DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad.
-Buitenland
No. 150
138e Jaargang
De groentendistributie is duur omdat men de werkloozen geen
knollen voor citroenen wil verkoopen.
Doordat de Raad over de brug is gekomen, kunnen de
schepen er onderdoor varen.
Als B. en W. voortaan alleen advies aan de kinderen vragen, kan er
door opheffing van alle scholen een enorme bezuiniging worden verkregen.
Zij, die zich met 1 Juli a.s. voor
minstens 3 maanden op dit
blad abonneeren, ontvangen de
tot dien datum verschijnende
nummers franco en gratis.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE AD VERTENTIKNs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groots
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordara C
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit vier bladen.
Directeur: c. krak. Zaterdag 27 Juni 1936
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Nu de diverse soorten vitaminen ontdekt
zijn begrijpen we nog beter dan vroeger,
dat de mensch voor zijn gezondheid groenten
moet eten.
Dat geldt natuurlijk ook voor de werk-
looze en het vraagstuk zou daarmee van alle
zijden bekeken zijn, als er ook niet een
financieele kant aan de zaak was.
Een werklooze kan de dure groenten niet
betalen en aangezien hij voor zijn levens
onderhoud op de gemeenschap is aangewe
zen, is het begrijpelijk, dat de overheid ook
het vraagstuk der groentendistributie ter
hand heeft genomen. We hebben een vorig
maal al eens doen uitkomen, dat wij er
geen bewonderaar van zijn, dat de gemeente
met eigen ingezetenen in dit geval de
kleine groentenhandelaren gaat concur-
reeren. Het bleek thans, dat de Groen
ten- en Fruitcentrale, die een en ander le
vert, uitsluitend de doorgedraaide groenten
distribueert, de groenten dus, die alhoe
wel van goede kwaliteit op de veilingen
geen prijs kunnen opbrengen en naar de
mesthoop worden verwezen. Het is natuur
lijk, dat er dan wel een betere bestemming
voor te vinden is en zoo is men dus hier ter
stede de distributie van goedkoope groenten
begonnen.
Drie maanden is er nu aan werkloozen
geleverd en alhoewel niet ontkend kan
worden, dat de prijzen belangrijk lager wa
ren dan die in den handel, zijn wij toch over
de uitkomst niet zoo enthousiast als het ge
meentebestuur. De afzet bedroeg ongeveer
900 K.G. per week en er waren gemiddeld
een 200 liefhebbers.
De kosten aan deze distributie verbonden,
Zoo hebben B. en W. in Januari van dit jaar
gezegd, zijn niet groot en kunnen overal
worden gedekt door de marge van cent
per K.G., die aan de gemeente ten goede
komt. B. en W. zouden trachten de kosten
geheel uit deze prijsmarge te bestrijden, al
zouden er dan waarschijnlijk voor de in
richting van een localiteit eenige uitgaven
moeten worden gedaan.
Thans bleek, dat in 12 weken die marge
ongeveer 57 had bedragen en dat het na-
deelig saldo in dien tijd bijna 400 is ge
worden.
Veel reden tot juichen was er dus niet,
maar er scheen toch wel belangstelling bij
de werkloozen te bestaan. Een adres van
die zijde dat de gemeente ons bij uitzon
dering ter kennisneming toezond is door
niet minder dan 462 werkloozen geteekend,
een buitengewoon groot aantal als het juist
is, dat er niet meer dan 200 van de distribu
tie gebruik gemaakt hebben. We willen ech
ter graag aannemen, dat dit allemaal toe
komstige koopers zijn en waar er reeds
zooveel voor werkloozensteun wordt uitge
geven is het natuurlijk heelemaal geen
bezwaar, dat de gemeente hier de betrekke
lijk kleine tekorten gaat bijpassen.
Een andere vraag is of op deze wijze de
kleine groentenhandelaren niet ten zeerste
gedupeerd worden. Het bleek, dat diverse
raadsleden hun licht opgestoken hadden en
de conclusies, welke zij thans verkondigden,
waren van de meest uiteenloopende strek-
king.
