Vtaag. ettAati&od
SjtmtduMs
Zesdagen' Impressies.
He geplaatst worden. En daarbij bleken
k v d. Heyden—Schotman te komen,
°ct na het goede begin waren ze gelei-
Taliik in den staart tereent gekomen en
hun rondenverlies was al zeer behoorlijk.
„Leeg rijden, die nieuwe koppels"!
Afrekenen met die lastige onbeken
den, die anders misschien nog voor
minder aangenaam vuurwerk zouden
kunnen zorgen."
Dat bleek het hoofdmotief dezen
avond, dezen nacht. En dus werd de
jacht voortgezet in dezelfde felheid,
met dezelfde verbetenheid.
Het resultaat? In het tweede uur
werd 47 K.M. afgelegd!
i?n wie hadden meesterlijk werk ge
daan? Och, op
pervlakkig be
schouwd, waren
ze allemaal even
best, en het
hoofdpeleton
zou na ruim 2
uur jagen uit zes
koppels hebben
bestaan, als niet
Jan v. Kempen
en Pellenaars
geen kans ge
zien hadden, om 2 ronden voorsprong te
nemen op de rest.
Het 2dc klassement.
Dat was tenslotte het resultaat van een
jacht, die 9 kwartier geduurd had. En
toen kwam de rust. Toen ging het wat kal
mer aan en konden ook de sprints van het
tweede klassement normaal verreden
worden.
Ze hadden tot resultaatt:
le sprint: 1. Buysse, 2. M. Vroomen, 3.
Diot, 4. Pijnenburg;
2e sprint: 1. Loskamp, 2. Ignat, 3. Vaes-
sen, 4. P. v. Kempen.
3e sprint: 1. Diot, 2. Pijnenburg, 3. Bil-
liet, 4. Bruysse.
4e sprint: 1. P. v. Kempen, 2. W. Vroo
men, 3. Deneef, 4. Charlier;
5e sprint: 1. Slaats, 2. v. d. Heyden, 3.
Billiet, 4. Pijnenburg;
6e sprint: 1. Deneef, 2. Wis, 3. Vaessen,
4. SchÖn.
De stand was toen (om 2 uur vannacht):
1. J. van KempenPellenaars 0 p.;
op 2 ronden: 2. SlaatsCharlier 13 p., 3.
IgnatDiot 10 p., 4. ZimsKüster 8 p., 5.
Aerts—Buysse 8 p., 6. SchönHürtgen 6 p.;
op 4 ronden: 7. BillietDeneef 12 p.;
op 5 ronden: 8. PijnenburgP. van Kem
pen 18 p., 9. Gebr. Vroomen 13 p., 10. Wals
Rausch 11 p.;
op 10 ronden: 11. v. HeijdenSchotman 4
punten;
op 12 ronden: 12. BoslandLoskamp 18
punten;
op 14 ronden: 13. KoridonVaessen 11 p.
Een stand, die verraadt, dat de eerste ge
vechten van behoorlijke proporties zijn ge
weest, maar dat deze eerste schermutselin
gen door meerdere gevolgd zullen worden!
Na het 2e klassement is alles in de vol
maakte orde verloopen. De renners hadden
behoefte aan rust, hadden dezen nacht méér
gegeven, dan verwacht mocht worden. Zij
rustten dus uit tot de sprints van heden
morgen 4 uur, die nog een kleine flikkering
gaven, omdat v. d. Heyden en Loskamp
meenden, dat ze wel een rondje zouden
kunnen terugnemen. Ze vergistten zich
echter, want het veld bleek wakker en joeg
de vluchtelingen direct achterna, zoodat in
den stand geen verandering meer kwam.
De sprints van 4 uur hedenmorgen.
Weliswaar werden deze sprints door de
korte jacht niet heel regelmatig verreden,
maar erg ingewikkeld was het geval toch
niet. PijnenburgP. van Kempen verzamel
den een behoorlijk aantal punten. Dat was
feitelijk alles. Het resultaat was:
le sprint: 1. Loskamp, 2. Deneef, 3. v. d.
Heyden, 4. Koridon;
2e sprint: 1. v. d. Heyden, 2. Buysse, 3.
