FI.ITSEN VAN
De Romantiek herleeft door de film.
HËT^WITTE DO
C
t».r «1 sm,:;: zvr
WARNER
OLAND.
LIDA
BAAROVA.
Zonder de rolprent gingen vele
literaire figuren te loor
„Under two Flags" in filmbeeld.
De Scenarioschrijver
Miniatuur-filmpjes.
ONZE BIOSCOPEN.
Zl
Tweemaal per jaar, in het voorjaar
en in den herfst, doen de uitgevers
hun aanbiedingen aan den boekhan
del, worden weer eindelooze stapels
nieuwe boeken toegevoegd aan de
ontelbare, die tevoren zijn uitgekomen.
Dit eindigt nooit. Lectuur! Lectuur!
Het is een dolle wedren met den lezer
(die onherroepelijk verliest), die het
onmogelijk kan bijhouden, die haast
geen tijd vindt, om een schrijver te
leeren kennen, want nieuwe namen,
nieuwe feiten, nieuwe sensaties en
nieuwe bestellers vragen hun ver
moeide aandacht, dringen zich op van
uit etalages, licht-reclames, strooibil
jetten, advertenties, blikvangers hoe
dan ook en vertellen hem, dat hij ter
stond zijn boek moet neerleggen en
het nieuwste van het nieuwste ter
hcnd nemen, wil hij niet verouderen
en verwelken, achterhaald worden,
terwijl hij leest, achter raken en met
den mond vol tanden staan, als ande
ren spreken over de jongste „vient de
paraitre's".
Vroeger
Vroeger tijden hadden het gemakkelij
ker. De lezers waren trouwer, de uitge
vers soberder, de boekwinkels rustiger
heel het leven had een ander tempo, dat
misschien ongemakkelijk was voor reizi
gers, die genietend eer boek in zich wilden
opnemen.
Van de honderd tijdgenooten kent niet
één meer den naam van Louise de la Ra-
mée en slechts enkelen kennen haar pseu
doniem, waaronder zij zulk een reeks van
boeken heeft doen verschijnen: Ouida. En
toch heeft in vroeger dagen een inter
nationaal publiek haar werken verafgood,
verslonden, ademloos genoten, terwijl zij
thans in het groote Vergeetboek is geraakt.
Zij geloofde in haar avonturen
Is zij niet waard, te worden gelezen?
Zeer stellig is zij dat. Het is een feit, dat
de stijl dezer Engelsche schrijfster ver
ouderd is, maar zij bezat een ongemeen
talent en wat voor haar het belangrijkst
was zij kende de ware romantiek!
De ware romantiekOok heden ten
dage zijn er romantische schrijvers en
schrijfsters te over, maar zoo heel velen
van hen gelooven zélf niet, wat zij te boek
stellen en gaan uit van de meening: „Als
mijn lezers het maar gelooven, is het ge
noeg!"
Ouida geloofde zelf heilig aan al de
avonturen, welke zij haar helden en hel
dinnen, schurken en intrigantes toedichtte.
Zij kende de zoo uiteenloopende milieux,
die zij schetste, door en door, zij had een
groote hoeveelheid kennis van landen en
volkeren en zij kende alle rangen en stan
den der maatschapij. Maar bovenal had
zij een hart, dat meeleed met de avontu
ren, welke haar helden en verdere perso
nages weervoeren, zij gloeide voor hun
liefde, hun haat, hun vertwijfeling en hun
zaligheid.
Nóg vindt men haar talrijke boeken in
de leesbibliotheken, nóg zijn er velen, die
genieten van deze pur-sang romantiek,
maar ze worden elk jaar minder talrijk.
Ouida is een schrijfster, die heeft afgedaan
en in haar litteraire graf gaan al haar
kleurige en fantastische figuren te loor
Dit moge dan, als uitvloeisel van onzen
duizelingwekkenden tijd, te betreuren zijn,
het is de noodzakelijke consequentie van
de eeuw der stratosfeerballons, de Diesel-
treinen, de Non-stop-revues, de Quick-
lunch-Cafetaria's, het filmtempo en
Filmtempo.
