DE GEBROEDERS „GOCHEM £iichtvaact Jean Mermoz op Schiphol. Snel mooi bruin De „Schetdemusch" op Schiphol 99 DOODELIJKE AANRIJDING. Te Akkrum Gistermiddag te omstreeks half vijf, is de tachtigjarige Pebesma te Akkrum (Fr.) bij het oversteken van den weg aangereden door een auto, bestuurd door een 18-jarigen inwoner van Grouw. De man werd ernstig aan het hoofd gewond en is kort na aan komst in het ziekenhuis te Heerenveen overleden. Het ongeluk is waarschijnlijk toe te schrijven aan een defect aan de stuurin richting van de auto, waardoor de bestuur der de bocht van den weg niet goed kon ne men en de aanrijding niet kon worden voor komen. L BELANGRIJKE OPDRACHT AAN DE NEDERLANDSCHE ZENDERINDUSTRIE. Nieuwe Philips-omroepzender voor Zuid-Amerika. Naar wij vernemen, heeft het groote Bra- zilaansche dagblad „A Noite" aan de Phi- lips-zenderindustrie opdracht gegeven tot het bouwen van een omroepzender met een vermogen van 20 kw. Met de reeds bestaande omroepzenders te Buenos Aires te Janairo is dit de derde Philips zender-installatie voor Zuid-Ame rika.. Dit nieuwe succes van onze zender industrie is, zooais de toekomstige eigenaars van den zender verklaarden, te danken aan 'het feit, dat de Philips zenders beter van kwaliteit zijn dan de inheemsche, met het gevolg, dat de Zuid-Amerikaansche luis teraars bij voorkeur naar onze zenders luisteren. OM DEN ZILVEREN VLEUGEL. Van Heek wint den eersten prijs. Het was Zaterdag op Schiphol weer de dag van de sportvliegers, die zich verza meld hadden ter gelegenheid van den wed strijd om den Zilveren Vleugel van Am sterdam, dien de Amsterdamsche Aeroclub jaarlijks uitschrijft. Deze wedstrijd is in de eerste plaats een navigatiewedstrijd en behalve sportvlie gers mogen onder bizondere voorwaarden ook leerling-beroepsvliegers deelnemen. Ditmaal hadden acht sportvliegers inge schreven en twaalf leerlingberoepsvliegers, waarvan twee van de Verkeersopleiding der K.L.M., drie van de marine en zeven van Soesterberg. Bij de eigenlijke sport vliegers bevond zich weer, evenals verleden jaar, een dames, de bekende mevrouw van AlphenRoos, die zelf haar machine be stuurde, terwijl mevrouw van Heek als pas- sagiere haar echtgenoot vergezelde. Om elf uur verzamelden de deelnemers zich in het gebouwtje van de Aeroclub en pas toen werd hen de te vliegen route medegedeeld. Deze loopt van Schiphol naar Arnhem, waar op het vliegveld een controlepost is inge richt, vervolgens naar den 2den controlepost te Nunspeet en verder naar het vliegve'd Twente, waar een landing op een gemar keerde plaats moet worden gemaakt Wie op het kruis landde, kreeg honderd winstpunten en wie in de nabijheid landde, kreeg winstpunten al naar mate hij dichter of verder van het kruis verwijderd tot stil stand kwam. Daarentegen werden bij de controlepos ten strafpunten toegekend naar mate men met grootere afwijking dan de opgegeven koers het controlepunt aanvloog. Van Twente ging het via een controlepost by Hoenderloo terug naar Schiphol, waar even eens een laplanding moest worden gemaakt. De vliegers kregen te 11 uur tegelijkertijd met de opgave van de route gegevens om trent windrichting en windsterkte. Deze bleek op 400 meter hoogte 20 K M. per uur te bedragen uit N.O. richting, in verband met de snelheid van het toestel konden de vliegers hieruit de tijden bere kenen waarop zij de verschillende controle posten en ook de finish zouden kunnen be reiken. Ook voor het afwijken van deze tijden Werden strafpunten erekend en ge durende anderhalf uur zaten de deelnemers als zaten zij voor een belangrijk examen, piet papier, kaart, passer en gradenboog