Strijd tusschen Glas- en Blikindustrie.
Het beroemde practische Amerika.
Merkwaardige verpakkingsmiddelen.
Amerikaansche Spoorwegen
vinden baat bij
courantenreclame.
JUoomciaal TUeums
SCHAGERBRUG
WINKEL
KOEDIJK
HEERHUGOWAARD
BERGEN
HEEMSKERK
WARM EN HUIZEN
WIERINGERWAARD
Jooueel
Romanesk.
Varia uit de vogelwereld.
Glimlach e
Zwemmen.
MAEHATA IN VORM.
Tijdens training noteerde de bekende
Japansche zwemster Maehata te Berlijn
over de 200 meter schoolslag een tijd van
3 min. 8 sec.
Paardensport.
RUITERWEDSTRIJDEN TE BERLIJN.
Nederlandsche equipe samengesteld.
Naar wij vernemen is de Nederlandsche
ruiterequipe welke deel zal nemen aan de
Olympische ruiterwedstrijden te Berin n
als volgt samengesteld:
Luitenant Pahud de Mortanges met
„Icarus R. P., reservepaard „Maedel wie
du".
Luitenant Tonnet met „Danseuse Rose"
C. P., reservepaard „Harlekijn" R. P.
E. Kahn met „Espoir".
De inschrijvingen voor de ruiterwedstrij
den sluiten definitief op 25 Juli a.s. Mocht
de mogelijkheid zich voordoen, dat een der
aangewezen ruiters moet worden ver
vangen, dan kan een keuze worden gedaan
uit de ruiters luitenanf-kolonel Baron van
Voorst tot Voorst met „Donizetti", luite
nant Van der Hoog met „Marquis" en rit
meester de Kruyff met „Tahiti".
Na 25 Juli echter mag geen der ruiten
meer vervangen worden.
KORTEBAANDRAVERIJEN TE
UITHUIZEN.
Gisteren werden te Uithuizen kortebaan-
draveryen over 800 meter a, b en c gehou
den. De uitslagen luidden:
Draverij a: 1 Vrijbuiter, eig. K. Neef 720
m., 1 min. 7 sec., 2 Ulaan, eig. mevrouw
Oosting 760 meter.
Draverij b: 1 Akron B. eig. Stal Gruno
700 m., 1 min. 7 sec., 2 Winnifred Scott
eig. mevrouw Oosting 730 m.
Draverij c: 1 Winnifred Scott eig. mevr.
Oosting 730 m., 1 min 6 sec., 2 Athelta A,
eig. P. Kramer 740 m., 3 Zola eig. B. Mons-
ma 710 m.
(Van onzen correspondent.)
New-York, Juli 1936.
Geen zichzelf respecteerend New-Yorksch
kantoor of dat het ook maar eenigszins beta
len kan, doet het zonder een fonteintje met
ijswater af. Hun, die bij het lezen hiervan
een ietwat ongeloovig gezicht mochten
trekken, geef ik de verzekering, dat landge-
nooten, op bezoek hier, al na koiten tijd de
noodzakelijkheid ervan inzien en zelf tot
de trouwe gebruikers behooren. Amerika
heeft een uiterst droog klimaat -n andaar
het doktersvoorschrift om eiken dag acht
glazen water te drinken. En aangezien het
hier binnenshuis altijd warm is 's winters
door extra heet stoken en 's zomer? dooi
moeder natuur zelve is een glas koud
water voor de meesten een levensvereis :hte.
Tot dat doel heeft men dan allerlei eWtri-
sche koelmachines, groot en klein, die te
vens een kleine ruimte oevattcn om een
paar flesschen van dit of dat koud te ma
ken melk, sodawater en desnoods wat
met het laatste gewoonlijk samengaat. We
zitten den heelen dag op het kantoor, dik
wijls nog 's avonds, en bezoekers Lrtngen
wel eens de gezellige stemming van ons
stamcafé mee. Bovendien is het een over
blijfsel uit den tijd van de Drooglegging'
Bier in blik.
