DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De volksstemming in Duitschland. Flandin over de buitenlandsche politiek. No. 76 Maandag 30 Maart 1936 138e Jaargang Overweldigende meerderheid voor Hitier. Slechts ongeveer een half millioen on geldige of tegenstemmen uitgebracht. Hitier in Keulen. De oorlog in Oost-Afrika. De opmarsch der Italianen aan het Noordelijk front Dr. van Schelven in Djibouti. Als de eerbied voor de internationale wet her steld is, zal Frankrijk bereid zijn tot onder handelingen ter versterking van den vrede. AliKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden by vooruitbetaling voor Alkmaar 2.— franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE AD VERTEN TIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordans C 9, postgiro 37060. Telef 3320, redactie 3330. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: T). N. ADEMA. De Rijksminister voor Volksvoorlichting en Propaganda, dr. Goebbels, verzoekt de geheele Duitsche bevolking vandaag, 30 Maart, de vlaggen te willen uitsteken In verband met de „overweldigende histori sche overwinning van 29 Maart". De rijksleider voor de propaganda der N. S. D. A. P. bepaalt, dat de geheele par ty en alle aangesloten organisaties dien dag de vlaggen moeten uitsteken. De rijksminister van binnenlandsche za ken heeft het volgend decreet uitgevaar digd aan alle autoriteiten van het Duitsche Rijk. „Naar aanleiding van de overweldigende betuiging van getrouwheid van het Duit sche volk voor zyn leider Adolf Hitier moet ook Maandag (vandaag) gevlagd worden van de gebouwen van het Rjjk, de landen, de gemeenten, de corporaties van publiek recht en de openbare scholen. Groote drukte op de Wilhelmplatz. Reeds gistermiddag was het op de Wil- helplatz voor de Rijkskanselarij zeer druk, waar duizenden Hitier persoonlijk bewijzen van hun trouw en aanhankelijkheid wilden geven. Na de sluiting der stembureaux stond het in de geheele omgeving zwart van de menschen. Het gedrang werd op 'n gegeven oogenblik zoo groot, dat de afzet tingen werden verbroken. Het enthousiasme was enorm, toen Hit- Ier zich op het balcon vertoonde. De me nigte zong vaderlandsche-, nationalistische- en partijliederen. De verkiezingsuitslagen, die overal op straat door middel van luidsprekers be kend werden gemaakt, werden met bijzon dere belangstelling genoteerd. Met gejuich werd kennis genomen van het aantal vóór de lijst en den Führer uitgebrachte stem men, terwijl gejoeld werd bij het mededee- len van de tegen de lijst uitgebrachte stem- mencijfers. Hitier brengt dank. Te omstreeks middernacht, toen aan de hand van de laatste gegevens bleek, dat Hitier een stembusoverwinning had be haald, welke eenig in haar soort is, ontving Hitier in de Rijkskanselarij de leden van de verkiezingscampagne der N.S.D.A.P., die hem door dr. Goebbels werden voorgesteld Deze mannen hebben drie weken, zoo goed als dag en nacht, gewerkt om het verkiezingsresultaat organisatorisch voor te bereiden. Hitier dankte iedere van hen met een handdruk en sprak hen in vriendschappe lijke woorden toe. Voorloopig officieel resultaat. Het door den Rijksleider voor de verkiezingen berekende voorloopige re sultaat der gehouden stemming luidt: Vóór de lyst en daarom vóór den Führer 44.409.522 stemmen. Tegen de lijst en ongeldig 542.954. Aantal uitgebr. stemmen 44.952.476. Stemgerechtig 45.408.191 personen. Hiervan waren 1.770.129 personen in het bezit van z.g. stemcertificaten, wel ke den houders het recht gaf in een andere dan hun woonplaats hun stem uit te brengen. In procenten uitgedrukt, is 98.95 der kiezers opgekomen. 