DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BERLIJN, DE CONGRESSTAD.
No. 119
Groote belangstelling voor internationale
Congressen.
WAT IS RECHT?
Woensdag 20 Mei 1936
De strijd in Palestina.
138e Jaargang
Redevoering van Goebbels.
De toestand in Abessinië
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden by vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENT1EN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordans C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Berlijn is altijd een congresstad bij uit
nemendheid geweest, en in het algemeen is
men steeds gaarne naar Duitschland ge
komen voor het houden van groote interna
tionale congressen. Duitschland ligt cen
traal, en de Duitschers zijn schitterende or
ganisators. Men weet bij voorbaat, dat alles
hier van een leien dakje zal gaan en dat
men niet minder hartelijk welkom zal zijn
dan in vele andere beschaafde landen.
Toen Duitschland in 1933 „eenheidsstaat"
werd en een internationale golf van anti
pathie minder het Duitsche volk dan wel
zijn nieuwe régime tegensloeg, vreesde men
in Duitschland terecht al dacht men er
natuurlijk niet aan dat openlijk toe te geven
dat de boycotneigingen ten opzichte van
het Derde Kijk zich ook over de groote in
ternationale congressen zouden gaan uit
strekken. Maar intusschen is gebleken, dat
deze vrees voorbarig was. De laatste twee
jaren zyn weer tal van congressen van in
ternationaal karakter binnen de Duitsche
grenzen gehouden, en ze zijn alle prachtig
geslaagd. Het schijnt wel, alsof de omstan
digheid, dat men naar Duitschland trok, in
plaats van afschrikkend eerder prikkelend
gewerkt heeft. Duitschland staat nu een
maal, sinds Hitier en het nat.-socialisme er
regeeren, in het middelpunt van de wereld
belangstelling. Men leest honderdmaal meer
over dit land dan vroeger, veel critiek en
weinig lof, maar toch altijd iets dat om de
een of andere reden interessant is. Daarbij
komen de evenwijdig gerichte, hier meer
daar minder invloedrijke bewegingen in
andere landen, die zich tot op zekere hoogte
aan Duitschland spiegelen, en die men niet
beter bestrijden kan dan door voortdurend
op de hoogte te blijven van wat in Duitsch
land geschiedt. Men weet, dat vele groote
bladen in het buitenland over Duitschland
sinds drie jaren zeer eenzijdig voorlichten,
hetzij omdat daar bijzondere invloeden
werkzaam zijn dan wel omdat men de kort
zichtige opvatting huldigt, dat positief
materiaal over het Derde Rijk tot nadeel
van het fascisme bestrijdende richtingen in
eigen land zou kunnen strekken. En daarom
is uit den aard der zaak in vele intellec-
tueele lezerskringen buiten Duitschland de
wensch naar voren gekomen, zelf het Derde
Rijk te gaan bezoeken en eigen indrukken te
toetsen aan dat wat de vaderlandsche pers
pleegt voor te zetten. Waarbij men natuur
lijk weet, dat een nationalistisch bewind als
het tegenwoordige in Duitschland bewust
zoowel als onbewust neiging heeft, den
vreemden bezoeker het beste te toonen en
te vertellen, en de échecs te verzwijgen (die
intusschen in de buitenlandsche pers zoo
uitvoerig aangedikt worden dat in zulk
geval over materiaad van twee zijden waar
lijk niet te klagen is!).
Aan een en ander is zeker voor een goed
deel de groote belangstelling voor inter
nationale congressen in Duitschland te dan
ken. We zien die belangstelling in deze
dagen weer aan het sterke vreemde bezoek,
waarin zich de juristenweek in Leipzig ver
heugen mag. Wij willen hier op dit in hoofd
zaak technisch-juristisch congres, waarbij
ook Nederland vertegenwoordigd is, niet
verder ingaan. Voor de mannen van het
vak zal het zeker in hooge mate belang
wekkend zyn, weer eens van naby kennis
te nemen van de waarlijk revolutionnaire
denkbeelden der juridische reformisten van
de Hitler-beweging. Wij buitenlandsche
journalisten in Berlijn hadden eenige dagen
geleden een vriendschappelijke bijeenkomst
met den leider der Duitsche juristen, den
rÜksminister Frank, die ons in kleinen kring
bij een gemoedelijk biertje hij was gast
van onze Vereeniging der Buitenlandsche
Pers het een en ander over nieuwe Duit
sche rechtsopvattingen verteld heeft. Veel
van wat wij bij die gelegenheid hoorden.^
vinden we, uitvoeriger natuurlijk, terug in
de verslagen over de zittingen in Leipzig.
