VOOR DE VROUW
rrrm
1 om zelf- te manen fj
•mMMmww
[umm
Wat wij dragen
wintergarnituurtje.
yoti
HSFffBSS
'iiSitW.fi
ilNifPfi
YOOR ONS HUIS
wat we maken van een houten
ledikant.
De
vrouw in de maat
schappij
mar lan b.
het menu voor de heele week.
ONS WEKELI|KSCH
KNIPPATROON
Wat we dragen deze winter verschilt in
groote lijnen niet zoo erg veel van wat wij
het vorig winterseizoen gedragen hebben;
de details zijn echter anders en daaraan ls
het te herkennen of een vrouw volgens de
laatste mode gekleed gaat of niet! Met wei
nig moeite en kosten kunnen we echter
deze veranderingen aanbrengen en welke
dochter van Eva heeft dat er niet voor over
om volgens de laatste mode gekleed te
gaan?
Op de illustratie ziet u eenige nieuwe mo
dellen van wandelcostuums.
Links: mantelcostuumpje van soepele
grijze wollen stof, gegarneerd met zwart.
Zeer origineel is het schootje, dat een ietsje
klokkend is en van achteren Iets langer is.
Apart is ook het wijde klokkende onderstuk
aan de mouw en de breede kraag. Het
spreekt vanzelf, dat hoedje, handschoenen,
schoenen en tasch ook zwart zijn. Het cos-
tuumpje in het midden bestaat uit een
lichte wollen rok, een donkere vest-blouse,
en daarover een wijde drie-kwart lange
mantel, afgezet met biezen in de kleur van
het vest. Tenslotte een wintermantel van
grijze wollen stof, met astrakan gegar
neerd. Dezen winter zullen we veel zien, dat
de ruimte van den rok in de voorbaan ver-
eenigd wordt en we vinden dat terug in
alle kleedingstukken. Ook bij de mantels.
De afgebeelde mantel op de illustratie toont
u dat ook zoo'n nieuw model. De ruimte
wordt door smokwerk bij elkaar gehouden.
Op de mouwen vinden we eenzelfde gar
neering.
JEANNE DE FL.
Dit garnituur wordt vervaardigd op een
haaknaald van 2 millimeter middellijn en
naalden met een middellijn van 2'/t milli
meter. Het geheel wordt met dikke wol
gebreid.
Zooals op de teekening staat afgebeeld
noet men eerst van gaas 't patroontje voor
et hoedje maken. Men stikt de boven en
ch terzijde dicht en men past het hoedje,
-en kan er echter rekening mee houden,
at het gehaakte hoedje altijd nog te rek-
-n is, iets dat met gaas niet gaat.
Het werk wordt in de breedte gemaakt;
e beginnen miden voor en zetten een rij
ttingsteken op van 11 centimeter breedte,
e haken verder in gewone vasten, terwijl
3 van de voorgaande toer telkens de ach
tste lus van een steek opnemen. Minae-
.ïgen en meerderingen maken we vol-
rns patroon. Als een kant klaar is, bre-
-n we de draad af en gaan op het mid-
sn weer verder voor de tweede helft. Daar-
a stikken we de naden tegen elkaar. We
unnen dit aardige hoedje net garneeren
!s we zelf willen.
De manchet van den handschoen wordt ge
haakt als het mutsje; het is een rechte
ip van 24 centimeter lengte en 12 centi-
ïeter breedte. Ook deze kap wordt in de
reedte gewerkt. Men zet dus 12 centimeter
ettingsteken op en begint te haken.
De handschoen zelf wordt gebreid. Men
et voor de hand vijftig steken op en breit
toer recht en 1 toer averecht, afwisse
nd. Bij de eerste vier toeren mindert men
vee steken in iedere toer, zoodat men op
e naald slechts 42 steken overhoudt en
dan meerdert men weer in de vier volgende
toeren 2 steken, zoodat we opnieuw 50 ste
ken in de naald hebben. Men breit dan nog
6 toeren en neemt het werk vervolgens
over op 3 naalden, zoodat we verder rond
breien. We behoeven dan enkel recht te
breien. Na vier of vijf toeren beginnen we
aan de duim. Het split dat we gebreid heb
ben, moet boven op de hand komen en daar
houden we bij het plaatsen van de duim
natuurlijk rekening mee. Vanaf dit split
neemt men voor de duim ongeveer een
kwart van de steken af en breit verder op
de volgende steken. In de eerste toer maakt
men twee meerderingen (twee steken uit
1 steek), gescheiden door 3 steken. Om de
twee toeren meerdert men en het aantal
steken tusschen de twee meerderingen
meerdert telkens met twee steken. Als men
15 steken tusschen de beide meerderingen
heett, breit men 4 toeren recht.
