Vr. Kantoorbediende
LENTEFEEST
LENTEFEEST
LENTEFEEST
Bijverdienste.
Gordijnen stoomen
Prettig
Paaschfeest!
Vruiridranniu^
mÉÊÉÊÊÈÊË
Die Houten Klaas
FOTO-TENTOONSTELLING
Vraagt Uw Schilder
Typ-Copiëerwerk
Lichtdrukken.
GEVAERT FOTO-WEDSTRIJD
LENTEFEEST
LENTEFEEST
GRAFMOHUMEHTEN.
A. MIZÉE.
OTTOVANOS
N.J. HOFMAN
kerkplein 9.
Een net HUISJE
VRIJDAG 10 APRIL
(MODERNE TIJDEN)
BEDERF... uw meubelen niet
met minderwaardige wassoorten,
doch gebruik UITSLUITEND
'1 hoogs
in
kwalihei
^JMPERIAAL/?
iflEUBELWAsl
Tzuüïipi
in I
gebruik 1
JAN METZ FABRIEK VAN WA5PR0DUCTEN ALKMAAR}
Voor Meubelen naar bet Meubelpaleis van Meubelfabriek „eik en linden"
Jmitleton
voor spoedige indiensttreding te Alkmaar
gevraagd. Adm. onderlegd. Leeftijd 30 a 35
jaar. Salaris f50 p. maand.
BELEGGING 10 NETTO.
„GULDEN VLIES", Alkmaar, Telef. 2451.
BEIDE PAASCHDAGEN
LENTEFEEST
Laat nu uw grafsteenen vak
kundig opknappen tegen zeer
lage prijzen. Voor nieuwe
grafsteenen Album op aan
vraag ter beschikking.
Laat No. 3. Alkmaar.
Telefoon 4152.
Speciaal adres voor Schoorsteenmantels.
Personen, die adressen
op kunnen geven van hen,
die een eigen huis, nu
of later, willen bouwen
of koopen, krijgen voor
elk adres waar zaken
worden gedaan, een be
looning van f 5.- of meer.
Brieven onder no. S 290 bur.
van dit blad.
vrije zitkamer of zit- met
kleine slaapkamer.
Zonnigheid en Levenslust
zijn gast
waar U.P.L. behang wordt
toegepast.
WITTE
BEDRIJFSKLEEDING
„het Broekenhuis"
VANAF f 4.25
vrije zit-slaapkamer
vanaf 12 ct. per Q El.
Depöt: Mient 1. Tel. 3256.
fa. BESUIJEN CO.
Een nieuwe Lente,
nieuw gezang
schoonmaak U.P.L. behang.
En het zal prettig worden
Droste's Tractatiemannetje
voorspelt het U. Er is weer
gezorgd voor een overvloed
van verrukkelijke Droste
Paascheitjes: tal van nieuwe
smaken ongekende trac-
taties! Vraag er eens naar
VOOR UW RIJWIEL
THEATER
DOELENSTRAAT
de film, waar ieder van
spreekt, met 's werelds
grootsten tragi-komischen
kunstenaar
Plaatskaartenverkoop begint
Dinsdag. Cassa geopend 3-5 u.
Voorziet U tijdig van plaatsen.
Toegang eiken leeftijd.
ELKEN MIDDAG MATINEE.
ALTIJD WELKOM!
IN FLACONS VAN i5, 25 en 75 cis.
NAAR BUITEN BIJ 10 FLACONS FRANCO.
rAlleen de fabrikant van de allerbeste waren
kan blijven adverteeren.
Koopt de goederen die hier regelmatig worden
geadverteerd.
Verzekert U daardoor den waarborg van goede
kwaliteit bij billijke prijzen.
Fabrieksprijzen.
W'L W«'
Brieven letter IJ 292 bureau van dit blad.
Spotgoedkoop. Goed object, eerste stand, thans te koop met f 8000.
Grooto winstkans in toekomst. Goede speculatie. Ook ged. te koop.
Inl. letter M 285, Bureau van dit Blad.
Gez. te Alkmaar bg R.K. door
jonged., h.b.b.h.h., een gezellige
Mooi uitzicht. Alleen diner. Brieven
m. prijsopg. lett. D. aan Boender-
maker's Boekh. te Den Helder.
Groote verscheidenheid in modellen
en in elke gewenschte kwaliteit.
Steeds een groote keuze voor
H.H. Bakkers, Slagers, Kruideniers,
Kappers, Kellners, Koks enz.
Denkt U aan de la«e prijzen en
vakkundige bediening in
LAAT t.o. het Vlaanderhof LAAT
'n kleurechte, zwarte of blauwe
HUKKKINPAN l'ALON in Kam-
garen, Fancy en Vischgraat. Ook
voor slanke en corpulente figuren.
Uitsluitend eigen werk, dus de
bekende ruime modellen en solide
voerings.
Heer zoekt
met pennion.
Brieven beslist met prgsopg. onder
letter T 291, bureau van dit blad.
te buur in de Liefdelaan, met
grooten tuin, t 3.— p. week.
