DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. TOEKOMSTIG KONINGSPAAR. QjaqetijkschOvemcht Berlijn nog steeds in wintersche stemming. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. No. 119 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Dinsdag 21 Mei 1935 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 137e Jaargang (Van onzen Berlijnschen correspondent). Moge, ondanks de politieke geschillen tusschen Duitschland en Nederland, het Vreemde lingenverkeer bevredigend zijn. Vanavond spreekt Hitier. Het is als een soort troost be doeld, in elk geval als een poging om u, lezer, deze sombere dagen wat minder troosteloos te maken, als ik u vertel, dat de statistieken uitwij zen, dat we in Duitschland in het algemeen en in Berlijn in het bij zonder sedert meer dan honderd jaren niet meer een zoo miserable lente gehad hebben Het is heden de negentiende. Over 14 dagen is het al Juni. En deze „wunder- schöne Monat Mai", als „alle Knospen sprangen", waagt het, met motregen, hagel, loodgrijze wolken, en een temperatuur van nog geen zeven graden Celsius zich bij het menschdom aan te dienen, en dan nog aan het vervolg van Heine's versregel te herin neren: „da ist in meinen Herzen die Liebe aufgegangen.'' Daar kan de echte Berlijner slechts op antwoorden. „Nee, du! Liebe!? Kommt jar nicht in Frage!" En vanwege „Knospen sprangen": ja, opengesprongen zijn ze. Maar dan jammer lijk gestorven, bruingeel geworden. Zoodat van onze aardbeien, kersen, bessen, appels en peren straks een bitter beetje terecht komt. Om te huilen is 't. En dat in een tijd, nu we een scheutje hartelijkheid van de natuur meer dan vroeger gebruiken kunnen Dat vertel ik u, omdat ik in de Holland- sche bladen gelezen hebt, dat het er bij u ook al niet anders uitziet. En omdat gedeelde smart halve smart pleegt te zijn. Verleden jaar ach ja, verleden jaar! Toen deden we op 1 April al aan watersport. En nu liggen vele grootere booten op 19 Mei nog op het droge, omdat het toch geen doei heeft, ze in de woedende golven neer te laten en poolexpeditie te spelen. Gisteren en eergisteren heeft het in Zuid- Duitschland, in het Zwarte Woud en in Mün- chen dik gesneeuwd. In Berlijn loopt men nog met pelzen en wintermantels. Is het niet, alsof de natuur tot de politici wil zeggen: „totaal den kluts kwijt zijn kan ik minstens zoo goed als jullie!" Nu, daar is dan ook geen speld tusschen te krijgen. Hitier spreekt. Dinsdagavond spreekt Adolf Hitier voor zijn leden van den Duitschen Rijksdag. Zoo heet dat instituut nog altijd. In werkelijkheid is het een soort „Thing", geen parlement! In 's hemelsnaamdat woora is hier niet meer bekend. De vijf- of zeshonderd (het aantal is thans volkomen onverschillig) „afgevaar digden'', die zich nog altijd „M. de R." (Mitglied des Reichstags) op hun visite kaartje mogen noemen, en daaraan het voor partij propaganda en inwendigen dienst nog altijd waardevolle recht ontleenen, voor niets door heel Duitschland in de eerste klasse te mogen reizen, zijn in werkelijkheid geen afge vaardigden meer. Zij zijn niet door het volk afgevaardigd, maar door de regeering aan gewezen. Ze hebben niet meer het recht tot spreken, maar alleen tot luisteren. Ze zijn niet meer „legislatief", maar alleen nog „representatief". Hun eenige functie bestaat in het één of tweemalen per jaar tezamen komen om een soort plechtigen achtergrond te vormen voor een even plechtige „verkla ring der rijksregeering''. Een plechtig thea ter. Dat ook niet meer in het trotsche Paleis van den Rijksdag plaats vindt, maar in het daartegenover gelegen zeer leelijke gebouw van de „Kroll-Opera", die alweer geen opera meer is, maar een theaterzaal voor plenaire congreszitting e.d., en dan voor deze Rijks dag-voorstellingen. Het werkelijke Rijksdaggebouw herinnert van binnen niet meer aan