Halt! Daar werd zooeven het filmtempo
ter sprake gebracht, maar het is juist de
film, die uit den tijd geraakte schrijvers
doet herleven. Want datgene, wat ver
ouderde, was de stijl, de wijdloopigheid
der 19e eeuw. De feitelijke inhoud ver
oudert niet. En de film is inderdaad een
middel, om een auteur te doen herrijzen,
opnieuw ontelbaren bekend te maken met
het vernuft, den smaak en de fantasie van
een schrijver, of schrijfster.
En zoo moet het dan ook met instem
ming begroet worden, dat een der groote
Amerikaansche filmconcerns, de 20th Cen-
tury-Foxfilm het ondernomen heeft, om
Ouida (althans voorloopig een harer boei
endste romans te doen herleven. „Under
two'Flags" („Onder twee Vlaggen") is in
filmbeeld gebracht en men heeft werkelijk
alles gedaan ,om dezen roman, die zich af
speelt in het Vreemdelingenlegioen, te
herscheppen in den vorm, welke onzen
tijd belang inboezemt.
Vooruitzichten.
Het is geenszins de bedoeling van dit
opstel om vooruit te loopen op de kritiek,
welke ons blad te zijner tijd van deze film
zal geven, zoodra zij op een der projectie
doeken te Alkmaar zal worden afgescha-
duwd. Zoodra zij hier vertoond wordt zul
len wij ons oordeel over haar wel te ken
nen geven. Maar thans worde geconsta
teerd, dat de 20th Century-Foxfilm zich
alle moeite heeft gegeven, om ons voor
Zooals het strooien
hoedje bij Maurice
Chevalier hoort, zoo
is de naam Charlie
Chan verbonden aan
den beroemden film
acteur Warner Oland.
Het is werkelijk on
denkbaar Charlie Chan
in een andere rol te
zien dan die van detec
tive en hij speelt deze
persoonstypeering dan
ook zoo wonderbaarlijk
goed, dat hij terecht in
zeer korten tijd en nu
al een lange reeks van
jaren op een wereld
naam kan bogen. Op
nevenstaande afbeel
ding zien we hem te-
samen met Pat Pater-
son en Thomas Beek in
de uitstekende film
„Charlie Chan in
Egypte".
oogen te brengen, wat Ouida heeft be
doeld. Niet minder dan twaalfduizend man
zijn anderhalf jaar lang in de weer ge
weest, om onder leiding van regisseur
Frank Lloyd de illusie van het verhaal te
verwerkelijken.
Wanneer de lezer nu soms mocht
denken, dat vele adspirant-scenario-
schrijvers zich met deze drastische
voorbeelden voor oogen er voor zou
den wachten hun scenario's aan den
man te brengen, vergist hij zich zeer.
Integendeel. Steeds grooter wordt het
aantal eerzuchtigen, die denken, dat het
métier hun zoo maar komt aanwaaien op
een Zondagachtermiddag. Maar steeds
grooter wordt derhalve ook het aantal te-
leurgestelden, die nog voor zij de haven
uit zijn schipbreuk hebben geleden. Be
denkelijker wordt het nog, wanneer de
dilettanten er toe overgaan meteen maar
het draaiboek te schrijven. Het draaiboek
is het technisch uitgewerkte scenario.
