flitsen van het witte p o ek. Greta Garbo's carrière. In 1925 slapie een onbeduidend Zweedsch meisje bedeesd te New-York aan wal**»** Haar eerafe film met wijlen John Gilbert. JOAN CRAWFORD en CLARK GABLE in „Wedloop met Amor"f in het Victoria-Theater. SHIRLEY TEMPLE, die men deze week in „City-Theater" kan zien in de film „Krullekopje". Miniatuur-filmpjes. ERROL FLYNN al»„Captain Blood" in de Harmonie. krullekopje. NewYork, 25 April. Het is alweer tien jaar geleden! Wel een bewijs, hoe gauw de wereld rond draait en hoeveel er in dien tijd kan gebeuren. Ik herinner me omstreeks dien tijd of misschien een jaar tevoren naar een bioscoop gestapt te zijn, die nog altijd mijn voorliefde heeft boven de filmkathedralen als Radio City, Pa- ramount, Roxy e.d. de Cameo in de 42ste Straat. Tegenwoordig is het daar niets dan Am- kino of films uit Rusland en al zijn die vaak overweldigend schoon, de er dik op lig gende propaganda kan even vervelend wor den als het gejuich van de roode kameraden in het publiek, wanneer de een of andere blèrende propaganda verkondigd wordt. Maar vroeger vertoonde de Cameo films uit Duitschland en Frankrijk en Engeland en zoo stapte ik er op een goeden dag binnen, toen de titel „Die Freudenlose Gasse" aan den gevel mij onweerstaanbaar aantrok. On weerstaanbaar, omdat de Amerikaansche films met hun onvermijdelijke „happy ending" mij soms bij meters de keel uit hingen. Het was een verhaal van het na- oorlogsche Weenen, van een professor met twee dochters, die tot den bedelstaf waren geraakt en waarvan het oudste meisje in braken pleegde om in het onderhoud van haar familie te voorzien. Veel er van staat mij niet meer bij, maar ik herinner me goed de voortreffelijk ge speelde angst en strijd van het meisje. En even zeker weet ik, dat er geen queue voor de Cameo stond, noch dat de zaal geheel gevuld was. In dien tijd trouwens nu nog met enkele uitzonderingen als een „Madchen in Uniform" of „La Maternelle" trokken de Europeesche films geen groot publiek aan en de naam van 's professors oudste dochter zei den New Yorker en zelfs den Amerikaan in het geheel niets. Het was eenvoudig Greta Garbo, een Zweed- sche, die voor de Duitsche filmwereld op trad en ik geloof ook niet, dat de toen malige critici van de groote New Yorksche bladen zich gehaast hebben hun schrijf machines te laten ratelen van opwinding over den vondst van een eminente Euro peesche actrice, die later een der steun pilaren zou worden van die vreemde scha duwwereld, die de film heet. Ik wilde, dat ik nu nog de critieken van die film kon overleggen! „De Zweedsche Norma Shearer". Genoeg zij, dat ongeveer een jaar later, in Augustus 1925 de Zweedsche lyner „Cripsholm" in New-York arriveerde met een zeer bedeesd meisje aan boord, dat zich Greta Garbo noemde en vergezeld was van haar eigen regisseur Maurice Stiller, de man, die haar ontdekt had. De voorgeschie denis daarvan was, dat Louis B. Mayer, een der directeuren van Metro-Goldwyn-Mayer, op een reis in Europa op zoek naar nieuw talent, Maurice Stiller ontmoet had en deze een contract aanbood, maar hij voelde er niets voor een zekere Greta Gustafsson, nu Greta Garbo er bij te nemen! Stiller wilde dat Greta meeging en Mayer stemde toe! M-G-M, bijzonder in haar schik met Stiller, probeerde het Gustafssonkind uit te buiten door haar „de Zweedsche Norma Shearer" te noemen. De publiciteits-manager van M- G-M belde alle New Yorksche kranten op om te vertellen, dat de Zweedsche Norma dan en dan met de „Cripsholm" aankwam, maar de eene hoofdredacteur na den ander antwoordde, dat het hem speet, maar dien dag kwamen nog twee andere groote