Hevige SNIJWOND
IN DEN VINGER
KLOOSTERBALSEH
Voor 100 jaar.
BLOEDT VERSCHRIKKELIJK
Verband me! KLOOSTERBALSEH
geneest de wond in 24 uur
AKKER'S
Geen goud zoo goed"
Een huldiging.
NED. BOND VAN BOERINNEN EN
ANDERE PLATTELANDSVROUWEN
Algemeene vergadering te Utrecht.
Sitmnieuws
DAME VOOR EEN DAG.
REPRISE DE PATROUILLE DES
DOODS.
A. B. T.
OM EEN MENSCHENLEVEN.
Bioscoop Theater Harmonie.
DE ROMAN VAN EEN NACHT.
Victoria-theater.
EEN NIEUWE NEDERLANDSCHE
MAJESTIC FILM.
Lou Bandy in de hoofdrol.
Dagbladen en hun
reclamewaarde.
r
'Provinciaal 'flieuws
GROOTSCHERHER
HEILOO
Begrafenis F. H. Koch.
Als moeder van een groot gezin, had
ik het ongeluk mij bij 't brood snijden
een flinke jaap in den wijsvinger te
geven. Het bloedde verschrikkelijk. Een
van mijn hinderen bracht dadelijk den
Kloosterbalsem, die in mijn huisgezin
met kinderen telkens van pas komt.
Na een doekje mei dezen geneeskrach-
tigen balsem op mijn vinger te hebben
gedaan, hield het bloeden dadelijk op
en de hevige wond was tot mijn ver
bazing in 24 uur geheel geheeld en
totaal genezen." R
OaiOINIIk TIM INZAQI
Onovertroffen b(J brand- en sn(j wonden
Ook ongeëvenaard als wrljfmlddel bfj
Rheumatiek, spit en ptyniyke spieren
Overal per pot v. 20 gr. f 0.60 en 50 gr. f 1.—
Schroefdoos 35 ct Potten: 62)4 ct. en f 1.04
Het opvolgen dezer voorschriften is nood
zakelijk, om aan groote moeilijkheden te ont
komen.
Twee aangesloten fabrieken moesten den
strijd om het bestaan opgeven en bedankten
voor het lidmaatschap. Daartegenover staat
de toetreding voor drie andere fabrieken.
Opgewekt werd tot het steunen van de
kaaskeuring in den loop van '35.
De gezamenlijke aankooo der leden beliep
minder dan vorige jaren. Gewezen werd op
het voordeel van het collectief aankoopen van
benoodigde artikelen.
Het aantal onderzoekingen aan het station
voor melkonderzoek neemt gestadig toe. Hel
groote nut hiervan werd in het licht gesteld.
Het jaarverslag werd onder applaus goed
gekeurd.
De voorzitter herinnerde aan het 25-
jarig jubilé van den heer J. Smit als kaas
maker aan de fabriek Bredercde in de Eg-
mondermeer. Spr. wenschte hem daarmee van
harte geluk onder het constateeren van de
veelomvattende werkzaamheden voor een
kaasmaker aan een kleinere fabriek. Spr.
roemde de groote toewijding van den jubi
laris voor zijn werk, blijkende ook uit diens
functie van voorzitter der vereeniging van
oud-leerlingen der vakschool voor kaasma
kers. Als bewijs van hoogachting had spr
een medaille willen overhandigen, maar een
vergissing van den maker hiervan was oor
zaak, dat zulks niet in deze vergadering kon
gebeuren.
De heer Smit dankte voor de gebrachte
hulde.
De voorzitter bracht hierna verslag
uit van de vergadering der vereeniging van
oud-leerlingen van de vakschool voor kaas
makers.
Na rondvraag, waarbij crisismaatregelen
in bespreking kwamen, volgde sluiting.
De algemeene vergadering van den Neder-
landschen Bond van boerinnen en andere
plattelandsvrouwen, ditmaal te Utrecht ge
houden, was goed bezocht.
