flitsen van het witte p o ek.
Greta Garbo's carrière.
In 1925 slapie een onbeduidend Zweedsch
meisje bedeesd te New-York aan wal**»**
Haar eerafe film met
wijlen John Gilbert.
JOAN CRAWFORD en CLARK
GABLE in „Wedloop met Amor"f
in het Victoria-Theater.
SHIRLEY TEMPLE,
die men deze week in „City-Theater"
kan zien in de film „Krullekopje".
Miniatuur-filmpjes.
ERROL FLYNN al»„Captain Blood"
in de Harmonie.
krullekopje.
NewYork, 25 April.
Het is alweer tien jaar geleden! Wel
een bewijs, hoe gauw de wereld rond
draait en hoeveel er in dien tijd kan
gebeuren. Ik herinner me omstreeks
dien tijd of misschien een jaar tevoren
naar een bioscoop gestapt te zijn, die
nog altijd mijn voorliefde heeft boven
de filmkathedralen als Radio City, Pa-
ramount, Roxy e.d. de Cameo in de
42ste Straat.
Tegenwoordig is het daar niets dan Am-
kino of films uit Rusland en al zijn die vaak
overweldigend schoon, de er dik op lig
gende propaganda kan even vervelend wor
den als het gejuich van de roode kameraden
in het publiek, wanneer de een of andere
blèrende propaganda verkondigd wordt.
Maar vroeger vertoonde de Cameo films uit
Duitschland en Frankrijk en Engeland en
zoo stapte ik er op een goeden dag binnen,
toen de titel „Die Freudenlose Gasse" aan
den gevel mij onweerstaanbaar aantrok. On
weerstaanbaar, omdat de Amerikaansche
films met hun onvermijdelijke „happy
ending" mij soms bij meters de keel uit
hingen. Het was een verhaal van het na-
oorlogsche Weenen, van een professor met
twee dochters, die tot den bedelstaf waren
geraakt en waarvan het oudste meisje in
braken pleegde om in het onderhoud van
haar familie te voorzien.
Veel er van staat mij niet meer bij, maar
ik herinner me goed de voortreffelijk ge
speelde angst en strijd van het meisje. En
even zeker weet ik, dat er geen queue voor
de Cameo stond, noch dat de zaal geheel
gevuld was. In dien tijd trouwens nu
nog met enkele uitzonderingen als een
„Madchen in Uniform" of „La Maternelle"
trokken de Europeesche films geen groot
publiek aan en de naam van 's professors
oudste dochter zei den New Yorker en zelfs
den Amerikaan in het geheel niets. Het
was eenvoudig Greta Garbo, een Zweed-
sche, die voor de Duitsche filmwereld op
trad en ik geloof ook niet, dat de toen
malige critici van de groote New Yorksche
bladen zich gehaast hebben hun schrijf
machines te laten ratelen van opwinding
over den vondst van een eminente Euro
peesche actrice, die later een der steun
pilaren zou worden van die vreemde scha
duwwereld, die de film heet. Ik wilde, dat
ik nu nog de critieken van die film kon
overleggen!
„De Zweedsche Norma Shearer".
Genoeg zij, dat ongeveer een jaar later,
in Augustus 1925 de Zweedsche lyner
„Cripsholm" in New-York arriveerde met
een zeer bedeesd meisje aan boord, dat zich
Greta Garbo noemde en vergezeld was van
haar eigen regisseur Maurice Stiller, de
man, die haar ontdekt had. De voorgeschie
denis daarvan was, dat Louis B. Mayer, een
der directeuren van Metro-Goldwyn-Mayer,
op een reis in Europa op zoek naar nieuw
talent, Maurice Stiller ontmoet had en deze
een contract aanbood, maar hij voelde er
niets voor een zekere Greta Gustafsson, nu
Greta Garbo er bij te nemen! Stiller wilde
dat Greta meeging en Mayer stemde toe!
M-G-M, bijzonder in haar schik met Stiller,
probeerde het Gustafssonkind uit te buiten
door haar „de Zweedsche Norma Shearer"
te noemen. De publiciteits-manager van M-
G-M belde alle New Yorksche kranten op
om te vertellen, dat de Zweedsche Norma
dan en dan met de „Cripsholm" aankwam,
maar de eene hoofdredacteur na den ander
antwoordde, dat het hem speet, maar dien
dag kwamen nog twee andere groote sche
pen uit Europa aan en zij konden geen ver
slaggevers en fotografen missen.
