Brasser's fraaie
prestaties.
Nieuw drama voor de Nederl. wielerploeg.
ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1036
Merkens Olympisch sprintkampioen.
Van Vliet tweede. Een schandelijke
beslissing dupeerde onzen landgenoot.
Het voetbal-tornooi.
Het hockey-tornooi.
Uitslagen.
DE OLYMPISCHE SPELEN
Door duizenden toegejuicht reed Toni
Merkens zijn eererondje: de Duitsche
sprinter had zooeven het Olympisch kam
pioenschap gewonnen. En op dat zelfde
moment verliet een snikkende figuur, ge
huld in zijn trainingsjas, aan de hand ge
leid door dr. Tetzner, de baan.
Volkomen gebroken zocht Arie van Vliet de
Heedkamer op, zijn grootste illusie het Olym
pisch sprintkampioenschap te behalen, iets
waarvoor hij sedert de laatste wereldkampi
oenschappen te Brussel, zoo intensief getraind
had. was vervlogen. Van Vliet is een te gezon
de Hollandsehe jongen om een op normale
wijze geleden nederlaag niet sportief te kunnen
aanvaarden. Maar hier schuilde juist het dra
ma, waarvan wij hedenavond getuigen waren
an dat waarschijnlijk zijn weerga in de ge
schiedenis der Olympische spelen niet heeft.
Wat is ar n.1. gebeurd?
Van Vliet en Merkens hadden op volkomen
aormale wijze hun achtste, kwart en halve
eindstrijden gewonnen en zouden nu in twee,
eventueel drie ritten rijden om het Olympische
aprintkampioenschap.
In dei eersten rit nam van Vliet direct de
leiding, Merkens er vlak achter, en bij het
passeeren van de eeretribune klonk het uit vele
monden het zoo welbekende en aanmoedigen
de: hup Arie. Bij het ingaan van den voorlaat-
sten bocht schoot Merkens binnendoor, doch
ven Vliet lag met enkele flinke trappen direct
op zij. Naast elkaar liggend gingen zij den laat-
sten bocht in. In het midden daarvan, juist op
het moment dat Van Vliet zou passeeren, ver
liet Merkens zijn lijn, ging naar boven, waar
door onze landgenoot moest inhouden en niet
kon passeeren. Het gevolg was natuurlijk, dat
bij het uitkomen van den bocht, op het laatste
rechte eind, van Vliet reeds een geslagen man
was. Hij stak zijn hand omhoog, ten teeken van
protest, en reed de laatste 20 meter niet uit.
De uitslag werd niet bekend gemaakt. Van
Vliet ging onmiddellijk, nadat hij afgestapt was,
naar de jury. Schriftelijk opgesteld door den
heer Swaab de Beer, diende van Vliet natuur
lijk zelf zijn protest in. Lang zat men te beraad-
slagep en inmiddels werden andere ritten ge
reden.
Na ongeveer een kwartier, het was toen ruim
kwart over acht, en bijna volkomen duister,
(hieraan dient te worden toegevoegd, dat de
organisatie zeer veel te wenschen overliet),
traden Merkens en van Vliet voor den tweeden
rit aan.
Eerst op het moment, dat beiden startgereed
waren, werd de uitslag der eerste serie bekend
gemaakt. Merkens had gewonnen, zoo klonk
het door den luidspreker, maar hij werd ge
straft met 100 francs boete wegens hinderen.
Op dat moment had van Vliet, zonder dat hij
nog met den tweeden rit begonnen was, den
strijd reeds verloren. Waqt welk een moreele
klap moet dat voor een toch al nerveuzen ren-
ner beteekenen, Als men aankondigt, dat e
tegenstander inderdaad een fout heeft gemaakt,
maar niettemin als winnaar wordt erkend.
Het was aan het rijden van Van Vliet te
zien, dat hij een verloren wedstrijd reed.
Wel probeerde hij er nog alles uit te halen,
kwam in den laatsten bocht weer gelijk
met Merkens, doch wederom bezorgde de
Duitscher. zij het in minder ernstig mate,
hem een „zwieper". Ziedaar het drama
voor de Nederlandsche sprinterswereld.
Carpcnter (Ver. St.) die met een w')'1
50.48 Meter Olympisch k»mpioen-
discuswerpen werd.
De beslissing der jury.
En nu nog iets over de uitspraak van de
jury. Wij weten, dat de wielerwedstrijden wor
den gehouden onder de reglementen van de
U. C. I. Daarbij is het mogelijk, dat geldboeten
aan amateurs worden opgelegd. Maar men
heeft één ding vergeten. Het golden hier Olym
pische wielerwedstrijden. Hier werd een daad,
die geheel in strijd was met den waren Olym-
pischen geest door een geldstraf gesanction-
neerd. Want welk conclusie hoorden wij na
afloop van alle kanten verkondigen? Had van
Vliet in den tweeden rit ook maar een zwieper
gegeven, dan was hij er ook met 100 francs
boete afgekomen en dan stonden beiden weer
gelijk. Hier is een Olympische gouden medaille
gekocht met geld.
Met het opleggen van de geldboete heeft de
jury erkend dat Merkens een fout gemaakt had.
