DE GEBROEDERS „GOCHEM
£iichtvaact
Jean Mermoz op Schiphol.
Snel mooi bruin
De „Schetdemusch" op Schiphol
99
DOODELIJKE AANRIJDING.
Te Akkrum
Gistermiddag te omstreeks half vijf, is de
tachtigjarige Pebesma te Akkrum (Fr.) bij
het oversteken van den weg aangereden
door een auto, bestuurd door een 18-jarigen
inwoner van Grouw. De man werd ernstig
aan het hoofd gewond en is kort na aan
komst in het ziekenhuis te Heerenveen
overleden.
Het ongeluk is waarschijnlijk toe te
schrijven aan een defect aan de stuurin
richting van de auto, waardoor de bestuur
der de bocht van den weg niet goed kon ne
men en de aanrijding niet kon worden voor
komen.
L
BELANGRIJKE OPDRACHT AAN DE
NEDERLANDSCHE ZENDERINDUSTRIE.
Nieuwe Philips-omroepzender
voor Zuid-Amerika.
Naar wij vernemen, heeft het groote Bra-
zilaansche dagblad „A Noite" aan de Phi-
lips-zenderindustrie opdracht gegeven tot
het bouwen van een omroepzender met een
vermogen van 20 kw.
Met de reeds bestaande omroepzenders
te Buenos Aires te Janairo is dit de derde
Philips zender-installatie voor Zuid-Ame
rika.. Dit nieuwe succes van onze zender
industrie is, zooais de toekomstige eigenaars
van den zender verklaarden, te danken aan
'het feit, dat de Philips zenders beter van
kwaliteit zijn dan de inheemsche, met het
gevolg, dat de Zuid-Amerikaansche luis
teraars bij voorkeur naar onze zenders
luisteren.
OM DEN ZILVEREN VLEUGEL.
Van Heek wint den eersten prijs.
Het was Zaterdag op Schiphol weer de
dag van de sportvliegers, die zich verza
meld hadden ter gelegenheid van den wed
strijd om den Zilveren Vleugel van Am
sterdam, dien de Amsterdamsche Aeroclub
jaarlijks uitschrijft.
Deze wedstrijd is in de eerste plaats een
navigatiewedstrijd en behalve sportvlie
gers mogen onder bizondere voorwaarden
ook leerling-beroepsvliegers deelnemen.
Ditmaal hadden acht sportvliegers inge
schreven en twaalf leerlingberoepsvliegers,
waarvan twee van de Verkeersopleiding
der K.L.M., drie van de marine en zeven
van Soesterberg. Bij de eigenlijke sport
vliegers bevond zich weer, evenals verleden
jaar, een dames, de bekende mevrouw van
AlphenRoos, die zelf haar machine be
stuurde, terwijl mevrouw van Heek als pas-
sagiere haar echtgenoot vergezelde. Om elf
uur verzamelden de deelnemers zich in het
gebouwtje van de Aeroclub en pas toen
werd hen de te vliegen route medegedeeld.
Deze loopt van Schiphol naar Arnhem, waar
op het vliegveld een controlepost is inge
richt, vervolgens naar den 2den controlepost
te Nunspeet en verder naar het vliegve'd
Twente, waar een landing op een gemar
keerde plaats moet worden gemaakt
Wie op het kruis landde, kreeg honderd
winstpunten en wie in de nabijheid landde,
kreeg winstpunten al naar mate hij dichter
of verder van het kruis verwijderd tot stil
stand kwam.
Daarentegen werden bij de controlepos
ten strafpunten toegekend naar mate men
met grootere afwijking dan de opgegeven
koers het controlepunt aanvloog. Van
Twente ging het via een controlepost by
Hoenderloo terug naar Schiphol, waar even
eens een laplanding moest worden gemaakt.
De vliegers kregen te 11 uur tegelijkertijd
met de opgave van de route gegevens om
trent windrichting en windsterkte.
Deze bleek op 400 meter hoogte 20 K M.
per uur te bedragen uit N.O. richting, in
verband met de snelheid van het toestel
konden de vliegers hieruit de tijden bere
kenen waarop zij de verschillende controle
posten en ook de finish zouden kunnen be
reiken. Ook voor het afwijken van deze
tijden Werden strafpunten erekend en ge
durende anderhalf uur zaten de deelnemers
als zaten zij voor een belangrijk examen,
piet papier, kaart, passer en gradenboog
Jverig te rekenen.