sche pen uit Europa aan en zij konden geen ver slaggevers en fotografen missen. Op die manier werd Greta Gustafsson Augustus 1925 alleen verwelkomd door den publiciteits manager van M-G-M en één fotograaf. De laatste behoorde niet eens bij een krant, maar was voor een bedrag van 10 dollar overgehaald om bij de aankomst tegenwoordig te zijn met zijn toestel. Stil ler was indrukwekkend lang met een kop grijs haar. Miss Garbo was een gewel dige teleurstelling grof van gebeente, lomp en slonzig. Stiller en Greta poseerden, zooals dat gebruikelijk is bij aankomst in Amerika; loopend pratend, zittend, samen en alleen, wuivend naar het Vrijheidsstand beeld en de wolkenkrabbers. Maar ééne krant, de afgrijselijke „Evening Graphic", sinds oneervol gesneefd, vermeldde het feit. Dien middag werd een bezoek gebracht aan het hoofdkantoor van M-G-M, waar de geduchte Nicholas Schenck, tegenwoordig president van United Artists, het bevel voerde. Schenck's secretaresse zei, dat de baas erg „sorry" was, maar het té druk had... Ook de volgende dagen zou hij het té druk hebben Garbo en Stiller. 's Avonds gingen Stiller en Greta naar de Capitol, maar niet zoo heel veel maan den later sloegen de menschen elkaar haast dood om er binnen te komen en de nieuwe ster, Greta Garbo te zien! Stiller en Garbo bleven maanden in New-York: haar salaris was op 350 vastgesteld en Stiller wenschte het dubbele ten slotte kreeg de Zweed- GRETA. sche Norma 400 toegezegd. Haar naam was een ander struikelblok. „Garbo" leek te veel op „garbled" of verward en zelfs of „garbage", hetgeen eenvoudig „vuilnis" beteekent. De heeren van M-G-M probeer den van alles om Greta Gustafsson den moéd van den beginne af aan te ont nemen. De pubiciteits-manager deed zijn wanhopige best, maar zelfs geen verslag gever van een tweede rangs krant was tot een interview over te halen. Een New-Yorksche fotograaf heeft de eer voor Amerika opgehouden Arnold Gen the die het beweeglijke van uitdruk king in Garbo's gezicht ontdekte en de oor zaak was, dat twee foto's in „Vanity Fair" verschenen. Greta arriveerde ten slotte in Hollywood en werd aan het station verwel komd door twee kleine meisjes in Zweedsch costuum, die haar bloemen aanboden een zoo gewone routine, dat het haast pijnlijk aandoet om te lezen! Na haar aankomst po seerde Greta, wanneer iemand het haar vroeg. Het gerucht wil, dat zij zelfs gepo seerd heeft in 'n costuum, dat de chorus girls van Florenz Ziegfeld normaal vonden, maar het gemiddelde jonge meisje als erg luchtig beschouwt. Zelfs poseerde zij in het tenue van een hardlooper op het punt van een wedstrijd te beginnen. Haar regis seur en boezemvriend, Stiller, werd niet aangesteld om haar eerste film „The Tor- rent" te leiden en Greta moet daar diep verontwaardigd over geweest zijn. Toen besloot M-G-M hem de leiding te geven over Greta's volgende film „The Temptress", die als ik mij niet sterk vergis wijlen John Gilbert als haar mannelijke tegenpartij had. De Zweed Stiller raakte nu pas goed in conflict met de grootheden, die in Holly wood regeeren en hij kreeg heftige ruzie met hen. Het gevolg was, dat een andere regisseur de „Temptress' afmaakte, maar Stiller werd ziek, ging naar Zweden terug en stierf daar. Een jachtbuit voor krantenmannen. Vanaf dien tyd ging Greta Garbo's loop baan crescendo. Het duurde niet lang of Greta werd „de belichaming van duizend vrouwen" genoemd. Haar eerste vacantie- reis naar Zweden was precies het tegenover gestelde van haar aankomst. Zoo groot was haar succes geworden en zoo kolossaal de aanhang onder het groote publiek van meer dan honderd millioen Amerikanen van