JANTJE'S LEER VAN 'T VERKEER.
Verduistering door penningmeester te Hu
uzen.
ALKMAARSCHE COURANT van DONDERDAG 24 OCTOBER 1935
Rechtszaken
De vereeniging Eigen Hulp" gedupeerd.
Requisitoir.
Binnenland
Rondom de millioenenerfenis van Neeltje Paoter.
Een proleet opgestaan onder de groote
schare van erfgenamen.
Schim van millioenenschat.
-v. fe 6 ,v" w >-vii -o
AFVLOEIING BIJ DE SPOORWEGEN.
AUTO TEGEN EEN TELEFOONPAAL
GEBOTST.
ONGEVAL BIJ OEFENINGEN MET
HANDGRANATEN.
Dienstplichtige gewond.
JONGEMAN VERDRONKEN.
Vermoedelijk uit pakhuisluik in
het water gevallen.
Voor de vierde kamer der Amsterdam-
sche rechtbank had zich te verantwoorden
J. S., penningmeester van de visch- en kaas-
ventersvereeniging „Eigen Hulp" te Huizen.
Verdachte was ten laste gelegd, dat hij in
die functie zich verschillende geldsbedragen
zou hebben toegeëigend, die aan die vereeni-
ging toebehoorden. Ook was hem valschheid
jn geschrifte ten laste gelegd. Hij zou n.1.
hebben aangegeven, dat er op het spaar
bankboekje der vereeniging plm. 1200
stond, terwijl er in werkelijkheid bijna niets
meer aanwezig was, alsmede dat er nog een
tegoed van eenige honderden guldens bij de
Boerenleenbank aanwezig was, welk saldo
aanzienlijk minder bedroeg.
De verdachte geeft volmondig toe, dat die
boekingen inderdaad volmaakt onjuist zijn,
(joch beroept zich erop, dat het bestuur van
M en ander volkomen op de hoogte was en
hem de instructie had gegeven, dat hij maar
moest zorgen, dat de boeken op de een of
andere wijze klopten wanneer er vergade
ring werd gehouden en dat hij, wanneer er
niet genoeg geld was om aan de zieke leden
bun uitkeering te doen, maar bij hen aan
moest kloppen. Hij zou nimmer een cent ten
eigen bate hebben aangewend, doch de oor
zaak van de onjuiste boekingen zou zijn ge
weest, dat er eigenlijk niemand van boekhou
den eenig begrip had en zoodoende boek
houdkundig de grootste onzin werd opge
schreven.
Voorts zou verdachte er reeds vroeger
meer dan eens op hebben gewezen, dat er
veel minder aanwezig was, dan de boeken
aangaven en het bestuur hebben voorgesteld
de administratie maar aan iemand anders
op te dragen.
De eerste getuige is A. v. d. Wal, visch-
venter te Huizen en voorzitter van Eigen
Hulp. Getuige verklaart, dat verdachte se
dert 1931 penningmeester is. Er mocht
slechts 50 onder zijn beheer zijn, de rest
moest op de Back worden geplaatst. Op de
jaarvergadering las de penningmeester uit
het spaarbankboekje het saldo voor, maar
niemand keek in 't boekje of de zaak inder
daad klopte. Ook de controle van de kascom-
missie, die elk jaar trouw werd benoemd, liet
alles te wenschen over. „U begrijpt, edelacht
bare, we vertrouwden S volkomen en och
dan is controle niet aardig" meende getuige.
Met klem wees verdachte er op, dat hij
herhaaldelijk zijn medebestuursleden heeft
gezegd, dat de boeken niet klopten en dat
hij de boekhouding over wilde doen.
De voorzitter ontkende dit, ook zou hij
nooit gezegd hebben„als 't niet klopt, maak
jt 't maar kloppend".
President: Werden er wet eens opmerkin
gen gemaakt, als verdachte op de vergade
ringen verslag uitbracht. Dit blijkt nooit het
geval te zijn geweest.