In het kastje van mijn koelmachine zit
bier voor heel warme en benauwde dagen.
Bier in blikt Twee blikjes bier nemen net
zooveel plaats in als vroeger een flesch, ook
al is de inhoud van beide hetzelfde. Het
valt niet te ontkennen, dat bier in blik bezig
is de Amerikaansche wereld stormender
hand te veroveren en hier hebben we een
merkwaardig voorbeeld van een geheel
aparte industrie, die van de „containers" of
verpakkingsmiddelen. Er is op het oogen-
blik eigenlijk een soort oorlog aan den gang
tusschen de flesschenfabrikanten en de blik
industrie. De laatste is er mee begonnen,
toen zij begeerige oogen begonnen te slaan
op een bedrag van 90 millioen dollar, dat
zij zouden kunnen verdienen door de brou
werijen over te halen blik in plaats van
glas te gebruiken. Maar dat ging maar niet
zóó! Eerst moest een blik gevonden worden,
waarin het bier niet bedierf, want gewoon
metaal tast den smaak aan. Ten slotte werd
een soort vernis uitgevonden, waarmee de
binnenkant van het blik egaal bespoten
wordt en dat elastisch genoeg is om niet af
te schilferen. Toen zij zoover gekomen wa
ren gingen zij de brouwerijen met de noo-
dige onweerlegbare argumenten overhalen,
als het feit, dat een blikje evenveel bevat
als een flesch en maar de helft aan plaats
inneemt. Hierdoor wordt ook het gewicht
verminderd en dientengevolge de vervoer
kosten. Breken is uitgesloten en verder be
hoeven geen flesschen terugbetaald en be
zorgd te worden, omdat de blikjes wegge
gooid worden. En natuurlijk zou het publiek
liever blikbier koopen, wanneer bleek, dat
de smaak en kwaliteit hetzelfde waren ge
bleven. Op het oogenblik verkoopen 23
groote brouwerijen bier in drie verschillen
de soorten blikjes. Maar de flesschenfabri
kanten bleven van hun kant ook niet stil
zitten. Na al die jaren van onbetwiste heer
schappij zagen zij zich plotseling in een
groot deel van hun bestaan bedreigd en
dus namen zij tegenmaatregelen. Het gevolg
is geweest, dat de glazen bierflesschen er
bijkans onherkenbaar uitzien: lichter van
In 1935 adverteerden de spoorweg
maatschappijen der westelijke staten
in Amerika collectief in 352 dagbladen.
Daarvoor had men 50.000 bijeenge
bracht.
„Het opvallende succes van de „Spoor-
wegweek", waarbij de reclame in
400 plaatsen liep, deed algemeen de
vraag opkomen naar jaarlijksche
voortzetting der campagne" verklaar
de een der leiders der actie.
Zooveel bijval vond dit idee, dat men
dit jaar het reclame-budget op
S 3.500.000.en het aantal couranten
op ruim 6000 heeft gebracht.
Bovendien zullen de individueele
maatschappijen hun reclamebudgetten
nog aanzienlijk verhoogen.
De Illinois Central bijvoorbeeld zal
in 1936 voor ruim 200.000 méér in
couranten adverteeren.
gewicht en gedrongen van vorm. De melk-
flesch heeft het ook moeten ontgelden, maar
die wordt aangevallen door de papierin
dustrie. Verschillende groote melkinrichtin
gen hebben een papieren flesch in gebruik
genomen, die zeer goed voldoet. Zooals men
misschien weet, is „losse melk" zoo goed als
niet te koop in Amerika; het wordt verhan
deld in flesschen van een „quart" en een
„Pint".
Practisch en origineel.
Wanneer de oude bier- en melkflesschen
niet veilig zijn gebleven voor de moderne
eischen van hygiëne en practischheid, welke
andere verpakkingsmiddelen zullen het dan
ongestoord blijven bolwerken? Maar zeer
weinigen. Niet minder dan 190 zijn in de
laatste paar maanden radikaal van uiterlijk
veranderd. Daar is bijvoorbeeld een doosje
met aspirine, dat zoo opengaat, dat er tel
kens een enkel tabletje uitrolt. Ik herinner
me nog goed in 1920, kersversch aangeland,
een blikje schoensmeer aangetroffen te heb
ben, dat door het ronddraaien van een
soort wieltje openging in plaats van het
met de nagels of schroevendraaier te moe
ten doen en hoe die kleine ontdekking mij
goed het gevoel gaf in het beroemde prac
tische Amerika aangekomen te zijn.
