DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
REXISTISCHE EN ANDERE TAAL
No. 129
Woensdag 3 Juni 1936
138e Jaargang
Godsdienstvrede, schoolvrede, taalvrede".
Een schuld van 150.000 francs.
Havenarbeiders
te Antwerpen staken.
Muiterij in Antwerpsche
kazernes.
De staking in Frankrijk.
De Fransche regeering.
Leon Blum minister-president
zonder portefeuille.
Het verdrag van Versailles.
Scherpe aanval op Hertzog.
Tusschen Derby en
Queen Mary.
De Aga Khan in nerveuze
verrukking.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bjj vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—
franco door het geheele Rjjk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
Dit nummer -bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIKNt
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordara C
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: T). N. ADEMA.
De Belgische Rex-leider Léon Degrelle,
oud 28 jaar, werd, naar bekend, door koning
Leopold II in het paleis van Brussel ontvan
gen. Na de audiëntie stond hij de talrijke
aanwezige Belgische en Buitenlandsche
journalisten gaarne meermalen te woord en
het ging volgens het Rott. Nbld. aldus:
Is U bereid deel te nemen aan de
regeering? aldus vroeg men hem telkens.
Mijn antwoord is zoo beslist mogelijk
negatief, aldus iedere keer Degrelle. Indien
men echter, tegen onze verwachting, ons
een portefeuille aanbiedt, zullen we enkel
die van justitie aanvaarden en dan nog
slechts op zekere voorwaarden. We zullen
eischen, dat de verdachte „banksters"
(„bankiers", naar analogie van gangsters,
Amerikaansche spitsboeven) dadelijk gear
resteerd worden. De gouverneur der natio
nale bank Franch moet afgezet worden.
Alle politici die in beheerraden van Staats
organismen zetelen, moeten ontslagen wor
den. Indien de oude partijen niet bang zijn
voor dergelijke maatregelen, welnu ja, dan
ben ik het eens met hen. Doch ze zullen
wèl bang zijn; weest gerust, ze zullen mijn
eischen niet aanvaarden ze zullen me
dus ook de portefeuille van justitie niet
aanbieden. Nochtans zou het zoo onzinnig
niet zijn als een Rexist de plaats inneemt
van een minister van justitie die bij verkie
zingen te Ronse geklopt werd door een 27-
jarigen Rexist. Vooreerst is noodig, dat een
algemeene schoonmaak wordt gehouden;
anders zou het onmogelijk zijn degelijk
werk te verrichten. Met de bestaande par
tijen is dit niet mogelijk. De machthebbers
zullen hun vrienden zoo maar niet buiten
de deur zetten. Ze hebben samen van het
tegenwoordige regiem geprofiteerd en ge
noten. Met de tegenwoordige partijen is een
zuiveringsactie onmogelijk en is dus alle
samenwerking uitgesloten. Hoe zal inder
daad de regeering samengesteld worden?
Verstokte conservatieven zullen er aan de
zelfde tafel zitten met extremistische socia
listen. Slechts één enkel gemeenschappelijk
evoelen zal hun gemeen zijn: de schrik voor
Rex. Tusschen hen is er noch eenheid van
leerstelling, noch gemeenschappelijk ideaal.
Zoowel katholieken als socialisten hebben
alle contact met het volk verloren. Tusschen
hen en het volk bestaat er geen liefde meer;
liefde vindt ge alleen bij de jongeren, die
de nooden van het volk begrijpen. Wy wil
len de partijen afschaffen; wü willen den
godsdienstigen vrede, den schoolvrede, den
taalvrede. We willen ons verstaan met alle
menschen van goeden wille. Denkt niet dat
dit alles zoo moeilijk is. In zes maanden
tyds zijn we er reeds in geslaagd de partyen
een gevoeligen knak te geven. Het volk
heeft begrepen, wat we beoogen.
Een der journalisten: Er was Rex-ap-
peal (gelach), (woordspeling op sex-
appeal).
Degrelle: Dit was ook het woord van
den koning!
De negen tienden in dit land hebben er
genoeg van zich voortdurend door party-
twisten te laten verdeelen. We zullen het
Belgische volk voor ons winnen door vol
hardend werk. We beschikken nu over ver
scheidene bladen. Le pays réel zal binnen
kort op acht bladzijden verschijnen. Een
Vlaamsche uitgave zal opgericht worden.