1'oorts komt vast te staan, dat verdachte
in het kasboek had opgeeven, dat er op de
postspaarbank een saldo stond van 1269.41,
droeg' werke,iilcheid maar 25 be-
rin? K Bout ^vestigt verkla-
J uen. voorz'rier. Ook deze getuige
dachte inietS Van te herinncren» ver-
vZal a eens over klaagde, dat de boek-
houdkundige moeilijkheden hem over 't hoofd
h;; vUtü'J1'kandeel, we stonden verstomd:
°Pzetteliik gedaan. Toen we
i ar huis liepen na die vergadering, hield
m "stukies" (aandeelen)
voor de neus en verdachte zeiAls ik ze had
kunnen krijgen, had ik ze ook genomen.
L>at is niet waar, riep verdachte.
wel waar, bevestigde een getuige vanuit
ae zaal, en je zei er nog bij: er struikelen er
lederen dag zooveel.
Getuige J. de Gooyer had als lid de boe
ken gecontroleerd over 1932: alles klopte
toen precies.
Uit de verklaringen van den gemeenteveld-
wachrer Marinus blijkt vervolgens nog, dat
op het spaarbankboeje van de Boerenleen-
bank een saldo van 87.40 stond vermeld,
^ad in de boeken een bedrag van
787.40 geboekt.
Verdachte zeide, dat hij zelf geen cent
voordeel van deze zaak heeft gehad, zijn in
komsten bedroegen 14 tot 19; als erf-
8°bjcr had hij eenigen tijd geleden ruim
uitgekeerd gekregen. Het geld van
„Eigen Hulp" zou hij van de spaarbank
hebben gehaald' om uit te keeren aan zieke
leden.
President: Dat hoefde niet, want die uit-
keeringen werden gedekt door de contribu
ties der leden; het geld op de spaarbanken
was reserve. Zou je nu niet liever bekennen?
Verdachte echter betoogt nogmaals zijn
onschuld.
De officier van justitie, mr. Wassenbergh,
achtte de verduistering en de valschheid in
geschrifte bewezen. De vereeniging Eigen
Hulp is leeiijk gedupeerd door verd.'s oneer
lijkheid. Verd.'s verweer, dat de fout in een
onjuiste boekhouding zou zitten, noemt spr.
onaanvaardbaar. Zijn inkomsten waren zeer
gering en hij heeft niet de verleiding kunnen
weerstaan telkens en telkens weer kleine be
dragen weg te nemen.
Gezien ook zijn brutale ontkente-
nis eischte pleiter een strenge straf,
n.1. zes maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Joh. K. M. Mathuisen,
zeide in zijn pleidooi, dat verdachte geen no
tie had van boekhouding; de uitgaven zijn
niet zorgvuldig bijgehouden en er is hoogst
waarschijnlijk meer uitbetaald dan geboekt
is. In het reclasseeringsrapport wordt over
voor- en tegenstanders van verdachte gespro
ken; de getuigenverklaringen zijn naar pl.'s
meening te wantrouwen. Verdachte staat
zeer gunstig bekend. Pleiter drong aan op
vrijspraak, sub®, verzoekt hij terugwijzing
van de zaak naar de instructie.
Vonnis 6 November.
Wij lezen in de Tijd:
In het mooie, oude kerkje van Broek, waar
van de ranke torenspits over het groene Wa
terland domineert, ligt tusschen de zitplaat-
links van den ingang een grafsteen. Se-
bijna 150 jaren dekt deze het stoffelijk
Verschot van Huysvreuw Neeltje Cornelis
Paater en het is de schim van deze eerzame
juister de schim van haar fabelachtigen
bjkdom, welke van tijd tot tijd gaat rondwa
an onder de menschen Want al is Neeltje
jjtod, zijn de schatten, die zij bezeten moet
«ebben, verstrooid of verteerd, gebleven is
naar herinnering in de begeerte van een
staag groeiende groep, die als „erfgenamen
van Neeltje Paater" jaagt naar de verdwe-
"en millioenen.
De heel oude historie van deze Neeltje en
^nr erfenis, waarmee een schaar nakomelin
gen van eenige generaties en in velerlei af
stemming zich reeds bij voortduring heeft
t2]? gehouden, is onlangs in een nieuw
Radium getreden, Van heinde en yer, uit alle
^len des lands en zelfs van over de gren
en zijn menschen van allen rang en stand
tegengekomen in Amsterdam, waar zij in
tweetal rumoerige vergaderingen hun
te®ilieband hebben bekend. De strijdbijl is
toen
weer opgegraven en een nieuwe gemeen-
•chappelijice aanval ingeluid tot verovering
a.n de hun toekomende spoorloos verdwenen
schatten.