Maar heel erg duidelijk is ons een en ander
stellig nog niet geworden. Wij weten intus
schen, dat het „Duitsche Recht" hier te
lande in de plaats gekomen is van het inter
nationaal geldige „Romeinsche Recht", en
dat een der merkwaardigste gevolgen daar
van is, dat de Duitsche rechter steeds meer
zal hebben rekening te houden met een
rechtspraak, die „wortelt in het gezonde
oordeel des volks", wat men populair het
beste omschrijft door te constateeren: „een
vonnis is juist als de man-op-straat er van
zegt: die heeft lekker zijn verdiende loon!"
Dat is, wat men hier tegenwoordig in de
rechtspraak „das gesunde Volksempfinden
noemt. En het is van overgroote beteekenis,
omdat een omvangrijk deel van de nieuwe
Duitsche rechtspraak om dit „Volksempfin
den" draait. Het is dan ook geen wonder,
dat op dezen bieravond met minister Frank,
waarbij gelegenheid gegeven werd vragen
te stellen, een der aanwezige journalisten
hierover wat meer wilde weten. En of
schoon deze avonden in intiemen kring niet
het karakter van zoogenaamde interviews
mogen dragen en het vooral niet in de be
doeling ligt, bij zulke gelegenheden gedane
uitingen aanwezigen ministers in den mond
te leggen, gelooven we toch geen inbreuk op
deze goede gewoonte maken als we even iets
vertellen van de officieele Duitsche opvat
ting van het begrip „Gesundes Volksemp-
finden" in de nieuwe Duitsche rechtspraak.
Rechtspraak.
Het is ons namelijk in de practijk tij
dens het bijwonen van eenige rechtszit
tingen in Berlijn reeds gebleken, dat de
rechters, de ambtenaren van het O. M. en
de verdedigers zelf niet goed weten, wat
dit nieuwe begrip nu eigenlijk is en hoe ze
het moeten toepassen. Om u het geval nog
wat duidelijker te maken, wil ik trachten,
den meest populairen vorm te vinden. Ne
men we aan, dat een man zijn vrouw en
zyn kinderen vermoord heeft, in koelen
bloede en met voorbedachten rade, met het
doel, daaruit winst te behalen of bijv. een
„nieuw leven te beginnen". De man-op-
straat (om nog eens deze Engelsche karak
teriseering te gebruiken) zal nu van mee
ning zijn, dat deze misdadiger al naar de
gebruiken van zijn land opgehangen, ont
hoofd of tenminste tot levenslange tucht
huis- of gevangenisstraf veroordeeld moet
worden. De „Romeinsche" rechter of amb
tenaar O. M. zal dat in zijn hart ook wel
wenschen. Maar het geldende recht dwingt
hem tot onderzoek, en de verdediger zet
hem alle artikeltjes voor, die ten gunste
van den moordenaar zouden kunnen gel
den. Het geval is denkbaar, dat de man om
een of andere onduidelijkheid, wegens „ge
brek aan bewijs", door een handig bereikt
alibi enz vrijgesproken wordt, ofschoon
alle instanties van zijn volledige schuld
overtuigd waren. In zulk een geval nu wil
de nieuwe Duitsche wetgeving den rechter
de bevoegdheid geven te vonnissen „in
overeenstemming met het gezonde oordeel
des volks". In dit en in tal van andere ge
vallen, wel te verstaan. Met andere woor
den: de geest van de wet is van meer be
lang dan de letter.
Nu kan men het in het hierboven getee-
kende geval er in overgroote meerderheid
over eens zijn, dat het rechtsgevoel van een
volk beleedigd wordt door een vrijspraak,
die zienderoogen een gemeenen misdadiger
laat loopen op grond van juridische piet
luttigheden. Maar men kan zich ook naar
verkiezing tallooze andere gevallen denken.
