het witte
flitsen va?
van
do
Is de toekomst aan de stereoscopische films?
Filmbeelden, die niet alleen hoogte en
breedte, maar ook diepte hebben.
JOHAN
HEESTERS
en
CAROLA HÖHN.
Belangrijke vinding.
r~ ONZE BIOSCOPEN, -j
Miniatuur-filmpjes.
CLAUDETTE COLBERT.
Merijntje Gijzen's jeugd.
Mooi gebruinde Huid
Onze landgenoot Johan
Heesters heeft den weg
tot de film reeds lang
gevonden en met een
verbazingwekkende
snelheid heeft hy car
rière gemaakt. Zijn
eerste optreden in „Der
Bettelstudent", (waar
van hiernevens een
foto) was dermate ver
rassend, dat de Ufa
hem onmiddellijk voor
een tweede film con
tracteerde.
Johan Heesters voelt
zich bij de Ufa best op
zijn plaats, zoo zelfs,
dat hU een zeer aan
trekkelijk aanbod van
Hollywood heeft afge
slagen.
Op het oogenblik
wordt een* nieuwe film
in studie genomen, n.1.
„Hofkonzert". met
Martha Eggerth. Wij
zien met belangstelling
zijn films tegemoet.
Sinds de gebroeders Auguste en
Louis Lumlère in 1895 hun eerste
„filmpje" vertoonden voor de verrukte
Parijzenaars, heeft de filmtechniek
een snelle evolutie doorgemaakt, welke
nog steeds niet ten einde is, want nau
welijks hebben twee vindingen hun
intrede gedaan de toepassing van
geluid en kleur of reeds dient zich
een volgend element aan: de diepte;
de stereo-film, de „film en relief".
Er bestaan op het gebied verschillende
systemen waarmede al enkele uitgebreide
proeven zijn genomen; doch die alle aan
ernstige technische kinderziekten lijden.
Eén systeem werkt met spiegels vóór in de
zaal en twee films op twee doeken aan den
voorzijkant van de zaal geprojecteerd; een
ander werkt met een soort geribt projectie
scherm, waarop eveneens twee films van
terzijde moeten worden geprojecteerd.
Voorzoover deze systemen al eeniger
mate voldoen leveren ze voor degenen,
die vooraan of erg aan een der zijkan
ten in de zaal zitten, zeer onbevredi
gende beelden; véél erger dan dit bij
de thans „gewone" film hei geval is.
Een ander stelsel is dat van Louis Lu-
mière die is uitgegaan van de bekende,
maar tegenwoordig alweer in onbruik ge
raakte „anaglyphen", welke men door een
bril met twee verschillend gekleurde gla
zen moest bekijken om de perspectivische
werking van de twee over elkaar gedrukte
beelden, eveneens in dezelfde twee kleuren,
te kunnen zien.
In Parijs werden korten tijd geleden der
gelijke films in een cinema vertoond. Iede
re toeschouwer had een bril met een geel
achtig en een blauwachtig glas tot zijn be
schikking en wat de stereoscopie betreft
waren deze films bevredigend. Het incon-
venient van een speciale bril en dan nog
wel in geel en blauw bleek echter zoo
groot, dat een groote vlucht van dergelijke
films niet te verwachten is. Bovendien kan
door de gele en blauwe kleur het meer en
meer in zwang komende kleuren-procédé
niet worden toegepast.
EEN VROUW IN BOEIEN.
In Victoria-theater.
Voortdurend draaien de machines in de
groote petroleumraffinaderij Campina in
Bulgarije, over welk groot bedrijf een
vrouw, Ileana Manescu, den scepter voert,
een vrouw met een sterken wil en goed
zakelijk inzicht, getuige het resultaat van
een reis naar verschillende Europeesche
hoofdsteden. Zij weet niet, dat Kiriak, een
harer voornaamste beambten, onder één
hoedje speelt met Maravilla, een geweten
loos man, die de petroleum van de leveran
ciers van Campina opkocht om het bedrijf
stil te leggen en op deze wijze goedkoop
over te nemen en zoo mogelijk de eigenares
tevens te veroveren. De Hongaarsche
ingenieur Wiegand, door Ilena Manescu
tegen het advies van Kiriak naar Campina
gehaald om het bedrijf op hooger peil te
brengen, doet méér dan dat en weet haar te
overtuigen, dat het r.oodlg is op het eigen
terrein zelf naar aardolie te boren, om on
afhankelijk te zijn van anderer boringen, Hij
kan aan zijn plannen een begin van uitvoe
ring geven, maar dat is ook het begin van
ernstige kuiperijen van de zijde van Kiriak
en Maravilla. En hiertegen was de vrouwe
lijke chef niet opgewassen, vooral niet toen
zy ontdekte, dat Wiegand, wiens genegen
heid zy beantwoordde, do->r verschillende
misverstanden voor haar verloren was. zy
staat op het punt haar bedryf en zichzelf
te verkoopen, als de boortoren, welke op de
intrige van Maravilla was stopgezet, weer
begint te werken, dank zy het feit, dat
Wiegand een en ander vernam van de
streken der belde schurken. Een krachtige
bron wordt aangeboord, de vreugde onder
de werklieden stygt... totdat alle werk
vernietigd dreigt te zullen worden door
alles-verterende vlammen. Wiegand weet
met groote zelfopoffering en levensgevaar
ook die ramp te bezweren en dan is Cam
pina inderdaad gered.
