DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. ITALIË EN DE VOLKENBOND. ZOMERTIJD No. 114 Donderdag 14 Mei 1936 138e Jaargang Gevaar voor een Duiisch-Italiaansch verbond van „onbevredigden*\ Geen nieuwe „schijnverplichtingen". Nieuwe Oostenrijksche regeering. Lijfgardisten van Hitier gearresteerd. Verontrusting bij de regeering. Een Fokker F LVI. Een verkeersvliegtuig met slaapcabines en twee ver* diepingen. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bfl vooruitbetaling voor Alkmaar 2.— franco door het geheele Rjjk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordans C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. krak Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. De vraag wat er tusschen vandaag en 15 Juni, wanneer de Raad opnieuw bijeenkomt, zal of kan gebeuren, houdt aller aandacht bezig. Aldus schrijft de Geneefsche Hbld.- correspondent aan zijn blad en hij vervolgt: Italië's reactie op de resolutie waarbij de sancties voorloopig worden verlengd, wordt met gemengde gevoelens afgewacht. Er zijn er, die meenen, dat het conse quenter geweest zou zijn, van Volken' bondsstandpunt, om Italië uit den bond te stooten, nu het blijft weigeren zich aan de regelen van het pact te onderwerpen, en nu de Bond tegen Italië, als overtreder van het Volkenbondsverdrag, met sancties is moeten optreden. Zij die zoo redeneeren, willen de eer aan den Bond houden, en niet wachten tot Italië den Bond den rug toedraait. Anderen, die nog steeds op een mogelijk heid van verzoening hopen, zouden willen probeeren om de opheffing der sancties in te ruilen tegen de een of andere Italiaan- sche tegemoetkoming, die het prestige van den Bond zou kunnen redden, en Italië zou kunnen terugbrengen in het Stresa-front. Want zü willen tot eiken prijs voor komen, dat Italië zich in de armen van Duitschland werpt, ten einde het ver overde gebied te verdedigen tegen de inmenging der anderen en om tezamen met Duitschland als het ware een ver bond van „onbevredigden" te Vormen, om zich met vereende krachten ruimte te verschaffen. Volgens dezulken moet een politiek die op realiteit berust, dit in de eerste plaats verhinderen. De vraag is echter, of Italië, wanneer het in zulk een combinatie werke lijk zijn belang zou zien, dit niet toch doen zou, ook wanneer de Volkenbond zich thans meegaand zou toonen. Ook in den wereld oorlog heeft Italië, ondanks een alliantie met Duitschland, ten slotte de zijde gekozen, die het voordeeligst leek en nu Mussolini blijkt zich aan geen internationale verdragsver plichtingen te willen storen, wanneer vol gens hem de levensbelangen iets anders eischen, is er geen reden om aan te nemen, dat Italië door een koehandel op het punt van Abessinië werkelijk blijvend kan wor den zoet gehouden. Wanneer een samengaan met Duitschland meer kans op slagen biedt, zal de Bond Ita lië ook een volgend maal niet kunnen weer houden, tenzij de collectieve actie bewijst een werkelijke kracht te kunnen vormen. Maar wanneer daarentegen de factoren welke tot dusver zulk een samengaan van Rome en Berlijn hebben tegengehouden, blijven voortbestaan (de strijd om Oosten rijk, en de nu door Italië's overwinning in Afrika voor Duitschland nog ver scherpte concurrentie in den wedloop om koloniën), zal de toenadering tusschen Ita lië en Duitschland net zoo weinig gemakke lijk gaan, als tot dusver. Al kan natuurlijk een kat in nood zeer rare en onverwachte sprongen maken, vooral in dictatoriaal gere geerde landen, waar een enkel man zijn lui men kan botvieren, op en met een gansche natie. Het is dus niet zoo eenvoudig om aan te geven, wat thans de beste „realpoli- tiek" zal zijn. Er zijn vrij sterke stroo mingen, die meenen, dat de eenige goe de politiek ware om Italië weer als wil ligen medewerker van Frankrijk en En geland terug te krijgen, gesteld dat har telijke EngelschItaliaansche samen werking nu nog mogelijk is. Maar wie gelooft, dat Italië tegen een eventueel agressief Duitschland op zijn best een zeer onzekere bondgenoot zou zijn, zal werkelijkheidspolitiek liever zoeken in