Op die manier werd Greta Gustafsson
Augustus 1925 alleen verwelkomd door den
publiciteits manager van M-G-M en één
fotograaf. De laatste behoorde niet eens bij
een krant, maar was voor een bedrag van
10 dollar overgehaald om bij de aankomst
tegenwoordig te zijn met zijn toestel. Stil
ler was indrukwekkend lang met een
kop grijs haar. Miss Garbo was een gewel
dige teleurstelling grof van gebeente,
lomp en slonzig. Stiller en Greta poseerden,
zooals dat gebruikelijk is bij aankomst in
Amerika; loopend pratend, zittend, samen
en alleen, wuivend naar het Vrijheidsstand
beeld en de wolkenkrabbers. Maar ééne
krant, de afgrijselijke „Evening Graphic",
sinds oneervol gesneefd, vermeldde het
feit. Dien middag werd een bezoek gebracht
aan het hoofdkantoor van M-G-M, waar de
geduchte Nicholas Schenck, tegenwoordig
president van United Artists, het bevel
voerde. Schenck's secretaresse zei, dat de
baas erg „sorry" was, maar het té druk
had... Ook de volgende dagen zou hij het
té druk hebben
Garbo en Stiller.
's Avonds gingen Stiller en Greta naar
de Capitol, maar niet zoo heel veel maan
den later sloegen de menschen elkaar haast
dood om er binnen te komen en de nieuwe
ster, Greta Garbo te zien! Stiller en Garbo
bleven maanden in New-York: haar salaris
was op 350 vastgesteld en Stiller wenschte
het dubbele ten slotte kreeg de Zweed-
GRETA.
sche Norma 400 toegezegd. Haar naam
was een ander struikelblok. „Garbo" leek
te veel op „garbled" of verward en zelfs of
„garbage", hetgeen eenvoudig „vuilnis"
beteekent. De heeren van M-G-M probeer
den van alles om Greta Gustafsson den
moéd van den beginne af aan te ont
nemen. De pubiciteits-manager deed zijn
wanhopige best, maar zelfs geen verslag
gever van een tweede rangs krant was tot
een interview over te halen.
Een New-Yorksche fotograaf heeft de
eer voor Amerika opgehouden Arnold
Gen the die het beweeglijke van uitdruk
king in Garbo's gezicht ontdekte en de oor
zaak was, dat twee foto's in „Vanity Fair"
verschenen. Greta arriveerde ten slotte in
Hollywood en werd aan het station verwel
komd door twee kleine meisjes in Zweedsch
costuum, die haar bloemen aanboden een
zoo gewone routine, dat het haast pijnlijk
aandoet om te lezen! Na haar aankomst po
seerde Greta, wanneer iemand het haar
vroeg. Het gerucht wil, dat zij zelfs gepo
seerd heeft in 'n costuum, dat de chorus
girls van Florenz Ziegfeld normaal vonden,
maar het gemiddelde jonge meisje als erg
luchtig beschouwt. Zelfs poseerde zij in
het tenue van een hardlooper op het punt
van een wedstrijd te beginnen. Haar regis
seur en boezemvriend, Stiller, werd niet
aangesteld om haar eerste film „The Tor-
rent" te leiden en Greta moet daar diep
verontwaardigd over geweest zijn. Toen
besloot M-G-M hem de leiding te geven
over Greta's volgende film „The Temptress",
die als ik mij niet sterk vergis wijlen John
Gilbert als haar mannelijke tegenpartij had.
De Zweed Stiller raakte nu pas goed in
conflict met de grootheden, die in Holly
wood regeeren en hij kreeg heftige ruzie
met hen. Het gevolg was, dat een andere
regisseur de „Temptress' afmaakte, maar
Stiller werd ziek, ging naar Zweden terug
en stierf daar.
Een jachtbuit voor krantenmannen.