Wals, 4. P. van Kempen;
3e sprint: 1. Buysse, 2. Zims, 3. P. v. Kem
pen, 4. Diot;
4e sprint: 1. Diot, 2. Wals, 3. Billiet, 4.
Aerts;
5e sprint: 1. P. van Kempen, 2. Ignat, 3.
Aerts, 4. W. Vroomen;
6e sprint: 1. Pijnenburg, 2. Diot, 3. Zims,
4. Billiet.
En direct daarna kleedden de renners zich
in wollen truien en broeken, zetten de mut
sen op en de slakkentrein zette zich in be
weging.
Om 6 uur hedenmorgen bij de neutrali
satie was de stand:
Aan den kop: 1. Jan van KempenPelle
naars 0 p.;
op 2 ronden: 2. Ignat—Diot 22 p., 3. Aerts
—Buysse 19 p., 4. Charlier—Slaats 13 p., 5.
ZimsKuster 13 p., 6. Schön—Hürtgen 6 p.;
°P 4 ronden: 7. Billiet—Deneef 18 p.;
°P 5 ronden: 8. Pijnenburg—P. van Kem-
Pen 31 p., 9. Wals—Rausch 16 p., 10. Gebr.
vroomen 14 p.;
°P 10 ronden' 11. v. d. Heyden—Schotman
11 p.;
°P 12 ronden: 12. Bosland—Loskamp 23
Punten;
°P 14 ronden: 13. Koridon—Vaessen 12 p.
Om 4 uur was afgelegd 195.332 K.M.
Wat de eerste nacht leerde.
He eerste nacht is belangrijk geweest in
^eerdere opzichten. Reeds is duidelijk ge
leken, dat de koppels wel heel gelukig
2üh samengesteld. Van werkelijk groot
krachtsverschil is geen sprake en wij kun
nen zeggen, dat er zeker 8 tot 9 koppels
2ün, die elk in staat zijn, om op een der
eerste plaatsen te eindigen.
Hat belooft dus wat! Dat beteekent im
kers, dat de koppels elkaar steeds in de ga
ren moeten houden, dat de renners gedwon
gen worden, om zich te geven, dat er dus
strijd te zien zal zijn in de komende dagen.
Bn nu mag men over Zesdagen denken
zooals men wil, als er twee uur achter el
kaar gestreden wordt in een tempo, dat
"leer dan 40 K.M. per uur bedraagt, dan is
het spektakel waard om gezien te worden.
Verder viel het op, dat Pijnenburg en
Wals elkaar steeds in de gaten hielden. Zij
bleven steeds bij elkaar, evenals hun resp.
koppelgenooten. Maarhet gaat niet ten
koste van alles. Het gaat voor hun eigen
eer en voor al de anderen is het dubbel op
passen, om bij te blijven, als deze twee kop
pels lostbarsten.
Zoo zien wij, dat deze Vierde Zesdaagsche
veel kan brengen in de komende dagen.
Een heel erg nuchter mensch, die slechts
denkt aan slapen, eten, en naar het werk
gaan, moet niet op een Zesdaagsche komen,
want hij zou er met een vervelend gezicht
eenige uren op een tribune doorbrengen en
aan het einde van een nacht zeggen: „en
moet dat nou zoo zes dagen lang, eiken
middag, eiken avond, eiken nacht?"
Hij zou een veel-zeggend gebaar maken
en beweren dat de menschen op de baan
en het publiek om de baan eigenlijk abnor
maal zijn.
Een cynisch aangelegd man en een
Nurks (u weet wel, de achterkleinzoon van
den Nurks in de Haarlemmerhout!) zou de
zaak waarschijnlijk nog anders bekijken. Hij
zou al gauw tot de ontdekking komen, dat
er een stelletje renners nu eens heel snel,
dan wat langzaam op een rond baantje
rondfietsen en hij zou vlug uitrekenen, hoe
veel K.M. ze zouden hebben afgelegd, als
ze op den weg waren geweest en een eind
doel hadden gehad, dat vele kilometers ver
verwijderd was. „Dan waren ze tenminste
Op eigen kracht goedkoop geweest, waar ze
wezen moesten". Maar nu? Steeds maar
rondtollen in een kuip, elkaar najagen tot
ze niet meer kunnen.
