NEDERLAND-BELGIE 8-0, De Amsterdamsche 6-daagsche. Zaterdagavond en -nacht zonder eenige emotie. Een Zondag zonder sfeer en stemming. Schön-HUrtgen qan den kop. De Zondag. Zesdagen-publiek. Alle Nederlandsche voorhoedespelers doelpunten. Vier doelpunten in elke helft. Zwak spel der Belgen. EEN MATIGE WEDSTRIJD. SPORT EN WEDSTRIJDEN (Van onzen eigen verslaggever.) De „Zesdaagsche" Zaterdag pleegt altijd één der hoogtepunten te zijn van het wieler-evenement van Amsterdam. Dat is zoo al drie voorgaande Zesdaag- schen geweest en het was bijna een traditie geworden, totdat de 4e Zater dag, welke wij meemaakten, aan alle hooggespannen verwachtingen een eind maakte door zich te kenmerken als een althans vóór 12 uur 's nachts saaie vertooning. Sensatielooze middag. Het fraaie lenteweer deed zich reeds op den middag danig voelen, want toen wij zoo ongeveer vier uur onze oude plaats opzochten, waren het hoofdzakelijk banken en nog eens banken, waarvoor de renners hun kunst vertoonden. Hier en daar zat wel eens iemand, maar over 't algemeen was het aantal toeschouwers teleurstellend. Dit drukte zijn stempel natuurlijk op de renners, die er niet aan dachten zich ook maar één moment druk te maken. Toch brachten drie weinig beteekenende jachten eenige wijzigingen in de algeheele klassee ring. Het waren aanvallen op de leiders Jan v. KempenPellenaars, welke laatsten zich kranig verdedigden en langen tijd hun plaats wisten te handhaven, tot zij ten slotte sneuvelden in een „gevecht" met AertsBuysse en CharlierSlaats, die echter in den loop van den komenden nacht weer verdrongen werden door het prima Duitsche koppel SchönHürtgen. Merkwaardig was het wel, dat het ont branden van een jacht zijn oorzaak vond in het fel uitloopen van een der nieuwelingen, n.1. Bosland, die beslist naast een goeden stijl van rijden bij de andere nieuwelingen opvalt door volharderd en enthousiast mee trekken met de leiders. De sprints van half vijf waren voor Los- kamp, P. v. Kemp-in, Jan v. Kempen, Buysse en Pijnenburg. Hierna gingen de weinige toeschouwers weg en ook de renners maakten aanstalte om zich op een paar rustige uurtjes voor te bereiden. En een ieder, die het vrij sensatielooze van den middag had bijgewoond, leefde in de zekere veronderstelling, dat het eerst pas goed zou worden als de avond over Am sterdam zou zijn gevallen. Teleurstellende avond. Dat dus de renners zich om 8 uur toen wij terugkwamen nog zeer rustig gedroe gen, wekte allerminst bevreemding. Immers, straks zou er nog meer dan genoeg van hun krachten gevergd worden en dan was het dus nu een strategische stilte voor den storm. Maar toch duurde die stilte wel wat erg lang. Want ruim twee uur later was er nog steeds geen teekening in den strijd en om 10 uur luidde de stand precies hetzelfde als 's middags, toen wij het R. A. I.-gebouw verlieten. Eindelijk, tegen 11 uur, toen de inmid dels uitgestelde klassementen verreden waren, brak er eenige felheid in rijden los. Met groote hardnekkigheid hebben Jan v. Kempen—Pellenaers zich tegen de weer terugkeerende aanvallen verzet en inder daad slaagden zij erin zich langen tijd te handhaven. Stonden Wals en Rausch zooals wij in ons vorige nummer meldden in den vooravond nog zes ronden achter, na de jacht, welke we thans beschrijven, bleek het, dat zij niet minder dan 4 ronden waren ingeloopen, zoodat ze langzaam maar zeker het leiderskoppel gingen bestoken. Ook Piet v. Kempen en Pijnenburg toonden zich in de na 12 uur ingezette jachten tot de beste sprinters van het veld, hetgeen uit hun behaalde punten op ondubbelzinnige wijze tot uiting kwam. Wij geven nu eerst even de stand, zooals hij luidde na de klassementen van twee uur 's nachts. De stand van 2 uur 's nachts. Na de sprints ging het heel rustig toe. yt"" d^i0.p:,i- Aert^Bu^, 44 pt.; 2. Zims—Küster, 17 pt. Op één ronde: 3. Schön-Hürtgen, 18 pt. k p n ron en: 4- IgnatDidot, 40 pt.