Er waren handelaren, die er niet koud en
niet warm van werden, maar deze bleken
by nader inzien in de buurt van de Lange-
straat te wonen. Er waren er ook, die hun
winkeltje in een volksbuurt hadden en
steen en been klaagden dat zij hun klanten
kwijt raakten en anderen, die dergelijke
klanten wel missen konden omdat zij toch
niet betaalden.
Het is merkwaardig, dat de Alkmaarsche
groentenhandel zich in de pers ten zeerste
voor de kwestie bleek te interesseeren n a-
dat destijds het raadsbesluit was genomen
en dat zij, nu B. en W. voorstelden de proef
te verlengen, weer niets van zich lieten hoo-
ren. Wij meenen daaruit de conclusie te
mogen trekken, dat over het algemeen de
handelaren door de gemeentelijke groenten
distributie niet erg gedupeerd worden.
Een ideale oplossing zou het natuurlijk
zijn als de gemeente hen zou kunnen in
schakelen, maar in Januari is medegedeeld,
dat het niet mogelijk was de marge tus-
schen in- en verkoopsprijs aan de groen
tenhandelaren ten goede te doen komen.
Nu werd opnieuw op inschakeling aange
drongen en B. en W. stonden er thans heel
wat minder sceptisch tegenover. Zij zullen
zelfs de mogelijkheid onderzoeken en aange
zien dan alle partijen gebaat zijn bestond er
bij den Raad geen bezwaar de proef nog
een paar maanden voort te zetten.
De heer Appel, die als werklooze zelf
van deze groenten profiteert, is een toon
beeld van gezondheid. Hij bleek dan ook
een enthousiast voorstander van de distri
butie en het was alleen maar te betreuren,
dat er blijkbaar maar natuurlijk niet
door den heer Appel fraude ge
pleegd werd, aangezien gebleken is, dat
sommige werkloozen zooveel groenten koch
ten, dat zij er ook hun buren nog van voor
zien konden.
Dat is een uitbreiding van concurrentie
waar de handel allerminst mee gebaat is
en er zal dan ook streng toezicht uitgeoefend
worden, waarbij de overtreders van verde
ren inkoop zullen worden uitgesloten.
Werden bij de groentendistributie de win
keliers niet over het hoofd gezien, bij het
vraagstuk van de kleine kooplieden, die met
galanterieën venten heeft slechts een enkele
raadslid op de belangen der winkelzaakjes
gewezen.
B. en W. die den reëelen straathandel
geen moeilijkheden in den weg leggen, had
den groot bezwaar te voldoen aan het ver
zoek van de Vereeniging van kleine koop
lieden, die haar leden in de gelegenheid wil
stellen met een tasch of koffer met ga
lanterieën langs de deuren te venten.
Het college wilde voor een viertal beken
de Alkmaarders slechts een uitzondering
maken, maar verscheidene raadsleden wezen
er op hoe zwaar vooral de kleine kooplieden
het in dezen tijd te verantwoorden hebben,
Zij worden niet als werkloozen be>
schouwd, krijgen een onvoldoende onder
steuning en zijn daarom de zwaarst getrof
fen slachtoffers in dezen crisistijd.
Er bestond een vrije algemeene bereidwil
ligheid deze menschen aan een boterham te
helpen, maar er zijn natuurlijk eenige scha
duwzijden aan dit vraagstuk, die niet voor
bijgezien mogen worden. Huismoeders, die
voor fruit, bloemen en aardappelen dage
lijks ontelbare malen naar de voordeur
moeten, zullen, na uitbreiding der ventver
gunningen, nog ettelijke keeren meer uit
haar bezigheden worden geroepen en het
gevaar bestaat ook, dat de zoogenaamde
kleine koopman een of andere vermomde
bedelaar blijkt, die het minder op den ver
koop van zeep of veters dan op het gemak
kelijk verkrijgen van de noodige steungel
den heeft begrepen.
Men moge zeggen, dat de politie daarop
voldoende kan toezien, maar het aantal be
zoekers, die een gedichtje in de brievenbus
stoppen of uit een actetasch een paar
scheermesjes of een stukje veterband te
voorschijn halen is nu al ontstellend groot.
