IRAN WORDT MODERN.
S
t
8
E ONBUIGZAMEN
Het oude Perzië ondergaat een wedergeboorte.
De Sjah een krachtig heerscher.
Qemeentecadm
WINKEL
Jiadiopco q continu
'PcouUiciaal 7lieums
EGMOND AAN ZEE
Jeuilleton
(Van onzen bijzonderen medewerker.)
Iran, zooals tegenwoordig Perzië officieel
genoemd wordt, is geweldig in opkomst. Het
land maakt als het ware een wedergeboorte
door en de man, die daartoe met onver-
moeiden ijver en een zichzelf niet ontzien
de doorzettingskracht den stoot heeft ge
geven, is de tegenwoordige sjah Reza Khan
Pahlevi. Hij is het, die een einde gemaakt
heeft aan de middeleeuwen, waarin tot voor
kort het land lag te sluimeren en het tot
nieuw leven heeft gewekt. Vreemdelingen
voeren voor hem groote werken uit, jonge
lieden worden naar Europa gestuurd om er
te studeeren in de technische vakken en
andere wetenschappen, door irrigatiewer-
ken worden groote landstreken vruchtbaar
gemaakt, kortom, in alle opzichten bevor
dert deze monarch den vooruitgang van
zijn land, dat vóór zyn optreden (en in vele
opzichten ook nu nog) eeuwen ten achter
was by Europeesche landen en zelfs bij de
meeste Europeesche koloniën.
De heer H. W. de Voogt, de directeur van
het Technisch bureau voor scheepsbouw te
Haarlem, die, zooals bekend, .het ontwerp
gemaakt heeft voor een nieuw luxe-jacht
voor den sjah van Iran, heeft er ons het een
en ander van verteld. Voor den bouw van
het jacht heeft de heer De Voogt besprekin
gen gevoerd met het ministerie van open
bare werken in Teheran, evenals tevoren
reeds voor de twee andere jachten, die hij
voor den sjah heeft mogen ontwerpen.
Door zyn reizen heeft hij een indruk ge
kregen van de toestanden van dit uitge
strekte ryk met zyn grootsch verleden, dat
nu bezig is zich een nieuwe toekomst te
scheppen, en in enthousiaste bewoordingen
heeft hij den ontzaglijken arbeid geprezen,
welke er door den kranigen vorst wordt
verricht.
Van het grootsche verleden, uit den tijd
toen koning Dareios regeerde van den
Indus tot in den Balkan en in Libyë, is niet
veel meer over. In het begin van deze eeuw
was Perzië een land, dat politiek zoowel
als ecenomisch weinig beteekende en dat
gebukt ging onder een verouderd en wreed
regeeringsstelsel. De bevolking werd er uit
gebuit op een wijze, zooals dat in Ooster-
sche landen voorkwam en die herinnerde
aan de verhalen uit- de Duizend en één
nacht. Van vooruitgang was niet de minste
sprake. Aan deze toestanden heeft de tegen
woordige sjah resoluut een einde gemaakt.
In 1925 wist Reza Khan door een staats
greep de macht in handen te krijgen en het
regeerende vorstenhuis van den troon te
stooten. Deze man, afkomstig uit de weste
lijke grensprovincie Koerdistan, is bezield
met een wilskracht, welke overeenkomt
met zijn respectabele lichaamslengte de
sjah is 1,90 meter lang zoodat hij dus
letterlijk en figuurlijk boven zijn onder
danen uitsteekt.
Iran heeft een oppervlakte van 1.643.558
vierk. kilometer en is dus ongeveer 45
maal zoo groot als Nederland. Het aantal
inwoners bedraagt 9 millioen, dus iets meer
dan dat van ons land. Van een dicht bevol
king kan men derhalve niet spreken. Het
land is grootendeels bergachtig en kaal, in
het oosten ligt een uitgestrekte zout-
woestijn. Toch zijn er ook wel vruchtbare
streken, speciaal aan de zuidkust van de
Kaspische zee, waarvan Iran een kustlijn
inneemt ter lengte van 650 K.M. (de ge-
heele Nederlandsche kustlijn is 450 K.M.
lang!). Daar heerscht een tropisch klimaat,
tusschen de zee en het zeer hooge gebergte
Elboers, hetwelk de hoofdstad Teheran van
de zee scheidt. Men teelt er rijst, thee en
koffie en drijft er handel op Rusland.