zijn vroegere be stemming. In het voorjaar van 1933 brandde de groote zaal met de tribunes uit, nadat Marinus van der Lubbe er zijn syndicahs i- sche lusten aan botgevierd had. Sindsdien is de brandschade niet meer hersteld, de weldige zaal niet meer gerestaureerd. Ue brand, eens middelpunt van politieke opwin ding, is het einde van het Duitsche parlemen tarisme geweest. Kort nadien beleefde het in de Kroll-Opera zijn openbare begrafenis In den Rijksdag zijn nu liefdadige instel lingen, bureaux van bonden en vereenigin- gen, ondergebracht. De zalen der afdeelin- gen en der overleden partij-fracties worden verhuurd voor congressen en bijeenkomsten. De Rijksdag is tot een soort Rijks-Huis ge worden. Eiken dag kan men het onder leiding bezichtigen. Druk „gebuddel". Wie ondanks het ellendige weer toch nog lust mocht hebben, naar Berlijn te komen en waarom niet? het kan toch niet eeuwig zoo somber blijven zal de rijkshoofdstad niet in hoogste glorie zien. Er wordt, gelijk het in Berlijnsch dialect heet, „gebuddelt" in alle stadswijken. „Buddeln" beteekent: op breken, repareeren, restaureeren. Dat is al tijd een specialiteit van deze stad geweest. Maar dit jaar is het wel heel erg. Dat heeft verschillende redenen. In de eerste plaats: werkverschaffing. Dantoenemende verkeers- zorgen. Ten slotte: de Olympische Spelen van 1936. Het gevolg is, dat al dadelijk de City één groote reparatie-inrichting gelijkt. De prach tige straat Unter den Linden is niet meer te herkennen. Die bestaat nog slechts uit plan ken als nood-plaveisel, nauwe verkeerssteeg- jes, schuttingen, diepe schachten, ware af gronden, waarboven kranen knarsen, waar binnen gehamerd, gelascht, cement gegoten en zware rails aaneengeniet worden, waarbij dikke rook- en stofwolken omhoog blazen en over de City hangen blijven. Paleizen voor ministers en ministeries, voor rijksbank en handelshuizen worden ge bouwd, wolkenkrabbers opgehoogd, gladde asphaltstraten opgebroken en van korrelig plaveisel voorzien, antieke huizenblokken neergelegd, ondergrondsche spoorlijnen aan gelegd, straten doorgebroken, bruggen ge legd, fietspaden uitgemeten. Kortom, er is niet veel van de vroegere harmonie en zinde lijkheid meer te ontdekken. En in het Westen, in het Grünewald, aan de Heerstrasse, wordt al een jaar lang dag en nacht onafgebroken geploeterd om het nieuwe, geweldige „Reichssportfeld", een waarlijk meer dan levensgroot complex van arena's, tribunes, parkeerplaatsen, bureaux, grasvelden, zwemstadions, tennisbanen, openlucht-theaters en wat er nog verder bij hoort, voor 1936 gereed te krijgen. Wat het talent van Duitsche ingenieurs, architecten beeldhouwers, organisators en bouwarbeiders hier tot stand brengt, moet eenvoudig ver bluffend genoemd worden. En men mag wel voorspellen, dat de Berlijnsche Olympiade alles overtreffen zal, wat op dit gebied tot nu toe in de wereld ten beste gegeven is. De keerzijde van de nieuwe medalje. Jammer, dood-jammer, dat die lamme poli tiek intusschen het internationaal toerisme zulk een knauw gegeven1 heeft. Duitschland heeft het allergrootste belang bij vreemdelin genverkeer. Al dadelijk, omdat vreemden geld meebrengen, ook veel vreemd geld, dat hier practisch een honderdvoudige waarde heeft, omdat aan niets anders een zóó nij pend gebrek heerscht. Maar ook, omdat de tallooze Duitsche badplaatsen leven willen, en steeds minder vreemdelingen zien. Hier wreekt zich de keerzijde van de nationalisti sche medalje! Men kan niet goed verorde nen, dat elke goede Duitscher zijn vacantie in eigen land behoort door te brengen, en te gelijkertijd eischen, dat de nationaal voelen de buitenlander aan Duitschland in plaats van zijn eigen land de voorkeur zal geven Men kan het bezoek van Duitschers aan het buitenland wel geheel stopzetten door de be paling, dat slechts een