Eigen systeem.
Een inwoner van Jutphaas, de heer O. F.
J. Meij heeft een eigen systeem bedacht
waarmede het mogeiyk is stereoscopische
films te vertoonen.
De heer Mey heeft met zyn vinding een
demonstratie gegeven en zyn ideeën nader
aan ons toegelicht al was hy door de nog
loopende octrooiaanvrage niet in staat
technische bizonderheden mede te deelen.
Ook by het systeem van den heer Meij
is een bril noodig, niet met gekleurde gla
zen, maar thans een apparaatje, dat elec-
trisch wordt bewogen. Het is een doosje
van ongeveer 8 c.M. breedte en 1 c.M.
hoogte, dat door een snoer de noodige elec-
trische stroom ontvangt zwakstroom
en dus ongevaariyk. Met dit apparaatje,
dat zeer licht uitgevoerd kan worden, dat
iedere bioscoopbezoeker aan zyn eigen
stoel kan aansluiten en dat tenslotte vry-
wel geruischloos werkt, kan men de op een
gewoon scherm geprojecteerde stereo-films
zien.
De overige technische eischen zijn niet
zwaar. De opname-camara's ondergaan
slechts geringe wyzigingen en ook de pro
jectietoestellen moeten worden verbouwd,
doch evenmin bizonder ingrypend. Er
wordt slechts één film vertoond en het
kleurenprocédé kan ongehinderd worden
toegepast.
Het effect van de stereo-film is,
voorzoover zulks aan de hand van een
experimenteel smalfilmpje valt te be-
oordeelen, verrassend en interessant.
Wat men ziet zyn geen platte vlakken
maar meer plastische voorwerpen, met
drie dimensies.
In de bioscoop moeten we de „diepte"
van een beeld er steeds bij denken (en we
doen dat zoo automatisch en volledig, dat
we niet beter weten) maar hier is dat alles
aanwezig.
Wanneer men de film zonder de bewe
gende bril ziet is de wazig, men ziet de
voorwerpen dubbel, dansend en springend,
maar nauwelijks houdt men den bril voor
de oogen of de voorwerpen komen duide
lijk uit het beeld te voorschyn.
De heer Meij die dit eerste, slechts en
kele meters lange, filmpje met de hulp van
den Utrechtschen cineast Willem van
In aansluiting aan
hetgeen wy op onze
filmpagina van de
vorige week geschre
ven hebben over „Kin
deren in het licht van
de Camera", hier nog
een foto van den klei
nen filmacteur Freddie
Bartholomew, die o.a.
met Greta Garbo zulk
prachtig spel gaf in
„Anna Karenina".
Freddie Bartholomew
is 5 jaar oud en door
bemiddeling van een
tante by de film ge
komen, eerst tot ver
ontwaardiging van zyn
ouders, die zich echter
door de hooge gage
hebben laten om
praten en nu hun kind
hebben afgestaan aHn
Paramount-Goldwyn-
Mayer.
Behalve door het romantische gegeven, is
deze film bovenal een bezoek overwaard
door het technische gedeelte, waarop een
prachtige kyk wordt gegeven. En dan het
spel van waariyk grootsche allure van
Dorothea Wieck als Ileana, Gustav Frölich
als Wiegand en vele andere grooten van
het witte doek, Wij herinneren slechts aan
de ontmoetingen op het bureau van de chef,
het weldadigheidsbal en de scène bij den
brandenden boortoren.
Een film, die verrassend is in verschil
lende opzichten en die men met groot ge
noegen zal zien.
Het voorprogramma geeft een keur van
nieuws uit verschillende landen Neder
land vooral niet te vergeten een paar
aardige teekenfilms en 'n filmpje, waarin 'n
weeshuisvader wordt gebrandmerkt als man
met twee gezichten.