Vanaf dien tyd ging Greta Garbo's loop
baan crescendo. Het duurde niet lang of
Greta werd „de belichaming van duizend
vrouwen" genoemd. Haar eerste vacantie-
reis naar Zweden was precies het tegenover
gestelde van haar aankomst. Zoo groot was
haar succes geworden en zoo kolossaal de
aanhang onder het groote publiek van meer
dan honderd millioen Amerikanen van
beider geslacht, dat zij voortaan geen stap
kan verzetten of zij moet vermomd zijn en
stelselmatig alle interviews en foto's wei
geren. En deze weigering is zoo in tegen
stelling met haar aankomst in dit land en
wordt zóó krampachtig volgehouden, dat
van allerlei geruchten daaromtrent de ronde
doen. Sommigen beweren dat Gdrbo dit op
aanraden van een sluwen publiciteits-mana
ger doet, die vond, dat alle andere sterren
zoo klaar stonden het publiek alles van
zich te vertellen en te laten zien, dat een
geheimzinnig stilzwijgen en zich terug trek
ken veel meer succes zou hebben. Indien dit
waar is, heeft de man een geniale zet uit
gehaald. Anderen beweren, dat Garbo van
nature zoo teruggetrokken is en dit nog meer
geworden is sinds den dood van Stiller.
Sindsdien heeft de actrice het bekende
nonnenbestaan geleid, waarover zij vooral
in het reclamelievende Amerika het noo-
dige heeft moeten hooren en waardoor zy
de allermooiste jachtbuit is geworden van
eiken krantenman, die een kiektoestel of
een notitieboekje als zijn wapen draagt.
Duizenden hebben een eed gezworen haar
bij de volgende gelegenheid te zullen foto
grafeeren of een paar vragen te stellen en
elke reis van de Zweedsche tusschen haar
vaderland en haar villa in Hollywood gaat
gepaard met een reusachtigen, maar onge-
zienen strijd tusschen deze beide elemen
ten. Plotseling klinkt het nieuws, dat zy uit
Hollywood vertrokken is op weg naar Nëw-
York en dadelijk wordt de drijfjacht be
gonnen. De eene maal wordt zy halver
wege gesignaleerd en moet onderweg den
trein verlaten om haar achtervolgers op een
dwaalspoor te brengen. De volgende maal
gelukt het haar ongemerkt aan boord te
slippen en zijn weer de noodige wedden
schappen verloren.
Toen zy de tweede maal uit Zweden van
haar vacantie terugkwam, was de New-
Yorksche ontvangst anders dan de vorige
keer! De heer Schenck, die de vorige maal
geen tyd had om Garbo fatsoenlijk te
woord te staan, voer haar nu op een kouden
mistigen morgen tegemoet in de haven en
vertelde zelfs aan niemand van zijn M-G-M
maatschappij, waar de actrice in New-York j
logeerde. Een paar menschen, die vriende
lijk voor haar geweest zijn, toen zy nog
het onbekende actricetje was, zijn haar
vertrouwden. Maar niemand kreeg haar zelf
onderteekende foto tot zoover. Zelfs de heer
Schenck niet!
Max Reinhardt regisseert „Danton»
film voor Warner Bros.
Max Reinhardt zal voor Warner Bros d
regie te voeren krijgen van „Danton" een
film gebaseerd op den sensationèelen
loopbaan van George Jacques Danton den
figuur, die tijdens de groote revolutie in
Frankrijk het bewind voerde. „Danton"
beleefde als tooneelstuk onder Max Rei
hardt's regie meer dan 1500 opvoeringen
te Berlijn, München, Boedapest Weenen
en andere groote steden en is een histo
risch drama, waarin de woelige tijd va
Louis XVI van Frankrijk in beeld wordt co
bracht. Er zijn vijf belangrijke rollen t!
vervullen in deze film, die Warner Bro
zullen laten bezetten door vooraanstaande
artisten.
Halliwell Hobbes als Lord Raglan in
twee films.
In „Angel of Mercy", Kay Francis
nieuwste film, zal Halliwell Hobbes d
rol vertolken van Lord Raglan, bevelheb^
ber der Engelsche strijdmachten in de
Krim-oorlog. Het is opmerkelijk, dat Mr
Hobbes in de film „The Charge 0f thé
light Brigade", welke eveneens een epi!
sode uit het Krim-conflict in beeld brengt!
ook hier de rol van Lord Raglan zal ver
tolken. „The Charge of the light Brigade"
gaat zeer spoedig in productie met Errol
Flynn in de hoofdrol.
Mary Boland in de Marion Davies'
film „Cain and Mabel".