Een ideale natuurliefhebber zou na een
kwartier uit het Zesdagengebouw vluchten,
omdat de lucht er niet zuiver is en in geen
geval kan wedijveren met de natuur.
Zoo zijn er nog tal van categorieën, die
hun schouders ophalen, als ze het woord
„Zesdaagsche" maar hooren of lezen en ze
hebben veel kritiek op „dat gekkenwerk",
dat ze echter nooit gezien hebben, maar
waarvan ze gelezen of gehoord hebben, dat
het een zaakje is, waarbij het publiek be
kocht is. Wantis niet immers alles reeds
van te voren in kannen en kruiken?
Zij kennen een Zesdaagsche niet!
Er zijn ook anderen, honderden, duizen
den anderen. Zij komen naar de Zesdaag
sche, om daar renners aan het werk te
zien, om daar daverend werk te bewonde
ren van grootmachten op wielergebied. Zij
hebben maling aan alles, maar genieten en
beleven onvergetelijke nachten.
Dat zijn de echten!
Hebben zij gelijk?
Och, waarom niet, van hun standpunt be
keken!
Wij leven in den tijd van de sport; wij le
ven in den tijd van records. En als het wiel
rennen sport is en als er in de eerste twee
uren van een Zesdaagsche zoo'n 90 K.M. af
gelegd wordt door de koppels, welaan, dan
mag de sportliefhebber tevreden zijn.
Dan mag men bedenken, dat daar ge
trainde kerels, bijna allen jongemannen met
een enkele veteraan er tusschen, aan het
werk zijn, die de sport gebruiken om er een
bestaan in te vinden en die dat openlijk
erkennen.
Een Pijnenburg, een Wals, de v. Kempen's
en al die anderen, ze weten drommels goed,
wat ze doen moeten: hun nummer verkoo-
pen. Zij jagen niet in de morgenuren, ook
niet in den vroegen middag na de neutrali
satie, ze jagen als er publiek is, want ze
weten dat het publiek komt om „vuurwerk"
te zien. En als het publiek tevreden is,
hebben de renners hun doel bereikt. t
Is dat zoo gek?
Een tooneelspeler speelt toch ook voor het
publiek? En als de zaal leeg is, gaat de voor
stelling niet door „wegens ziekte".
Een wielrenner is in meer dan een opzicht
met een tooneelspeler te vergelijken: ze
werken beiden voor hun brood en ze zorgen
beiden, dat ze zooveel mogelijk goeds geven.
,,'t Publiek wordt beet genomen!" Jawel;
en daarom trekt een beroemd goochelaar
volle schouwburgzalen. Erg? Welnee, want
men vermaakt zich toch.
,,'t Publiek wordt beet genomen!" Door de
renners die een Zesdaagsche rijden. Is het
waar? Of vergroot men die beetnemerij?
Och wat doet het er toe. Als het publiek,
het wielerpubliek, maar geniet en ziet wat
het verwacht had.
En met die beetneming "moet men voor
zichtig zijn. De renners zijn niet dom; ze
weten wel wat ze doen. Ze weten deksels
goed, dat betere resultaten hoogere gages
voor volgende races beteekenen.
En zij zijn anderen na-ijverig! Zij gun
nen elkaar in den feilen strijd niets, geen
centimeter.
Zou dat dan geen reden zijn, om toch eens
zoo'n Zesdaagsche mee te maken? Zoo'n één
enkelen nacht?
Een voetbalwedstrijd NederlandBelgie
trekt altijd duizenden, tienduizenden. Dat is
nu zoo, dat was ook zoo, toen Nederland ge
daald was tot op het tweede plan.
Wanter was sfeer. En sfeer is iets heel
aparts.
Welnu, een Zesdaagsche heeft ook sfeer,
ook iets heel aparts.