De katholieken kunnen het volk niet meer
tot zich trekken; hun leiders zijn te oud. Er
is in die partij, zooals trouwens ook by de
socialisten geen dynamische kracht meer.
We zyn volstrekt niet zoo als sommigen be
weren, de uiterst rechterzijde. Onze afge
vaardigden zullen in het centrum der Ka
mer zetelen; indien men dit weigert, trek
ken we ons terug".
Degrelle zeide verder, dat de Rexisten
niet gedoogen, dat een socialist met de por
tefeuille van binnenlandsche zaken wordt
belast. De Rexisten hebben thans reeds een
volledige ministerploeg samengesteld, mee-
rendeels bestaande uit extraparlementai
ren. By de hervatting der Kamerzittingen
zal Rex een serie wetsontwerpen indienen
betreffende verschillende sociale^ en taal
vraagstukken. We willen het bewind door
vreedzame middelen veroveren en een par-
lementsontbinding doordrijven. Reeds zyn
Fransche redenaars aangewezen voor Wal
lonië en Vlaamsche voor Vlaanderen. Wo
zullen de macht nemen wanneer het volk
ons die zal geven. By die condities is het al
te dom te beweren, dat we fascisten zijn.
Derdeklas reizen.
De Kamerleden en senatoren van Rex
zullen de cantine der Kamer niet mogen be
treden en zy zullen slechts op de spoor
wegen in de derde klas wagons reizen.
Degrelle zelf beschikt over de parlemen
taire vergoeding der leden van zyn groep
en betaalt hun volgens de behoeften van
ieder gezin apart. De Vlaamsche parlemain-
tairen van Rex zullen hun redevoeringen
uitsluitend in 't Vlaamsch houden. De Duit-
sche Rex-afgevaardigde Wintgens zal den
grondwettelijken eed en aldus ook zyn eer
ste rede in 't Duitsch uitspreken. Er zyn,
aldus Degrelle, in België drie nationale
talen! Indien men die der Duitsche mede
burgers niet respecteert, dan hoort men de
Duitsche gebieden aan Duitschland terug te
geven. De drie verschillende culturen moe
ten zich vry en ongehinderd kunnen ont
wikkelen. Onze leuze is:
Een groot Vlaanderen en een groot Wal
lonië. De Rexisten zullen in de Kamer een
ongenadigen strijd leveren tegen de verdor
ven politici. Men zal hun het leven onmo
gelijk maken. Zy zullen nagejaagd worden
als schadelijke dieren.
Degrelle is van meening, dat de minister
crisis lang zal duren. Hij zeide nog, dat hy
voor de verkiezingscampagne slechts over
200.000 frans had beschikt. Hy heeft thans
een schuld van 150.000 frcs. De eerste maan
den zullen de Rex-parlementairen een deel
van hun vergoeding moeten afstaan om die
schuld mede te helpen voldoen".
De koning zeer serieus,
Men meldt van andere zijde:
De streng democratische wijze waarop de
jonge koning Leopold III by de oplossing
van de ministerieele crisis te werk gaat,
heeft in heel het land en by alle politieke
party en en organen grooten weerklank ge
vonden. Nauwelijks was de uitslag van de
verkiezingen bekend en had het ministerie
Van Zeeland zyn ontslag ingediend, of
koning Leopold is zyn beraadslagingen met
de meest vooraanstaande politici begonnen.
Hy heeft niet alleen het oordeel ingewon
nen van de leiders van de drie traditioneele
partijen, maar hy heeft geen enkele groe
peering overgeslagen en dus ook het hoofd
van de „Rex" partij, de communisten en de
Vlaamsch-nationalisten bij zich ontboden.
Het heeft eenig opzien gebaard, dat de
vorst deze drie laatste leiders om hun in
zichten heeft gevraagd, en wij gelooven
niet, dat by een vorige soortgelijke gelegen
heid het staatshoofd op zulk een tot het
uiterst doorgedreven democratische wijze is
te werk gegaan. Toen de communist Jas-
quemotte derhalve na zyn onderhoud ten
paleize met trots verklaarde, dat hij de eer
ste communistische leider in Europa is die
door een regeerend vorst bij een kabinets
crisis geraadpleegd werd, hield deze ge
tuigenis ongetwijfeld een opmerkenswaar
dige hulde in aan de democratische gezind
heid van koning Leopold III.