DE VERBORGENHEDEN VAN PARIJS.
Roxy Théater.
Eugène Sue, dat was nog eens de Fran-
sche schryver van de echte romantiek,
Hoevelen hebben niet van zyn werken
genoten. En thans kan men weer eens een
van die echte romans op het witte doek
mee beleven, want in het Roxy Théater
wordt deze week als hoofdnummer ver
toond: „De Verborgenheden van Parys"
naar één van Sue's bekende werken.
De kroonprins van Gérolstein is in 't
geheim gehuwd met een hofdame Sara
Seyton. Deze laatste heeft echter met den
prins een geraffineerd spel gespeeld. De
regeerende vorst, die hiervan op de hoogte
is,- weigert het huweiyk te erkennen en
Sara wordt verbannen. In Parys wordt
haar een dochtertje geboren, doch prins
Rudolf leert zyn kind niet kennen. Ook
Sara ontdoet zich weldra van haar kind,
dat als armoedige verschoppelinge in
donker Parys leeft onder den naam van
Fleur de Marie. Zestien jaar later als Ru-
dolf zelf regeerend vorst is geworden,
vertoeft hij menigmaal in de duistere wij
Malsen maakte wacht op de gelegenheid
om een groote film te maken waarmee de
kwaliteiten van zyn systeem duidelyker
kunnen worden aangetoond.
Practisch bruikbaar.
Het Is moeiiyk te voorspellen welken
kant het met de stereofilm op zal gaan.
De eerste experimenten zyn gedaan,
maar men weet nog niet welke technische
vindingen nog zullen worden gedaan. Het
systeem van den heer Mey is echter van
de bestaande stereo-film-systemen wel een
van de aantrekkeiykste, al moet worden
afgewacht hoe de resultaten in de praktyk
zullen zyn. Het is nameUjk zeer de vraag
of het „groote publiek" er voor te vinden
zal zyn met een bril (hetzy een gekleurde,
hetzy bewegende, zooals de heer Mey zich
voorstelt) in de hand in de bioscoop te
gaan zitten. Voorloopig is er nog geen re
den om te gelooven, dat dit wèl het geval
zal zyn.
Aangezien, althans volgens den heer Mey,
goede stereo-film zonder bril niet mogeiyk
is, bestaat de mogeiykheid dat in de toe
komst wellicht een deel van het voorpro
gramma van bioscopen aan stero-fllm6 ge-
wyd zal zyn. Voor documentarie films zou
het ruimte-effect byvoorbeeld veel succes
kunnen hebben.
„Silhouetten", de nieuwe film van
Walter Reisch, gereed.
Naar wy vernemen is de nieuwe film
van Walter Reisch „Silhouetten" gereed
gekomen. Volgens het oordeel van des
kundigen, die reeds in de gelegenheid wa
ren dit nieuwe werk van Walter Reisch te
zien, is het het meest geslaagde werk van
dezen regisseur geworden en het heeft alle
schyn, dat „Silhouetten" zyn tot heden be
haalde wereldsuccessen „Maskerade" en
„Episode" zal overtreffen.
„Silhouetten" is een Weensche film in
de beste beteekenis van het woord. Ook
met de keuze van zyn rolbezetting, waar
onder verschillende nieuwe krachten:
Luli von Hohenberg, Liesl Handl, Annie
Markart, Lilli Malberg, Frauke Lauter-
bach, Fred Hennings en Fritz Imhoff is
Walter Reisch zeer gelukkig geweest.
„Silhouetten" zal de wereldvermaardheid
van de Weensche film wederom bevesti
gen en de positie van de Oostenryksche
filmindustrie op de internationale markt
ongetwyfeld nog versterken.
Een avontuur William Haines.
By Los Angeles zyn de filmacteur Wil
liam Haines, die zich in gezelschap bevond
var. Jimmy Shields en negentien anderen,
uit het plaatsje Manhattan Beach verdre
ven door een woedendte menigte. Haines
zelf weet nog niet, wat er eigenlijk aan de
hand geweest is, maar sommigen van de
aanranders zeggen, dat zy behooren tot
een organisatie „het Witte Legioen". Mis
schien is dit een organisatie, die het op
neemt voor de zuiverheid van de bad
plaats-zeden. Wellicht heeft er ook iets
andeis achtergezeten.
Harry Warner onderscheiden door
de Fransche regeering.
De Fransche regeering heeft Harry
Warner, president van Warner Bros tot
„Ridder in het legioen van eer" benoemd
naar aanleiding van de verfilming van
„Het Leven van Louis Pasteur".
Gala-Première van „Sons O' Guns".