Deze elementen, vooral als zij van buiten
onze gemeente komen, zullen zooveel moge
lijk geweerd moeten worden. Wanneer de
politie in staat is om voldoende toezicht uit
te oefenen, zoodat verkapte bedelarij van
vreemdelingen of stadgenooten voorkomen
kan worden, kunnen we zeker meegaan met
wat ruimer vergunningen en de huismoe
ders aanraden haar tandenborstels en vei
ligheidsspelden met haarspelden is tegen
woordig geen droog brood meer te verdie
nen voortaan zooveel mogelijk bij den
straathandel te betrekken.
B. en W. hebben de bijlage terug geno
men en het is te verwachten, dat het uitver
koren viertal binnen afzienbaren tijd een
belangrijke uitbreiding ondergaan zal.
Men weet hoe kort geleden de Raad met
groote meerderheid van stemmen geweigerd
heeft de reeds gekorte salarissen van het
politie-personeel nog meer verlagen.
Alkmaar had daarover geen instructies
van de regeering af te wachten en men zou
Den Haag wel eens toonen, dat men in een
arme en afhankelijke gemeente evengoed
billijkheid en rechtvaardigheid kan betrach
ten.
De wethouder van financiën heeft toen al
voorspeld, dat er een koninklijk besluitje te
verwachten was waarin Alkmaar eenvoudig
gedwongen zou worden aan den wensch van
den minister gevolg te geven, maar ook voor
dat K.B.-tje was men voorloopig niet bang.
Het was een genot de strijdlustigheid van
onze raadsleden te zien en het was alleen
maar jammer, dat onze gemeente er in
financieel opzicht zoo bedroevend voorstaat
en zoo afhankelijk van de regeering is ge
worden. We hebben vroeger al voorspeld,
dat de regeering het op den duur wel zal
winnen al blijft het natuurlijk te betreuren,
dat men deze catagorie, die in hun ambt
meer dan anderen financieel onafhankelijk
behooren te zijn, weer op duchtige wijze zal
moeten korten.
Thans was het K.B.-tje afgekomen en
werd Alkmaar gesommeerd om binnen drie
maanden de salariskorting in toepassing te
brengen en het was duidelijk, dat de tijd
van struisvogelpolitiek voorbij was.
De meest bezadigde raadsleden wilden
reeds nu toegeven, anderen wilden opnieuw
demonstreeren of de zaak nog een of twee
maanden verschuiven en het resultaat was
een stemming van tien tegen tien, toen de
heer Venneker voorstelde de kwestie nog
maar eens aan te houden en bij de her
nieuwde behandeling van de begrooting
voor li>36 te bekijken, een uitstel van execu
tie, dat geenszins tot een afstel zal kunnen
leiden.
Er is in October van het vorige jaar tot
verniewing van de Zoutkeetbtug besloten
waarbij de brug dan een door vaart wijdte
van 5.17 Meter zou verkrijgen.
Er is sindsdien niets gedaan dat op eenige
uitvoering van dit raadsbesluit kan wijzen,
maar enkele omliggende industrieën zijn
inmiddels tot de conclusie gekomen, dat hun
zaken belangrijk benadeeld worden als die
doorvaartwijdte niet tot 6 Meter zou wor
den uitgebreid.
Toen de Geesterwegbewoners liever een
asfaltstraat dan een klinkerstraat hadden
zijn zij zo attent geweest de gemeente het
verschil m de kosten bij te betalen, maar
Wij kunnen niet zeggen, dat de Raad dat
alles erg enthousiast heeft ontvangen en de
vraag mag zeker gesteld worden waarom
deze industrieën, waaronder eenige scheeps
werven, al niet in October tegen de te
kline doorvaartwijdte geprotesteerd hebben
of waarom Gemeentewerken niet zelf op
de gedachte is gekomen bij het maken van
een brug ter plaatse met belanghebbenden
eenig overleg te plegen.
Napraten is in dergelijke gevallen' altijd
van heel weinig nut en de raadsleden heb
ben hun handen maar weer eens over hun
goede harten gestreken en, ondanks de
slechte tijdsomstandigheden, de benoodigde
2200 toegestaan.
De hoofdschotel van het gemeentelijk
menu was ditmaal de reorganisatie van het
Lager Onderwijs.
Dat is in verloop van jaren al eens meer
aan de orde geweest en wij hebben altijd
kunnen constateeren, dat het een buitenge
woon netelig vraagstuk is.