- Pellenaars—J. van Kempen, 28 pt. Op drie ronden: 6. Gebr. Vroom pn 97 7. SIaatsChar 1 ier15 pt 27 pt; Op vier ronden: 8. Wals-Rausch, 23 pt. Op vijf ronden: 9. Pijnenburg—p v Kem pen, 62 pt. m" Op acht ronden: 10. BillietDeneef 33 pt.; 11. van der Reyden—Schotman, 21 'pt. Op 13 ronden: 12. BoslandLoskamp, 37 punten. Op 17 ronden: 13. KorridonVaessen, 23 punten. Totaal afgelegd om 12 uur 551 K.M. 333 M. Wij zien, dat er wel een en ander ver anderd is in den loop van enkele uren en het is sportief van de renners, dat zij ondanks het feit, dat er niet meer dan 1000 toeschouwers waren van hun kant ge toond hebben, dat deze zesdaagsche een reputatie heeft hoog te houden en dat er dus wel degelijk krachtigen tegenstand ge boden moet worden aan hen, die trachten op slinksche wijze eenige ronden te nemen bij wijze van verrassing, omdat de overige renners heelemaal niet ingesteld zijn op een plotselingen aanval. Het verschil in krachtsverhouding tus- schen v. d. Heiden—Schotman, Korridon— Vaessen en LoskampBosland eenerzijds en de rest van het veld anderzijds is dan ook wel groot en men moet respect hebben voor de wijze, waarop deze jongeren, waarvan de meesten in dezen zesdaagsche hun „groote" kans zien en die zich voor den strijd, die hun eigenlijk te zwaar is, ten volle geven, zich nog weren tegen de beste specialisten van de wereld op Zesdaagsche-gebied, die hier tegenwoordig zijn. De groote fout van de kleinere koppels is wel, dat zij te weinig routine hebben. Als onervaren Zesdaagsche renners doen zij het zware werk, gaan op vrijwel alle uitloop- pogen in, rijden het langst aan den kop bij het tempo-loopen. Zoo is dan deze nacht vrijwel zonder eenige emotie verloopen, de ongeveer 1000 toeschouwers stonden als één man op, toen Jan v. Kempen een val maakte, doordat zijn ketting brak, een val overigens, waarvan hij geen nadeelige gevolgen heeft gehad. Doch het schrikte de menigte zoozeer op, dat men dacht, dat hier iets heel ernstigs gebeurd was. Wij konden den indruk moeilijk van ons afzetten, dat de aanwezigen zich be kocht voelden, een indruk, welke door meerderen werd gedeeld. En intusschen rijden de renners maar rondje na rondje, steeds dichter bij het einddoel, dat toch nog ruim 4 dagen en nachten van hen af ligt. Algemeen waren de verwachtingen voor den Zondagmiddag niet hoog gespannen, ook al omdat de Oranjehemden in het Sta dion wel de noodige belangstelling zouden trekken, maar toch waren de aanwezigen vrü talrijk op deez' slentermiddag. Veel sport is er niet geleverd, maar er is toch vrij veel gejaagd en de sprints hebben wel enkele verrassingen opgeleverd. Het pu bliek was erg goedgeefs met applaus en aanmoedigingskreten, en had het succes dat er een dik uur flink gejaagd is. Piet van Kempen maakte ,de kachel an", en het veld trok zeer behoorlijk van leer. De kleinere ploegen, die, volgens de regelen der kunst, den eersten avond al murw ge reden waren, poogden enkele ronden te winnen, en er werden inderdaad in deze jachtpartij enkele voordeelen geboekt. Om 5 uur vanmiddag was de stand als volgt,, waarbij opgemerkt moet worden, dat. de jonge Amsterdammer Koridon den strijd op doktersadvies heeft moeten staken, zoodat z'n maat Vaessen voorloopig alleen verder rydt. Aan den kop: J. v. KempenPellenaars; op 1 ronde: AertsBuysse; op 2 ronden: SchönHürtgen; Slaats Charlier; op 3 ronden; PijnenburgP. v. Kempen; IgnatDiot; ZimsKüster; op 4 ronden: WalsRausch; op 5 ronden: Gebr. Vroomen; BillietDe- neef; op 8 ronden: LoskampBosland; v. d. HeijdenSchotman. De Zondagnacht. Neen, financieel schijnt de vierde Am sterdamsche Zesdaagsche niet direct een dikke winst op te leveren, de verbeide Zon dagavond brengt hoogstens 300 menschen naar het R.A.I.