AUTORIJDEN MET DE POST.
KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN.
1
mm
85d.p.J&s
k)
I
Siad en Omgeving.
DE
Codi^l^MkidAJxiit
de xuimiysft
ckbesfe
Eon lang* rit om do post van do nachttroinon
vroog to doon bozorgon.
Van den nacht In den dog.
Ter vergadering van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Hollands
Noorderkwartier, gistermiddag gehouden
ten stadhuize te Alkmaar, onder voorzitter
schap van den heer S. W. Arntz, waren af
wezig de heeren Ringers en Bonnet wegens
ziekte en de heer Valkering omdat hij een
andere vergadering moest bijwonen, alsme
de de heeren Leber en Grondsma (laatstge
noemde had bericht gezonden iets later te
zullen komen, maar verscheen heelemaal
niet). De heer Nobel, die bij de opening nog
niet aanwezig was, kwam later ter verga
dering.
Als eerste punt van bespreking kwamen
aan de orde
ingekomen stukken.
a. Afdruk van het verslag van de 18e ver
gadering van den Spoorwegraad met de
daarbij behoorende verslagen van de dienst-
rcgelingcommissie en van de commissie voor
de tariefbelangen. De heer K o 1 s t e r, die
namens de Kamer lid is van den Spoorweg-
raad, gaf daarbfj eenige toelichtingen, waar
uit bleek dat alle verzoeken om betere aan
sluitingen te Amsterdam, het doen stoppen
van enkele treinen te Heerhugowaard eri
Anna-Paulowna, enz. waren afgewezen. In
enkele gevallen voelde de directie niet het
belang van de verzoeken, in andere (die
wat betreft betere aansluitingen) was ge
antwoord dat de werkzaamheden aan de lij
nen te Amsterdam-Oost eerst moesten wor
den gereed gemaakt; daarna kan men zien
of aan de verzoeken kan worden voldaan.
b. Schrijven van de V.V.V. Groet-Camper-
duin en omgeving betreffende verbetering
van de postbestelling aldaar, waaraan de
Kamer een werkzaam aandeel heeft gehad.
De secretaris, de heer Scheffel, deelde
mede, dat na eenige verzoeken, welke aan
vankelijk waren afgewezen, de postbestel
ling zóó was geregeld, dat die nu niet meer
plaats vindt vanuit Schoorl, maar vanaf het
hulpkantoor ter plaatse, mits de bijvoeging
op het adres staat „post Groet".
c. Afschrift van een adres aan B. en W.
van Den Helder van het comité tot behoud
van de scheepvaart in het Heldersche ku-
naal tot aan de Postbrug. De heer Grun-
v; a 1 d, lid van het comité, lichtte het adres
nader toe. Hij deelde mede, dat er plannen
zijn om de bestaande brug ter plaatse, die
gerestaureerd moet worden, te vervangen
door een vaste brug, waardoor de scheep
vaart onmogelijk zou worden, zeer tot
schade en waardevermindering van de za
ken aan dat gedeelte van het kanaal. Op
zijn voorstel werd besloten tot het zenden
van een adhaesie-betuiging aan het adres.
d. Afschrift van een adres van de Nederl.
handelsreizigersvereeniging aan Ged. Sta
ten van de verschillende provincies betref
fende de geldigheid van spoorabonnemen-
ten op autobusdiensten. In dit adres wordt
gezegd, dat door de opheffing van verschil
lende spoorlijnen en het sluiten van tal van
stations voor het personenvervoer de hou
ders van spoorwegabonnemehten meermalen
verplicht zijn gebruik te maken van auto
buslijnen, die het vervoer der spoor overna
men. Met de directie der spoorwegen was
hierover reeds gesproken en 2ij had toege
zegd te zullen trachten te bewerken, dat in
de toekomst de betreffende autobusdiensten
de spoorabonnementen op hun lijnen gel
dig zouden verklaren of er een belangrijke
reductie voor zouden toestaan. Maar, zeiden
adressanten nu, als die autobusdiensten daar
niet op willen ingaan, is daar niets aan te
doen, tenzij Ged. Staten bij het verleenen
van concessies daar 'n dwingend voorschrift
van maken. En dat nu vroegen zij in hun
adres.