.Want onder deze erfgenamen is een ge-
^J®zinnig man opgestaan als een oud-testa-
pjtarische ziener of richter. Het is de heer
H Reek uit de van Spilbergenstraat in
^sterdam-West, die het vaan weer hoog
Jtft geheven uit het stof der vergetelheid
a gewapend met in jaren van onderzoek op-
vvetenschap, de vertwijfelde belang-
j^benden voorgaat naar recht en rijkdom,
hto i'^bts enkele schakels ontbreken den
r Reek, nog één stap scheidt de erfgena-
n van het begeerde doel. Gezamenlijk zal
2et"ennu brachten den beslissenden stap te
n^'e-^as deze Neeltje, die thans nog, bij-
Brr»u Jaren 113 baar dood in het stille
bren£» "onderden in den lande in beweging
spireert rumoer'8€ bijeenkomsten in-
17^'tje Cornelis Paater werd op 1 Febr.
Iin„p S^ooren als laatste directe afstamme-
koonii2?n een Broeksch geslacht van
noch -^eiü. bierbrouwers. Zij had broers
achtiJ^V" gebeel alleen de fabel-
bestaana .'?mmen van haar familiebezit,
uit groote complexen pakhuizen
en woningen te Amsterdam, landerijen en
hofsteden door bijkans geheel Noordholland
en vooral een belangrijk aandeelen-bezit in
de Ver. Oost-Indische Compagnie.
Betrekkelijk laat zij was 38 jaar
trouwde Neeltje op huwelijksvoorwaarden
met den 11 jaar ouderen Cornelis Cornelis-
zoon Schoon. Het huwelijk bleef kinderloos
Na den dood van Schoon in 1778 leefde zij
stil en teruggetrokken in haar woning in
Broek in Waterland, waar zij op 8 Maart
1789 overleed.
Geen belangstelling voor suikertante.
Enkele dagen voor haar dood had Neel-
tje Paater den notaris Gerrit de Ruijter uit
Amsterdam bij zich ontboden en hem op
dracht gegeven haar testament te maken.
Haar nabestaanden, verre neven en nichten,
die zich vreemd genoeg blijkbaar niets
aan de rijke tante gelegen lieten liggen, ken
de zij niet. Zij benoemde daarom een huis
vriend, burgemeester Corn. Koker van
Broek, tot uitvoerder van het testament. Hij
ontving een groote som aan contanten en
had daarvoor tot taak na te gaan aan wie
Neeltje Paaters rijkdommen moesten wor
den vermaakt.
Na Neeltjes dood viel echter een geheim
zinnige duisternis over de erfenis. Belang
rijke papieren op Neeltje's bezit, bleken
spoorloos verdwenen. Uit het „Kerkeboek"
van Broek scheurde een onbekende hand de
bladzijden waarop Neeltjes's familierelaties
stonden vermeld. Van een verdeeling van de
erfenis is dan ook practisch geen sprake ge
weest. De roerende goederen, zooals goud,
juweelen en aandeelen, zijn zelfs nooit ge
taxeerd.
De eenige betrekkingen die iets kregen,
waren een neef in den zevenden en een nicht
in den achtsten graad. Hun werden pakhui
zen en landerijen toegewezen. De overige
bloedverwanten waaronder er heel wat dich
ter in de familie waren, hadden het nakij
ken. Geen cent werd hun uitgekeerd.
Generaties van erfgenamen hebben nadien
E recessen gevoerd, maar zonder succes. Wat
un deel werd, was spot en hoon. Men voer
de zelfs een klucht op „De erfgenamen van
Neeltje Paater uit Broek in Waterland". Ge
leidelijk raakte toen de geschiedenis, althans
voor de buitenwereld, in het vergeetboek.