-gebouw. De tribunes zijn akelig leeg en de heeren die in een slakken- gangetje aan het treinloopen zijn, denken er allicht niet aan om hun sport behoorlijk te gaan weggeven. Toch een jacht. Maar de sprints van 10 uur hebben een behoorlijke jacht gebracht, die er zoo van langs ging, dat na de 4e sprint de klassemen ten maar niet verder bij te houden waren. De stand na deze jacht was om half twaalf: Aan den kop: 1. Billiet—Deneef 68 p.; 2. SchönHürtgen 21 p.; op 1 ronde: 3. AertsBuysse 94 p.; 4. SlaatsCharlier 49 p.; 5. WalsRausch 39 punten; op 2 ronden: 6. PellenaarsJan van Kem pen 46 p.; op 3 ronden: 7. Pijnenburg—Piet v. Kem pen 135 p.; 8. Ignat—Diot 53 p.; 9. Zims— Küster 47 p.; op 6 ronden: 10. Gebr. Vroomen 43 p.; op 9 ronden: 11. v. d. HeijdenSchotman 37 p.; op 14 ronden: 12. BoslandLoskamp 58 punten. Om 11 uur d.w.z. na 48 uur rijden waren afgelegd 1143.897 K.M. zo° fietsen de heeren de lange nacht in. Zij die niet in de baan zijn liggen lek ker in hun cabine te dutten, als de oorlog weer begint is het altijd nog vroeg genoeg om op te staan. 6 Om één uur wordt aangekondigd, dat het Neder landsch elftal in aantocht is en dat schijnt de heeren wakker te schudden. Pyn en Piet van Kempen winnen op hun sloffen een premie van 25 pop door een ron de te nemen en dan begint het er een tikje op te lijken. Behalve Pijn en Piet winnen ook v. d. Heijden—Schotman, de gebr. Vroomen en BoslandLoskamp een ronde en dan zien we een mooi staaltje rivaliteit tusschen Pijn en Wals. Pijn spurt wel, maar Wals pakt z'n wieltje en gaat mee. Ze vlie gen overal overheen, en de anderen worden tot werken aangezet. SchönHürtgen komen mee, het veld wordt uit elkaar getrokken en dan begint eindelijk de jacht waar we den heelen avond op hebben zitten wachten. Eindelijk weer een fiksche achtervolging die leven in de brouwerij brengt. Om twintig minuten voor twee raken Pijnenburg en Schotman elkaar, vallen samen in de bocht naar be neden en blijven liggen. In den tijd dat ze opgelapt worden en hun partners in de baan moeten komen, maken de anderen gebruik om even door te gaan, het koppel Pijnenburg—v. Kempen is hee lemaal uit het gezicht verdwenen, en de an deren zien hun kans. Al heel gauw luwt het echter en de zaak ligt weer erg rustig, de masseurs zijn in actie. De stand is dan wel heel erg veranderd, dat is tenminste een resultaat van het ja gen. Het blijkt dat er vijf koppels aan den kop gaan, n.1.: Aerts—Buysse 94 p.; Billiet—Deneef 68 p.; Slaats—Charlier 49 p.; Wals—Rausch 39 p. en Schön—Hürtgen 21 p.; op 1 ronde: Pellenaars—J. v. Kempen 46 punten; op 2 ronden: Pijnenburg—P. v. Kempen 135 p.; ZimsKüster 47 p.; op 3 ronden: Ignat—Diot 58 p.; op 5 ronden: Gebrs. Vroomen 43 p.; op 10 ronden: v. d. HeijdenSchotman 37 punten; op 15 ronden: BoslandLoskamp 58 p. Een premiesprint over 10 ronden voor 25 gulden wordt gewonnen door Tieu Vroo men, die Pijnenburg zeer mooi achter zich laat, en hem op de eindstreep een wielleng- te van zich af weet te houden. Zoo naderen de sprints van 2 uur. Ie sprint: J. v. Kempen, Deneef, Bosland, Hürtgen. Verder kunnen we het niet bekijken, want als een waarlijke duivel gooit den Pijn weer de knuppel in het hoenderhok, en in no ti me is de boel weer in volle actie. Jan Pijnenburg schijnt werkelijk z'n vorm teruggevonden te hebben, hij is enorm snel en heeft prachtig steun aan den eeuwig jongen Piet van Kempen. Er is geen oog op te houden, een stand of een sprint zijn niet meer te onderscheiden, alles in volle actie en geeft een sportief schouwspel, dat zoo wenschelijk is voor deze monsterraces. 