Jverig te rekenen. Tegen één uur vertrok de heer Hijmans, de bekende Amsterdamsche sportvlieger, met zijn Leopard Moth in de richting van Arnhem, terwijl vijf minuten later de twee de deelnemer startte in de richting Hoen derloo. Met tusschenpoozen van vijf minu ten vertrokken de vliegers beurtelings in beide richtingen, en tegen twee uur was het laatste sportvliegtuig van Schiphol ver dwenen, waar men tegen vier uur de eerste deelnemers terugverwachtte. Te ruim half vier was het de roode Leopard Moth van den heer Hijmans met zijn kruissnelheid van 180 K.M. per uur, die als eerste van de deelnemers aan den wedstrijd om den „Zilveren Vleugel van Amsterdam" op Schiphol landde, op eeni- gen afstand van het uitgelegde landings- kruli. Met onregelmatige tusschenpoozen kwa men nu in den loop van den namiddag ook de ander deelnemers binnen. Van de sportvliegers werd winnaar de heer H. J. P. van Heek, van de leerlingen- beroepsvlieger de officier-vlieger der Kon. Marine A. C. Zoethout. f VIER VLIEGERS DER ROYAL AIR FORCE WORDEN VERMIST. Vier vliegers der Britsche luchtstrijd krachten in Britsch-Indië worden vermist. Men gelooft, dat hun toestellen op onge veer tien mijlen van Penang in zee zijn te rechtgekomen. Het verluidt, dat zich aan boord van ieder der vliegtuigen drie personen bevinden. Het Engelsche ministerie van luchtvaart deelt mede, dat op 23 Mei nabij Penang twee borbardementsvliegtuigen tegen el kaar zijn gebotst. Beide toestellen hoorden te Singapore thuis. De vier inzittenden zyn vermist en men vreest, dat zij om het leven zijn gekomen. Het zoeken naar de vermisten is opgege ven, men heeft slechts twee parachutes op de golven gevonden. VLIEGTUIG VERONGELUKT. Zaterdag is een vliegtuig in de hoofd straat van Montursvilla op vier mijlen van Williamsport in Amerika gedaald en slecht neergekomen. Van de inzittenden werden twee personen gedood en één ernstig ge wond. N.-ZEELANDSCHE VLIEGER CHARA OMGEKOMEN. De Nieuw-Zeelandsche vlieger W. H, Chara, die verleden jaar er in geslaagd om alleen de Tasman-Zee over te vliegen van Australië naar Nieuw-Zeeland, is met zijn vliegtuig brandend omlaag gestort en omgekomen. DUITSCHE ZWEEFVLIEGER ERNSTIG GEWOND. De beroemde Duitsche zweefvlieger Wolff Hirh is tijdens een vlucht boven het vlieg veld Matyasfold bij Boedapest omlaag ge stort. Hij brak zijn heen en werd ernstig aan het hoofd gekwetst. MILITAIR VLIEGTUIG MAAKT NOODLANDING TE AARDENHOUT. Zaterdagavond omstreeks half zeven heeft een militair vliegtuig, bemand met de reserve sergeant-vliegers Tuyninga en Schip per, een noodlanding gemaakt op een weide bij de boerderij van den heer van der Velde, aan den Boekenrodeweg te Aardenhout in de gemeente Bloemendaal. Het vliegtuig had deelgenomen aan den wedstrijd óm den zilveren vleugel en was te kwart voor zes Schiphol geland. Een half uur later was het weer opgestegen om naar Soesterberg te vliegen, doch de vliegers wilden eerst nog te Aardenhout een rondje maken boven hun respectieve woningen. Op een hoogte van 500 meter weigerde de motor, zoodat de in zittenden gedwongen waren een noodlan ding te maken. De wielen van het toestel kwamen daarbij in een greppel, waardoor het landingsgestel brak, terwijl de propel ler en een vleugel beschadigd werden. Bei de vliegers waren ongedeerd. Het toestel zou vandaag gedemonteerd en naar Soester berg gebracht wórden. VLIEGER REDT ZICH DOOR PARACHUTE-SPRONG. Vleugels van toestel knapten af op 2000 meter hoogte boven Soester berg. Op sensationeele wijze heeft Zater dag een jeugdige officier-vlieger van Soesterberg zich dank zij een para qhutesprong