98 79 heeft ten gunste van de po litiek van Hitier gestemd. Gistermiddag heeft Hitier een bezoek gebracht aen Keulen, waar hij op groot- sche wyze werd ontvangen. De opper- President van de Rijnprovincie, gouw leider staatsraad Terboven las den rijkskanselier een „Dankadres van de bevrijde gouw" voor, waarna hy een Sieg Heil uitbracht op den Fuehrer, waarmee door alle aanwezigen werd in gestemd. Iu zijn dankwoord zeide Hitier o.m. dat hij van zyn kant den dank overbracht van de geheele Duitsche natie, voor de ontel bare bewijzen van trouw, aanhankelijkheid en offervaardigheid die in de tijden der voorbije noodtoestanden door de Rynprovin- cie zijn geleverd. Hoe heeft niet het Duit sche volk eens met innerlijken angst gekeken naar de bezette gebieden, meevoelend al het leed dat zoo lange jaren gedragen moest Worden. En hoe vaak heeft de natie niet uit de hechte liefde der Rijnlanders en hun on wankelbare trouwe verbondenheid met Duitschland zelf weer nieuwen moed ge schept tot het uitvechten van den eigen moeilijken strijd om de handhaving van het ryk en het behoud van het Duitsche volk. Het ryk neemt U weer onder zijn bescher ming. De bewaker van uw vrede is van nu af aan weer het Duitsche leger. In dit plech tig uur willen wy elkander beloven nooit weer af te laten van de nationale eer, de vrijheid en de onafhankelijkheid en ze tegen ieder te beschermen, teneinde aldus mede te werken aan het opbouwen van een werke- lijken en beteren vrede. Zoo waar helpe ons God. Het Deutschlandlied en het Horst Wes sellied volgden, waarna Hitier uitbundig toegejuicht zijn zegetocht door Keulen be gon, naar de „Messehalle", waar hy tegen acht uur arriveerde. Hitler"s rede. Hier opende gouwleider Grohé de demon stratie. Na hem sprak Hitier, die aanving met een herinnering aan de gevolgen van den oorlog voor het Duitsche volk dat alles ont nomen werd. Nieuwe wegen moesten worden gezocht om een nieuwe gemsenschap op te bouwen. Thans is één eensgezind Duitsch volk ont staan. En wat in het binnenland gelukt is, zouden wij ook aldus spr. in het bui tenland tot stand willen brengen. Laat de zinnelooze strijd van allen tegen allen een einde krijgen, dank zij een nieuwe jeugd, die met geloovig hart willens is de problemen niet alleen in de volkeren, maar ook boven de volkeren uit meester te worden in het teeken van het verstand. Wij zijn een vlijtig volk en kunnen ons leven zelf vormen. Onze 'kracht kan in het binnenland niet meer ver loren gaan; dat zou alleen nog kunen ge schieden in een stijd naar buiten. Wij willen dezen strijd niet. Wij willen met en onder de andere volkeren net zoo leven als deze zelf leven, met gelijke rech ten en daarmede gelyke plichten. Of wij ons aan verdragen kunnen houden? Deze vraag is door de anderen ten onrechte aan ons gesteld. Wij hebben er 17 jaar op ge wacht, dat de anderen hun precies zoo heilig onderteekende verdragen zouden na komen. Dat is echter achterwege gebleven. Wie wil het Duitsche volk op grond van de geschiedenis verwijten, dat het zyn ver dragen niet gehouden heeft? Dit volk staat achter ieder verdrag, dat het met vrijen wil als gelijkgerechtigde heeft onderteekend, en ik zou hier willen vaststellen, dat het geen verdrag meer zal onderteekenen dan alleen als vrij en rechtsgelyk volk. Wij zijn dit ons eigen volk schuldig en wy zyn dit ook de overige wereld schuldig, teneinde te helpen die wereld uit de dwalingen te verlossen. Definitief kan alleen een Euro- peesche orde worden opgebouwd op de volkeren zelf en niet door juristen of poli tiek De volkeren hebben zelf een gezonden kern. De aaneensluiting, die ons voor oogen zweeft is geen bolsjewistische Europeesch- Aziatische volkeren- en menschheidsdicta- tuur, maar een rechtsorde van rechtsgelijke nationale staten. Gestes en symbolische handelingen zijn begrippen, die ons volk vreemd geworden zijn. Een volk van 67 millioen menschen reikt den anderen vol keren de hand. Meer garantie voor de zekerheid van een zoodanig verdrag, dat door deze hand onderteekend is, bestaat er op het oogenblik op de wereld nergens. Het geheele Duitsche volk strekt zijn handen naar de omringende wereld uit. Maar deze wereld heeft daarvoor slechts frases of eischen van gestes en symbolische hande lingen. Wanneer enze kracht niet meer kan bestaan in het geven, dan moet zij bestaan in het vasthouden, in de plechtige verplich ting, die wij allen op ons genomen hebben onder geen voorwaarde Duitsche eer en Duitsch gelijk recht prijs te geven. Ik treed op voor de vrijheid en het recht van