DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
fixigdiikscfi OiKtzUfu
^Buitenland
Britsche zorgen over het eiland Malta.
Italiaansch-Abessin.
conflict.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
Ho.
Zaterdag 6 Juli 1935
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37069. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
Het „Ierland van de Middellandsche Zee".
REGEERING EN KERK.
STUDENTENCORPS TE
HEIDELBERG GESCHORST.
Hitier niet 'genoeg geëerbiedigd.
DE SPAANSCHE MINISTERRAAD
EN HET LEGER.
1Vat vandaag de
aandacht trekt...
KEIZER VAN JAPAN BELEEDIGD.
Gevolgen van een beleedigend
artikel.
ZIJN BAAN OF HET MEISJE.
Huwelijksmoeilijkheden w
Rusland.
ENORME BRAND TE ABOTTABAD.
Een heele wijk afgebrand.
ALKMAARSCH
157 nummer bestaat utt drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Het eiland Malta bereidt Enge
land zorgen. Men noemt het met
een schouderophalen het „Ierland
van de Middellandsche Zee". Deze
zorgen behoeft men intusschen niet
al te ernstig op te nemen, want
niets bedreigt de Britsche heer
schappij over de machtige vlootba-
sis tusschen Europa en Afrika, en
niemand denkt er over storm te loo-
pen op de bastions van La Valette.
Maar met de innerlijke vrede van Malta
wil het maar niet vlotten; de grondwet van
het eiland, die in 1921 plechtig door den
prins van Wales in naam van den koning
werd afgekondigd, moest worden opgehe
ven, daarna weer in eere hersteld, om in
1933 weer opgeheven te worden omdat de be
woners van Malta en het daaraan grenzen
de Gozo zich niet rustig wenschten te hou
den. De schuld aan dezen toestand dragen
de geschiedenis en de ontwikkeling van Mal
ta dat nog dikwijls het land van allerlei Ita
liaansche verlangens wordt genoemd. Gedu
rende de eeuwenlange heerschappij van de
Orde van Malta,
totdat Napoleon het eiland bezette en het
aan den tsaar van Rusland ten geschenke
gaf, en ook nog in later tijd was inderdaad
de Italiaansche invloed, of liever gezegd de
invloed van Rome als zetel van den paus,
toonaangevend Italiaansch was en bleef de
taal van de geestelijkheid, de justitie en van
eemge oude families. Gedurende het Italiaan
sche „risor gimento" vonden de vluchtehn-
gen uit Italië op het eiland een gastvrij ont
haal, en hun nakomelingen voelen zich nog
altijd ten nauwste met het lot van Italië ver
bonden.
Het grootste gedeelte van de Maltezer be-
yolking bestaat echter geenszins uit Italia
nen; het zou echter zeer moeilijk zijn hun na
tionaliteit en herkomst vast te stellen Het is
een zeer gemengd volkje uit allerhande ras
sen, waarin het Arabische element overwe
gend schijnt te zijn. De Maltezer taal is rij
kelijk met Arabische woorden doorspekt, hce-
wel zij ook iaan het Spaansch, het Ita-
!iaa??c*1 #IBlRe Oostersche talen vele uit
drukkingen heeft ontleend. Noch het Ita
liaansch van de deftige kringen, noch het En-
gelseh wordt door het volk verstaan Daar
m het gunstigste geval slechts iedere vijfde
Maltezer de kunst van lezen en schrijven
machtig is, behoeft zulks ook niet veel ver
wondering te baren. Maar alle Maltezers
zijn fanatieke katholieken en geheel aan den
invloed van de bisschoppen van La Valette
en uozo onderworpen. Deze tegenstelling
tuöchen kerk en Britsche autoriteiten heeft
reeds dikwijls aanleiding tot gToote conflic
ten gegeven.