Ik wil er hier een uit de practijk noemen,
met opzet een, dat ik in deze kolommen
eenige maanden geleden toevallig reeds
beschreven heb. Het ging om het al of niet
veroordeelen van een handelaar in antieke
schilderijen (hij werd overigens vrijgespro
ken), die getracht had een schilderstuk van
waarde, dat hij voor een nieuw ontdekten.
Rembrandt hield voor een bedrag te ver-
koopen, dat het tien- en meervoudige zou
zijn geweest van dat, hetwelk hij zelf er
voor betaald had. We willen hier niet na
der op bedragen ingaan. Belangrijk was
slechts, dat hier al dadelijk het gevaarlijke
element van het „Volksempfinden" in het
debat kwam. Want de aanklager ging van
het standpunt uit, dat hij een zware ge
vangenisstraf moet eischen, omdat het „ge
zonde oordeel des volks" het verkoopen van
een voorwerp, dat bijv. voor duizend mark
gekocht was, voor vyftig of honderddui
zend markals bedrog en oplichting, als
woeker en de hemel weet wat nog meer
moet kenschetsen.
De verdediger daarentegen was van mee
ning dat men zich in elk bijzonder geval
moet afvragen, welke usance's in het geval
in quaestie heerschen. En het is nu een
maal in den kunsthandel algemeen gebrui
kelijk zulke enorme verschillen tusschen
inkoop- en verkoosprijs als volkomen ge
oorloofd te beschouwen o.a. omdat het ri
sico van den handelaar vaak bijznder groot
is en dus ook zyn verliezen alle normale
grenzen overschrijden kunnen. Ten over
vloede kwam het historische feit ter tafel
dat niemand minder dan Geheimrat Bode,
wijlen de geniale kenner van oude schilde
ryen, voor een der onder zijn beheer staan
de Berlynsche musea een schilderij van
zeer hooge waarde voor een appel en een ei
gekocht had, terwijl hij wist, dat het hon
derduizenden waard was. En dat hy voor
dezen aankoop nog een bijzondere hulde
van zijn regeering in ontvangst had moe
ten nemen!
Dit geval kwam op den bieravond ter
sprake, althans er werd op gezinspeeld. En
het was een sprekend voorbeeld. Want dui
delijk bleek hieruit, hoe gevaarlijk de
nieuwe Duitsche rechtsopvatting is, die er
toe voert, dat elke rechter of ambtenaar
O.'M. of verdediger, of beklaagde., zijn
eigen opvatting van „Volksempfinden'
heeft, zoodra zulk een volksoordeel niet
meer voor de hand ligt.
Het ligt voor de hand, dat den minister
uit het midden der buitenlandsche journa
listen de vraag voorgelegd werd: „Is dit
nieuwe Duitsche Recht in zulke gevallen
niet nog gevaarlijker dan een vroeger
recht, dat weliswaar vrijsprak ook tegen 't.
„Volksempfinden" in, maar dan tenminste
consequent en op grond van geschreven
recht, terwijl het Duitsche Recht vaak zal
gebaseerd zijn op wat niet geschreven,
maar door den rechter als in overeenstem
ming met het „volksoordeel" gevoeld
wordt? En waar zal in gevallen van twijfel
de rechter het gezonde volksoordeel van
daan moeten halen?"
Even interessant als de vraag was het
antwoord: „Uit het programma van de Na
tionaal Socialistische Duitsche Arbeiders
partij".
Nog steeds demonstraties.
Te Gaza en te Nazareth hebben demon
straties plaats gehad die echter rustig uit
een konden worden gedreven. Sedert de
onlusten op 19 April aanvingen zijn 814
Arabieren en 53 joden gearresteerd. Maan
dagavond werd de bevolking via de radio
gewaarschuwd, dat de Britsche troepen de
spoorlijnen bewaken en dat ieder die daar
op doordringt, dit op eigen risico doet.
De Arabieren willen verder staken.
De Arabische leiders hebben gister be
raadslaagd over de bepaling van een stand
punt der Arabieren tegenover de als een
Engelsche afwijzing hunner eischen opge
vatte verleende vergunning tot immigra
tie van een betrekkelijk" groot contingent
joden en ten opzichte van het besluit, van
de Engelsche regeering, een commissie van
onderzoek naar Palestina te zenden.