Mededeeling werd gedaan, dat de bond
zal deelnemen aan de internationale tentoon
stelling van volkskunst, welke ter gelegen
heid van het congres van de A.C.C.W. (As
sociated Country Women of the World) te
Londen zal worden gehouden. Een fraaie
collectie van Marker borduurwerk, kantklos-
werk, Friesch kantbreiwerk en oude letterdoe-
ken, mitsgaders een album met foto's van
ontwerpe nvan kloskant, werd voor dit doei
bijeengebracht en naar Londen gezonden.
De bond is vanwege de directie van den
Wieringermeerpolder uitgenoodigd, zitting te
nemen in een commissie van drie personen,
die, in overleg met genoemde directie, in den
polder een onderzoek zal instellen naar (te
doelmatigheid van het woongedeelte der in
de Wieringermeer door dezen dienst gebouw
de en nog te bouwen boerderijen. Aangezien
een belangrijk deel der kolonisten uit de
Noordelijke provincies komt, ligt het voor de
hand, dat elk der meest in aanmerking ko
mende gebieden, Noord-Holland, Friesland
en Groningen, een lid aanwijst. Voor den
bond zal mevrouw Westra—Hornstra, te
Tzum, zitting in deze commissie nemen.
Voorts kwam in behandeling een voorstel,
om actie te voeren tegen het streven, om de
Warenwet geheel of gedeeltelijk buiten wer
king te steflen. Uit de discussies bleek, dat
men overtuigd is van het groote nut van de
Warenwet en dat men van intrekking dezer
wet vreest, dat weinig financieel krachtige
gemeenten spoedig geneigd zullen zijn, hel
subsidie in te houden.
Besloten werd, te dezer zake een adres te
richten tot de Tweede Kamer.
In verband met het verhoogen van den toe
latingsleeftijd voor de lagere school, werd
door de afdeelingen verslag uitgebracht over
de hieraan verbonden voordeelen of bezwa-
*en- Uit de rapporten bleek, dat van de zijde
der moeders wel bezwaren worden ondervon
den, doch dat de doktoren en de onderwijzers
het een voordeel achten, dat de kinderen op
lateren leeftijd op school komen. Zij zijn dan
minder vatbaar voor ziekten, terwijl ze beter
in staat zijn de leerstof op te nemen. Dif
geldt vooral voor de buiten-kinderen, die
uiteraard veel in de buitenlucht verkeeren
Hier en daar wordt overgegaan tot het vor
men van kleuterklassen, maar in verschei
dene gemeenten zijn de groote afstanden en
de kosten een bezwaar. Mede kon uit de rap
porten worden vastgesteld, dat het zevende
leerjaar in vele gevallen dikwijls heel goed
op de praktijk is ingesteld.
In Cinema Americain.
't Is een gezellig programma wat deze
week draait in het bioscoop-theater aan de
Nieuwesloot. Allereerst brengt het Profilti-
nieuws vele interessante foto's op het gebied
van sport en het verder wereldgebeuren:
herdenking oprichting regiment wielrijders
te Den Bosch, de bloeiende Betuwe de Brus-
selsche wereldtentoonstelling, enz. Dan ma
ken wè een reisje door de Pfalz met kijkjes
in steden en dorpen, fabrieken en landschap
pen. De goedmoedige Cohen en Kelly, die
we al meermalen op het doek zagen, geven
zich nu uit als loodgieters en hun belevenis
sen als zoodanig doen de bezoekers schate
ren van den lacn. 't Is dan ook geen kleinig
heid zooals zij bij dit werk een ruïne in een
woning weten te maken bij het zoeken naar
een in een waterleidingbuis verloren ring.