De reis naar Teheran is een heele onder
neming. De heer De Voogt is er heengegaan
per spoor over Warschau naar Bakoe en
verder ovgr de Kaspische zee met een Rus
sische boot naar een der Perzische kust
plaatsen. Vandaar leiden drie hooge passen
naar de hoofdstad. Als de eene door regen
val of andere oorzaken onbegaanbaar is,
neemt men een andere en men kijkt er by
zijn tocht niet op een paar honderd kilo
meter, wanneer men per auto reist. Men
lacht er, als men denkt aan de ingezonden
stukken in de kranten hier, wanneer ergens
een weg is opengebroken, waardoor het
verkeer tot een klein omwegje gedwongen
wordt! Sommige Europeanen gaan ook per
K.L.M. tot Bagdad en vandaar op katheelen
of ezels of per auto het bergland door, het
geen ook geen kleinigheid is. De reis per
vliegmachine is korter, maar van Bagdad
naar Teheran is het vier a vijf dagen. De
Perzische vlieghaven Djask, die ook door
de K.L.M. wordt aangedaan, ligt voor het
binnenland nog ongunstiger.
Het koninkrijk ligt ingesloten tusschen
Russische en Engelsche invloedssfeeren. In
het noorden twee republieken van den
sovjet-statenbond, in het westen Irak en in
het oosten het Britsch-Indische Beloets-
jistan en het koninkrijk Afghanistan, waar
het Engelsche imperium eveneens invloed
tracht te krijgen, zooals dat reeds het geval
is in het koninkrijk Irak. In financieel op
zicht is Iran practisch onafhankelijk, door
dat het geen buitenlandsche schulden
heeft, en er wordt angstvallig voor ge
waakt, dat deze onafhankelijkheid in eik
opzicht blijft gehandhaafd. Met het groote
Russische rijk staat men op goeden voet,
hetgeen ook blijkt uit de scheepvaart op de
Kaspische zee, die thans nog geheel in Rus
sische handen is. Iran is echter zelf bezig
zich een handelsvloot te scheppen, waartoe
de nieuwe havenwerken te Nowtsjahr de
basis moeten vormen. Van Nowtsjahr
wordt een spoorlijn aangelegd over Tehe
ran naar de eveneens nieuwe havenstad
Bendersjah, de eerste spoorweg in het land,
waarmee tevens een verbinding wordt ge
schapen tusschen de beide zeeën.
De vrees voor buitenlandsche invloeden
heeft tot gevolg, dat men vreemde maat
schappijen, wier werkzaamheden vaak een
politiek bijsmaakje hebben, zoo veel moge
lijk weert. Britsche fjrma's hebben weinig
kans om er vasten voet te krijgen. Licfsi
gaat men er in zee met manschen, die zich
niet met politiek inlaten, rhaar ook voor
hen is het moeilijk het vertrouwen te win
nen. Er zijn nu in Iran eertige maatschap
pijen werkzaam van buitenlandschen oor
sprong, die er zich door haar gestagen ar
beid en haar waardig gedrag een vaste po
sitie hebben weten te verwerven: een
Nederlandsche, een Belgische en een
Deensch-Zweedsche. Over den arbeid, dien
deze pioniers daar in vaak moeilijke om
standigheden verrichten, vertellen we in
een volgend artikel.
Oneenigheid over secretarisbenoeming.
In de vergadering van den raad van Win
kel zoo lezen we in dè Sch. Crt.
kwam o.m. aan de orde de begrooting van
van de gasfabriek. Op advies van den voor
zitter werd besloten deze begrooting niet
goed te keuren.
Bij de behandeling van de begrooting
1936 oordeelde de heer van Zoonen het
noodig voor de jaarwedde ambtenaar ter
secretarie een post van 1500 uit te trek
ken. (Het salaris was 100.) Hiertoe werd
besloten.
De begrooting werd met algemeene stem
men vastgesteld.
Aan de orde kwam de benoeming van een
gemeente-secretaris. B. en W. gaven de
volgende aanbeveling: 1. P. J. Korver; 2.
