EMIGRATIE NAAR ZUID-AFRIKA.
DE GEBROEDERS„GOCHEM"
3nqe<zmde*t Stukken
Filmavond.
SCHAGEN
f SS n°r r?tUW te Zand voor
HOOGKARSPEL
Binnenland.
Onderhoud mei Jhr. dr. v. Winter, secretaris van
de Nederlandsch-Zuid-Afrikaansche vereeniging.
Jjediisiaketi
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Spoct
BRIDGEN TE LANGENDIJK.
Lengte raden van een draad, prijs bestikt
kussen, gewonnèn door W. Verkuil, lengte
69 meter.
Getal raden tusschen 1—300, prijs taart,
gewonnen door P Hartman, getal 165.
Aantal erwten in flescii, prijs kussen, ge
wonnen door J. Gootjes, getal 366
De bazar mag alleszins als geslaagd
worden beschouwd. Het bezoek was buiten
gewoon groot.
De avond werd eveneens gesloten door
ds. Molenaar.
Op initiatief van die vereenigingen
„Volksonderwijs", Oudercommissie ,en
Schoolfeestvereeniging werd een filmavond
gegeven voor de schoolkinderen en ouders
en voorstanders van het lager onderwijs,
tevens voor de ouders ingekleed als ouder
avond.
Door bovengenoemde vereenigingen is in
dertijd een filmapparaat aangeschaft van het
i g.n. dubbeltjesfonds waarvan nu het eerste
filmwerk werd vertoond.
Door de kinderen is buitengewoon ge
noten, zoowel leerzame als humoristische
films werden ten beste gegeven, vooral bij
de humoristische is onbedaarlijk door de
kinderen gelachen
De films voor de ouders waren natuurlijk
van andere strekking, doch alles tot in de
puntjes verzorgd, voor niemand aanstoote
lijk.
In de pauze werd door de dameskrans
voor de thee gezorgd, daarvoor een woord
van dank is hier wel geplaatst.
Na afloop van de film werden nog eenige
besprekingen betreffende het onderwijs ge
houden.
De vereenigingen kunnen terugzien op een
geslaagden filmavond.
Dinsdag 26 Nov. werd door den heer
Chr. Dekker, architect te Schagen, namens
den heer D. Wit aanbesteed: Het bouwen
van een boerderij op een perceel aan de
Grootsloot, gemeente Zijpe.
Ingekomen waren 14 biljetten, t.w.:
Gebr. Boekei te Oude Niedorp voor
9985. A v. Eekeren te Keinsmerbrug voor
f 9500. U. Schipper te Schagerbrug voor
f 9200. Gebr. Veeter te Schagerbrug voor
9090, Th Boekei te Schagen voor f 8935,
Dirk Eriks te Burge<"brug voor 8900, W.
Uitterdijk te Wieringerwaard voor 8893
N. Hoogzand te Spanbroek voor 8890. B.
r'ac^w^' jte Maartensbrug voor
8636, Doorn s Bouwbedrijf te Sint Maar
tensbrug voor f 8480. P. de Graaf te
Jul.anadorp voor f 8450. D. de LeéUw te
w mS voor f 8325- Jan VeuSer
te Sint Maartensbrug voor 8290.
De gunning is aangehouden.
als'liiUj'n'h.A» "'"'V alhler h«'lbedankt
het Burgerlijk Armbestuur.
't ZAND
i Rijwielpad
n een daartoe gehouden vergadering
vereen'ging „Plaatselijk Belang" is
het Xü p?ging.?,n in het werk te stellen om
i or, rijkswaterstaat aan te leggen
r S01 loopen niet> zooals de
rijkswaterstaat voornemens is, langs de
huizen, maar achter de boomenrij op den
rijksweg langs het N.-H. kanaal.
