DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIES
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Ne. 169
138e Jaargang
Op
De
van de
den dag, dat alle gemeentelijke spaarpotjes leeg bleken, werd de
naam Potter als straatnaam minder toepasselijk geoordeeld.
beer Hoytink heeft geconstateerd, dat het parade-paardje
P' een stokpaardje van den heer Van de Vall is geworden.
Catastrofale prijsdaling der
tuinbouwproducten.
Een beschuldiging aan het adres
der regeering.
ALKMAARSCHE COURANT.
n.t nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Maandag 20 Juli 1936 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Het politieke weerbericht spreekt van bokkesprongen van onze uitge
molken bedrijfs-koetjes, van een nog voortdurende depressie op het
gebied der werkloosheid en van opklaring van het begrootingssaldo.
Het Stadhuis zit vol gemoedelijke men-
schen en als men er tot dusver de een of
andere informatie vroeg, was iedere ambte
naar dadelijk bereid zijn registers te raad
plegen.
Eigenlijk kost elk advies een kwartje,
maar er waren zooveel vereenigingen en
organiaaties welke van betaling waren vrij
gesteld, dat door het geven van informaties
weinig tot een beteren toestand van onze
berooide schatkist is bijgedragen.
Voortaan zal elke inlichting een stui
ver kosten en vrijwel iedereen moeten be
talen. De gemeente kent de macht van het
kleine en zou dit natuurlijk ook zonder de
een of andere wenk uit Den Haag wel heb
ben begrepen. Honderd informaties is al
weer twee rijksdaalders voor den wethou
der van financiën, maar men kan zich abon-
neeren en wie b.v. 10.000 inlichingen
wenscht, betaalt slechts een goede honderd
gulden, een reusachtig koopje als men be
denkt, dat men een dure gemeente-ambte
naar dus voor iets meer dan 1 cent per keer
aan de telefoon kan laten komen. Het is in-
tusschen te hopen, dat er niet te veel van
die klanten komen, want de kosten van
meerdere ambtenaren zal de gemeente door
de verhooging van het tarief waarschijnlijk
niet kunnen dekken.
Er werd nog over gediscussieerd of men
jaarabonnementen zou geven dan wel altijd
doorloopende abonnementen b.v. zooals
de heer Sietsma voorstelde in den vorm
van bonboekjes, zoodat de ambtenaar na
Iedere informatie een bonnetje zou kunnen
uitscheuren. Men voelde meer voor de jaar
abonnementen en het gevaar van de bon
boekjes zit dan natuurlijk hierin, dat men
in December nog zooveel bonnetjes produc
tief gaat maken, dat er geen ambtenaren
genoeg zijn om de vragen te beantwoorden.
Voortaan zal men op kostelooze trouw
dagen voor de luttele som van 10 in den
echt vereenigd kunnen worden, wanneer
men niet heelemaal gratis, maar in de derde
klasse gaat trouwen.
Het bedrag is tot de helft terug gebracht
niet zoozeer om het trouwen aan te moedi
gen en onze gemeente daardoor wat vlugger
naar de 40.000 inwoners te sturen, maar om
dat er tegenwoordig te velen zijn, die pro
Deo in het huwelijksbootje willen stappen.
De Raad heeft vastgesteld, dat, wanneer
men voor 10 aan een vrouw geholpen
wordt, niemand zich later zal kunnen be
klagen, dat hij bekocht is geworden al
thans niet wat het financieele gedeelte be
treft.
Het politiepersoneel blijft nog altijd tus-
schen hoop en vrees zweven, alhoewel het
steeds dichter in de buurt van de vrees
komt, omdat wel duidelijk blijkt, dat men ni
Den Haag, ondanks alle gemeentelijke pro
testen, de salarisverlaging tot den laatsten
penning zal blijven opeischen.
De tijd van de hooge borsten, die men zou
opzetten om in Den Haag zijn onafhanke
lijkheid te demonstreeren begint dan ook te
verloopen. Werd deze salarisverlaging eerst
met groote meerderheid verworpen, in de
vorige raadszitting was de stemming al 9
tegen 9. Het was te verwachten, dat in deze
raadszitting nog meerdere borsten tot nor
male proporties ineengekrompen zouden
zijn en dat het inmiddels verschenen Ko
ninklijk Besluit door de meerderheid aan
vaard zou zijn geworden. De heer Venneker
wijzigde evenwel het oorspronkelijke voor
stel, waarbij de verlaging op 1 Juli ingaat
in een ander, waarbij de vermindering eers
op 1 September in werking zou treden.