Warner Bros-fcosmopolitan hebben Mary
Boland geëngageerd voor een rol in „Cain
and Mabel".' Marion Davies vertolkt in
deze film de hoofdrol.
„Der Bettelsstudent" met Johan
Heesters.
Met de opnamen voor deze Ufa-film is
men reeds ver gevorderd. De belangrijk
ste rollen worden vervuld door Johan
Heesters, Marike Rökk, Carola Höhn,
Fritz Kampers en Ida Wüst. George Jacoby
is regisseur.
CAPTAIN BLOOD.
Theater Harmonie.
Men weet, hoe spannend Rafael Sabatini
zijn historische romans kan schrijven en
hoe hij ons mee doet leven in spannende
intriges en gevechten, waarbij dappere
mannen om leven en dood strijden. Een van
die figuren is Captain Blood, eertijds wij
leven in den tijd van den gehaten koning
Jacobus van Engeland een jonge dokter,
die geen ander doel had dan in een werk
zaam leven zijn medemenschen ten zegen te
zyn.
Hij wordt op een avond bij een gewonde
geroepen, dien hij verzorgt en dien een vijand
des konings blijkt te zijn. Terwijl hij zijn
medische hulp nog verleent, komen soldaten
van koning Jacobus en arresteeren zoowel
den gewonde als den dokter. Groot is de
groep van mannen, die de koning tot den
strop laat veroordeelen en een van hen, die
tevergeefs voor zijn leven strijdt, is Dr.
Blood, die des doods schuldig is, omdat hij
een vijand van den koning heeft geholpen.
Een raadsheer van den gehaten vorst
raadt aan de mannen niet te dooden, maar
als slaven naar Jamaica te zenden, waar ze
gemiddeld 20 per stuk kunnen opbren
gen en zoo vaart een reusachtige bark met
Engelsche slaven naar de kolonie Jamaica,
waar de mannen door een der machtheb
bers, kolonel Bishop, worden ontvangen en
als beesten verkocht en naar de plantages
worden gezonden.
Dr. Blood weigert een bevel en zal juist
naar de mijnen worden verwezen als Ara-
bella, de nicht van den kolonel, belang in
hem blijkt te stellen en hem als haar per
soonlijk eigendom aankoopt.
De verbannenen hebben op het eiland in
alle opzichten een slavenleven en elke
poging tot ontvluchting wordt gestraft met
het brandmerk. Blood en zijn medeslacht
offers beramen een poging tot ontvluch
ting en hij komt daarbij in een gunstige
positie, doordat hij als medicus er in slaagt
de jicht van den ouden gouverneur te ge
nezen. Juist cp het moment, dat de vlucht
ten uitvoer zal worden gebracht, komt een
Spaansche oorlogsschip het eiland beschie
ten en in de algemeene verwarring ont
vlucht Blood met zijn makkers, zij nemen
by verrassing bezit van het Spaansche
schip, schieten de landingsbooten der terug-
keerende Spanjaarden in den grond en van
af dat oogenblik is er een nieuwe en aller
gevaarlijkste vrijbuiter op de zeeën, name
lijk Captain Blood, die vechten kan als een
leeuw en die met zijn mannen een overeen
komst gesloten heeft, waarbij alle te maken
buit eerlijk verdeeld zal worden en geen
vrouw een haar zal worden gekrenkt.
Kolonel Bishop, die in de meening ver
keert, dat dappere burgers uit de hoofdstad
het Spaansche schip hebben veroverd, be
geeft zich aan boord om de mannen te be-
loonen en men begrijpt wel hoe warm de
ontvangst is, welke de oud-slaven hun beul
op het schip bereiden. Hij wordt ten slotte
overboord gegooid en moet maar zien, dat
hij zwemmende aan land komt.
Het piraten-leven van Captain Blood is
begonnen en er worden zeeslagen geleverd,
waarbij schepen in de lucht vliegen en het
bloed als het ware van de film druipt. Ten
slotte associeert Blood zich met een ande
ren zeerooverskapitein, maar deze verovert
een Engelsch schip, waarop zich lord Wil-
loughby, een vertegenwoordiger van den
koning en bovendien Arabella Bishop be
vinden. Hy eischt 20.000 ducaten als los
prijs voor het meisje, maar op hetzelfde
oogenblik arriveert Captain Blood en kvopt
het meisje vrij. Er volgt een prachtig degen-
gevecht, waarin Blood den verraderlijken
kapitein doodsteekt en dan brengt hij, tot
groote verbazing van zijn mannen, beide
gevangenen naar Jamaica.. Zijn oud-slaven-
vrienden weten, dat men daar den strop te
gemoet vaart, maar laten hem niet in den
steek.