belachelijk bedrag van 10 of 20 Mark mee over de grens geno men mag worden, maar mag dan niet ver wachten, dat het daardoor getroffen buiten land aan Duitsche verkeerspropaganda zal meedoen. Het resultaat is nu eenmaal bedroevend. Ook al, omdat het zoo goed ware, indien zoo veel mogelijk buitenlanders eens naar Duitschland kwamen om hier te constateeren, hoe weinig de werkelijke uiterlijke situatie in het Derde Rijk aan vele buiten landsche persbeschrijvingen beantwoordt. Want als we eens even van politiek en eco nomie afzien en de ellendige jodenproblemen kunnen uitschakelen, dan zullen we toch de ervaring moeten opdoen, dat het mooie, aan afwisseling zoo rijke, met geneeskundige bronnen zoo gezegende Duitschland, met zijn vooral in het Zuiden en Westen zoo hartelijke en gastvrije bevolking nog even aantrekke lijk gebleven, ja wellicht, door de in vele op zichten zoo hoopvolle stemming der massa s, een nog aangenamer vacantieoord dan vroe ger geworden is. Hoe nuttig, hoe menschelijk-mooi ware he\ als de omstandigheden toelieten, dat we el kaar weer als vroeger bezoeken, elkaar weer begrijpen en waardeeren konden. Buitenland Vrijdag a.s. zullen prinses Ingrid van Zweden en de kroonprins Frederik van Dene marken in het huwelijk treden Het populaire paar. UIT HUN LEVEN. In Maart van dit jaar is de verloving offi cieel bekend gemaakt van prinses Ingrid van Zweden met den Deenschen kroonprins Fre derik. In beide landen was men zeer ver heugd over deze verloving. In Denemarken begon men zich al wat ongerust te maken over den 36-jarigén «kroonprins, die maar niet aan trouwen scheen te denken, terwijl men bovendien prinses Ingrid erkende als een aardige sympathieke jonge vrouw. De Denen zien in haar de toekomstige koningin en zij heeft nu reeds een vaste plaats inge nomen in de harten van haar toekomstige onderdanen. Kroonprins Frederik is de oudste van de twee zoons van koning Christiaan X van Denemarken en koningin Alexandrine, die van geboorte een hertogin van Mecklenburg Schwerin is. Kroonprins Frederik is opgeleid bij de ma rine en heeft als zee-officier vele reizen bui tenslands gemaakt. Hij houdt van reizen en trekken. Ongeveer twaalf jaar geleden heeft hij het Verre Oosten bezocht, welke gelegen heid hij te baat heeft genomen om de belan gen van den Deenschen overzeeschen handel en van de Deensche ondernemingen, die in die verre landen werken, te behartigen. Algemeen bekend is, dat de kroonprins zeer muzikaal is. In besloten kring is hij zelfs meermalen met succes opgetreden als dirigent. Zelden slechts slaat hij te Kopen hagen een operavoorstelling of een concert van beteekenis over. Hij is een groot bewon deraar van Wagner en zeer dikwijls heeft hij dan ook de opvoeringen van Wagner's opera te Bayreuth bijgewoond. Den llden Maart 1899 is kroonprins Fre derik op het slot Sorgenfri geboren. Daar hij evenals zijn vader een zeer goed zeiler is, gaven de Denen hem spoedig den bijnaam van „zeilprins". In zijn land is de prins zeer populair, daar hij zich zoo ongedwongen weet te be wegen en er niet tegen opziet op straat zelfs met verschillende menschen eens een praatje te maken. Prinses Ingrid, zijn verloofde, is elf jaar jonger. Zij aanschouwde het levenslicht den 28sten Maart 1910 als derde kind van het Zweedsche kroonprinselijk paar. Zij wist reeds vroeg de genegenheid van het Zweed sche volk te verwerven. Zij munt evenals haar verloofde uit door eenvoud. Vaak kon men haar alleen of in gezel schap van een hofdame, of van een vriendin, in de straten van Stockholm ontmoeten, wan neer zij aan het winkelen was. Dikwijls ook zag men haar mooie donker blauwe two-seatertje ergens tegen een trot toirrand staan. Dan was de prinses in den regel bij iemand op bezoek of nam zij deel aan besprekingen over maatregelen om den nood van blinden of