De wereld-première van Joe E. Brown's
nieuwste film voor Warner Bros „Sons
O' Guns" heeft voor een uitverkocht huis
in het Strand-Théater plaats gehad. Vele
ken van Parys, om precies te weten wat
daar voorvalt. Daar ontmoet hy toevallig
Fleur de Marie, die hy beschermt en wat
levensgeluk tracht te geven. Duistere
figuren uit de Parysche onderwereld zoo
als de vrouwelijke uil en haar partner
doen zich ten opzichte van het meisje en
den vorst als slechte individuen kennen.
Ook Sara komt weer op het tooneel en
wil den vorst heroveren. Als zy merkt dat
het meisje haar in den weg staat, wil zy
haar doen omkomen, maar het recht zege
viert en ten slotte brengt de vorst Fleur
de Marie naar Gerolstein. De deugd wordt
beloond, de misdaad gestraft.
De Fransche artisten hebben dit roman
tische spel in grooten stijl gespeeld, zoodat
men 't geheele gebeuren in spanning mee
leeft. Van de uitstekende vertolkers noe
men wy Henri Rolland en Madeleine
Ozeray als de vorst en het meisje,
Luci^nne le Marchand als Sara en als de
boosaardige typen Marcelle Geniat en
Constant Remy. Een Fransche film, die
men met genoegen zal zien.
Het voorprogramma bracht een zeer
mooi Profiltl-Nleuws, een natuuropname
uit de Oostenryksche Alpen en een ko
misch nummer van de avonturen van een
filmreporter.
„HEISSES BLUT".
Bioscoop Harmonie.
Reeds ecnige malen hebben wy op onze
filmpagina aandacht gevraagd voor het
nieuwe Ufa-love-team Marika Rökk en Hans
Sttlwe. Thans zyn zy beiden te zien in een
van geestdrift tintelende film „Helsses
Blut". Het Is een rolprent, opgenomen en
verhalend van de Hongaarsche steppen,
waar het leven van een Jeugdige barones
geschilderd wordt, die echter door slecht
financieel beheer failliet geslagen is. Alles
wordt de charmante barones ontnomen en
zelfs haar geliefd renpaard „Satan" komt
onder den hamer, Dat is haar evenwel te
erg en zy vlucht de steppen in, achter zich
latend koene ruiters en snelle gendarmerie,
vooraanstaande personen uit de tooneel-
en filmwereld, alsmede officieren by het
leger en de vloot, bezochten deze gala
première.
Claudette Colbert als „Jeanne
d'Arc" voor Warner Bros.
Claudette Colbert zal in de toekomst
voor Warner Bros de rol te spelen krygen
van Jeanne d'Arc in een film, die het
leven van de Fransche heldin tot onder
werp heeft. Men verwacht, dat Miss
Colbert hierdoor de sterkste en meest be-
langryke rol van haar film-loopbaan is
toegewezen.
„Siodmak's „De crisis is voorbij".
„De Crisis is voorby!" is een heerlijk
woord, waarnaar velen hunkeren; zoo
heet Robert Siodmak's nieuwste film.
Moge het in werkelykheid nog niet zoo
zyn, laat men de vervulling ervan in ver
beelding gaan meebeleven in deze film,
die het vroolyk zingende en dansende be
staan van een groep werklooze revue-
artisten in beeld brengt. Zy slagen er na
eindelooze moeiiykheden in, de revue „De
crisis is voorby" voor te bereiden, iaar
het is al laat op den avond der première,
aan wie het niet gelukt, de wonderbaariykc
paardrydster te achterhalen.
In boerinncn-klecderdracht gehuld gelukt
het haar zich langen tijd schuil te houden,
doch eens op een dag ontmoet zy toevallig
Herr Oberleutenant Tibor, die zy kent van
vroeger en op wien zy toen reeds verliefd
was. Het ligt voor de hand, dat zy haar
liefde in stilte bewaard heeft en dat ook
„hy" wel ecnige genegenheid van het lieve
meisje heeft opgevat.Kortom.zy biyken voor
elkaar bestemd en zoo loopt 't dan ook, ech
ter niet dan na talryke wedcrzydsche ver
gissingen en schier onontwarbare puzzles.
Het is een frissche film met een grappig
militair tintje, met belangryk spel van
twee jonge debutanten, met geestigheden
van Paul Kemp, met fraaie natuuropnamen,
goede muziek, aardige liedjes, in één woord
een amusementsfilm van het betere genre.
In dien geest is ook het voorprogramma,
dat tal van interessante opnamen bevat, tee
kenfilms enz.
