden dat een klein volk groote daden kan verrich ten, „waar een klein volk in groot kan zijn!" In het middernachtelijk uur, toen Duin- oords straten uitgestorven waren, bewoog zich in den killen nacht een man, die zijn schreden naar Houtrust richtte. Hij was Vivian Woodward. Hij werd vergezeld door Cladwick, die met den dood in 't hart den weg wees. O, zeker, hij had zijn jongens lief, hij wil de ze alles leeren, hij had ze als eerlijk sportman in de geheimen van het Engelsche krachtsmysterie ingewijd; hij had ze opge voed, aangemoedigd en naar zijn beste weten voorbereid. Hij had ze ook van harte een ge lijk spel gegund, maar diten 't stokte in zijn keel. Dat was te veel van hem gevergd. Grimmig teekende Houtrust zich met zijn geweldige spookgestalten tegen den zilveren maanlichten hemel af. „Cladwick" sprak Vivian „kan Engeland overwonnen wor den?" Cladwick bleef verstard en stom voor zich uitkijken. Daar vóór hem op de plaats, waar het gebeurd was, daar verrezen elf schimmen, in het Oranje-wit gehuld, en als uit één mond donderde het door het lucht ruim: „Met Houtrust sterft een legende!" De droom is uit. Vier en twintig jaar la ter staan wij weer in de nuchtere werkelijk heid. Er is veel veranderd in dien tijd. Neder land heeft nog steeds zijn amateurs, andere landen kennen thans ook het beroepsspel. Weer zal Nederland tegen Engeland spe len, nu echter amateurs tegen profs. Dat maakt een verschil, een zeer groot verschil. In 1913 waren de omstandigheden vrij wel gelijk. Twee en twintig spelers speelden in hun vrijen tijd het spel voor hun genoe gen. Thans zijn er elf van de 22, die dat ook nu nog doen. Maar die andere elf spelers, omdat dit hun beroep is. Zij moeten dus veel kundiger en kunstiger zijn. Dat zijn ze ook. O zeker, een van Heel en een Bakhuijs kunnen meedoen. Zij zouden ook in het En gelsche team hun plaats waard zijn. Maar de rest moet het zeer zeker afleggen tegen hun tegenstanders, afleggen dan in kundig heid en kunstigheid. En dus verliest Nederland! Natuurlijk, niemand rekent op een Engel sche nederlaag; iedereen rekent op een be hoorlijke, duidelijke Nederlandsche neder laag en als het bijvoorbeeld 31 of 4—2 voor Engeland wordt, zijn we al lang tevre den. Maar de Engelschen zullen toch moeten spelen. Want niet voor niets behoort Neder land tot de sterkste landen. Velen hebben natuurlijk gisteravond Han Hollander beluistert. Hij heeft toen be weerd, dat de Engelschen morgen een „ga me" zullen spelen en geen „fight". Een „fight" spelen ze alleen maar in de compe titie en in de cup-wedstrijden en de rest is meer een exhibition. Veel met wat Hollander zei, mag waar wezen, maar wij gelooven niet, dat wij zoo direct kunnen beweren, dat de Engelschen morgen een „game" spelen. Dat zou alleen kunnen, als Nederland een off-day had. Maar als ons elftal speelt voor wat het waard is, dan zullen de Engelschen er een „fight" van moeten maken, willen ze win nen. En ze willen winnen! Want het mogen dan profs zijn, de wil om te winnen is er bij hen net zoo goed als bij de amateurs. Er zal door de Engelschen gewerkt moe ten worden, heel hard. Want onze voorhoe de kan verrassend zijn, kan doelpunten ma ken. En onze overige spelers kunnen hun mannetje staan. Dat behoeft heusch geen walk-over te worden voor de Engelschen! Daarom verwachten wij een wedstrijd, die davert. De Hollanders zullen de Engel schen dwingen, om er een „fight" van te maken. Daarvan zijn we overtuigd. En we hebben er een bewijs voor. In 1924 te Parijs kwam Nederland o.a. uit tegen Uruquay. En was absoluut kansloos tegen de a.s. Olympische kampioenen. Maar hoewel Nederland toen een zwakker elftal had dan thans, wist het