Sinsdien heb ik vele practische dingen
zich zien ontwikkelen, waarvan men dan
pas ontdekt, hoe onpractisch zij daarvóór
waren geweest. Zoo zijn de kurken en de
metalen sluiters hard op weg om geheel te
verdwijnen en plaats te maken voor een
soort plastiek, dat machinaal in een vorm
gedrukt wordt, goedkooper is en er niet al
leen aantrekkelijker in allerlei kleuren
uitziet, maar ook aantrekkelijker voor den
consument is. Ze brokkelen niet af en glij
den dan de flesch in, zooals kurken zoo
graag doen en zij bezorgen geen gewonde
vingers, zooals men dat van de metalen
stoppen gewend is. Daarentegen kunnen een
paar kindervingers het ontsluiten. Natuur
lijk zijn al die veranderingen gemaakt met
het doel het publiek aangenaam te zijn en
derhalve den omzet te verhoogen. Maar er
is nog veel meer gedaan om de verpakking
zelf aantrekkelijk van uiterlijk te maken in
plaats van alleen maar handig en practisch
Als mooiste voorbeeld daarvan noem ik het
blikken doosje van een nieuw schrijf
machinelint, dat van een spiegeltje, poeder
en donsje is voorzien om de jonge dame, die
het lint op haar machine heeft gezet, weer
bij te werken na dezen vermoeienden
arbeid. Ik kocht onlangs olijven, die ver
pakt zaten in een glazen bierpul, waarvan
ik bij gelegenheid ook tot dat doel gebruik
maak en ik vond een nieuwe bretel in een
aschbakje! Aan etiketten wordt ook de
grootste zorg besteed en zoo vond een kof
fiebranderij haar omzet plotseling met 10
procent toegenomen, toen zij nieuwe zakjes
met nieuwe opschriften had aangeschaft.
En wat cellophane betreft, de rage daarvan
heeft het hoogtepunt nog niet bereikt. Werd
het eerst vooral gebruikt om het hygiënische
voordeel, zooals bij baby-speelgoed of nieu
we zakdoeken, de vorige week kocht ik zes
aardappelen, die keurig in dit glinsterde
goed gewikkeld waren. Waarmee ik niat
zeggen wil, dat alle Amerikaansche piepers
stuk voor stuk een dergelijk jasje aan heb
ben, want dit waren de zoogenaamde Idaho
„baking potatoes", eerstens laat in het sei
zoen en ten tweede in een erg deftigen win
kel van fijne comestibels gekocht. Zoo'n
aardappel is wel een mannenvuist groot en
wordt met schil en al gepoft in den oven.
Alles is verpakt.
Waar precies het evenwicht gevonden
moet worden tusschen een aantrekkelijke en
een onaantrekkelijke verpakking is nog niet
precies duidelijk, sinds een reusachtige
chocolade- en bonbonfirma in New-York
een campagne begon, door haar artikelen in
de allereenvoudigste doozen te verkoopen
Dit onder het motto, dat men immers dc
dure doos niet opeet, maar wel den inhoud!
En werkelijk bleek het, dat het publiek
daar iets logisch in zag, aangezien de om
zet van die firma met sprongen naar boven
ging. Intusschen heeft zulk een eenvoudig
wit doosje al heel weinig te vertellen, wan
neer het in den vorm van een cadeautje ge
geven wordt en bonbons zijn dat hier in de
allereerste plaats. Niet alleen dat de han
delswereld er zelf het voordeel van inziet
om haar artikelen in handige en aantrekke
lijke verpakking aan de markt te brengen,
maar veel meer dan bij ons zit de overheid
er achter uit een oogpunt van hygiëne niet
alleen, maar om geknoei tegen te gaan.