Wellicht, dat wij die sfeer een der volgen
de dagen nog eens beschrijven. Laten wij
elkaar nog alleen dit zeggen:
De Vierde Amsterdamsche Zesdaagsche is
begonnen. Het begin was beter dan ver
wacht werd. De strijd is fel geweest van
nacht. De onderlinge na-ijver onder de kop
pels is groot. Er is een sterke wil om te win
nen bij alle renners.
Factoren genoeg, om iets dergelijks met
eigen oogen te aanschouwen.
Wandeltoerisme.
A.N.W.B.-WANDELWEGEN.
De Kon. Ned. Toeristenbond A.N.W.B.
heeft een vlugschriftje samengesteld over
de Bondswandelingen, waarin ter inleiding
wordt opgemerkt, dat in onzen tijd van toe
nemende motoriseering, waarin de reiziger
het heel normaal vindt, zich met snelheden
van ver boven de 200 kilometer per uur te
verplaatsen, men den modernen mensch het
jachtende leven ziet ontvluchten in de vrije
natuur en den oerouden vorm van toerisme,
het wandelen weer populairder ziet wor
den, dan sinds jaren het geval was.
Tot het doen herleven van het wandel
toerisme heeft de A.N.W.B. indertijd het
initiatief genomen en dat de Bond ook
daarbij voor een goede zaak streed, blijkt
wel uit het steeds stijgend succes der Bonds
wandelingen.
In tegenstelling met het vroeger gevolgde
systeem van „Rondwandelingen" worden
tegenwoordig door den A.N.W.B. „Bonds
wandelingen" vastgesteld, welke voeren
over de bekende A.N.W.B.-wandelwegen,
langs een twaalftal aangegeven routes, die
voorzien zijn van duidelijke aanwijzingen,
in den vorm van een schildje, waarvan in
boekje een afbeelding is opgenomen.
In verband met dit nieuwe systeem der
A.N.W.B.-wandelwegen is een nieuwe rege
ling gemaakt betreffende de belooningen,
welke gegeven worden aan degenen, die in
één jaar drie verschillende wandelingen
hebben afgelegd op verschillende Bonds-
wandelwegen. Wie b.v. tweemaal 60 K.M.
gewandeld heeft op de route Amsterdam
Arnhem, moet het derde traject kiezen uit
een anderen Bondswandelweg, b.v. uit
West- en Oost-Overijsel.
Wie drie van dezen 60 K.M. wandelingen
volbrengt, ontvangt een wandelstok, voor
zien van het A.N.W.B.-embleem en voor
elke wandeling van 60 k.m. (of meer) welke
men na het verdienen van den wandelstok
aflegt in hetzelfde of in het volgende jaar,
wordt een afzonderlijk metalen bandje ver
strekt, dat men om den stok kan Levestigen
en waarop de naam van de Bondswandeling
vermeld is.
Het vlugschriftje, dat verscheidene il
lustraties bevat, die een indruk geven van
de mooie, afwisselende streken, welke men
op de Bondswandelingen leert kennen, geeft
nadere bijzonderheden omtrent de regeling
en herinert tevens aan het door den A.N.
W.B. verkrijgbaar gestelde „wandelbewijs",
dat toegang geeft tot welhaast tweehonderd
landgoederen en particuliere terreinen.
Voorts geeft het een lijstje van de verschil
lende routes: AmsterdamArhem; Arhem-
ZutphenDeventer; West- en Oost Over
ijssel; Noord Oost Twente; door de Noor
delijke Provinciën; Maastricht en Zuid
Limburg; door Noord Brabant; over de
Veluwe; door Drente; door de omstreken
van Alkmaar; ApeldoornZutphenDe
venter; NijmegenDe Piasmolen.
Deze wandelingen zijn alle beschreven in
geïllustreerde en van kaartjes voorziene
boekjes, welke aan de verschillende Bonds-
kantoren verkrijgbaar zijn.
De A.N.W.B. hoopt door deze wandelin
gen velen in de gelegenheid te stellen en
aan te sporen tot beoefening van het op
wekkende, weinig kostbare wandeltoeris
me, dat een middel bij uitstek is om ons
eigen mooie land te leeren kennen en waar-
deeren.
Worstelen.
„S. S. S." ALKMAAR—
„K. D. O." GRONINGEN.