een zoo krachtig mogelijke coalitie in den Volkenbond, tegen allen die weige ren om het Bondsbeginsel tot eerbiedi ging van andersmans goed na te leven. In die richting hebben de Engelschen ge ijverd. Uit de gedachtenwisseling met Ber lijn zal moeten blijken of Hitier op zulk een grondslag tot medewerking bereid is. Zoo niet, dan zal hij evenals Mussolini, be wijzen, dat van zijn kant agressief gevaar dreigt eiken keer als hij „een recht meent te tien, en waartegen de anderen zich zou den moeten veilig stellen. Dat thans in Duitsche perscommentaren reeds met de gedachte van een Duitsch-Ita- liaansche toenadering gespeeld wordt, in verband met de leuze, dat het hier twee „Volker ohne Raum" betreft en dat in de onzekerheid, waarin de Bond thans komt te verkeeren een argument gezocht wordt om Hitler's antwoord omtrent zijn opvattingen over de territoriale eerbiedigingsbelofte uit het Bondspact uit te stellen, kan een aanwij zing zijn, dat men in Berlijn meent, dat Ita lië analoge behoeften en belangen heeft als Duitschland en dat er ook analoge daden zijn te verwachten. Wat daartegenover de „realpolitik" der anderen dient te wezen, is niet zoo duide lijk als sommigen meenen, die thans den Bond „prinzipen-reiten" verwijten. Trou wens, tegenover den wensch om de Fransch- Engelsch-Italiaansche samenwerking tegen over Duitschland te herstellen, zou evenzeer een Fransch-Engelsch-Duitsche samenwer king tegenover Italië denkbaar zijn. Wanneer men bereid is om als prijs voor zulk een samenwerking Abessinië aan Ita lië cadeau te doen, ware wellicht een ander soort cadeau op andermans kosten denk baar, om Duitschland's steun te _koopen. Wie de wereld met zakelijk cynisme wil re geering, behoeft zich niet op een enkele mogelijkheid dood te staren. De keuze van het merk „Realpolitik", dat men in Genève ten slotte zal willen en kun nen volgen, zal beslissend zijn voor de vraag of de Volkenbond in zijn tegenwoor- digen vorm al dan niet zal kunnen voort bestaan, dan wel of hij gewijzigd in struc tuur en in methoden dient te worden. Uit de keuze van de politiek, welke men zal voeren, moet blijken of de veiligheidsfac toren, welke het Bondspact in de artikelen 10 en 16 (wederzijdsche eerbiediging en sancties tegen een schender) biedt, fictie zijn of werkelijkheid. Blijken zij fictief te zijn, dan zal men beter doen dit ruiterlijk te erkennen en de wereldpolitiek niet mei schijnverplichtingen te compliceeren. Men kan dan terugvallen, voor reëele veilig heidsgaranties, op de regionale pacten en allianties, die in 1914 (in Italië's geval) de betrekkelijkheid van haar betrouwbaarheid hebben aangetoond. En verder tot con sultatieve organisaties, die zullen werken zoolang de partijen (zonder bevreesd te be hoeven zijn voor de collectieve sancties) er zich aan zullen verkiezen te storen. Men zoekt nu hier en elders naar „Real politik". En omdat het moeilijk en riskant is om die te vinden of te verwezenlijken, en even moeilijk en riskant om haar niet te vinden of om haar te veronachtzamen, en omdat de Volkenbond weer eens het toö- neel is geweest van die aarzelingen, is de critiek op Genève bijna algemeen. Maar iemand had gelijk, die dezer dagen tot ons zeide: „Het is nu eenmaal de taak van den Bond om er te zijn, wanneer het slecht in de wereld gaat, wanneer de sta ten het rechte pad uit het oog verliezen. Als alles goed gaat, is de Bond niet noodig En als alles slecht gaat, en hij wel noodig is, staan zijn levenskansen het laagst, juist omdat zijn leden zich dan het onhandel baarst toonen. Behandel hem met zacht heid Het Lagerhuis en de annexatie van Abessinië. In het Engelsche Lagerhuis deelde minis ter-president Baldwin mede, dat de Italiaan sche ambassadeur Grandi bij hem was geweest om hem het document te over handigen, waarin de annexatie van Abes sinië door Italië werd medegedeeld. Bald win zeide verder, dat den ambassadeur was medegedeeld, dat het document onder reserve werd aanvaard, en aan den minis ter van buitenlandsche zaken ter hand zou worden gesteld, zoodra deze van Genève terugkeerde. De