Brood wordt in Amerika zoo goed als niet
onverpakt verkocht. De voornaamste reden
daarvoor is, dat het dan langer versch blijft,
maar tevens wordt het meer in kruideniers
winkels verkocht dan in bakkerijen, zoodal
het door tallooze handen moet gaan eer het
den verbruiker bereikt. De goede ouder-
wetsche kruidenierswinkel met zijn open
bakken suiker, zout, meel e.d. is geheel tot
het verleden gaan behooren en er bestaat
geen artikel, dat niet verpakt en gegaran
deerd naar inhoud en gewicht te krijgen is.
Soms is het wel eens lastigl Kaneelpijpen
zijn niet te krijgen, wel keurige busjes met
het poeder en dit geldt voor alle specerijen,
die overigens tot nu toe weinig in trek wa
ren in dit land. En hoe weet men hier met
het onmisbare roomijs om te gaan! Zoo hard
bevroren, dat het de eerste uren oneetbaar
blijft en als een sigarenkistje mee naar huis
genomen kan worden of anders verpakt in
een doos met „droog ijs", waarin het voor
zes uur in den oorspronkelijken staat ge
garandeerd blijft. Bananen in cellophare,
suikerklontjes in handig te openen papier
tjes en zakken voor oliebollen, die er suiker
op schudden, wanneer men die openmaakt.
Doozen meel met zeef aan een kant en visch
in een soort perkamentpapier, dat het reu
keloos maakt. Er is nog geen eind aan te
zien!
SLECHT UITZICHT IN DEN BEEMSTER.
De af deeling Wegen en Verkeer van den
B. B. N. heeft de aandacht van het bestuur
van het waterschap „De Beemster" geves
tigd op den gevaarlijken toestand, die ont
staat door de onoverzichtelijkheid bij den
viersprong, hoek Neckerweg en Zuider-
weg. Opgemerkt wordt, dat de situatie in
belangrijke mate zal kunnen worden ver
beterd door het rooien van een achttal hoo
rnen op de betreffende hoeken.
Schoolreisje.
Dinsdag maakten de oudere schoolkin
deren te Schagerbrug een reisje naar Am
sterdam en het natuurbad „Velserend".
In Amsterdam werd het Koloniaal Mu
seum bezocht en vervolgens „Artis". Na het
inmiddels bpgekomen onweer, dat eenige
vertraging veroorzaakte, ging het naar
„Velserend", waar volop werd genoten van
het bad.
Ongeveer half tien des avonds keerde het
gezelschap voldaan in Schagerbrug terug.
Paard in de sloot.
Woensdagmorgen ongeveer 9 uur, toen
de heer P. Wit met paard en wagen zich
aan het Westeind te Winkel bevond om een
lading bloembollen af te leveren, raakte
het gespan met de lading door een bewe
ging van het paard in de voorsloot aldaar.
Door vlug de strengen door te snijden,
werd het paard spoedig bevrijd en kon dit
op den wal worden gebracht.
Wagen en lading werden met behulp van
omwonenden ook spoedig geborgen, zoodat
alles goed afliep en ook de schade nogal
meeviel.
Ondanks alle moeite en kosten met ta-
bakszand en turfmest ter bestrijding van
de draaihartigheid in de koolplanten moet
gemeld worden dat de draaihartigheid in de
kool weer ernstig optreedt.
Een verkeeradrama met een bevre
digend slot
Een gele bakkerswagen met een ket er
voor op den Middenweg naby de Halte. Uit
het Noorden naderen twee Amsterdam
mers, benevens divers vischgerei, waar
mede zy hun geluk in „den kop van Noord-
holland" hebben beproefd, op een puffende
motorfiets. Uit het Zuiden een lapjeskoop
man, met een groot pak achter op zyn rij
wiel. Als alles dezelfde vaart blijft houden,
zullen de drie voertuigen zich op een gege
ven oogenblik naast elkaar op den weg be
vinden.