Uitvoerig werd over dit adres gesproken.
Erkend werd, dat het logisch zou zijn, als de
abonnementen goedkooper werden nu er
minder voor gegeven wordt. Het eind van
de discussie was, dat het adres in handen
werd gesteld van de verkeerscommissie om
met den heer Kolster te overleggen wat te
doeft staat.
e. Verzoek van de K. v. K. te Arnhem om
steun voor haar actie voor een eenvoudig
systeem van gerechtelijk incasseereh van
kleine vorderingen, in casu aan te dringen
op aanneming van het daartoe ingediende
wetsontwerp, waaromtrent de Kamer ver
ontrust was door het afwijzende rapport
van de commissie voor privaat- en strafrecht
jfeuilleton
..En heb je nooit geluiden op den zolder
gehoord, als je 's avonds nog laat aan het
werk was?"
ln.fel? oud huis als het kasteel hoor
rip, ini r ,80luiden Bls houtworm en
gelijke, daar let je niet meer op na een
paar dagen".
„Neen, ik bedoel hooger op de vlierine
boven je hoofd?"
Plotseling bleef Erik staan. „Zoo, bedoelt
U dat?" hijgde hij.
„Ja, en het gekke is", bromde de chef,
„dat zoowel Rietsen als Backersen de heele
vliering indertijd nauwkeurig onder
zocht hebben, maar ze hebben zelfs geen
voetstappen in de dikke laag stof gevonden.
Misschien heb jij wel eens wat gehoord,
boven je hoofd?"
„Neen, ik heb niets gehoord, maar het
kasteel 1b solide gebouwd, dus de zoldering
is vrij dik. Je kunt boven wel een bal ge
ven, zonder dat iemand het beneden hoort".
„Dirk vertelde me, dat hij vanmorgen
een uur voor zonsopgang in een boom in
het park zat en naar het kasteel keek, toen
hij opeens een hoofd uit een schoorsteen
zag steken, Toen zag hij Piet Japter tegen
uit de Tweede Kamer. Na eenige bespreking
werd tot steun besloten.
f. Van de Kamers van Koophandel en Fa
brieken te Dordrecht en Nijmegen waren
afschriften ingekomen van adressen aan
den minister van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart, in verband met de uitvoering
van de warenwet. Hierin werden bezwaren
geopperd tegen de bedragen welke door
verkoopers van levensmiddelen zullen moe
ten worden betaald voor de instandhouding
van de keuringsdiensten en tegen de wijze
waarop de Kamers van Koophandel zullen
moeten meewerken aan de vaststelling van
de kohieren daarvoor.
Ook over deze kwestie werd langen tijd
gesproken. Men vond het onbillijk, dat de
kosten van de keuringsdiensten worden ge
legd op de schouders van den handel in le
vensmiddelen, ofschoon de diensten werken
in het algemeen belang.
De heer M o e n s merkte op, dat het alge
meen de kosten niet meer kan betalen en
dat daarom deze regeling is gekomen, die
hij wel niet fraai vond, maar die dan toch 't
blijven bestaan van keuringsdiensten moge
lijk maakt.
Verschillende heeren klaagden erover, dat
er geen goede verhouding in de aanslagen
is gemaakt, de laagste moet nog f 5 beta
len.
De heer Kramer zou den aanslag willen
zien geregeld naar den omzet.
De heer Grunwald vroeg of de filialen van
grootere zaken afzonderlijk zullen moeten
offeren dan wel of de groote ondernemingen
slechts één bedrag betalen.
Besloten werd dit te onderzoeken en
daarna, zoo noodig, te adresseeren aan den
minister, waarbij de commissie voor de ver
ordeningen zal worden gehoord.
Het borgstellingsfonds.
De heer M o e n s gaf eenige mededeelin-
gen over de totstandkoming van het mid-
denstandsborgstellingsfonds, waarover in de
vergadering van het Bureau der Kamer met
vertegenwoordigers van -middenstandsver-
eenigingen op Woensdag der vorige week
reeds gesproken is door den heer Verschoor.
Wij verwijzen dus naar het verslag van die
vergadering.