En als men dan bedenkt, dat men als at
tractie na het zien van deze film een vrij
kaart krygt voor een andere film in den
loop van de volgende week, dan mag dat
toch niemand weerhouden met spoed deze
film te gaan zien voor en aleer de gelegen
heid voorby is.
SHE.
City-Theater.
Door de eeuwen heen hebben de men-
schen gezocht naar de bron die hen in
staat zou stellen hun verbiyf hier op
aarde wat langer te rekken dan normaal
genoemd mag worden.
Het is H, Rider Haggard geweest die
dit gegeven in de roman She tot een be
langwekkende historie heeft verwerkt.
Fantastisch en onwerkeiyk als het boek
aandoet, maar vol van spanning en ro
mantiek, laat het zich aanzien dat een
film over dit gegeven een byzondere aan
trekkingskracht uitoefent.
Gemakkelijk kan een dergelijke opgave
zeer zeker niet genoemd worden, doch een
als de artisten bemerken, dat zy het voor
naamste „Het publiek" vergeten hebben!
Hoe het hun gelukt den naam van het
totaal vergeten theater, waarin gespeeld
zal worden en den titel der volkomen on
bekende revue in minder dan een half uur
tot in alle uithoeken van Parys bekend te
maken en hoe in een minimum van tijd
het theater voor langen tyd „besproken
uitverkocht" wordt welk een ideaal in
deze moeilyke periode! is één dier van
tintelende humor sprankelende trouvail-
le's, waarvan deze geestige en tot opti
misme stimuleerende film vol is.
De volledige rolbezetting.
Zooals reeds eerder werd gemeld, zullen
de hoofdrollen in de Loet C. Barnstynfilm
„Meryntje Gyzen's Jeugd" vervuld worden
door Marcel Krols (Meryntje), Piet Bron
(De Kruik), A. M. de Jong (de pastoor),
Mimi Boesnach (Janekee), Bill Benders (de
grensjager), Harry Boda (Flierefluiter) en
Aaf Bouber (Janske, de huishoudster),
Thans staat vast, dat de overige rollen
vertolkt zullen worden door: Joekie Broe-
delet (Moeder Gyzen), Matthieu van Eys-
den (Vader Gyzen), Frits van Dyk (de
schryver Walter), Jeanne Verstrate (mevr.
Walter), Louis van Dommelen (de onder
wijzer), Pierre Bailedux (de veldwachter),
Coen Hissink (de waard), Hein Harms (de
scheepskapitein), Ludzer Eringa (officier
van justitie) terwyl enkele kleine rollen in
handen zyn van Juliette Roos, Aleida Roe-
lofsen, Tonny van Otterloo en Myra Ward.
van gelaat, hall en armen, óók bij geen zon,
door AMILDA-zonnebruincréme.
Voorkomt tevens zonnebrand.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
CINEMA EN THEATER.
Deze week veel filmnieuws met afbeul"
dingen (daaronder „Meryntje GyzenS
jeugd"), Vervolgens vindt men er o.m. in-
„In een Zweedsche weefschool"; De por
tie van den gouverneur-generaal, met
portret van Jhr. Mr. Tjarda van Starken-
borgh Steehouwer; De Coloradokevei
een nieuwe foto van Garry Cooper; op het
titelblad een van Willy Fritsch, als &00'
caccio.
regie van Merian Cooper, die een schep
ping als King Kong tot stand wist te
brengen, hield op zichzelf al een zekere
garantie voor het welslagen hiervan in
zich.
De geschiedenis is te zeer bekend om
hier in extenso alsnog te vertellen. She
is de vrouw die door toeval de vlam weet
te vinden onder invloed waarvan men de
eeuwige jeugd verkrygt. Een eeuwige
jeugd zonder liefde is evenwel ondenk
baar, doch haar liefde voor een sterveling
zal haar noodlottig worden; zy doodt uit
jaloezie haar geliefde en 500 jaar later,
als een van zyn nazaten op zoek naar de
eeuwige vlam haar ontmoet, blijkt, da'
het er niet om gaat hoe lang men leeft
maar de manier waarop.
In een „nutshell" de inhoud dus, maar
fantastisch is de manier waarop dit alleS
tot een film is verwerkt. Het moge dan
zyn dat het decor een wat heel groote rol
in het geheel inneemt, zeker is dat dit in
niet onbelangryke mate bydraagt tot het
verkrygen van de vereischte sfeer, de sfeer
van het onwerkeiyke die Haggard be
doeld heeft in zyn roman.
Uit het voorprogramma vermelden we
naast het gcbruikeiyke geïllustreerde
nieuws nog een teekenfilmpje en een aar
dige muzikale film getiteld Liefde, Melk
en Kunst.