van armen te lenigen. Steeds heeft zij veel van haar tijd gegeven aan het werk der liefdadigheid. Prinses Ingrid houdt ook veel van sport. Met voorliefde beoefent zij het tennisspel en ook op ski-loopen is zij verzot. Groote be langstelling heeft zij voorts voor literatuur en kunst, ja zelfs moet zij meermalen met groot succes tooneel hebben gespeeld. Behalve misschien Greta Garbo is er in Zweden geen enkel meisje, dat zich in popu lariteit met prinses Ingrid zou kunnen me ten. Dat deze populaire prinses in tegenstel ling met de burgerlijke neigingen van haar bloedverwanten zich een troonopvolger en zelfs een a.s. koning van een stamverwant volk tot echtgenoot koos, was natuurlijk op zichzelf voor de Zweden reeds aanleiding genoeg den verlovingsdag als een volksfeest te vieren. Prinses Ingrid en kroonprins Frederik zijn familie van elkander. Beiden zijn nakomelingen van Jean Bap- tiste Bernadotte, den maarschalk van Napo leon, die in 1810 tot Zweedsch troonopvolger werd gekozen en in 1818 onder den naam van Karei XIV koning van Zweden en Noor wegen werd. De familieband tusschen de huizen van Zweden en Noorwegen kwam tot stand, toen één der vrouwelijke nakomelin gen van Bernadotte, Louise, huwde met Fre derik VIII, koning van Denemarken. De fa miliebetrekkingen tusschen de beide konings- huien zullen thans door het a.s. huwelijk nog sterker worden aangehaald. De Deensche kroonprins krijgt, zooals de Zweedsche kranten weten te melden, een vrouw, die in de kennis van het huishouden met de beste burgerlijke huisvrouw van Zwe den en Denemarken kan wedijveren. Prinses Ingrid is een uitstekende kookster, die vooral volmaakt de moeilijke kunst van het toeberei den van visch beheerscht. Daarmede zijn de huisvrouwelijke deugden van prinses Ingrid echter nog geenszins uit geput. Beroemd is het borduurwerk van deze prinses. Weliswaar heeft de toekomstige koningin daarin een leermeester gehad, die wel geen enkele andere vrouw ter wereld zich zou kunnen veroorloven, namelijkhaar grootvader, den koning van Zweden. Van de liefhebberijen van den koning kent men over het algemeen slechts het tennisspel. Immers, op alle Europeesche tennisvelden ziet men „Mister G.', het pseudoniem van den koning, het edele tennisspel beoefenen. Minder bekend is het echter, dat die zelfde „Mister G." beter dan iemand anders ter we reld de kunst van het borduren verstaat. In het Huis Bernadotte wordt er geen feest gevierd, zonder dat het een of andere haardscherm, kussen of kleedje'met konink lijke hand bewerkt, het middelpunt van de geschenken vormt. Vrijdag 24 dezer trouwt het jonge paar. Een gebeurtenis, door het Zweedsche en door het Deensche volk met vreugde begroet. Feest is er in beide landen. Het kan ook niet anders. Zoowel de bruid als de bruidegom hebben zich bemind weten te maken. En nvt recht zijn de Denen trotsch op hun bevalli ge, beminnelijke toekomstige vorstin. Kopenhagen maakt zich op om de jong gehuwden een „blijde incomste" te bereiden. Zweden verliest door dit huwelijk een char mante prinses. Denemarken wordt haar rij ker. Een nieuwe hechte band wordt met dit huwelijk gelegd tusschen de beide landen en de vorstenhuizen, die ze regeeren. Prinses voor de microfoon. Prinses Ingrid van Zweden heeft gister avond enkele minuten voor de microfoon van de Zweedsche radio gesproken om zooals e omroepers aankondigde dank te brengen voor de gelukwenschen en de ge schenken ter gelegenheid van haar aan staand huwelijk met kroonprins Frederik van Denemarken. De prinses zeide, dat zij in den laatsten tijd zooveel bewijzen van sympathie had ontvangen, dat zij dit nooit zou vergeten en bracht allen in Zweden haar warmen en in- nigen dank daarvoor. Aankomst der gasten. Zondagavond hebben koning Leopold en koningin Astrid in de Belgische legatie een Waf vandaag de aandacht trekt Berlijn nog steeds in wintersche stemming. (Dag. Overzicht). Het a.s. huwelijk tusschen den kroonprins Frederik van Denemar ken en prinses Ingrid van Zweden. (Buitenland.) Vandaag is kolonel Lawrence be graven. (Buitenland). Von Mackensen weer hersteld. (Buitenland). Zinkfabriek te Budel stopgezet, 600 arbeiders werkloos. (Binnen land). Mr. Marchant benoemd tot voor zitter „De Hooge Veluwe". (Binnen land.) Het a.s. koninklijk bezoek aan den Helder; hoe het programma er uit ziet. (Provincie.) De 100.000 gevallen. Driedaagsch congres van het P. T. T.