En dan het hoofdnummer: Dame voor één
dag. Het gaat hier als in een sprookje, de
geschiedenis speelt echter in Amerika en
niet in bet Oosten. De oude bloemenverkoop-
ster Annie, beschermelinge van een heele rij
bedelaars, heeft een dochter, wat niemand
evenwel weet, een beeldschoon meisje, dat
niet bij haar thuis woont en in de meening
verkeert, dat haar moeder een rijke dame is,
die apai tementen bewoont in een zeer voor
naam hotel. Annie heeft die meening bij
haar doen postvatten en zij strekt die door
aan Louise steeds te schrijven op het mooie
postpapier van een voornaam hotel, wat
haar verschaft wordt door een portier, die
ten slotte om zijn bemiddeling ten behoeve
van Annie's correspondentie wordt ontsla
gen. Hij had een aan haar gerichte brief
willen wegnemen en was daarbij gesnapt.
Als hij dit aan Annie vertelt, dringt zij het
hotel binnen en met veel moeite weet
zij den brief te bemachtigen, waarin haar
dochter haar mededeelt, dat zij vanuit Bar-
celona moeder zal opzoeken in gezelschap
van graaf Carlos die nader kennis wil ma
ken alvorens in het huwelijk te treden
Nu komt Holland in last, want Louise mag
de waarheid omtrent moeders leven niet we
ten. Annie poogt den chef van het hotel te
bewegen, haar tegenover Louise, als deze
arriveert, voor dood te verklaren, maar dan
neemt de geschiedenis een zeer onverwachte
wending.
Dave, een duister type, nauw betrokken
bij het cabaret van Missouri Martin, is een
bijgeloovig man, die meent dat geen zijner
ondernemingen kan slagen als hij niet te vo
ren een appel van Annie heeft gekocht, en
hij is overtuigd dat alles hem zal meeloo-
pen, indien hij haar in de nu voor haar aan
brekende moeilijke dagen kan helpen. In
overleg met andere duisterlingen weet hij te
bewerken, dat Annie gedurende een paar da-
fen onder den naam van mevrouw Was-
ington—Manville in het groote hotel lo
geert, er wordt iemand gevonden die voor
haar echtgenoot zal doorgaan, en dan be
gint de comedie eerst recht.
De boot uit Spanje komt aan, met aan
boord de beide jongelieden, vergezeld met
mevrouw W.-M. zal plaats vinden. Dave en
zijn gezellen staan aan den wal, om Annie
en de reizigers te beschermen tegen al te
nieuwsgierige reporters, van wie er dan op
eens een drietal spoorloos verdwijnen! Dave
instrueert zijn bende hoe zij zich netjes heb
ben te gedragen op een receptie, door den
graaf te geven, om de familie en vrienden
van zijn aanstaande schoondochter te lee-
ren kennen. Een bokser moet een gezant
voorstellen, enz., enz. Zoo ver komt het in-
tusschen niet, want de politie, op zoek naar
dé verdwenen verslaggevers, steekt voor de
ze vertooning een stokje. En deze tusschen-
komst wordt juist de redding van het plan
van Dave, om Annie inderdaad te helpen.
Wij zullen nu niet verklappen hoe dit
alles gebeurt, men moet zich een gang naar
Cinema Americain getroosten, om te verne
men langs welke wegen uitkomst komt, en
wij voorspellen, dat naast deernis met de
grootheidswaanzin lijdende Annie ook een
gevoel van waardeering voor haar vrienden
niet zal uitblijven, al zijn deze nu juist niet
voor honderd procent achtenswaardige men-
schen. Aan humor ontbreekt het in deze
film ooi* niet!
Het voorprogramma is zeer interessant en
uitgebreid, o.a. Ufa-journaal, 2 leuke teeken-
filmtjes, twee grappige 2-acters ,,'t Verjaars
cadeautje" en „Het regent, het regent", waar
werkelijk om gelachen moet worden.
