DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
TOEKOMSTIG KONINGSPAAR.
QjaqetijkschOvemcht
Berlijn nog steeds in wintersche stemming.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
No. 119 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Dinsdag 21 Mei 1935
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
(Van onzen Berlijnschen correspondent).
Moge, ondanks de politieke geschillen tusschen
Duitschland en Nederland, het Vreemde
lingenverkeer bevredigend zijn.
Vanavond spreekt Hitier.
Het is als een soort troost be
doeld, in elk geval als een poging
om u, lezer, deze sombere dagen wat
minder troosteloos te maken, als ik
u vertel, dat de statistieken uitwij
zen, dat we in Duitschland in het
algemeen en in Berlijn in het bij
zonder sedert meer dan honderd
jaren niet meer een zoo miserable
lente gehad hebben
Het is heden de negentiende. Over 14
dagen is het al Juni. En deze „wunder-
schöne Monat Mai", als „alle Knospen
sprangen", waagt het, met motregen, hagel,
loodgrijze wolken, en een temperatuur van
nog geen zeven graden Celsius zich bij het
menschdom aan te dienen, en dan nog aan
het vervolg van Heine's versregel te herin
neren: „da ist in meinen Herzen die Liebe
aufgegangen.''
Daar kan de echte Berlijner slechts op
antwoorden. „Nee, du! Liebe!? Kommt jar
nicht in Frage!"
En vanwege „Knospen sprangen": ja,
opengesprongen zijn ze. Maar dan jammer
lijk gestorven, bruingeel geworden. Zoodat
van onze aardbeien, kersen, bessen, appels
en peren straks een bitter beetje terecht komt.
Om te huilen is 't. En dat in een tijd, nu we
een scheutje hartelijkheid van de natuur meer
dan vroeger gebruiken kunnen
Dat vertel ik u, omdat ik in de Holland-
sche bladen gelezen hebt, dat het er bij u ook
al niet anders uitziet. En omdat gedeelde
smart halve smart pleegt te zijn.
Verleden jaar ach ja, verleden jaar!
Toen deden we op 1 April al aan watersport.
En nu liggen vele grootere booten op 19 Mei
nog op het droge, omdat het toch geen doei
heeft, ze in de woedende golven neer te laten
en poolexpeditie te spelen.
Gisteren en eergisteren heeft het in Zuid-
Duitschland, in het Zwarte Woud en in Mün-
chen dik gesneeuwd. In Berlijn loopt men
nog met pelzen en wintermantels.
Is het niet, alsof de natuur tot de politici
wil zeggen: „totaal den kluts kwijt zijn kan
ik minstens zoo goed als jullie!" Nu, daar is
dan ook geen speld tusschen te krijgen.
Hitier spreekt.
Dinsdagavond spreekt Adolf Hitier voor
zijn leden van den Duitschen Rijksdag. Zoo
heet dat instituut nog altijd. In werkelijkheid
is het een soort „Thing", geen parlement! In
's hemelsnaamdat woora is hier niet meer
bekend. De vijf- of zeshonderd (het aantal is
thans volkomen onverschillig) „afgevaar
digden'', die zich nog altijd „M. de R."
(Mitglied des Reichstags) op hun visite
kaartje mogen noemen, en daaraan het voor
partij propaganda en inwendigen dienst nog
altijd waardevolle recht ontleenen, voor niets
door heel Duitschland in de eerste klasse te
mogen reizen, zijn in werkelijkheid geen afge
vaardigden meer. Zij zijn niet door het volk
afgevaardigd, maar door de regeering aan
gewezen. Ze hebben niet meer het recht tot
spreken, maar alleen tot luisteren. Ze zijn
niet meer „legislatief", maar alleen nog
„representatief". Hun eenige functie bestaat
in het één of tweemalen per jaar tezamen
komen om een soort plechtigen achtergrond
te vormen voor een even plechtige „verkla
ring der rijksregeering''. Een plechtig thea
ter. Dat ook niet meer in het trotsche Paleis
van den Rijksdag plaats vindt, maar in het
daartegenover gelegen zeer leelijke gebouw
van de „Kroll-Opera", die alweer geen opera
meer is, maar een theaterzaal voor plenaire
congreszitting e.d., en dan voor deze Rijks
dag-voorstellingen.
