DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Addis Abeba gisteravond bezet.
Mussolini spreekt tot de massa.
„DE OORLOG IS VOORBIJ."
No. 107
Woensdag 6 Mei 1936
138e Jaargang
Groote geestdrift in Italië.
Italië is verzadigd.
„De oorlog is geëindigd".
„Abessinië is Italiaansch".
Mussolini geïnterviewd.
Dr. Melly overleden.
Dr. van der Does in ons land
Begroeting op het station
te Arnhem.
De plannen van den Negus.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden by vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.
franco door het geheele Rijk f 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef- 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Gistermiddag om vier uur Abessini-
schen tijd zijn de eerste Italiaansche
troepen, bestaande uit de voorhoede
van de vrachtauto-colonne en inland-
sche soldaten, Addis Abeba binnenge
rukt.
Het laatste gedeelte van den opmarsch
werd nog bemoeilijkt door den regen,
doch de Italianen wisten de moeilijk
heden te overwinnen en in snel tempo
werd de opmarsch naar Addis Abeba
voltooid.
Onmiddellijk nam maarschalk Ba-
doglio de noodige maatregelen, om de
orde en rust in de Abessinische hoofd
stad te herstellen.
De inbezitneming van Addis Abeba is
precies zoo gegaan, als de vorige week was
aangekondigd. Bottai, de gouverneur van
Rome, die als vrijwilliger naar Abessinië
was gegaan, trok als eerste aan het hoofd
van dé divisie Sabauda de stad binnen, na
«en opmarsch van Dessié zonder tegen
stand.
Ter herinnering: twee colonnes, waarvan
er een gemotoriseerd was, verlieten op 20
April Dessië. Op denzelfden dag werd het
hoofdkwartier van Badoglio naar Dessié
overgeplaatst. De voornaamste moeilijk
heden, die de Italianen op weg naar Addis
Abeba ondervonden werden veroorzaakt
door het slechte weer, dat de wegen onbe
gaanbaar had gemaakt en de Italianen
noodzaakte overal eerst den weg in orde te
maken, voordat de troepen verder konden
rukken. Daarbij kwam nog, dat men aan
vankelijk in onzekerheid verkeerde over
de bewegingen van de Abessiniërs, die ech
ter na eenige zwakke pogingen om tegen
stand te bieden de bevelen van hun leiders
onuitgevoerd lieten en de Italianen zelfs
hielpen bij het herstellingswerk aan de
Wegen.
Badoglio verlegde zijn hoofdkwartier
meer naar het Zuiden en toen de gemotori
seerde colonne bij den Termaberpas gron
dig vast zat, nam hij zelf de leiding op zich
van de werkzaamheden om deze colonne te
verlossen. In een snel tempo slaagde men
er in den weg vrij te maken. Er hadden
aardverschuivingen plaats gehad en boven
dien hadden de Abessiniërs bij dezen pas
hindernissen aangebracht, door den weg op
eenige punten op te blazen. De andere co
lonne voornamelijk bestaande uit Erythree-
sche afdeelingen heeft vlak voor Addis Abe
ba de gemotoriseerde colonne afgewacht.
De ravitailleering van de troepen geschied
de door bombardementsvliegtuigen, die de
voedingsmiddelen en materialen asm para
chutes omlaag wierpen.
Groote geestdrift in Italië.
Het bericht van de bezetting van Addis
Abeba door de Italiaansche troepen werd
Sisteravond om half zes te Rome bekend.
Een kwartier later werd het signaal tot het
algemeen appèl gegeven. Alle sirenes be
gonnen te loeien en de kerkklokken werden
geluid, zoodat er in minder dan geen tijd
°ver het geheele land de grootst mogelijke
opwinding heerschte.
Te Rome veranderde het stadsbeeld in een
oogwenk. Een opgewonden menigte bewoog
zich langs de straten; uit alle huizen werd
de vlag uitgestokken. De mannen verlieten
hun werk om zich naar huis te spoeden om
daar het uniform van de fascistische groe
pen, waartoe zij behoorden, aan te trekken.
Langzamerhand begon er teekening in den
menschenstroom te komen.
Er waren acht pleinen aangegeven in
Rome, waar de verschillende fascistische
formaties zich zouden concentreeren. Van
elk dezer pleinen zouden dan lange stoeten
naar het Piazza Venezia trekken, waar
Mussolini van het balcon van het paleis af,
de overwinning van de Italiaansche troepen
zou verkondigen.