Het hoofdnummer is een buitengewoon
mooi sensationeel filmwerk n.1. „De Pa
trouille des doods". Tijdens den wereldoor
log speelt zich op de oneindige zandvlakten
van Arabië een drama af, dat zeer sterk uit
laat komen hoe moeilijk het voor Europea
nen is om te vechten in woestijnen, waar ze
te lijden hebben door gebrek aan water, ver
hit door de moordende zon en een vijand te
bekampen hebben die ze niet openlijk ont
moeten. Sluw en verradelijk wordt hier een
heele patrouille, één voor één, dood gescho
ten, door een vijand die niet te zien is en die
de steeds minder wordende overblijvenden
tot aan de krankzinnigheid martelt. Ze wa
ren verdwaald, omdat hun gids, de eerste
was die doodgeschoten werd. Tot hun geluk
waren ze nog bij een oase gearriveerd, maar
verder zijn ze niet gekomen. Allen sneuve
len, op den sergeant na, waarna een leger-
afdeeling verschijnt, en met verwondering
vraagt, waar zijn mannen zijn. Een verwij
zing naar de heuveltjes met sabels er in ge
plant, is voldoende om den vrager op de
hoogte te brengen.
De sergeant, Victor Mac Laglen, is in dit
stuk een figuur van beteekenis. Een stoere
kerel, met een klein hartje, ruw en toch
goedig dit alles ligt in z'n geheele spel,
waardoor deze film „af" is. Ook de bekende
acteur Boris Karloff, die nu de rol heeft
van de godsdienstige Sanders, is zeer goed,
en mag zeker niet minder genoemd worden
Met hun medespelers hebben ze een filmpro
duct gemaak, dat een fel beeld geeft, van wal
er op woestijnvlakten in een oorlogsperiode
geleden kan worden.
Sedert men Harry Baur in ons land heeft
leeren kennen als één der sterkste spelers
van het witte doek, is elke nieuwe film met
dezen Franschen acteur in de hoofdrol een
attractie. De film, die thans het hoofdnum
mer vormt van het Harmonie-programma tot
Maandag, laat de toeschouwer van het begin
tot het einde geen oogenblik losj wat mede te
danken is aan het zeer sterke spel, dat de
hoofdpersonen geven.
De film begint in Montparnasse, in dé
Eden-bar. Tot de vaste bezoekers behooren
Willy Ferrière en zijn vriendin Edna. Willy
verkeert in financieele moeilijkheden. Als
iemand uit de courant voorleest, dat voor
honderd francs een vrouw is vermoord, zegt
Willy: Ik zou er honderd duizend francs
voor over hebben als iemand mijn tante Hen-
derson doodde. En tot zijn verbazing leest
hij spoedig een briefje met een mededeeling,
dat iemand voor de belooning bereid 5s het
plan te volvoeren. De tante wordt inderdaad
gedood. Joseph Neurtin, een arme duivel
wordt gearresteerd. Alles pleit tegen hem,
maar de politiecommissaris Maigret, die een
groot menschenkenner is, is al spoedig over
tuigd, dat Neurtin slechts een werktuig is
geweest in handen van een ander. En om uit
te vinden, wie dat is geweest, laat Maigret
Joseph opzettelijk ontsnappen en al spoedig
trekt een zekere Radek de aandacht van de
commissaris. Deze Radek gaat enkele dagen
later Willy bezoeken om zijn belooning te
halen. Hij is een zieke, die nog maar een
korten tijd heeft te leven. Alleen Edna
wekt zijn begeerte op. Zij en Willy moeten
hem als vriend overal introduceeren. Maar
dan komt Maigret, de commissaris, weer in
actie. Kalm, maar zonder omwegen, gaat hij
op zijn doel af. Hij weet Willy tot een beken
tenis te dwingen, waarna deze zelfmoord
pleegt. Radek ontsnapt, doch vindt op zijti
vlucht den dood onder een autobus. Maigret
heeft het leven van den onschuldigen Joseph
Heurtin gered.
Volkomen beheerscht en toch zeer scherp
speelt Harry Baur met veel talent den com
missaris Maigret. Maar niet minder boeiend
is het spel van Inkymoff, een artist van Azi
atische origine in de rol van Radek. Verder
noemen wij nog Gina Manès als Edna en de
bekende chansonnière Damia in een van
haar succesnummers. Een film vol spanning
en leven, boeiend van het eerste tot het laat
ste beeld.