De tijd dat wij niets anders hoorden dan
dat de toekomst aan het kind behoort en op
van de zijde der gedupeerde industrieën
was tot dusverre niets dan adressen om ver
betering ontvangen.
De gemeente moest er dus weer voor op
draaien, maar de gemeente voelt ook wel
iets voor steun aan getroffen industrieën en
zoo is dus een nieuw plan opgemaakt waar
bij de brug niet meer 12.300, maar 14.500
zal kosten.
alles behalve op het onderwijs bezuinigd
mag worden, ligt al weer achter ons.
Het is thans alles geldgebrek wat de klok
slaat en dan verdwijnen langzamerhand de
leuzen voor het algemeene besef, dat er be
zuinigd zal moeten worden.
B. en W. hadden omdat Alkmaar te
genover het leerlingental te veel scholen en
te veel boventallige leerkrachten heeft
een bezuinigingsvoorstel gedaan dat in
hoofdzaak neerkwam op geleidelijke ophef
fing van een opleidingsschool en verande
ring van de Hofdykschool, die vijf leer
krachten heeft, in een driemansschool.
Tot onze verwondering bestonden daar
tegen bij den Raad geen overwegende be
zwaren. Men betreurde natuurlijk deze ver
slechtering, maar men begreep, dat er iets
zou moeten gebeuren. In tegenstelling met
allerlei commissies en organisaties op on
derwijsgebied, die elkander tegensprekende
deskundige adviezen hadden gegeven, ble
ken de raadsleden het vrijwel eens te zijn
met het voorstel van B. en W. met uitzon
dering van een tweetal Edelachtbaren, de
heeren Appel en mr. De Groot.
De heer Appel wilde alles maar onveran
derd laten en bovendien gratis onderwijs
geven, maar aangezien hij niet tevens aan
bood de daaruit voortvloeiende kosten voor
zijn rekening te nemen, werd er niet ernstig
over beraadslaagd.
Mr. de Groot die tevens voorzitter is
van de Commissie van toezicht op het L.O.
gevoelde er niets voor één opleidings
school intact te laten en de Bosboom Tous-
saintschool in vijf jaar ty'ds te laten uitster
ven. Hy wilde ze maar dadelijk radicaal
allebei opruimen en stelde voor, dat Alk
maar voortaan geen opleidingsscholen meer
zal hebben.
Een buitengewoon gevaarlijk voorstel,
omdat het van die zijde kwam.
De mogelijkheid was toch heel groot, dat
voorstanders der bijzondere scholen daar
aan hun stem zouden geven en ook, dat
steun daaraan zou worden verleend van
Soc. dem. zijde, waar men de opleidings
scholen herhaaldelijk voor standenscholen
heeft uitgemaakt en waar de liefde voor
deze scholen, dus niet bijzonder groot is.
Een buitengewoon onbegrijpelijk voorstel
tevens waar de gemeente, gesteund door de
vrijheidsbonders, toch altijd propaganda
voor deze scholen heeft gemaakt en waar
een vorig jaar met een enkele uitzondering
nog geen enkel lid van de Commissie van
toezicht een dergelijk voorstel heeft willen
lanceeren.
Alkmaar heeft den tijd gekend, dat het Ln
zijn prospecti een groot assortiment scho
len kon aanbieden. Men vond hier alles, wat
men maar noodig kon hebben, maar de be
zuiniging van de laatste jaren heeft een be
duidende verslechtering gebracht.
De Tuchtschool verdween hoewel wi,
daarop nu juist niet zoo trotsch behoefden
te zijn de Cadettenschool werd opge
heven, de Landbouwschool is niet meer te
vinden, de Meisjesschool werd aan de be
zuiniging opgeofferd, de Handelsschool
wordt op bedenkelijke wijze ondermijnd en
inplaats dat wij nog trachten te redden wat
er te redden valt, zouden wij nu a bout por
tant, ook nog onze opleidingsscholen over
boord moeten gooien.
Zij zijn onnoodig, zeide de heer De Groot
en ook de inspecteur van het L.O. die ze
echter niet ineens zou willen opheffen is
van meening, dat de opleiding aan een ge
wone school met het daarna volgen van een
zevende klas voldoende is om examen voor
het M.O. te kunnen doen.