Wethouder van Slingerland zocht tever
geefs al zijn zakken na om de 180 te vin
den, waarmee de gemeente dit douceurtje
zou moeten dekken en vroeg ze daarna aan
den heer Venneker, die ze toevallig ook niet
bii zich bleek te hebben.
De heer van Drunen zou alles maar weer
van den uiterst rekbaren post „Onvoorzien
willen halen, een financieele manupi-at^
waarvoor de heer Vogelaar, als expert op
dit gebied, ernstig waarschuwde.
Ten slotte kreeg het voorstel Venneker
weer 9 voor- en 9 tegenstemmers, zoodat
het vraagstuk in de eerstvolgende raadsver
gadering ten derde male aan de orde
komen.
Alkmaar wordt In tal van brochures als
een pittoreske plaats beschreven en om dat
cachet nog te versterken, hebben B. en w.
besloten de nieuwe woonwijk ten z.uiae
van den Bergerweg geheel in het teeken van
het palet en de schilderskwast te zetten
Bergen heeft destijds het voorbeeld ge
geven en de namen van vele moderne schil
ders op straatbordjes vereeuwigd. In Alk
maar voelt men meer voor de schilders uit
onze roemruchtige jaren en de Alkmaarsche
postbode zal voortaan zijn brieven ook in de
Rembrandtstraat, de Frans Halsstraat, de
Gerard Doustraat, de Ferdinand Bolstraat
en op de Ruysdaelkade bezorgen.
Het is te hopen, dat de bewoners zullen
begrijpen aan hun straatnamen verplicht te
zijn de buurt ook een schilderachtig aan
zien te geven.
Er was een adres ingekomen om ook eeijs
aan den schilder Pieter Plas te denken, een
naam, die beter in een waterrijke buurt tot
zijn recht komt en de heer De Groot men
vergeet in den Raad aan zijn Groot-heid
nog wel eens het praedicaat „de" toe te voe
gen gevoelde nog wel iets voor een Pau-
lus Potter-straat, wat de buurt inderdaad
markant zou kunnen maken, als men op
een naastgelegen weilandje een soortgenoot
van den beroemden stier kon laten grazen.
De Raad gevoelde evenwel niets voor
Plas en Potter, waarvan de eerste blijkbaar
niet beroemd genoeg was om in één adem
met kunstenaars als Rembrandt en Frans
Hals genoeitid te worden. De Nicolaas
Beetskade doet in deze buurt wel een beetje
vreemd aan, maar die was er nu eenmaal
en zal er daarom maar moeten blijven.
Dominé Beets schijnt een verdraagzaam
man te zijn geweest en hij zal zich in het
gezelschap van al deze ridders van het pen
seel wel op zijn plaats blijven gevoelen.
t
Ten slotte blijft er nog een dwarsstraat
aan den Frieschen weg te zijn gekomen,
waar maar één huis staat, welks bewoner
evenwel prijs op een straatnaam bleek te
stellen. Men had hier een mooie gelegen
heid om Pieter Plas of Paulus Potter nog
een kansje te geven, maar B. en W. stelden
zeer prozaïsch voor de straat maar Zaag
molenstraat te noemen, wat er uitziet als
een uitvinding van den wethouder van Pu
blieke Werken. Er is, voor zoover wij weten,
geen zaagmolen in de buurt, maar omdat
er maar één huis staat en er dus geen kans
is, dat er een sterke oppositie van de zijde
der bewoners zal komen, heeft de Raad in
het voorstel berust.
De voorgestelde nieuwe schoolgeldrege
ling vond weinig bewonderaars. De slechtst
gesitueerden zullen meer en de meest kapi
taalkrachtigen minder moeten betalen, al
mag men niet over het hoofd zien, dat van
niemand verlangd mag worden, dat hij meer
betaalt dan zijn kinderen werkelijk aan de
gemeente kosten.
Het werd een verkapte degressieve belas
ting genoemd, wat natuurlijk niet juist is,
omdat er tot het maximum bedrag een
voortdurende progressie is.