van 2000 meter hoogte het leven kunnen redden toen zijn machine oven de militaire vliegveld vermoede lijk door vleugelbreuk omlaag stortte. De pas tot officier beëedigde reserve tweede luitenant Bodaan was na tien uur opgestegen met een jachtvliegtuig van het Fokker-type D. 17 voor het maken van een vlucht boven de omgeving van Soesterberg. Omstreeks kwart voor elf bevond hij zich op een hoogte van circa 2000 meter in de omgeving van het vliegveld waar hij ver schillende manoeuvres maakte. Nauwkeu rig waren de verrichtingen van het kleine toestel op deze hoogte niet te volgen, doch toeschouwers kregen den indruk, dat de vlieger eenige stunt-oefeningen maakte, toen zjj plotseling tot hun groote ontzetting zagen, dat de machine als een baksteen om laag stortte, waarbij men den indruk kreeg, dat de vleugels waren afgeknapt. Ademloos keek men toe en plotseling zag men hoe een zwarte stip zich uit de vallen de machine losmaakte. De vlieger had een parachutesprong uit de neerstortende vlieg machine gewaagd en met een zucht van ver lichtingen zagen de ontstelde toeschouwers op den grond, hoe het valscherm zich ont plooide en den vlieger betrekkelijk veilig naar de aarde terugbracht. Niet onaangedaan maar vrijwel ongedeerd kwam luitenant Bodaan op een der uitein den van de wijde vliegheide neer, terwijl op eenigen afstand de romp van de ver nielde machine zich met den neus in den grond boorde en totaal werd vernield, en de vleugels dicht in de buurt eveneens ver nield op den grond terecht kwamen. Een onderzoek naar de juiste oorzaken van de zoo gelukkig afgeloopen ramp zal worden ingesteld. Een woord van lof verdient de bestuurder voor diens koelbloedigheid, waarmee hij zich uit het vallende vliegtuig wist te bevrijden en gebruik wist te maken van het valscherm, van welks toepassing Mi slechts theoretisch op de hoogte was. Men zal zich herinneren hoe ook verleden jaar een militair vlieger van Soesterberg zijn leven aan zijn valscherm te danken had. Het was de sergeant-vieger Steensma, die, toen zijn stuurinrichting door een botsing in de lucht met een andere machine onklaar was geraakt, doorvloog tot boven de Leus- densche heide, waar zijn vallende machine geen ongelukken zou kunnen veroorzaken, en toen met zijn parachute omlaag sprong. Steensma heeft eenige weken geleden met goed gevolg examen gedaan als ver keersvlieger en is thans als zoodanig in dienst van de K.L.M. gekomen. VLIEGFEEST MET ONGELUKKEN. Op den „Empire"-luchtvaartdag, die gis teren te Londen is gehouden, hebben ver schillende ongevallen plaats gehad. Te Shoreham is een lid van een lucht vaartclub bij een val ernstig gewond. Te Bristol is een militair vlieger gewond, Te Folkestone is een militair vliegtuig tegen een mast van het hoogspanningsnet gevlogen en in brand geraakt. Twee in zittende officieren werden gedood. Een onderhoud met den pionier der transatlantische luchtpostverbinding naar Zuid-Amerika. Een regenachtige Zondagmorgen op Schiphol met slechts weinig verkeer en nog weinig bezoekers. Tegen twaalf uur ver schijnt een kleine snelle machine boven het veld met het Fransche registratiemerk, en even later strijkt een sierlijk Caudron-toe- stel op het veld neer. Twee dames en twee heeren stappen uit de comfortabele coupe, en slechts enkele ingewijden weten, wie door AMILDA-zonnebruincrême, óók by weinig of geen zon. Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct deze forsche figuur met het gebruinde ge zicht is, die het toestel heeft bestuurd. Voor den eersten keer begroeten wij op Schiphol Jean Mermoz, den roemruchten pionier der Fransche luchtpostverbinding met Zuid- Amerika, die 22 maal den oceaan is overge stoken en daarom en vanwege zijn stout moedige vluchten met de niet minder be roemde „Are en Ciel" door het Fransche pu bliek wordt bejubeld als „L'as des as", en wiens benoeming tot inspecteur-generaal der Air France duidelijk bewijst, welke positie h;j inneemt bij deze luchtvaartmaatschappij. Echter niet in deze functie, maar los van de Air France en zuiver als particulier kwam Mermoz uit Parijs naar Amsterdam voor een bezoek aan zijn goeden vriend Martinof, den vertegenwoordiger der Air France op Schiphol, die met zijn assistent den heer Leroy den vlieger hartelijk ont ving, terwijl de mecanicien der Air France op Schiphol hem bloemen aanbood. Met trots toonde Mermoz ons het privé- vliegtuigje, waarmee hy gekomen was, een Simoun van de Caudronfabrieken, uitgerust met een 180 P.K. Bengali Six-Renaultmotor, waarmee het toestel, dat een gesloten cabi ne voor vier personen heeft, een kruissnel heid van ruim 260 K.M. per uur kan halen. Hij was slechts gekomen om samen met zijn vriend Martinof een dagje uit te gaan en iets van Amsterdam te zien. In Neder land was hij nog nooit geweest, behoudens eens op een zomermiddag, toen hij uit Bel gië even een korte landing op het vliegveld Haamstede had gemaakt en even van het strand had genoten. De postdienst van de Air France. JVfaar een half uurtje wil hij ons, dank zij de medewerking van den heer Martinof, toch wel afstaan en aldra loopt het gesprek over datgene, wat Mermoz het naast aan het hart ligt: de transatlantische luchtlijn der Air France op Zuid-Amerika. Ja, eenige maanden lang heeft dé dienst helaas gestag neerd, ten gevolge van het gebrek aan ma teriaal, maar dat ós welhaast verholpen en eigenlijk verleden week is men voor het eerst weer begonnen, hoewel de dienst eigenlijk pas weer regelmatig zal loopen als de nieuwe „Typhon", waarvan de Caudron fabrieken eenige hebben gebouwd, voor het oversteken van den Oceaan en waarmee Mermoz reeds herhaaldelijk proefvluchten heeft gemaakt, geheel „au point" zal zijn. Zooals men weet, vliegt de Air France het traject van Parijs via Marseille en Casablan- ca naar Dakar, aan de westkust van Afrika, met Wibaults en Dewoitines en de aanslui tende routes in Zuid-Amerika, vooral die van Natal naar Buenos Aires, met Potez. De „Typhon", een zeer snelle tweemotori- ge machine, waarmee het Oceaangedeelte zal worden afgelegd, biedt slechts ruimte aan een tweekoppige bemanning en de post. In den nieuwen regelmatigen postdienst zal men trouwens deze rpute met haar Oceaantraject yan meerman 3000 K.M. niet meer volgen, maar van Villa Cisneros aan de Spaansche goudkust oversteken naar Porto Praia op de Kaap Verdische eilanden en vandaar de groote sprong maken naar het eilandje Femando Noronha. Hiervan daan gaat het dan verder naar Buenos Aires en op deze wijze wordt het grootste Oceaan traject, dat zonder tusschenlandingen moet worden afgelegd, verkort tot 2170 K.M., ter wijl men bovendien het voordeel heeft, dat deze route druk bevaren wordt, zoodat men bijna altijd weerberichten van schepen zal kunnen ontvangen. Scheiding van post- en passagiers diensten? Mermoz zit op zijn praatstoel en vertelt verder, zet zijn denkbeelden uiteen over de groote luchtvaartproblemen en heeft op ve le dingen een persoonlijken kijk, die zeker vaak lange discussies met andere deskundi gen zou kunnen uitlokken. Zoo staat Mer moz op het standpunt, dat op lange trajec ten als naar Zuid-Amerika het post- en pas sagiersvervoer gescheiden zal moeten ge schieden. De post, moet zoo snel mogelijk worden overgebracht, terwijl de