-congres te Amsterdam. (Bin nenland). Chinees vermoordt zijn collega te Utrecht; springt daarna u:t 't raam en blijft dood liggen. (Binnenland.) DE 100.000 GEVALLEN. Bij de hedenochtend gehou den staatsloterij-trekking is de 100.000 gevallen op no. 14743, diner aangeboden aan een beperkt aantal gasten. De uitnoodigingen waren doof ko ning Leopold persoonlijk verzonden. Met de Zweedsche koninklijke familie zaten de Bel gische gezant te Stockholm, baron De Vil- lenfagne de Sorinnes en de Zweedsche ge zant te Brussel Von Dardel aan. Maandagavond gaf het gezelschap van den koninklijken Deenschen schouwburg een feestvoorstelling in den Dramatischen schouwburg te Stockholm. Vandaag wordt wederom een voorstelling gegeven. Gister zijn te Stockholm aangekomen kroonprins Olav en kroonprinses Martha van Noorwegen met hun dochtertjes prinses Ragnhild en prinses Astrid, prins en prin ses Arthur van Connaught, prinses Helena Victoria van Groot-Britannië en Ierland be nevens lady Patricia Ramsay. Heden zullen uit Berlijn vertrekken om aan de feestelijkheden deel te nemen: de Duitsche ex-kroonprins Wilhelm, zijn echt- genoote prinses Cecilie, hun zoons Hubertus en Friearich, en hun dochters Alexandrine en Cecilie, groothertog Friedrich Franz van Mecklenburg, groothertogin Friedrich Franz, hertog Christian Ludwig en hertogin Thy- ra, alsmede de echtgenoote van prins Frie drich Sigismund, prinses Maria van Schaurn- burg Lippe. Onmiddellijk na de huwelijks feesten keeren zij naar Duitschland terug. KABINETSRAAD IN POLEN. Alle minister-portefeuilles be schikbaar gesteld. Gistermiddag is een kabinetszitting te Warschau gehouden, na afloop waarvan minister-president Slawek zich naar het pa leis begaf, waar hij door den president der republiek werd ontvangen. Na zijn terugkeer uit het paleis verklaarde Slawek: de harde werkelijkheid noodzaakt ons na hulde te hebben bewezen aan 't stoffe lijk overschot van maarschalk Pilsoedski het dagelijksche werk, dat het leven van ons eischt, te hervatten. De dood van maarschalk Pilsoedski, deze groote autoriteit, die de re- geering kracht en de natie een kalmte gaf, welke op vertrouwen berustte, heeft een nieuwen stand van zaken geschapen. Ik ben van meening, dat ondere deze omstandig heden de president de volkomen vrijheid van beslissing moet hebben aangaande de keuze van personen, die hij het roer van het schip van staat zou willen toevertrouwen. Uit gaande van deze gedachte heb ik, na alle ministers te hebben geraadpleegd, alle porte feuilles ter beschikking van den president ge steld. Overeenkomstig den wil van den presi dent, welke gesteund wordt door zijn ver trouwen, hervat de regeering haar werk zaamheden en zal zij haar plicht vervullen Ik ben er zeker van, dat de diepe schok, die ik de laatste dagen heb waargenomen op de gezichten van alle Polen, hen rondom de re geering zal vereenigen. Ik ber er zeker van dat deze hereeniging haar uitdrukking zal vinden in het dagelijksche werk van allen en dat dank zij deze hereeniging de rr.acht en het prestige van den staat zullen worden be houden en versteikt door de gemeenschappe lijke krachtsinspanningen ALKMAARSCHE COURANT. (Zie rerder eventueel laatste berichten.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 1