Het voorprogramma bracht allereerst twee
zeer goede journaals van Paramount en Fox
Het eerste bracht reeds de nieuwste opnamen
van de trouwpartij in Zweden. Een komische
twee-acter van twee zonderlinge detectives en
een teekenfilm voltooide het programma.
Voor hen die de Hollandsche film „De
vier Müllers" nog g.'arne willen zien, be
staat daarvoor de gelegenheid Dinsdag
avond, benevens Woensdagmiddag en -avond
Aldus luidt de titel -van een boek en om
dit boek nu is een vdrhaal geweven, zoo
buitengewoon knap geënsceneerd en met
zulk een verve op het witte doek gebracht,
dat deze Afifa-film reeds bij den aanvang
der recensie een woord van warme aanbe
veling verdient.
Immers, we zien hier niet de groote Liane
Haid in al haar glorie en ten toon sprei
dend haai' beste spel, doch meer nog
springt naar voren het knappe spel van
haar partner Gustav Diessl, Deze is in „De
roman van een nacht" de gewetenlooze mis
dadiger Alexander Gregor, die niet
schroomt om een menschenleven te ontzie
len als dit hem in het belang van zijn
„werk" nuttig voorkomt. Het toeval wil, dat
terwijl men in de Pullmann-expres Parijs-
Kopenhagen zoekt naar Alexander Gregor,
waarvan men weet, dat hij op weg is naar
Kopenhagen, dat deze charmante misdadi
ger zich inderdaad in den bedoelden trein
ophoudt, dochin gezelschap van de
dochter van den beroemden politie-perfect
Petersen, zoodat, als men de passen gaat
controleeren, men vermoedt dat Alexander
de geheime detevtive is van Helga Petersen.
Inmiddels echter heeft Helga zelf eenigen
argwaan gekregen en alhoewel zij in haar
hart op Alexander verliefd is, behandelt ze
hem met een zekere reserve in haar spreken
en handelen, waardoor ze echter alleen
bereikt, dat hij nog meer geprikkeld wordt
door haar charme en dan de tanden op el
kaar zet om tot het bittere einde vol te hou
den.
Dat haar daardoor gevaar loopt, zich
vrijwillig in de armen van zijn belagers te
werpen, komt er, sinds hij Helga kent, min
der op aan.
In dien zelfden nacht ontmoeten zij elkaar
op een aristocratisch bal en mede door het
sluwe optreden van den sigarettenjongen
(Paul Kemp) lijkt het, alsof de schare detec
tives die tot eiken prijs Alexander willen
vangen, succes zullen hebben.
Als dan vrijwel onomstootelijk bewezen
wordt, dat Alexander de gevreesde boef is,
brengt Helga op werkelijk verbluffende wij
ze redding, zich daardoor niet alleen de on
genegenheid van haar vorige aanbidders
voorgoed op de hals halend, doch tevens
aan den dag leggend haar groote liefde van
een genieusen misdadiger. Echterals de
filmband tot zoover is afgedraaid, worden
we gegrepen door een buitengewoon knap
gevonden slot. Wanneer we echter nu reeds
uit de school zouden klappen hoe de schrijver
van dit scenario de oplossing gevonden
heeft, dan zou ongetwijfeld de zoozeer ge-
wenschte spanning gebroken zijn en dus
zwijgen we als 't graf.
Aan deze film gaat een goed-verzorgd
voorprogramma vooraf. Naast de actueele
wereldnieuws-opnamen, een Amerikaansche
klucht: „Alles om 't kind" en tot slot (en
hiervoor vragen we de bijzondere aandacht)
een interessante zwemfilm, die juist in deze
periode met des te meer aandacht aan
schouwd zal worden, omdat ze niet alleen
knap is van regie, doch als bewijsmateriaal,
dat ieder Nederlander ook inderdaad zwem
mer moet zijn, een groote propagandische
waarde heeft.
Onder regie van Haro van Peski begin
nen aanvang Augustus de opnamen van een
nieuwe film, waarin Lou Bandy de hoofdrol
zal vervullen.
De rolprent wordt onder medewerking
van Will Tuschinski vervaardigd naar een
idee van Walter Schlee, onder productielei
ding van Willem Hartog.
