NETTE MEISJES Slagersbediende PAUS TE HUUR Motorbootje Openbare Verkooping YSCOLA'S YSCOLA'S SEIZOEN &BDDG VACANTIE. •sSSS'S \7>1\ vL/ IFALCONSJ LEERMIDDELEN H 3, -4 en 3 Augustus. JAARLIJKSCHE OPRUIMING NICO VAN VlURE Vacantie Abonnement. c'cs 11*8 Oprechte Haar lemsche Coorant Oprechte Haariemsche Courant SPAANDER Co. Levering van N.V. vh. Herms. Coster Zoon ET HELSCH COMPLOT Adoecientiëti S. KROM N.V. Zit- (en) Slaapkamer, NOG 34 PRACHTVOLLE LEIDSE WOLLEN DEKENS HAARD FAUTEUILS NOG 9 DIVANBEDDEN Yatv YP^mdeSmetteyv Yry" HAARDEN EN KACHELS overweldigende aanbieding nog 16 opklapbedden ««■OSETHATT9N 32J spOTPR|J2EN het ruche ffltbitmuétk SeuilleUm WASSCHERIJ VRAAGT Te koop prima Haard, VRIJE ANTHRACIET FABRIEKSGEBOUW „DE KARPERTON", 428 VAN VOORJARIGE TEGEN VEEL VERMINDEROE PRIJZEN. ZAADMARKT No. 50 b.d. KORENBEURS. De Alkmaarsche Schoenmakerspatroons- en Winkeliersvereeniging heeft haar vacantie vastgesteld op Vanaf heden verkrijgbaar aan de kassa in het ZOMERBAD a. d. Sportparklaan Prjjs slechts i 1.50. JSif* v. ^38 198 193 Post-Editie, Stads-Editie, Kennemer-EdiHt en alle andere soorten DAGBLAD RECLAME DE BESTE RECLAME voor alle inrichtingen van ONDERWIJS. Voordam - Alkmaar. Voor de vele bewijzen van deel neming, ontvangen tijdens de ziekte en na het overlijden van onze lieve Moeder, Behuwd- en Grootmoeder, TRIJNTJE MOLENAAR, betuigen wij onzen oprechten dank. In 't bijzonder aan de verpleegsters van het Centraal Ziekenhuis voor de liefderijke en zorgzame verple ging, den WelEd. Zeer Gel. Heer Dr. HOOGENBOOM, de Ass. v. Lijk bezorging voor de keurige en nette uitvoering en Ds. BAART voor de troostvolle woorden, tot ons ge- sproken. WINSUM. Alkmaar, Juli 1936. Gevraagd voor direct een bij GEBR. HOOGVORST, Kerk straat 4, Bergen N.H. HEER, academicus, vraagt met of zonder pension. Br. met prijsopg. onder lett. L 487 bur. van dit blad. geschikt voor Groenten- of Rijwiel hal. Te bevragen bij APPEL MATTHIJSEN, Laat 184. Serre-Ameublement met Dressoir, Clubfauteuil, Tafel met 4 Stoelen, 1-persoons Ledikant. EMMASTRAAT 64. TE KOOP prima Adres te bevr. bur. v. d. blad. Te koop partijtje vrije Anthraciet en partij Cokes voor centrale ver warming en fornuizen, bij minstens 5 mud zeer lage prijzen (zoolang voorraad strekt, monsters gratis). SCHIPPER, OUDEGRACHT 12. TELEF. 2808. te LIMMEN, op WOENSDAG 29 JULI a.s. bij opbod, afslag en combinaties, in het koffiehuis „CENTRUM" van den Heer A. C. DE GRAAF, des nam. 1 uur (zomertijd) t. o. v. Mr. C. J. DE LANGE, Notaris te Alkmaar, van het voormalige aan den Rijksstraatweg te Lim- men, groot 34 A. 10 c.A. Te veilen in vier perc. BOUW TERREIN en een perc. FABRIEKSGEBOUW met ERF. Inlichtingen en teekeningen ver krijgbaar t. k. v. Notarissen DE LANGE ROOS, Breedstr. 10, Alkmaar. Onder geen voorwaarden wor den adressen verstrekt van advertenties onder letter. Wanneer Uw courant of radiotoestel U zouden vertellen, dof U ergens een flesch melk kunt krijgen voor 5 Cent, zoudt ge U afvragen: „Kan dat"? Uw antwoord zou zijn: „Daar moet mee geknoeid zijn, dat kan geen zuivere, hygiënisch behandelde melk zijn" Waarom accepteert U dan wèl Azijn tegen een prijs, waarvoor men U geen zuiver water kan leveren? Omdat het tot dusverre niet tot U was doorgedrongen hoezeer zulke Azijn verontreinigd, vervalscht en scha delijk voor de gezondheid is. Neemt daarom geen verdere risico's en eischt HAAS' of BOOG AZIJN. HAAS'AZIJHFABRIEKEN N.V.HAARLEM se lang de voorraad strekt 2 pers. fantasie dessins van C U 9.90 voorn# verstelbaar met 2 kussens speciale opruimingsprijs met gerondheidsmatras 5 garantie, brons gelekt nu ^COU Dagelfjks geldig iu Zomerbad van 1 Aug. t.m. 30 Sept. 1936. slechts met gezondheidsmatras brons gelekt. 