En dies
Wat er gebeuren moest, was klaar voor
iederen goeden weggebruiker.
Er gebeurde echter wat anders. Dit had
tot gevolg, dat de motorrijder plotseling
sterk remde, zijn achter hem zittende duo
passagier den schrik te pakken kreeg en van
de motorfiets sprong, terwijl deze nog reed
Echter met te weinig berekening want in-
plaats van op zijn voeten kwam hij op zijn
knieën en zijn kin op de straat terecht.
Wat tot gevolg had, dat er eenige oogen-
blikken later een doktersauto verscheen,
waarin hij werd geladen om verbonden te
worden.
De motorfiets had het er beter afge
bracht en kon op eigen gelegenheid naar n
garage op de „Buurt" gebracht worden,
waar zij weldra verscheen begeleid door 'n
zeer bleeken lapjeskoopman en een drus
gebarenden Amsterdammer.
Het eind is frappant. De koopman neemt
de onkosten op zich. Den inmiddels weer ge-
arriveerden duopassagier overhandigt hij nog
een paar kousen, uit het pak achter zyn
fiets gehaald, de motor tuft, wuiven van
weerskanten, hengelstokken zwaaien in de
lucht.
Goeie reis.
Verhooging personeele belasting.
Blijkens een in de Staatscourant van
Dinsdag 7 Juli 1936 opgenomen beschikking
van den minister van financiën, heeft deze
bepaald, dat de aanslagen in de personeele
belasting voor het belastingjaar 1936 in de
gemeente Bergen zullen worden opgelegd
met een voorloopig aantal opcenten naar
de onderstaande schaal: Het getal opcen
ten bedraagt 150 bij een huurwaarde tot en
met 150, vermeerderd met 2 opcenten
voor elk geheel bedrag van 10, waarmede
de huurwaarde het bedrag van 150 te bo
ven gaat, met dien verstande evenwel, dat
het bedrag der opcenten niet stijgt boven
220.
Schoolreisjes in het gedrang.
Naar wy vernemen is vanwege Ged.
Staten aan het gemeentebestuur alhier me
degedeeld, zulks in antwoord op een des
wege gestelde vraag, dat op de gemeente-
begrooting 1936 geen gelden mogen worden
uitgetrokken als gemeentelijke bijdrage in
de kosten van schoolreisjes.
Waar het doel der schoolreisjes is de be
vordering van 't getrouw schoolbezoek, is
het wel te betreuren, dat de nood der tij
den dwingt tot een bezuinigingsmaatregel
als bovengenoemd.
Boschbrandweer.
B. en W. hebben de heeren C. Schotten,
P. Roozing en N. M. Min benoemd als leden
van het Vrijwillige brandweercorps, tenein
de dienst te doen bij eventueele bosch en/of
heidebranden.
Gevonden voorwerpen.
Twee belastingplaatjes; een autoband
met velg; een bosje sleutels; in papier ge
pakte damesk'eeren.
De aardbeienpluk.
Spoediger dan de verwachting was zal
dit jaar de aardbeien-pluk verloopen.
Voorheen en ook nog thans gold het ah
eene onomstootelyke waarheid wanneer
het seizoen vroeg begint en dat was dit
jaar het geval de oogst minstens 6 we
ken duren zal.
Waarom de oogst nu sneller dan anders
verloopt kunnen wy niet beoordeelen, ook
zal het nog te bezien staan, hoewel het ge
was noch van nachtvorsten of van ongedier
te te lyden heeft gehad wat verleden
jaar wel het geval is geweest of het
zelfde kwantum van 1935 bereikt zal wor
den. De overvloedige regens van Dinsdag
hebben aan de overrijpe vrucht ook geen
goed gedaan, vele aardbeien zijn tot brij
verregend.
Voegen we hieraan nog toe dat de door-
sneeprijs ook nog lager is dan het vorig
jaar, dan kan zelfs een leek begrijpen dat
de tuinders geen reden tot juichen hebben
daar 2/3 van hun bestaan aan de duin
streek van de aardbeien moet komen.
Vacature Raa„.,lid.