Hierin wordt iedere scène nauwkeurig
aangegeven, terwijl elk weer onderver
deeld is in verschillende camera-instellin
gen, de z.g. „shots". Verwonderlijk is het
aantal blunders, dat door nieuwelingen
gemaakt wordt. Zelfs bladen op filmgebied
maken zich schuldig aan de ergerlijkste
fouten door de maaksels van deze film-
zuchtigen op te nemen. Schrijvers die een
naam te verliezen hebben ontzien zich
veelal niet om ook eens een gokje in de
filmloterij te wagen en juist zij zijn het die
de wanhoop en de nagel aan de doodkist
van den producer zijn. Zij gaan zich te
buiten aan alle mogelijke literaire kun
stenmakerij, zoodat het m Amerika voor
hen reeds onmogelijk is geworden onmid
dellijk in contact te treden met een pro
ducer. Zij kunnen hun werk aanbieden aan
z.g. story -of scenario-departments, die
het dan aan de producers voorlegt met de
adviezen van het department. Ziet de
producer geld in het onderwerp, dan koopt
hij de story, waarmee de schrijver er alle
rechten op verliest. De vaklui van het
department fokken dan een „bruikbaar"
draaiboek van het verhaal en wee den on-
gelukkigen auteur, die toch nog eenig toe
zicht op zijn werk bij de realisatie wil hou
den; hij wordt de studio uitgesmeten en
begint hij dan een proces, dan kan hij daar
alleen maar een hoop geld mee kwijt ra
ken. Den niet ingewijde mag dit onjuist en
onbillijk voorkomen, de ervaringen heb
ben uitgewezen, dat een dergelijke instel
ling voor de filmindustrie een bedryfbe-
lang is. Zoo georganiseerd als in Amerika
is in Europa het film- in casu het scenario-
bedrijf nog niet, maar zoowel gang van
zaken als resultaat zijn meestal dezelfde
als in „God's own Country".
FRANSCHE FILMS OVER
NEDERLAND.
Op uitnoodiging van het bestuur der
algemeene Nederlandsche Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer te 's-Graven-
hage, waren velen gisteravond naar het
Asta-théater op het Spui gekomen, om
de eerste vertooning bij te wonen van
den door den Franschen Cineast Hervouin,
met medewerking van de A. N. V. V. ver
vaardigde film „Amsterdam-Venise du
Nord", „Le Pays des Coiffes Blanches" en
„Rembrandt".
Opgemerkt werden prof. van Poelje,
directeur-generaal van het departement
van onderwijs, kunsten en wetenschappen,
jhr. Six, chef van het kabinet van den
burgemeester, Henri Asselin, voorzitter
der buitenlandsche persvereeniging, ver
tegenwoordigers van de kamers van koop
handel, van de vereeniging het Kogge
schip, te Amsterdam, en van het Haagsch
comité voor volksfeesten.
Bij ontstentenis van den voorzitter, ba
ron Krayenhof, heeft de vice-voorzitter,
mr. H. A. H. Canter Cremers, na een
korte verwelkoming in de Fransche taal,
de vertooning dezer film, waarvan het
muzikale gedeelte door de heeren Pierre
Revel en van Hoornebeek is verzorgd, in
geleid, waarbij hy er op wees, dat de drie
films in de Fransche bioscopen een groot
In onze serie nieuw»
Duitsche Ufa-acteurs en
actrices mag zeker de char»
mente Lida Baarova niet
ontbreken. Haar naam zegt
den gemiddelden bioscoop,
bezoeker nog niet veel, doch
w(j voorspellen dat dit
slechts van korten duur W
In een film. welke wij reeds
eerder op deze filmpagiag
noemden, nl. „Einer zuviel
an Bord" speelt rij de vroy.
welijke hoofdrol en naar
verluidt is de première in
Berlijn zulk een ongekend
succes geweest, dat Lidg
Baarova persoonlijk aan
Hitier is voorgesteld, die
haar zijn groote erkentelijk,
heid betuigde met het ont»
roerende spel in deze fi]^
Naar wij vernemen zal
„Einer zuviel an Bord" nog
dezen winter in Alkmaar
gedraaid worden.
succes zijn gebleken, waarvoor hy zijn
erkentelijkheid jegens den heer Hervouin,
die mede aanwezig was, en diens helpers,
uitspraak, omdat door de vertooning van
deze films in het buitenland, de beteekenis
van Nederland als moderne natie zoozeer
op den voorgrond wordt geplaatst.
Vervolgens werden de films gedraaid,
waarvan de eerste het stedenschoon van
de hoofdstad op marquante wyze doet uit
komen, de tweede een interessante weer
gave inhoudt van de indrukken, welke de
vreemdeling, die de schilderachtige stre
ken van ons land bezoekt, met zich mede-
neemt en de derde een beeld geeft van den
rijkdom aan schilderkunst, welke ons door
de wereldberoemden Rembrandt werd
nagelaten.