De aanwezigheid van een rijwielpad langs
n.ulzen z?u- verband met de geringe
ruimte ter plaatse, voor de bewoners dier
huizen zeer bezwaarlijk zijn.
rv u - Opheffing vereeniging.
bijna 20 jaar bestaanae plaatselijke
vereeniging „Nut en Genoegen" is, wegens
gebrek aan voldoende leden, opgeheven.
Bestuurslid „Plaatselijk Belang".
nl bestuurslid van de vereeniging
„I laatselijk Belang" alhier is gekozen de
heer J. J. Boerma arts, alhier, zulks in de
plaats van dokter Oterdoom, die onlangs is
vertrokken naar Hilversum.
NOORDSCHARWOUDE
Afdeeling S. D. A. P.
io de vergadering van de afdeeling der
S.D.A.P. werd een motie van de afdee
ling Purmerend ter bijeen roeping van een
buitengewoon congres voor kennisgeving
aangenomen.
Behandeld werd de beschrijvingsbrief voor
de a.s. te houden gewestelijke jaarvergade
ring te Alkmaar. Als afgevaardigde werd
gekozen de heer J. v. d. Abeele.
Na afloop der agenda werd door een der
leden nog een hoofdstuk van „Het plan
van den Areibd" behandeld, n.1. over de
Middenstand.
Dat talloos velen, die tenge
volge van de economische crisis
werkloos zijn geworden en vrijwel
geen vooruitzichten op nieuwe
werkgelegenheid hebben, zonder
dralen zouden handelen, indien
hun elders gelegenheid werd
geboden een arbeid te vinden,
welke het eigen land hun niet
meer verschaffen kan, behoeft
nauwelijks betoog. Het is prac-
tisch echter alleen Zuid-Afrika,
dat tengevolge van bijzondere
omstandigheden zijn grenzen
nog niet voor vreemde werk
krachten gesloten heeft en zoo
heeft ten onzent in breede
kringen de meening po6t ge
vat, dat, mits men gezond en
sterk is, en de beschikking heeft
over vakbekwaamheid of intel-
lectueele waarden, emigratie
naar Zuid-Afrika tot de moge
lijkheden behoort, welke zonder
al te veel hinderpalen verwe
zenlijkt kunnen worden.
Een verslaggever van het Algemeen
Nederlandsch Persbureau heeft, tenein
de omtrent deze uiterst beiangrijke aan
gelegenheid de juiste gegevens te kun
nen mededeelen, zich in verbinding ge
steld met de reeds meer dan 50 jaren
bestaande Nederlandsch-Zuid Afrikaan-
sche Vereeniging te Amsterdam, welker
secretaris, jhr. dr. P. J. van Winter, hem
met groote bereidwilligheid een langdu
rig onderhoud heeft toegestaan.
Jhr. van Winter deed in de eerste
plaats uitkomen, dat de bemoeienis op
het terrein der emigratie naar Zuid-
Afrika geen nieuwe werkzaamhei l van
de Nederlandsch-Zuid Afrikaansche
Vereeniging is; vrijwel van haar oprich
ting af heeft zij hieraan haar aandacht
geschonken, waarbij haar uitgangspunt
was, dat zij het voor Zuid-Afrika als een
winst beschouwde, indien de bevolking
werd aangevuld met goede Nederland-
sche werkkrachten. Het hoofddoel was
niet, sociale nooden te helpen lenigen;
de vereeniging is echter dankbaar, dat
zij hieraan thans, voor zoover dat in
haar vermogen ligt, kan medewerken.
