.59ümeniaud
In het FranscheVreemdelingenlegioen.
DE LAATSTE LES VAN LANGELOT
«adefing van den tegenwoordige raad
ümikte de voorzitter de heeren Dol
I®,
2 maal toe heeft men later getracht
hem uit den raad te dringen maar «of 2 maal
hebben de kiezer» op «chltterende wij»
'Vond hem niet te willen missen. Door een
Snenloop van omatandigheden I» de heer
Sap tnan» niet herkozen, maar het moet
een groote trooat zijn, dat dit de wil van
Kzer» "let I». Ook van arbeiderazljde be-
ufeurt men dezen ultalag. Voor de ondervon-
groote en onpartijdige medewerking
wacht apr. hem oprechten dank en uitte den
ÏÏïh hem weer apoedig te zien terugkeeren.
nok den heer Dol wenechte »pr. evenal» zijn
Da gemeenteraad heeft Dinsdag een
bijenkomst gehouden onder leiding van
burgemeester Leennhorat.
In deze zitting werd geïnstalleerd het
nieuw-benoemde raadslid, de heer J. F.
Ouax (vacature Baesjou).
ting. dienst 1934.
Breedvoerig werd gediscuteerd over
het prae-advies van B. en W. op een
verzoekschrift van de Algem. CoOp. Ver-
eenlging „Goed Wonen". Inzake den
bouw van arbeiderswoningen.
Indertijd ls door genoemde bouwver-
eenlging tot het gemeentebestuur het
verzoek gericht, een voorschot te willen
verleenen voor den bouw van 38 wonin
gen. B. en W. deelden ln hun prae-adviee
mee, dat een ingesteld onderzoek hen
niet heeft kunnen overtutgen, dat de be
hoefte aan arbeiderswoningen tn deze
gemeente zoo groot is, dat medewerking
aan dit plan gerechtvaardigd zou zijn.
B. en W. zijn bereid medewerking te ver
is enen aan den bouw van 19 woningen,
waarvan de bouwkosten op 51.314 wor
den geraamd. Met een huurprijs van
3.70—3.90 per week zou dan een slui
tende exploitatie-rekening kunnen wor
den begroot. Alvorens met meer uitge
werkte plannen te komen, vragen B. en
W. aan den raad een beginsel-uitspraak.
Het voorstel van B. en NV. werd aan
genomen.
Aan de orde kwam het prae-advies van
B. en W. op een verzoekschrift van het
bestuur van de Vereen, de Ambachts
school voor Hoorn e.o. betreffen te de
uitbreiding van de school met een werk
plaats voor rijwiel- en auto-technisch on
derwijs, aan welk onderwijs volgens het
bestuur groote behoefte bestaat.
De bouwkosten worden begroot op
0500; de inrichtingskosten op 1500;
totaal 8000. Waar de rijkssubsidie 70
pet. bedraagt, zou 2400 ten laste der
gemeente komen.
B. en W. vragen een uitspraak van d«n
raad of een uitbreiding van de school in
deze richting noodlg is.
Het voorstel werd aangenomen.
Aangenomen werd een voorstel van
B. en waarbij de verordening, rege
lende het vergunningsrecht in dien zin
werd gewijzigd, dat voortaan bij de be
rekening van dit recht ntet meer als
v f k gnomen de omvang van
net bedrijf (huurwaarde localiteit) doch
de drank-omzet in het bedrijf.
Aangenomen werd een voorstel tpt
aankoop van een strook gronds, teneinde
e«'. beteren toegang tot het Doelenplein
w verkrijgen en een vooretel tot onbe-
nin°gena&mrklaring Va" *en 15"tal w0"
mej. J. C. Gesink te Zetten en
wi tijdelijk leeraar de heer J. Duursma.