Deze nieuwe Majestic film wordt in Ne
derland uitgebracht door de N.V. Filma.
Op het congres van het Genootschap voor
Reclame, gehouden te Gouda op 31 Mei 1935,
'besprak ir. A. Heldring, directeur van het
„Algemeen Handelsblad": Dagbladen
en hunne reclamewaarde.
Spreker vertoonde eeri aantal buitenland-
sche en binnenlandsche dagbladen en wees
op het groote verschil in uiteriijk. Waar een
dagblaa op straat gekocht, in treinen en
café's of zelfs staande op straat gelezen
wordt, moet het uiterlijk daarmede rekening
houden. Opschriften in groote, vette letters
soms van 8 c.M. hoog, korte berichten in
sensationeelen vorm bevredigen reeds de
nieuwsgierigheid. Artikelen mogen niet lan
ger zijn dan een halve kolom, want zij ver
storen het evenwicht en de straatlezer heeft
weinig tijd. De courant is dan zoo gedrukt,
dat men de vellen niet afzonderlijk kan door
lezen, in een vollen trein is dit te hinder
lijk vaak zijn ze zelfs aaneengeplakt of
gehecht.
In het buitenland bedraagt de straatver
koop van couranten vaak 50 pet. en soms 75
pet. van de oplage en daar vindt men veelal
zulk een samenstelling In andere landen, oij
uitstek in Nederland, is de straatverkoop ge
ringer bij ons niet meer dan 5 net. en
in vele gevallen slechts 1 pet. Daarom is in
Nederland de courant bij uitstek ingericht om
thuis gelezen te worden. In het buitenland
koopt men elk uur van den dag op straat een
nieuwe editie -- in Nederland wordt de cou
rant een of twee maal per dag thuis be
zorgd op zulk een geregeld uur, dat het
geluid van de courant die in de bus gestoken
wordt als een soort klokslag van een bepaald
uur wordt aangenomen. Men, dat is het ge
heele gezin, wacht op de courant.
Terwijl in het buitenland soms vijf per
sonen uit een huisgezin ieder een courant
koopen op straat, en zeer haastig doorzien,
wordt in Nederland één blad verlangend af
gewacht en rustig gelezen door vier of vijf
personen om daarna dikwijls netjes ver
zameld nog in een ar.der huisgezin weer de
zelfde vierendeeling te ondergaan. De samen
steller van een Nederlandsche courant moet
hiermede tei dege rekening houden. Hij moet
een veel vollediger courant geven dan de bui
tenlander, hij moet tal van rubrieken uit-
voerig verzorgen, die elders alleen in vak-
bladen voorkomen. Juist het tijdig aan huis
bezorgen maakt hier den spoed en de
kosten van gereedmaking en verzending veel
grooter. Men zal zich wel wachten de vellen
aan elkaar te plakken: men geeft hoofden van
matige groote, doorwerkte artikelen, uitvoe
rige verslagen van plaatselijke voorstellingen
en vergaderingen. Alles in rustigen stijl even
als de advertentie. De Nederlander wenscht
bi' het lezen van zijn courant niet gestoord
te morden allerminst door een onrustigen
vuiUi van de courant zelve. Natuurlijk is ook
in Nederland het dagblad primair een bren
ger van nieuws en dat moet dan ook on
danks het rustige gehee! in korten vorm
spoedig vindbaar zijn.