Een bedrijvigheid in emigratie-aange
legenheden, als zich den laatsten tijd
heeft geopenbaard, is in de geschiedenis
der Nederlandsch-Zuid Afrikaansche
Vereeniging niet bekend. Het aantal
Nederlanders, dat na den wereldoorlog
naar Zuid-Afrika is geëmigreerd, staat in
geen verhouding tot dat van het oogen-
blik. Ook in ons land ontstond na 1918
een „boom", als gevolg waarvan zich een
drang tot emigratie in veel geringer
mate deed gevoelen dan thans het geval
is met zoovele duizenden, die zich in ons
land vrijwel iedere bestaansmogelijk
heid ontnomen zien. Het is daarom in
deze tijden wel zeer gemakkelijk men-
schen te vinden, die gaarne willen emi-
greeren; moeilijk is het echter om op
oordeelkundige wijze te schiften en te
remmen, aangezien de arbeidsmarkt in
Zuid-Afrika allerminst werkkrachten in
onbegrensde hoeveelheid kan opnemen,
vooral ook omdat Zuid-Afrika het eenige
land is, waar werkelijk van een „boom"
sprake i6 en in dit verband menschen
uit alle streken der wereld zich opma
ken om zich in dit land een bestaan te
verschaffen.
Jhr. van Winter vestigde er de aan
dacht op, dat de „boomin Zuid-Afrika
ten nauwste samenhangt met oe goud
premie. Door de daling van het pond
sterling toch is het goud, dat in Zuid-
Afrika gewonnen wordt, in ponden uit
gedrukt, meer waard; welk voordeel
niet door de kosten van de goudwinning
wordt gecompenseerd. Als gevolg hier
van worden than6 goudlagen ontgonnen,
welke vroeger niet rendabel konden
worden geëxploiteerd. De bedrijvigheid
op dit gebied brengt met zich mede, dat
er installaties aangelegd, bestellingen
gedaan en werkkrachten aangesteld
n-oeten worden. Het onderdak brengen
Van deze menschen geeft dan weer aan
leiding tot nieuwe bedrijvigheid, welke
in een groeiende gemeenschap noodig is.
De zegsman legde den nadruk op de
zen „boom", aangezien de werkelijke
voorspoed van Zuid-Afrika op het goud
gebaseerd is. De plattelandsbevolking
heeft het, voor zoover niet arbeidend
voor de levensmiddelenvcorziening van
de groote steden, niet goed. Het winnen
van wol, de vruchtencultuur e.d. zouden
niet in staat zijn een „boom" in Zuid-
Afrika te voorschijn te roepen. Het
Afrikaansche bestanddeel van de bevol
king heeft betrekkelijk weinig deel in de
opleving, uitgezonderd degenen, die door
de regeering geholpen worden uit het
aandeel van de goudpremie, dat deze
voor zich opeischt. Zoo heeft de regee
ring steunmaatregelen voor den land
bouw ontworpen en heeft zij groote plan
nen georganiseerd met betrekking tot
irrigatie-schema's, zulks in verband met
het feit, dat de bevloeiing der velden in
Zuid Afrika een groot probleem is. Ook
voor de uitvoering van deze schema's
zijn menschen noodig en zoo zou het voor
de hand liggen, dat er tenslotte toch in
Zuid-Afrika over de geheeie linie vraag
zou ontstaan naar bruikbare werkkrach
ten. Hier dient echter onmiddellijk een
beperking te worden gemaakt, aange
zien de irrigatiewerken, de wegenaanleg
enz. van regeeringswege worden uitge
voerd en regeeringsbetrekkingen niet
verkregen kunnen worden als men niet
minstens als „British born' twee jaar en
als niet-„British born" drie jaar in het
land i6 geweest. Zoo enkele Nederland-
sche ingenieurs of technici bij irrigatie-
werken of wegenaanleg werkzaam zijn,
is dat een groote bijzonderheid. Het
zelfde geldt voor alles wat samenhangt
met het Unie-departement voor de
spoorwegen en de haven. Er zijn ons
aldus Jhr. van Winter gevallen be
kend, van vreemdelingen, die in Kaap
stad wel voor regeeringsdiensten werden
aangenomen, maar voor wier aanstel
ling men in Johannesburg of in Pretoria
geen fiat wilde geven.