De gemeente is nu eenmaal niet vrij, er
moet meer geld in het laadje komen en de
heer Venneker, die van gezinnen met 3000
kinderen sprak, maarb lijkbaar met 3000
inkomen bedoelde, heeft den goeden raad
gegeven een volgend jaar de zaak nog eens
opnieuw te bekijken, waarna gebleken on
billijkheden zooveel mogelijk kunnen wor
den weggenomen.
De hoofdschotel van het gemeentelijk
menu was natuurlijk de nieuwe behande
ling van de gemeentebegrooting voor dit
jaar, dat inmiddels al voor meer dan de
helft is verstreken.
Men weet, hoe er eerst een tekort van
360.000 was, dat terug gebracht kon wor
den tot 290.000, die B. en W. onmogelijk
konden bezuinigen, waarom men op de
illustre gedachte kwam alle moeilijkheden
verder uit te schakelen door dat bedrag als
extra subsidie aan het Rijk aan te vragen.
Jammer genoeg heeft het Rijk tegenwoor
dig meer van die klanten en omdat men ook
in Den Haag niet meer in het geld zwemt,
is er een Departementale commissie, die
elke begrooting onderzoekt en nagaat of er
nu heusch niets meer bezuinigd zal kunnen
worden.
Hoe verder men van Alkmaar verwijderd
is, des te minder komt men tot de conclusie,
dat verschillende uitgaven volstrekt niet
verminderd kunnen worden en zoo hebben
B. en W. ten slotte van Ged. Staten een
handleiding thuis gekregen met behulp
waarvan zij omdat zij maar f 95.000 extra
subsidie zouden krijgen ruim twee ton
zouden kunnen bezuinigen.
Dat zag er alles nog heel anders uit dan
het beruchte lijstje, dat de heeren Hoijtink
en Vogelaar zoo nu en dan ter tafel ge
bracht hebben. Er werd onbarmhartig be
snoeid op tal van subsidies en op allerlei
posten, waarvan men tot dusver gemeend
had, dat er geen cent meer van geschrapt
zou mogen worden.
Er kwamen nog enkele tegenvallertjes op
zetten als de strop van het Victoriebad, de
distributie van goedkoope groenten enz. en
B. en W. stonden voor de noodzakelijkheid
niet minder dan 218.000 te moeten bezui
nigen.
Het nadeelig saldo van den dienst 1934
mocht tot een bedrag van ruim f 73.000 van
den kapitaaldienst worden genomen, er is
salaris- en pensioenverlaging gekomen, de
melkkoetjes van de bedrijven zijn nog eens
extra uitgemolken, wat 51.000 opgebracht
heeft en er is bovendien voor bijna 28.000
op de uitgaven voor de bedrijven bezuinigd.
Het Ziekenhuis krijgt 9000 minder, het
Weeshuis f 500, tal van subsidiën en contri-
butiën zijn gekort en zoo hadden B. en W.
langzamerhand de eindjes van de begroo
ting by elkaar zien komen.
Wij kunnen begrijpen, dat zij een zucht
van verlichting hebben geslaakt, toen het
daar eindelijk aan twee kanten van de be
grooting precies klopte en er voor meer
dan twee ton bezuinigd was, maar B. en W.
zijn ten slotte maar dienaren van den al-
machtigen Raad en de commissie voor de
financiën had het college al laten weten,
dat het niet zonder deugdelijke informaties
met diverse voorgenomen bezuinigingen
accoord zou kunnen gaan.
Het was te begrijpen, dat ook de Raad zelf
niet direct op allee maar ja en amen ge
zegd heeft. Waarvoor dient de Raad als hij
de door B. en W. voorgestelde bezuinigin
gen niet aan alle kanten bekeken en becri-
tiseerd had, als het beleid van het college
nog niet eens ter sprake was gekomen en
Burgemeester en Wethouders, die dat alles
toch al niet voor hun plezier gedaan hebben,
nog eens op de politieke pijnbank waren
gelegd om te hooren verkondigen, dat er in
den Raad zelf nog mannen zijn, die dat alles
heel wat verstandiger en heel wat beter
zouden gedaan hebben.