Men kan over het huidige Malta niet spre
ien, zonder den naam van
Lord Sfrickland
in herinnering te brengen. Na de afkondi-
gng van de grondwet streed hij als minis
«/«lE1*8 twaalf jaar lang voor de auto-
Vpiütf V3n eiland Zelf zeer rijk, onafhan-
7pnJi f" een katholiek, stond hij afwij-
'egenover zekere Italiaansche maatre-
7rw,n en,''et absolutisme van de bisschoppen.
dn_rverbood hij b.v. de voltrekking van een
.„n r en bisschop opgelegde verbanning van
een Maltezer, naar een Afri-
Tiiot klooster, met de bewering, dat het
°Pg'ng een volksgenoot naar het bui
end te verbannen, ook niet, indien de
desbetreffende persoon een monnik was. De
bisschoppen hieven protest aan, op het
eiland ontstond een geweldige opwinding en
toen lord Strickland zelf naar Rome reisde
om met het Vaticaan te onderhandelen, werd
hij als „persona non grata" niet ontvangen.
F.en pauselijk gedelegeerde, monseigneur
Robinson, vertrok naar Malta. Maar ook.hij
kon niets uitrichten. Londen deed te Rome di
plomatieke stappen, die eveneens zonder uit
werking bleven. Toen tenslotte de kerkelijke
ban over lord Strickland en zijn regeering
was uitgesproken en op hemzelf door een fa
naticus een aanslag werd gepleegd, hief de
gouverneur de grondwet op en verklaarde
Malta tot kroonkolonie. De moeilijkheden
waren daarmede echter niet uit den weg ge
ruimd. De nationale partij (pro-Italiaansch)
en de grondwetpartij (pro-Britsch) lagen
voortdurend met elkaar overhoop. De clerus
beschuldigde de regeering van ketterij, d.w.z
aan ambtenaren van het Anglicaansche ge
loof de voorkeur te geven.
Toen besloot de regeering tot een
radicalen maatregel
over te gaandoor een wet werden de voor
rechten van de Italiaansche taal bij de justi
tie en het onderwijs opgeheven en het Malte
zer dialect en het Engelsch als eenig gelden
de officieele talen ingevoerd Alle protesten
van Italiaansche zijde bleven vruchteloos
de regeering wenschte niet op haar besluit
terug te komen Intusschen liet zij aan de
plaatselijke bladen de volle vrijheid, om de
toestanden te critiseeren De weinige Engel-
9che bladen spraken van „lage intrigues
van het fascisme" op het eiland, terwijl het
Italiaansche dagblad Malta daarentegen
meende, dat Engeland een zware misdaad
had begaan tegenover de cultuur en dat het
land weer met Italië vereenigd moest wor
den Het volk bemoeide zich intusschen wei
nig met dezen strijd op papier alleen al op
grond van het feit, dat het over het algemeen
geen couranten kan lezen. Voor de Maltezers
bestaat er een eigen dagblad, Berka ge
naamd. De ondertitel luidt Izzid Tithawwad
en wanneer men deze courant eens doorge
keken heeft, dan is men ervan overtuigd, dat
het Maltezersch geen latijnsche taal of een
Italiaansch dialect is.
Een werkelijk separistische beweging be
staat er op Malta niet. Ook de ijverigste
vrienden van Italië zijn er tenslotte van over
tuigd, dat nagenoeg de geheele bevolking van
de Britsche oorlogshaven leeft. De Britsche
zee-officieren worden overal gevierd, en het
Engelsche pond staat hooger in kcers dan
de lire. Slechts de religieuze kibbelpartijen
en de strijd om de „home rule" schijnen niet
uit de wereld te kunnen worden geholpen.
Als derde macht
moet nog de souvereine ridderorde genoemd
worden, w ier grootmeester, de vorst van Chi-
gi Albani, die in een groot paleis te Rome
woont, zijn „rechten op Malta", dat de orde
door keizer Karei V geschonken werd, niet
wil opgeven Mussolini is eere-Baljuw van de
orde, en hij heeft aan de Maltezer ridders als
blijk van zijn bijzondere achting hun paleis
op Rhcdos, waaruit zij door de Turken ver
dréven werden, teruggegeven. Bij het laat
ste feest van de orde werden de leden door
koning en hof bijzonder geëerd In La Valet
te herinneren de oude bastions, de burchten
en de nauwe straatjes nog aan den glorierij
ken riddertijd en aan den strijd tegen de Sa-
racenen.