mijn volk. Ik wil den vrede en ik geef den an deren te hand. Hitier eindigde zyn rede met van het volk te vragen zich achter hem te plaatsen. Aan het slot der betooging werd ditmaal „Wilt heden nu treden..." gezongen. FRANSCHE DISCONTO MET ll/2 VERHOOGD. De Fransche Bank heeft haar disconto van 3 tot 5 verhoogd. De beleening op waardepapieren is verhoogd van 5 tot 6 en 30 daags geld van 3y, tot 5 ACHT DOODEN OP ONBEWAAKTEN OVERWEG. Op een onbewaakten overweg in het cen trum van Byron (Georgia) is een trein in botsing gekomen met een autobus. Er zyn minstens acht dooden en vyf gewonden, allen inzittenden van de autobus. De Italiaansche opmarsch aan het Noordelijk front is in de laatste dagen vlot verloopen. De strategisch belang rijke punten zyn thans voor een groot deel bezet. Het eerste legercorps der Italianen bevindt zich thans bij Maits- jo, ten Noorden van het Asjangi-meer, waar, zooals men weet, de negus be langrijke troepenafdeelingen heeft ge concentreerd. Het derde legercorps heeft, na eenige ri viertjes in de hoogvlakte van Tembien te zijn overgestoken, en de plaats Feraroa te hebben bezet op 27 dezer Sokota bereikt. Hier begint de karavaanweg naar Dessie, Addis Abeba en Gondar. In zeven dagen hebben gemengde afdee- lingen Feraroa en Sakota bereikt. Soms heerschte in de schaduw een temperatuur van 45 graden. Het gebied is bijna overal woestynach- tig. De hoofden der in de streek wonende stammen hebben zich in vele gevallen on middellijk onderworpen. Het tweede legercorps is meer naar het Westen over de rivier-Takazzé getrokken. By Mai-Timsjet is een brug aangelegd van bijna 100 M. lengte; Dit legercorps is thans doorgedrongen tot Debaresj. Op den rechtervleugel zijn bereden in- heemsche troepen, na de Setit-rivier te zijn overgetrokken, en JCafta te hebben bezet, overgegaan tot de Omsingeling van de Am- ba Bicoetan. De b«ketting van dezen berg, welke eerst tegenstand wilde bieden, heeft zich spoedig overgegeven. De Italianen be- heerschen door deze overwinning de ge heele vlakte van Wolkait en het gebied ten Zuiden van de rivier Setit. Harrar gebombardeerd. Harrar brandt op verscheidene plaatsen. De radioverbinding is thans gestoord. Volgens telefonisch ontvangen berichten zou het radiostation gebombardeerd zijn. De Fransche Roode Kruis-missie, de Fransche kerk, verscheidene moskeëen en Koptische kerken zyn gebombardeerd. Tegelijkertijd werd ook Dzjidzjiga gebom bardeerd. Meer dan 40 Italiaansche vliegtuigen hebben aan de bombardementen deelgeno men. De stad één vlammenzee. Uit Londen meldt men: De stad Harrar is, naar uit Addis Abeba wordt gemeld, door het Italiaansche bombardement van Zondagochtend bijna geheel verwoest. Vier uur na het vertrek der Italiaansche vlieg tuigen, was de stad nog een vlammenzee. Het aantal dooden is nog niet bekend. De Abessinische regeering is voornemens te protesteeren, daar Harrar in December jl. tot open en volkomen gedemilitariseerde stad was verklaard. Officieel communiqué. Harrar is gistermorgen hevig door Italiaansche vliegtuigen gebombardeerd Naar vernomen wordt, is tevens weer een bomaanval gericht op Dji- jiga. Het bombardement begon om 7.30 en werd beëindigd om 9.30, duurde dus twee volle uren. Meer dan dertig vlieg tuigen vlogen boven de stad, waarvan een vijftiental vrijwel op hetzelfde punt bleven, granaten en brandbom men omlaag werpend. De geheele stad staat in brand. Het Fransche hospitaal, de katholieke Mis sie en de kerken van de Koptische godsdienst zouden verwoest zijn. iDe opmarsch aan het Noorden. De Italiaansche opmarsch aan het Noor delijk front maakt snelle vorderingen en ontmoet geen enkelen tegenstand. Terwijl het derde legercorps Socota be zette, nam het tweede corps bezit van De- baroch en voltooiden de troepen in de laagvlakte de bezetting van geheel Bi- routan. Door hun aankomst te Dobarech hebben de Italianen meer dan de helft voltooid van den weg van de Tacazze naar Gondar. Een onderhoud over zijn beleve nissen. Dr. van Schelven heeft kort na zyn aankomst te Djibouti in een onderhoud met den correspondent van