Overdreven
Het is opmerkelijk welk overdreven ge
wicht én door de socialisten én door de
katholieken aan het door de „Rex-bewe-
ging" behaalde succes wordt gehecht. Onge
twijfeld, deze nieuwe jong-katholieke réveil
partij, die tot nu toe slechts op een nega
tieve politiek van felle critiek en stelsel
matige ophitserij kan bogen, maar die thans
bewezen zal hebben te leveren van opbou-
wenden arbeid, heeft door het bezetten van
21 zetels een groote overwinning behaald.
Wanneer men bovendien aanneemt, dat
ook de Vlaamsch-Nationalisten met hun 16
gekozenen ook fascistische neigingen en
bedoelingen hebben hetgeen niet geheel
in overeenstemming met de werkelijkheid
is dan komt men tot een fascistisch ge
tinte groep die 37 leden telt. Voegt men
daar de 9 communisten aan toe als tegen
standers van een democratische en parle
mentaire regeering, dan zal de oppositie op
een totaal van 46 stemmen kunnen reke
nen.
Daartegenover staan 70 socialisten, 63
katholieken en 23 liberalen. Deze drie par
tijen hebben dus tezamen 156 gekozenen,
hetgeen een ruim voldoende meerderheid
uitmaakt. Waar schuilt met deze nuchtere
cijfers voor oogen het onmiddellijk fascis
tisch gevaar? Men kan daarom met rede
lijkheid voorstellen, dat een nationaal kabi
net spoedig tot stand zal komen. Bezadigde
leiders als Camiel Huysmans ijveren daar
krachtig voor. Zelfs al verklaart een heet
gebakerde liberale afgevaardigde, dat zijn
partij vóór alles weer een anti-clericale
politiek moet voeren om haar verloren
prestige terug te winnen en niettegenstaan
de De Standaard met veel pathos beweert,
dat de katholieken in de oppositie moeten
gaan, toch mag men rustig aannemen, dat
dit alles niets meer dan grootsprekerij.
Deze eigenschap kan men gevoeglijk aan
Degrelle, leider der rexisten, overlaten. Be
scheidenheid is niet een van zijn grootste
deugden. Men mag niet uit het oog verlie
zen, dat Degrelle een jonge man is van
nauwelijks 28 jaar.
Als talrijkste groep in de Kamer heeft de
socialistische partij recht op den voorzit
terszetel. Naar verluidt, zal voor dit hooge
ambt de Antwerpsche burgemeester Huys
mans aangewezen worden. Een betere keuze
kan moeilijk gedaan worden.
Loonsverhooging geëischt.
In de haven van Antwerpen is he
denmorgen een algemeene staking uit
gebroken, die het karakter van een
wilde staking heeft, daar zij niet door
de vakbonden georganiseerd is. De sta
kers, die vermoedelijk door communis
tische voormannen aangespoord zijn,
verlangen een verhooging van hun
loon met 14 francs per dag, zulks in
verband met de index-cijfers, welke
door de regeering zijn opgemaakt en
waarop de loonen gebaseerd zyn.
Verscheidene leden van vakbonden, die
strooibiljetten ronddeelden, welke aanspo
ren tot hervatting van het werk, werden
door communisten aangevallen en van hun
biljetten beroofd. Vele werkwilligen dur
ven uit angst voor molestatie het werk niet
te hervatten.
De vakbonden vergaderen hedenmorgen
om eventueele maatregelen te treffen.
Soldaten protesteeren tegen verlen
ging van hun diensttijd.
Nadat er kort geleden als gevolg van de
verlenging van den diensttijd voor een
groot aantal dienstplichtigen, in /iet kamp
van Beverloo relletjes hadden plaats gehad,
zijn thans naar de Antwerpsche correspon
dent van het Hbld. meldt, de soldaten van
het zesde linieregiment te Antwerpen in
verzet gekomen.
Naar de „Volksgazet", het blad van bur
gemeester Huijsmans mededeelt, zouden de
soldaten geweigerd hebben des morgens op
het appèl te verschijnen. En ondanks alle
pogingen van de officieren om hun man
schappen tot de orde te roepen, bleven er
ca. 30 man bij hun weigering. De soldaten
hebben zich met een open brief tot de re
geering gewend, waarin zij ertegen protes
teeren, dat zij langer onder de wapenen
moeten blijven en uitleg vragen, waartoe
deze verlenging van den diensttijd noo
dig is.