5 J. garantie JJ Q ven 7.90 voor"ff In a 'WiekWen ttts boxohoem MAROÜISEJJ °"v#rw«»ode l? 1 artikel tn *it. bet V°«.n *mod.fna •crUjpOTP»,lS' sins 'r I VU H )Mg\URtl-SM,V\ N (Opgericht in 1656). Verschijnt in 3 edities Adverteert in de welk blad het koopkrachtig publiek ta Haarlem en omliggende plaatsea in ruime mate bereikt SUCCES VERZEKERD N.V. 43) Vrij naar bet Engeisch door ANN1E 8. 8WAR. HOOFDSTUK XXVIII. Op White's Moss. Het oude huis White's Moss stond hoog tusschen het golvende heuvellandschap, dat het dal van Blenkenfoot aan alle kanten omringt. Toch stond het op een beschutte plek, met den hoogsten top van de Red Cairn erachter en een dicht dennenbosch ten Oosten ervan, dat den wind tegenhield, wanneer die door het dal blies. Het was een breed, laag huis, oorspronkelijk van bazalt- steen gebouwd, dat nu echter overgekalkt was, zoodat het huis, als een duidelijk, wit kenteeken door het geheele dal opviel. Het Moss, waaraan het huis zijn naam Ontleende en waar een van de duisterste tragedie's uit de dagen der godsdienstver volging zich afgespeeld had, strekte zich ten Westen van het huis uit, een, voor een dergelijke hoogte eigenaardig stuk vlak land, met een klein, somber meertje in het midden. Toen het rijtuig dien helderen, kouden Decemberdag van de pleisterplaats van de diligence naar boven reed, lag het meertje in de schaduw en zag er zoo zwart uit, dat Alice onwillekeurig haar hoofd met een lichte huivering afwendde. Zij zat op den bok, naast Traquair, die waarschijnlijk overdreven verlangend was, dat zijn huis en de omgeving ervan een gunstigen in druk op haar zouden maken. „Wat een vreemde, geheimzinnige plek", zei ze. „Het lijkt me, alsof allerlei soorten tragedie's zich in de buurt ervan af kon den spelen". „O, dat moet u niet zeggen!" antwoordde Traquair vlug. „Als de zon schijnt, zult u eens zien hoe mooi het is. We zijn allemaal heel trotsch op Blenken Loch. U moet de jongens er maar eens naar vragen. Het is hun jachtterrein en ze kunnen u heele verhalen doen over de visschien, die er in de diepte zwemmen". „Het zal wel heel diep zijn. Er ligt nooit zoo'n eigenaardige rust over een meer, tenzij het heel diep is. Ik heb mijn vader wel eens hooren zeggen, dat het iets typisch van de Iersche mereh is". „Ja, het moet heel diep zijn. Ik geloof niet, dat ooit iemand het gepeild heeft", antwoordde hij. „Daar is het huis, miss Harman, met de zon erop. Is het geen aar dig huis?" Alice richtte zich een weinig van haar plaats op en beschutte haar oogen met haar hand om het des te beter te kunnen zien. „Het is beeldig, net een plaatje. Maar wat moet u het daar eenzaam hebben". „Niet zoo heel erg", antwoordde hij een beetje verlegen. „Wanneer ik den geheelen dag door de heuvels achter ixujn schapen aan geloopen heb, ben ik 's avonds vrij moe en als ik dan maar mijn pijp heb en een krant of een boek, ben ik best tevre den. En dan heb ik een paar heel goede buren, die niet vergeten, dat ik een eenza me vrijgezel ben". „Ik begrijp het", antwoordde zij met een glimlach. „Ik ben blij, dat ik nu eindelijk gezien heb, waar u woont, mr. Traquair. Ik ben er zeker van, dat het me zal helpen u beter te begrijpen". Traquair dacht een oogenblik zwijgend over deze woorden na. „Zoudt u mij willen vertellen, wat u daar precies mee