2e sprint: J. van Kempen, Rausch, Diot, J. Vroomen; 3e sprint: Aerts, Schön, Pijnenburg, Wals; 4e sprint: Slaats, Hürtgen, Billiet, Rausch; 5e sprint: Deneef, Zims,JW. Vroomen, P. van Kempen; 6e .sprint: Diot, Deneef,Küster, Hürtgen. Pijn en Wals, de oudé "kameraden, heb ben het wel op eikaar begrepen geen se conde verliezen ze. elkaar uit het oog; waar de een is, daar is de ander. Cadeau zullen ze het elkaar zeker niet geven. Na een veertig minuten fel jagen moet de stand wel weer zeer veranderd zijn. En dat is ook zoo, al wekt de volgende officieele stand de noodige verwondering, Pijnvan Kempen hadden meer verwachtingen opge wekt. Aan den kop: 1. Schön—Hürtgen 28 p.; op 2 ronden: 2. Aerts—Buysse 99 p.; 3. Billiet—Deneef 81 p.; 4. PellenaarsJ. van Kempen 56 p.; 5, SlaatsCharlier 54 p.; 6. ZimsKüster 53 p.; op 3 ronden: 7. Ignat-r-Diot 65 p.; 8. WalsRausch 44 p.; op 5 ronden: 9. PijnenburgP. van Kem pen 168 p.; op 8 ronden: 10. Gebrs. Vroomen 46 p.; op 14 ronden: 11. v. d. HeijdenSchotman 39 p.; op 19 ronden: 12. BoslandLoskamp 60 p. Even later het parool „fini la guerre", en het wordt met graagte opgevolgd. Het heeft er alle kans van dgt het meteen voor de heele nacht wapenstilstand is. De leege tri bunes lokken niet tot felle duels en aan ja gen denken de heeren heelemaal niet meer. Het treinloopen duurt tot de sprints van 4 uur en die lijken ook wel zonder emotie te verloopen. Ie sprint: Pijnenburg, v. d. Heijden, Schön, Billiet; 2e sprint: Piet van Kempen, Charlier, Hürtgen, W. Vroomen; 3e sprint: Pijnenburg, Wals, J. Vroomen, Billiet; 4e sprint: Piet van Kempen, Hürtgen, De neef, Charlier; 5e sprint: Pijnenburg, v. d. Heijden, J. Vroomen, Billiet; 6e sprint: Piet v. Kempen, Hürtgen, De neef, Zims. Men ziet dat de heeren Pijn en Zwarte Piet uit deze sprints eventjes 30 punten haalden, ze staan in punten bovenaan (198). En zoo tollen de renners rustig voort naar de neutralisatie van 6 uur hedenmor gen. Het beetje publiek gaat ook nog een paar uur slapen en weldra is ieder die niets in de sporthal te maken heeft, op weg naar huis. De opstandige meneer, die waar voor zijn geld wil hebben. Gepe perde prijzen. (Van onzen R.-redacteur.) Waar treft men in Nederland een restaurant en een café aan, dat des nachts tot na zonsopgang open is met een strijkje erbij, dat onvermoeid door speelt. Dnt paradijs is nu dagen achter een gevesugd in het Amsterdamsche rtr'L Wat Cr 81 niet ee" Pro- fijtelijkheden aan zulke zesdaagsche wielerwedstrijden zijn verbonden! Het zou onjuist zijn te beweren, dat het Nederlandsche publiek dit buitenkansje vol- ledig uitbuit. Op sommige avonden zou men in het restaurant, zonder veel menschen te hinderen, een concurreerenden wielerwed strijd kunnen houden, waarvoor misschien, wegens het bijzonder parcours, nog meer belangstelling zou bestaan dan voor de zes daagsche, die in de houten kuip in de zaal wordt verreden. De directie van deze vier de zesdaagsche is den eersten avond nogal erg scheutig geweest met vrü kaartjes en daardoor leken de tribunes tamelijk vol. Za terdag daarentegen kon het er, vooral in het begin van den avond, van een ontstellende leegte zijn en ook Zondag was het er alles behalve vol. Zelfs de drukte, die een be langrijke internationale voetbalwedstrijd met zich meebrengt, heeft maar weinig op leving gebracht. Een zesdagen-renner rijdt voor het pu bliek, daar komt de meest argelooze bezoe ker al gauw genoeg achter. Een vak is ten slotte een vak en welke acrobaat zal zich aan zijn trapeze erg druk maken, als hij weet, dat er bijna niemand naar kijkt? Nu waren er natuurlijk wel menschen en die hebben zoo nu en