passagier veilig moet reizen doch vooral comfortabel. Deze vereischten acht Mermoz met elkaar in strijd omdat de snelle machine, die voor het postvervoer noodig is, geen ruimte biedt voor comfortabele passagiersaccommo datie. Zoekt men naar een compromis tus- schen beide, dan gaat de post te langzaam en de passagier te snel. Als men het post vervoer afzonderlijk organiseert, kan het zoo rendabel worden, dat men een deel van het tekort op het passagiersvervoer ermee zal kunnen dekken. Want dat het passa giersvervoer over den Oceaan ooit rendabel zal kunnen zijn, gelooft Mermoz niet. Toch hoopt hy vurig, dat de Air France, wanneer haar transatlantische postdienst geheel in orde is, de mogelijkheid van een passagiers- dienst naar Zuid-Amerika zal gaan bestu- deeren. Geen luchtschepen maar vliegbooten. Natuurlijk komen wij als we zoo ver zijn. te spreken over den met prachtige regel maat uitgevoerden luchtschependienst op Zuid-Amerika. Mermoz is vol bewondering. Hy zelf heeft eenige malen een vlucht met de „Graf Zeppelin" meegemaakt. „Maar toch", zegt hij, „ik geloof niet in het lichter dan lucht". Ook de luchtschepentechniek is volgens hem in een impasse geraakt, en als handt cap voor de verdere ontwikkeling somt hi. op, dat succesvolle reizen als van d£ „Graf Zeppelin" en de „Hindenburg" slechts mo gelijk zijn met een elite bemanning, als die van deze beide luchtschepen, de beperkte snelheid en de noodzakelijkheid om slecht weer te vermijden of zelfs te wachten tot het slechte weer voorbij is. Over den transatlantischen postdienst van de Duitsche Lufthansa naar Zuid-Amerika laat Mermoz zich waardeerend uit, doch ook wat de Duitschers doen met hun in den zuidelijken Atlantischen Oceaan gestation- neerde katapultschepen, die des nachts de postvliegtuigen aan boord hijschen, gedu rende den nacht de reis in de richting van de kust voortzetten en des morgens vroeg het vliegtuig weer weg schieten, heeft vol gens hem geen perspectief voor het passa giersvervoer. Wat men voor transatlantische vlieg- diensten noodig heeft, zyn groote vliegboo ten met een flinke snelheid, veel ruimte en een groote actieradius. Op Amphibievliegtuigen heeft Mermoz het niet voorzien. Het zijn geen goede land- vliegtuigen maar ook geen goede water vliegtuigen. En geen van de bestaande typen groote vliegbooten, die Mermoz bijna alle kent, kan hem bevredigen, zelfs de veelge prezen Clippers van de Pan American Air ways niet, waarmee de Amerikanen hun succesvolle vluchten over den Stillen Oceaan hebben gemaakt, maar die volgens den Franschman te weinig zeevast zijn. Want de moeilijkheid bij het construeeren van vliegbooten is alweer het vinden van het juiste compromis om een machine te krijgen, die zoowel goed zeevast is als goede vliegeigenschappen heeft. Hieraan zegt Mer moz, voldoet noch de Clipper, noch de Fransche Latecoeure of als het er op aan komt ziet hij nog de beste mogelijkheden in de Rohrbach, mits deze Duitsche fabriek de tot nog toe bereikte resultaten verder ont wikkelt. En dan zal men er in moeten sla gen, snellere vliegbooten te bouwen, dan tot nu toe is gelukt. „Een snelheid van 150 K.M. per uur is de dood van de aviatiek", zegt Mermoz. Het transatlantische passagiersverkeer zit volgens hem te wachten op de groote, com fortabele en vooral snelle vliegboot, die zeewaardig is, zonder dat de vliegeigen schappen daaronder hebben te lijden. En dan zal het probleem der motoren moeten worden opgelost, dat eigenlijk een brand stofprobleem is en een kwestie van actie radius, namelijk hoe een lang traject te kunnen afleggen zonder een deel van de ccmmercieele