beider geslacht, dat zij voortaan geen stap kan verzetten of zij moet vermomd zijn en stelselmatig alle interviews en foto's wei geren. En deze weigering is zoo in tegen stelling met haar aankomst in dit land en wordt zóó krampachtig volgehouden, dat van allerlei geruchten daaromtrent de ronde doen. Sommigen beweren dat Gdrbo dit op aanraden van een sluwen publiciteits-mana ger doet, die vond, dat alle andere sterren zoo klaar stonden het publiek alles van zich te vertellen en te laten zien, dat een geheimzinnig stilzwijgen en zich terug trek ken veel meer succes zou hebben. Indien dit waar is, heeft de man een geniale zet uit gehaald. Anderen beweren, dat Garbo van nature zoo teruggetrokken is en dit nog meer geworden is sinds den dood van Stiller. Sindsdien heeft de actrice het bekende nonnenbestaan geleid, waarover zij vooral in het reclamelievende Amerika het noo- dige heeft moeten hooren en waardoor zy de allermooiste jachtbuit is geworden van eiken krantenman, die een kiektoestel of een notitieboekje als zijn wapen draagt. Duizenden hebben een eed gezworen haar bij de volgende gelegenheid te zullen foto grafeeren of een paar vragen te stellen en elke reis van de Zweedsche tusschen haar vaderland en haar villa in Hollywood gaat gepaard met een reusachtigen, maar onge- zienen strijd tusschen deze beide elemen ten. Plotseling klinkt het nieuws, dat zy uit Hollywood vertrokken is op weg naar Nëw- York en dadelijk wordt de drijfjacht be gonnen. De eene maal wordt zy halver wege gesignaleerd en moet onderweg den trein verlaten om haar achtervolgers op een dwaalspoor te brengen. De volgende maal gelukt het haar ongemerkt aan boord te slippen en zijn weer de noodige wedden schappen verloren. Toen zy de tweede maal uit Zweden van haar vacantie terugkwam, was de New- Yorksche ontvangst anders dan de vorige keer! De heer Schenck, die de vorige maal geen tyd had om Garbo fatsoenlijk te woord te staan, voer haar nu op een kouden mistigen morgen tegemoet in de haven en vertelde zelfs aan niemand van zijn M-G-M maatschappij, waar de actrice in New-York j logeerde. Een paar menschen, die vriende lijk voor haar geweest zijn, toen zy nog het onbekende actricetje was, zijn haar vertrouwden. Maar niemand kreeg haar zelf onderteekende foto tot zoover. Zelfs de heer Schenck niet! Max Reinhardt regisseert „Danton» film voor Warner Bros. Max Reinhardt zal voor Warner Bros d regie te voeren krijgen van „Danton" een film gebaseerd op den sensationèelen loopbaan van George Jacques Danton den figuur, die tijdens de groote revolutie in Frankrijk het bewind voerde. „Danton" beleefde als tooneelstuk onder Max Rei hardt's regie meer dan 1500 opvoeringen te Berlijn, München, Boedapest Weenen en andere groote steden en is een histo risch drama, waarin de woelige tijd va Louis XVI van Frankrijk in beeld wordt co bracht. Er zijn vijf belangrijke rollen t! vervullen in deze film, die Warner Bro zullen laten bezetten door vooraanstaande artisten. Halliwell Hobbes als Lord Raglan in twee films. In „Angel of Mercy", Kay Francis nieuwste film, zal Halliwell Hobbes d rol vertolken van Lord Raglan, bevelheb^ ber der Engelsche strijdmachten in de Krim-oorlog. Het is opmerkelijk, dat Mr Hobbes in de film „The Charge 0f thé light Brigade", welke eveneens een epi! sode uit het Krim-conflict in beeld brengt! ook hier de rol van Lord Raglan zal ver tolken. „The Charge of the light Brigade" gaat zeer spoedig in productie met Errol Flynn in de hoofdrol. Mary Boland in de Marion Davies' film „Cain and Mabel". Warner Bros-fcosmopolitan hebben Mary Boland geëngageerd voor een rol in „Cain and