Er waren vele raadsleden, die de overboe
king naar den kapitaaldienst eenvoudig
funest en beneden de grondregels van elke
gezonde financieel politiek noemden, maar
de wind werd hun direct uit de zeilen ge
nomen, doordat bleek, dat de betrokken
wethouder er precies eender over dacht en
alleen maar op last van hoogerhand had ge
handeld. Men vroeg of de plantsoenen er
niet erbarmelijk zouden uitzien, als er nog
eens f 4000 op bezuinigd zou moeten wor
den en de daarbij betrokken wethouder
bleek het ook daarmee in alle opzichten
eens te zijn. Het was allemaal van hooger
hand al zoo'n beetje aangewezen en bij
voorbaat goedgekeurd en daarom was er
eigenlijk heelemaal geen aardigheid aan, de
wethouders nog eens in een hoekje te druk
ken.
Natuurlijk trad de heer Hoijtink weer als
de man naar voren, die de financiën van
Alkmaar gered zou hebben, als men maar
tijdig n,aar zijn voorstellen had geluisterd
Hij zette politieke mijlpaaltjes uit en ver
deelde het gemeentelijk regeeringsbeleid in
verschillende perioden, waarin min of meer
verantwoordelijk of onverantwoordelijk ge
regeerd was en ging op het laatste mijl
paaltje zitten om zuchtend en weeklagend
achteruit te kijken.
De heer Vogelaar draaide hem een hal
ven slag om en wees op de toekomst, die
veel belangrijker was, maar de heer Hoij
tink is redacteur van een politiek orgaan en
kan zijn scheepje, dat den naam van onzen
minister-president draagt, nu eenmaal niet
vooruit krijgen als er zoo nu en dan niet
eens wat critische wind in de zeilen wordt
geblazen.
Trouwens, er zijn in onzen Raad meerde
ren, die zoo nu en dan de veiligheidsklep
eens open moeten zetten om wat politieken
stoom uit te laten.
Ook de heer Van de Vall keek niet alleen
naar de beste wijze waarop wij thans twee
ton van onze begrooting zouden kunnen
schrappen, maar hield een daverende speech
over de ellende van den tegenwoordigen
toestand, over de werkloozen, voor wie de
regeering stempelen voordeeliger dan wer
ken oordeelt en haalde ten slotte het parade
paardje van de S.D.A.Phet Plan van
den Arbeidvan stal en liet het voor de
oogen van de verbaasde raadsleden nog een
beetje op en neer draven.
De heer Hoijtink heeft dat paardje eens
in den bek gekeken en geconstateerd, dat
het veel minder gezond is dan het er uitziet.
Het is er, volgens dezen afgevaardigde, eigen
lijk heelemaal niet, wat het is niets anders
dan schijn. Het is geen paard, maar een
leuze en dan nog wel een leuze, die telkens
onwaarschijnlijker wordt. Eerst was het een
plan voor 200.000 man en later al voor
400.000, zoodat het nog al rekbaar schijnt te
zijn.
De heer Appel volgde het slechte voor
beeld. Hij sprak over een rondzwevend
zwaard van Damocles, over Karl Marx en
over Lening zonder dat duidelijk het ver
band tusschen deze wereld-figuren en het
tekort op onze gemeentebegrooting is ge
bleken. Mr. de Groot die den heer Van
de Vall zelfs verweet, dat hij precies dezelf
de woorden als bij de vorige begrootingsbe-
handeling gebruikt had en dus eigenlijk
weer een politieke reclameplaat had laten
afdraaien vroeg zich bezorgd af of de
Raad nu heusch zijn tijd niet beter kon ge
bruiken.
De heer Vogelaar, die constateerde, dat
men precies tusschen twee begrootingen in
zit, vond den tijd evenmin rijp voor kie
zerspropaganda en ontdekte met den heer
Appel, dat de misère van onze financiën niet
aan B. en W., maar uitsluitend aan de tijds
omstandigheden is te wijten.
Er waren nog heel wat andere sprekers,
die meer oog voor de werkelijkheid hadden.
Er werd vrijwel algemeen op concentratie
van de bedrijven aangedrongen ofschoon
wethouder Klaver daarin geen financieel
voordeel ziet er verdwenen vrijwel onop
gemerkte eenige katholieke moties uit de
periode der eerste begrootingsbehandeling,
welke het Ziekenhuis, de Handelsschool en
het Weeshuis betroffen.