Het werkelijke Rijksdaggebouw herinnert
van binnen niet meer aan zijn vroegere be
stemming. In het voorjaar van 1933 brandde
de groote zaal met de tribunes uit, nadat
Marinus van der Lubbe er zijn syndicahs i-
sche lusten aan botgevierd had. Sindsdien
is de brandschade niet meer hersteld, de
weldige zaal niet meer gerestaureerd. Ue
brand, eens middelpunt van politieke opwin
ding, is het einde van het Duitsche parlemen
tarisme geweest. Kort nadien beleefde het in
de Kroll-Opera zijn openbare begrafenis
In den Rijksdag zijn nu liefdadige instel
lingen, bureaux van bonden en vereenigin-
gen, ondergebracht. De zalen der afdeelin-
gen en der overleden partij-fracties worden
verhuurd voor congressen en bijeenkomsten.
De Rijksdag is tot een soort Rijks-Huis ge
worden. Eiken dag kan men het onder leiding
bezichtigen.
Druk „gebuddel".
Wie ondanks het ellendige weer toch nog
lust mocht hebben, naar Berlijn te komen
en waarom niet? het kan toch niet eeuwig
zoo somber blijven zal de rijkshoofdstad
niet in hoogste glorie zien. Er wordt, gelijk
het in Berlijnsch dialect heet, „gebuddelt" in
alle stadswijken. „Buddeln" beteekent: op
breken, repareeren, restaureeren. Dat is al
tijd een specialiteit van deze stad geweest.
Maar dit jaar is het wel heel erg. Dat heeft
verschillende redenen. In de eerste plaats:
werkverschaffing. Dantoenemende verkeers-
zorgen. Ten slotte: de Olympische Spelen
van 1936.
Het gevolg is, dat al dadelijk de City één
groote reparatie-inrichting gelijkt. De prach
tige straat Unter den Linden is niet meer te
herkennen. Die bestaat nog slechts uit plan
ken als nood-plaveisel, nauwe verkeerssteeg-
jes, schuttingen, diepe schachten, ware af
gronden, waarboven kranen knarsen, waar
binnen gehamerd, gelascht, cement gegoten
en zware rails aaneengeniet worden, waarbij
dikke rook- en stofwolken omhoog blazen en
over de City hangen blijven.
Paleizen voor ministers en ministeries,
voor rijksbank en handelshuizen worden ge
bouwd, wolkenkrabbers opgehoogd, gladde
asphaltstraten opgebroken en van korrelig
plaveisel voorzien, antieke huizenblokken
neergelegd, ondergrondsche spoorlijnen aan
gelegd, straten doorgebroken, bruggen ge
legd, fietspaden uitgemeten. Kortom, er is
niet veel van de vroegere harmonie en zinde
lijkheid meer te ontdekken.
En in het Westen, in het Grünewald, aan
de Heerstrasse, wordt al een jaar lang dag
en nacht onafgebroken geploeterd om het
nieuwe, geweldige „Reichssportfeld", een
waarlijk meer dan levensgroot complex van
arena's, tribunes, parkeerplaatsen, bureaux,
grasvelden, zwemstadions, tennisbanen,
openlucht-theaters en wat er nog verder bij
hoort, voor 1936 gereed te krijgen. Wat het
talent van Duitsche ingenieurs, architecten
beeldhouwers, organisators en bouwarbeiders
hier tot stand brengt, moet eenvoudig ver
bluffend genoemd worden. En men mag wel
voorspellen, dat de Berlijnsche Olympiade
alles overtreffen zal, wat op dit gebied tot
nu toe in de wereld ten beste gegeven is.
De keerzijde van de nieuwe
medalje.
Jammer, dood-jammer, dat die lamme poli
tiek intusschen het internationaal toerisme
zulk een knauw gegeven1 heeft. Duitschland
heeft het allergrootste belang bij vreemdelin
genverkeer. Al dadelijk, omdat vreemden
geld meebrengen, ook veel vreemd geld, dat
hier practisch een honderdvoudige waarde
heeft, omdat aan niets anders een zóó nij
pend gebrek heerscht. Maar ook, omdat de
tallooze Duitsche badplaatsen leven willen,
en steeds minder vreemdelingen zien. Hier
wreekt zich de keerzijde van de nationalisti
sche medalje! Men kan niet goed verorde
nen, dat elke goede Duitscher zijn vacantie
in eigen land behoort door te brengen, en te
gelijkertijd eischen, dat de nationaal voelen
de buitenlander aan Duitschland in plaats
van zijn eigen land de voorkeur zal geven
Men kan het bezoek van Duitschers aan het
buitenland wel geheel stopzetten door de be
paling, dat slechts een belachelijk bedrag
van 10 of 20 Mark mee over de grens geno
men mag worden, maar mag dan niet ver
wachten, dat het daardoor getroffen buiten
land aan Duitsche verkeerspropaganda zal
meedoen.