Tegen één uur vertrok de heer Hijmans,
de bekende Amsterdamsche sportvlieger,
met zijn Leopard Moth in de richting van
Arnhem, terwijl vijf minuten later de twee
de deelnemer startte in de richting Hoen
derloo. Met tusschenpoozen van vijf minu
ten vertrokken de vliegers beurtelings in
beide richtingen, en tegen twee uur was het
laatste sportvliegtuig van Schiphol ver
dwenen, waar men tegen vier uur de eerste
deelnemers terugverwachtte.
Te ruim half vier was het de roode
Leopard Moth van den heer Hijmans met
zijn kruissnelheid van 180 K.M. per uur,
die als eerste van de deelnemers aan den
wedstrijd om den „Zilveren Vleugel van
Amsterdam" op Schiphol landde, op eeni-
gen afstand van het uitgelegde landings-
kruli.
Met onregelmatige tusschenpoozen kwa
men nu in den loop van den namiddag ook
de ander deelnemers binnen.
Van de sportvliegers werd winnaar de
heer H. J. P. van Heek, van de leerlingen-
beroepsvlieger de officier-vlieger der Kon.
Marine A. C. Zoethout.
f
VIER VLIEGERS DER ROYAL AIR FORCE
WORDEN VERMIST.
Vier vliegers der Britsche luchtstrijd
krachten in Britsch-Indië worden vermist.
Men gelooft, dat hun toestellen op onge
veer tien mijlen van Penang in zee zijn te
rechtgekomen.
Het verluidt, dat zich aan boord van ieder
der vliegtuigen drie personen bevinden.
Het Engelsche ministerie van luchtvaart
deelt mede, dat op 23 Mei nabij Penang
twee borbardementsvliegtuigen tegen el
kaar zijn gebotst. Beide toestellen hoorden
te Singapore thuis. De vier inzittenden zyn
vermist en men vreest, dat zij om het leven
zijn gekomen.
Het zoeken naar de vermisten is opgege
ven, men heeft slechts twee parachutes op
de golven gevonden.
VLIEGTUIG VERONGELUKT.
Zaterdag is een vliegtuig in de hoofd
straat van Montursvilla op vier mijlen van
Williamsport in Amerika gedaald en slecht
neergekomen. Van de inzittenden werden
twee personen gedood en één ernstig ge
wond.
N.-ZEELANDSCHE VLIEGER CHARA
OMGEKOMEN.
De Nieuw-Zeelandsche vlieger W. H,
Chara, die verleden jaar er in geslaagd
om alleen de Tasman-Zee over te vliegen
van Australië naar Nieuw-Zeeland, is met
zijn vliegtuig brandend omlaag gestort en
omgekomen.
DUITSCHE ZWEEFVLIEGER ERNSTIG
GEWOND.
De beroemde Duitsche zweefvlieger Wolff
Hirh is tijdens een vlucht boven het vlieg
veld Matyasfold bij Boedapest omlaag ge
stort. Hij brak zijn heen en werd ernstig
aan het hoofd gekwetst.
MILITAIR VLIEGTUIG MAAKT
NOODLANDING TE AARDENHOUT.
Zaterdagavond omstreeks half zeven heeft
een militair vliegtuig, bemand met de
reserve sergeant-vliegers Tuyninga en Schip
per, een noodlanding gemaakt op een weide
bij de boerderij van den heer van der Velde,
aan den Boekenrodeweg te Aardenhout in
de gemeente Bloemendaal. Het vliegtuig
had deelgenomen aan den wedstrijd óm den
zilveren vleugel en was te kwart voor zes
Schiphol geland. Een half uur later was het
weer opgestegen om naar Soesterberg te
vliegen, doch de vliegers wilden eerst nog
te Aardenhout een rondje maken boven hun
respectieve woningen. Op een hoogte van
500 meter weigerde de motor, zoodat de in
zittenden gedwongen waren een noodlan
ding te maken. De wielen van het toestel
kwamen daarbij in een greppel, waardoor
het landingsgestel brak, terwijl de propel
ler en een vleugel beschadigd werden. Bei
de vliegers waren ongedeerd. Het toestel
zou vandaag gedemonteerd en naar Soester
berg gebracht wórden.