Reuter het volgende verteld: „U weet reeds, hoe wij in de omge ving van Kworam door bandieten zijn overvallen en hoe ik bij die gelegen heid gewond ben geworden. Ik keer thans naar Nederland terug, via Marseille, en zal binnenkort uit Djibouti per s.s. „Athos" vertrekken. Mijn vrouw, die mij tegemoet reist, zei ik ontmoeten in Port Said. Dr. van Schelven, zoo deelt de cor respondent mede, heeft nog medische hulp noodig, daar zijn wonden niet volkomen geheeld zijn. De Nederlandsche arts gaf vervol gens een treffende uiteenzetting van de moeilijkheden, waaronder de bui- tenlandsche Roode Kruis eenheden in Abessinië moeten werken, niet slechts wegens het klimaat en de ber gen, de bosschen en de slechte wegen in dit land, maar voornamelijk we gens de voortdurende zware bombar dementen door de Italiaansche lucht macht, waardoor de leden van het Roode Kruis dekking moeten zoeken in kelders, hetgeen de eenige weg is om aan de vliegtuigen te ontkomen. „Een andere mogelijkheid voor de Roode Kruis eenheden is, aldus dr. v. Schelven, dat zij niet in staat zyn am bulances naar het front te zenden, zoo dat al de zwaar gewonde Abessiniërs zonder eenigen hulp sterven. Slechts diegenen, die licht gewond zijn en in staat zijn omi de reis van 20 dagen loopen te ondernemen naar Kworam, kunnen medische hulp van de Roode Kruis eenheden ontvangen. Echter is ook een gering aantal ern stig gewonden erin geslaagd deze tocht van 20 dagen te maken, waarna zy door de artsen te Kworam zijn behan deld. Nederlandsche ambulance in Kworam en Dessie. Allen gezond en wel. Het Nederlandsche Roode Kruis be vindt zich nog steeds in Kworam en Dessie, alwaar de leider, dr. Winckel en al de overige leden een goede ge zondheid genieten. Het Britsche Roode Kruis, dat sterk geleden heeft, keert naar Addis Abeba terug, om zich te reorganiseeren". Nadere bijzonderheden over het luchtbombardement. Over het luchtbombardement van Harrar zijn thans meer berichten van Abessinische zijde binnengekomen. Volgens deze mede- deelingen hebben 35 vliegtuigen aan het bombardement deelgenomen. De stad werd ook heftig met machinegeweervuur be stookt. Behalve het radiostation zou ook een gebouw van het Fransche consulaat zijn verwoest. Vijftien bommen zouden in de nabijheid van de Egyptische ambulance zijn ontploft. Het Abessinische hospitaal zou door verscheidene bommen zijn getroffen. Nabij het Zweedsche roode kruisstation zouden twee bommen zijn ontploft. Over het aantal dooden en gewonden zijn nog geen mededeelingen ontvangen. De Fransche minister van buiten- landsche zaken, Flandin, heeft gister middag zijn reeds aangekondigde rede voering over de buitenlandsche politiek gehouden binnen het kader van een verkiezingsvergadering in zijn kies kring Vezelay, de hoofdplaats van het district, dat Flandin reeds sinds jaren vertegenwoordigt in het departement Yonne. In deze redevoering zeidè Flandin o.a.: „Sedert Duitschland, na het verdrag van Locarno te hebben verworpen en opgezegd, de gedemilitariseerde zone weer heeft bezet, welke den waarborg vormde voor de veilig heid van België en Frankrijk en die plech tig bevestigd was door een vrijelijk over eengekomen en onderteekend verdrag, heeft rijkskanselier Hitier vele redevoeringen ge houden en proclamaties uitgegeven ter on dersteuning van den nieuwen vrede, dien hij ter vervanging zegt de wereld aan te bie den. Ik heb reeds uit naam van de regeering verklaard, dat wanneer eenmaal de eerbied voor de internationale wet hersteld zal zijn, Frankrijk bereid zal blijken tot iedere on derhandeling welke in staat is den vrede te consolideeren. Bovendien zullen de bases voor deze onderhandelingen wel omschre ven en ernstig moeten zijn. Men zou hebben kunnen hopen, dat rijkskanselier Hitier in zijn redevoeringen door zijn commentaar een correctie zou hebben gegeven op zijn oorspronkelijk vage voorstellen. Hij heeft het vrijwel niet gedaan, behalve op één punt, maar dit is een punt van belang. In bijna al zyn redevoeringen namelijk, heeft hy de waarde van de verdragen gesteld tegenover wat hij noemde het