Over het algemeen is het alleen langs
bijzondere kanalen, dat Nederlandsche
ingenieurs in Zuid-Afrika werkgelegen
heid kunnen vinden. Er zijn twee om
standigheden, die zulks, ook voor de
particuliere bedrijven, begrijpelijk
maken. In de eerste plaats is er in
Zuid-Afrika zeer weinig Nederlandsch
ondernemers-kapitaal en dit feit werkt
de vraag naar speciale Nederlandsche
technici niet in de hand. In de tweede
plaats is er de omstandigheid, dat
iemand met een hoogere opleiding, wan
neer er niet in het bijzonder vraag is
naar Nederlanders, in den vreemde pas
langzamerhand tot een leidende positie
zou kunnen geraken. De weg hiertoe be
gint meestal met de gewone practische
uitoefening van den vakarbeid. In vele
gevallen is het maar al te waar zoo
zeide Jhr. van Winter dat Nederland
sche ingenieurs en Nederlanders met
diploma M. T. S. in zeer sterke mate
theoretisch ontwikkeld zijn, doch voor
de practijk, zeker voor de practijk van
het handwerk, geen behoorlijke oplei
ding hebben ontvangen.
Wat voorts den Nedei landschen arts
betreft, deze kan in Zuid-Afrika geen
practijk uitoefenen, maar moet zijn
studie overdoen en krijgt slechts uiterst
weinig vrijstellingen op grond van zijn
bekwaamheid en voor-opleiding.
Dan is, om een ander voorbeeld te
noemen, ook de architecten-titel
in Zuid-Afrika zeer 6terk beschermd.
Men mag zich in Afrika alleen architect
noemen wanneer men zekere examens
heeft gedaan en men opgenomen wordt
in de Engelsche architectenorganisatie.
De examens daartoe worden ook in
Zuid-Afrika afgenomen en wel door de
universiteiten te Kaapstad en Johannes
burg. Om tot dit examen te worden toe-
ge'aten, moet men intusschen in de
eerste plaats een examen hebben afge
legd, dat toegang geeft tot de universi
teit en dat ten onzent gelijk staat met
het eind-examen H. B. S. of Gymnasium.
Mede wordt de eisch gesteld, dat men
eenigen tijd practisch in Afrika heeft
gewerkt. In dien tU6schentijd kan men
wel als teekenaar werkzaam zijn, doch
dan tegen een zeer gering loon. Intus
schen hebben deze beperkingen vele
Nederlanders niet weerhouden om den
stap te wagen.
Om nog even bij de hoogere beroepen
te blijven aldus Jhr. van Winter is
het van belang nog te wijzen op de om
standigheid dat men in Zuid-Afrika in
verschillend opzicht niet zoo gespeciali
seerd is als hier te lande en alleen men
schen kan gebruiken, die meer van alle
markten thuis zijn. Zoo is mij bekend,
dat men in de machinebranche
niet alleen een goed vakman moet zijn,
doch ook zelfstandig moet kunnen op
treden. De eisch wordt gesteld, dat men
met het personeel in hoofdzaak kaf-
ferpersoneel goed moet kunnen om
gaan, aangezien hét meermalen voor
komt, dat met behulp van dit "ersoneel
machines naar afgelegen oorden ge
bracht en gemonteerd moeten worden.
In Nederland is het uiterst moeilijk na
te gaan eri zekér niet in een half uur
praten op ons kantoor of iemand voor
een dergelijke positie de geschiktheid
toont en zoo zijn er meer moeilijkheden.
Een e 1 e c t r i c i e n zal in Zuid-Afri
ka permissie kunnen krijen om er te
werken als hij 25 jaar oud is, en 5 jaren
practijk heeft. Maar men zal van nem
dan meteen vergen, dat hij zelfstandig
met electrische machines zal kunnen
omgaan, ze zal kunnen monteeren en
repareeren.
Wanneer iemand zijn diensten aan
biedt bij een der mijnbouwmaatschap-
pijen, wordt hij alleen aangenomen na
een zeer streng geneeskundig onderzoek.