Als men zoover is, neemt men de 15 ste
ken van de duim op en nadat men drie
steken opgezet heeft, om deze vinger te
sluiten, werkt men verder op 3 pennen en
breit 4Vi centimeter recht. Daarna maakt
men in iedere toer op gelijke afstanden
van elkaar twee minderingen. Als men nog
slechts 6 a 7 steken over heeft, laat men ze
op een draad glijden en haalt deze bij el
kaar. Daarna gaan we weer over naar de
steken van de hand; eerst maken we de
pink, eveneens op drie pennen, tegenover
de duim. We nemen daarvoor 10 steken en
zetten er voor de ruimte tusschen de vin
gers 3 steken bij op. Op deze 13 steken,
breien we 4 centimeter en sluiten zooals de
duim.
Dan breien we op de steken van de hand
Niet lang geleden was ik op bezoek bij de
moeder van een getrouwde vriendin. Nadat
we gezellig een kopje thee hadden gedron
ken en over koetjes en kalfjes hadden ge
babbeld, kwam het gesprek op de aan
staande verjaardag van mijn vriendin, de
dochter van de gastvrouwe.
„Weet u iets, waar ik haar een plezier
mee kan doen?" vroeg ik. „Ik heb het haar
zelf wel gevraagd, maar dan zegt ze altijd,
dat ze niets 'noodig heeft."
„Ik heb hetzelfde antwoord gekregen,"
zei de oude dame tegenover me. „En daar
om ben ik zelf eens aan het piekeren ge
gaan. Nu weet je, dat ik er van houd ori-
gineele cadeaux te geven en dan liefst din
gen, die ik zelf zoo'n beetje geknutseld heb."
„Zoon beetje geknutseld," protesteerde
ik verontwaardigd. „U bent een volmaakte
timmerman." Hetgeen waar is; overal treft
men in haar huis knusse, zelfgemaakte en
bedachte meubelen aan.
„Nu dan. als je wilt een volmaakte tim
merman," is het lachende antwoord. „Mr.ar
dat doet niets ter zake. Nu vond en vind
ik de hall van Tines huis een beetje kaal.
Maar ja, ze hebben nog geen geld om
daarin iets leuks te koopen. En nu heb ik
bedacht, dat ik haar best 'n hallbank kan
geven."
„Koopt u die?"
„Wel nee, kind. Koopen kun je altijd wel.
Ik ga hem zelf maken."
En de verwondering op mijn gezicht zien
de, vervolgde ze: „Ja, maar niet heelemaal
weer 4 toeren. Voor de wijsviner nemen we
aan de bovenkant 7 steken op en aan de
zelf maken, hoor. Vermaken eigenlijk. Maar
weet je wat, je bent nu toch al in het com
plot, ga eens mee naar mijn „werkplaats".
Wat Tines moeder met een weidschen
naam „haar werkplaats" noemt, is een ge
zellig kamertje op zolder, waar allerlei fi
guurzagen, beitels, enz. een plaatsje heb
ben. Vellen carton, mooie plankjes, stukken
leer, alles is er te vinden, want de grijze
dame is een hartstochtelijk slöjd-beoefe-
naarster. Ze wees op een houten bank, die
er uitzag, alsof er van te voren iets afge
zaagd was.
„Herken je dat?" vroeg ze toen schalksch.
Ik keek, keek, staarde nog eens....
„Dat is toch nietmaar dat kan toch
niet Tines oude bed zijn?"
Mijn gastvrouwe knikte triomfantelijk.
„Geraden; het is Tines oude bed. Kijk nu
eens, wat ik gedaan heb. Doodgewoon het
achtereind er afgezaagd. En je ziet, wat Je
overhoudt, is een prachtige hallbank.
Ik lachte om de vondst.
„En hoe maakt u hem nu verder af;
want ik veronderstel, dat het niet uw be
doeling zal zijn, hem zoo te geven."
„Wat kun jij goed raden," plaagde me
vrouwen toen weer ernstig wordend:
„Ik maak natuurlijk de voorkanten goed
glad; en beits dan het geheel in de goede
kleur. Dan maak ik op de grootte "an het
zitbankje een matrasje van gezellig cre
tonne. Met dezelfde cretonne bespijker ik
ook de rug. Nu ben ik met mezelf nog niet
eens, of ik de rug op zal vullen, zoodat het
geheel lekker zacht wordt, of dat ik het
cretonn zoo tegen de houten wand zal
spijkeren. Maar ik denk toch wel, dat ik
tot het eerste besluit en er een vulling ach
ter maak. En als ik dan nog een volant aan
het matrasje maak, zoodat de onderkant
aardig afgesloten is, geloof ik wel, dat het
een leuke bank wordt. Hoe lijkt het jou?"
*Ik was enthousiast.
„Geweldig, mevrouw!Hoe komt u toch
aan die ideeën? Een gewoon sterveling zou
er geen seconde aan denken, dat hij van
zijn bed een bank kon maken."
„Misschien komt het daardoor, dat ik het
altijd zoo jammer vindt goede dingen naar
zolder te laten verhuizen. Dan pieker ik net
zoo lang, tot ik een oplossing gevonden heb,
om het toch te gebruiken. Zoo nu met Ti
nes bed. Dat stond op zolder te verwaar-
loozen, omdat het niet gebruikt werd en
nu doet het weer ergens dienst voor, zij het
in gewijzigde vorm."