Een hartelijk applaus vertolkte de waar
deering van de aanwezigen voor den arbeid
van den heer Hervouin en diens mede
helpers.
Mevrouw Boyer....
Een Schotsch meisje. Pat Paterson, liep
van huis weg. omdat haar ouders niet wil
den dat zij in een revue ging dansen. Zy
was toen vijftien jaar, en zwalkte drie jaar
alleen door de wereld. Niemand wist waar
zij uithing, onder een aangenomen naam
werkte zij in een fabriek in Bradford. Zij
spaarde wat geld op en slaagde erin een
filmrolletje in Elstree te krijgen. Weet
spaarde zij, en ging op een vrachtboot naar
Amerika. Zy bereikte Hollywood, en zocht
Charles Boyer op, een artist dien zij zeer
bewonderde.
Harry Baur in Zola's geld.
Harry Baur is geëngageerd voor het spe
len van de hoofdrol in een verfilming van
Emil Zola's roman „Het Geld".
Grace Moore's nieuwe film.
Grace Moore al by Columbia in een nieu
we film optreden, getiteld „The nightingaic
flies home".
Grace Moore zal by Columbia in 'n nieu-
en trouwde met Pat Paterson het voor
malige fabrieksmeisje is nu mevrouw
Boyer, en het huwelijk is voorloopig ge
lukkig. Andere meisjes die van huis weg-
loopen, gaat het niet voor den wind, maar
Pat Paterson zegt natuurlijk dat zy altyi
wel geweten heeft dat haar droom in ver
vulling zou gaan
„Allotria".
Willi Forst heeft een nieuwe film gere
gisseerd, „Allotria" getiteld. In tegenstel
ling met zijn vorige films is „Allotria" een
blijspel, met een zeer sterke rolbezetting:
Jenny Jugo, Renate Muller, Hilde Hilde-
brand, Heinz Rühmann, enz.
EEN BETOOVERENDE VROUW.
Victoria-Theater.
De hoofdfilm na de pauze is er één van
het bekende Duitsche recept, vlot gespeeld,
aardige melodiën, goede zang, kortom een
rolprent, welke zich geenszins eenige pre
tentie aanmatigt en die nochtans erin slaagt
het bioscooppubliek langen tijd prettig
bezig te houden.
Het scenario is met vaardige hand ge
schreven en is ontleend aan een origineeie
gedachte. Heinz Rühmann speelt n.1. als
landheer Paul Norman de rol van het be
scheiden kantoorbediendetje, dat plotseling
een eersten prijs wint uit een prijsvraag en
daarmee eigenaar wordt van een prachtig
landhuis. D.w.z. het landhuis is gereed, ex
terieur en interieur zijn voortreffelijk,
maar er is b.v. geen licht, geen stroomend
water, kortom alle gebruikelijke „handig
heden" in een huis ontbreken. Dit brengt
natuurlijk groote consternatie te weeg, want
niet alleen dat zijn vriend Felix met zyn
vrouw als gasten uitgenoodigd zijn en der
halve deelen in de diverse ongerieflijk
heden, neen erger, Paul's chef, de rijke fabri
kant, heeft hem toegezegd hem in zijn villa
te komen opzoeken. En dat nog wel met
zijn bekoorlijke dochter, de charmante
Louise.
Nu is „Freudensprung" in last en dit te
meer, als in den nacht voorafgaande aan het
aangekondigde bezoek de dochter van den
ryken chocoladefabrikant Larocci eveneens
wegens een auto-panne het landhuis
komt binnen vallen. Het wordt dan een
grappige verwarring, maar uiteindelijk
men begrijpt het volgt er toch een happy
end, dat werkelijk alleraardigst is gevonden.
Een happy end tot ieders genoegen en te
vredenheid.