Naar wy vernemen, heeft de heer C.
Geus te Schoorldam zyn benoeming ah lid
van den raad niet aangenomen.
Thans is door den voorzitter van het
hoofdstembureau benoemd de heer U. Slot
te Warmenhuizen.
Woensdagmiddag heeft de N.V. Ned.
Opekta Mij. voor de Ned. bond van Boe
rinnen en Plattelandsvrouwen een demon
stratie gehouden in het Wapen van Wie-
ringerwaard, waarbij ongeveer 40 dames
aanwezig waren.
De presidente heette allen hartelijk wel
kom, in het byzonder mevrouw de Vries,
die deze middag inlichtingen zou geven
over het gebruik van Opekta.
De spreekster vertelde in duidelijke woor
den dat Opekta van goudgele appels ge
maakt wordt. Dat de dames zich strikt
moesten houden asm de recepten die bij
iedere Opekta verpakking, hetzij vloeibaar,
hetzij droogpoeder aanwezig zyn.
Voor alle soorten vruchten, voor jam of
gelei. Ook bij de bereiding van pudding
wordt Opekta gebruikt.
Spreekster zeide dat het gebruik van
Opekta een groot voordeel heeft aangezien
het slechts 10 minuten moet koken en daar
door de natuurlijke kleur en smaak be
houdt.
Daarna heeft spreekster de bereiding van
1 pond aardbeien en 1 pond suiker met
vloeibare Opekta voor gekookt, potjes ge
vuld en afgesloten. Het zag er heerlijk uit.
In de pauze kregen alle dames een be
schuitje met jam te proeven. Ah attractie
werden er formulieren uitgereikt voor deel
name aan een eventueele wedstrijd.
Aan het slot dankte de presidente, mevr.
de Vries, hartelijk voor de duidelijke uit
eenzetting en sprak den wensch uit dat al
le dames met succes gebruik zullen maken
van Opekta. Voor de dames was het zeker
een mooie en leerzame middag.
Het Nieuw Schouwtooneel in het
Openlucht-théater te Bergen.
Er zyn in onze buitenlandsche literatuur
met zoo heel veel tooneelstuken, welke
voor het volle pond geschikt zijn om op
gevoerd te worden in een openlucht-
théater, Maar een van deze weinige is on
getwijfeld het romantische blijspel in drie
bedrijven van Edmond Rostand, dat gister
avond in het rustieke openluchthéater ie
Bergen door Vereenigde leden van het
„Nieuw Schouwtooneel" onder den titel
„Romanesk" is gespeeld. Een romantische
liefde zoo rijk aan beeldspraak, zoo over
vloeiend van fijn-humoristische trekjes, dat
het waarlijk voor artisten als een Ko v.
Dijk, een Adriaan v. Hees, een Dogi Ru-
gani geen al te groot inspanning vergde om
een blijvend contact met het publiek te
bewerkstelligen op een wijze, zooals dit
thans geschiedde.
Edmond Rostand moge terecht met zijn
„Romanesk" vergeleken worden met
Molière, aan wien het evenzeer zoo vaak
gelukte met een enkelen kwinkslag, een
enkele onverwachte wending het geheel
als liefde-intrige zoo boeiend te maken.
Men kent den inhoud: Hoe Sylvette
(Dogi Rugani) en Percinet (Adr. v. Hees)
reeds langen tijd op elkaar verliefd zijn,
doch in hun jonge reine liefde „gestoord"
worden door den grenzeloozen haat, welke
de wederzijdsche vaders elkaar toedragen.
De twisten tusschen de Bergamins en de
Pasquinots zijn spreekwoordelijk geworden
en ware er niet de muur, die in dit stuk
een zoo belangrijke rol speelt, voorwaar
de beide gepruikte ouweheeren zouden
elkaar levend gevild hebben, althans, zoo
denken de speudo-Romeo en Julia.