Geen dokter in Nederland zal kunnen
voorspellen, dat een dergelijk persoon
zoon onderzoek met goed gevolg zal
doorstaan, aangezien in Zuid-Afrika
daaromtrent zeer bijzondere eischen
worden gesteld.
Moeilijkheden ondervinden over het
algemeen ook de chemici, aangezien
de werkzaamheden in de Unie nog niet
zóó zijn, dat er door chemici belangrijke
fu cties vervuld kunnen worden, uitge
zonderd in de gouvernementslaborato
ria, waarvoor zij echter niet in aanmer
king komen.
Wij hebben zoo vertelde Jhr. van
Winter te onzen kantore ook nog wel
eens aanvragen gehad van stuurlui van
de groote vaart. Er is echter in Afrika
geen koopvaardij. Wel zijn er enkele
functies van havenmeester of onder
havenmeester in handen van Nederlan
ders, maar dat is dan puur toeval. Toe
vallige omstandigheden kunnen uiter
aard altijd voorkomen.
Op het vervolg van het onderhoud,
waarin Jhr. van Winter o.m. besprak de
kansen van kweekers, de emigratie uit
de lagere beroepen, de financieele voor
waarden, waaraan degenen, die willen
emigreeren, moeten voldoen en nog
enkele punten van meer algemeenen
aard, komen wij morgen terug.
Neg eens dunnetjes overgedaan.*
Op 24 Sept. j.1. stond terecht de 46-
jarige Corn. P., visscher uit Westwoud,
die verdacht werd van onjuiste steun-
opgave doch het verweer van verdachte
gaf motief om de zaak nog eens nader
te bekijken en aan te houien.
Thans bleek dat de opgaven van den
visscher nagenoeg juist waren en dus
van een bewuste fraude inderdaad geen
sprake was, hoewel zijn systeem onjuist
was, zeide de officier, die nu ten slotte
vrijspraak requireerde. Mr. Dwar6 had
een gemakkelijke taak en refereerde
zich.
Geen oplichtster maar het
scheelde 'n haartje.
De 34-jarige Jeltje V., echtgenoote
Hendrik V., was op het bankje der boete
geinviteerd, omdat zij te Uitgeest in
April verschillende winkeliers had be
gunstigd en ondermeer bij den winkelier
Vos had gekocht 14 pond kapok en het
overtrek van een bedstel omdat haar
zuster bij haar kwam logeeren.
De heer Vos, die van Jeltje al geld
tegoed was, wilde aanvankelijk niet
zonder betaling leveren, doch liet zich
toch door mooie praatjes verleiden, de
goederen af te geven, voorts leverde hij
ook nog eenige paren kousen. Op 8 April
zou alle6 worden betaald, doch toen de
heer Vos op 8 April bij de woning kwam
was de vogel bereids gevlogen en naar
Amsterdam vertrokken. Verdere aan
maningen bleven zonder gevolg.
De juffrouw, thans uit A'dam gearri
veerd, trachtte zich met veel woorden
uit de misère te werken, doch maakte
over het algemeen een oneympathieken
indruk.
Bij den heer F. H. N. Zührlohe, koop
man te Uitgeest, had het vrouwtje de
zelfde truc uitgespeeld en wist zij zich
op crediet van 'n kapokkussen en 'n
karpet meester te maken. Van haar be
lofte dat zij wekelijks zou afbetalen
kwam niets, doch ai wat zij afbetaalde
was 1 x 2.50. Ook dit werc" grooten deels
door haar geloochend en waar het om
ging onder veel praatjes verdoezeld.
De officier noemde het een zonder
linge geschiedenis. Eerst deze koopjes
op crediet en later de plotselinge ver
huizing in den nacht, het lag er tamelijk
dik op het opzet om eensklaps te ver
trekken en de tegenstrijdige praatjes
gaven den officier geen motief haar te
vertrouwen. Een en ander te zamen ge
nomen vermeende de officier dat er vol
doende bewijs wa6 geleverd en werd ge
vorderd 4 maanden gevangenisstraf.