Aa aanneming van een voorstel tot
^"^«rhaarverkiaring van verschil-
nae belastingaanslagen werden de ge-
oorsbneven van de nieuw-benoemde
eaen van den raad behandeld.
i>e commissie adviseerde mevrouw
ncyser—Lens als opvolgster van den
neer Spaander in den ouden raad niet
i°e te laten, op grond van art. 25 der
gemeentewet (haar echtgenoot, de heer
j y**r 1» gemeente-geneesheer).
Aldus besloten.
Door den heer Hendriks zijn vragen
ge>teld, of het mogelijk is de betreffende
«oornsche ingezetenen vrij te stellen
^an leges in verband met de ventver
gunningen. B. en W. deelden mee. dat
in strijd is met de verordening.
Echter is het de bedoeling, dat iemand
"•[•geregelde klanten bezoekt, geen vent
vergunning noodig heeft, zoodat velen
guiten de verordening vallen. Zoolang
9e verordening er is, moet men deze
uitvoeren.
JUaoinciaal Tlieuws
WicrtINGEN
Onder het vee van den heer O. Lont Jzn.
°P Dam is een geval van mond- en klauw
zeer geconstateerd.
Ten overstaan van het gemeentebestuur
vond Dinsdag j.1. de aanbesteding plaats
van het vernieuwen van het torendak met
bedekking van den gemeentetoren te Wester-
land. De uitslag der aanbesteding luidde als
volgt:
HEILOO
Koninginnejaardag.
,,„iJln vergadering van den Natio-
nMen Orttnjebond werd besloten, om 31
Augustus, den verjaardag van H. M. de
koningin, een bescheiden feestje te vie
ren. Men stond voor de moeilijkheid, om
een spreker te krijgen, omdat het Zater
dag is en in de vacaittle, doch men ia
toch geslaagd. Dit jaar zal men geen be
roep doen op de burgerij voor een bij
drage. Ten eerste houdt men geen feest
V°i?r n ^'nder^n (dit doet de openbare
school) en ten tweede is men voorne
men* om het uit eigen middelen te be
strijden. Ook wordt overwogen, om een
gecostumeerde voetbalmatch te houden
voor veteranen. Het dAgeiijks beetuur
werd belast met de uitvoering.
EGMOND A. D. HOEF
De Hoeverkermis.
De kermis, die dit jaar voor het eerst 14
dagen vroeger werden gehouden dan voor
heen, is weer ten einde en men heeft
waarschijnlijk dank zij de genomen voor
zorgsmaatregelen geen enkele wanklank
gehoord. De danstent van Mooy en café
1'alsma. waar ook gelegenheid tot dansen
was, waren bijna steeds flink bezet en des
avonds bepaald vol, er keerschte bovendien
een echt gezelligen toon.
De badgasten van Egtnond aan Zee, door
het minder mooie weer van het strand ver-
fannen, maakten een wandeling naar den
Hoef om eens weer een echte dorpskermis
te zien en genoten met de kinderen van
zweef- en draaimolen, koekhakken, zuurpij
pen, oliebollen en piepzakken. Zooals het dit
ïaar is gegaan beteekent de kermis voor
jong en oud een paar prettige dagen.
De werkloosheid.
Hoewel nog midden in den zomer stijgt
de werkloosheid reed» met den dag. Het
aantal werkioozen groaide in één week van
18 tot 28
ZIJPE
In verband met de werkzaamheden aan
het kanaal Stolpen-Schagen is de Ruigeweg
in deze gemeente ter plaatse van de kruising
van dezen weg met het kanaal en den pro
vincialen weg Stolpen-Schagen tot 10 Aug.
aa. voor alle verkeer, behalve vcor voetgan
gers, afgesloten.
1 ZANO
In een daartoe gehouden vergadering is
een comité opgericht, dat zich belast met het
organjseeren van festiviteiten op den a.s.
koninginnedag.
Lijsten voor dit doel zullen dezer dagen
bij oe burgerij circuleeren.