Te bevr. APPEL MATTHIJSEN,
Laat.
city
VERWACHT
in
MODERN
TIMES
DROSTE
Spaart plaatjes voor het album .Java I".
BEZOEKT de
van bekroonde inzendingen op den
voor amateur*
te ALKMAAR op 7 en 8 APRIL a.s. in Gebouw DE UNIE, Koorstr. 10.
Geopend: Dinsdag 7 April 17—22 uur, Woensdag 8 April 10—22 uur.
Onuei geen voorwnarueii wui-
den adressen verstrekt van
advertenties onder letter.
Onovertrefbare keuze is op de grote monsterzalen tentoongesteld. LINDEGRACHT 10*16, HLKMflöR.
Prima gegarandeerde meubelen tegen ongekend lage prijzen. Vrije loesang, ook Zaterdagmiddag#
Naar het Engelsch van. door J. L en
CHARLOTTE AL YONGE E. A. H.
52
„Ze was met iemand, die veel van een
zeeman had", zei Rose.
„Zulke nonsens heb ik nu van mijn
leven nog niet gehoord 1" viel Ida uit.
.«fÜÊÜS k6ek verrast naar haar door de
heftigheid, waarmee
-.jr*eP> en vroee:
„Heb jg gezegd, dat die Louisa Hall
vandoor gegaan is?"
„Wat kan 't jou toch schelen, Herbert
wat zoon schepsel doet?"
„Houd je mond, Ida!" commandeerde hij
„Als jij niet spreken wilt, dan zal Rose wel
wat zeggen".
„Ja, ze heeft het gedaan", zei Rose op
zachten, maar ontstelden toon. „Ik heb t
gisteren pas gehoord, toen ik thuis kwam
Ze was aan 't bureau van den Burgerlijken
stand met dien Jones, bijgenaamd Rattler,
en is er met hem vandoor gegaan. Zij moet
het zijn, die ik gezien heb. O, zou zij nu
zóó slecht zijn geweest, om master Michael
te stelen?"
„Dan is iemand anders zoo slecht ge
weest!" zei Herbert, terwijl hij de hand
legde op den arm van zijn zuster.
„Ik weet niet, wat dit alles beduidt!"
riep Ida, in de grootste opgewondenheid,
„noch wat jij en Rose eigenlijk bedoelt met
die afschuwelijke insinuaties. Maar Rose
Rollstone heeft mij altijd gehaat!"
„Ze weet niet, wat ze zegt", zuchtte Ro
er
se, zich met veel kieschheid terugtrekkend.
„Laat mij los, Herbert!" riep Ida, toen
ze zijn ijzeren greep voelde.
„Neen, Ida, geen denken aan, tot je mg
dit beantwoord hebt. Is het zoo, dat Mi
chael niet verdronken is, maar dat hij
weggevoerd werd door die vrouw?" vroeg
Herbert en bleef haar aankijken met man-
nelijken ernst.
„Hij is een ondergeschoven kind; hij is
maar meegepakt, om jou den titel en alles
te onthouden! Daarom heb ik het ge
daan", snikte Ida en trachtte zich los te
wringen.
„Dus je hebt het toch gedaan; dat beken
je. En wat heb je met hem uitgevoerd?"
„Ik zeg je immers, dat hij in het geheel
geen Morton is; het kind van de baker,
dat ze enkel maar tot zich hebben geno
men, om jou te verStooten, Ik ben er hee-
lemaal achtergekomen in... hoe heet het
wefr?O, ja, in Botzen, maar Ma
ivf Z laten overtuigen".
denken"'gel°°f ik weL Hoe kan I®
denken, dat oom en tante tot zoo iets in
staat zouden zijn?"
nlê'tHinbrtet!0Herbert- Je zult je zuster toch
praten? gevangems bren«en door zoo te
„Eigenlijk verdiende je niet anders. En
ik zou er je ook heenbrengen, als dat de
eenige manier was om het kind terug te
krijgen. Ik weet niet, wat eigenlijk wel
erg genoeg voor je zou zijn! Die arme oom
en tante, om nu zulk een ellende over hen
te brengen!"
Hij wrong de handen ineen, terwijl hij
dit riep.
„Iedereen zei, dat ze er niets om gaf. Ze
heeft niets gevraagd, ze heeft geen traan
gelaten, kortom, het is ieder opgevallen,
zoo onmogelijk kalm als ze bleef, als ze
toch zijn echte moeder was".
„Ze moest zich wel zoo kalm houden, of
het had oom den dood kunnen aandoen.
Bertha heeft het mij alles geschreven, maar
jij -p- och, dat kan je toch niet begrijpen!
Ida, ik kan niet gelooven, dat jij, mijn zus
ter, zoo iets verschrikkelijks slechts hebt
gedaan!"
„Ik zou het ook niet gedaan hebben,
maar ik was zeker, dat hij niet..."
„Niet meer van dien onzin!"
„Maar ze was in het geheel niet zooals
een moeder!"