Brand gesticht door schuld.
De 36-jarige bouwstoffenhandelaar
Jan K., te Westerblokker, was zoo slim
geweest om in den avond van 21 Sep
tember de tank van zijn auto in de
schuur te vullen met benzine, onder
het licht van een stormlantaarn, met
het gevolg dat brand ontstond en ge
vaar was te duchten voor personen en
goederen, onder meer voor een paar
kinderen, die in de nabijheid sliepen.
Het was een hevige brand geweest en
deze kinderen moesten met levensge
vaar worden gered door den onvrijwilli-
gen brandstichter, den vader, zelf.
De man heden terecht staande, met
mr. v. d. Loos als verdediger, gaf dit dan
ook grif toe. Hij had vertrouwd op de
door hem meegebrachte stormlantaarn.
Er was in de schuur ook nog electrisch
licht, doch verdachte moe6t juist met
zijn rug naar dat licht staan gieten.
De verdediger had nog als getuige
decharge opgeroepen de heer Frits Rin-
gers, commandant der Alkm. Brand
weer, doch deze was door omstandig
heden verhinderd. Besloten werd alsnu
de zaak in handen te stellen van den
rechter-commissaris mr. Fruin voor na
der onderzoek.
'n Paar bloembollensaneerings-
lijders in hooger beroep.
De amateur-narcissenkweeker Joost
L., te Egmond-Binnen, had deze sier-
bloemen geteeld zonder vergunning en
was deswege door den kantonrechter
veroordeeld, van welk vonnis hij in het
heden behandelde hooger beroep kwam.
De bollen waren volgens appellant in
middels vernietigd. Bevestiging van het
vonnis werd gevraagd.
De heer Engel Z., uit dezelfde plaats,
had ook eens geprobeerd dit hooger be
roepsvliegertje te doen opgaan. Ook hier
betrof het narcissenbolletjes, te samen
4 aren. Eisch bevestiging van het von
nis 40 boete of 20 dagen hechtenis. Er
waren geen nieuwe gezichtspunten naar
voren gekomen vermeende de officier.
Een onbetrouwbare autocar
chauffeur.
De 28-jar. chauffeur Jan W. in dienst
van de Westfr. Autocaronderneming te
Hoorn, had zich aan verduistering van
plaatskaarten en abonnementsgelden,
totaal tot een bedrag van 113.95, al
thans van een bedrag in geld, schuldig
gemaakt en stond nu te dier zake te
recht. Een zestal bezwarende getuigen,
meest dame6, waren gedagvaard, doch
verdachte bekende alles wat hem was
ten laste gelegd. Achtereen verschenen
de boekhouder en eenige dames voor
het podium om getuigenis af te leggen.
Eisch tegen den reeds eenmaal voc -w.
veroordeelden chauffeur, 3 maa., ?n
gev. terwijl de ten uitvoerlegging van de
voorw. straf ook nog wacht.
Deze zaak kon geen voortgang
hebben wegens den dood van
verdachte.
De middagzitting was bestemd voor
de behande'ing van een nogal omvang
rijke zaak betreffende diefstal van ette
lijke rijwielen door een Amsterdammer,
bereids in voorarrest gesteld.
Niet minder dan elf getuigen waren
in deze zaak gedagvaard, doch op grond
van het feit dat de verdachte Wilh. Jos.
G., inmiddels aan hartverlamming was
overleden, kon de strafvervolging geen
voortgang hebben en moest de zaak van
de rol worden afgevoerd.
Bridgen,
In het lokaal van den heer C. Vijzelaar fe
Broek op Langendijk werd de eerste bridge
drive van dit seizoen gehouden. Deelgenomen
werd door 56 bridgers.