Ik vond het idee zoo leuk, dat ik per
missie vroeg en kreeg er in de krant een
artikeltje over te schrijven dat u nu ge
lezen hebt.
RITA VAN B.
De jongste vliegenierster van Frankrijk ls
mademoiselle Elida Burlein, die op nauwe
lijks zestienjarigen leeftijd haar piloten-
examen gedaan heeft. De vader van dit
jonge meisje is voorzitter van de Aero-club
te Metz. Als belooning voor haar prestatie
heeft hij zijn dochter een aardig klein sport-
vliegtuig, een Farman 403, cadeau gedaan,
zoodat de jonge pilote haar pas verworven
bekwaamheden daarop kan probeeren.
De Fransche pilote Suzanne Deutsch de
la Meurthe heeft het knoopje van het Le
gioen van Eer gekregen. Ze is echter pas in
de tweede plaats pilote; voor alles onder
steunt ze echter door ideëele en materieele
hulp alles wat met de aviatiek te maken
heeft .Ze verheugt zich in alle vliegerkrin
gen in buitengewoon groote populariteit
door haar groote hulpbereidheid. En men
verheugt zich voor haar over deze, voor een
vrouw, zoo zeldzame onderscheiding.
In China is onlangs een zonderling von-
onderkant evenveel; voor de ruimte tus
schen de vingers maakt men 3 steken bij.
De wijsvinger wordt 5'/« centimeter lang.
De middelvinger wordt op eenzelfde aan
tal steken gebreid en wordt 6 centimeter
lang; de ringvinger op 6 steken aan onder
en bovenkant, met 3 steken aan iedere zijde
voor de tusschenruimte en 5 centimeter
lang.
Nadat we de kap aan de handschoen heb
ben gezet, maken we aan het split een
sluiting van knoopen en knoopsgaten.
Aan de bovenzijde van de handschoenen
maken we een paar streepjes. De tweede
handschoen wordt hetzelfde gemaakt als de
eerste, maar we moeten er natuurlijk re
kening mee houden, dat de vingers tegen
overgesteld geplaatst worden aan die van
de eerste.
nis uitgesproken. In Nanking stonden vijf
jonge vrouwen terecht, omdat ze zich in
doorzichtige gewaden gekleed hadden. Vier
van hen werden tot 5 jaar gevangenisstraf
veroordeeld; de vijfde echter, de jongste,
moest verpleegster worden bij het leger. In
de motiveering van dit vonnis heet het:
„Deze maatregel werd genomen, om dit
lichtzinnige wezen te toonen, hoe weinig
waarde het menschelijk lichaam heeft."
Tot nog toe mochten de Engelsche leer-
raressen, wilden ze in Londen haar beroep
uitoefenen, niet trouwen. Het gemeentebe
stuur van Londen was van meening, dat
een getrouwde vrouw te veel zorgen had, om
zich aan haar klas te wijden. Intusschen
zijn de heeren van meening veranderd en
vinden, dat het huwelijk de leeraressen een
gezonde kijk op het leven geeft. Dus de
Londensche leeraressen mogen trouwen.
PATRONEN. -
Bedoelde patronen zijn in ane maten
tegen nevenvermeide prijzen te verkrijgen
bij de „Afdeling Knippatronen" van de Uit
geversmaatschapij „De Mijlpaal", Singel 91~
Amsterdam (Centrum). Bij dezen prijs komt
echter 6 ets. extra voor portokosten. Toe
zending zal geschieden na ontvangst van
het bedrag, in postzegels of wel per post
giro 41632
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
bij bestelling duidelijk het nummer van het
verlangde patroon en tevens de gewenschte
maat, d.w.z. boven-, taille-, heupwijdte, enz.
op te geven. Gelieve verder naam en adres
zoo nauwkeurig en volledig mogelijk te ver
melden; men voorkomt daardoor vertrauine
in de opsturing.
Zondag
groentesoep;
roastbeef, snljboonen, gek. aardappel.,,,
room pudding;
fruit.
Maandag:
gehakt, worteltjes, gekookte aardappelen
chocoladepudding met vanillesaus
Dinsdag
rookworst, stamppot van andijvie
aardappelen;
drie-in-de-pan.
Woensdag
rolpens, roode kool, gek. aardappelen»
gries met rozijnen.
Donderdag
carbonaden, savoye kool, gekookte aam
appelen;
moccapudding.
Vrij da g
gebakken bot;
eieren, komkommersla, gebakken aard
appelen;
rijst met appelmoes.
Zaterdag
saucijsjes, bloemkool, gek. aardappelen;
rödgród.
Nr. 585: Elegant complet, bestaande Bit
japon en drie-kwart lange mantel van soe
pele wollen stof. Benodigd materiaal 550
meter van 130 centimeter breedte. Pitf* v
het patroon 85 cent per stuk. gjj
Nr. 586: complet bestaande uit japon
half-lang cape'je. Benoodigd ma^lUDe
4 50 meter van 130 centimeter bree
japon heeft een ingezet vestje van 0
streept materiaal. Prijs van het pa
70 cent per stuk.