Labour-afgevaardigde Cooks riep toen uit: „En verscheurd zal worden naar ik hoop". In het Huis werden verscheidene inter pellaties inzake de annexatie ingediend. Cooks vroeg of de Britsche regeering Mus solini heeft medegedeeld, deze annexatie niet te erkennen. Baldwin herinnerde het Huis eraan, dat de Britsche politiek inzake het Abessinisch conflict steeds gebaseerd is geweest op de beslissingen van den Volken bond. Hetzelfde Lagerhuislid vroeg of Italië lid mag blijven van den Volkenbond, waar op Baldwin antwoordde, dat hij geen goede gelegenheid zag voor te stel1 en Italië uit den bond te verwijderen. Kalmte hersteld te Harrar. Te Harrar is na de plundering de kalmte snel hersteld nu de Italianen de stad hebben bezet. De plunderaars zijn naar de omringende heuvels gejaagd en de gouverneur van de stad heeft in alle richtingen boodschappers gezonden, die de Abessinische soldaten moe ten zeggen, dat de Italianen hen naar hun haardsteden zullen terugzenden, zoodra zij de wapens neerleggen. In een korte indrukwekkende plechtig heid is de Italiaansche vlag op het oude Ghebi geheschen in tegenwoordigheid van generaal Nasi, den vroegeren gezant te Addis Abeba, graaf Vinei en den vroegeren consul te Harrar Giardini en vertegenwoor digers van het leger. Abessinische regeering 350 K.M. van Addis Abeba? Naar uit Khartoem wordt vernomen, schijnt in Gore, de hoofdstad van Westelij k- Abessinië, ongeveer 350 K.M. ten Zuid westen van Addis Abeba, de Abessinische regeering verblijf te houden. Na de vlucht van den Negus hebben ver scheidene ministers zich hierheen begeven en de staats-archieven daarheen meege nomen. De stad telt ongeveer 4.000 in woners. Volgens een mddedeeling van den Brit- schen consul voor dit gebied, kapitein Erskie, is er alles rustig. De politie is versterkt met elementen uit het leger en de gewapende benden, welke voornamelijk verantwoorde lijk zijn voor de ongeregeldheden in de hoofdstad, worden opgevangen en ont wapend. Voor een deel keeren de mannen, die in deze streek thuis hooren, terug om het werk op de akkers te hervatten. De nieuwe Oostenrijksche regeering is als volgt samengesteld: Dr. Schuschnigg: bondskanselier, minister voor buitenlandsche zaken en landsverde diging. Von Baar—Barenfels (Heimatschutz): vice-kanselier, minister voor binnenland- sche zaken en veiligheid. HammersteinEquord (Christ-Soc.): mi nister voor justitie. Dr. Pernter (Christ.-Soc.): minister van onderwijs. Stockinger (Christ.-Soc.) minister van handel en verkeer. Dr. Draxler (Heimatschutz): minister van financien. Resch (Christ-Soc.): minister van sociale zaken. Het ministerie van landbouw wordt voor loopig niet bezet. .Verder werden twee staats-secretarissen benoemd en wel voor landsverdediging in- fanterie-generaal Zehner, en Zernatto, staatssecretaris voor speciale diensten. Deze regeeringswijziging is tot stand ge komen na een strijd achter de schermen tusschen de katholieke semi-democraten onder leiding van Schuschnigg en Star-, hemberg van de fascistische Heimwehren. De eerste behaalde de overwinning, welke van groot belang zal zijn voor de toekomst van Oostenrijk. Als climax van den strijd brachten Schuschnigg en Starhemberg gisteravond 11 uur een bezoek aan bondspresident Mialas. De kanselier trad af en werd belast met de vorming van een nieuw kabinet, waarmede hij te half vier in den nacht ge reed was. In een officieel communiqué werd mede gedeeld, dat vice-kanselier Starhemberg wegens een zakelijk verschil van meening met de bondskanselier uit de regeering is getreden. De nieuwe regeering heeft zich tot taak gesteld de concentratie van alle vaderland- sche krachten. Dit eischt een volkomen eensgezinde leiding en derhalve neemt de bondskanselier de leiding van het vader- landsche front op zich. Op verzoek van den bondskanselier heeft Vorst Starhemberg aan de leeden van de heimwehr, die ver zocht werden de zitting te nemen in het nieuwe kabinet opgedragen, dit verzoek in te willigen. Bondskanselier Schuschnigg heeft he denochtend een telegram gezonden aan Mussolini, waarin hij verklaart, dat