VLIEGER REDT ZICH DOOR
PARACHUTE-SPRONG.
Vleugels van toestel knapten af op
2000 meter hoogte boven Soester
berg.
Op sensationeele wijze heeft Zater
dag een jeugdige officier-vlieger van
Soesterberg zich dank zij een para
qhutesprong van 2000 meter hoogte het
leven kunnen redden toen zijn machine
oven de militaire vliegveld vermoede
lijk door vleugelbreuk omlaag stortte.
De pas tot officier beëedigde reserve
tweede luitenant Bodaan was na tien uur
opgestegen met een jachtvliegtuig van het
Fokker-type D. 17 voor het maken van een
vlucht boven de omgeving van Soesterberg.
Omstreeks kwart voor elf bevond hij zich
op een hoogte van circa 2000 meter in de
omgeving van het vliegveld waar hij ver
schillende manoeuvres maakte. Nauwkeu
rig waren de verrichtingen van het kleine
toestel op deze hoogte niet te volgen, doch
toeschouwers kregen den indruk, dat de
vlieger eenige stunt-oefeningen maakte,
toen zjj plotseling tot hun groote ontzetting
zagen, dat de machine als een baksteen om
laag stortte, waarbij men den indruk kreeg,
dat de vleugels waren afgeknapt.
Ademloos keek men toe en plotseling zag
men hoe een zwarte stip zich uit de vallen
de machine losmaakte. De vlieger had een
parachutesprong uit de neerstortende vlieg
machine gewaagd en met een zucht van ver
lichtingen zagen de ontstelde toeschouwers
op den grond, hoe het valscherm zich ont
plooide en den vlieger betrekkelijk veilig
naar de aarde terugbracht.
Niet onaangedaan maar vrijwel ongedeerd
kwam luitenant Bodaan op een der uitein
den van de wijde vliegheide neer, terwijl
op eenigen afstand de romp van de ver
nielde machine zich met den neus in den
grond boorde en totaal werd vernield, en de
vleugels dicht in de buurt eveneens ver
nield op den grond terecht kwamen. Een
onderzoek naar de juiste oorzaken van de
zoo gelukkig afgeloopen ramp zal worden
ingesteld. Een woord van lof verdient de
bestuurder voor diens koelbloedigheid,
waarmee hij zich uit het vallende vliegtuig
wist te bevrijden en gebruik wist te maken
van het valscherm, van welks toepassing Mi
slechts theoretisch op de hoogte was. Men
zal zich herinneren hoe ook verleden jaar
een militair vlieger van Soesterberg zijn
leven aan zijn valscherm te danken had.
Het was de sergeant-vieger Steensma, die,
toen zijn stuurinrichting door een botsing in
de lucht met een andere machine onklaar
was geraakt, doorvloog tot boven de Leus-
densche heide, waar zijn vallende machine
geen ongelukken zou kunnen veroorzaken,
en toen met zijn parachute omlaag sprong.
Steensma heeft eenige weken geleden
met goed gevolg examen gedaan als ver
keersvlieger en is thans als zoodanig in
dienst van de K.L.M. gekomen.
VLIEGFEEST MET ONGELUKKEN.
Op den „Empire"-luchtvaartdag, die gis
teren te Londen is gehouden, hebben ver
schillende ongevallen plaats gehad.
Te Shoreham is een lid van een lucht
vaartclub bij een val ernstig gewond. Te
Bristol is een militair vlieger gewond,
Te Folkestone is een militair vliegtuig
tegen een mast van het hoogspanningsnet
gevlogen en in brand geraakt. Twee in
zittende officieren werden gedood.
Een onderhoud met den pionier der
transatlantische luchtpostverbinding
naar Zuid-Amerika.
Een regenachtige Zondagmorgen op
Schiphol met slechts weinig verkeer en nog
weinig bezoekers. Tegen twaalf uur ver
schijnt een kleine snelle machine boven het
veld met het Fransche registratiemerk, en
even later strijkt een sierlijk Caudron-toe-
stel op het veld neer. Twee dames en twee
heeren stappen uit de comfortabele coupe,
en slechts enkele ingewijden weten, wie
door AMILDA-zonnebruincrême, óók by
weinig of geen zon.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct
deze forsche figuur met het gebruinde ge
zicht is, die het toestel heeft bestuurd. Voor
den eersten keer begroeten wij op Schiphol
Jean Mermoz, den roemruchten pionier der
Fransche luchtpostverbinding met Zuid-
Amerika, die 22 maal den oceaan is overge
stoken en daarom en vanwege zijn stout
moedige vluchten met de niet minder be
roemde „Are en Ciel" door het Fransche pu
bliek wordt bejubeld als „L'as des as", en
wiens benoeming tot inspecteur-generaal der
Air France duidelijk bewijst, welke positie
h;j inneemt bij deze luchtvaartmaatschappij.