dan luide ervan doen blij ken, dat ze een andere opvatting hadden van een zesdaagsche dan de renners. Ook een renner is op zijn gemak gesteld en als er weinig publiek is streeft hij maar in ge ringe mate naar successen. Behalve bij de sprints en de zeer enkele uitlooppogingen, werd er meerendeels een kalm gangetje ge reden, waarbij het „pulleton" vrijwel bij el kaar bleef. Maar het publiek, dat aanwezig was, heeft er tenslotte zijn goede geld voor ge geven, dat er daar beneden op de baan wat gebeurt. Het zien naar een dertiental fiet sers, die in achtelooze houdingen achter el kaar telkens langs komen rijden, bevredigt den bezoeker maar matig. Er is verschil tusschen rijden en rijden. Als gejoel en ge fluit niet helpen, probeert men het met toe spraken. „Harder!" klinkt het eerst als een bevel. Een ander probeert het met zachtheid: „Kun je nog langzamer?" ,Je zit niet op een kruiwagen", merkt een derde op. De toon is nog steeds vriendelijk, eenigs- zins wrevelig, doch niet zonder gevoel voor de menschelijke waardigheid van de rijders. Dat wordt anders, wanneer in een van de bochten een dikke meneer op de eerste r zijn hoofd door het hek steekt, dat de baa^ van de tribune scheidt, en zich dreigend t Wals richt: ,Wals, kom eens hier!" Eiken keer, dat het groepje rustig traD pende menschen beneden voorbijkomt, heeft de meneer, die zich steeds meer opwindt een nieuwe woordenkeus gereed. ,Doe je nog mee?" vraagt hij treiterend .Rijen jullie nog?" een andere keer Wanneer een der rijders door zijn verzor ger gemasseerd wordt, merkt de meneer ge" ergerd op: „Dat masseeren is toch niet nïL dig, man, schiet op!" Hij probeert ook nog een keer op het ge moed te werken van Wals, van wien V blijkbaar hooge verwachtingen heeft: Tp moest je schamen, Wals!" Dat zijn de vermakelijke intermezzi, doch het helpt allemaal maar bitter weinig- zoo lang er geen premie wordt uitgeloofd 0f geen klassement wordt verreden, blijft al les bij het oude op een paar schijnbewe gingen na. De commercieel aangelegde me neer heeft geen succes met zijn driftige mo nologen en krijgt naar zijn smaak geen waar voor zijn goede geld. Van andere zijde ontvangt hij bijval Daar beklaagt iemand zich pathetisch, dat hij toch al zoo veel voor zijn plaats heeft moeten betalen. Vermoedelijk heeft deze in- terrumpant tevens de oorzaak aangegeven van de vele leege banken. Men betaalt nu eenmaal niet meer zoo makkelijk een klei ne tien gulden voor een plaats. De opstan dige meneer had 7.50 betaald. Typeerend v/as wat ik zag bij den ingang, waar zes personen by de kassa kwamen, die zes rijks daalders neerlegden voor zes staanplaatsen op het middenterrein, waar men op zijn gunstigst altijd maar een gedeelte van de baan kan overzien. De man achter het loket zei: „Nee, meneer, dat is niet genoeg. Zes maal 4.80 is 28.80". Asjeblieft, ga je gang maar. De onkosten van de baan schijnen zoo boog te zijn, dat men dergelijke prijzen moet vragen, maar ze zijn blijkbaar niet meer van dezen tijd. Daar komt by, dat waf de rijders soms te zien gaven aan het pu bliek, dat gekomen was om eenige sensatie te beleven, er niet toe bijdroeg, om de be langstelling in dit bedryf te verhoogen. Voetbal. (Van onzen eigen verslaggever.) De 51ste landenwedstrijd tusschen Nederland en België heeft voor den echten voetballiefhebber niet gebracht, wat verwacht werd. Wel leverde deze ontmoeting een zeer groote 30-zege. op voor de Oranje-mannen, maar boeiend was deze wedstrijd niet. Daarvoor waren de Belgen te zwak. Als wij nog eens nagaan, wat Nederland Engeland ons bracht, dan hebben wy allen aan die ontmoeting een zeer prettige herinnering, ondanks de kleine nederlaag der Hollanders. Want toen speelde Oranje een