Het is de bedoeling op het voetbal
veld kinderspelen en volksspelen te hou
den; bovendien staat een gecostumeer
de voetbalwedstrijd op het programma. In
bedoeld comité hebben zitting dr. Oterdoom,
voorzitter; J. J. Vendel, secretaris; J. Schol
ten, penningmeester, benevens een zwnl an
dere p'»atsgenooten.
HOORN
Toen een der auto's van Gebr. Groot,
welke bloembollen had afgeleverd, alhier
terugkeerde, bleken een viertal jongens
van ongeveer 10 jaar in den wagen aan
wezig te zijn, welke uit IJmuiden af
komstig waren. De plaatselijke politie
zorgde, dat de jeugdige avonturiers weer
huiswaarts keerden.
DIRKSHORN
Kermis.
Dc w' nis te Dirkshorn is onder het ge
bruikelijke ruwe weder op de aloude wijze ge
vierd. Wel waren er slechte weinig kramen en
als straatamusement alleen de „Schuitjes",
maar zulks deed geen afbreuk aan de goede
stemming.
Zondagnamiddag was de dorpsstraat zelfs
dicht bezet met wandelaars Blijkbaar waren
de familieleden uit verschillende plaatsen
vrij trouw opgekomen. Met de kermis worden
de familiebanden weer eens iets aangehaald,
de goede zijde van dit jaarfeest. Een autobe
stuurder, die „natuurlijk" groote haast had,
vond zeker al die drukte op de straat wel wat
lastig en reed er daarom maar met vrij groote
snelheid doorheen, waardoor hij een paar
jonge kinderen omver reed, hetgeen hem min
der vriendelijke opmerkingen van ^et publiek
opleverde. Hij reed snel door.
Gelukkig werden de kleinen niet ernstig
bezeerd. Een weinig meer voorzichtigheid is
echter aanbevolen. De weg is er nu eenmaal
niet uitsluitend voor de motorrijtuigen! Den
volgenden dag i6, naar we vernemen, de
autobestuurder op zijn doortocht door den
rijksveldwachter De Wijze over zijn onbezon
nenheid qnderhouden.
In de danszalen van Pijper en Swager was
het zeer gezellig.
Maandagnamiddag werd op het terrein
een gecostumeerde voetbalwedstrijd gehou
den, opgeluisterd door muziek van „Onder
Ons". Het onstuimige weder deed hieraan
echter wel afbreuk. Dat de terzelfder tijd ge
geven kinder-bioscoopvoorstelling bij Swager
niet druk bezocht was, is begrijpelijk.
Des avonds gaf de tooneelvereeniging
„Nieuw Leven" in de zaal van den heer
Pijper het blijspel „Beurskoorts" Het niet
talrijk publiek toonde zich, als a'ltijd, hoogst
voldaan over het spel en de aankleeding van
het t'ooneel.
ln de goed bezette zaal van den heer Swa
ger draaide de film „Ala je jong bent" met
Jozef Schmidt als zanger
En zoo is dan deze kermis weder op be-
'jze gevierd. Van wan»
we niets gezien of ver-
hoorlijke, prettige wijze gevierd. Van' wan
ordelijkheden hebben
nomen.
Een Alkmaarder vertelt van zijn ervaringen»
's Maandagsmorgen» om ongeveer 5 uur
kwamen we in Oran aan. Aan de haven wer
den we door eenige hoofdofficieren opge
wacht. Er was een kapitein die een paar kof
fers bij zich had, zware, groote koffers. De
man nam een tweetal Arabische jongetjes
van een jaar of veertien aan, die de koffers
voor hem naar het fort moesten sjouwen dat
op een half uur afstands van de haven ligt.
De jongens deden dat en toen ze hun werk
gedaan hadden wachtten ze op hun beloo
ning. De kapitein schold ze uit en toen ze
niet vlug genoeg verdwenen, gaf hij een van
de kereltjes zulk een trap in de zijde, dat het
arme ventje in elkaar stortte. Een paar van
mijn kameraden en ik, die het zagen, spron
gen naar voren om den kapitein beet te pak
ken en af te ranselen. Het had ons op dat
moment niet kunnen schelen wat er met ons
gebeurd was, maar reeds bij de eerste bewe
ging die we maakten, trok hij zijn revolver
en dreigde te zullen schieten.