Tusschen de Plazzo Chigi en de Maltezer
nationalisten worden over het Vaticaan heen
heel wat verborgen draden geweven, die mis
schien eens van zekere politieke beteekenis
zullen worden.
De Fransch-Engelsche tegen
stelling.
Strekking tot de Engelsche bemoei
al??1 ',n !?et Italiaansch-Abessynische vraag-
in rii{t de Parijsche „KJeuvre", dat men
w t00naangevende Fransche kringen,
wiiJ16er ^ng€land bij zijn optreden vooral
door °P i Hnauw> welken de Volkenbond
zou ^'^Hseh'Abessynischen oorlog
„l^.f/'lSen hiertegenover de meening
pevxf i frankrijk met het Abessynische
kenx„ "i "l^.'t slagen of mislukken der Vol
kan f itiek kan gelijkstellen. Met rechl
p ,ra".krijk zich verbazen over het feit, dat
8tplii„arme' zooveel vlijt de Geneefsche in-
vprrJVK Volkenbondspact en de sancties
1910 F 1°^'100n juist Engeland sedert
wan ra!J. r'jk steeds in den weg is getreden,
etr dit land gebruik van sancties tegen-
tie, hoe Frankrijk het beste zijn houding zal
kunnen bepalen, niet minder netelig is
De „Temps" merkt overigens op, dat het
betreurenswaardig is, dat Engeland zich
zoo laat zijn verplichting tot nakoming van
internationale verdragen herinnert, nadat
het kortgeleden eerst met Duitschland een
overeenkomst had gesloten, dat de schending
van deel V van het verdrag van Versailles
bevestigde.
Wat de berichten in de bladen inzake even-
tueele economische sancties t^jen Italië, in
geval dit land zich niet neerlegt bij een be
slissing van den Volkenbond, betreft, schrijft
het blad, dat men deze geruchten met bui
tengewone reserve moet opnemen. Tot op dit
oogenblik heeft men van den kant van
Engeland, noch te Parijs, noch te Washing
ton in dit opzicht gepolst of men eventueel
zou deelnemen aan dergelijke economische
sancties.
Er is echter nog een andere kant aan de
zaak, die de opmerkzaamheid van die En-
gelschen verdient, die den Volkenbond wil
len brengen tot een systematische actie. Bij
het Chineesch-Japansche conflict heeft men
n.f. er niets van gehoord, dat Engeland het
initiatief genomen zou hebben tot economi
sche of andere sancties tegen een der mo
gendheden, die het Volkenbondspact hebben
overtreden. Wanneer het uittreden van Ja
pan uit den Volkenbond dezen reeds zeer
heeft verzwakt, zal het uittreden van Italië
nog veel ernstiger zijn. Men kan zelfs aan
nemen, dat de Volkenbond dat niet zou over
leven. Wanneer men derhalve systematisch
den Volkenbond twen Italië opzet en wan
neer men, gelijk de Engelsche bladen, spreekt
over eventueele sancties tegen Italië, loopt
men gevaar het eenige ter wereld bestaande
vredesinstrument te Vernielen.
De „Intransigeant*' schrijft, dat die Brit
sche regeering er in geslaagd is in den tijd
van een week zoowel Frankrijk als Italië te
verontrusten en ontevreden te maken.
De Duitsche academische discipli
neraad van de universiteit van Hei
delberg neeft besloten met alge
meene stemmen het studentencorps
Saxo-Borussia Heidelberg voor den
dduur van vier semesters met in
gang van het wfnter-semester
1935—36 te schorsen wegens grove
schending der verplichtingen eener
studentenvereniging jegens volk,
staat en hoogeschool.
Een aantal studenten wordt gestraft
met een ernstige berisping, terw ijl één
student van de universiteit wordt ver
wijderd.