Vlak voor de kust wordt er hevig gescho
ten en blijken twee Fransche oorlogssche
pen het eiland te teisteren. Zonder dat
Blood het wist, is het oorlog tusschen
Frankrijk en Engeland geworden.
Dan treedt lord Willoughby op den voor-
vrhhtid" bel00ft Blood en zÜn mannen do
vryheid en een positie bij de Engelsche
vloot als zy die toch Engelschen zijn
de Fransche schepen willen aanvallen
Allen weigeren van koning Jacobus eenige
gunst te ontvangen, maar Willoughby heeft
een verrassing. Jacobus is verdreven en
naar Frankrijk gevlucht, vandaar de oorlog.
Koning van Engeland en dus de man, die
het aanbod deed, is Willem van Oranje,
stadhouder van Holland en dan zweren de
mannen trouw aan den koning en volgt er
een gevecht, dat in zijn opzet overweldi
gend is. De regisseur heeft voor een moord-
dadigen strijd van man tegen man gezorgd.
Er wordt geschoten, het kanongebulder is
niet van de lucht, schepen vliegen in brand
en vergaan, het is een zeegevecht zoo mach
tig van opzet en schitterend van uitvoering,
als men zelden op de film aanschouwd zal
hebben.
Natuurlijk zegeviert Blood, die als dank
voor de bewezen diensten tot gouverneur
van Jamaica benoemd wordt. Hij vindt er
niet alleen den afgezetten gouverneur
Bishop terug, maar ook diens nicht Ara
bella en wat het gevolg daarvan is, laat zich
licht begrijpen. Ook de stoutmoedigste zee-
roover heeft in zijn hart nog wel een zwak
plekje, waarvan een jonge, knappe vrouw
zich kan meester maken.
Captain Blood' is een spannende film,
waaraan kosten noch moeite gespaard zyn
om er iets heel bijzonders van te maken.
Vooraf gaat veel binnen- en buitenlandsch
nieuws in beweegbaar geïllustreerden vorm
«n een alleraardigste screensong.
EEN WEDLOOP MET AMOR.
Victoria Theater.
Van het uitgebreide programma dat deze
week in het Victoria-theater wordt ver
toond, mag de Wedloop met Amor, een
Amerikaansch succeswerk van de Metro
Goldwijn-Mayer, zeker allererst worden
genoemd.
Men behoeft slechts de namen der drie
hoofdvertolkers te lezen of men weet reeds
dadelijk, dat er gespeeld zal worden op bij
zondere wijze en in een tempo dat buiten
gewoon is. Joan Crawford, Clark Gable en
Robert Montgomery zijn inderdaad krach
ten, die elk afzonderlijk de leidende figuur
in een hoofdfilm kunnen zijn. Nu werken
die drie samen en de vonken vliegen er af.
Dill en Jeff hebben reeds als jongens
bewondering gehad voor Paula en als nu
jaren later Jeff van een reis uit Spanje
terugkeert, verneemt hy dat juist den
volgenden dag Dill en Paula zullen trouwen.
Maar zoover komt het niet, want Dill laat
zich opnieuw inpalmen door zijn vriendin
netje Conme Barnes en Paula troost zich
Dm „LVrien s,Chap van Jeff. Toch kan zij
Dill niet vergeten. Spoedig ontmoeten zii
elkaar weer en waar dat alles toe leidt
moet men maar eens in deze vlotte f fm
gaan zien. Het komt zoo ver, dat Dill na
gescheiden te zijn, opnieuw zal trouwen met
Paula, maar dan verraadt Jeff aan haar,
dat hy altijd zoo veel van haar heeft ge
houden. Dit verrast Paula dermate, dat zij
met Jeff op reis gaat en Dill met zyn ka
merdienaar aan den kant laat staan.
Op een wyze zooals alleen Joan, Clark en
Robert dat kunnen wordt dit gegeven ge
speeld, zoo vlot en boeiend dat men steeds
geboeid blyft. In alle opzichten een echte
Amerikaansche film-comedie met alle goe
de kwaliteiten wat spel en opnamen be
treft.