Na veel moeite is het „S. S. S." mogen ge
lukken, om de bekende Groningsche kracht-
sportvereeniging „Kracht door Oefening" in
Alkmaar te krijgen.
Zaterdag zal „K. D. O." trachten „S. S. S."
een nederlaag toe te brengen. Zij brengt
hier een bijzonder sterke ploeg naar toe,
waarin alle afdeelingen vertegenwoordigd
zullen zijn, vanaf extra-veder tot en met
zwaargewicht.
Daar ook de leden van „S. S. S." voor
dezen wedstrijd serieus getraind hebben,
belooft deze wedstrijd een spannende te
zullen worden.
Het lijkt ons voor de in Alkmaar wonende
Groningers een mooie gelegenheid, om nu
eens kennis te gaan maken met de kracht
sport.
Het worstelen vangt aan precies 8 uur en
is om 11 uur afgeloopen, waarna een gezel
lig bal zal worden gehouden.
Schaken.
EUWEALJECHIN.
Begin Mei wordt contract plechtig
te Amsterdam onderteekend.
Panhans doet afstand ten gunste
van Nederland.
Het Hbld. meldt uit Weenen:
Het pleit is thans beslecht.
De directie van Panhans A. G. heeft af
stand gedaan van de organisatie ten gun
ste van Nederland. De revanche-wedstrijd
EuweAljechin wordt in het najaar van
1937 in Nederland gespeeld.
De heer W. D. Zimdin, de eigenaar van
de Panhans-Hotels op den Semmering, is
gisteren uit het Zuiden van Frankrijk naar
Weenen teruggekeerd, en heeft zich uitvoe
rig laten inlichten over wat er zich tijdens
zijn afwezigheid zooal heeft afgespeeld.
Vooral betreffende de pogingen van het
Nederlandsche EuweAljechin-comité, om
den revanche-wedstrijd tusschen de twee
schaakmeesters toch nog in het eigen land
gespeeld te krijgen.
Hij had zich natuurlijk op zijn rechten
kunnen beroepen, aangezien dr. Euwe en
het comité d.d. 7 dezer een schriftelijke
verklaring aflegden: dat zij bereid waren
dezen strijd 1 October 1937 op den Sem
mering te laten beginnen.
Gezien echter het feit, dat men dezen
strijd in Nederland als een nationale aan
gelegenheid is gaan zien, zoodat het Euwe-
Aljechin-comité aan dr. Aljechin nog aan
merkelijk betere financieele condities kon
stellen de heer Zimdin bood alleen aan
alle kosten te dragen en de 10.000 te be
talen, welke dr. Aljechin moest fourneeren
om tegen dr. Euwe te mogen spelen be
sloot de heer Zimdin heden, sportief als
steeds, dat zijn vertegenwoordiger, de heer
Weiss na afloop van de tournèe door
Hongarije en Joegoslavië, welke dr. Alje
chin Zondag a.s. begint en die ongeveer 'n
maand zal duren, eind April den ex-we
reldkampioen naar Nederland zal vergezel
len, ten einde aldaar met dr. Euwe en de
heeren van het comité alles definitief te re
gelen.
Nadien hebben de heeren Aljechin en
Weiss gisteravond reeds telefonisch daar
over gesproken met den heer Van Dam
van het comité en dr. Euwe en zoo is de
zaak in principe reeds geregeld.
Waarschijnlijk zal op 1 of 2 Mei in Am
sterdam plechtig het contract geteekend
worden, waarbij de geheele revanche
match in Nederland plaats vindt.
De Panhans A. G. zal waarschijnlijk
dan wel de overigens reeds door dr.
Euwe, tijdens Aljechin's laatste bezoek aan
Nederland, in uitzicht gestelde voldoe
ning krijgen, dat de beide schaakmeesters
tijdens de Kerstvacantie op den Semme
ring als gasten van den heer Zemdin in het
Panhans-hotel enkele z.g. „Beratungspar-
teien" Zullen spelen. (Partijen, waarbij elke
meester met zijn secondant eiken zet mag
bespreken).