de Zuid-Amerikanen zoo partij te geven, dat de kansen vrijwel gelijk stonden gedurende den geheelen wed strijd. In 1928 speelde Nederland op de Olympi sche Spelen tegen Uruquay. En weer waren de kansen vrijwel gelijk en wonnen de Zuid- Amerikanen met het kleinst mogelijke ver schil. Er werden weer Olympisch kampioen! Beide keeren bracht een ongekend enthou siasme een enorme kracht in het Oranje elftal. Enthousiasme deed het verschil in techniek en tactiek bijna geheel verdwijnen. Zoo is het zoo dikwijls gegaan. Als Ne derland uitkwam tegen een land, dat positief sterker was, danwas Nederland op zijn best. Omdat er een onverzettelijke wil was om te winnen! En zou het morgen anders gaan? Neen, en nogmaals neen! Onze spelers popelen van ongeduld. De spieren zijn gespannen, alles is geconcen treerd op morgen. En als ze in het veld komen, zal er geen sprake zijn van voetbalmoeheid, maar wel van „voetbal-graagteEr zal gevochten worden om elke c.M. grond door alle elf Oranje-mannen. En Engeland moet oppas sen, man; er zeker geen „exhebition" van maken. Want dan krijgt Albion een knak. En dus wordt het morgen een „fight!" En al verliest Nederland, het zal een eer volle nederlaag worden. Verder zullen wij maar niet over den a.s. wedstrijd spreken. Niet over taktiek, niet over W-formatie en zoo. Wij zwijgen over alles verder en besluiten met een paar bijkomstige omstandigheden. De leiding is in de goede en vertrouwde handen van dr. P. Bauwens uit Keulen. Hij zal worden bijgestaan door de grensrech ters M. J. Boas (Nederland) en A. J. Jewell (Engeland). Er zijn, naar bekend, geen invallers toege staan. De aangewezen reserves zijn dus slechts bestemd om eventueel te elfder ure een speler, die om de een of andere reden niet kan uitkomen, te vervangen. Reserves voor Engeland zijn: Joy (The Casuals) en Craven (Grimsby Town). Als Nederlandsche reserves zijn aangewezen: Mul (H.B.S.), van Diepenbeek (Ajax), Vrauwdeunt (Feijen- oord) en van Gelder (V.U.C.) De overige spe lers, die den toer naar Brussel hebben mee gemaakt, n.1. van Houtum, Lagendaal en v. Nellen, zijn eveneens uitgenodigd om den wedstrijd bij te wonen en om zich ook voor dien bij het elftal aan te sluiten. De oud- internationaal Vente heeft eveneens een uit- noodiging voor den wedstrijd ontvangen. De Nederlandsche spelers zijn, voor zoo ver bekend, allen fit. Ze hebben deze week nog in verschillende plaatsen, dus niet ge zamenlijk, een lichte training met Bob Glen- denning gehad. Anderiessen, die Zondag j.1. kort voor het einde zijn pols verzwikte, zal daar naar alle waarschijnlijkheid geen hin der meer van hebben. Ook Drok's blessure, ontstaan doordat hij gelijk met een Belg kopte, laat zich niet ernstig aanzien, zoodat de R.F.C.-er wel zal kunnen spelen. Geruch ten, als zou Bakhuijs ernstig ziek zijn, zijn gelukkig onwaar gebleken. De Z.A.C.-er is licht verkouden, doch dat zal wel tijdig over zijn. De spelers met reserves en uitgenoodig- den komen Vrijdagavond met de technische leiders te Amsterdam samen. De radio-uitzending. Van deze belangrijke ontmoeting zal door ir. A. van Emmenes voor de Vara een oogge- tuigeverelag worden gegeven. Bij de reportage zal naar onderstaanden plattegrond van het terrein worden verwezen Terwijl n.1. van Emmenes vertelt, wat er ge beurt, zal een tweede ooggetuige steeds mee- deelen, in welk vak de bal zich op het moment bevindt. Dat deed men ook bij de cup-final in het Wembley-Stadion en het succes er mee was zeer groot. Men zorge dus het blad bij de hand te hebben. Behalve het ooggetuige-verslag zal door de V.ara nog worden uitgezonden een inter view van den bekenden oud-international Bok de Kosver door C. H. Geudeker. Deze uitzending vangt aan om 17.30 u., terwijl om 22.05 u. een nabeschouwing over den ge speelden wedstrijd zal worden gehouden door C. H. Geudeker. Weer staat één van onze beste en sympa thiekste internationals voor zijn 25en wed strijd: Sjef van Run heeft den belangrijken kamp tegen Engeland voor dit eervolle ju bileum uitgezocht. Slechts zeven Nederlan ders hebben meer internationale wedstrijden gespeeld dan de P.S.V.