„Wie heeft er hier iets te zeggen?" riep
hij, terwijl hij de revolver op ons gericht
hield. We stonden machteloos.
Later op colonne heeft hij zijn trekken
toch thuis gekregen, want bij een ataque dis
plaats vond in Tafilalet, waar ik ook bij
was, werd hij door drie van zijn eigen solda
ten doodgeschoten.
Oue-voulez vous? C'est la Legion!
In Oran kregen we onze tweede inenting.
We hadden weer twee dagen zware corvee
diensten onder gloeiende hitte we waren
daar nog niet aan gewoon en op den der
den dag werd appél geblazen.
We werden naar den trein gebracht en in
goederenwagens opgesloten. Een uur of zes
later kwamen we in Sidi Bel Abbes aan,
waar we met muziek werden afgehaald.
We waren met ongeveer 300 man, de Spa-
hi's waren in Oran gebleven, want die wer
den weer naar een andere garnizoensplaats
vervoerd in de provincie Punesiê, terwijl wij
in de provincie Algerië afgericht zouden
worden.
Onder deze 300 soldaten waren meer dan
80 90 Duitschers. Er waren vijf Hollan
ders bij. Ik heb eens onderzocht wat dat voor
menschen waren. Ze hadden allemaal het
een en ander achter den rug. fk wil dat niet
verder vertellen, daar er van deze vijf Hol
landers vier zijn gesneuveld.
Er was er één bij die ontvlucht was uit het
Rijkskrankzinnigengesticht te Woensel.
In Sidi Bel Abbj» liggen ongeveer drie
duizend legionairs in eenige kazerne's.
We werden verzameld op een kazerneplein
en daar werden onze namen een voor een
afgeroepen. Onze particuliere zaken, voor
zoover wij die nog hadden, werden nog
tven onder den hamer gebracht en dat we
er zoo goed als niets voor kregen behoef ik
zeker niet meer te vertellen.
Ons werden nu de zaken die een legionair
in Afrika noodig heeft uitgereikt. Zoo'n uit
rusting bestaat pit een uniform van groene
dikke stof, een khaki uniform, twee paar
schoenen, poetie». een kepi, kwartiermuts en
ondergoed, behalve sokken, want een legio
nair maakt zijn sokken zelf, t.w. hij draait
wat lappen om zijn voeten (Russische ge
woonte).
We kregen ons etensblik met vork en lepe!
en poetsgerei en onze uitrusting was voor-
loopig volmaakt.
Wee den legionair die van zijn uitrusting
iets kwijt is en er wordt veel gestolen
door oudere soldaten die zoo'n kleedingstuk
dan voor een paar francs van de hand doen
Het kost hem minstens 16 dagen prison.
Wanneer in Sidi Bel Abbes een transport
Bleu5s5, dit zijn „groentjes", aankomt, staan
de oude, geroutineerde legionairs reeds op
den loer. Ze zijn dan verschrikkelijk aardig
en behulpzaam. Alleen cm de toekomstige
Eremie die weldra loskomt natuurlijk en om
et geld dat de nieuwelingen misschien nog
bij zich hebben.
Nadat wij van onze uitrusting voorzien
waren werden wij op kamers ingedeeld en
moesten onze uniformen in orde brengen,
want knoopen zaten er Biet aan.
De oude legionairs zwermden ais muggen
om ons heen en trachtten ieder voor zich een
vriend te veroveren.
Er werden kennismaking aangeknoopt,
landgenooten ontmoetten elkaar, de amuse-
mentsgelegenheden der stad Sidi Bel Abbes
en in 't bijzonder der „Village Négre", d.i.
het Arabische kwartier waar de kroegen en
dansgelegenheden zijn gevestigd, waarin
men vrouwen van elke nationaliteit kan vin
den. werden druk besproken.