In een oproep wordt bij de Arabieren
aangedrongen op voortzetting van de
staking. In dezen oproep wordt o.m. ge
zegd dat de Arabieren weliswaar niet sterk
genoeg zijn om Engeland met geweld te
dwingen tot eerbiediging van de Arabische
rechten in Palestina, maar door voortzet
ting der vreedzame staking hopen de
Arabieren toch hun doel te bereiken. De
door deze staking gevallen slachtoffers en
het leed der Arabische bevolking moeten
betreurd worden, maar daarvoor is alleen
de mandaatsregeering verantwoordelijk.
De toestand blijft gespannen.
De toestand lijft gespannen, het leger be
waakt de spoorlijnen en wegen.
Sedert het begin van de onlusten zijn 814
Arabieren en 53 Joden gearresteerd.
Gisteren hadden opnieuw demonstraties
plaats te Gaza en Nazareth, doch de politie
wist de orde te herstellen zonder inciden
ten.
Volgens het Joodsch telegraaf-agentschap
patrouilleeren gemotoriseerde eenheden van
het leger vooral in het noorden en zuiden
van het land. Gisteravond werden in de
straten van Jaffa verscheidene bommen ge
worpen. Ook bij Mikeh Israël werd een bom
geworpen, terwijl te Hedera en Bethalpha
schoten werden gewisseld tusschen de po
litie en Arabieren.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
In de plechtige slotvergadering van den
Duitschen juristendag heeft rijksminister
Goebbels een redevoering uitgesproken,
waarin hij onder meer wees op het begin
sel, dat de wetten het leven niet den weg
moeten voorschrijven, maar zich omgekeerd
naar het eeuwige leven moeten richten.
Eerst komt de daad der revolutie. Daarna
pas zullen de wetten worden geschreven
op de basis van de gesteldheid van het volk.
Uitvoerig besprak Goebbels verder het pro
bleem der individueele vrijheid, waarbij hij
met nadruk de stelling verwierp, dat er in
Duitschland geen persvrijheid meer zou be
staan, De individueele rechten en vrijheden
zijn slechts daar ingeperkt, waar zij in strijd
waren met de levensnoodzakelijkheden van
het volk.
Zoo staat het ook met de rechtsbeginse
len tusschen de volkeren. Geen staat heeft
het recht zich op te werpen als rechter over
de binnenlandsche aangelegenheden van
een anderen staat. De wetten volgens welke
een volk zijn bestaan in het binnenland or
ganiseert, zijn slechts aan zyn eigen oor
deel onderworpen. Derhalve kan op het na-
tionaal-socialisme niet den minsten indruk
gemaakt worden, wanneer zekere anti-Duit-
sche, meest Joodsche juristen, op grond van
paragrafen de wetteloosheid der nationaal-
socialistische revolutie meenen te kunnen
aantoonen. Dit is ook de basis van de Duit
sche critiek op het verdrag van Versailles,
dat niet berust op een Duitsche ondertee-
kening, maar op een bedreiging met geweld.
Vandaar ook, dat Hitier deze ondragelijke
paragrafen vervangen heeft door nieuwe
feiten.
Het kan niet de beteekenis der paragrafen
zijn, de ontwikkelingsmogelijkheden van het
leven der volken af te snijden. Met het op'
stellen van een nieuwe, hechte rechtsbasis
gelooft Duitschland een waardevolle bij dra
ge te hebben geleverd tot de consolidatie
van Europa. Wij nationaal-socialisten al
dus Goebbels willen niet alleen ons eigen
land opbouwen, wij willen het gekwelde
Europa nieuw leven geven. Het kan alleen
gezond worden door de gezondheid van al
zijn leden. Wij hopen, dat de wereld toch
nog tot een waren vrede zal komen. Daarom
willen wij Europa mede helpen te komen
op een betere rechtsbasis. Alleen zoo kun
nen de overblijfselen van den oorlog over
wonnen worden. De volkeren hebben een
recht tot leven. De staatslieden moeten aan
dit recht gehoorzamen. Vrede en welvaart
berusten op rechtvaardigheid. Deze recht
vaardigheid willen wij tot overwinning
brengen.
Verscheidene terechtstellingen te
Addis Abeba.