Aanleiding tot deze besluiten is het
feit, dat op Dinsdag 21 Mei 1935 de leden
van het corps Saxo-Borusia voor
het begin van de groote rede over de
buitenlandsche politiek van Adolf Hitier
een feest hadden gevierd met wijn en
cl rmpagne en tijdens de rede het corps
gebouw verlieten en zich in rok of smo
king naar een café begaven, waar zij
met zeer veel lawaai binnenkwamen
hoewel Hitier nog sprak.
Ten tweede hebben op 26 Mei 1935 bij
het eten van asperges in een an Ier
restaurant te Heidelberg de leden van
het corps in een op lu'den toon gevoerd
tafelgesprek de vraag behandeld, hoe
men nu eigenlijk precies asperges moest
eten en in het bijzonder hoe Hitier nu
wel asperges at.
Ten derde heeft het corps Saxo-Borus-
si? in strijd met de bestaande voor
schriften drie personen als actieve leden
toegelaten, hoewel zij de daaarvoor ge
eischte examens niet hadden afgeiegd.
over Duitschland wegens overtreding van het
Verdrag van Versaille eischte. En Engeland
zelf heeft onlangs door de onderteekening
van het Engelsch-Duitsche vlootaecoord het
Verdrag van Versailles met voeten getreden.
In elk geval verwacht Laval een nota van
de Engelsche regeering, welke niet alleen
Engelands houding ten aanzien van het
Abessynisch geval nauwkeurig zal vaststellen
doch ook enkele vragen aan Frankrijk kan
bevatten. Het blad gelooft, dat Engeland,
nauwkeurig beschouwd, in deze nota een
accoord met Frankrijk inzake Abessymë zal
zoeken, waartegenover het zijn steun in
vraagstukken, welke speciaal Frankrijk be
troffen, zal waarborgen. Laval zal zich ech-
er in geen geval laten afbrengen van het
standpunt, dat hij ten opzichte van de nota
van Mussolini heeft ingenomen, n.1. Italië
niet te hinderen.
Frankrijk en het Abessijnsche
I conilict.
In Parijs maakt men zich ernstige zorgen
om den Volkenbond, die door het Abessijn
sche conflict in een netelige positie dreigt te
geraken. Men verheelt zich met, dat de kwes
HITLER'S LIEVELINGSMARSCH.
Is heilig verklaard.
De nieuwe Duitsche nationale muziekka
mer is van oordeel, dat Hitiers lievelings-
marsoh, de „Badenweiler Marsch", niet over
al te pas en te onpas gespeeld dient te wor
den, daar het stuk voor iederen Duitscher
h e i 1 i g is.
De Badenweiler marsch" is geschreven
door een onbekenden componist, kapelmeester
tijdens den wereldoorlog. Hitier hoorde de
muziek voor het eerst tijdens de Duitsche
overwinning aan het westelijk front en sinds
dien is het steeds zijn lievelingsmarsch ge
weest. Bij iedere betooging waar hij ver
schijnt, wordt de marsch gespeeld.
De Muziekkamer heeft thans bepaald, dat
de marsch „niet langer gedegradeerd" mag
worden door het ten gehoore brengen in
koffiehuizen, amusementsgelegenheden of
café's.
DE BRAND IN DE KOLENMIJN
TE DOMBROWA.
Met het oog op het gevaar, dat daaraan
verbonden is, heeft men besloten de blus-
schingswerkzaamheden in de steenkolenmijn
te Dombrowa (Polen) waar reeds drie da
gen lang 'n brand woedt, te staken. De mijn
is overigens bijna geheel verwoest.
EX-KEIZERIN ZITA NAAR
OOSTENRIJK?
Het orgaan van den Heimatschutz
van Weenen, de „Oesterreichische
Abendzeitung", publiceert onder het
opschrift: „De keizerin-weduwe komt
naar Oostenrijk" het bericht, dat Zita
von Habsburg en haar kinderen, met
uitzondering van Otto, nog in den loop
van dezen zomer voor een vacantiever-
blijf naar Oostenrijk zullen komen en
hun intrek zullen nemen in het kasteel
Reichenau aan den voet van het Rage
gebergte in Neder-Oostenrijk.