Echter niet in deze functie, maar los van
de Air France en zuiver als particulier
kwam Mermoz uit Parijs naar Amsterdam
voor een bezoek aan zijn goeden vriend
Martinof, den vertegenwoordiger der Air
France op Schiphol, die met zijn assistent
den heer Leroy den vlieger hartelijk ont
ving, terwijl de mecanicien der Air France
op Schiphol hem bloemen aanbood.
Met trots toonde Mermoz ons het privé-
vliegtuigje, waarmee hy gekomen was, een
Simoun van de Caudronfabrieken, uitgerust
met een 180 P.K. Bengali Six-Renaultmotor,
waarmee het toestel, dat een gesloten cabi
ne voor vier personen heeft, een kruissnel
heid van ruim 260 K.M. per uur kan halen.
Hij was slechts gekomen om samen met
zijn vriend Martinof een dagje uit te gaan
en iets van Amsterdam te zien. In Neder
land was hij nog nooit geweest, behoudens
eens op een zomermiddag, toen hij uit Bel
gië even een korte landing op het vliegveld
Haamstede had gemaakt en even van het
strand had genoten.
De postdienst van de Air France.
JVfaar een half uurtje wil hij ons, dank
zij de medewerking van den heer Martinof,
toch wel afstaan en aldra loopt het gesprek
over datgene, wat Mermoz het naast aan het
hart ligt: de transatlantische luchtlijn der
Air France op Zuid-Amerika. Ja, eenige
maanden lang heeft dé dienst helaas gestag
neerd, ten gevolge van het gebrek aan ma
teriaal, maar dat ós welhaast verholpen en
eigenlijk verleden week is men voor het
eerst weer begonnen, hoewel de dienst
eigenlijk pas weer regelmatig zal loopen als
de nieuwe „Typhon", waarvan de Caudron
fabrieken eenige hebben gebouwd, voor het
oversteken van den Oceaan en waarmee
Mermoz reeds herhaaldelijk proefvluchten
heeft gemaakt, geheel „au point" zal zijn.
Zooals men weet, vliegt de Air France het
traject van Parijs via Marseille en Casablan-
ca naar Dakar, aan de westkust van Afrika,
met Wibaults en Dewoitines en de aanslui
tende routes in Zuid-Amerika, vooral die
van Natal naar Buenos Aires, met Potez.
De „Typhon", een zeer snelle tweemotori-
ge machine, waarmee het Oceaangedeelte
zal worden afgelegd, biedt slechts ruimte
aan een tweekoppige bemanning en de post.
In den nieuwen regelmatigen postdienst
zal men trouwens deze rpute met haar
Oceaantraject yan meerman 3000 K.M. niet
meer volgen, maar van Villa Cisneros aan
de Spaansche goudkust oversteken naar
Porto Praia op de Kaap Verdische eilanden
en vandaar de groote sprong maken naar
het eilandje Femando Noronha. Hiervan
daan gaat het dan verder naar Buenos Aires
en op deze wijze wordt het grootste Oceaan
traject, dat zonder tusschenlandingen moet
worden afgelegd, verkort tot 2170 K.M., ter
wijl men bovendien het voordeel heeft, dat
deze route druk bevaren wordt, zoodat men
bijna altijd weerberichten van schepen zal
kunnen ontvangen.
Scheiding van post- en passagiers
diensten?
Mermoz zit op zijn praatstoel en vertelt
verder, zet zijn denkbeelden uiteen over de
groote luchtvaartproblemen en heeft op ve
le dingen een persoonlijken kijk, die zeker
vaak lange discussies met andere deskundi
gen zou kunnen uitlokken. Zoo staat Mer
moz op het standpunt, dat op lange trajec
ten als naar Zuid-Amerika het post- en pas
sagiersvervoer gescheiden zal moeten ge
schieden. De post, moet zoo snel mogelijk
worden overgebracht, terwijl de passagier
veilig moet reizen doch vooral comfortabel.