Volgens andere berichten, die uit den
aard der zaak niet gemakkelijk te controlee
ren zijn, zou de verzetbeweging te Antwer
pen een aanzienlijk grooteren omvang heb
ben gehad dan uit het bericht van de
„Volksgazet" blijkt. Honderden soldaten in
twee kazernes zouden gemuit hebben, waar
bij het zelfs tot vechtpartijen tusschen sol
daten en officieren heet te zyn gekomen.
Tal van soldaten zouden in arrest zijn ge
steld en zullen zich eerlang voor den krijgs
raad te verantwoorden hebben.
Nog steeds uitbreiding.
In den middag heeft de stakingsbeweging
zich gisteren uitgebreid tot verschillende
takken van industrie te Parijs en omge
ving, met name tot de vliegtuig-, accu
mulatoren- en radiatorenfabrieken, zoo
mede tot de staalgieterijen.
In het algemeen betreft het hier midden
groote ondernemingen, waarvan de perso-
neelen dezelfde eischen stellen als die van
de groote ondernemingen.
Waarschijnlijk wenschen zij gebruik te
maken van de situatie, welke is geschapen
door de besprekingen na de recente sta
kingen in de metaalindustrie. Men meldt
nog, dat de arbeiders der vliegtuigenfa-
briek Caudron, die gisterochtend het werk
hadden hervat opnieuw in staking zijn ge
gaan na een geschil met de directie. Ten
slotte is er zekere opwinding ontstaan bij
het personeel der Renault-automobielfa-
brieken te Billancourt, waar in den loop
van den dag het werk eenige malen gedu
rende eenige minuten werd onderbroken.
De opwinding zou veroorzaakt zijn door
pamfletten, die door Liga's der uiterste
rechterzijde waren verspreid.
Volgens een communiqué van werkge
verszijde waren gistermiddag in totaal 70
metaalbedrijven door de arbeiders bezet.
Om 12 uur waren bij de reeds bezette 51
nieuwe gekomen. Het is vrijwel zeker, dat
de beweging zich nog zal uitbreiden.
Voorts waren 10 belangrijke chemische
fabrieken bezet. Het lijkt dus duidelijk,
zoo wordt hieraan toegevoegd, dat de be
weging niet meer ten doel heeft bijzondere
eischen betreffende de fabrieken, door te
zetten.
Ook in de provincie wordt gestaakt.
De stakings-situatie blijft ernstig. Minis
ter Sarraut en minister van arbeid Frossart
hebben gisteravond een bespreking gevoerd
met een delegatie van de vakvereenigings-
organisatie. Zij deden daarbij opmerken,
dat de vakvereenigingen alles moeten doen
om in de toekomst benadeeling van de per-
sonlyke vrijheid van het leidende perso
neel der fabrieken, waar gestaakt wordt,
tegen te gaan. De vakvereenigingsorgani-
satie heeft in verband hiermede den ar
beiders voorschriften over hun optreden
doen toekomen, waarbij uitdrukkelijk wordt
bepaald, dat het leidende personeel ook in
de door stakers bezette fabrieken vry kan
in- en uitgaan en zoo noodig onder bescher
ming staat van een arbeiders-ordedienst.
Een mededeeling van de werkgeversorga
nisatie zegt dat de stakingsbeweging nog
weer is toegenomen en dat Dinsdagavond
130 fabrieken der metaalindustrie bij de
staking betrokken zijn. De beweging is ook
op de provincie overgeslagen. In Ryssel
hebben de stakende arbeiders de fabrieken
van Fives—Lille bezet en zich gereed ge
maakt voor het doorbrengen van den nacht
in de gebouwen.
De voor het bedrijf noodige machines
worden door de arbeiders loopende ge
houden. In Bernay zyn ruim 100 arbeiders
en arbeidsters van een fabriek met 275 ar
beiders in staking gegaan. Ook hier zijn de
machines loopende gehouden. Het is een
fabriek waar petten vervaardigd worden,
maar waar ook voor de oorlogsindustrie ge
werkt wordt. De stakers zullen ook hier
den nacht in het bedrijf doorbrengen.