Want wat de heele actie uiterst zwak
maakte: waar de zoo vurig begeerde schat
ten vandaan moeten komen, wist eigenlijk
niemand en weet nog niemand! Het eeni
ge wat op den huidigen dag als afkomstig
van Neeltjes nalatenschap valt aan te wij
zen, is het Neeltje Paaterfonds te Broek dat
jaarlijks een 300 voor de behoeftigen van
het dorp uitkeert.
De laatste poging van erfgenamen om
hierin licht te brengen dateert van 1931. De
helderziende dame Mad. Sylvia opereerde
in Noordholland o.a. te Zaandam, op zoek
naar het verdwenen goud en de juweelen
van Neeltje, welke toch ergens verborgen
moesten zijn.
Geheim mee in het graf.
Men heeft toen nog aan den Kerkeraad
van Broek verzocht het graf van Neeltje te
mogen openen. Zij zou in haar doodkist be
langrijke documenten hebben meegekregen.
De kerkeraad weigerde echter in de kerk te
laten graven, daar de grafsteenen na den
watersnood van 1916, welke den bodem der
kerk loswoelde, niet op hun oude plaatsen
zijn teruggevoegd. Waar Neeltje precies rust
zou dientengevolge niet meer te zeggen zijn
Nu echter is, zooals medegedeeld, een heer
Reek, van beroep bouwvakarbeider, maar
sinds jaren werkloos, in de kringen der be
langhebbenden verschenen. Gedurende ver
scheidene jaren heeft deze heer Réek uit lief
hebberij onderzoekingen verricht in archie
ven en daarbij belangrijke vondsten gedaan.
Hij beweert thans, dat de erfenis van de rij
ke Neeltje Paater welke hij op 200 millioen
schat, nog niet als verloren behoeft te wor
den beschouwd. Hij heeft een nieuw spoor
gevonden, dat wijst in de richting der Noor
delijke provinciën. Daar hoopt hij in de ar
chieven de ontbrekende documenten en gege
vens te vinden, die klaarheid kunnen brengen
m de oogenschijnlijk hopelooze zaak.
Verschillende belanghebbenden, o.a. zelfs
uit Zuid-Afrika, zouden zich reeds met Reek
in verbinding hebben gesteld en hem groote
sommen hebben geboden voor de documen
ten, die Reek zegt in zijn bezit te hebben.
Reek echter verklaart uit idealistische motie
ven te handelen en niet te rusten voor hij al
les heeft opgehelderd.
De erfgenamen, wier aantal naar de 1000
loopt, hebben thans een vereeniging gesticht,
terwijl een commissie, bestaande uit de hee-
ren K. Medemblik te Amsterdam, G. de Haas
en J. Pater te Laren, het contact met Reek
onderhoudt. In spanning wacht men thans
op resultaat: de meesten der erfgenamen
kunnen de millioentjes best gebruiken.
Vele ambtenaren met pensioen.
Naar wordt vernomen, zullen wegens
overcompleet door rationalisatie bij de
Ned. Spoorwegen, bij den dienst van
trj.ctie ingaande 17 November a.e. op
wachtgeld worden gesteld 13 beambten
van verschillende functies.
Bij den dienst van het vervoer zullen
met ingang van 1 December a.s. op pen
sioen gesteld worden zes stationschefs
en elf man rangeerpersoneel. Voorts
zullen nog bij dezen dienst ingaande 1
December en 1 Jan. a.6. op wachtgeld
worden gesteld vijf ambtenaren en 53
station6beambien uit verschillende be
trekkingen en standplaatsen.
Ten slotte zal nog een aantal admi
nistratieve ambtenaren van verschil
lende diensten In de e.v. maanden op
pensioen en wachtgeld werden gesteld,
waarvan het aantal nog niet bekend is.
HET VERMOORDE MEISJE TE
HULST.
Geen geweldpleging geconsta
teerd op het lijk, in den vijver
gevonden.
Naar wij vernemen, werd door het parket
van Dendermonde sectie verricht op het lijk
van de 19-jarige M. Vinck, uit St. Janssteen,
dat Maandag j.1. werd opgehaald uit een
ven in de dennenbosschen van de Trompe
(België), nabij de Nederlandsch-Duitsche
grens. Op het lijk werden geen sporen van
gewelddadigheden gevonden. Ook bij het
overige politie-onderzoek is niets gebleken
van een moordaanslag, en het stoffelijk over
schot zal daarom aan de familie worden
overgegeven.