Deze vereischten acht Mermoz met elkaar
in strijd omdat de snelle machine, die voor
het postvervoer noodig is, geen ruimte
biedt voor comfortabele passagiersaccommo
datie. Zoekt men naar een compromis tus-
schen beide, dan gaat de post te langzaam
en de passagier te snel. Als men het post
vervoer afzonderlijk organiseert, kan het
zoo rendabel worden, dat men een deel van
het tekort op het passagiersvervoer ermee
zal kunnen dekken. Want dat het passa
giersvervoer over den Oceaan ooit rendabel
zal kunnen zijn, gelooft Mermoz niet. Toch
hoopt hy vurig, dat de Air France, wanneer
haar transatlantische postdienst geheel in
orde is, de mogelijkheid van een passagiers-
dienst naar Zuid-Amerika zal gaan bestu-
deeren.
Geen luchtschepen maar vliegbooten.
Natuurlijk komen wij als we zoo ver zijn.
te spreken over den met prachtige regel
maat uitgevoerden luchtschependienst op
Zuid-Amerika. Mermoz is vol bewondering.
Hy zelf heeft eenige malen een vlucht met
de „Graf Zeppelin" meegemaakt. „Maar
toch", zegt hij, „ik geloof niet in het lichter
dan lucht".
Ook de luchtschepentechniek is volgens
hem in een impasse geraakt, en als handt
cap voor de verdere ontwikkeling somt hi.
op, dat succesvolle reizen als van d£ „Graf
Zeppelin" en de „Hindenburg" slechts mo
gelijk zijn met een elite bemanning, als die
van deze beide luchtschepen, de beperkte
snelheid en de noodzakelijkheid om slecht
weer te vermijden of zelfs te wachten tot
het slechte weer voorbij is.
Over den transatlantischen postdienst van
de Duitsche Lufthansa naar Zuid-Amerika
laat Mermoz zich waardeerend uit, doch
ook wat de Duitschers doen met hun in den
zuidelijken Atlantischen Oceaan gestation-
neerde katapultschepen, die des nachts de
postvliegtuigen aan boord hijschen, gedu
rende den nacht de reis in de richting van
de kust voortzetten en des morgens vroeg
het vliegtuig weer weg schieten, heeft vol
gens hem geen perspectief voor het passa
giersvervoer.
Wat men voor transatlantische vlieg-
diensten noodig heeft, zyn groote vliegboo
ten met een flinke snelheid, veel ruimte en
een groote actieradius.
Op Amphibievliegtuigen heeft Mermoz
het niet voorzien. Het zijn geen goede land-
vliegtuigen maar ook geen goede water
vliegtuigen. En geen van de bestaande typen
groote vliegbooten, die Mermoz bijna alle
kent, kan hem bevredigen, zelfs de veelge
prezen Clippers van de Pan American Air
ways niet, waarmee de Amerikanen hun
succesvolle vluchten over den Stillen
Oceaan hebben gemaakt, maar die volgens
den Franschman te weinig zeevast zijn.
Want de moeilijkheid bij het construeeren
van vliegbooten is alweer het vinden van
het juiste compromis om een machine te
krijgen, die zoowel goed zeevast is als goede
vliegeigenschappen heeft. Hieraan zegt Mer
moz, voldoet noch de Clipper, noch de
Fransche Latecoeure of als het er op aan
komt ziet hij nog de beste mogelijkheden in
de Rohrbach, mits deze Duitsche fabriek de
tot nog toe bereikte resultaten verder ont
wikkelt. En dan zal men er in moeten sla
gen, snellere vliegbooten te bouwen, dan tot
nu toe is gelukt. „Een snelheid van 150 K.M.
per uur is de dood van de aviatiek", zegt
Mermoz.
Het transatlantische passagiersverkeer zit
volgens hem te wachten op de groote, com
fortabele en vooral snelle vliegboot, die
zeewaardig is, zonder dat de vliegeigen
schappen daaronder hebben te lijden. En
dan zal het probleem der motoren moeten
worden opgelost, dat eigenlijk een brand
stofprobleem is en een kwestie van actie
radius, namelijk hoe een lang traject te
kunnen afleggen zonder een deel van de
ccmmercieele lading te moeten opofferen
aan de groote brandstofvoorraden, die moe
ten worden meegenomen. In verband hier
mee volgt Mermoz met belangstelling de
ontwikkeling van den dieselmotor voor
vliegtuigen.