Mabel".' Marion Davies vertolkt in deze film de hoofdrol. „Der Bettelsstudent" met Johan Heesters. Met de opnamen voor deze Ufa-film is men reeds ver gevorderd. De belangrijk ste rollen worden vervuld door Johan Heesters, Marike Rökk, Carola Höhn, Fritz Kampers en Ida Wüst. George Jacoby is regisseur. CAPTAIN BLOOD. Theater Harmonie. Men weet, hoe spannend Rafael Sabatini zijn historische romans kan schrijven en hoe hij ons mee doet leven in spannende intriges en gevechten, waarbij dappere mannen om leven en dood strijden. Een van die figuren is Captain Blood, eertijds wij leven in den tijd van den gehaten koning Jacobus van Engeland een jonge dokter, die geen ander doel had dan in een werk zaam leven zijn medemenschen ten zegen te zyn. Hij wordt op een avond bij een gewonde geroepen, dien hij verzorgt en dien een vijand des konings blijkt te zijn. Terwijl hij zijn medische hulp nog verleent, komen soldaten van koning Jacobus en arresteeren zoowel den gewonde als den dokter. Groot is de groep van mannen, die de koning tot den strop laat veroordeelen en een van hen, die tevergeefs voor zijn leven strijdt, is Dr. Blood, die des doods schuldig is, omdat hij een vijand van den koning heeft geholpen. Een raadsheer van den gehaten vorst raadt aan de mannen niet te dooden, maar als slaven naar Jamaica te zenden, waar ze gemiddeld 20 per stuk kunnen opbren gen en zoo vaart een reusachtige bark met Engelsche slaven naar de kolonie Jamaica, waar de mannen door een der machtheb bers, kolonel Bishop, worden ontvangen en als beesten verkocht en naar de plantages worden gezonden. Dr. Blood weigert een bevel en zal juist naar de mijnen worden verwezen als Ara- bella, de nicht van den kolonel, belang in hem blijkt te stellen en hem als haar per soonlijk eigendom aankoopt. De verbannenen hebben op het eiland in alle opzichten een slavenleven en elke poging tot ontvluchting wordt gestraft met het brandmerk. Blood en zijn medeslacht offers beramen een poging tot ontvluch ting en hij komt daarbij in een gunstige positie, doordat hij als medicus er in slaagt de jicht van den ouden gouverneur te ge nezen. Juist cp het moment, dat de vlucht ten uitvoer zal worden gebracht, komt een Spaansche oorlogsschip het eiland beschie ten en in de algemeene verwarring ont vlucht Blood met zijn makkers, zij nemen by verrassing bezit van het Spaansche schip, schieten de landingsbooten der terug- keerende Spanjaarden in den grond en van af dat oogenblik is er een nieuwe en aller gevaarlijkste vrijbuiter op de zeeën, name lijk Captain Blood, die vechten kan als een leeuw en die met zijn mannen een overeen komst gesloten heeft, waarbij alle te maken buit eerlijk verdeeld zal worden en geen vrouw een haar zal worden gekrenkt. Kolonel Bishop, die in de meening ver keert, dat dappere burgers uit de hoofdstad het Spaansche schip hebben veroverd, be geeft zich aan boord om de mannen te be- loonen en men begrijpt wel hoe warm de ontvangst is, welke de oud-slaven hun beul op het schip bereiden. Hij wordt ten slotte overboord gegooid en moet maar zien, dat hij zwemmende aan land komt. Het piraten-leven van Captain Blood is begonnen en er worden zeeslagen geleverd, waarbij schepen in de lucht vliegen en het bloed als het ware van de film druipt. Ten slotte associeert Blood zich met een ande ren zeerooverskapitein, maar deze verovert een Engelsch schip, waarop zich lord Wil- loughby, een vertegenwoordiger van den koning en bovendien Arabella Bishop be vinden. Hy eischt 20.000 ducaten als los prijs voor het meisje, maar op hetzelfde oogenblik arriveert Captain Blood en kvopt het meisje vrij. Er volgt een