Van welingelichte zijde wordt in dit
verband verklaard, dat er officieel van
dergelijke plannen niets bekend is.
MUSSOLINI EN DE ADMIRAALS.
De prestaties der zeestrijdkrachten
moeten worden verhoogd.
De bijeenkomst der Italiaansche admiraals
onder voorziterschap van Mussolini, werd
gister gesloten. De besprekingen betroffen,
volgens een officieele mededeeling, diverse
maatregelen tot verhooging der prestaties
van de Italiaansche zeestrijdkrachten.
GEEN ITALIAANSCH—FRANSCHE
MILITAIRE OVEREENKOMST.
Van bevoegde zijde wordt het van Brit
sche zijde verspreide gerucht tegengespro
ken, dat te Rome, ter gelegenheid van het
bezoek van den chef van den Franschen ge-
neralen staf, Camelin, een militaire overeen
komst zou zijn gesloten.
De Spaansche ministerraad heeft den aan
koop goedgekeurd van 900 machinegeweren,
eenige bommenwerpers en ander materiaal
voor de luchtstrijdkrachten.
ECHTSCHEIDING TE MOSKOU
ONTSTELLEND.
De meeste echtscheidenden laten
hun kinderen in den steek.
Volgens bericht uit Moskou aan de „Daily
Telegraph" wekt het „euvel der echtschei
ding' bij de autoriteiten ernstige bezorgdheid
en wordt verwacht, dat binnenkort maat
regelen zullen worden genomen om de be
staande groote vrijheid in dit opzicht aan
banden te leggen. De „Iswestia", het regee-
ringsorgaan, zegt daaromtrent, dat „het
hoog tijd" is de luchthartigheid in familie
zaken tot misdaad te verklaren en ontrouw
een vergrijp tegen de moraal van het Sowjet-
regiem. In de stad Moskou werd het vorig
jaar een nieuw huwelijk ingeschreven op
iedere tachtig inwoners, doch ook één echt
scheiding geregistreerd op ongeveer iedere
tweehonderd inwoners.
In de vijf eerste maanden van 1935 be
droeg het aantal echtscheidingen 38.3
van de nieuw geregistreerde huwelijken. In
Mei liep dit percentage met 2.040 echtschei
dingen te Moskou op tot 44.3 De
„Iswestia" constateert, dat alle volwassenen
te Moskou gemiddeld 1.3 keer gehuwd zijn
geweest. Er zijn veel meer echtscheidingen
van personen van middelbaren leeftijd dan
van jonge menschcn
Het ergste probleem betreft de kinderen.
Bijna tweederde van de gescheiden paren te
Moskou heeft kinderen, doch slechts tien pet
treft schikkingen voor hun onderhoud. De
Sowjet-rechtbanken besteden veel tijd aan het
opsporen van weggeloopen vaders, die in
tusschen nieuwe gezinnen in andere steden
hebben gesticht.
EX-KONING ALFONSO HEEFT
AUTOONGELUK.
De bladen melden uit Follonica, dat een
auto, welke werd bestuurd door den vroege-
ren koning van Spanje, Alfonso XIII, door
nog onbekende oorzaak bij Follonica is ver
ongelukt. Don Alfonso werd licht aan het
voorhoofd gewond, terwijl zijn adjudant
eveneens kwetsuren opliep. Beide gewonden
zijn in het ziekenhuis te Follonica gehol
pen, waarna zij hun reis voortzetten aan
boord van een schip, dat hun naar Genua
zal brengen, vanwaar zij naar Parijs zul
len gaan.
DE VERHOür 1NO TUSSCHEN
WERKGEVERS EN WERKNEMERS IN
AMcRIKA.
President Roosevelt heeft de z.g. Wagner-
bill onderteekend, welke de betrekkingen re
gelt tusschen werkgevers en werknemers.
De nieuwe wet voorziet o.m. in de stich
ting van een permanent federaal arbitrage
bureau.