Het resultaat is nu eenmaal bedroevend.
Ook al, omdat het zoo goed ware, indien zoo
veel mogelijk buitenlanders eens naar
Duitschland kwamen om hier te constateeren,
hoe weinig de werkelijke uiterlijke
situatie in het Derde Rijk aan vele buiten
landsche persbeschrijvingen beantwoordt.
Want als we eens even van politiek en eco
nomie afzien en de ellendige jodenproblemen
kunnen uitschakelen, dan zullen we toch de
ervaring moeten opdoen, dat het mooie, aan
afwisseling zoo rijke, met geneeskundige
bronnen zoo gezegende Duitschland, met zijn
vooral in het Zuiden en Westen zoo hartelijke
en gastvrije bevolking nog even aantrekke
lijk gebleven, ja wellicht, door de in vele op
zichten zoo hoopvolle stemming der massa s,
een nog aangenamer vacantieoord dan vroe
ger geworden is.
Hoe nuttig, hoe menschelijk-mooi ware he\
als de omstandigheden toelieten, dat we el
kaar weer als vroeger bezoeken, elkaar weer
begrijpen en waardeeren konden.
Buitenland
Vrijdag a.s. zullen prinses Ingrid van Zweden
en de kroonprins Frederik van Dene
marken in het huwelijk treden
Het populaire paar.
UIT HUN LEVEN.
In Maart van dit jaar is de verloving offi
cieel bekend gemaakt van prinses Ingrid van
Zweden met den Deenschen kroonprins Fre
derik. In beide landen was men zeer ver
heugd over deze verloving. In Denemarken
begon men zich al wat ongerust te maken
over den 36-jarigén «kroonprins, die maar
niet aan trouwen scheen te denken, terwijl
men bovendien prinses Ingrid erkende als
een aardige sympathieke jonge vrouw. De
Denen zien in haar de toekomstige koningin
en zij heeft nu reeds een vaste plaats inge
nomen in de harten van haar toekomstige
onderdanen.
Kroonprins Frederik is de oudste van de
twee zoons van koning Christiaan X van
Denemarken en koningin Alexandrine, die
van geboorte een hertogin van Mecklenburg
Schwerin is.
Kroonprins Frederik is opgeleid bij de ma
rine en heeft als zee-officier vele reizen bui
tenslands gemaakt. Hij houdt van reizen en
trekken. Ongeveer twaalf jaar geleden heeft
hij het Verre Oosten bezocht, welke gelegen
heid hij te baat heeft genomen om de belan
gen van den Deenschen overzeeschen handel
en van de Deensche ondernemingen, die in
die verre landen werken, te behartigen.
Algemeen bekend is, dat de kroonprins
zeer muzikaal is. In besloten kring is hij
zelfs meermalen met succes opgetreden als
dirigent. Zelden slechts slaat hij te Kopen
hagen een operavoorstelling of een concert
van beteekenis over. Hij is een groot bewon
deraar van Wagner en zeer dikwijls heeft hij
dan ook de opvoeringen van Wagner's opera
te Bayreuth bijgewoond.
Den llden Maart 1899 is kroonprins Fre
derik op het slot Sorgenfri geboren.
Daar hij evenals zijn vader een zeer goed
zeiler is, gaven de Denen hem spoedig den
bijnaam van „zeilprins".
In zijn land is de prins zeer populair,
daar hij zich zoo ongedwongen weet te be
wegen en er niet tegen opziet op straat zelfs
met verschillende menschen eens een praatje
te maken.
Prinses Ingrid, zijn verloofde, is elf jaar
jonger. Zij aanschouwde het levenslicht den
28sten Maart 1910 als derde kind van het
Zweedsche kroonprinselijk paar. Zij wist
reeds vroeg de genegenheid van het Zweed
sche volk te verwerven.
Zij munt evenals haar verloofde uit door
eenvoud.
Vaak kon men haar alleen of in gezel
schap van een hofdame, of van een vriendin,
in de straten van Stockholm ontmoeten, wan
neer zij aan het winkelen was.
Dikwijls ook zag men haar mooie donker
blauwe two-seatertje ergens tegen een trot
toirrand staan. Dan was de prinses in den
regel bij iemand op bezoek of nam zij deel
aan besprekingen over maatregelen om den
nood van blinden of van armen te lenigen.
Steeds heeft zij veel van haar tijd gegeven
aan het werk der liefdadigheid.