lading te moeten opofferen aan de groote brandstofvoorraden, die moe ten worden meegenomen. In verband hier mee volgt Mermoz met belangstelling de ontwikkeling van den dieselmotor voor vliegtuigen. Klaar voor de 23ste sprong. Al deze vraagstukken zijn mede oorzaak, dat men met het luchtverkeer over de noor delijke route van den Atlantischen Oceaan nog zoo weinig is opgeschoten. Maar Mermoz verzekert ons, dat de des betreffende verdragen tusschen de Ver. Sta ten, ngeland, Frankrijk en ook Duitschland reeds geteekend zijn, doch dat het met de uitvoering niet vlot gaat, hoewel zeer bin nenkort van de zijde van Amerika en mis schien ook van Engeland wel iets concreets verwacht zal kunnen worden. Tal van andere luchtvaartkwesties komen nog ter sprake, en om het gesprek op den Indië-dienst van de K.L.M. te brengen, vra gen wij Mermoz in hoeverre hij zich als in specteur-generaal der Air France ook met de Orient-lijnen van deze maatschappij be zig houdt. Hij gaat daar niet op in. Wel spreekt hy zijn bewondering uit over den prachtigen Amsterdam-Batavia-dienst der K.L.M. en, zegt hy, dat hij als piloot aan het systeem van het laten vliegen van dit lange traject door een zelfde bemanning verre de voorkeur geeft boven het Fransche systeem van het verdeelen van de route in etappes, maar overigens heeft hij zich nooit intensief bezig gehouden met de lijnen in het verre oosten. „Ik ben wel inspecteur-generaal", zegt hij, „maar dat beschouw ik voornamelijk als een eervolle titel. In de eerste plaats ben ik en beschouw ik me als piloot, en als zoodanig heeft de Atlantische Oceaan mijn liefde en werk ik het liefst aan de verbetering en perfectionneering der atlantische verbindin gen". Een zeldzaam trouwe liefde, inderdaad, die na 22 overtochten, een record, waar geen andere vlieger op kan bogen, nog niet bekoeld is. Want als Mermoz Maandagoch tend van Schiphol te Parijs is teruggekeerd, legt hij de laatste hand aan de voorbereidin gen voor zijn 23sten overtocht, waarvoor hy binnen acht dagen denkt te vertrekken en die, naar hij hoopt, nog lang zijn laatste niet zal zyn. e Het nieuwe type sportvliegtulr van den heer Slot. 8 0 Uit de richting van de Zeeuwsche wateren kwam de vreemde vogel Zater dagmiddag gevlogen over Hollands landouwen,» om zich brutaal als «en .straatmusch met een flink vaartje en den neus dicht by den grond op. Schip, hol neer te laten. Reeds vanwege zijn merkwaardigen bouw trok hy leder» belangstelling, want in byna elk op. zicht week zyn uiterlyk van dat zyner soortgenooten af. Het was de eerste maal, dat dit jongste product van Nederlandschen vliegtuigbouw op de Amsterdamsche luchthaven daalde De veelbesproken „Scheldemusch" werd' gevlogen door zyn constructeur, den heer Slot, die juist Zaterdagmorgen te half tien zyn brevet als sportvlieger had gekregen en reeds te half elf met zyn vliegtuigje van het vliegveld Vlissingen opsteeg voor ziin eerste overland-vlucht via Rotterdarh naar de hoofdstad. Stralend stapte hij uit de kleine cockpit en liet hij het muschje naar de hangar rijden. Maar Zondagochtend, op het byna verlaten vliegveld, demonstreerde hy al weer voor de instructeurs der Natio nale Luchtvaartschool en enkele andere in gewijden die met belangstelling toekeken, hoe hU de „Scheldemusch" dan weer rech* omhoog trok, of scherp omlaag liet komen waarbij het machientje soms als een driftig vogeltje met alle drie wielen tegelijk den grond raakt, dan weer hoe hy er in de lucht de scherpste mochten mee draaide. Toen de „Scheldemusch" weer in de han gar stond, hebben wy het toestel nog eens van distbij bekeken en nog eens