De vertegenwoordigers der industrie zijn
scherp tegen de wet gekant en men acht het
moglijk, dat de grondwettigheid ervan bij
het opperste gerechtshof zal worden aange
vochten.
Britsche zorgen over het eiland
Malta. (Dag. Overzicht).
Amerika houdt zich afzijdig in het
Italiaansch-Abessynisch conflict.
(Buitenland).
Het studenten-corps te Heidelberg
geschorst. (Buitenland).
Het nieuwe strafwetboek in
Duitschlandd. (Buitenland).
Overstroomingen aan het Vier-
woudenmeer. (Buitenland).
Prof. Dr. D. Plooy f (Binnenland).
Fabrieksbrand te Doetinchem.
(Binnenland).
Ernstige malversaties bij de Tar-
weorganisatie in Gelderland. (Bin
nenland).
Uit het parlementaire leven. (Ar
tikelen).
Holland's stedenschoon in praat
en prent. (Artikelen).
Marine-vliegtuig te Soerabaja ver
ongelukt. Een officier gedood.
(Zie verder eventueel laatste
berichten.)
De reeds gemelde publicatie van een
be.eedigend artikel over den keizer van
Japan in een te Sjanghai verschijnend
tijdschrift heeft aanleiding gegeven tot
zeer omvangrijke diplomatieke stappen
van Japansce zijde. Nadat de burge
meester van Sjanghai het betrokken
tijdschrift reeds in beslag had genomen
en de zaak in handen van de justitie
had gegeven, heeft de Japansche consul
te Nanking thans geëischt, dat de pers
chef van de Kwo Mintilang uit zijn
functie zou worden gezet omdat de cen
suur der partij het artikel had laten
passeeren. De Kwo Min Tang heeft reeds
besloten tot ontslag van de verantwoor
delijke ambtenaren van het censuur
bureau.
De Japansche pers te Sjanghai roept
de Japansche kolonie op zich van elke
ondoordachte handeling te onthouden
zoolang de kwestie in behandeling Is om
verdere incidenten te vermijden. De
Japanners motiveeren hun eischen op
grond van de verordening der Chinee-
sche regeering inzake het staken van de
actie tegen vreemdelingen.
De hoofdcommissaris van politie in
Leningrad, Wesselinsky, een verstokt
vrijgezel, ontmoette kortelings een
schoone Italiaansche jongedame, die een
bezoek bracht aan de Russische Oost-
zee-haven. De politieman verloor zijn
hart aan het jonge meisje en vroeg haar
ten huwelijk, d. w. z. op de Sovjetma
nier. De Italiaansche bleek wel bereid
met den commissaris in het huwelijks
bootje te stappen, doch verlangde, dat
het huwelijk in de R. K. kerk voltrok
ken zou worden.
Goede raad was duur. Wat moest de
commissaris doen? Tenslotte begaf hij
zich naar zijn chef, den minister voor
het Politiewezen te Moskou. „Indien u
in een katholieke kerk trouwt, aldus
deze bewindsman, dan zult u uw func
tie moeten neerleggen en uit de commu
nistische partij moeten treden".
Het eenige wat den verliefden com
missaris thans nog overbleef was te
trachten zijn aangebedene te overreden
er van af te zien in de kerk te trouwen.
Hij gebruikte daartoe al zijn overre
dingskracht, maar alles te vergeefs. Zij
bleef er op staan, dat het huwelijk in de
kerk ingezegend zou worden.
Toen stond den commissaris nog maar
één weg open. Hij gaf zijn loopbaan bij
de politie er aan, trad uit de communis
tische partij en trouwde volgens de
wenschen van zijn geliefde. Het huwe
lijk heeft enkele dagen geleden plaats
gehad, meldt de „Daily Express".
Gemeld wordt, dat Vrijdag de stad Abot-
tabad (provincie Hazara, noordwest Indië),
welke ten noorden van Rawalpindi is gele
gen, door een enormen brand ernstig is ge
teisterd.
De geheele Indische wijk, waarin meer
dan 100 huizen stonden, een Hindoe-tempel
en een moskee zijn een prooi der vlammen
geworden.