L. H. E. de Ridder.
De burgemeester heeft zich buiten de
aanbeveling gehouden op grond van een
brief van den commissaris der koningin,
waarin onder de aandacht werd gebracht
art. 17 van de wet van 29 Nov. 1935, tot ver
laging van de openbare uitgaven, in welk
artikel wordt bèpaald, dat in gemeenten
met 5000 zielen en daar beneden het secre
tariaat moet worden vervuld door den bur
gemeester. De commissaris geeft ernstig in
overweging, de benoeming van secretaris
nog niet te doen geschieden, of reeds thans
den burgemeester tot secretaris te benoe
men, omdat een besluit tot benoeming van
een ander voor vernietiging door de Kroon
in aanmerking zou komen.
Op grond hiervan zal de burgemeester
een besluit, waarbij een ander dan hijzelf
wordt benoemd, voor vernietiging voor
dragen.
De heer Brugman lichtte het standpunt
der wethouders toe. Zij meenden, dat door
dezen maatregel geen bezuiniging werd
verkregen. Er is geen enkel persoonlijk
motief aanwezig. De wethouders zijn bij
den commissaris der koningin geweest, die
hun voordracht niet onwettig noemde.
De heer Engel vroeg den voorzitter of hij
na deze uiteenzetting een 'eventueel raads
besluit niet ter vernietiging zou willen
Voordragen.
De heer Kamp prees ó$t .kwaliteiten yan
den heer Korver, die alles van a tot z onder -
de knie heeft.
De heer Dekker meende, dat er brutale
moed toe behoorde om een besluit, dat ge
nomen zou worden, in het belang der ge
meente ter vernietiging, voor te dragen.
Spr. achtte 't foutief, dat de burgemeester
als candidaat voor het secretariaat zich op
een dergelijke manier benoemd tracht te
krijgen, daar behoort moed en durf toe, en
spr. had van een burgemeester een derge
lijke handelwijze niet verwacht.
De voorzitter zeide, dat hem de brutale
moed van den heer Dekker, om zich op een
dusdanige wijze, zonder kennis van zaken
te uiten, een beetje verwondert. Spr. wees
er op, dat tot nu toe deze zaak met de wet
houders op behoorlijke zakelijke manier is
besproken en dat behoort zoo te blijven.
Spr. achtte zich verplicht de vernietiging
voor te dragen. Persoonlijk hoewel geen
diploma's bezittende zal hy het werk be
hoorlijk kunnen verrichten.
Na eenig debat bleek, dat de voorzitter
de cijfers door den heer Dekker genoemd,
verkeerd verstaan heeft en ten onrechte
zeide, dat diens berekening kant noch wal
raakte. Daarvoor werden excuses aange
boden.
De stemming had tot resultaat, dat de
heer P. J. Korver met algemeene stemmen
tot secretaris benoemd werd. De burge
meester zeide nogmaals, dit besluit ter ver
nietiging te zullen voordragen.
0*3 €5*?
Vrijdag, 3 Januari.
HILVERSUM, 1875 M. (8.-12—,
4.-8— en 11—12— VARA, de
AVRO van 12.4.en de VPRO
van 8.11-r- uur). 8.Gr.pl. 9.30
Kookpraatje. 10.VPRO-morgen-
wijding. 10.15 Lezing. 10.35 Gr.pl.
en voordracht. 12.Gr.pl. 12.30
Kovacs Lajos' orkest en gr.pl. 2—
Muzikale causerie. 2.30 Gr.pl. 2.50
Causerie. 3.15 De Avro-Decibels.
4.Gr.pl. 5.Voor de kinderen.
5.30 VARA-orkest. 6.Voordr.
6.15 Verv. orkestconcert. 7.Le
zing. 7.20 Orgelspel. 7.50 Ber. 8.05
Lezing. 8.30 Trioconcert. 9.Le
zing. 9.30 Verv. trioconcert. 10.
Lezing. 11.12.Gr.pl.
HILVERSUM, 301 M. (NCRV-uitz.,
Alg.-progr.) 8— Schriftlezing en
meditatie. 8.159.30 Gr.pl. 10.30
Morgendienst. 11.Bariton en
piano. 12.15 Gr.pl. 12.30 Ensemble
v. d. Horst en gr.pl. 2.Gr.pl. 2.30
Chr. Lectuur. 3.Gr.pl. 3.15 Con
cert, alt, piano, cello en hobo. 3.45
Gr.pl. 4.Verv. concert. 5.Or
gelspel. 6.Gr.pl. 6.30 Lezing. 7.