In officieele kringen te Rome wordt er
kend, dat verscheidene Abessiniërs te Addis
Abeba, die op heeterdaad van plundering
werden getrapt, zijn terechtgesteld, doch
dit aantal is niet zoo groot als men in het
buitenland wel beweert. Het is niet waar,
dat men te Addis Abeba vreest voor een
epidemie ten gevolge van het onvoldoende
begraven van de lijken der tereehtgestel
den.
Ten aanzien van de vorming van AbeS'
sinische benden, welke eenzame Italiaan-
sche posten aanvallen, wordt verklaard, dat
de binnendringende Italiaansche autocoJon
nes nergens op georganiseer den tegenstand
is gestooten.
Het gerucht, dat de Britsch-Indische lega
tie wacht van de Britsche legatie van de
Italiaansche autoriteiten opdracht zou heb'
ben ontvangen den fascistengroet te bren
gen, wordt belachelijk genoemd.
Badoglio keert nog niet terug.
Er zijn nog geen voorbereidingen ge
troffen voor den terugkeer van maarschalk
Badoglio en zijn mannen naar Italië, doch
wel kan men er zeker van zijn, dat hij met
minstens evenveel eer zal worden ontvan
gen als Balbo na zijn tocht over de Oceaan
met het escader vliegtuigen in Augustus
1933.
Aangezien het werk van Badoglio in
Abessinië nog lang niet voltooid is, gelooft
men niet, dat zijn terugkeer binnenkort
valt te verwachten.
De Duce ontwerpt een wegenpian
voor Abessinië.
De Duce heeft in zijn hoedanigheid van
minister van koloniën een wegenplan voor
Abessinië ontworpen en bevel gegeven, dat
onverwijld moet worden overgegaan tot
den aanleg van de volgende wegen: Omager
GondarDebra TaborDessie, een af'
sand van 650 kilometer: Debra Tabor—
Debra MarkosAddis Abeba, een afstand
van 500 kilometer, AdrigatDessieAddis
Abeba, een afstand van 850 kilometer, As-
sabDessie, een afstand van 500 kilometer,
en Addis AbebaDjimma, een afstand van
300 kilometer. Daarna zal een aanvang wor
den gemaakt met den aanleg van een weg
Addis Abeba—AllataNegelliDolo, over
1110 kilometer. Tegelijkertijd zal een net
van secundaire wegen worden aangelegd.
De wegen het zullen Bitumenwegen zijn
zullen in ieder seizoen bruikbaar zijn.
Te Addis Abeba zal, speciaal met het oog op
den wegenbouw, een technisch bureau
worden ingericht.
DE NIEUWE SPAANSCHE
REGEERING.
Regeeringsverklaring van Quiroga.
De Spaansche minister-president Casa-
res Quiroga heeft gister zijn kabinet aan
de kamer voorgesteld. Hij legde namens de
regeering een verklaring af, waarin hij er
den nadruk op legde, dat het kabinet de
opvolger van zijn voorganger is. En het
zelfde programma heeft.
De regeering rekent op het volksfront
en steunt op de massa. Zij zal den Staat
met alle kracht verdedigen tegen de vij
anden der republiek en daartoe de wetten
afkondigen, die noodzakelijk zijn.
Ten opzichte van het fascisme is de
regeering belligerent. Op het gebied van
de buitenlandsche politiek zullen de richt
lijnen van het vorige kabinet gevolgd wor
den. De regeering zal niet wijken voor
geweld en zich door niemand laten inti-
mideeren. Zij duldt daarom ook geen
stakingen of onlusten, maar verwacht, dat
alle kringen der linksche coalitie hun
medewerking zullen verleenen.
Na de rede van Quiroga verklaarde de
leider de Accion Poular, Gil Robles, dat de
houding van zyn party tegenovei dit
kabinet dezelfde zal zijn als tijdens de
jaren 1931 tot 1933 onder de eerste regee
ring van Azana.
HEMELVAARTSDAG.
DE ALKMAARSCHE COURANT ZAL
MORGEN (DONDERDAG 21 MEI) NIET
VERSCHIJNEN.
NOODWEER IN SPANJE.
Het noodweer, dat in verschillende
Spaansche provinciën heeft gewoed, heeft
groote schade aangericht. Uitgestrekte ge
bieden staan onder water. Te Gredos
hebben ongewoon hevige sneeuwstormen
gewoed.