zeer frisch, enthousiast partijtje, toen was de geheele wedstrijd boeiend, toen was erspanning! En nu? Er was heel weinig, dat aan een inter land-wedstrijd herinnerde. De Belgen waren geen roode duivels, maar o zulke makke schapen en de Nederlanders hebben den wedstrijd zoo kalm opgevat, dat ze best nog zoo'n wedstrijd hadden kunnen spelen. Men spreeks wel eens van een klasse verschil. Of het zoo erg was, durven wij niet direct beweren, maar de Belgen had den geen voorhoede, die iets gevaarlijks kon doen. Geen der vijf spelers kon be hoorlijk schieten, waarmee dan meteen voor een groot deel de 0 verklaard is. Van Heel Doch een elftal bestaat niet alleen uit een voorhoede, er zijn nog zes andere spelers. En ook deze waren juist een tikje minder dan de Hollanders; d. w. z. dan de Hollanders in de kalmte en rust van den strijd. Men zal gelezen hebben in de beschou wingen van Zaterdag, dat men in België de nieuwe voorhoede als een zuiver pro beersel beschouwde, die kon meevallen en die kon mislukken. Men zal het straks wel eens zijn, dat de mislukking meer dan vol komen geweest is. Met 8 0 verloor België; de meest sma- aeiyke nederlaag, ooit tegen Nederland r -' t ..Cr/ geledèh. Zélfs de éér werd' niet gered en als dat soms wel gelukt was, dan was de eer te groot geweest. Want het Belgische voorhoede-spel was te peuterig, te onsa menhangend, te weinig doortastend, om dat nog met een doelpunt te beloonen, zelfs daar, waar wy niet vergeten, dat paal en lat twee keer een Belgisch doelpunt vojrkwamen! Zooals gezegd, de Hollanders speelden verre van enthousiast en er waren meer dere perioden, waarin het spel zelfs tè 1 lauw was. Daardoor hebben de Belgen nog meer aanvallen kunnen ondernemen dan noodig geweest was. Maar veel verder dan ons backstel brachten de heeren het meestal niet, zoo dat Mul al heel weinig moeilijk werk te doen kreeg. Zoodat als geheel de wedstrijd tegen viel. Toch viel er bijwijlen wel te genieten, maar het waren slechts flit sen, meer niet. Dat gebeurde veelal bij Hollandsche aanvallen. Dan kon men de be wegelijkheid van een Bakhuys bewonderen, I dan kon men applau- dissecren om de han digheid en snelheid van Wels en van Nel- len, die beiden frappante staaltjes van nu voetbalrepertoire hebben laten zien. En verder? Weber deed kalm en zeker, Caldenhove was misschien iets m.irr®r de middenlinie spaarde zich zichtbaa Anderiesen en van Heel tenminste hebbe het wel heel kalm gedaan. Van de Belgen is weinig te zeggen, ücn, het combineeren op zich zelf ging goed, er werden diverse aanvallen heel goed opgezet, maar er was een komen falende links-buiten en de res- niet op internationaal peil. En bove speelde men veel te kort .terwyl open p misschien meer succes had gebracht. Ai- leen Christiaens, de doelman, heeft g werk gedaan. Hij werd zes keer SeP seerd, maar de schoten waren nu ee nie. te houden. En verder heeft hy e de noodige schoten uitgehouden en daar onder waren zeer gevaarlijke schu van het Oranje-binnentrio. t Was jam mer, dat hy 10 minuten voor het einde moest uitvallen. Toen nam Badjou zu» plaats in en deze heeft nog twee keer moe ten visschen. „^«,1 Het voorspel. De entourage in en om het Stadion was als van ouds. In de stad heerschte den geheelen morgen reeds een drukte, „sfeer" voorspelde. Opkoopers deden g de zaken en verkochten staanplaatsen 4 gulden, een sigarenwinkelier bood zi plaatsen aan voor den kostenden pry men maar bovendien 150 sigaren cent kocht. De opkooperij maakte goede zaken. De regeling was af. Prettige marsc ziek binnen de poorten van het Sta dat zeer snel gevuld was en nat' u tegen half drie geheel uitverkocht was. vrij zelfs vol-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 6