Prinses Ingrid houdt ook veel van sport.
Met voorliefde beoefent zij het tennisspel en
ook op ski-loopen is zij verzot. Groote be
langstelling heeft zij voorts voor literatuur
en kunst, ja zelfs moet zij meermalen met
groot succes tooneel hebben gespeeld.
Behalve misschien Greta Garbo is er in
Zweden geen enkel meisje, dat zich in popu
lariteit met prinses Ingrid zou kunnen me
ten. Dat deze populaire prinses in tegenstel
ling met de burgerlijke neigingen van haar
bloedverwanten zich een troonopvolger en
zelfs een a.s. koning van een stamverwant
volk tot echtgenoot koos, was natuurlijk op
zichzelf voor de Zweden reeds aanleiding
genoeg den verlovingsdag als een volksfeest
te vieren.
Prinses Ingrid en kroonprins Frederik
zijn familie van elkander.
Beiden zijn nakomelingen van Jean Bap-
tiste Bernadotte, den maarschalk van Napo
leon, die in 1810 tot Zweedsch troonopvolger
werd gekozen en in 1818 onder den naam
van Karei XIV koning van Zweden en Noor
wegen werd. De familieband tusschen de
huizen van Zweden en Noorwegen kwam tot
stand, toen één der vrouwelijke nakomelin
gen van Bernadotte, Louise, huwde met Fre
derik VIII, koning van Denemarken. De fa
miliebetrekkingen tusschen de beide konings-
huien zullen thans door het a.s. huwelijk
nog sterker worden aangehaald.
De Deensche kroonprins krijgt, zooals de
Zweedsche kranten weten te melden, een
vrouw, die in de kennis van het huishouden
met de beste burgerlijke huisvrouw van Zwe
den en Denemarken kan wedijveren. Prinses
Ingrid is een uitstekende kookster, die vooral
volmaakt de moeilijke kunst van het toeberei
den van visch beheerscht.
Daarmede zijn de huisvrouwelijke deugden
van prinses Ingrid echter nog geenszins uit
geput.
Beroemd is het borduurwerk van deze
prinses.
Weliswaar heeft de toekomstige koningin
daarin een leermeester gehad, die wel geen
enkele andere vrouw ter wereld zich zou
kunnen veroorloven, namelijkhaar
grootvader, den koning van Zweden.
Van de liefhebberijen van den koning kent
men over het algemeen slechts het tennisspel.
Immers, op alle Europeesche tennisvelden
ziet men „Mister G.', het pseudoniem van
den koning, het edele tennisspel beoefenen.
Minder bekend is het echter, dat die zelfde
„Mister G." beter dan iemand anders ter we
reld de kunst van het borduren verstaat.
In het Huis Bernadotte wordt er geen
feest gevierd, zonder dat het een of andere
haardscherm, kussen of kleedje'met konink
lijke hand bewerkt, het middelpunt van de
geschenken vormt.
Vrijdag 24 dezer trouwt het jonge paar.
Een gebeurtenis, door het Zweedsche en
door het Deensche volk met vreugde begroet.
Feest is er in beide landen. Het kan ook niet
anders. Zoowel de bruid als de bruidegom
hebben zich bemind weten te maken. En nvt
recht zijn de Denen trotsch op hun bevalli
ge, beminnelijke toekomstige vorstin.
Kopenhagen maakt zich op om de jong
gehuwden een „blijde incomste" te bereiden.
Zweden verliest door dit huwelijk een char
mante prinses. Denemarken wordt haar rij
ker.
Een nieuwe hechte band wordt met dit
huwelijk gelegd tusschen de beide landen en
de vorstenhuizen, die ze regeeren.
Prinses voor de microfoon.
Prinses Ingrid van Zweden heeft gister
avond enkele minuten voor de microfoon
van de Zweedsche radio gesproken om
zooals e omroepers aankondigde dank te
brengen voor de gelukwenschen en de ge
schenken ter gelegenheid van haar aan
staand huwelijk met kroonprins Frederik van
Denemarken.
De prinses zeide, dat zij in den laatsten
tijd zooveel bewijzen van sympathie had
ontvangen, dat zij dit nooit zou vergeten en
bracht allen in Zweden haar warmen en in-
nigen dank daarvoor.
Aankomst der gasten.
Zondagavond hebben koning Leopold en
koningin Astrid in de Belgische legatie een
Waf vandaag de
aandacht trekt
Berlijn nog steeds in wintersche
stemming. (Dag. Overzicht).