Ber. 7.15 Rep. 7.30 Lezing. 8—
Ber. en gr.pl. 8.15 Haarl. Orkest-
vereen., mmv. solist. (9.15 Gr.plj
10.35 Ber. 10.40—11.30 Gr.pl.
DROITWICH, 1500 M. 11.20 Orgel
spel. 11.50 Trocadero Cinema
orkest. 12.50 Dansmuziek. 1.35 Viool
en piano. 2.20 Gr.pl. 2.50 Sextet
concert. 3.50 BBC-Midland-orkest.
5.05 Gr.pl. 5.35 Kwintetconcert. 6.20
Ber. 6.50 Pianorecital. 7.10 Lezing.
8.20 BBC-Symph.-orkest o. 1. v. Sir
Henry J. Wood en solist. 10.Ber.
10.30 Radiotooneel. 10.50 BBC-
Theater-orkest. 11.3512.20 Dans
muziek.
RADIO PARIS, 1648 M. 7.20 en 8.20
en 11.35 Gr.pl. 12.35 Orkestconcert.
2.50 Gr.pl. 4.20 Trio Pasquier en
zang. 5.50 Orkestconcert. 8.20 Zang
en piano. 9.05 „La béarnaise", ope
rette van Messager. Leiding Labis.
11.05—1.05 Gr.pl.
KEULEN, 456 M. 5.50 Orkeetcon-
cert. 9.30 Gevar. concert. 11.20 Om-
roepkleinorkest olv. Eysoldt. 1.35
Gr.pl. 3.35 Viola en piano. 4.20
Leipziger Symph.-orkest en solis
ten. 6.20 Omroepkwintet. 7.35 Frie-
drich Wilhelm von Steuben", opera
van Bullerian. Leiding Buschköt-
ter. 8.50 Concert. 10.20—11.20 Popu
lair concert.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Gr.pl. 12.50 Omroeporkest.
1.50—2.20 en 5.20 Gr.pl. 6.35 en
7.20 Salonorkest. 7.35 Gr.pl. 8.20
Omroeporkest enkoor. 10.3011.20
Trioconcert. 484 M.: 12.20 Gr.pl.
12.50 Salonorkest. 1.50 Zang. 2—
2.20 Gr.pl. 5.20 Zang. 5.50 Zang en
piano. 6.20 Gr.pl. 6.50 Pianorecital.
7.35 Zang. 8.20 Symph.-concert m.
m. v. solyisten. 10.3011.20 Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.30 „lm Januari", maandoverzicht
8.20 Marschenconcert. 9.20 Ber. 9.40
Causerie. 9.50 Fluit en piano. 10.05
Weerber. 10.20—11.20 Dansmuziek.
i
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Hilversum.
Lijn 3: Parijs Radio 8.058.50,
Keulen 9.05—11.20, Kalundtxfrg
11.2012.05, Parijs Radio 12.05—
12.35, Brussel VI. 12.35—14.20, Keu
len 14.20—14.50, Kalundborg 14.50
—15.20, D.sender 15.20—16.20, Keu
len 16.20—17.50, Parijs Radio 17.50
—18.20, Berlijn 18.20—18.50, Brus
sel Fr. 18.50—19.20, Brussel VL
19.2019.50, Beromünster 19.50—
20.20, Luxemburg 20.20—22.30, Boe
dapest 22.30—22.50, Weenen 22.50—
24.—.
Lijn 4: Brussel VI. 8.—9.20, Nor-
mandië 92.010.10, D.sender 10.10
—10.35, Lond. Reg. 10.35—11.20,
Droitwich 11.2013.35, Lond. Reg.
13.35—17.35, Droitwich 17.35—18.20,
D.sender 18.2018.50, Lond. Reg.
18.50—20.20, Droitcich 20.20—22.—
en Lond. Reg. 22.24.
Het zilveren ambtsjubileum van
den heer F. Snoeks.