Er werd een aanval gedaan op de Com
missie van Toezicht op het L.O., die Mr. de
Groot als raadsman en verdediger had ge
kozen en de Commissies van bijstand hieven
het gewone klaagliedje aan, dat zij door
den wethouder-dictator van de bedrijven
niet of onvoldoende geraadpleegd zijn ge
worden. Er werd van de zijde van B. en W.
nog eens medegedeeld, dat de ministers van
Onderwijs en van Sociale zaken het nog
altijd niet eens zijn over de restauratie van
onze Groote Kerk en elkaar natuurlijk de
schuld zullen geven als de kerk zelf intus-
schen hief en daar zal bezwijken. Het Sport
park werd beklaagd, omdat het op een veel
te groot bedrag aan vaste lasten zit en den
heer Van de Vall werd meegedeeld, dat, als
hij een boschplan wenscht, hij niet B. en W„
maar de vaste commissie voor de uitbrei
dingsplannen tot meerdere activiteit zal
moeten aansporen.
Den burgemeester werd gevraagd, waar
nu de 5 salarisvermindering voor hem
zelf, den secretaris en den ontvanger ble
ven en, hoewel hij zich eerst niet kon her
inneren, dat daar sprake van was geweest,
heeft hij zij het met weinig enthousiasme
moeten beloven, dat hij er bij Ged. Sta
ten nog eens naar zou informeeren. Er zal
trouwens wel geen enkele ambtenaar te
vinden zijn, die het een prettige opdracht
vindt om er zoo nu en dan eens aan te her
inneren, dat hij nog altijd geen loonsver
laging heeft gekregen.
De heer Venneker trachtte de korting
voor het Lyceum en voor het Wit Gele Kruis
te redden, waarin hij slechts gedeeltelijk
slaagde, hoewel wethouder van Slingerland
ook nu nog niet weet waar hij de 300 van
het Kruis nu weer te voorschijn zal moeten
halen. De heer de Groot deed een aanval op
de schoonheidscommissie en de heer Bakker
op de schrapping van de subsidie voor de
jeugdherbergen en beide politieke voorman
nen zagen den strijd met 9 tegen 9 onbeslist
eindigen, hoewel er, voornamelijk bij den
strijd om de schoonheidscommissie, ge
klaagd werd, dat de burgemeester als
scheidsrechter niet heelemaal onpartijdig
geweest was.
Ten slotte hebben verscheidene raads
leden betoogd, dat het Sportpark er alleen
maar nadeel van kan hebben als men des
Zondagsmorgens bij jeugdwedstrijden geen
belangstellende vaders en moeders kan toe
laten, aangezien er voor dergelijke wedstrij
den dan een andere gemeente zal uit
gekozen worden.
De heer Hoijtink hield zich met beide
handen krampachtig aan de Zondagswet
vast, maar die we bedoelen natuurlijk
de wet en niet den heer Hoijtink schijnt
langzamerhand door den tand des tijds hier
en daar wel een beetje vermolmd te zijn,
zoodat zij niet voldoende weerstand kon
bieden. Links tegen rechts werd dan ook
ten gunste van het Sportpark besloten, dat
zijn inkomen trouwens voor 99 van den
Zondag moet hebben.
Zelfs de katholieke raadsleden lieten de
Zondagswet in den steek, toen de heer Hoij
tink voorstelde de kermis op Zondag
voortaan niet eerder dan om acht uur
's avonds open te stellen. Hij beriep zich
daarbij op dezelfde maatregelen in Hoorn
en Wormerveer en op den minister, die in
middels evenwel bepaald heeft, dat er dit
jaar in Wormerveer niets veranderd zal
worden. De burgemeester zou een algemee-
nen maatregel willen afwachten. Men had
algemeen de gedachte, dat de minister door
zijn politieke geestverwanten wel een beetje
te veel voor het karretje van deze verouder
de wet werd gespannen en de motie-Hoij-
tink werd niet eens voldoende ondersteund
om in stemming gebracht te kunnen wor
den.
Het is te verwachten, dat de heer Hoijtink
in het door hem geredigeerde blaadje thans
wel een vierde mijlpaal zal neerpoten als
droevig einde van het tijdperk, waarop men
in Alkmaar nog eerbied voor den zevenden
dag der week getoond heeft.
Ons rest nog te vermelden wat natuur
lijk te voorzien was dat de gewijzigde
begrooting noodgedwongen vrijwel geheel is
goedgekeurd, zooals B. en W. die hadden
voorgesteld.