In de wandelgangen van de Fransche Ka
mer wordt gesproken over de volgende
vermoedelijke lyst van ministers van een
regeering-Blum, welke wij nochtans met
het noodige voorbehoud willen pubüceeren:
minister-president, minister zonder porte
feuille, Blum;
onderstaatssecretaris van het kabinet van
den minister-president, Marx Dormoy;
ministers van Staat: Paul Faure, Camille
Chautemps;
landsverdediging: Daladier;
onderstaatssecretaris van landsverdedi
ging: Mare Rucart;
luchtvaart: Pierre Cot;
oorlogsmarine: Francois Detessant;
buitenlandsche zaken: Yvon Desbos;
onderstaatssecretaris voor noord-Afrika:
Pierre Vienot;
onderstaatssecretaris voor de overzeesche
gebieden: Marius Moutet;
justitie: Maurie Violette;
financiën: Vincent Auriol;
pensioenen: Albert Riviere;
binnenlandsche zaken: Salengro;
nationale economie: Charles Spinasse;
staatssecretaris voor vervoerwezen: Al-
bert Bedouce;
staatssecretaris voor landbouw: Georges
Monnet;
onderstaatssecretaris voor landbouw: An-
dre Lyautey;
staatssecretaris voor de P.T.T.: Jardillier;
nationale opvoeding: Jean Zay;
minister voor nationale solidariteit: Lebas
Scherpe aanval op Hertzog.
Van het interessante debat over den
Volkenbond, dat gister in den Senaat van
Zuid-Afrika is gevoerd, was wel het be
langrijkste de aanval, dien Hertzog deed op
het „vervloekte" Verdrag van Versailles.
Het debat was uitgelokt door een motie, in
gediend door den vice-voorzitter van den
senaat Visser, dat de activiteit van den
Volkenbond beperkt zou blijven tot den
wereldvrede en de toepassing van pacifisti
sche maatregelen. Visser beschuldigde den
tegenwoordigen Volkenbond van schijnhei
ligheid en van onderdanigheid aan Enge
land, Frankrijk en de Sowjet-Unie.
Malan diende een amendement in, vol
gens hetwelk de Volkenbond een wereld
conferentie zou moeten bijeenroepen en in
het licht van zyn eigen ervaringen diende
te worden gereorganiseerd, waaraan hij
toevoegde, dat een plebisciet in welk land
ook zou moeten uitvallen ten gunste van
den vrede.
Hertzog zeide te vertrouwen, dat de Vol
kenbond ondanks alles zijn hoo?e idealen
zou verwezenlijken, en indien men er zich
by neer zou leggen, dat de Volkenbond ge
faald heeft, zou vernietiging van de bescha
ving hiervan het gevolg zijn. Hertzog wees
het denkbeeld van een wereldconferentie
van de hand, daar de Volkenbond zelf het
hoogste lichaam was, doch hij legde den
nadruk op de noodzakelijkheid eener her
ziening van het Verdrag van Versailles dat
hy kenmerkte als 's werelds grootste bron
van wrijving, en indien er oorlog kwam 'zou
dit verdrag er, naar hij zeide, de oorzaak
van zijn. Hertzog besloot met te verklaren,
dat niemand het Groot-Britannië kwalijk
kan nemen, dat het niet ontwapend heeft
omdat het een der landen is die in dit op
zicht hun best heoben gedaan.'
(Van onzen correspondent.)
„The Passing Show", het humoristische
blad, dat ook in Nederland veel gelezen
wordt en daar een vaste klant is in de mees
te leesgezelschappen, is deze week uitgeko
men met een titelplaat, waarop twee ren
nende krantenjongens zijn afgebeeld. De
een roept „De Queen Mary vaart uit" en de
ander „Derby-resultaten!"
Op een hoek komen ze elkaar tegen, de
botsing is geweldig; beiden zien sterren
voor de oogen, en de voorbijgangers wor
den onder rondzwaaiende dagbladen bedol
ven.
Dit is een inderdaad geestige parodie op
het beetje te veel aan nieuws, dat wy in
Engeland dien dag te slikken kregen. Heel
wat Londenaars, die zich dat veroorloven
kunnen, zyn vanochtend vroeg al naar
Southampton vertrokken om het magnifie
ke vlaggeschip van de Britsche handelsvloot
zijn eerste zeereis te zien aanvangen en
hebben het, een eind meevarend op sleep-
booten, uitgeleide gedaan.