gesproken met den heer Slot, die opgetogen verklaar de, na elke nieuwe vlucht de vliegeigen schappen van het toestel beter te leeren kennen en hooger te waardeeren. Het op vallendste verschijnsel by de „Schelde musch' is, dat het toestelletje eigenlijk geen romp heeft en dat de motor en dus ook de schroef achter de kleine cockpit is aange bracht. Deze cockpit biedt plaats aan 1 per soon, die een ruim en geheel vrij uitzicht heeft, omdat de cockpit zelf de neus van de machine vormt en hy geen motor of schroef voor zich heeft. Met eenige verbindingsbui zen zyn de stuurvlakken aan de cockpit een den daarboven aangcbrachten vleugel be vestigd. Terwijl van andere vliegtuig de staart, wanneer zy geland zijn, omlaag zakt en met de beide wielen het derde steunpunt vormt, staat de staart van de „Schelde musch" omhoog, zoodat het lijkt, alsof het toestel bij het landen met den neus naar voren duikt. Onder aan den voorkant van de cockpit is dan ook een klein wieltje aan gebracht, dat het derde steunpunt vormt, zoodat de indruk gewekt wordt, of de ma chine soms met alle drie wielen gelijk den grond raakt. De „Scheldemusch" is uitgerust met een Praga-motor van slechts 36 P.K. en de heer Slot verzekerde ons, dat hij er tijden» zijn vlucht van Vlissingen naar Amsterdant Za terdag somtijds een snelheid van 110 K.M. mee had bereikt. Het landen, dat voop vele sportvliegers nog altijd het moeilijke 'punt blyft, is volgens den constructeur van de „Scheldemusch' met deze machine een een voudige manoeuvre geworden, waarbij het toestel altijd „op zijn pootjes terecht komt". Gecalculeerd volgens het sysyteem der Na tionale Luchtvaartschool, waarbij afschrij ving en verzekeringskosten in de bereke ningen zijn begrepen, zouden de vliegkosten ongeveer negen gulden per uur bedragen. „Mijn heele bedoeling met den bouW; van de „Scheldemusch" was, een goedkoop te leveren en te gebruiken en eenvoudig te besturen toestel voor den sportvlieger te vinden", aldus de heer Slot Het thans voltooide exemplaar heeft na tuurlijk nog de gebreken van elk Prot°" type en voortdurend worden nog mogelyk- heden tot verbetering ontdekt. Het verkre gen bewijs van Lichtvaardigheid bewys wel, dat het toestel aan alle te stellen vliegeischen voldoet, en zoowel ir. vfcfi der Maas van den Rijksstudiedienst voor de Luchtvaart als de heer Slot zelf, hadden c- vergeefs geprobeerd de machine in een vrille te trekken. Voorwaar een g°e eigenschap van een sportvliegtuig, als m dat er niet mee gedaan krijgt. De heer Slot hoopt thans, dat het hem mogelijk zal zyn, voldoende belangsteUi g voor het nieuwe type te vinden om nöt serie te kunnen gaan bouwen. Op bes^ den schaal is men bij de afdeeling vliegttuiS- bouw van de koninklijke werf „De Sc e de" te Vlissingen reeds begonnen met ae eerste serie van vijf, die over enkele ma den gereed zullen zijn en voor een bedrag oson oniHpn ppmnlfpt in den hande van 2500 gulden compleet in gebracht zullen worden 289. Toen de vreugde over h» was, vertelde Oom John dat hiiTT^ lang had herkend, doch uit .._C kriele i jl? ,"u' Uücn Ult vrees voor de had laten merken. Hij was nu van plan" ör neven naar vader en moeder terug te keeren ««o, vcuciue vjom John dat hii h k :j bedaard lang had herkend, doch uit vrees voor h u broertJe® al had laten merken. Hy was nu van oiJ" om met zijn 290. De commandant van de achtervolgers, waarmede oom John en de broertjes thans dikke vrienden waren geworden, stelde nu voor om met hem mee te gaan naar boord van zijn schip. Alle bandieten waren daar reeds achter slot en grendel gezet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 6