Te Rome was het straatlawaai verdwenen
in de steeds opnieuw opklinkende vader-
landsche liederen, boven welk geluid de
zware klokken van het Kapitool nog weer
klonken.
Ook op het platteland verlieten alle men-
schen hun werk om zich naar de dorpen te
begeven om daar de rede van Mussolini, die
door de radio werd uitgezonden te hooren.
Nog voor zeven uur was er op het Piazza
Venezia een enorme menigte verzameld,
wier geestdrift niet te blusschen was. Toen
Mussolini op het balcon van het Palazzo
Venezia verscheen, laaiden de toejuichingen
met zulk een hevigheid op, als het plein,
dat toch reeds vele manifestaties van een
dergelijk karakter gekend heeft, niet eerder
had beleefd.
Mussolini spreekt tot het volk
van Italië.
Van het balcon van het Palazzo
Venezia heeft Mussolini een rede ge
houden, waarin hij verklaarde: „Ik
maak aan het Italiaansche volk en
aan de geheele wereld bekend, dat de
oorlog is geëindigd. Ik maak bekend,
dat de vrede is hersteld.
Het is niet zonder ontroering en
trots, dat ik na zeven maanden van
vijandelijkheden dit groote woord uit
spreek, doch 't is beslist noodzakelijk,
dat ik daaraan toevoeg, dat het hier
gaat om „onzen vrede", om de „Pax
Romana", die haar uiting vindt in dit
onherroepelijke definitieve woord:
„Abessinië is Italiaansch".
In zijn toespraak tot het verzamelde
volk zeide Mussolini nog:
„Abessinië is Ita
liaansch de facto,
omdat het door
onze zegevierende
legers bezet is,
Italiaansch de
jure, omdat met
den Romeinschen
Adelaar de cul
tuur triumpheert
over de bar-
baarschheid, de
gerechtigheid over
de wreede wille
keur, de verlos
sing over de dui-
Mussolini zendjarige slaver
nij. Met de bezetting van Addis Abeba is
de vrede reeds een voldongen feit.
De veelsoortige stammen in Abessinië
hebben duidelijk blijk gegeven, dat zij rus
tig in den schaduw van de Italiaansche
driekleur willen leven en arbeiden. De
stamhoofden en rassen, die verslagen en
gevlucht zijn, tellen niet meer en geen
macht ter wereld zal ooit ze weer tot gel
ding kunnen brengen. By het generale
appèl van 2 October heb ik plechtig be
loofd, dat ik al het mogelijke zou doen om
te verhinderen, dat het Afrikaansche con
flict zou uitgroeien tot een Europeeschen
oorlog. Ik heb die belofte gehouden. Meer
dan ooit ben ik van meening, dat het ver
storen van den Europeeschen vrede den
ondergang van Europa beteekent. Ik moet
daaraan dadelijk toevoegen, dat wy be
reid zijn, onze schitterende overwinning
met dezelfde vastberadenheid te verdedi
gen als waarmede wy haar bevochten
hebben.
Wy voelen, dat wij zoo den wil der strij
ders in Afrika vertolken, den wil van hen,
die gestorven of zegevierend gevallen zijn
en wier nagedachtenis van geslacht tot ge
slacht bij alle Italianen bewaard zal blij
ven, en den wil van de honderdduizenden
soldaten, die in een veldtocht van zeven
maanden prestaties hebben volbracht,
welke de bewondering der wereld afdwin
gen. Zij en de honderdduizend arbeiders,
die in een bovenmenschelijk rhythme ge
werkt hebben, verdienen den dank van het
vaderland.
Mannen en vrouwen van geheel Italië
aldus besloot Mussolini een étappe op
onzen weg is afgelegd. In vrede zetten wij
den opmarsch en den arbeid vo&rt tot ver
vulling van de taken, die wij met onzen
moed, ons geloof en onzen wil op ons zul
len nemen. Leve Italië".
Ovaties voor het Koninklijk Huis.
Na de toespraak van Mussolini stroomde
de menigte naar de Pazza Quirinale, waar
het koninklijk paleis staat. De koning ver
scheen met de koningin en prinses Maria op
het balkon, terwijl het volk de vorstelijke
personen luide toejuichte,
«r+sr*A
Italië vlagt drie dagen,
De duce heeft bevel gegeven, dat de vlag
gen in geheel het land drie dagen geheschen
blijven ter viering van de overwinning in
Oost-Afrika.
Gelukwensch van den koning aan
Badoglio.