De uitslag was als volgt:
Groep A. Oneven nummers:
1. B. Schouten en P. van der Molen, Broek
op Langendijk met 9j4 punt; 2. de heer en
mevr. P. Schagen, Broek op Langendijk, 28
wedstrijdpunten; 3. C. Smit en M. Wagenaar,
Broek op Langendijk, 29 punten.
Groep A. Even nummers:
1. P. Eecen Jr. en Kuilman Jr., Oudkarspel,
22 Y, p.; 2. A. Bruin en J. Bruin, Noordschar-
koude, 23 p.; de heer en mevr. T. Leek, Ob-
dam, 27 p.
Groep B. Oneven lijn: 1. C. de Waard en M,
van der Molen Pz., 21 p.; 2. Abr, van der
Welle en mej. Lies Voogt, Zuidscharwoude, 29
p.; 3. P. Eecen Sr. en P. Kuilman Sr., Oud
karspel, 29 p.
Even lijn: 1. H. Kramer en J. Komen, Zuid
scharwoude 22 p.; 2. K. Sijpheer en G. van
Rijn, Noordscharwoude, 23 p.; 3. J. Zijp en M.
Goudsblom, Noordscharwoude, 25 p.
VERKEERSPROBLEMEN.
Mijnheer de Redacteur!
Mag ik naar aanleiding van het ingezon
den stuk in Uw blad van 26 Nov. j.1. van den
heer J. Boxma een kleine verbetering?
Deze heer schrijft, dat het bord voor het
verbod van fietsen precies midden in
de Vrouwenstraat staat. Nu, hier overdrijft
de geachte inzender een weinig. Het bord is
pl.m. 10 M. vanaf het Ritsevoort op een
hoogte van ongeveer 214 meter aan een
gevel geplaatst.
En ik vermoed, dat de politie hier den
wielrijder tegemoet heeft willen komen, want
als dit bord aan het eerste huis (vanaf de
Kneppelbrug) was geplaatst, dan zou de
fietser heel de Vrouwenstraat moeten uitloc-
pen.
Maar daar is hier iets anders, dat ik als
Vrouwenstraat-bewoner al jaren gade sla en
voorals des zomers. De vreemde chauffeur,
die vanaf Bergen bij de Bergerpoort de stad
binnenkomt, ziet eerst rechts van zich een
breede straat (de Geest). Misleid door het
veel smallere Zevenhuizen, stuurt hij zijn
wagen de Geest op, rijdt vervolgens de Cla-
rissenbuurt en komt dan aan het begin van
de Vrouwenstraat (vanaf de Kneppelbrug).
Hier weet hij niet waarheen: de Molenkluft
op, dat gaat niet; de Kneppelbrug over, dat
gaat niet. Hij meent vóóraan in de Vrouwen
straat, dus Ritsevoort-kant) een verbodsbord
te zien, kijkt misnoegd rechts en links en
draait dan in de richting vanwaar hij ge
komen is. Zoo heb ik er honderdtallen retour
zien gaan. Hierin zou misschien door de ver
keerspolitie verbetering aan te brengen zijn.
Met dank voor plaatsing,
Vrouwenstraat. JANSON.
1. Pit en Pat waren de zoons van zeer arme ouders.
Pa Gochem, schoenmaker van beroep, had zijn werk
plaats in een vervallen schuurtje, dat aan hun kleine
armelijke woning grensde. Pit hielp zijn vader in de
schoenmakerij, terwijl Pat steeds de kapotte schoe
nen moest ophalen en de gerepareerde aan hun
rechtmatige eigenaars terug bezorgen.
2. Op zekeren dag hielden de twee broers conferen
tie en bespraken hun tegenwoordige armoe, maar
vooral hun toekomst. Ze kwamen tot de conclusie,
dat het er verre van rooskleurig voor hun uitzag en
besloten daarom de wijde wereld in te trekken. Zij
wilden probeeren zelf hun kost te verdienen, om zoo
doende de zorgen van hun ouders te helpen ver
lichten.