Het tweede hoofdnummer dat getiteld is:
„Es is so schön, verliebt zu sein", zal niet
minder de belangstelling trekken. Een zeer
amusante film met uitstekend spel en
mooien zang van de bekenden tenor Herbert
Ernst Groh, die de rol vervult van den too-
neelknecht Muller, die over een pracht
stem beschikt en als men hem aanziet voor
den bekenden zanger Karl Larsen, zich den
titel van „Kammersanger" laat aanleunen,
wat hem en den eigenlijken tenor in groote
moeilijkheden brengt, en ook Fraulein Eisen
de lieve bloemenverkoopster, van geluk tot
wanhoop en later weer tot dolle vreugde
brengt. Karn Hardt als Else, Ralph Roberts
als de secretaris van de tenor en Pheo
Lingen als de ober uit „Tabarin" mogen
met eere genoemd.
Een programma waarbij men zich uitste
kend zal amuseeren.
DE WINTON-AFFAIRE.
In het Roxy-theater.
Met den naam Winton-affaire" wordt
aangeduid een moordzaak, waarin de
actrice Lou Winton en haar broer Jack
naar de politie veronderstelde, een voor
name rol hadden gespeeld, een manslag
als waarnaar de politie-scheikundige
verlangde te mogen onderzoeken. En hy
kreeg zijn zin! Kleine inbraken e. d. be
stonden voor hem niet meer zoodra hij
kogels, een revolver, nagelvuil enz. te on
derzoeken kreeg in verband met den
moord op Gordon Bates, een man, die,
zooals bleek, leefde van duistere practy
ken. Voor de beide Winton's was bezwa
rend, dat zij op den avond van den moord
nog bij Bates waren geweest, maar bij het
verdere onderzoek kwam vast te staan, dat
meerdere personen hem dien avond ook
nog hadden ontmoet. Wie had nu het
noodlottige schot gelost? Twee inspecteurs,
die nu juist geen vrienden waren, kregen
de puzzle om op te lossen en we kunnen
wel vertellen, dat het publiek in het
théater gisteravond zeer geïnteresseerd
zat toe te kijken bij de ontwikkeling van
de zaak, waarin op een gegeven oogenblik
een vijftal verdachten waren, die ahen
den moord konden hebben bedreven, Zi)
allen werden door den inspecteur steven
beurtelings op scherpen toon beschuldig
Zyn collega Boggs werkte kalmer, trad
bezadigder en meer vertrouwen-wekkena
op envischte uit wie de werke y e
dader was. Wij zullen hier natuurlyk het
heele verhaal niet uitspinnen, want aan
zou de spanning verloren gaan. Gen g
zij het om niet méér te zeggen dan dat „ue
Winton-affaire" voor de liefhebbers
detective-verhalen is om van te wa er a
den, zooals ook de politie-scheikundig
geheel in meeleefde.
Het voorprogramma geeft kieken van
het belangrijkste gebeuren in binnen-
buitenland van den laatsten tyd en
een interessante reis in den Stillen c
langs verschillende eilanden.
sche verhaal „Laat je niet nemen
weer de vertooning van een filmop
gemaakt door een jong echtpaar op
reis in Spanje, een reeks foto'*
bleek, dat de trouw van den echt8en
niet rotsvast was. Ten slotte nog
film met muziek, dans, enz.
Alles te zamen een programma, da
ker in de komende dagen tal van
schouwers zal trekken.
City-theater
Een aantrekkelijk voorprogrammai g»»*
deze week aan de prolongatie van
Temple's film ..Krullekopje" vooraf.
We noemen dan uitstelke1(1 .m>
baar nieuws uit binnen- en buitenlan
de opening van een werkkamp door
H. Prinses Juliana; de ronde vanPurm^
end; de Apollo-promonade in Am
enz. enz.) Een cultureele film vain
dere fijnheid is de rolprent „Kom dt
ter". De rest van het voorprogramma
gecompleteerd door een grappig he
filmpje en een onvervalschte Amerikaanse^
klucht, waarin Ben Blue triompfen
Dat Shirley Temple nog een volle
City-theater te gast is, spreekt voor
zelf. Zij wil nu ook, datieder®'" Waar-
maar haar komt zien en bewonderen,
aan wy niet twijfelen!