LAGE WATERSTAND OP DE
WADDEN.
Postboot heeft vertraging.
Door den lagen waterstand op de Wadden
kon de postboot van Ameland gisteravond
Holwerd niet bereiken. De passagiers werden
met een sloep aan land gebracht. Passagiers,
die naar Ameland moesten, zijn met de
sloep naar de boot gebracht, doch deze kon
niet verder en ligt thans met passagiers aan
boord op het water. Vóór hedenochtend kon
zij de reis niet voortzetten.
Gistermiddag is aan den Korreweg te
Groningen de auto, bestuurd door den
heer G. Sollardt, technisch ambtenaar
der gemeentewerken, tegen een telefoon
paal gebotst. De heer J. P. Boelkens,
ingenieur bij de gemeentewerken, die
mede in de auto zat, kreeg verschil
lende verwondingen aan het hoofd en
vermoedelijk een rechter-kniefractuur.
Hij is naar het Diaconessenhuis ge
bracht. De auto werd ernstig bescha-
d->d Het ongeluk werd veroorzaakt
doordat de heer Sollardt de macht over
het stuur verloor, toen hij bij ongeluk
tegen een medepassagier aanstootte.
MAN DOOR TREIN DOODGEREDEN.
Weer een ongeluk op onbewaakten
overweg.
Gistermiddag heeft op den onbe
waakten overweg in den Teersdijk
onder Wychen een ernstig ongeluk
plaats gehad.
De boterhandelaar, de heer Wi-
kenhagen uit Nijmegen, die met zijn
fiets den overweg passeerde, is door
den trein uit de richting Nijmegen
overreden en vrijwel op slag gedood.
De trein ondervond eenige ver
traging.
„HOE GAAS ES?"
't Ging heelemaal niet
Het publiek, dat zich gisteravond in den
Hollandschen Schouwburg te Amsterdam
bevond ter bijwoning van Strelitzkie's revue
„Hoe gaas es?'', zag als eerste, niet ver
wachte scène den directeur van het revue-
gezelschap verschijnen, die van wal stak met
net uiten van een serie grieven tegen de
schouwburgdirectie. Laatstgenoemde belette
hem echter het verder spreken en deelde de
aanwezigen mede, dat de voorstelling niet
zou doorgaan en dat de entreegelden zouden
worden terugbetaald.
Terwijl het ijzeren scherm zakte, verliet het
publiek, dat op een dergelijke ontvangst al
lerminst was voorbereid geweest, de zaal, het
gebeurde druk besprekende.
In het kamp Waalsdorp te Den Haag
op het terrein van de z.g. stormschool,
is gisteren, tijdens het handgranaat-
werpen, een ernstig ongeval gebeurd.
Geoefend werd met z.g. half öcherpe
handgranaten, hétgeen over het alge
meen weinig gevaar oplevert. Tijdens de
oefening bleek echter een dienstplich
tige in de gevaarlijke zone terecht te zijn
gekomen, waar hij door een 6cherf werd
getroffen.
Nadat hem in het kamp eerste hulp
was verleend, is de getroffene naar het
militair hospitaal gebracht.
Een aantal pakhuizen in de Plancius-
straat te Amsterdam komen aan den
achterkant uit aan het water, de zooge
naamde Smallepadsgracht. In een dezer
pakhuizen heeft gisteravond personeel
overgewerkt. Onder dit personeel was
een jongeman van zeventien jaar. Gis
teravond laat werd bij de politie in de
Spaarndammerstraat aangifte gedaan,
dat hij niet was thuisgekomen.
De politie stelde een onderzoek in
en ging tenslotte dreggen in de gracht.
Zij heeft daaruit het lijk van den jonge
man opgehaald.
Vermoedelijk is hij uit een der luiken
van het pakhuis in het water gevallen.
DRIE PERSONEN DOOR GAS
BEDWELMD.
In een huis te Amsterdam.