Deze kroegen staan onder strenge keuring
der militaire dokters.
Het was voor mij zeer merkwaardig in het
voornaamste restaurant van Sidi Bel Abbes
een Hollandschen eigenaar te ontmoeten. Ik
vond er een zekeren Meyer, iemand uit Haar-
lam, die 15 jaar in het Vreemdelingenlegioen
had gediend en toen zijn pensioen had afge
kocht. Met het daarvoor ontvangen geld is
hij een restaurant begonnen. Met zijn moe
der en een broer, die hij liet overkomen, ex
ploiteert hij dat.
Den volgenden dag kregen wij de derde
inenting en tegelijkertijd 24 uur vrij van alle
diensten, want op deze inenting volgt een
lichte koorts. Wij kregen gedurende deze 24
uur niets te eten en moesten te bed blijven.
Na deze gedwongen rust zou dan eindelijk
de premie worden uitgereikt. Deze is tegen
woordig 1400 francs, doch de Fransche re
geering heeft goed gevonden ze in drie ter
mijnen uit te betalen.
wij ontvingen nu 500 francs en zouden
na de instructie, welke 4 maanden duurt,
opnieuw 500 francs krijgen. Dit wordt zoo
geregeld om het desserteeren te bemoeilijken,
het geen natuurlijk met een bedrag van 1400
francs aanzienlijk gemakkelijker gaat dan
met 500.
Er worden veel pogingen gedaan om er
tusschen uit te trekken, maar van de hon
derd komt er misschien één door, want de de
serteur heeft geen burgeikleeding en de ha
ven van Oran wordt altijd streng bewaakt.
Het was intusschen 5 uur geworden en
het signaal voor „la soupe" werd geblazen,
maar niemand van de nieuw aangekomenen
maakte er gebruik van, evenmin als hun
nieuw verworven vrienden. Ze gingen dinee-
ren in de stad. Er was toch geld en weldra
zouden ze het niet meer kunnen doen als ze
in de Sahara op colonne zouden zijn.
Allereerst werd de route genomen naar
het restaurant Hollandais waar wij een co
pieus diner bestelden, wat mij de kapitale
som kostte van 3.5 franc.
Na wat rondgezworven te hebben, kwa
men wij in de „Village Négre", waar de
meeste nieuwelingen en hun beschermheeren
al gearriveerd waren.
Velen hadden op dusdanige wijze al met
de „Pinar", de roode landwijn, kennis ge
maakt, dat ze al niet vast meer op hun bee-
nen konden staan. Er waren er ook die door
de rondmarcheerende patrouilles naar veili
ger oorden werden gebracht.
Er zijn buurten in Sidi Bel Abbes waar de
soldaten niet mogen komen, heel nauwe
straatjes in het hartje van het Arabische
kwartier, waar zich veel Arabische vrouwen
ophouden. Het is voor de soldaten in hygië
nisch opzicht zeer gevaarlijk zich in deze on
gecontroleerde buurten te begeven. Aan den
ingang der meeste zijn. dan ook patrouille-
posten uitgezet, om eventueel verdwaalde
schapen bijtijds op te pikken.
's Avonds op het appél was de grootste
helft der manschappen niet aanwezig.
Successievelijk kwamen ze smoordronken
binnen en werden in de Salie de Police ge
sloten.
Het resteerende geld werd door den ser
geant van de wacht zoogenaamd in bewa
ring genomen en den volgenden morgen
werd hun dan iets teruggegeven. Ze wisten
immers toch niet hoeveel ze nog over had
den.
De sergeant met zijn manschappen maken
dan goede sier van het geld waarvoor de le
gionair zich voor vijf jaar heeft verkocht.
Toen na eenige dagen de premie op was
werd er appèl geblazen en toen eerst kregen
we de echte instructies.