prachtig degen- gevecht, waarin Blood den verraderlijken kapitein doodsteekt en dan brengt hij, tot groote verbazing van zijn mannen, beide gevangenen naar Jamaica.. Zijn oud-slaven- vrienden weten, dat men daar den strop te gemoet vaart, maar laten hem niet in den steek. Vlak voor de kust wordt er hevig gescho ten en blijken twee Fransche oorlogssche pen het eiland te teisteren. Zonder dat Blood het wist, is het oorlog tusschen Frankrijk en Engeland geworden. Dan treedt lord Willoughby op den voor- vrhhtid" bel00ft Blood en zÜn mannen do vryheid en een positie bij de Engelsche vloot als zy die toch Engelschen zijn de Fransche schepen willen aanvallen Allen weigeren van koning Jacobus eenige gunst te ontvangen, maar Willoughby heeft een verrassing. Jacobus is verdreven en naar Frankrijk gevlucht, vandaar de oorlog. Koning van Engeland en dus de man, die het aanbod deed, is Willem van Oranje, stadhouder van Holland en dan zweren de mannen trouw aan den koning en volgt er een gevecht, dat in zijn opzet overweldi gend is. De regisseur heeft voor een moord- dadigen strijd van man tegen man gezorgd. Er wordt geschoten, het kanongebulder is niet van de lucht, schepen vliegen in brand en vergaan, het is een zeegevecht zoo mach tig van opzet en schitterend van uitvoering, als men zelden op de film aanschouwd zal hebben. Natuurlijk zegeviert Blood, die als dank voor de bewezen diensten tot gouverneur van Jamaica benoemd wordt. Hij vindt er niet alleen den afgezetten gouverneur Bishop terug, maar ook diens nicht Ara bella en wat het gevolg daarvan is, laat zich licht begrijpen. Ook de stoutmoedigste zee- roover heeft in zijn hart nog wel een zwak plekje, waarvan een jonge, knappe vrouw zich kan meester maken. Captain Blood' is een spannende film, waaraan kosten noch moeite gespaard zyn om er iets heel bijzonders van te maken. Vooraf gaat veel binnen- en buitenlandsch nieuws in beweegbaar geïllustreerden vorm «n een alleraardigste screensong. EEN WEDLOOP MET AMOR. Victoria Theater. Van het uitgebreide programma dat deze week in het Victoria-theater wordt ver toond, mag de Wedloop met Amor, een Amerikaansch succeswerk van de Metro Goldwijn-Mayer, zeker allererst worden genoemd. Men behoeft slechts de namen der drie hoofdvertolkers te lezen of men weet reeds dadelijk, dat er gespeeld zal worden op bij zondere wijze en in een tempo dat buiten gewoon is. Joan Crawford, Clark Gable en Robert Montgomery zijn inderdaad krach ten, die elk afzonderlijk de leidende figuur in een hoofdfilm kunnen zijn. Nu werken die drie samen en de vonken vliegen er af. Dill en Jeff hebben reeds als jongens bewondering gehad voor Paula en als nu jaren later Jeff van een reis uit Spanje terugkeert, verneemt hy dat juist den volgenden dag Dill en Paula zullen trouwen. Maar zoover komt het niet, want Dill laat zich opnieuw inpalmen door zijn vriendin netje Conme Barnes en Paula troost zich Dm „LVrien s,Chap van Jeff. Toch kan zij Dill niet vergeten. Spoedig ontmoeten zii elkaar weer en waar dat alles toe leidt moet men maar eens in deze vlotte f fm gaan zien. Het komt zoo ver, dat Dill na gescheiden te zijn, opnieuw zal trouwen met Paula, maar dan verraadt Jeff aan haar, dat hy altijd zoo veel van haar heeft ge houden. Dit verrast Paula dermate, dat zij met Jeff op reis gaat en Dill met zyn ka merdienaar aan den kant laat staan. Op een wyze zooals alleen Joan, Clark en Robert dat kunnen wordt dit gegeven ge speeld, zoo vlot en boeiend dat men steeds geboeid blyft. In alle opzichten een echte Amerikaansche film-comedie met alle goe de kwaliteiten wat spel en opnamen be treft. Het tweede