Op Oudejaarsdag, des middags om half
drie, is de heer F. Snoeks te zijnen huize
gehuldigd, wegens zyn zilveren jubileum
als ambtenaar der P. T. T. Onder de aan
wezigen merkten wij op burgemeester C. J.
Eyma van Egmond aan Zee, met wethouder
C. Broek eh den gemeente-secretaris ror. J.
3. Spit, burgemeester G, C. Bos van. Eg-
rrióii-"Binnen en den heer Pabruwe, direc
teur van het postkantoor te Alkmaar..
Burgemeester Eyma huldigde den jubi
laris namens de burgerij. Hij wees er op,
hoe hét huldigingscomité overal medewer
king ondervonden had en zoodoende een
prettige taak had. Dat was tevens het beste
bewijs, dat de jubilaris in Egmond populair
is en door ieder geacht wordt om zyn wel
willendheid, zyn joviale en prettige manier
van helpen. Daarbij toont de heer Snoeks
zich een goed ambtenaar, want ook buiten
zyn kantooruren is hy gaarne zoo noodig
bereid om te helpen. Als blijk van waardee
ring bood hij namens de burgerij twee club
fauteuils aan, daaraan den wensch toevoe
gende, dat de jubilaris en zijn echtgenoote
daar nog lang gebruik van mochten maken.
Tevens hoopte hij, dat de jubilaris nog vele
jaren in Egmond zou werken op dezelfde
aangename wijze als tot nu toe, in het be
lang van het publiek en van de gemeente.
Omdat het postkantoor, volgens klachten
van den heer Snoeks zelf in den gemeente
raad, moeilijk te vinden is, bood hy namens
de gemeente twee borden aan, die op het
Pompplein geplaatst zullen worden. Om den
jubilaris bij eventueele gelegenheden, stran
dingen of dergelijke, ook des nachts te kun
nen bereiken, bood hy onder groote hilari
teit een nachtbei aan, die op de slaapkamer
geplaatst zal worden. Tot slot bood hy me
vrouw Snoeks een schitterende bloemen-
mand aan.
Burgemeester Bos sprak als bescherm
heer van het Corps Scherpschutters, waar
van de heer Snoeks een waardig lid is.
Daarom mocht dit Corps op dezen dag niet
ontbreken, want het is altijd paraat om de
leden in moeilijkheden bij te staan, maar
nog liever om hen bij feestelijke gelegen
heden te huldigen. Namens het Corps bood
hy den jubilaris een fraaie palm aan, met
den wensch, niet alleen van het Corps, maar
ook van zichzelf en zijn echtgenoote, dat hij
nog vele jaren in goede gezondheid zou
mogen werken. Als aangeslotene bij de te
lefoon hoopte hij het prettige geluid van den
heer Snoeks, zijn vriend, nog dikwijls aan
het andere einde van den draad te hooren!
De heer Pabruwe, aanwezig als chef van
den jubilaris, had niet gedacht, dat hü hier
zoo'n grootsche huldiging zou mee maken.
Het was wel een bewijs, hoe zeer de heer
Snoeks in aanzien staat. Als ambtenaar
wordt hij hoogelyk gewaardeerd, waarvan
spr. persoonlijk echter nog maar kort ge
tuige was. Zyn echtgenoote staat hem trouw
terzijde en moet hem dikwijls door den
dienst missen. Daarvoor bracht hij haar
dank en eindigde met de hoop, dat de jubi
laris nog lang op dezelfde aangename wijze
de posterijen zou mogen werken.
Namens het personeel sprak de heer J.
Koeman. Hij memoreerde hoe de heer
Snoeks op zeventienjarigen leeftijd bij de
P. T. T. kwam en onder verschillende di
recteuren werkte. Toen het postkantoor
hulppostkantoor werd vreesde het perso
neel, dat de heer Snoeks ook overgeplaatst
tou worden, maar gelukkig werd hij tot
kantoorhouder benoemd. Het personeel
heeft immers altijd prettig met hem samen
gewerkt. Nooit waren er onaangenaam
heden en als er eens een aanmerking ge
maakt moest worden, gebeurde dat op pret
tige wijze. Als blijk van dankbaarheid bood
hy namens het personeel een electriache
klok aan en een fraaie bloemenmand.