Het is best mogelijk en wy weten ook
wel, dat er verscheidene kinderen naar het
M.O. gaan, die niet op een opleidingsschool
geweest zijn, maar dat alles neemt niet
weg, dat wij toch van meening blijven, dat
het onderwijs aan een opleidingsschool het
meeste rekening met de verdere bestem
ming der kinderen houdt.
Er zijn nu eenmaal ouders de aangif
ten bewijzen dat die hun kinderen spe
ciaal op een opleidingsschool willen plaat
sen en wanneer men deze dat wil zeggen
de school en niet de ouders natuurlijk
even onverwacht om hals brengt als men
dat met de Meisjesschool gedaan heeft, zou
er zeker een actie komen om een bijzondere
neutrale school te stichten, een actie, die,
naar wij meenen, een succesvol einde zou
hebben en alle verkregen bezuiniging weer
nutteloos zou maken.
Directe opheffing van een der opleidings
scholen zou het onderwijs in veler oogen
belangrijk verslechteren en de Soc. dem.,
wier partij genooten bij deze scholen over
het algemeen geen belang hebben, begre
pen, dat een tactiek van geleidelijke uitster
ving hier veel verstandiger was. Zy moch
ten het in principe met den heer de Groot
eens zijn, zij wenschten niet aan verslechte
ring van het openbaar onderwijs mede te
werken als er nog zoo velen in onze ge
meente zijn, die op behoud van deze scholen
blijken prijs te stellen.
De heer Govers, die altijd een tegen'
stander van verslechtering van het open
baar onderwijs geweest is, liet zijn
partijgenoot in den steek. Hij wilde nood
gedwongen niet verder gaan dan B. en W,
voorstelden en ook de heer Stoutjesdijk
bleek van die meening, zoodat de heer de
Groot van geen enkele zijde eenigen steun
heeft ontvangen.
Dat hij ten slotte zijn doelloos gebleken
oppositie zoo bleef doordrijven, dat hij
tegen de geheele reorganisatie van het on
derwijs stemde en dus alle voor de gemeente
te verkrijgen bezuinigingen van minder be
lang acht dan de plotselinge verdwijning
van onze opleidingsscholen, getuigt van een
zeker fanatisme, dat wij gezien de tot
dusver door de Commissie van toezicht
tegenover deze scholen aangenomen hou
ding onbegrijpelijk achten.
De Raad heeft tenslotte de voorstellen
van B. en W. vrijwel onveranderd aange
nomen, waarbij B. en W., op verzoek van de
Soc. dem., hebben toegezegd de kwestie der
kramerskinderen aan de Hofdijkschool nog
eens te zullen bekijken.
De heeren Venneker en Hoytink hebben
het college verzocht voortaan ook eens ad
viezen van deskundigen der bijzondere scho
len te vragen, maar waar de adviezen van
commissies en organisaties voor de openbare
scholen al zoo hopeloos verschillen, kunnen
we heel goed begrijpen, dat B. en W. aan
meerdere adviezen geen behoefte hebben,
temeer, waar gevreesd kon worden, dat de
financieele kwestie dan allereerst op den
voorgrond zal komen en de bijzondere scho
len toch ook niet gewend zijn adviezen by
het openbaar onderwijs in te winnen.
He
Of er na deze reorganisatie een geheel
nieuwe school gebouwd zal moeten worden
dan wel of de Tesselschadeschool, met het
oog op het grooter aantal leerlingen, ver
bouwd zal worden, is nog niet vastgesteld
B. en W. wilden zich laten uitnoodigen plan-
nen te ontwerpen voor den bouw van een
nieuwe school en waar de noodzakelijkheid
daarvan nog niet is gebleken, heeft mr.
Leesberg, o.i. terecht, een amendement in
gediend, waarin B. en W. worden uitge
nood igd plannen te ontwerpen tot huisves
ting van het L.O. in verband met de reor
ganisatie.
Een dergelijke beslissing behoeft niet
percé tot den bouw van een nieuwe school
te leiden en B. en W. hebben dit amende
ment zonder tegenstribbelen overgenomen.