hoofdnummer dat getiteld is: „Es is so schön, verliebt zu sein", zal niet minder de belangstelling trekken. Een zeer amusante film met uitstekend spel en mooien zang van de bekenden tenor Herbert Ernst Groh, die de rol vervult van den too- neelknecht Muller, die over een pracht stem beschikt en als men hem aanziet voor den bekenden zanger Karl Larsen, zich den titel van „Kammersanger" laat aanleunen, wat hem en den eigenlijken tenor in groote moeilijkheden brengt, en ook Fraulein Eisen de lieve bloemenverkoopster, van geluk tot wanhoop en later weer tot dolle vreugde brengt. Karn Hardt als Else, Ralph Roberts als de secretaris van de tenor en Pheo Lingen als de ober uit „Tabarin" mogen met eere genoemd. Een programma waarbij men zich uitste kend zal amuseeren. DE WINTON-AFFAIRE. In het Roxy-theater. Met den naam Winton-affaire" wordt aangeduid een moordzaak, waarin de actrice Lou Winton en haar broer Jack naar de politie veronderstelde, een voor name rol hadden gespeeld, een manslag als waarnaar de politie-scheikundige verlangde te mogen onderzoeken. En hy kreeg zijn zin! Kleine inbraken e. d. be stonden voor hem niet meer zoodra hij kogels, een revolver, nagelvuil enz. te on derzoeken kreeg in verband met den moord op Gordon Bates, een man, die, zooals bleek, leefde van duistere practy ken. Voor de beide Winton's was bezwa rend, dat zij op den avond van den moord nog bij Bates waren geweest, maar bij het verdere onderzoek kwam vast te staan, dat meerdere personen hem dien avond ook nog hadden ontmoet. Wie had nu het noodlottige schot gelost? Twee inspecteurs, die nu juist geen vrienden waren, kregen de puzzle om op te lossen en we kunnen wel vertellen, dat het publiek in het théater gisteravond zeer geïnteresseerd zat toe te kijken bij de ontwikkeling van de zaak, waarin op een gegeven oogenblik een vijftal verdachten waren, die ahen den moord konden hebben bedreven, Zi) allen werden door den inspecteur steven beurtelings op scherpen toon beschuldig Zyn collega Boggs werkte kalmer, trad bezadigder en meer vertrouwen-wekkena op envischte uit wie de werke y e dader was. Wij zullen hier natuurlyk het heele verhaal niet uitspinnen, want aan zou de spanning verloren gaan. Gen g zij het om niet méér te zeggen dan dat „ue Winton-affaire" voor de liefhebbers detective-verhalen is om van te wa er a den, zooals ook de politie-scheikundig geheel in meeleefde. Het voorprogramma geeft kieken van het belangrijkste gebeuren in binnen- buitenland van den laatsten tyd en een interessante reis in den Stillen c langs verschillende eilanden. sche verhaal „Laat je niet nemen weer de vertooning van een filmop gemaakt door een jong echtpaar op reis in Spanje, een reeks foto'* bleek, dat de trouw van den echt8en niet rotsvast was. Ten slotte nog film met muziek, dans, enz. Alles te zamen een programma, da ker in de komende dagen tal van schouwers zal trekken. City-theater Een aantrekkelijk voorprogrammai g»»* deze week aan de prolongatie van Temple's film ..Krullekopje" vooraf. We noemen dan uitstelke1(1 .m> baar nieuws uit binnen- en buitenlan de opening van een werkkamp door H. Prinses Juliana; de ronde vanPurm^ end; de Apollo-promonade in Am enz. enz.) Een cultureele film vain dere fijnheid is de rolprent „Kom dt ter". De rest van het voorprogramma gecompleteerd door een grappig he filmpje en een onvervalschte Amerikaanse^ klucht, waarin Ben Blue triompfen Dat Shirley Temple nog een volle City-theater te gast is, spreekt voor zelf. Zij wil nu ook, datieder®'" Waar- maar haar komt zien en bewonderen, aan wy niet twijfelen!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 16