De heer Snoeks dankte bewogen voor de
gebrachte grootsche hulde, die hy in het
geheel niet verwacht had en die dezen dag
D
29)
naar het Engelsch
van J. S. FLETCHER
door mr.
H. J. H.
„Prachtig!" riep Swansdyke uit. „En
als ik vragen mag... wie is de opvol
ger?"
„Oliver boog zich naar zijn gast toe en
klopte hem vertrouwelijk op zijn arm.
„Dat zal ik je nou 's vertellen! Mijn
kleinzoon... ook 'n Oliver. Kijk, mijn oud
ste zoon ik heb er maar twee gehad
is tegen mijn zin getrouwd enfin, dat
daargelaten... het is nu toch eenmaal ge
beurd. Maar de arme jongen is vroeg ge
storven en liet een kleinen jongen na. Die
is nu vijf jaar. Ik heb zijn moeder altijd
een behoorlijke bijdrage gegeven... ze
wonen in Halfirth. Maar nu ben ik van
plan meer voor hem te doen. Ik zal hem
bij me in huis nemen. Ik zal hier in Lon
den de beste gouvernante voor hem zien
te krijgen, die er te vinden is. En als hij
oud genoeg is, dan gaat hij naar Eton of
Harrowdat weet ik nog nieten
daarna naar Oxford of Cambrigde. En...
mettertijd... volgt hij me op".
„Maar u hebt toch nog een tweeden
zoon? Hoe gaat het dan met hem?"
„Mijn jongste zoon zal rijker worden
dan ik. Dat zal ik u eens vertellen?"
En hij begon over Louis te praten, dat
Swansdyke wel bemerken moest hoe hoog
hij met dien zoon wegliep. „Zooiets wordt
het", eindigde hy. „En ik hoop het nog te
beleven. Ik heb er een vaag idee van, wat
die machine kan opleveren en als myn
verwachtingen uitkomen, nou, dan kan die
jongen het geld bij hoopen binnen halen.
En dan, hij heeft zijn zinnen gezet op de
dochter van Joe Bickerdykeeen eenig
kind en al is Bickerdyke by lange zoo rijk
niet als ik, hy is toch een van de rijksten
in Halfirth en zyn dochter erft natuurlijk
zijn heele vermogen. By mij in de familie
bestaat er geen gebrek aan geld!"
„Neen, dat schijnt zoo!" zei Swansdyke
droogjes. „Heel prettigl Laat mij nu nog
een praktischen raad geven. Doe al uwe
schenkingen niet tegelijkertijd. Zoodra
mogelijk zal ik de menschen van invloed
over die voorgenomen bijdrage voor het
partyfonds gaan raadplegen... en zij zul
len het u wel laten weten, of ze genegen
zijn op uw voorstel in te gaan... maar u
kunt er wel op rekenen, dat het in orde
komt. En de verdere giftenverdeel die
over een paar jaar. Begin met dat techni
sche college warm dan een paar maan
den later de lui op voor die Latijnsche
school... en kom het laatste met die pro
fessoraten in het Russisch voor den dag.
Als dan de dankbaarheid over de eerste
gift wat bekoeld is, komt de volgende en
zoo verder. Dat is de beste weg!"
„En hoe lang moet dat zoowat du
ren?"
„Verdeel het over twee jaar. Gedurende
dien tijd houden wij het roer nog wel in
handen. En als we dan aftreden, dan is dat
de beste gelegenheid om de gebruikefijke
eerbewijzen uit te deelenen dan komt
uw beurt ook. Dat is de beste raad, die ik
u geven kan".
„Goed! Ik zal het zoo precies doen. U
kunt dat het beste weten. Maarvergeet
vooral niet tegen de lui, die aan de touw
tjes trekken, te zeggen, dat mijn geld al
tijd voor hen klaar ligt, zoodra ze het noo
dig hebben. Ik zeg nog eensop geld
komt het in dit geval niet aan!"
„Ik begrijp u volkomen!" zei Swansdyke
Dien avond trad Oliver zijn weelderige
slaapkamer binnen met het gevoel, dat al
les den goeden kant voor hem uitging. Joe
Bickerdyke zou dan toch wel degelijk on
dervinden, dat Oliver Carsdale in Halfirth
het meest te beteekenen had. Maar er viel
nog veel meer te doen en den volgenden
morgen ging hy dan ook aan den slag.