H>
Geen raadsvergadering wordt er tegen
woordig gehouden of er zijn altijd nog eenige
interpellaties, die soms op het laatste oogen-
blik worden ingediend en waarop B. en W.
dan dadelijk hebben te antwoorden.
Thans was er een van den heer Stoutjes
dijk, die er den gasdirecteur van beschul
digde comforen, fornuizen en gaskachels
desnoods op afbetaling te verkoopen.
Wethouder Bonsema heeft uiteengezet, dat
het de gasfabriek slechts om het leveren van
meer gas te doen is en deze apparaten
daarom alleen bij de handelaren kunnen
worden betrokken.
„De gasfabriek moet met zyn handen van
de apparaten afblijven", verkondigde de
heer Stoutjesdijk, die de actie van deze
fabriek blijkbaar wat al te „handig" vond.
Het bleek by nadere beschouwing, dat er
op de fabriek alleen maar reclame voor
Stokvis-apparaten gemaakt wordt en wij
kunnen ons begrijpen, dat Alkmaarders, die
zelf gaskachels enz. fabriceeren, zich door
de demonstratie van Stokvis-artikelen min
of meer gepasseerd gevoelen, ook al worden
deze dan door inschakeling van den midden
stand betrokken.
De interpellatie van den heer Appel viel
als een slappe chocoladepudding ineen, toen
de wethouder er op geantwoord had.
B. en W. werden ter verantwoording ge
roepen, omdat zy werkloozen in de werk
verschaffing onder Bergen geplaatst had
den, die daar minder verdiend hadden dan
hun was toegezegd.
Wethouder van Slingerland meende, dat
de menschen meer met werk dan met steun
gebaat zijn, hij achtte het gelukkig, dat men
daar werkloozen had kunnen plaatsen, was
van plan, dat nog eens te doen en zegde
toe, dat het te korte uurloon gesuppleerd
zou worden.
De mededeeling van den heer Appel, dat
hij namens diverse organisaties sprak, werd
door de heeren Hoijtink en Van Drunen
zoo krachtig bestreden, dat wij inderdaad
moeten aannemen, dat hij alleen namens
zijn eigen geestverwanten heeft gesproken.
Tegen zes uur ging de Raad nog in comité.
Een nieuwe oproeping als het laatste bedrijf
van het Alkmaarsche begrootingsdrama
wordt opgevoerd, zal zeker niet lang op zich
laten wachten.
DE DUITSCHE KRUISER „LEIPZIG"
TE DANZIG.
In verband met het feit, dat de comman
dant van den Duitschen kruiser „Leipzig",
die op het oogenblik te Danzig vertoeft, niet
het gebruikelijke bezoek aan den Volken
bondscommissaris heeft gebracht, publi
ceert de gouwleider der N.S.D.A.P. van
Danzig, staatsraad Albert Forster, heden in
de Danziger bladen een artikel over den
Volkenbondscommissaris in Danzig, waar
in hy vermoedens uitspreekt, waarom het
bezoek achterwege is gebleven.
Sedert de opkomst van het nationaal
socialisme, zoo wordt betoogd, is er naar
gestreefd, dat alle geschillen, die tusschen
Danzig en Polen ontstaan, niet meer voor
het internationale forum te Genève worden
gebracht, doch direct tusschen beide lan
den worden geregeld.
Daar de Volkenbond resp. zyn hooge com
missaris in Danzig bij de regeling van con-
flicten tusschen Danzig en Polen niets
meer te doen heeft, meent de hooge com
missaris, aldus gaat het artikel voort, zijn
bestaanrecht op ander gebied te moeten
bewijzen.
Hy doet dit, door zich voortdurend in de
binnenlandsch-politieke aangelegenheden
van den vrijstaat te mengen. Sedert de
nationaal-socialistische regeering, streeft de
huidige vertegenwoordiger van den Volken
bond, Lester, ernaar, de oppositiepartijen by
iedere gelegenheid in bescherming te nemen,
en de regeering het leven zuur te maken.
Het artikel houdt verder nog een aantal
scherpe aanvallen op den Volkenbondscom
missaris in, en besluit:
„Wij zullen hem bewijzen, dat wij in
staat zijn, zoowel naar buiten, alsook naar
binnen, rust en vrede te bewaren",