Geruimen tijd werd door de heeren ge
sproken over de mate waarin borg zou
kunnen worden gesteld. Men vroeg of de
credieten zouden mogen worden veastrekt
tot een totaal bedrag van de inkomsten van
het fonds (de rente van haar kapitaal) of
dat men hooger zou mogen gaan. De heer
Moens meende, dat men wel kon gaan tot
tien maal dat inkomen. Of veel zal kunnen
worden bereikt, iB nog niet te zeggen, maar
de Kamer mag niet afzijdig blijven staan.
In elk geval moet men geen overdreven
voorstelling koesteren van de werking van
het fonds, dat alleen credieten zal verstrek
ken aan credietwaardigen. Spr. wees er nog
op, dat het in vele gevallen voor de betref
fende zaken al van voordeel zal zijn, als
zich er iemand mee bemoeit, wat dan de se
cretaris van het fonds zou kunnen zijn, die
misschien nog wel wat zou kunnen bereiken
bij de schuldeischers.
Door den voorzitter werd met nadruk
gewezen op de moeilijke taak van het nog
te benoemen bestuur van het fonds. Dé be
stuursleden zullen heel veel tijd aan de
zaak moeten besteden, en dit belangeloos
v»v S/W*"*
H 25
de ornamenten van den muur opklimmen
aan den kant van de bedienden-afdeêling
als de meest getrainde geveltoerist. Herin
ner je je nog den avond dat wij Dirk be
wusteloos in het park vonden? Nu, toen
was Piet Japter naar beneden geklommen
en Dirk had hem gesnapt. Hij holde hem
achterna en wilde hem juist grijpen, toen
de boomtak tegen zijn gezicht sloeg. Een
anderen keer heeft hij de hand op hem kun
nen leggen, maar toen vloog de aap hem
aan en krabde hem bijna de oogen uit, zoo
dat hij Piet los moest laten om zichzelf te
gen de woede van het dier te beschermen".
„Mijn hemel, dat zal vannacht spannend
worden", zet Erik.
„Ja, dat vermoed ik ook. Maar denkt U
er om, dat wij het stilzwijgen er over moe
ten bewaren, wil hij in onze handen val
len. Alleen Rietsen zullen wij inlichten.
Want als Japter argwaan krijgt, verdwijnt
hij natuurlijk met zijn aap en het monster
tje als een schaduw en dan zullen wij nooit
meer de hand op hem kunnen leggen.
Daar°m moeten wij allebei gewoon onzen
gang gaan en doen aUof er niets aan de
hand is alsof wij niets verwachten. Maar
zoo gauw de bedienden zich vanavond in
hun kamers hebben teruggetroKken zat
het rpel beginnen'
Zij traden het kasteel binnen. Graaf
Thomson was plotseling naar de stad ge
roepen, want de fabriek die nu reeds eeni
ge weken de onscheurbare zijde fabriceer
de, kreeg zooveel bestellingen, dat er met
geen mogelijkheid aan voldaan kon wor
den en het zag er naar uit dat de fabriek
zijn oudeh roem weer zou gaan beleven De
machines werkten op het oogenblik dag en
nacht door, maar toch konden de bestel-
moeten do^n, om de reeds geringe inkom
sten van het fonds zoo groot mogelijk te
doen blijven. Om dezelfde reden zal het aan
beveling verdienen dat er in de verschillen
de aangesloten dorpen commissies worden
gevormd, om reiskosten enz. te voorkomen.
Spr. was er van overtuigd dat het fonds,
goed aangepakt en bestuurd, zegenrijk zal
kunnen werken.
De hoop werd uitgesproken, dat de ge
meenten Den Helder en Schagen, die thans
nog afzijdig staan, zich alsnog bij het fonds
zullen aansluiten.
De aanwijzing van een voorzitter en twee
bestuursleden van het fonds werd aangehou
den tot de besloten zitting, waar men nog
besprekingen over deze functies zou willen
voeren.
Nadat in verband met de ziekte van den
heer Ringers het rapport der verkeerscom
missie over de genomen stappen in verband
met de gevraagde verbetering van den Uit-
geesterweg was aangehouden tot de vol
gende vergadering, waar naar alle waar
schijnlijkheid de heer Ringers weer aanwe
zig zal kunnen zijn, werd de openbare ver
gadering gesloten.
(Van onzen R.-Redacteur).