Wethouder Van Slingerland deed de ver
blijdende mededeeling, dat de begrooting
voor 1935 waarschijnlijk geen nadeelig saldo
zal hebben en ieder leeft nu weer in de
helaas al zoo vaak ij del gebleken hoop, dat
we het diepste dal van de crisis zijn doorge
trokken en dat het morgenrood van een
beteren tijd steeds duidelijker den interna
tionalen hemel begint te kleuren.
Naar aanleiding van de belangrijke
prijsdaling, welke deze week voor de tuin
bouwproducten is ingetreden, heeft een
redacteur van het Algemeen Nederlandsch
Persbureau zich om inlichtingen gewend
tot mr. L. Niemöller, den secretaris van
het Centraal Bureau voor de tuinbouw
veilingen .Hij verklaarde, dat inderdaad in
de afgeloopen week de prijzen in den
tuinbouw over de geheele lijn zijn ineen
gestort. Enorme hoeveelheden op de vei
lingen zijn onverkocht gebleven. In den
aanvang der week bleven 250.000 stuks
komkommers van goede kwaliteit per dag
op de veilingen zonder kooper en Vrijdag
bleven zelfs 500.000 stuks onverkocht. De
prijs der tomaten daalde van tien cents tot
vier cents per kilogram.
Zulk een catastrofe, aldus mr. Niemöl
ler, was te verwachten, gezien de vol
komen onvoldoende betalingscontingenten
voor onze groenten naar Duitschland. Deze
contingenten, over het tweede en derde
kwartaal te zamen, zijn wederom belang
rijk lager dan verleden jaar, toen zij toch
slechts de helft bedroegen van de normale
uitvoerwaarde.
Tot dusver had de afzet van onze groen
ten een iets beter verloop gehad dan ver
leden jaar, als gevolg van de groote vraag
uit Engeland en ook door een betere ver
deeling der beschikbare contingenten over
de onderscheidene maanden, waardoor dit
jaar iln het tweede kwartaal voor export
naar Duitschland meer beschikbaar was
dan verleden jaar.
Is de oorzaak van de onverkoopbaarheid
der producten dan niet, dat er in het twee
de kwartaal te veel betalingscontingenten
zijn verbruikt in verhouding tot het derde
kwartaal? vroeg de redacteur.
Mr. Niemöller antwoordde ontkennend,
opmerkende, dat de betalingscontingenten
over de drie maanden van elk kwartaal
afzonderlijk verdeeld zijn en dat het cen
trale bureau reeds begin Juli bij de Duit-
sche regeering heeft doen aandringen op
beschikbaarstelling van het Augustuscon-
tingent in Juli. Zij heeft tot dusver aan
dezen aandrang echter geen gevolg ge
geven.
Nu Engeland weer zelf voldoende heeft
en vooral nu, wegens gebrek aan Geneh-
migungen door Duitschland niet kan wor
den gekocht, is het geheele prijspeil plot
seling totaal ineengezakt. Voor de kwee
kers is dit een ramp, welke volgens mr.
Niemöller des te meer te betreuren is, om
dat zij gedeeltelijk, althans in dezen om
vang, had kunnen worden voorkomen.
Duitschland heeft namelijk aan onze
producten grootelijks behoefte. Terwijl hier
de producten bijna waardeloos zijn en de
kweekers slechts de door de regeering ge
stelde zeer lage minimumprijzen ontvan
gen, worden in Duitschland de tuinbouw
producten met goud betaald. De tomaten
deden thans op de veiling te Venlo, vier
cents per kilogram en een half uur verder,
in het Duitsche Straelen, dertig cents per
kilogram. Boonen en andere producten too-
nen eveneens enorme prijsverschillen. De
hooge prijzen, in Duitschland gemaakt,
scheppen voor ons het gevaar, dat de cul
tuur in Duitschland zich voortdurend uit
breidt en de drang naar protectie ginds
steeds sterker zal worden.
Mr. Niemöller merkte op, dat de re
geering den tuinbouw wel twaalf mil-
lioen gulden steun verleent, maar de
oorzaak van de noodzakelijkheid dezer
steunverleening niet wegneemt. Im
mers, vervolgde hij, er is de laatste
jaren totaal niets bereikt ter verrui
ming van het afzetgebied van onze
groenten.
Integendeel ,onze export wordt nog
voortdurend opnieuw door de maatregelen
van het buitenland aangetast. Nog deze