Klaar voor de 23ste sprong.
Al deze vraagstukken zijn mede oorzaak,
dat men met het luchtverkeer over de noor
delijke route van den Atlantischen Oceaan
nog zoo weinig is opgeschoten.
Maar Mermoz verzekert ons, dat de des
betreffende verdragen tusschen de Ver. Sta
ten, ngeland, Frankrijk en ook Duitschland
reeds geteekend zijn, doch dat het met de
uitvoering niet vlot gaat, hoewel zeer bin
nenkort van de zijde van Amerika en mis
schien ook van Engeland wel iets concreets
verwacht zal kunnen worden.
Tal van andere luchtvaartkwesties komen
nog ter sprake, en om het gesprek op den
Indië-dienst van de K.L.M. te brengen, vra
gen wij Mermoz in hoeverre hij zich als in
specteur-generaal der Air France ook met
de Orient-lijnen van deze maatschappij be
zig houdt. Hij gaat daar niet op in. Wel
spreekt hy zijn bewondering uit over den
prachtigen Amsterdam-Batavia-dienst der
K.L.M. en, zegt hy, dat hij als piloot aan
het systeem van het laten vliegen van dit
lange traject door een zelfde bemanning
verre de voorkeur geeft boven het Fransche
systeem van het verdeelen van de route in
etappes, maar overigens heeft hij zich nooit
intensief bezig gehouden met de lijnen in
het verre oosten.
„Ik ben wel inspecteur-generaal", zegt hij,
„maar dat beschouw ik voornamelijk als een
eervolle titel. In de eerste plaats ben ik en
beschouw ik me als piloot, en als zoodanig
heeft de Atlantische Oceaan mijn liefde en
werk ik het liefst aan de verbetering en
perfectionneering der atlantische verbindin
gen".
Een zeldzaam trouwe liefde, inderdaad,
die na 22 overtochten, een record, waar
geen andere vlieger op kan bogen, nog niet
bekoeld is. Want als Mermoz Maandagoch
tend van Schiphol te Parijs is teruggekeerd,
legt hij de laatste hand aan de voorbereidin
gen voor zijn 23sten overtocht, waarvoor
hy binnen acht dagen denkt te vertrekken
en die, naar hij hoopt, nog lang zijn laatste
niet zal zyn. e
Het nieuwe type sportvliegtulr van
den heer Slot. 8 0
Uit de richting van de Zeeuwsche
wateren kwam de vreemde vogel Zater
dagmiddag gevlogen over Hollands
landouwen,» om zich brutaal als «en
.straatmusch met een flink vaartje en
den neus dicht by den grond op. Schip,
hol neer te laten. Reeds vanwege zijn
merkwaardigen bouw trok hy leder»
belangstelling, want in byna elk op.
zicht week zyn uiterlyk van dat zyner
soortgenooten af.
Het was de eerste maal, dat dit jongste
product van Nederlandschen vliegtuigbouw
op de Amsterdamsche luchthaven daalde
De veelbesproken „Scheldemusch" werd'
gevlogen door zyn constructeur, den heer
Slot, die juist Zaterdagmorgen te half tien
zyn brevet als sportvlieger had gekregen en
reeds te half elf met zyn vliegtuigje van
het vliegveld Vlissingen opsteeg voor ziin
eerste overland-vlucht via Rotterdarh naar
de hoofdstad. Stralend stapte hij uit de
kleine cockpit en liet hij het muschje naar
de hangar rijden. Maar Zondagochtend, op
het byna verlaten vliegveld, demonstreerde
hy al weer voor de instructeurs der Natio
nale Luchtvaartschool en enkele andere in
gewijden die met belangstelling toekeken,
hoe hU de „Scheldemusch" dan weer rech*
omhoog trok, of scherp omlaag liet komen
waarbij het machientje soms als een driftig
vogeltje met alle drie wielen tegelijk den
grond raakt, dan weer hoe hy er in de lucht
de scherpste mochten mee draaide.