De soldaten werden toen over de provin
cie Algerië in verschillende garnizoensplaat
sen verdeeld en daarmee heeft het militaire
leven een aanvang genomen.
Ik werd ingedeeld bij een compagnie die
naar El-Kreider zou gaan. een plaatsje op
ongeveer 200 K.M. ten Zuiden van Oran. De
kazerne bestond uit een tiental houten ba
rakken en natuurlijk een „prison".
's Morgens na aankomst in El-Kreider
werd om 5 uur reveille geblazen en een half
uur later was onze instructie begonnen.
Hard loopen, zeer hard loopen, dat is de
eerste eisch. Op alle mogelijke manieren wor
den de legionairs daarin getraind, tot ze er
bij neervallen.
Men noemt dit in het legioen „Education
physique" en het duurt ongeveer vier maan
den. De laatste twee maanden leerden we
Het eten was onveranderlijk: schapen-
vleesch, witte boonen en macaroni en één
kop zwarte koffie per dag.
Zoo gingen mijn vier maanden van voor
bereiding voorbij. Velen van mijn collega's
waren al wegens poging tot desertie voor
den krijgsraad geweest. Zij hadden hun ge
weer aan de Arabieren verkocht en dat kostte
hun 3 jaar „prison militaire", zoodat zij dus
acht jaar voor den boeg hadden inplaats
van vijf jaar.
Op een snikheeten dag in September kre
gen we de tijding, dat wij onze Initftictie-
uniformen in moesten leveren. We wisten
het: we zouden op colonne gaan. We ontvin
gen nieuwe uniformen, ransels, dekens enz
en per man 180 scherpe patronen. Dat was
de ouverture.
De meeste legionairs zijn daar doodsbe
nauwd voor, want zware marachen, onder
gloeiende zon met een bepakking van onge
veer 27 Kilo wachtten ons. Maar wat helpt
klagen, c'est la légion!
Op den laatsten dag voor ons vertrek ar
riveerden nog een 30-tal legionairs, waaron
der ik mijn vriend Koelofski herkende. Wat
was er van deze voorheen zoo bloeiende jon-
man overgebleven? Ik had innig medelij1-
icn met hem. Hij vertelde mij dat nij 60 da
gen zware kerkerstraf had ondergaan we
gens desertie, maar dat de „Ooems", Arabi
sche gendarmen, hem in Constantiné weer
gepakt hadden. Zijn uniform had hij weg
gegooid en hij had burgerkleeding weten
machtig te worden, maar door zijn gebrek
aan kennis der Fransche taal liep hij tegen
de lamp. Nu waren we dus weer samen
Mijn afdeeling werd per trein naar Ain-
sefra getransporteerd en daar begon de tocht
door Se woestijn.
NEDERLANDSCH ONDERWIJZERS
GENOOTSCHAP.
89ste congres te Oroningen.
In de Harmonie te Groningen is gister
onder voorzitterschap van den heer H. J.
Bon uit Amsterdam het 89ste Congres van
het Nederlandsch Onderwijzers Genoot
schap begonnen.
Des morgens waren de deelnemers op het
stadhuis officieel' door het gemeentebestuur
ontvangen.
De eerste middagvergadering werd ge
opend door den voorzitter van de ontvan
gende afdeeling, den heer A. Posthumus,
waarna de algemeene voorzitter, de heer H.
j. Bon de openingsrede uitsprak.
Van gelijkstelling geen sprake.
We komen in zeer moeilijke tijdsomstan
digheden, zoo zei spr. na zijn welkomst
woord. De economische wereldcrisis
treft onderwijs en onderwijzers en
speciaal het openbaar onderwijs en de open
bare onderwijzers in zeer ernstige mate.
Openbare scholen zijn in grooten getale op
geheven en vele collega's zijn daardoor tot
wachtgelders gemaakt. Door vele maatrege
len en beslissingen van het departement of
f:emeenteraad vermindert het aantal leer
ingen. dat openbaar onderwijs geniet, zien-
öeroogen.