Aan deze film gaat „Pensiongasten" voor
af, een min of meer geslaagde klucht van
Pat en Patachon, die zich wederom als de
echte Deensche komieken ontpoppen.
En uit het Hollandsch nieuws van Poly
goon, Haarlem, noemen we speciaal de
prachtige zwemopname van Willy den
Ouden op de j.L gehouden wedstrijden te
Crailoo.
Zoodat het programma als geheel
slaagd genoemd mag worden en het
vacantie-attractie zeker wel zal doen.
ge-
als
VERRAAD.
Roxy-theater.
Een der meest bekende films van den
beroemden filmacteur Victor Mc Laglen is
getiteld „Verraad" Zij is in Amerika be
kroond en ook hier in Alkmaar reeds in het
City-theater vertoond. De film had toen een
uitbundig succes, door het sterke spel van
den hoofdvertolker. De Iersche rebel, die
zijn vriend doodt, om aan geld te komen,
voor de vrouw, die met hem naar Amerika
wil. En dan later de wroeging met de
prachtige slotscène als de gewonde Victor
naar de kerk is gekropen en moeder en zus
ter van den vermoorde hem vergiffenis
schenken, wat zyn sterven verlicht.
Het is niet te verwonderen dat men deze
sterke film nog eens hier heeft terugge
bracht om hen die Victor Mc Laglen nog
niet zagen, de gelegenheid te geven „Ver
raad" te zien.
Een aantrekkelijk voorprogramma gaat
aan dit hoofdnummer vooraf.
DE VERBODEN VRUCHT.
Bioscoop-theater Harmonie.
Zoo aanvankelijk zou men geneigd zyn
te veronderstellen dat de film ons zou ver
plaatsen in het bijbelsche Paradijs en al
mag dit achteraf niet geheel juist blijken
te zijn, toch zou het oord waar deze ge
schiedenis zich afspeelt voor velen van
ons een zij het dan ook aardsch pa
radijs zijn.
San Remo is de bakermat van deze
laten we eerlijk zijn vry onbewogen
historie. Gustaf Frölich, als Gerard Frehel,
is bezitter van een expeditieschip waar
mee hij tochten maakt, ten einde diepzee-
proeven te doen. Hiertoe gebruikt hij een
specialen kogel waarin hij zich tot groote
diepten onder water laat afzakken om zoo
foto's van de diepzee en haar bewoners te
kunnen nemen.
Als het schip te San Remo binnenloopt
gaat Gerard direct met zijn assistent
Bobby een bezoek brengen aan kennissen
die daar verblijven. De dochter des huizes
valt al dadelijk bij Bobby en niet in het
minst bij zijn chef Gerard bijzonder in
den smaak. Er komt echter een leelijke
kink in den kabel, die zijn oorzaak vindt in
het feit dat de vader van Suzanne zijn
vrouw feitelijk een beetje verwaarloosd.
Hierdoor dreigt een onschuldige flirtpartij
van Suzanne's moeder ernstiger te wor
den dan aanvankelijk bedoeld was, iets
wat haar dochter erg bezorgd maakt.
Doch Suzanne weet raad en ziet kans de
aandacht van haar moeder geheel van de
flirtation af te brengen, door zich door
Gerard op diens schip te laten schaken.
Natuurlijk komt alles weer op zijn poot
jes terecht, doch nog voor het schip weer
aan land komt is Suzanne met Gerard
door den kapitein in den echt verbonden...
en zy leefden lang en gelukkig.
Van het voorprogramma vermelden wij
behalve het geïllustreerde nieuws een
aardig voorflimpje van Charlie Chaplin,
getiteld Baron van Haberniks en verder
een gekleurde teekenfilm.
HET PARIJSCHE LEVEN.