In de provincie Saragossa zyn verschei
dene rivieren buiten haar oevers getreden,
waardoor het district Calatayud geheel
blank staat.
Bij het reddingswerk werden zestien
personen gewond. Zij moesten in een
ziekenhuis worden opgenomen.
Het treinverkeer tusschen Barcelona en
Madrid ondervondt urenlange vertraging.
Ook Espila staat onder water.
Sterke afdeelingen politie snellen den
geisoleerden bewoners te hulp. Te Plasen-
cia staan 90 huizen onder water, tien
daarvan zijn reeds ingestort.
Bij Borj is de spoordyk vernield. Jn
vele districten is de oogst volkomen ver
woest.
Verscheidene fabrieken hebben het weck
moeten doen staken. Te Torrya en Tanoda
is de machinerie der electrische centrale
onbruikbaar geworden, waardoor 18 dor
pen zonder licht zijn.
RUMOER IN COLLEGE.
De negentienjarige eerste-jaarsstudent van
Old William college, Lewis Summers, heeft
te Williamstown op de slaapzaal Dinsdag
avond een medestudent doodgeschoten en
een anderen student verwondingen toege
bracht, waarna hy zich een kogel door het
hoofd joeg.
DE GEVAREN DER ZEILSPORT.
William B. Leeds is de rijke zoon van den
nog veel ryker Leeds Sr., een blikmagnaat.
Hij was getrouwd met de Russische prinses
Xenia, welk huwelijk echter door echtschei
ding ontbonden was. De jonge Leeds zochtf
vergetelheid aan boord van zijn luxe zeil
jacht en kwam daarmee ook in Atlantic Ci
ty aan de kust van New-Jersey. Terwijl hij
zich aan boord bevond en het naar omstan
digheden redelijk behagelijk had, naderde
een roeibootje het jacht en het meisje, dat
erin zat, viel overboord. Leeds was sportman
genoeg om te begrijpen, wat er in de gege
ven omstandigheden van hem vereischt
werd. Gekleed sprong hy te water en hij
redde de drenkelinge, die jong en bekoor
lijk bleek en in haar vrijen ty'd bureeliste
was in een hotel te Atlantic City.
Ja, en nu is hij met haar getrouwd.
ONLUSTEN TE NEW YORK.
Bij een demonstratie tegen de bezetting
van Abessinië in Harlem, den New York-
schen negerwijk, werden drie politieman
nen gewond en een neger gedood. Ver
scheidene personen werden gearresteerd.
De politie werd met steenen geworpen.
SNEEUWSTORMEN IN DE
OEKRAÏNE.
Hevige sneeuwstormen woeden in ge
heel Oekraine en maken vele slachtoffers.
De materieele schade is groot. Verbin
dingsmiddelen zijn verbroken, verschillen
de huizen zijn door de sneeuwvracht inge
stort.
IS MAC DONALD VOORNEMENS
AF TE TREDEN?
Oud-premier Mac Donald heeft tijdens
een rede te Teddington verklaart, dat hij
wellicht binnenkort zal terug keeren tot
zijn eerste liefde, de wetenschap. Deze
uiting heeft eenig opzien gebaard, daar
merï haar in politieke kringen heeft gein-
terpreteerd als een aankondiging van het
aftreden van Mac Donald.
TSALDARIS TER AARDE BESTELD.
Gisteren is het stoffelijk overschot van
Tsaldaris ter aarde besteld. Van alle
huizen langs den weg van de stoet waren
omfloerste vanen uitgestoken. De koning
woonde zichtbaar aangedaan den rouw
dienst in de kathedraal bij. De primaat van
Griekenland, mr. Chrysostomos, verrichtte
de absoute.
HERRIOT KAMER-VOORZITTER?
Naar de Fransche pers bericht zou Herriot
portefeuille voor buitenlandsche zaken
hebben geweigerd, doch zich wel candidaat
hebben gesteld voor het presidium van de
Kamer. Petit Journal deelt mede, dat ook
Bouisson zich candidaat heeft gesteld voor
de functie van voorzitter van de Kamer,
zoodat dit een interessante strijd kan wor
den,
de