Dat de werking van een goed gestelde en
opgemaakte en technisch goed verzorgde
goed geplaatste advertentie in een rustig
Nederlandsch dagblad en naar verhou
ding zijn ze alle rustig zeer veel grooter
is dan in het buitenland spreekt van zelf
Niet alleen komt één courant onder de oogen
van vijf of zelfs tien menschen, maar ze komt
er op het gunstige oogenblik, ze is welkom,
ze wordt met spanning verwacht en dan
met rust gelezen. Op zulke oogenblikken is
de lezer het vatbaarst voor indrukken en de
advertentie wier inhoud hij vaak onbe
wust in zich opneemt, associeert zich met
een behagelijke herinnering. Daarbij komt
nog een andere onbewuste werking. Elk
goed Nederlandsch dagblad streeft naar be
trouwbaarheid, wordt op allerlei gebied als
de raadgever en de vriend van het huisgezin
beschouwd. Men hecht aan zijn oordeel, al
is men het ook niet altijd eens met alle artike
len. Wat in de courant staat wordt in eerste
instantie als absoluut waar aangenomen
dit lot strekt zich ook uit over de adverten-
tiën, al wil om practische redenen geen uit
gever van een courant zich ooit garant Stel
len voor de volkomen betrouwbaarheid der
advertentie.
Hij kan alleen dat weren, wat hem ver
dacht voorkomt. Maar wanneer een advèr-
tentie niet voldoet aan 's lezers verwachtin
gen, dan krijgt de uitgever de klacht „het
stond toch in m ij n courant".
Zoo iets kan met het per post verzonde re
clamedrukwerk evenmin bereikt worden als
door het aanplakbiljet, de lichtreclame of de
advertentie in een programmablad. Desniet
temin hebben deze ook hun groote waarde,
indien zij doelmatig worden toegepast en in
geschakeld in een algemeen schema. Elk dag
blad dat voor zijn verspreiding propaganda
maakt, gebruikt aan ook op bepaalde oogen
blikken, gaarne die andere middelen. Hoe
doeltreffend zij ook kunnen zijn als aanvul
lende publiciteit, hoe welkom ze aan een
speciale groep personen ook mogen zijn en
hoe betrouwbaar hun inhoud ook luiden
moge, zij missen natuurlijk voor iedere recla
me van algemeenen aard de psychologische
voordeelen van steeds gelezen te worden op
een welkom oogenblik en in 's lezers geheu
gen weg te zinken met het cachet van be
trouwbaarheid.
Men heeft allerlei proeven gedaan omtrent
het resultaat van bepaalde advertentiën in
dagbladen, maar het is uiterst moeilijk zulk
een proef zuiver te nemen, daar het opnemen
in zich van een advertentie op niet altijd te
traceeren manieren geschiedt. Daarentegen
is te Amsterdam, Rotterdam en Den Haag
een enquête ingesteld, door deskundigen
niet aan dagbladen verbonden bij ruim
9000 gezinnen uit alle klassen der bevo'king
naar de belangstelling die er heerschte voor
Vit de Alkmaarsche Courant
van 1 Juni 1885.
Uit Finstorwolde, in Vries
land, wordt van den 17den de
zer gemeld:
„Gisteren in den namiddag,
omstreeks 4 ure, vertoonde er
zich aan den hemel eene don-
derlucht, in het zuidwesten, en
men hoorde van verre het rate
len der donderslagen; deze wee
den weldra opgevolgd door een
hevige wind, vergezeld van eene
verschrikkelijke hagelbui uit het
zuiden.
De hagelsteenen geleken naar
stukken ijs, en waren zoo groot,
dat zij de grootte van duiven-
eijeren overtroffen; dit verwekte
in deze gemeente groote onge
rustheid, vooral, daar men be
greep, dat die stukken ijs het
goud-geel graangewas (de hoop
der landbouwers in dit dorp)
zouden hebben vernield; een
ieder 6poelde zich naar den
Finsterwolde-polder, en het
bleek ook helaas! dat vele stuk
ken deerlijk geteisterd waren,
de bladeren der veldboonen wa
ren in stukken geslagen, de
vruchtboomen in de tuinen,
vooral in den omtrek van de
predikantswoning en in den
tuin van den predikant, zijn
grotendeels van bladeren, bloe
sem en vruchten beroofd.
Niemand, zelfs de oudste inge
zetenen, heeft immer zulk een
hagelbui zien vallen".
diverse rubrieken van couranten. Deze en
quête heeft aangetoond, dat voor de redac-
tioneele rubrieken deze belangstelling zeer
verschilde naar mate van den welstand der
lezers; maar overtuigend werd vastgesteld,
dat in ale klassen de advertentie-pagina's
onder de meest gelezen rubrieken behooren.