City Theater,
Dit is weer één van die opmerkelijke
films, geregisseerd door Robert Siodmak In
een bonte mengeling van varieerendc ta-
freelen laat by het vroolyke Parysche leven
zien, eerst even in 't jaar 1900 en daarna in
het moderne Parys van dezen tyd Daar
tusschen door loopt de romantische geschie
denis van Don Ramiro, die in 1900 zyn hart
verliest aan de charmante Liliane, de hoofd
vertolkster uit de revue: „La Vie Pari
sienne". Maar Ramiro keert terug naar
Brazilië. Hy kan echter het vroolyke ParJÏ
niet vergeten en keert in 1936 terug meï
mün M1?!0 tel' HelCnita Grootvader Z-
bl"kt n°8 even levenslustig ah vn.e
ger en weet ook nog goed (|,.n 1 7n
Parys. Helenita trekt spoedt aller
dacht, niet alleen door haar Zli l
maar ook door het feit dat n. er,ch^n,n«-
millionnair is. Georgé de Ca
rol in de revue soeelt „l- „de hooW-
gaat zoo gemakkelyk nie!Een"» 1**
naar komt opdagen voor H*i
soon van Jacoues lImhr U de pcr'
Prettig voor het «prnluchtthaür
te Bergen.
In Breslau wordt een experiment ge»,
men met openluchtbioocopen, waarv» v
twee in exploitatie zijn. Gedurende da *ir-
me Juni-avonden waa de toeloop groot;
terwijl de gewone bioscopen weinig te doen
hadden, trokken de voorstellingen ia deze
amphitheaters-gewys gebouwde esters
veel publiek. Zooals men weet, rullen dit
jaar voor het eerst te Bergen in het open
lucht-theater films gedraaid worden.
Retech Ml Metro-GeMe*
De Weenache mede-regiaaeur van „Mi^
rade". W alter Re lach. heeft een contag
geteekend by Metro-Goldwyn.
Norma Talmadge. de ex-filmdiva en%
ex-echtgenoote van Joe Schenck, trog
thans met veel succes met haar trgenwso»
digen man. George Jessel, op ir Amerika»
ache radio-studio a.
„The Graat Barrlsr".
De vroegere productie-leider van da
Ufa. Günther Stapenhorst, werkt thans
voor Gaumont BriUsh en bevindt zich met
een film-expeditie in bet CadaneeMÉS bin
nenland voor de opnamen van „Tbs Graat
Barner".
Een van de nieuwe Fox-films, die bin
nenkort in roulatie komt. is de film ..Statr
Flair". Hierin spelen Wil] Hogers en Jsnst
Gaynor de hoofdrollen. Bovenstaande foto
toont een van de sterke scènes uit dexs
rolprent.
halen. Doch dan blykt de groote aantrek
kingskracht van Parys. Grootvader i*1
terugkeeren maar blyft. Helenita zal weg
gaan, doch blyft by Jacques en baar vader
wordt van zyr. vaste voornemens tenslotte
ook al teruggehouden door Sunone en het
lustige Parysche leven gaat verder.
Een film vol muziek, zang en dans ui'
Frankryks hoofdstad.
De bekende Fransche acteur Den riff
speelt de rol van Don Ramiro voortreffelijk-
Hy weet op zoo jqjste wyze den invloed uit
te beelden, die het terugzien van Parijs oP
hem heeft en hij versmaadt da genoegen»
niet. Conchita Montenegro ia zijn aantrekke
lijke kleindochter, terwijl goede rollen
mogen genoemd ven Georges, Jacques e°
Simone.
Een tweetal journaals, die zear interes
sant zijn (Fox Moviatone an Profilti) 8**n
met een fijn gekleurde natuuropname
Ierland, met Iersche melodieën als beg*lel*
ding en een teekenfilm en Mickey MouS»
aan het opgewekte hoofdnummer vooraf.
CINEMA EN THEATER.
Het Weekblad dezer week is weer
actueel. Mededeelingen ovar da ve*
sproken Amerikaansche vijfling; over
nieuwe revue „Zoek de zon op
di« ,n
van
Seale in den Haag door het gezelschap v*
Bob Peters wordt gegeven: Schevcninjr
sche kroniek; Een kunstenaar in het
lenblazen; De theecultuur in Rusland;
over de vrye stad Danzig; 'n artikel ov
de „doodende straal"; enz.