Men kan dus in Nederland tevreden
zijn: Men zal er in October, November en
December 1937 nog eens de sensatie van 'n
strijd om den wereldtitel beleven.
(Uitsluitend °e hands artikelen).
Van 15 regels 35 cent bij vooruit
betaling^
STOFZUIGER z. g. a. nieuw van 120
voor 30..
Adres SPOORSTRAAT 69.
Wegens vertrek ter overname:
ZONNESCHERM 3 M. 70, TUINBANK
m. TAFEL, eiken WASCHT., CRAPEAUD
en ander MEUBILAIR.
Adres Kennemerstraatweg 97.
"TE KOOP 2 als nieuwe CIRCULATIE-
FORNUIZEN (1 wit en 1 zwart geëmail
leerd).
S. BAKKER, Achterstraat.
TE KOOP zoo goed als nieuw een
HANDNAAIMACHINE met kast tegen
billijken prijs.
S. W. VET, Verdronkenoord 5.
Groote partij z. g. a. n. meubelen als
tafels, stoelen, kasten, buffetten, ledikan
ten, bedden, dekens, divans enz. enz. in
alle prijzen. Ook ruilen. P. VENNIK,
Koningsweg B 30, Alkmaar.
BILLIJK TER~0VERNAMET""
2 CRAPEAUX en STOELEN.
2 CRAPAUDS en 4 STOELEN, gebruikt.
OBER, Langestraat 20.
TE KOOP EEN CYLINDERMANGEL in
uitstekenden staat, tegen elk aannemelijk
bod.
Te bevr. 2e TUINDWARSSTR. 19.
Een mooie en heel soliede E. M. Jaarsma
HAARD en een kleine J. Jaarsma HAARD
TE KOOP, beiden gebruikt.
VRIESMAN en Zn., Verdronkenoord 85.
Telefoon 2469.
Prima werkende Handnaaimachine 7.50,
pracht Trapnaaimachine 17.50, wit ge
ëmailleerd Fornuis z. g. a. n. (koopje),
Kapokbed 2.50, Veeren 3.50, moderne
Duitsche Piano 95. DEKKER, Laat 182.
VERGEET-MIJ-NIET.
Victoria-theater.
Een zanger, die den onstervelijken Caruso
zal kunnen evenaarden, moet nog geboren
worden, doch een zanger, die hem tot zeer
nabij benadert is er wel en van diens stem
kan een ieder in de komende dagen gaan
genieten. Nog heeft de naam Benjamino
Gigli niet dien klank, welke hij verdient,
maar voor Alkmaar zal de film „Vergeet-
mij-niet" niet weinig bedragen om ook hier
ter stede den naam Gigli in breeden kring
bekendheid te geven.
Deze inmiddels reeds lang beroemde zan
ger speelt in deze film met de charmante
Magda Schneider, die naast den gevierden
man een sober, doch niettemin fijn-door
voeld rolletje speelt.
Aan boord van den geweldigen oceaan-
stoomer, die op weg is van Hamburg naar
New York, ontmoeten de secretaresse van
een rijken bankier en de eerste stuurman
elkaar. En op dit toch altijd nog betrekke
lijk kleine wereldje met al gijn overdadige
luxe is het niet moeilijk wederzijds groote
liefde voor elkaar op te vatten. Dit zou een
normale gang van zaken zijn, maar een
film moet nu eenmaal een film zijn en daar
om komt hier een vroegere verloofde van
den eersten stuurman bij, die eveneens aan
boord is en die nog steeds hartstochtelijk
veel van haar vroegeren amant houdt, de
zoo schoon begonnen idylle wreed storen.
Zij vertelt n.1. aan de secretaresse (Magda
Schneider), dat een toevallige ontmoeting,
welke zij met Herr Ahrends mocht hebben
tot het reportoire van den stuurman be
hoort om op de een of andere wijze connec
tie te verkrijgen met haar, op wie hij reeds
lang een oogje heeft. Liselotte Herfeld (de
secretaresse) hoort die lasterpraatje aa.n en
ze neemt accuut repressaille-maatregelen. Zij
verdwijnt met haar bankier en eerst vee!
later komt ze toevallig met den beroemden
zanger Enzo Curti (Benjonimo Gigli) in
aanraking en mede door de groote aantrek
kingskracht van zijn schattig 3-jarig zoon
tje, gaat ze op zijn huwelijksaanzoek in en
jaren achtereen blijkt dit huwelijk voortref
felijk te gaan. Het is wel een uitermate ver
moeiend leven van reizen en trekken, maar
daar staat tegenover, dat de steeds grooter
worden triompfen het huiselijk geluk zoo
danig nog vergrooten.