Honderd vijf en vijftig kilometer is de
afstand van 's-Hertogenbosch naar Vlis-
singen, welke een auto der posterijen
icderen nacht nu sedert 15 Mei met stee
vaste regelmaat aflegt, om de post van
de nachtposttreinen, bestemd voor Wes
telijk Noordbrabant en een deel van
Zeeland, te vervoeren. Het is zeker wel
de grootste afstand, die in het schema
der verschillende postautodiensten is
opgenomen, maar het is dan ook een
heel bijzondere auto, namelijk die, wel
ke het nachtposttreinennet is komen
uitbreiden met een nieuwe belangrijke
verbinding.
Om 2.42 uur in den nacht komt de trein,
die in Utrecht aansluiting op het nachtnet
heeft gehad, op het Bossche station binnen,
Dan staan in de postwagens de zakken voor
de auto naar Zeeland al weer gereed en in
korten tijd is de auto, die tot voor het post-
rijluig op het perron is komen rijden, ermee
gevuld. Het is, of de correspondenten elders
in den lande spoedig de lucht van deze nieu
we aansluiting hebebn gekregen, want tel
kens gaat er meer post in mee en de gewone
postauto, die nu nog op deze route rijdt, zal
misschien na eenigen tijd te klein blijken
te zijn.
Een voorloopster.
Toch is het lang niet alle nachtpost voor
Zeeland, die met dezen autodienst vervoerd
wordt. Er is nog een andere auto, een die
van Roosendaal naar Vlissingen rijdt en die
tevens het voordeel heeft, dat ermee in
alle plaatsen de eerste bestelling gehaald
wordt. Dit laatste is met den nieuwen auto-
dienst uit Den Bosch, zooals men weet, nog
niet het geval. Maar de auto uit Roosen
daal bevat alleen de nachtpost uit het wes
ten des lands en de post van de laatste dag
posttreinen uit de rest van Nederland. Deze
post wordt om 1.59 uit Rotterdam per spe-
cialen trein verzonden naar Roosendaal,
waar hij om 3.0? aankomt. Daar staat een
auto te wachten, die de post verder brengt,
Zeeland in.
Onze auto uit Den Bosch is pas an
derhalf uur later in Roosendaal. Zij
komt in het eerste deel van haar route
nog tijdig genoeg om verschillende eer
ste boot-aansluitingen te halen, maar
verderop wordt het daarvoor te laat.
Wil men dus bijvoorbeeld in het cen
trum en het oosten van ons land een
brief in 'n plaats in westelijk Zeeuwsch-
Vlaanderen met de eerste bestelling be
zorgd hebben, dan moet men deze pos
ten vóór de laatste dagverbinding met
Rotterdam, vanwaar hij dan via Roo
sendaal in de eerBte nachtauto terecht
komt.
Wanneer enkele bootdiensten nu wat later
konden vertrekken, 2óu ook de rest van
Zeeland nog door den tweeden autodienst
wordeh bestreken en aldus in het nachtpost-
treinenhet worden opgenomen. Daarover is
de postadministratie in onderhandeling en
men hoopt het binnen korten tijd zoo ver te
brengen, dat het ideaal der nachtverbindin-
lingen slechts in volgorde van binnenko
men worden afgewerkt.
De gravin, die altijd veel van Erik ge
houden had en hem ook tijdens de vree-
selijke eerste weken steeds had bemoederd,
had ook nu weer een vriendelijk glimlach
je en een goed woordje voor hem en het
was met een gevoel van dankbaarheid
voor haar in zijn hart, dat hij even later
weer naar zijn laboratorium ging
De dag kroop- om. Zoowel de chef als
Rietsen en Erik zagen met spanning den
nacht tegemoet, maar het BCheen of er geen
eind aan den dag kwam. Eindelijk waren
de bedienden, die overgebleven waren, in
hun kamers en ook de rest van de bewo
ners had zich te bed begeven.
De lichten in de zitkamers werden als
altijd aangedraaid en toen alles in huis
stil was, rees de chef overeind. Rietsen en
Erik eveneens.