bedoelt, miss Harman?" vroeg hij, terwijl hij de teugels vierde, daar ze de laatste helling naar het huis moesten beklimmen. „Dat is niet zoo gemakkelijk uit te leggen, maar ik zal het probeeren", zei ze ver trouwelijk. „U hebt een ruime, gezonde, milde opvatting van het leven. Dat komt, omdat u hier woont, ver van al het erger lijke gedoe en den koortsachtigen haaster- van en zoodoende in staat bent u boven al het gemeene te verheffen". Traquair kreeg een kleur bij deze onver wachte woorden, maar werd verhinderd antwoord te geven, door een plotseling krijgsgehuil, dat verkondigde, dat de jon gens niet ver meer af waren. Al spoedig kwamen zij in zicht, verlan gend om hun ouders te begroeten en uit bundig verrukt door het vooruitzicht, dat zij veertien dagen met elkaar zouden door brengen. De vacantie begon veelbelovend op dien helderen winterdag en niets wees op de tragedie, die gebeuren ging. Alice gaf zich volkomen over aan de verrukkingen van het buitenleven, waar zij niet geheel en al vreemd aan was. Traquair ontdekte, dat zij paard kon rijden en liet uit Edin- burg een dameszadel komen. Toen togen mrs. King en zij aan het werk om uit een eenigszins gebrekkig materiaal een rijkleed te vervaardigen en hadden daar heel wat onschuldige pret over. Eindelijk was het ge reed en begon zij haar zwerftochten met de ruiterP*den, daar hij haar beloofd had haar zijn heele domein te laten zien. Ze reed uitstekend en kende geen vrees. Als de meeste beschaafde vrouwen zag zij er in het zadel op haar voordeeligst telen M 8en°0t' dBar V'el 11161 aan te tw«i- „O", zei ze en haalde diep adem toen ze een keer stilstonden gedurende een rit naar den anderen kant van het dal. Dit is pas je ware leven en gezondheid! Dit 'Pn !enige' waarom ik benijd. Dat tiid hphtPaaru aU dlt kunt houden en den tijd hebt om het te berijden", stralend^ °°g6n van haar stralende gezicht af te houden, want hli r' V "ch, fwli* het hem ten val bracht. /Al? VPmers a"« in uw macht», Etiinbu" d"< d" «tfton v.n wat den naam ryden verdient. Het doet me weer aan de heerlijke dagen in Indil denken, waar mijn vader me voor het een* leerde met paarden om te gaan". „Wat jammer, dat hij geatorven 1». «j» zoudt nu heel gelukkig samen geweeat zijn zei hij op zijn eenvoudige manier. HW oogen vulden zich plotseling met tranaf en ze boog zich voorover en begon den glanzenden nek van het paard te streelen om ze te verbergen. „Gelooft u ook niet, dat het In het leven nu eenmaal altijd zoo gaat? Dat onze wa®" schen altijd te laat in vervulling gaan?' „Ik hoop niet altijd, hoewel men wel dik" wjjli geduld moet hebben", antwoordde WJ. „Ik wou, dat ik u kon vertellen, hoe heer* lijk in het vind u hier te hebben. We had* den ook nooit kunnen denken, toen wU el" kaar voor het eerat te Blenkenfoot moetten, dat u nog eens naar White'a Moe» zou komen, of op mijn Jeanie Dean» zoud» rijden". „Heet ze zoo? Wat een aardige n**® Wat zou ik haar graag altijd hebben". Het lag hem op de tong haar niet *^een Jeanie, maar ook zijn verdere bezitting* aan te bieden, maar hij werd weerhoude door de gedachte, dat hij slechts een arn?6* hardwerkende schapenfokker was, die zu uiterste best deed om ln de kale beuve zijn brood te verdienen. Hij had tot nu t geen reden tot klagen, maar het weinlg^ wat hü verdiende en waar hij tot nu t tevreden mee geweest was, verdween het niet bij den rijkdom van het mei»J waar hij van was gaan houden. Wordt vtrvoigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1936 | | pagina 4