eeuwige Levensrecht van het Duitsche volk". Voortgaande concludeerde Flandin hier uit, dat Hitier wel voelde hoe zwak zijn stelling was en dat hij daarom uit naam van zijn volk het recht opeischt zijn huis in te richten zooals het dit wil. Daartegenover stelt Flandin de vragen: welke zal heden de waarde zijn van een verdrag, als Duitschland zich het recht voorbehoudt het uit naam van het eeuwig levensrecht van het Duitsche volk te verwerpen? De tweede vraag is: wie zal heden ten opzichte Van een nieuw verdrag met Duitschland de on afhankelijke en onpartijdige rechter zijn dien het zal erkennen en aan wiens beslis singen het zich zal onderwerpen? Er be staat een diepe tegenstelling tusschen de beide opvattingen van het internationale leven, die hier tegenover elkaar staan, de Duitsche opvatting is een opvatting van de kracht, de opvatting van de rest der wereld is een opvatting van het recht. Hierbij komt, dat de Duitsche rijkskanselier de eenige beoordeelaar is van dit eeuwige levensrecht van het Duitsche volk. Zijn wil bepaalt hier wat recht is. Op dit oogenblik, en ongetwijfeld om actueele behoeften van zyn diplomatieke propaganda, verklaart de rijkskanselier den vrede te willen. 25 Jaar vrede kondigt hij af en heden misschien zelfs den eeuwigen vrede met Frankrijk. Wanneer Hitier oprecht is, zal hij dus zijn gedachten betreffende de definitie van het levensrecht van het Duitsche volk en de rechtsgelijkheid duidelijk moeten omschrij ven. Hoe verhoudt deze opvatting zich tot het statuut van Dantzig, tot het Memel statuut? Of staan wij hier voor een slim migheid, die nieuwe „coups de force' moet voorbereiden? Hierop moet een duide lijk antwoord gegeven worden, anders ver- Flandin klaart Hitier later alles te hebben afgewe zen, wat uit het verdrag van Versailles is voortgevloeid. En wat de rechtsgelijkheid ten opzichte van de koloniën betreft, op welke koloniën hebben de Duitsche eischen betrekking? Of moet men vragen ten koste van wie Duitschland zich een imperium wil vormen? En zelfs wanneer Duitschland geen vijan delijk voornemen zou hebben ten opzichte van Frankrijk, blijft de Fransche opvatting, dat de vrede ondeelbaar is en niet gedekt kan worden door bilaterale niet-aanvals- verdragen, waarvan sommigen op een uit gekozen oogenblik verloochtend zouden worden, terwijl de anderen den aanvaller zouden dekken voor een collectieve actie die ten doel heeft de verdragen te doen eerbiedigen en de veiligheid van allen, grooten en kleinen, sterken en zwakken, te handhaven. Waarom wordt anders juist nu de Natio- naal-Socialistische propaganda zoo ver hevigd in Oostenrijk, Deensch Sleeswyk, Poolsch Silezië, het Duitsche deel van Tsje- cho-Slowakije en zelfs in het Duitsch spre kende Zwitserland? Wil Hitier afzien, ja of neen, van iedere annexatie en zelfs iedere absorptie van deze bevolkingen en gebie den? Of zyn dat binnenlandsche Duitsche aangelegenheden? Het Fransche volk is evenzeer als het Duitsche overtuigd van de noodzakelijkheid den vrede in Europa te or- ganiseeren op hechte duurzame basis. Wil Hitier nauwkeurig en onvoorwaardelijk antwoorden op alle vragen die wy hem stellen? Europa moet weten of er een rea liteit is in den vrede dien men het zegt aan te biede. Frankrijk let niet alleen op zijn eigen veiligheid. Het is bereid, maar dan ooit, tot den verplichten onmiddellijken weder- zijdsche bijstand ingeval van een niet uit- gelokten aanval. Ook bereid tot een regel matige herziening der verdragen. Als de veiligheid verkregen is, zal ontwapening op groote schaal moeten volgen. Frankrijk is bereid tot heel zyn medewerking voor het opbouwende vredeswerk. Het gedeelte van zyn redevoering dat be trekking had op de buitenlandsche politiek beëindigende, zeide Flandin: „Maar wij zijn evenzeer vast besloten te werken voor de vestiging van een werkelijken en duur- zamen vrede, als vastbesloten om de stre ken en listen aan de kaak te stellen, die on der het masker van den vrede nieuwe con ti icten zouden voorbereiden en nieuwe oor logen".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 1