In een korte reeks filmbeelden zingt
Gigli dan fragmentarisch alle liederen,
waarmee hij in de groote wereldsteden zoo-
al optreedt.
Het huwelijk is dus op hechte basis ge
fundeerd, doch jaren later ontmoet Liselotte
haar vroegeren zeeheld weer toevallig op
een terras in Berlijn. Deze laatste, teleur
gesteld door die botte weigering aan boord,
vermeent zijn geliefde zoover te kunnen
krijgen, dat ze nog dienzelfden avond met
hem naar Australië zal gaan.
In minuten van vreeselijken tweestrijd
komt zij dan eindelijk tot een bevredigende
oplossing, want hoezeer ze ook van Ahrends
houdt, haar moederplicht en de sterke ge
hechtheid aan Curti doen haar besluiten bij
hen te blijven, Ahrend achterlatend ten
proai aan een groote desillusie
Aan deze film, die de toets der critiek op
goede wijze zal kunnen doorstaan, gaat
allereerst Hollands' nieuws van Polygoon
(Haarlem) vooraf.
Na buitenlandsch nieuws volgt dan nog
een bekende filmklucht van Harold Lloyd,
die alhoewel uit den tijd dat de film nog
in haar kinderschoenen stond niet zal na
laten de grappige vondsten naar waarde te
schatten.
Nogmaal „Vergeet-mij-niet" is in de eer
ste plaats een zangfilm voor groote orde
en daardoorheen is een alleszins aanvaard
baar verhaal gevlochten.
Een verhaal ,dat prettig aandoet en met
de vertolking waarvan de directie van het
theater zeer zeker wel eer zal inleggen.
EEN MIDZOMERNACHTSDROOM.
In de Harmonie.
De Engelsche filmindustrie heeft haar
taak hoog geschat toen zij de verfilming
van Shakespeare's Midsummernightsdream
aan durfde. Vele stemmen zijn opgegaan,
nadat de zichtbare en hoorbare resultaten
van dit waagstuk aan het publiek zyn
voorgesteld.
Wellicht heeft Shakespeare z ij n droom
anders voorgesteld, wellicht ook deugen
menschelijke figuren niet om elfen en
feeën te imiteeren, maar wat wij hier te
zien krijgen valt toch zeker sterk op door
een aaneenschakeling van vroolyke scherts,
afgewisseld door scenes vol teere bevallig
heid en ontroerende gratie.
Men zou het bijwijlen nauwelijks geloo-
ven dat menschen deze dansen uitvoeren;
als door onzichtbare handen gedragen zwe
ven de elfen en feeën in een volkomen har
monie van bewegen langs den toeschouwer
en veel fantasie is er niet bij noodig om
zichzelf in elfenland te wanen.
Hierachter worden we gevoerd naar het
oude Athene, met zijn typische kleeder
drachten en het geheele tooneel sprankelt
van vreugde en vroolijkheid wanneer de
rolprent een aanvang neemt. Op dat mo
ment zal Theseus, de toenmalige hertog van
Athene, in het huwelijk treden met de ko
ningin der Amazonen, Hippolita, welke door
hem in een oorlog is overwonnen. Onder
hen die het toekomstige paar toejuichen
behooren Lysander (Dick Powell) en Deme-
trius (Ross Alexander), die beiden pogingen
in het werk stellen de bekoorlijke Hermia
(Olivia de Haviland) het hof te maken. Op
haar beurt is Helena (Jean Muir) weer
verliefd op Demetrius.
Enfin na een reeks van verwikkelingen,
waarin de vader van Hermia zijn wil ten
aanzien van een huwelijk van zijn dochter
met Demetrius poogt door te drijven, vlucht
Lysander met Hermia buiten de stad en zij
moeten in het bosch overnachten.