-er: Harry Denis, Ge- jus v. d. Meulen, Puck van Heel, Dolf van Kol, Wim Tap, Bok de Korver en Wim An deriessen. En als men bedenkt, dat het nog niet zoo heel lang geleden is, dat hij voor het eerst meespeelde n.1. op 29 Maart 1931 te gen België dan valt het fraaie van zijn presta tie nog beter in het oog. Van Run zal n.1. de tweede speler zijn, die 25 wedstrijden achtereen in het oranjehemd gespeeld heeft, ongerekend dan nog twee „officieuze" te- gen België. Dénis, die 56 wedstrijden op zijn naam heeft, bracht het indertijd tot 'n ononderbroken reeks van 24, doch zag die be ëindigd, doordat hij een tijdlang het voetballen D moest laten. Van Heel an Kun echter heeft toevallig juist j.1. Zondag z'n doorloopende 25-tal voltooid. Een onopge merkt voorbijgegaan feit, waarmee wij den Feijenoorder thans nog gaarne complimen teeren. Dat Van Run zijn aanvoerder nu direct opvolgt, bewijst één ding: dat hij zich een vaste plaats in het Nederlandsoh elftal ver overd heeft. Dat is volkomen te begrijpen, want van zijn eersten wedstrijd af heeft hij goed voldaan. Soms speelde hij schitterend, zoodat de beste backs door alle tijden heen het hem niet verbeterd zou hebben, een enkele maal was zijn spel wat minder goed, maar steeds was hij zijn plaats volkomen waard. Daarbij heeft hij zich onderscheiden door een weliswaar stoere, maar volkomen faire speelwijze en door zijn prettige hu meur, dat hem de vriend deed zijn van zijn ploeggenooten en van zijn tegenstanders. Met recht kan deze stevige Brabanter een sieraad voor onze velden genoemd worden, een kerel-van-stavast, een echt en trouw lid van de „Nederlandsch-Elftal-Club", waarvan hij sinds de oprichting deel uitmaakt. Met groote opgewektheid en volharding heeft hij zich aan de zware, hem gestelde taak gege ven; vol trots kan hij terugzien op de mede door zijn krachtige hulp geleverde presta ties ,die tezamen een glorietijdperk van het Nederlandsch elftal vertegenwoordigen. Wij hopen, dat noch aan dat tijdperk, noch aan Van Run's internationale loopbaan spoe dig een eind zal komen. En bovenal hopen wij vooral voor hem, dat zijn 25ste wedstrijd zijn grootste glorie moge worden. (Sportkr.) Officieel kan worden meegedeeld, dat de bouw van het Feijenoord-stadion te Rotterdam defintief doorgang zal vin den. Schieten. DE A. P. S. V.-WEDSTRIJDEN. In den officieelen eindstand der jubileum schietwedstrijden der A. P. S. V. moeten 'n paar kleine wijzigingen worden aangebracht Er staat eenige keeren 84, wat 81 moet zijn, zoodat de nummers 11, 12 en 13 als volgt -ijn: 11. Tolman, Leeuwarden, 81 (27.27) 12. Hitzert, Wassenaar, 81 (25) 13. Doolaard, Rotterdam, 81 (24) Verder mag nog wel worden gemeld, dat de eerste prijs op de geluksbaan (een twee- daagsche tocht naar Brussel met een bezoek aan de wereldtentoonstelling en logies en verblijfkosten vrij) werd aangeboden dooi den leider der H.A.B.O.-tochten den he-r C. ten Bruggencate te Heiloo. Kolven. KOLFWEDSTRIJD „RECHT DOOR". Uitslag van den gisteren gehouden on- derlingen kolfwedstrijd door „Recht door" alhier. 