Wy zyn echter in den loop van den mor
gen naar Epsom vertrokken, voor dat an
dere opwindende evenement: de jaarlyksche
Derby, de „flat-race", waarvoor de stad
leegloopt.
Of de „Queen Mary" er in slaagt, het
blauwe lint te veroveren, zullen wy pas over
enkele dagen weten; de Derby beloofde
reeds direct sensationeel te worden, daar
zelfs de insiders niet by benadering konden
vaststellen, welk paar de beste kansen had.
Geen „exclusief" gebeuren!
In tegenstelling met de zeer „fashionable"
Ascot Week, waarbij de vertegenwoordigers
van het vorstenhuis statig de baan op komen
rijden, is de Derby het paardensportfeest
van iedereen; men gaat er heen als naar
een kermis, en door de democratische men
geling van het publiek is het mogelijk, dat
men een Lord op de teenen trapt in een po
ging om een bedelende zigeuner te ontwij
ken. Als men dan ook, na in een propvolle
underground, en even vollen autobus te zijn
gaargerammeld op het terrein aankomt,
ruikt men de bekende oliebollenlucht; kop
pen van jut knallen, draaimolens en woon
wagens zijn met Engelsche schilderachtige
slordigheid over een terrein van een paar
kilometer verspreidt, en daartusschen slin
gert zich de hoefijzervormige renbaan....
een bijkomstigheid!
De ware reden.
Gedurende den middag worden er vier
races gehouden, die ieder twee minuten du
ren, maar de tienduizenen, die uit plaatsge
brek tusschen geparkeerde auto's picknicken
of uit stoomdraaimolens een flauwen glimp
van voorbij rennende jockeypetten opvan
gen, komen hier niet voor paardensport, het
is om de weddenschappen begonnen. Zelfs
de ober in het restaurant, waar men de
lunch gebruikt, informeert al een week van
te voren op welk paard men „zet", en geeft
den klant tusschen twee orders door advies:
v/aarop, waarom en hoeveel.
Iedereen droomt van ponden winst; maar
betrouwbare bookmakers gaan nooit failliet,
kunnen niet failliet gaan, evenmin als de
bank van Monte Carlo; een zeer verdacht
verschijnsel in dit land waar iedere wedden
schap strikt verboden isop straat, en
men het dus per telefoon doet! Wint een fa
voriet, dan maken velen een miniem beetje
winst, wint een outsider dan winnen enke
len behoorlijk. En in beide gevallen gaat de
bookmaker zeer tevreden naar huis.
Wij moeten bekennen, dat wij de vlucht
hebben genomen in de paddock, waar de
paarden worden gezadeld en de eigenaars
een laatste inspectie houden, de eenigste
plaats ook waar het rustig is en het om de
paarden gaat.
Aga Khan-verrassing.
Heeft de Aga Khan, hoewel geen van zijn
paarden favoriet was, een voorgevoel van
zijn succes gehad, dat nu de heele wereld
weer over hem doet spreken? Het zenuw
achtige halve uur vóór het verrijden van de
(153!) „klassieke" Derby is hy niet uit ons
gezicht geweest. Glimlachende rookt hy zijn
zwarte sigaar, gemoedelijkheid afstralende
als een Brabantsche dorpspastoor, en praat,
ietwat terzijde staande, met zijn jockeys.
Twee minuten dolle ren rond de baan, nau
welijks opgemerkt door de golvende mas
sa. Dan maken de luidsprekers bekend: een
Mahmoud Aga Khan twee Taj Ak-
bar Aga Khan drie
De Khan zwaaide met zyn hoed, als hij
zijn kleuren ziet winnen; de tribune zwygt
verbluft: hy was géén favoriet!
Maar dan, wanneer hij, voor de derde
maal in zijn leven als eigenaar zijn winnend
paard voorleidt, barst het gejuich los, de
Engelschman is voor alles sportman, en weet
hem te waardeeren als misschien^ wel de
grootste steunpilaar van de „turf
„It is one of the happiest days of my life",
roept hij helpers en supporters toe, die van
tribune en uit paddock naar hem toe ren-