de nieuwe regeering de vriendschappelijke be trekkingen tot Italië wenscht te handhaven en vasthoudt aan het protocol van Rome. De wijziging in de regeerings- leiding. Den geheelen avond hadden usschen bondskanselier Schuschnigg en Starhem berg besprekingen plaats gevonden aan gaande de reorganisatie van de autoritaire macht en de consolidatie van de tucht en de heilige eenheid binnen het vaderlandsch front, door welke zjj gezamenlijk een op lossing trachtten te vinden, waaruit de doelmatigheid hunner samenwerking zou blijken. Gezocht werd naar een formule, waar door het vaderlandsche front werkelijk het karakter kreeg van een orgaan tot uitvoe ring van den il der regeering, waar het tot nu toe eerder het karakter van een bond had gedragen. Door deze reorganisa tie zouden de bevoegdheden van kolonel Adam, den secretaris-generaal van het va derlandsche front, worden uitgebreid. Aangaande de wijziging in het ministe rie werd in bevoegde kringen nog het vol gende verklaard: Het kenmerkende dezer regeeringswijzi ging is een meer uitgesproken concentra-' tie van de binnenlandsche- en buitenland sche politiek in de handen van Schuschnigg. Het ministerie steunt op dezelfde elemen ten als voorheen en de ministers behooren- de tot de Heimwehrkringen blijven er deel van uitmaken. De oriëntatie der binnen- en buitenland sche politiek zal geen enkele wijziging on dergaan. Het belang van de kabinetswijzi ging is gelegen in het feit eener hergroe peering en nauwste concentratie aller krachten van het regiem en van alle aan hangers van het onafhankelijke Oostenrijk binnen het kader van het vaderlandsche front. Britsche kringen niet verbaasd. Het aftreden van Starhemberg heeft in Britsche kringen geen groote verbazing ge wekt, hoewel men de omvorming van het kabinet niet zoo spoedig verwachtte. Order van Starhemberg aan de Heimwehr. Even voor de omvorming van het kabinet heeft Starhemberg een order uitgevaardigd door middel van het hoofdkwartier van de Heimwehr, gericht tot alle leden welke als volgt luidt: „Bewaar uw koelbloedigheid en orde, laat men u niet provoceeren en handel alleen op de orders van Starhemberg", Naar thans vernomen wordt, is Schusch nigg alleen afgetreden, tegen de ge woonte in, en vroeg hij Miklas de regee ring af te zetten, hetgeen deze deed. Dit schijnt erop te wijzen, dat Star hemberg weigerde vrijwillig af te tre den. Een reactie van de Heimwehr is niet gevolgd en te Weenen en in de provin cie is alles rustig. Nieuwe regeering legt den eed af. Nog in den nacht heeft de nieuwe regee ring den eed afgelegd. De samenstelling van de nieuwe regeering werd door extra-edities van de dagbladen bekend gemaakt en door de bevolking kalm ontvangen. In Heimwehrkringen wordt verklaard, dat Starhemberg zich thans meer intens zal bezig houden met de organisatie van de Heimatschutz. Hij zal verder zijn functie van opperste sportleider van Oostenrijk behouden. Heden moest hij naar Rome gaan voor het bijwo nen van een voetbalwedstrijd. Deze reis is wel uitgesteld, doch niet afgelast. Verder wordt in Heimwehrkringen ver klaard, dat déze organisatie thans weer de politieke actie van voor 1933, d.w.z. van yooi; het deelnemen van Starhemberg aan de regeering, zal herinneren. Deze actie zal geen oppositie tegen de regeering beteeke- nen, doch zal erop gericht zijn de opbouw van de corporatieve organisatie te versnel len. De Daily Herald meldt uit Londen, dat meer dan 200 leden van de lijf garde van Hitier manschappen van de S.S. in de laatste paar weken zijn gearresteerd onder de verdenking te hebben samengespannen tegen Hitier en den Nationaal Socialistischen Staat. De verdachten zijn in een concentra tiekamp geplaatst, dat daartoe speci aal buiten Berlijn was ingericht. Zij worden nog steeds ondervraagd. Het blad voegt hieraan toe, dat in de regeering groote verontrusting is gewekt door deze ontdekking, daar men de S.S. tot nu toe als volkomen betrouwbaar beschouwde. Berichten over de arrestaties moch ten in Duitschland niet worden ge publiceerd. Himmler wordt geschaduwd. Naar de Daily