Hier geraken we dan in het rijk van ko
ning Oberon met zijn feeën en van zijn ge
malin Titania (Anita Louise) die gescheiden
van elkaar leven omdat Titania weigert
aan Oberon een prinsje af te staan dat
zich onder haar gevolg bevindt. Oberon
(Victor Jory) bedenkt dan een list om het
prinsje machtig te worden. Met een too-
verdrank veroorzaakt hij dat Titania's aan
dacht van het prinsje afgeleid wordt, door
haar doodelijk verliefd te maken op den
eerste de beste man die zij na haar ontwa
ken zal ontmoeten. Deze booze daad wordt
uitgevoerd door Oberon's dienaar, Puck,
(Mickey Rooney). Puck is een waar kwel-
duiveltje en probeert waar hij maar kan
de gemoederen tegen elkaar op te hitsen en
het zaad der tweedracht te zaaien.
Oberon's intrige gelukt hem volkomen.
Titania wordt verliefd op een sterveling
die het ongeluk heeft door Puck's streken
in plaats van zijn menschelijk aangezicht
voorzien te worden van een ezelskop. Van
deze gelegenheid maakt Oberon gebruik om
zich het prinsje toe te eigenen.
Intusschen zijn ook de jonggelieven de
dupe geworden van Puck's streken die door
eenzelfde tooverdrank bewerkstelligt dat
Lysander en Demetrius beiden verliefd
worden op Helena. Doch tegen het ochtend
gloren wil Oberon een einde maken aan
zijn booze ingevingen en hij beveelt zijn
dienaar de invloed der tooverdranken on
gedaan te maken.
Zoo worden dan alle menschenkinderen
weer tot hun ware gedaante teruggebracht
en allen weten niet beter of alles is een
booze droom geweest.
Puck, het kwelduiveltje, is prachtig in
zijn feeërieke figuur; zijn hatelijke echo's
en satanisch gelach vinden weerklank in
de verontruste menschelijke gemoederen.
De elfen dansen ademen alle een geest van
bovenmenschelijke bevalligheid, die moei
lijk is te beschrijven. Ook zonder gevoel
voor danskunst komt men onder den indruk
van deze gevoelige tafreelen.
In het voorprogramma zagen we behalve
een teekenfilmje en de gebruikelijke jour
naals nog een kleurenfilm getiteld: Spring-
time in Holland, waarin we te zien krijgen
hoe de Amerikaan Holland waarschijnlijk
ziet. Wij wisten niet dat het zoo was; de
costuums zijn een mengeling van Fransche-,
Duitsche- en Nederlandsche kleederdracht,
terwijl de decors meer Duitsch dan Hol-
landsch aandoen. Maar aardig is het er niet
minder om.
Een waarlijk uitstekend verzorgd pro
gramma en een ieder die getuige wil zijn
van dit product van Engelsche filmregie
verzuime de gelegenheid niet de Midzomer-
nachtsdroom te gaan zien.
WATT EN HALF-WATT ALS
CIRCUSGASTEN.
Roxy Theater.
Een tweetal oude bekenden zijn weer" tot
het bioscoop publiek teruggekeerd, en in 'n
uitstekend geslaagde film hebben Watt en
Half Watt de toeschouwers weer laten
lachen. Maar in deze goed geregisseerde
sprekende film zijn de twee Deensche ko
mieken niet meer alleen de hoofdpersonen
en de andere medewerkende van veel min
der kwaliteit. Naast Watt en Half Watt
treden als compagnons-directeuren van het
circus Saran op de bekende spelers Leo
Slezak en Hans Moser. Kostelijk is ook dit
duo, dat vaak ruzie heeft, want Slezak kan
zijn liefde voor zingen en operafragmenten
niet onderdrukken, terwijl Moser als Knox
de muzikale clown andere zaken de voor
rang geeft.
Watt en Half Watt zijn weer de twee
zwervers, die zich blijmoedig door het le
ven pogen heen te slaan. Zij doen alle po
gingen bij het circus een baantje te krijgen