De koning van Italië heeft een tele
gram aan markschalk Badoglio doen
toekomen, waarin hij uiting geeft aan
zy'n erkentelijkheid voor en zijn tevre
denheid over de overwinnig, die de Ita
liaansche troepen en de inheemsche
afdeelingen hebben behaald onder
bevel van Badoglio.
Politiek bezit van Abessinië geëischt.
De Giornale d'Italia over den toestand.
De „Giornale d'Italië" geeft een duide
lijke uiteenzetting van de rechten, welke
Italië wil afleiden uit de militaire bezetting
van Abessinië. De overwinning, aldus het
blad, is uitsluitend het resultaat van de na
tionale en oorlogsdeugden van het Italiaan
sche volk en zal daarom met alle kracht in
haar geheel verdedigd worden.
Slechts nieuwe politieke uitdenksels zou
den nog onnoodige punten van behandeling
kunnen scheppen. Aan Italiaansche zyde
heeft men steeds op het standpunt gestaan,
dat de volkenbond zich voor het Oost-Afri-
kaansche conflict niet kon en mocht interes
seeren. De vlucht van den negus en zijn
generaals, de vrijwillige onderwerping der
Abessinische stammen dragen automatisch
de politieke bevoegdheden der wankele en
nooit erkende autoriteit van de regeering
van Addis Abeba over aan de sterke, be
schermende autoriteit van Italië
Automatisch is daarmee ook iedere wet
telijke grond voor een volkensbondsbelang
uitgeschakeld. Evenmin kan thans nog
sprake zijn van de directe onderhandelin
gen, door Italië zoo grootmoedig voor het
begin der laatste zitting van den volken
bondsraad aangeboden, daar deze twee par
tyen onderstellen, waarvan één niet meer
bestaat. De militaire bezetting van het
Abessinische gebied wordt zoo langs na
tuurlijken weg tot een politiek bezit, waar
bij de rechtmatige belangen der aangren
zende staten, zooal die in de verdragen
vastgelegd zijn, erkend worden.
Italië heelt thans geen verdere
koloniale ambities meer.
Reorganisatie van den Volkenbond?
De „Daily Mail" publiceert een interview
van zijn specialen correspondent Ward
Price met Mussolini, die daarbij eenige
opmerkelijke uitlatingen deed ten opzichte
van de politiek van Italië na het einde
van den Abessinischen veldtocht.
Mussolini verklaarde o.a.: Bij mijn poli
tiek heb ik nooit voornemens gehad tot
eenigerlei benadeeling van de belangen
van het Britsche wereldrijk. Ook thans
ligt een dergelijke benadeeling niet in mijn
voornemens. Italië heeft geen enkel begee-
ren ten opzichte van Egypte. Italië be
schouwt Egypte als een onafhankelijk land,
dat niet tot Afrika, maar tot de Middel-
landsche zee behoort en waarmede Italië
steeds de beste betrekkingen heeft onder
houden en zal onderhouden.
Italië heeft geen enkel politiek belang
in den Soedan of in Palestina. Het is der
halve volkomen onjuist den Italianen
eenigerlei verantwoordeuijkheid toe te
schrijven voor de botsingen tusschen de
Arabieren en joden.
Mussolini voegde hieraan toe, dat
hij bereid was deze verklaring in iede-
ren gewenschten vorm te bekrachti
gen,. Het is niet juist, dat Italië nog
verdere koloniale ambities, welke deze
ook mogen zy'n, heeft. Deze overwin
ning in Oost-Afrika plaatst Italië in
den groep der verzadigde mogendhe
den. Engeland en Frankrijk moeten
zich bewust zijn van de beteekenis
van deze omstandigheid.
Op de vraag van Ward Price, hoe Mus
solini zich de vredesregeling in Abessinië
voorstelde, antwoordde de Duce, dat hy
daarop nog geen bepaald antwoord kon
geven.
Vervolgens verklaarde hy: „De vredes
voorwaarden moeten doordrongen zyn
van den Romeinschen geest. Het mag geen
manke vrede worden, want wij willen een
regeling van dit Abessinische probleem
voor alle tyden."
Ward Price vroeg vervolgens of het an
dere landen mogelijk zou zijn deel te ne
men aan de economische ontwikkeling van
Abessinië onder Italiaansche heerschappij.
Mussolini antwoordde:
„Wij zullen de deur niet sluiten voor
economische onderneming van vriend
schappelijk gezinde staten, want het is
ons doel het welzijn van de Abessinische
bevolking en het welzijn der wereld te
doen stijgen."