„Als onze moeder zoo was geweest als
zij, dan zou je misschien niet zoo'n gevoel
loos monster zijn geworden!" zei Herbert.
innig verontwaardigd. „Maar vooruit, ver
tel mij nu, wat je met hem gedaan hebt,
of ik zal nog de politie op je moeten af
sturen".
„O, Herbert, hoe kan je zoo wreed zijn!"
„Ik ben niet wreed!... Kom, voor den
dag er mee! Heb je haar omgekocht met je
trekpot? O, ik zie het wel. Wat heeft ze
met hem gedaan?"
Hij greep haar bij den arm, zooals hij dit
vroeger deed, als ze als kinderen elkaar
nlaagden. En andermaal dreigde hg haar.
dat als zij hem niet de heele zaak vertelde,
hij dan de polit'e op haar zou afsturen.
„Dat zou je toch niet doen? Denk aan de
schande en aan moeder!"
dn'tIu,k??- uerfns anders aan denken, dan
„O, neen, neen!"
h!,DM WfS heiT1. een heele verl'chting, maar
hg bleef op zgn stuk staan en scheen wel
ineens tot man gerijpt in dat streng vast
houden aan hetgeen hij zich eenmaal tot
taak gesteld had, vandaar dat hij dan ook
niet rustte, eer hg de heele geschiedenis
van haar te weten gekomen was.
Zij had zich kunstmatig opgewerkt om
te gelooven in hetgeen eigenlijk meer op
gebouwd was als het werk van haar ver
beelding en dit op een tijdstip, dat de toe
stand van haar oom van dien aard was, dat
de opvolging dan wel onmiddellijk kon
vrijkomen voor Herbert, met alle mogelijk
heden daaraan verbonden voor haarzelze.
Toen kwam het idee van Louisa Hall.
harerzijds dus niet met voorbedachten ra
de, maar naar aanleiding daarvan, dat zij
haar op het strand zag spreken met kleinen
Michael en dat hg tegen haar lachte en
riep: „Lou! Lou! Mijn Lou!" want van
Louisa had hij zeker meer gehouden dan
van Ellen, die zoo wein;g levendig en op
gewekt was. Ida wist, dat Sam Jones. alias
Rattler, naar zijn broer in Canada ging en
dat Louisa zoo graag met hem meegegaan
was, maar dat zij van het gouvernement
geen vrije passage had kunnen krijgen, zoo-
dat haar niet veel anders wachtte, dan
wanhopend en verlaten achter te blijven.
Ze kon Michael wel meelokken en hem
naar Canada brengen, waar er altijd genoeg
farmers zouden zijn, die bereid waren En-
gelsche kinderen aan te nemen, en wat een
nog veel beter lot garandeerde dan .1e
kleine, ondergeschoven Tyroler e;genlijk
verdiende. Ze praatte zichzelve in, dat ze
een daad van groote goedheid bedreef, als
ze ten koste van haar trekpot wist te be
reiken, dat Louisa door den ambtenaar van
den Burgerlijken Stand getrouwd werd met
Sam Jones en dat hun overtocht betaald
zou worden, op voorwaarde, dat zij Mi
chael zouden meenemen. De man was er
ook zeer mee ingenomen, daar hij waarlijk
lord Lorthmoor een wrok toedroeg, omdal
die het hem onmogelijk had 'gemaakt miss
Morton verder het geld af te persen, dat
hem anders de middelen voor den o
tocht zou hebben verschaft.
Ze waren getrouwd op den tweeden
sterdag en Ida werd gewaarschuwd,
als ze Woensdag niet in het bezit ^an.
kind zouden zgn, hg dan achterge
moest worden.
Dus was Louisa voortdurend op
hoede en Ida had opzettelijk rondgc oo
om de kindermeisjes te doen denken,
de kleine jongen voldoende bewaa
Ze hoorde Michael's smeekend geroep
„Willy! Willy!" en toen was ze op hem
geschoten met beloften en vleitaa c
had er niets verder van gemerkt, a
haar, zooals zij dit verlangd had, cin de
was toegezonden, dat den hoe
schoentjes bevatte. Het schopje ha
ve opgeraopt. on-
Toen Rose hen gezien had, warent
getwijfeld op weg naar Li^erp0° tgde met
Het scheen wel. dat voor het ee
ontzetting vervulde blik van Her w3t
het verschrikkelijke had gehoon
zg gedaan had, en toen zij had g zQ0
het „ter wille van hem" was, was hg^
verontwaardigd uitgevallen, dat z je
nog had durven bijvoegen: n
zult het toch niet vertellen?
„Hem niet terughalen?" f je
„Neen, neen, dat bedoel lk..nie weten?
zult hun dat toch niet van mg laten
Denk eensnu
„Ja juist, ik moet denken! Maar g
heen, ik kan je niet om mg duiae
Juist op dat oogenblik werd er
vernomen, die riep: „raagt natf
„Miss Ida! Miss Ida! Uw ma vraag
u".
(Wordt vervolg).