„Laten we de maskers voordoen", zei de
chef. Zij deden alle drie een zuurstofmas
ker voor en kropen voorzichtig achter el
kaar de trappen op tot zij op de vliering
van het kasteel kwamen. Daar hielden zij
even stil en de chef gaf zijn laatste instruc
ties.
„Absolute stilte ig nu gewenscht, totdat
Piet Japter in zicht is", zei hij. „Wij krul-
plaats ta w h"™ het dak ik neem de
als hit knmt van de bedienden;
maar ik heh U r te«enoP klimmen,
op het^ak^s. jy" Rietwn' neèmf den ZT
ren kant van den vleugel en Hansley blijft
in het midden, achter een schoorsteen
Eerst onderzoeken we het dak hebben
jullie de revolvers bij de hand? Goed. De
wacht beneden doet als gewoonlijk de rond-
gen werkelijkheid wordt: een brief, waar
ook des avonds gepost, wordt in elke wille
keurige plaats van Nederland met de eerste
bestelling bezorgd.
Kan dan straks misschien deze eerste ver
binding van Rotterdam uit worden gemist?
Geen sprake vanl Zeeland is meer georiën
teerd op Rotterdam en het westen dan op
de rest van Nederland. Er komt dus met de
eerste auto veel meer post mee dan met de
onze en het is voor de verschillende post
kantoren van het grootste belang, dezen
voorraad tijdig in het bezit te hebben. Wan
neer alles nu tegelijk zou worden aange
voerd, zou men bijvoorbeeld in Middelburg
de geheele eerste bestelling pas om half ze
ven des morgens aangevoerd krijgen en er
zou met sorteeren zooveel tijd gemoeid zijn,
dat dety>st veel later pas bezorgd zou kun
nen worden.
Nachtelijke rit.
Niettemin is deze nieuwe verbinding ook
nu reeds een belangrijke aanwinst. Eiken
nacht tusschen twee werkdagen maakt dezo
auto zijn honderd vijf en vijftig kilometer
tjes en met mooi weer zooals wij het trof
fen, is het in dezen tijd van het jaar een ge
not om erin mee te rijden.
Ja, met zulk weer gaat het wel, vertelt
de chauffeur, zijn oog op den weg gericht,
die door de schijnwerpers van onze auto
helder verlicht wordt. Maar met mist of
gladde wegen is het lastiger vooral omdat
we op vaste aansluitingen moeten rijden.
Gelukkig 1b er in den nacht niet veel ver
keer, zoodat de kans op ongelukken niet
zoo groot is.
Nu is het echter droog weer met een be
wolkte lucht, doch goed zicht. We hebben
Brabants hoofdstad al ver achter ons gela
ten en naderen Tilburg, waarvan de lichten
zich al tegen den donkeren hemel afteeke*
nen. Onderweg wordt buiten de grootere
plaatsen niet gestopt; ofschoon we waar
schijnlijk wel post voor de tusschenliggende
plaatsen bij ons hebben, wordt deze daar
niet uitgeladen. Voorzoover deze kantoren
niet van Den Bosch uit worden bediend,
geschiedt dat door het kantoor Tilburg en
zoo vervolgens. Aldus zullen verschillende
postzakken of een gedeelte van den inhoud
ervan straks soms weer een stukje van den
weg terug afleggen in de vroegte.
Tilburg is uitgestorven op dit nachtelijk
uur. Na de gladde cementbaan van den
grooten Napoleon-weg valt het gehobbel van
de Blechte bestrating in de stad des te meer
op. Voor het postkantoor stoppen we even
om eeh deel van onze vracht, dat vooraan
ligt, uit te laden. We krijgen er een paar
nieuwe zakjes voor in de plaats. En dan
gauw maar weer op weg naar Breda. We
zijn op de dienstregeling al een paar minu
ten ingeloopen, maar dat kan geen kwaad,
want we hebben nog een grooten afstand
voor den boeg.
Hier en daar op den weg staren een paar
groene lichtjes ons tegen. Katten kiezen bij
voorkeur den nacht voor hun jachtpartijen
en meer dan eens zien we ze zoo op onzen
weg, wanneer ze in de felle lichtbundels
van onze schijnwerpers gevangen zitten.