Toen de „Scheldemusch" weer in de han
gar stond, hebben wy het toestel nog eens
van distbij bekeken en nog eens gesproken
met den heer Slot, die opgetogen verklaar
de, na elke nieuwe vlucht de vliegeigen
schappen van het toestel beter te leeren
kennen en hooger te waardeeren. Het op
vallendste verschijnsel by de „Schelde
musch' is, dat het toestelletje eigenlijk geen
romp heeft en dat de motor en dus ook de
schroef achter de kleine cockpit is aange
bracht. Deze cockpit biedt plaats aan 1 per
soon, die een ruim en geheel vrij uitzicht
heeft, omdat de cockpit zelf de neus van de
machine vormt en hy geen motor of schroef
voor zich heeft. Met eenige verbindingsbui
zen zyn de stuurvlakken aan de cockpit een
den daarboven aangcbrachten vleugel be
vestigd. Terwijl van andere vliegtuig de
staart, wanneer zy geland zijn, omlaag zakt
en met de beide wielen het derde steunpunt
vormt, staat de staart van de „Schelde
musch" omhoog, zoodat het lijkt, alsof het
toestel bij het landen met den neus naar
voren duikt. Onder aan den voorkant van
de cockpit is dan ook een klein wieltje aan
gebracht, dat het derde steunpunt vormt,
zoodat de indruk gewekt wordt, of de ma
chine soms met alle drie wielen gelijk den
grond raakt.
De „Scheldemusch" is uitgerust met een
Praga-motor van slechts 36 P.K. en de heer
Slot verzekerde ons, dat hij er tijden» zijn
vlucht van Vlissingen naar Amsterdant Za
terdag somtijds een snelheid van 110 K.M.
mee had bereikt. Het landen, dat voop vele
sportvliegers nog altijd het moeilijke 'punt
blyft, is volgens den constructeur van de
„Scheldemusch' met deze machine een een
voudige manoeuvre geworden, waarbij het
toestel altijd „op zijn pootjes terecht komt".
Gecalculeerd volgens het sysyteem der Na
tionale Luchtvaartschool, waarbij afschrij
ving en verzekeringskosten in de bereke
ningen zijn begrepen, zouden de vliegkosten
ongeveer negen gulden per uur bedragen.
„Mijn heele bedoeling met den bouW; van
de „Scheldemusch" was, een goedkoop te
leveren en te gebruiken en eenvoudig te
besturen toestel voor den sportvlieger te
vinden", aldus de heer Slot
Het thans voltooide exemplaar heeft na
tuurlijk nog de gebreken van elk Prot°"
type en voortdurend worden nog mogelyk-
heden tot verbetering ontdekt. Het verkre
gen bewijs van Lichtvaardigheid bewys
wel, dat het toestel aan alle te stellen
vliegeischen voldoet, en zoowel ir. vfcfi der
Maas van den Rijksstudiedienst voor de
Luchtvaart als de heer Slot zelf, hadden c-
vergeefs geprobeerd de machine in een
vrille te trekken. Voorwaar een g°e
eigenschap van een sportvliegtuig, als m
dat er niet mee gedaan krijgt.
De heer Slot hoopt thans, dat het hem
mogelijk zal zyn, voldoende belangsteUi g
voor het nieuwe type te vinden om nöt
serie te kunnen gaan bouwen. Op bes^
den schaal is men bij de afdeeling vliegttuiS-
bouw van de koninklijke werf „De Sc e
de" te Vlissingen reeds begonnen met ae
eerste serie van vijf, die over enkele ma
den gereed zullen zijn en voor een bedrag
oson oniHpn ppmnlfpt in den hande
van 2500 gulden compleet in
gebracht zullen worden
289. Toen de vreugde over h»
was, vertelde Oom John dat hiiTT^
lang had herkend, doch uit .._C kriele
i jl? ,"u' Uücn Ult vrees voor de
had laten merken. Hij was nu van plan" ör
neven naar vader en moeder terug te keeren
««o, vcuciue vjom John dat hii h k :j bedaard
lang had herkend, doch uit vrees voor h u broertJe® al
had laten merken. Hy was nu van oiJ"
om met zijn
290. De commandant van de achtervolgers, waarmede
oom John en de broertjes thans dikke vrienden waren
geworden, stelde nu voor om met hem mee te gaan naar
boord van zijn schip. Alle bandieten waren daar reeds
achter slot en grendel gezet.