In werkelijkheid is er van veete geen
sprake en zyn de beide vaders het er gloei
end over eens, dat men slechts met een list
de jonge menschen eerder in het huwe
lijksbootje zal kunnen doen stappen dan
wanneer dat maar zoo van een leien dakje
gaat. Daarom ook wordt Sganarelle (Ko
van Dijk) geëngageerd, die op voorbeeldi
ge wijze een „Schaking eerste klas met
supplementen" op zich zal nemen.
Ach, men voelt reeds waar het heen gaat,
de schaking verloopt vlot. Op het kritieke
moment snelt de wakkere Percinet met ge
trokken degen op de onverlaten toe en zon
der dralen reigt hy alle bandieten (de ge
huurde spadassins incluis) aan zijn wapen
Doch eilacie, het minnend paar, zoo vol
van zoete mijmering, geloovend in een hel
dendaad, komt erachter, dat dit alles slechts
scherts was en dande hevige desillusie.
Percinet kan een dergelijke beleediging
niet verkroppen, gaat de wijde wereld in
om toch de echte romantiek te zoeken,
waarvan hij zoo vaak gedroomd heeft. En
droevig is het lot van Sylvette, zy heeft
niet alleen de tergende schande van een
quasi-schaking, te verdragen, doch wordt
tevens gepijnigd, door het thans wel ge
meende getwist tusschen de vaders, die
nu de muur weg is elkaar vervelen en
eiken dag weer heftige twistgesprekken le
veren.
Dan is het de slimme Sganarelle, die ver
momd haar een echte schaking suggereert
en zie, deze list slaagt, want juist als haar
die wreedheid verteld wordt, komt de
„verloren zoon" Percinet en alles verloopt
verder in pais en vree.
Van dit onschuldige minnespel heeft het
„Nieuw Schouwtooneel" een gave vertolking
gebracht met eiken speler als prima kracht.
Zoowel Frits Bouwmeester (Bergamin) als
Henk Schaer (Pasquinot) maakten van hun
rol een juweeltje. Doch alle eer voor de
vrouwelijke rol komt op naam van de char
mante Dogi Rugani, die terecht van mr.
Judell, sprekende namens V. V. V., een
fraai bouquet in ontvangst mocht nemen.
Het is een opvoering geworden, welke
mede door de rijke costumeering en het
welverzorgde kapwerk gerekend mag wor
den tot een van de beste stukken, welke
tot op heden in het Openlucht-theater ten
grasvelde is gevoerd.
Het geheel bezette theater gaf dan ook
op overduidelijke wjjze van zijn groote te
vredenheid blyk.
Hns.
Albinisme bij vogels.
In den laatsten tijd deelden meerdere le
zers mijner „Varia" mij mede, dat door hen
Merels waren gezien, die witte veeren in
hun kleed droegen. Naar aanleiding nu van
mij daarover gedane vragen, laat ik hier
gaarne een en ander, aan de hand van het
artikel van dr. B. Rensch (Berlijn) over
„Farbaberrationen der Vogel" (Journ. f.
Orn., 73, 1925) volgen, waarbij mij wegens
de uitgebreidheid van het onderwerp be
knoptheid geboden is.
Volkomen albinisme. Hierbij
ontbreekt zoowel het pigment der veeren,
nagels, loopbeen-schubben en van den sna
vel, als dat der oogen en van de epidermis
zelf, zoodat dus
zelf, zoodat dus bij zulke vogels ook naakte
In November 1833 doodgevlogen tegen het
gaas van het kippenhok by Staverden. Ge-
schenkt xan Baron van der Feltz aan
Ned. Heide Mij.
huidplekken der pooten b.v. pigment-loos
zijn. Aangezien derhalve het bloed der haar
buisjes doorschijnt, is bij albino's de pupil
meestal rood, de iris rose.
Het volkomen albinistme moet wel als
een degeneratie-verschijnsel opgevat wor
den, aangezien by dezen aberratievorm
zéér vaak pathologische verschijnselen wor
den waargenomen, b.v. een opvallend zach
tere zang dan die van normale voorwerpen;
Amerikaansche lente: Wat is
het toch heerlyk, he man, als je
in het voorjaar zoo alles groen ziet
worden!