Daar vliegt met kalmen wiekslag een groo
te vogel vlak voor ons op. Het is een uil, die
ook al op dit stille uur op jacht is. Met rus-
tigen regelmaat rijden we verder. De snel
heidsmeter wijst tusschen de 60 en 70 kilo
meter aan en zoo komen we al spoedig in
Breda, waarvan de donkere contouren uit
de verte al tegen den reeds lichteren hemel
te zien zijn.
te, en acht van de binnenwachten komen
over 'n half uur hier heen en wachten ach
ter de deur van de vliering op 'n signaal,
Als wij bij ons onderzoek niets vinden, gaan
wij ieder naar onze plaats en wachten af,
Als wij een van allen Japter of het ge
drocht zien, sluipen wij hen na tot wij bij
een van ons drieën aankomen. Daarna
waarschuwen wij den derde van ons en val-
len hen onverhoeds aan, begrepen?"
De belde mannen knikten van „ja" en
daarna kropen zg door het raam van de
vliering het dak op. Zg droegen alle drie
zwartgemaakte tennisschoenen, zoodat zg
onhoorbaar konden voortsluipen. Een voor
een volgden zg den chef. Bietsen en de
chef waren op handen en voeten naar de
donkere schaduwen van de kanteeten, die
boven het dak uitstaken, gekropen. Het
platte dak werd alleen hier en daar onder
broken door een groep van schoorsteenen.
Erik ging achter een ervan in het midden
van het dak en van daaruit kon hg de
lichten in de haven van het dorpje zien,
terwgi de zee een groote Inktzwarte vleit
leek, waar op geregelde tgden »t licht van
den vuurtoren overheen vloog. Precies vóór
hem was de groote glazen lantaarn, die
voor het licht in de eetzaal heelemaal be
neden zorgde en behalve de schoorsteenen
bevatte het dak niets anders dan verschil
lende ventilatlekokers van de kamers.
Beneden in het park was alles in diepe
duisternis gehuld en het eenige lichtje dat
in de verte zichtbaar was, bleek uit de
portierswoning te komen.
Geen enkel geluid werd vernomen, al
leen het ruischen van den wind door de
boomen. Toen begon het onderzoek. Heel
Breda vormt een belangrgk knoop*
punt in het nachtelijk postvervoer per
auto. Als we by het expeditiekantoor
komen, staan er reeds vele auto's te
wachten, die post hebben aangebracht
en straks weer met post zullen vertrek
ken. Hier wisselt onze auto ook van
chauffeur, zooals vroeger van postpaar
den werd verwisseld op een langen
tocht. Voor onzen eersten metgezel, die
zijn dienst met dezen rit beëindigde
was het „nog zoo laat", voor onzen nieu
wen geleider, die de plaats van zijn
collega komt innemen, ia het „al zoo
vroeg". Hg begint zgn dienst bg vieren
met een ritje van Breda naar Vlissin
gen en terug.
Veel postzakken hebben we al afgegeven
en er weinige voor teruggekregen. Verder
gaan we, naar Roosendaal, waar douane-
kommiezen de wegen dag en nacht bewa
ken en het nu al bgna dag is. Wanneer we
even later Wouw passeeren, kunnen de lich
ten van onze auto uit. Bergen op Zoom
vergt even een kort oponthoud en dan bui
gen we af, om over den dam in de Schelde
Zuid-Beveland te bereiken. Langs bloelende
bremstruiken en aspergebedden, langs groe
ne weide- en bouwlanden en door donkere
bosschen zgn we zoo in de vruchtbare lan-
dauwen van Zeeland gekomen.
Bruggen-wee.
De wegen zgn hier de laatste jaren veel
verbeterd. Bochten zgn weggenomen en
verbreedingen zgn aangebracht, zoodat het
een heel verschil maakt met vroeger, toen
de eerste nachtauto langs allerlei kronkel
weggetjes een waren doodenrlt moest ma
ken om toch maar vooral bg alle bootaan
sluitingen op tgd te zgn. Maar bruggen
kunnen nog steeds een leeRjk oponthoud ge
ven. We treffen het echter. De Schoorsche
brug over het kanaal door Zuld-Bevelang
is juist dichtgedraaid om de postbode uit
Hans weert over te laten komen, die ons
komt ontlasten van eenige zakken voor de
ze plaats en voor de overzgde, het oosten
van Zeeuwsch-Vlaanderen. Het is wel eens
voorgekomen, dat onze chauffeur een kwar
tier op hem moest wachten, wanneer er juist
een lange sleep door het kanaal ging. Dan
staan de twee postambtenaren leder aan een
kant van het water, aooals eens de twee
koningskinderen. Maar van zwemmen is
hier geen sprake en de post mag ook niet
maar zoo worden neergezet, maar moet per-
soonigk worden afgegeven.