Hieraan voegde hij nog toe, dat hy En
geland en Frankrijk rekende onder de
vriendschappelijk gezinde staten, die deel
zouden kunnen nemen aan de toekomstige
economische ontwikkeling van Abessinië.
In het verdere verloop van het interview
verklaarde Mussolini nog, dat waarschijn
lijk nog eenige kleinere operaties in Oga-
den noodzakelijk zouden zijn. Hij keert
thans echter zijn aandacht naar den toe
stand in Europa.
Algemeen is men het er over eens,
zoo zeide hij in verband, dat een reor<
ganisatie van den Volkenbond nood
zakelijk is. Door de gebeurtenissen
wordt de hervorming nog urgenter
gemaakt. Italië is bereid daaraan deel
te nemen. Het is de overtuiging van
den duce, dat de Volkenbond moet en
kan voortbestaan, maar zijn taak moet
hernieuwd worden en in overeen-
eenstemming worden gebracht met
zijn macht.
Ward Price wees er vervolgens op, dat
Italië zich tot dusverre niet had gehouden
aan de besprekingen, die moesten leiden tot
'n overeenstemming tusschen Duitschland
en de beide andere West-Europeesche mo
gendheden. Mussolini verklaarde in dit
opzicht, dat dit door de sancties was ge
komen, die de Italiaansche regeering na
de bezetting van het Rijnland een stand
punt van de grootste reserve hadden op
gedrongen. Maar Italië is nog altijd bereid
hulp te verleenen bij het tot stand bren
gen van een openhartige en duidelijke
overeenstemming tusschen de groote West-
Europeesche mogendheden en een accoord
moet tenslotte tot stand komen.
Wanneer deze mogendheden elkander
den oorlog aardoen, zal dat de ineenstor
ting beteekenen van de beschaving in ge
heel Europa.
Italië wil den vrede en zijn buitenland-
sche politiek zal vreedzame doeleinden blij
ven nastreven
De bescherming der vreemdelingen,
Het ministerie van buitenlandsche zaken
te Washington heeft van de Italiaansche
regeering de verzekering gekregen, dat
het leven en de bezittingen van de vreem
delingen, volgens de regelen van den oor
log beschermd zullen worden, na de be
zetting van Addis Abeba door de Italianen.
Deze verzekering werd den Amerikaan
schen gezant te Rome gegeven, toen deze
in opdracht van den Amerikaanschen on
derstaatssecretaris van buitenlandsche
zaken op het Italiaansche departement van
buitenlandsche zaken hiernaar informeer
de. Aan de verzekering werd toegevoegd,
dat de Italianen, zoodra zy de stad waren
binnengetrokken, zich het lot van de
vreemdelingen zouden aantrekken en alle
maatregelen zouden nemen om hun leven
•te beschermen.
Reeds waren er Italiaansche vliegtuigen
over de stad gevlogen teneinde de roovers-
benden te verspreiden.
Bescherming by de regeering van
den Soedan.
De correspondent van het A. N. P. te
Khartoem seint, dat ongerustheid over
leven en eigendommen van buitenlanders
in het westen van Abessinië geleid heeft
tot het indienen van een petitie met ver'
zoek om bescherming bij de regeering van
den Soedan. Onder de maatregelen die de
betrokkenen van de autoriteiten vragen,
trekt vooral de aandacht het verzoek een
stoomschip te zenden naar de Gambela
Enclave, stroomopwaarts van den Witten
Nyl. De regeering overweegt thans wat
haar ten deze te doen staat.
De bovengenoemde petitie is tot de
autoriteiten gericht door Britsche, Griek-
sche, Syrische en Armeensche firma's en
particulieren, die belangen hebben in een
aantal steden in het westelijk deel van
Abessinië, onder andere Saio, Gore, en
Gambela. en raamt de waarde van de
eigendommen, goederen en gebouwen, die
zich daar bevinden, op 300.000 pond ster
ling, terwijl zich ook nog een aantal em-
ployé's, groot 150, voor het meerendeel
Grieken, in die plaatsen bevinden.
De Er^lave van Gambela is in 1902 door
Abessinië aan den Soedan verleend ten
behoeve van handelsdoeleinden. Er be
vindt zich een Soedaneesche ambtenaar.
De nederzetting ligt aan de Baio-rivier,
een zystroom van den Sobat, die op 526
myl van Khartoem in den Witten Nijl uit
mondt. De Sobat is slechts gedurende
enkele tyden van het jaar bevaarbaar. Ge
woonlijk gaat drie maal 's jaars, in Mei,
Juni en September een stoomboot der
waarts.