Herald verder weet te melden wordt Himmler, de bevelhebber der S. S., hoewel hij officieel met het on derzoek is belast dag en nacht gescha duwd door manschappen van de geheime politie van generaal Goering. Er zou een hevige spanning bestaan tus schen Goering en Himmler en Goering zou van de gelegenheid gebruik maken zich te wreken op Himmler, die eens zijn mededinger is geweest. Vannacht gaat de zomertijd in. Om 2 uur wordt de groote wijzer op 3 gezet, zoodat de nacht een uur korter zal zijn dan gewoonlijk. Er zullen niet velen zijn die opblijven om te 2 uur de klok te kunnen verzetten. Voor allen geldt dus deze regel: ZET HEDENAVOND VOOR HET NAAR BED GAAN DE KLOKKEN EEN UUR VOORUIT. CHINEESCH SCHIP VERGAAN. Meer dan 40 personen omgekomen. Naar Lloyd's uit Hankow meldt, is het Chineesche motorschip „Ming Tsjiang" ver- gaan. Meer dan veertig personen zijn bij deze ramp over het leven gekomen. De juist verschenen catalogus van de in zending der Nederlandsche Vliegtuigen- fabriek te Amsterdam op de Internationale Luchtvaarttentoonstelling te Stockholm, bevat gegevens omtrent het nieuwste ont werp van Fokker, dat te Stockholm voor de eerste maal wordt geëxposeerd, de Fokker F LVI, welke nieuw type verkeersvliegtuig geheel blijkt te zijn uitgewerkt. De F LVI is een viermotorige vrij dragen de middendekker, in staat om des daags 56 passagiers te vervoeren met een beman ning van vijf a zes man, over een afstand van 1000 K.M. Het merkwaardigste van dit vliegtuig is, dat het bestaat uit twee verdie pingen. Overdag heeft elk der vier afdee- lingen, waaruit de bovenverdieping bestaat, acht zitplaatsen, en wel vier aan eiken kant van de gang, die midden door deze compar timenten loopt. Van de comfortabele en verstelbare twee persoonszetels kunnen de rugleuningen zoo danig verzet worden, dat de passagiers zoo wel tegenover als achter elkaar kunnen gaan zitten. De benedenverdieping heeft twee afdeeling, elk met 12 zitplaatsen. Des nachts worden twee naast elkaar ge legen zitplaatsen in een bed getransfor meerd, terwjjl bovendien nog eenige tegen den wand opklapbare bedden beschikbaar zijn. Zoo biedt de F LVI voor nachtverkeer accomodatie voor 28 passagiers, waarmee het vliegtuig, indien ook des nachts de be manning uit 5 a 6 personen bestaat, een actie-radius van 1600 K.M. krijgt. In de beneden-verdieping bevindt zich rechts een kleedkamer met twee waschtafels en links een toilet en de trap naar de bovenverdieping. In de bovenverdieping vindt men de ruime keuken, een vestiaire en een tweede kleedkamer met twee wasch tafels. In den neus van het vliegtuig, vanwaar men met een trapje zoowel naar de be neden- als naar de bovenverdieping kan komen en door een luik in den bodem met een uitschuifbare trap zelfs op den grond, is de cockpit, waar naast elkaar de controles voor dubbele besturing zijn aangebracht. De vlieginstrumenten bevinden zich op een dashbord voor de zitplaats van den piloot, de overige instrumenten zijn ingebouwd in een soort controle-tafel, die in de cockpit staat. Direct achter de cockpit zit de mar conist en is een plaats voor de boordmeca- niciën. Onder de cockpit, en gedeeltelijk onder de kleedkamer van de bovenverdieping is een bagageruimte, die van binnen uit het toe stel bereikbaar is en voornamelijk is be doeld voor kleine bagage. In een gedeel'e van den vleugel bevindt zich een tweede bagageruimte en de achterste bagageruimte ligt achter de passagiersruimte. Beide laat ste bagage-ruimten zijn zeer groot. De vele technische bijzonderheden van de vleugels, de landingsklappen en de stuur vlakken kunnen hier niet alle vermeld wor den. Het landingsgestel kan met behulp van een hydraulische inrichting in den vleugel worden omhoog getrokken. De beide in den vleugel gebouwde ben zinetanks hebben een totalen inhoud van 4000 liter, terwijl zich achter eiken motor een olietank met een inhoud van 90 liter bevindt. De F LVI is ontworpen voor vier lucnt- gekoelde motoren van elk 800 a 1100 P.K., mist de startcapaciteit minstens 900 P.K.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 1