En ziet, de brug bg Vlake, die we over
moeten, is ook Juist dicht gedraald. Eerder
dan de dienstregeling aangeeft zgn wg in
Goes, maar de besteller staat ons hier al aan
den kant van den weg met zgn karretje op
te wachten. Dat is een makkeigke regeling,
die veel tgd bespaart. Ook in Middelburg
zgn we te vroeg, zoodat we daar zelfs even
moeten wachten totdat een postambtenaar
naar buiten komt. En dan gaan we nog met
het laatste restje naar Vlissingen, een kip-
pen-eindje voor onze auto, die aan grootcr
afstanden gewoon is.
Wanneer er records van deze autoritten
worden bggehouden, zouden we een aardige
kans hebben gemaakt er een te vestigen
als niet in Vlissingen juist een brug ons veel
van oneen voorsprong op de dienstregeling
had doen verliezen. Zoo hebben we toch
nog een klein onderdeel van het bruggen-
wee, dat de schoonste illusies op zulk een
tocht kan verdrgven, meegemaakt. Desal
niettemin staan we nog vóór half zeven op
de binnenplaats van het Vlissingsche post
kantoor, waar we pas om 6.35 behoeven aan
te komen. Des te beter voor de bestellers, die
de post nog moeten uitzoeken. Het einddoel
is bereikt. We hebben Zeeland de post uit
verschillende deelen van ons land gebracht
en overal zwermen straks de bestellers uit
met ónze brieven, die we zoo trouw met
een nachteigken autorit hebben aange
voerd.
SINT-PANCRAB (Mei).
Geboren: Catharina, d. van Klaas Wa
genaar en Geertje Rtrgbls. Jannle, d. van
Aldert Hopman en Josephina Jacoba Treels.
G-e t r o u w d Cornelis Hopman en Antje
Sibbelina de Vries. Quirinus Pieneman en
Aafje Kromhout.
Overleden: Jan Kooy, 42 jaar, echtge
noot van Aaftje Bak. Bernardus Johan-
nes Selhorst, 75 jaar, echtgenoot van Neeltje
Johanna van Koot.
voorzichtig slopen zg met hun drieën het
dak over en keken achter de ventilatie-pü-
pen en in de schoorsteenen tot zg aan den
muur kwamen, die langs de bedienden-
vertrekken liep. De chef keek over de ba
lustrade heen naar de plek, waar Dirk den
strulkroover naar boven had zien klimmen
en van boven af was het gemakkeigk om na
te gaan hoe de Italiaan den muur op en af
zou kunnen klimmen. Maar de muur was
kaal en beneden bg een der vensters ston
den twee mannen op wacht. Het was dus
haast onmogelgk, dat de man langs dien
kant naar boven kon klimmen. Meter voor
meter werd het dak onderzocht. Iedere
uithoek, ieder opening tusschen de kantee-
len. Zg hadden de maskers afgedaan en
hielden die in de hand, klaar om dadelijk
op te zetten. Na eenige minuten bereikten
zij weer het midden van het dak en opeens
wees Erik naar een van de dikste schoor
steenen. Japter, die door het lange en vei
lige verblgf op het dak roekeloos was ge
worden, had vergeten een wacht uit tc
zetten en zoo vonden de mannen een groo
ten voorraad levensmiddelen en kleere"'
hoewel er van den man zelf of van den
dwerg niets te zien was. Hier en daar von
den zg toen sporen van het verbigf va"
een menseh, een groen linnen tasch met
een koord vastgebonden zag er uit, alsof de
ze om den pols gebonden werd. Ergê"s
anders vonden de mannen een kleine, zwar
te overall van gebreide wol en daarnaa^
een lang stuk dun, maar prachtig gedraaid
manilla-touw.
Wordt vervolgd