Van een gelijkstelling van openbaar en
bijzonder onderwijs door de onderwijswet-
De Visser kan o.i. geen sprake zijn. Ze heeft
het bijzonder onderwijs geplaatst in een be
voorrechte positie.
Het bijzonder onderwijs verkeert ook in
crisistijd in een bevoorrechte positie, dank
zij de wet en dank zij de politieke verhou
dingen. Met het gevolg, dat alleen het open
baar onderwijs zwaar wordt getroffen. Te
zwaarder voor ons, omdat dit treffen der
openbare school geschiedde door een vrij
zinnig minister, iemand, die als wij voor-
stanaer der openbare school was.
Twee jaar geleden hebben we in ons
Schoolblad van 1 Juni 1933 mr. Marchant
begroet als den eersten minister van onder
wijs die voorstander was der openbare
school. Zijn korte ministerschap heeft ons
heel wat anders gebracht dan. we verwacht
hadden. De brochure „Het slagveld over
zien" geeft de volgende cijfers omtrent de
schoolopheffing340 scholen met 22187
leerlingen en 942 leerkrachten. Een aantal
van 3072 leerlingen hiervan ging over naar
de bijzondere school.
Naast critiek ook hulde aan mr.
Marchant.
Het zou echter onredelijk zijn, ook niet het
goede in zijn bewind te memoreeren. Dat is
dat hij, indien dit maar eenigszins moge
lijk was, gaarne op zulke verzoeken inging,
om aangedaan leed te verzachten of weg fe
nemen. Dat is verder de resolute wijze,
waarop hij bij het onderwijs een uniforme
spelling heeft voorgeschreven. Maar verder
bankte de voorzitter ae neeren uoi «n
'Jühiiait. die niet meer In den rad terugkee-
■NNior de ondervonden medewerking. De
£»r Schaap heeft ruim 24 jaren «Ittlng gehad
groote toewijding voor de belangen
Sr grmeente geatreden. Op 7 Aug. 1922 ge-
^«talleerd ala wethouder, in 1923 al» zoo-
3Ï herkozen tot Aug. 1931 heeft apr.
ateed» op prettige wijze met hem «amen ge-
alle goed» toe.
*De heeren Schaap en Dol dankten vervol-
nS den voorzitter, waarna de vergadering
werd gesloten.
HOORN
ingekomen was een schrijven van den
heer A Spaander, waarin deze ontelag
nam als lid van den gemeenteraad.
Aangenomen werd een vooretel tot
vaststelling van een suppletolre begroo-
ar,Tt0tiiJdelijk le«rares aan de Huishoud
en industrieschool voor meisjes werd
Mond- en Klsuwzeer.
Aanbesteding.
Het werk is gegund aan den laagsten in
schrijver de Fa Dekker en Loot voor 675,
voor VIJP wêficnen (6 cl
MssMms». „linke" ApéUwn
Afsluiting weg.
Koninginnef eesten.
Verstekelingen.
schieten en geweerschermen en alles was
even eentonig en zwaar.
De discipline is zeer streng. Bij de ver
schillende inspectie», de z.g. „Revue'» detail"
moet men zijn heele uitrusting etaleeren en
er mag zelfs geen vlekje aan de binnenkant
van een uniform zitten. Er mankeerde een
knoop aan mijn uniformjas en het kostte mij
8 dagen pri»on.
97. Dc dokter wiet xich geen raad meer en eindelijk smeet hij
alle boeken op een hoop en ging er boven op zitten. Maar nu
werd het nog mooier. De boeken konden vliegen H ip, daar
ging de dokter het raam uit met zijn boeken.
98 Grootmoeder had intusschen haar nood geklaagd bij den
grooten rat die in de schuur woonde, 't Spijt me erg voor je
zei deze ik k<»n je niet helpen.