In het gelijkstraatsehe gedeelte van het
perceel Shackletonstraat 8 te Amsterdam iijn
gistermiddag drie personen door uitstroo
mend gas bewusteloos geraakt.
Buren, die een sterke gaslucht waarnamen,
waarschuwden de Gemeente Gasfabriek,
waarna zich onmiddellijk een gasfitter naar
het huis begaf. In de keuken bevonden zich
de bewoners, een 83-jarige man en zijn 81-
jarige echtgenoote, die in bewustloozen toe
stand verkeerden. Ook de gasfitter, die nog
in staat was geweest de hoofdkraan af te
sluiten, geraakte bij het zoeken naar het lek
in de gasleiding bedwelmd, zoodat, toen de
spoedig gewaarschuwde geneeskundige
dienst ter plaatse was, het personeel drie
menschen te behandelen kreeg. Gelukkig kon
den de slachoffers worden bijgebracht Zij
zijn ter observatie naar het Wilhelmina-
Gasthuis vervoerd.
DE ONBEWAAKTE OVERWEG
Eén persoon op slag gedood.
Gisternamiddag is op den onbe
waakten overweg tusschen Kethel
en Schiedam op den Oudendijk een
auto door trein 1104, van Rotter
dam naar Amsterdam, gegrepen.
Het voertuig werd totaal vernield
Een der inzittenden van den wagen
werd gedood; de tweede inzittende
kreeg ernstige verwondingen.
Het treinverkeer ondervond ten
gevolge van dit ongeval ongeveer
een half uur vertraging.
Omtrent dit ongeluk vernemen wij nog het
volgende:
De auto, die toebehoorde aan de destilla
teursfirma Van der Valk, is in hotsing ge
komen met den trein, die om 3.07 uit Schie
dam naar Den Haag vertrekt. In de auto
zaten de heer Klaassen en zijn achtjarig
zoontje. De auto werd na de aanrijding on
geveer 200 M. meegesleurd. Het lijk van het
jongetje werd 150 M. van den overweg tus
schen de rails gevonden. De vader is met een
beenbreuk overgebracht naar het Gemeente
lijk Ziekenhuis te Schiedam.
Onmiddellijk na het ongeval hebben de
burgemeester van Kethel en de Commissaris
van politie van Schiedam een onderzoek
ingesteld. De oorzaak van de aanrijding is
niet bekend. Van de richting, waaruit de
auto kwam, is het uitzicht op de spoorbaan
zeer goed.
ONTSNAPTE GEVANGENE
AANOEHOUDEN.
De politie te Nijverdal hefet een kantoor
bediende uit Den Bosch aangehouden, die
een ontsnapte gevangene bleek te zijn. Hij
had zich bij het pension van den heer K. aan
den Joncheerelaan te Nijverdal aangediend.
De man had voorgegeven Amerikaan te zijn;
zijn dochter zou in een ziekenhuis in En
schede zijn opgenomen. Toen de pension
houder echter naar de juistheid van deze
feiten een onderzoek instelde, bleken ze ge
fingeerd te zijn.
In meerdere plaatsen bleek deze z.g. gast
zich reeds aan oplichting van hotelhouders
te hebben schuldig gemaakt, door bij hen te
logeeren en daarna te vertrekken zonder te
betalen. De man is te Almelo in verzekerde
bewaring gesteld.
HET „VERDWENEN" RAPPORT.
Naar aanleiding van 'het gister door ons
uit „Het Handelsblad"overgenomen bericht
over het verdwenen rapport schrijft de par
lementaire verslaggever van „Het Volk" het
volgende:
In verband met deze nadere mededeelin-
gen heeft men ons hedenavond van officieele
zijde verklaard, dat het origineel van het
bedoelde rapport destijds is toegezonden
aan den voorzitter van het college van re-
geeringsconrmissarissen, den secretaris-gene
raal, mr. dr. A. A van Rhyn. De heer Van
Rhyn heeft dit exemplaar nog steeds onder
zijn berusting. Het is niet weg geweest.
Vier afschriften van het rapport zijn toe
gezonden aan de regeeringscommissarissen.