De leider van het Britsche Roode
Kruis in Abessinië, dr. Melly, die bij de
onlusten gisteren werd gewond, is
gisteravond op de Britsche legatie over
leden.
Dr. Melly was 37 jaar oud.
Hedenmorgen is jhr. dr. J. N. van
der Does, een der doktoren van de Ne-
derlandsche Roode Kruis-ambulance uit
Abessinië in Arnhem teruggekeerd.
Op en naby het Arnhemsche station
was veel belangstelling. Dr. van der
Does werd op het perron verwelkomd
door de transportcolonne van de afdee-
ling Arnhem en omstreken van het Ne-
derlandsche Roode Kruis, waarvan hy
de leider is, het bestuur der afdeeling,
bestuur en leden van de Arnhemsche
reddingsbrigade, bestuur en leden van
den geneeskundigen kring en een groot
aantal vrienden en belangstellenden.
Hem werden eenige bloemstukken aan
geboden.
Een van de eersten, die dr. van der
Does begroette, was dr. A. van Schel
ven, die reeds eerder uit Abessinië te
rugkeerde.
Na de ontvangst op het station begaf
dr. van der Does zich naar zyn woning
te Arnhem, waar vele bloemstukken als
welkomstgroet stonden opgesteld.
De Amerikaansche legatie te Addis
Abeba opnieuw beschoten.
De vice-consul van de Vereenigde Sta
ten, die de legatie te Addis Abeba weer
heeft betrokken, deelde draadloos mede,
dat tegen den avond gisteren opnieuw een
fusillade op het gebouw werd geopend,
van achter een barricade vandaan. Het
personeel van de legatie beantwoordde dit
vuur.
De Itliaansche troepen hadden deze wyk
nog niet bezet, zij bevonden zich nog op
ongeveer 6 K.M. afstand. De vicec-onsul
besloot voor den nacht hulp der Italianen
te vragen en het Italiaansche hoofdkwar
tier zond twee officieren.
Dr. Martin, de Abessinische gezant te
Londen, heeft in een interview medege
deeld, dat Hailé Selassié met zyn familie
en verder gezelschap vermoedelijk in een
van de vele kloosters in de nabijheid van
Jeruzalem zijn intrek zal nemen. Deze
kloosters stammen nog uit den Romein
schen tijd en werden gebouwd op de lan
derijen, die men aan de Abessiniërs, die een
pelgrimstocht gemaakt hadden naar de
heilige stad, geschonken had. De negus
zal, hetzij zijn dagen in vrede en eenzaam
heid in een dier oude Abessinische kloos
ters slijten, of hij zal en dit is waar
schijnlijker zijn familie een verblijf te
Palestina verschaffen en zelf naar Londen
komen. Dr. Martin meende te kunnen zeg
gen, dat de negus de hoop nog niet opge
geven had en dat hij van van plan
Engeland een dringend persoonlijk beroep
te doen op de gevoelens voor gerechtig
heid. De keizerin daarentegen zal waar
schijnlijk nooit meer in het openbaar ver
schijnen. Haar gezondheid is door de ge
beurtenissen van de laatste dagen te gron
de gericht.
De reactie in Engeland.
In het Lagerhuis heeft Baldwin op een
vraag verklaard, dat de toekomstige poli
tiek met betrekking tot het Italiaansch-
Abessinische conflict een zaak is, die ge
zamenlijk door de betrokken mogendheden
moet worden bestudeerd. Ik kan, zeide hij,
geen andere verklaringen afleggen.
De nationale raad van de Engelsche ar
beiderspartij heeft gisteren te Londen een
bijeenkomst gehouden en daar een resolu
tie aangenomen waarin gezegd wordt, dat
de inval in Abessinië door het fascistische
Italië een bedreiging blijft voor den Vol
kenbond en de toekomstige beschaving.
Het geschil tusschen Italië en den Vol
kenbond is niet bijgelegd door den mili
tairen toestand in Abessinië van dit oogen-
blik. Italië moet niet worden toegestaan
de vruchten te plukken van zyn onwetti-
gen en bruten aanval. Het bestuur van de
party doet een beroep op de regcering,
zich er op te bezinnen voor het te laat is,
wat de verschrikkelijke gevolgen zijn, die
nog steeds kunnen voortkomen uit een
politiek van vreesachtige werkeloosheid.
Japansche persstemmen.
Het optreden van Italië om te komen
tot een herverdeeling van de koloniën, is,
aldus de Asahi te Tokio, verantwoordelijk