Over het algemeen werden zij slechts door
de fotopagina overtroffen. Dat wil echter niet
zeggen, dat men misschien weken later als
men tot koop van het artikel overgaat zich
precies rekenschap kan geven, dat men dit
iding van een bepaalde ad
vertentie in een bepaald blad. Zelfs het
doet naar aantel
bep
systeem van inzenden van een bon uit de
courant faalt als controle-middel, omdat de
eene klasse lezers veel gemakkelijker over
gaat tot het invullen en inzenden van een
bon dan de andere, hoewel de laatste toch
evengoed naderhand als kooper optreedt.
Het is echter zeker, dat het effect van een
advertentie in een dagblad grooter wordt
naarmate zij deskundiger optreedt in de
greepeering der advertentiën op de pagina.
Zorg hiervoor is thans meer dan ooit noodig.
Wat de opstelling betreft, Nederland be
schikt tegenwoordig over een flink aantal
knappe reclame-experts, die vorm en inhoud
der annonce uitstekend weten te verzorgen
en in het dagbladbedrijf wordt steeds groo
ter aandacht gewijd aan de meest doelmatige
groepeering.
In dezen crisistijd grijpt de adverteerder
met een dalend budget allicht naar nieuwe
middelen dit ziet men thans in Neder
land. Het is zijn goed recht, zelfs zijn
plicht om niets onbeproefd te laten. Maar
in Engeland en Amerika, waar alle nieuwe
wegen het eerst geprobeerd worden, keert
men weer terug tot het dagblad. In Enge
land nam de dagblad-reclame in 1934 met
22 pCt. toe tegenover 1933 over het laat
ste kwartaal zelfs met 40 pCt. en in 1935
gedurende de eerste maanden met een nog
hooger percentage.
Dinsdagavond vergaderde de afd. Groot-
Schermer van den Bondi voor Staatspension-
neering onder voorzitterschap van den heer
F. Kluit ten huize van den heer H. v.
Truyen. De belangstelling was zeer gering.
Slechts een achttal leden van de 52 waren
aanwezig.
De afdeeling zal zoo mogelijk 11 Juni ter
jaarvergadering te Amsterdam door den heer
S. v. Stralen, vertegenwoordigd worden. In
de bestuursvacature S. Kriek werd voorzien
door de benoeming van den heer H. Kieft
Czn.
Evenals het vorige jaar zal getracht wor
den door middel van inteekenlijsten gelden te
verkrijgen ten behoeve van een uitgaansdag
voor de ouden van dagen te Groot-Schermer.
Woensdagmiddag had onder buitenge
wone belangstelling de begrafenis plaats van
wijlen de heer F. H. Koch, een der oudste
oprichters van de S. D. A. P -groep. Ge
dragen door partijgenooten en rustend onder
de partijvlag, gevolgd door den jeugdbond,
die een baar met bloemen droeg, ging de
oude strijder naar zijn laatste rustplaats. Ge
volgd door bijna alle partijgenooten en een
groot deel van het personeel van de Ringers,
fabrieken, waar de overledene tot voor
enkele jaren bedrijfschef was, was het een
indrukwekkende begrafenis. Aan de groeve
voerde het woord de heer W. van de Vall,
die niet alleen een partijgenoot, maar ook een
vriend van den overledene was. Met diepe
ontroering gewaagde spr. van de kracht en
overtuiging, die van hem uitging. Geen man
van veel woorden, doch van de daad, als die
partij hem riep. Is het voor ons aldus
spreker een groot verlies, niet minder
voor zijn echtgenoote en zijn kinderen, waar
aan hij zoo innig gehecht was. Spr. hoopte,
dat de familie de kracht mag vinden, om
dezen slag te dragen.
Namens de A. T. V. „Falkland" sprak de
heer J Rossenbacker, die er aan herinnerde,
dat de overledene een der oprichters was van
de Arbeiders Tooneelvereeniging. Groot was
i