1 J. Goet met 156 p 2 D. Visser met 154 p., 3 Jb. Halff met 151 p., 4 J. Smit met 146 p., 5 P. Butter met 145 p., 6 J. Kos ter met 144 p., 7 P. Kostelijk met 138 p., 8 L. Hagenaar met 137 p., 9 G, Liefhebber met 119 p. J )8 i i! TERREIN WESTERWEG. (Kampioen 4e klas K.N.V.B. afd. B). RIJWIELSTALLING GRATIS. lste en 2e serie J. Swaag, met 98 p., 2e en 3e serie D. de Boer en J. Spaans met 81 p., 12e prijs C. Kaper, 11e prijs J. Hagenaar. Bij den hieraan verbonden biljartwedstrijd werden de prijzen resp. behaald door J. Spaans, P. Butler, J. Koster en D. de Boer. Postduiven. Bovengenoemde vereeniging hield1 Zondag 28 April een wedvlucht met oude duiven vanuit Oudenbosch; afstand 120 K.M.; los 8.35 uur; wind Noord; aankomst als volgt: 1. A. J. de Wit 10.50.43 2. G. Sevenhuysen 11.08.07 3. J. Deutekom 11.04.41 4. A. J. de Wit 10.55.21 5. G. Sevenhuysen 11.14.39 6. Idem 11.14.55 7. R. Thie 10.59.17 8. D. Pilkes 11.00.31 9. R. Thie 11.01.22 10. A. J. de Wit 11.01.03 11. C. Rabeling 11.02.14 12. Idem 11.02.16 13. Th. v. d. Kamer 11.02.22 14. P. Pronk 11.18.11 15. Th. v. d. Kamer 11.03.25 16. J. Deutekom 11.16.30 17. P. Pronk 11.20.43 18. Idem 11.21.08 19. C. Rabeling 11.05.37 20. Idem 11.07.16 21. J. Deutekom 11.19.15 22. Th. v. d. Kamer 11.07.19 Dezelfde vereeniging hield op Zondag 5 Mei een wedvlucht van Vilvoorde; afstand 190 K.M.; wind Oost; los 8 uur; aankomst als volgt: 1. Jos. v. d. Kamer 10.51.21 2. A. J. de Wit 10.49.23 3. Th. v. d. Kamer 10.49.31 4. Idem 10.49.54 5. Jos. v. d. Kamer 10.53.39 6. J. Deutekom 10.58.47 7. G. Sevenhuysen 11.01.01 8. A. J. de Wit 10.51.52 9. C. Rabeling 10.52.58 10. J. Deutekom 11.00.52 11. Jos. v. d. Kamer 10.57.32 12. G. Sevenhuysen 11.03.31 13. Idem 11.03.47 14. Jos. v. d. Kamer 10.58.51 15. R. Thie 10.55.23 16. A.J. de Wit 10.55.48 17. R. Thie 10.55.29 18. Th. v. d. Kamer 10.56.03 19. Jos. v. d. Kamer 10.59.53 20. C. Rabeling 10.5835 21. D. Pilkes 10.59.15 22. F. Feijen 11.00.39 Bovengenoemde vereeniging hield Zondag 5 Mei een wedvlucht met oude duiven vanuit Vilvoorde (België); afstand 190 K.M.; los 8 uur; wind Oost; aankomst als volgt: 1. G. Hijmans 10.46.38 2. J. Huiberts Jzn. 10.48.40 3. G. Hijmans 10.48.33 4. Idem 10.49.20 5. B. Teileman 1051.09 6. L. W. v. Bruggen 10.51.16 7. G. Hijmans 10.50.38 8. S. Hoogakker 10.53.07 9. J. J. Veel 10.53.26 10. J. Huiberts Jzn. 10.53.44 11. J. Huiberts Sr. 10.53.29 12. J. Huiberts Jzn. 10.53.58 13. G. Hijmans 10.55.10 14. J. Huiberts Sr. 10.55.49 15. Idem 10.56.34 16. Idem 10.57.49 17. J. Huiberts Jzn. 10.58.20 18. M. Tijdeman 10.58.28 19. J. Huiberts Jzn. 10.59.28 20. J. J. Veel 10.59.45 21. M. Tijdeman 10.59.23 22. J. Huiberts Sr. 11.00.47 23. A. Kleef 11.01.31 24. Idem 11.02.14 25. J. J. Veel11.02.49 £uchtuaatt In 1932 is opgericht de stichting Gene- raal-Snijders-fonds, het welk ten aoel heeft elke drie jaar een Generaal Snijders-medail le tot te kennen aan hem, die zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor de lucht vaart in den ruimsten zin des woords. Deze medaille wordt alleen aan Nederlanders tcegekend. Voor de eerste maal is deze in 1932 toegekend aan generaal Snijders. In de Donderdag gehouden vergadering van het bestuur der stichting is met algemeene stemmen besloten de medaille voor 1935 toe te kennen aan den heer A. Plesman direc teur van de K.L.M. en K.N.I.L.M. Gisteren is het Indië-vliegtulg der K. L. M., de „Havik" met als gezagvoerder de heer W. C. van Veenendaal van Am sterdam naar Batavia vertrokken. De lading bestond uit 331.073 K G. briefpost, 55.640 K.G pakketpost en 112.160 K.G. goederen. Er ls 1 passagier voor Batavia aan boord, terwijl onder weg nog instappen twee passagiers, Hoe gullen zij weten NEDERLANDSCHE in welke winkels zij daartoe moeten zijn zoo de winkelier producten koopen het niet adverteert

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 11