Het a.s. huwelijk tusschen den
kroonprins Frederik van Denemar
ken en prinses Ingrid van Zweden.
(Buitenland.)
Vandaag is kolonel Lawrence be
graven. (Buitenland).
Von Mackensen weer hersteld.
(Buitenland).
Zinkfabriek te Budel stopgezet,
600 arbeiders werkloos. (Binnen
land).
Mr. Marchant benoemd tot voor
zitter „De Hooge Veluwe". (Binnen
land.)
Het a.s. koninklijk bezoek aan den
Helder; hoe het programma er uit
ziet. (Provincie.)
De 100.000 gevallen.
Driedaagsch congres van het P.
T. T.-congres te Amsterdam. (Bin
nenland).
Chinees vermoordt zijn collega te
Utrecht; springt daarna u:t 't raam
en blijft dood liggen. (Binnenland.)
DE 100.000 GEVALLEN.
Bij de hedenochtend gehou
den staatsloterij-trekking is de
100.000 gevallen op no. 14743,
diner aangeboden aan een beperkt aantal
gasten. De uitnoodigingen waren doof ko
ning Leopold persoonlijk verzonden. Met de
Zweedsche koninklijke familie zaten de Bel
gische gezant te Stockholm, baron De Vil-
lenfagne de Sorinnes en de Zweedsche ge
zant te Brussel Von Dardel aan.
Maandagavond gaf het gezelschap van
den koninklijken Deenschen schouwburg een
feestvoorstelling in den Dramatischen
schouwburg te Stockholm. Vandaag wordt
wederom een voorstelling gegeven.
Gister zijn te Stockholm aangekomen
kroonprins Olav en kroonprinses Martha
van Noorwegen met hun dochtertjes prinses
Ragnhild en prinses Astrid, prins en prin
ses Arthur van Connaught, prinses Helena
Victoria van Groot-Britannië en Ierland be
nevens lady Patricia Ramsay.
Heden zullen uit Berlijn vertrekken om
aan de feestelijkheden deel te nemen: de
Duitsche ex-kroonprins Wilhelm, zijn echt-
genoote prinses Cecilie, hun zoons Hubertus
en Friearich, en hun dochters Alexandrine
en Cecilie, groothertog Friedrich Franz van
Mecklenburg, groothertogin Friedrich Franz,
hertog Christian Ludwig en hertogin Thy-
ra, alsmede de echtgenoote van prins Frie
drich Sigismund, prinses Maria van Schaurn-
burg Lippe. Onmiddellijk na de huwelijks
feesten keeren zij naar Duitschland terug.
KABINETSRAAD IN POLEN.
Alle minister-portefeuilles be
schikbaar gesteld.
Gistermiddag is een kabinetszitting te
Warschau gehouden, na afloop waarvan
minister-president Slawek zich naar het pa
leis begaf, waar hij door den president der
republiek werd ontvangen.
Na zijn terugkeer uit het paleis verklaarde
Slawek: de harde werkelijkheid noodzaakt
ons na hulde te hebben bewezen aan 't stoffe
lijk overschot van maarschalk Pilsoedski het
dagelijksche werk, dat het leven van ons
eischt, te hervatten. De dood van maarschalk
Pilsoedski, deze groote autoriteit, die de re-
geering kracht en de natie een kalmte gaf,
welke op vertrouwen berustte, heeft een
nieuwen stand van zaken geschapen. Ik ben
van meening, dat ondere deze omstandig
heden de president de volkomen vrijheid van
beslissing moet hebben aangaande de keuze
van personen, die hij het roer van het schip
van staat zou willen toevertrouwen. Uit
gaande van deze gedachte heb ik, na alle
ministers te hebben geraadpleegd, alle porte
feuilles ter beschikking van den president ge
steld.
Overeenkomstig den wil van den presi
dent, welke gesteund wordt door zijn ver
trouwen, hervat de regeering haar werk
zaamheden en zal zij haar plicht vervullen
Ik ben er zeker van, dat de diepe schok, die
ik de laatste dagen heb waargenomen op de
gezichten van alle Polen, hen rondom de re
geering zal vereenigen. Ik ber er zeker van
dat deze hereeniging haar uitdrukking zal
vinden in het dagelijksche werk van allen en
dat dank zij deze hereeniging de rr.acht en
het prestige van den staat zullen worden be
houden en versteikt door de gemeenschappe
lijke krachtsinspanningen
ALKMAARSCHE COURANT.
(Zie rerder eventueel laatste
berichten.)