Het Hbl. houdt in strijd hiermede zijn
tegenspraak staande, hoewel dit blad, onbe
grijpelijk, niet ingaat op de medtedeeling, dat
het origineele exemplaar steeds in het bezit
van dr. van Rhyn is geweest en deze tegen
spraak zelfs aan zijn lezers onthoudt.
Wij achten het dan ook verstandig af te
wachten, wat in de Kamer over deze kwestie
gezegd wordt.
DE OPENING DER A. J. C-
WERKKAMPEN.
Antwoord op de vraag waarom
de roode vlag naast de driekleur
wapperde.
Op vragen van het Eerste Kamerlid de
Savornin Lohman:
1. Is de minister bereid mede te deelen,
of de directeur-generaal der werkverschaf
fing de heer Geelen in de rede, waarmede hij
de werkkampen voor jeugdige werkloozen
van de A. J. C. op 14 October 1.1. heeft ge
opend, wijzende „op het feit, dat aan den in
gang van het kamphuis, naast de roode vlag
ook de driekleur wappert", daaraan heeft
toegevoegd, dat hij daarin „het bewijs (zag),
dat men zich hier beschouwt als deel van het
geheel"?
2. Indien door genoemden hoogen amb
tenaar inderdaad een opmerking van der
gelijke strekking is gemaakt, is de minister
dan niet van meemng, dat het nooit op den
weg van een regeeringsvertegenwoordiger
kan liggen zijn voldoening uit te spreken
over het feit, dat naast het symbool van een
revolutionnair staatkundig streven ook nog
aan het nationaal embleem een plaats is in
geruimd
3. Is voorts de minister niet van oordeel,
dat de regeering niet vertegenwoordigd be
hoort te zijn bij plechtigheden, waar „onder
scheidingsteekenen, welke uitdrukking zijn
van een bepaald staatkundig streven" worden
ten toon gesteld, althans zoo dat streven
revolutionnair is, ook al zouden die emble
men door de nationale vlag zijn geflankeerd?
4. Zoo ja, is Zijn Excellentie dan bereid te
bevorderen, dat voor zoover zijn departe
ment aangaat, met dit gevoelen rekening zal
worden gehouden?
heeft de minister van sociale zaken geant
woord:
Ad 1. Inderdaad heeft de directeur-gene
raal van werkverschaffing en steunverlee-
ning in de bedoelde rede een opmerking ge
maakt van een strekking, als in deze vraag
wordt vermeld.
Ad 2. Zooals uit het antwoord op de
eerste vraag blijkt, heeft de directeur-gene
raal niet zijn voldoening uitgesproken over
het feit, dat men in het kamp mede de natio
nale vlag had uitgestoken, maar heeft hij, dit
feit constateerende, hieruit afgeleid, dat men
zich in dat kamp bij het werk voor de
jeugd ten volle als deel van het geheel be
schouwt.
Den directeur-generaal heeft bij zijn be
zoek en toespraak voorts voor oogen ge
staan een bezoek, dat de ambtsvoorganger
van den ondergeteekende onder soortgelijke
omstandigheden den 29sten Mei 1935 aan
genoemd kamp gebracht heeft.
Afd. 3 en 4. De ondergeteekende is van
oordeel, dat het niet strafbaar feit, dat bij
een plechtigheid onderscheidingsteekenen
worden ten toon gesteld, welke uitdrukking
zijn van een bepaald staatkundig streven,
hem zonder meer niet behoeft te weer
houden, zich daarbij te doen vertegenwoor
digen. Bijkomende omstandigheden, van ge
val tot geval te beoordeelen. kunnen het
at
31. Maar Jantje begreep nog altijd niet,
dat het ernst was. Je doet me lekker toch
niks, zei hij brutaal tegen den agent Ik mag
hier gerust fietsen. O, ja, grinnikte de agent,
dat moet de rechter dan maar eens uitma
ken.
32. En hoe Jantje ook spartelde, hij moest
met den agent mee. Toen de agent bemerkte,
dat Jantje erg te keer ging, bond hij een
paar touwtjes aan de ooren van den bruta-
len aap! Nu moest Jantje wel kalm meeloo-
pen, omdat de agent anders heel hard aan
de touwtjes trok. Het ergste was evenwel,
dat nu zijn ezelsooren weer begonnen aan te
groeien