Nadat hij zijn huis op de heide gebouwd
had, was hij onder de kunstschilders een
vry bekende persoonlijkheid geworden,
door het vele geld, dat hij aan goede schil
derijen besteedde. Voor schilderijen had hij
een goed oog. Voor boeken voelde hij wei
nig.
Op dien morgen dan liep hij het atelier
van een zeer bekenden landschapsschilder
binnen en nadat hij eerst wat over alles en
nog wat gepraat had, kwam hij met de
vraag: „Zeg eens, je. kent denkelijk wel
eenige van de meest vooraanstaande archi
tecten hier in de stad? Kun je me iemand
noemen, die als een der allerbesten be
kend staat?"
„Waarvoor? Om een huis een kerk
een museumeen brug of fabriek te
bouwen?" vroeg de schilder.
„Dat zal ik je zeggen", antwoordde Oli
ver, die den schilder door en door kende
en vertrouwde. „Jy bent iemand, die me
wel zal begrijpen. Ken je soms een archi
tect, die in staat zou zyn een modern huis
te bouwen in den styl van een dier mid-
deleeuwsche abdijen?... Je kent ze im
mers wel?"
De artist, die door had zitten schilderen,
legde nu palet en penseelen neer, nam zyn
pyp uit zyn mond en keek zyn bezoeker
oplettend aan.
„Een modern huis in middeleeuwschen
styl? Dat is nog al wat! En hoeveel
mag het kosten?"
„Dat komt er niet op aan!" zei Oliver
luchtigjes. „Alleen of hy het er goed af
brengt, dat is de zaak voor me!"
„Enweet u al, welk gebouw u nage
bouwd wilt hebben?"
Oliver haalde een foto uit zijn porte
feuille te voorschijn.
„Dit!"
„Ryvedale Abbey!" riep de schilder uit,
die wel eens by Oliver gelogeerd had, om
in den omtrek daar te schilderen.
„JuistRyvedale Abbey! Weet je nu
iemand, die een geheel modern huis in de
zen trant kan bouwen van buiten zoo
van binnen modern? Eerste klas werk?"
„Ja, zoo iemand ken ik zekel wel", ant
woordde de schilder. „Brownham! Hij is
niet een van de allerbekendsten maar
hy is kunstenaar in merg en been met
veel gevoel en durf en heel nauwgezet
Dien moet u hebbenals hy er zin in
heeft. Want anders begint hy er niet aan.
Zoo is hij nu eenmaal".
„Ken je hem erg goed? Zie je kans....
met hem en mij in mijn hotel te komen
dineerenvan de week? Elke dag is me
goed! Als ik het maar in den loop van den
dag van je hoor. Goed zooen vertel hem
dan maar vast, wat ik zoek... iemand, die
er zich met hart en ziel aan geven wil.
Iemand, die heelemaal in zijn werk op
gaat Over geld behoeft hij zich niet be
zorgd te maken... dat komt vanzelf., hij
mag trouwens zelf bepalen, hoeveel hij er
voor hebben moet".
De schilder stond nogal verwonderd over
den ophef, waarmede zijn lastgever over
zijn plan sprak, maar noch hij, noch de
architect voelden eenige verwondering
meer, toen Oliver hun zijn plannen geheel
had uiteengezet. Hij had een kaart van de
vallei meegebracht en maakte hun duide
lijk, hoe hy tegenover de oude een nieuwe,
vormgelijke, maar gemoderniseerde abby
wilde laten verrijzen, die evenals de oude
de eeuwen zou trotseeren.
„En wat voor steen?" vroeg de architect
„Weldezelfde, waarvan de oude abdy
is gebouwd. De steengroeven bij ons in de
buurt bevatten no£ steen genoeg voor wel
tien en meer van die abdyen... genoeg om
een tweede stad als Londen van te bou
wen die groeven zyn gewoonweg onuit
puttelijk. En het is de beste soort, die in
heel Engeland te vinden is".
Toen begonnen ze over de bijzonderhe
den. Brownham maakte vlug een globale
berekening en noemde met zekeren angst
hooge bedrag. Oliver lachte minachtend en
verzekerde hem, dat hfj op minstens twee
maal zooveel gerekend had.
(Wordt vervolgd).