Dan was er hier slechts één mogeliikheid over
gebleven: den Duitscher distanceeren of in het
uiterste geval, over rijden.
„Heb je ooit zoo iets meegemaakt", aldus de
heer Swaab de Beer, toen wij hem na afloop
in de kleedkamer spraken. „Dat is pech numero
twee". En Schilling, Bontekoe en al de anderen
dachten er niet anders over.
„Ik zal nog probeeren een wijziging in het
besluit te krijgen door een protest .in te dienen
bij de jury d'appil", vervolgde de heer Swaab
de Beer. „Het is voorts mijn stellige overtui
ging, dat in den eersten rit van Vliet gewon
nen lag op het moment, dat Merkens hem dat
grapje bezorgde. Van vele kanten hoorde ik,
dat van Vliet beslist sneller is dan Merkens,
maar het is een veel te eerlijke jongen om zelf
zulke onsportieve handelingen te begaan.
En had hij maar eerder zijn hand opgestoken,
niet in de laatste 20 meter, maar op het zelfde
moment dat hij gehinderd was, dan had dat op
de jury veel meer indruk gemaakt. Maar ook
toen nog dacht hij, dat hij met doorrijden het
misschien nog zou kunnen halen".
Verontwaardiging overal.
Dr. Tetzner, de medische verzorger van onze
wielrenners, stak zijn verontwaardiging niet
onder stoelen of banken. „Van Vliet had, na
het bekend maken van den uitspraak der jury,
moeten weigeren den tweeden rit te rijden",
was zijn meening, „En dan, het is mij totaal
onbegrijpelijk, dat het Internationaal Olympisch
Comité een dergelijke uitspraak zou kunnen
goedkeuren. Helaas kan het I. O. C. er niets
aan veranderen, maar een iedereen voelt, dat
hier een onrecht gebeurd is. De Olympische
geest, de geest van ridderlijkheid, is hier grof
met voeten getreden. Zelfs moest er geld aan
te pas konten. Dit incident werpt een smet op
het geheele wielertornooi".
Van Vliet spraken wij ook nog even. Een
half uur later was hij uiterlijk weer volkomen
rustig en vertelde ons precies, hoe in den
eersten rit het incident geschied was. En zijn
verklaring klopte precies met datgene, wat wij
hierboven geschreven hebben. Ook in den
tweeden rit was hij op de laatste 200 meter
gehinderd, zij het in mindere mate.
Hij ging nu zijn kameraden opzoeken, die in
het restaurant op hem zaten te wachten. Van
allen kreeg hij een handdruk en op alle ge
zichten kon men lezen, hoe zeer men met hem
meegeleefd had. Er werd weinig gezegd, maar
juist dit zwijgen zal van Vliet gesterkt hebben.
In een eerste opwelling had hij verklaard,
dat hij nu niet in de tijdrace zou starten, maar
de leiders, die zoo met hem vertrouwd zijn,
zullen hem wel op andere gedachten brengen.
Laat hij zich geheel prepareeren, vooral moreel,
op denzelfden strijd, die hem eind Augustus te
Ziirich te wachten zijn bij de wereldkampioen
schappen.
Het is overigens wel opmerkelijk, dat dit on
aangename incident de geheele wielerwereld in
beroering heeft gebracht. Oude rotten als
Falck, Hansen en Bailey, die ook in het stadion
waren, hadden slechts één opinie en deze was
verre van gunstig voor den Duitscher.
Inderdaad, na de pech met de achtervolgings-
ploeg, gisteren door de valpartij veroorzaakt,
heeft dit incident nog meer de gemoederen in
beweging gebracht. De stemming in het Ne
derlandsche wielerkamp is verre van vreugde
vol, ondanks het feit dat van Vliet dan toch
maar voor de eerste zilveren medaille voor Ne
derland heeft zorg gedragen.
De wedstrijden.
Beide ritten voor de finale hebben wij reeds
beschreven. De achtste finale won van Vliet
gemakkelijk van den Oostenrijker Dusika, van
kop af. Zijn tegenstander kon zelfs het wiel
niet houden. Tijd Jaatste 200 meter 12 sec.
In den kwarteindstrijd kreeg van Vliet den
Australiër Gray tegen zich. Het was toen juist
begonnen te regenen en van Vliet was, begrij
pelijkerwijze angstig geworden voor een val
Met tegenzin besloot de jury even te wachten,
doch gelukkig zette de regen niet door. Gray
verraste onze landgenoot in den voorlaatsten
bocht door binnen door te komen, maar de
snelheid van van Vliet was zoo groot, dat de
geen schyn van kans kreeg.
In den halven eindstrijd kreeg van Vliet
Chaillot tegen zicht. Weer werd deze rit door
van Vliet uit tweede positie gewonnen. Bij het
uitkomen van den bocht lag van Vliet zoo snel,
dat hij met anderhalve lengte won. Tijd laatste
200 meter 12 sec.
Merkens was in den eindstrijd gekomen via
Sandtorp (Noorwegen), Collard (België) en
Pola (Italië). Voor de rit tegen Collard werd
verre van gemakkelijk door Merkens gewon
nen.
Chaillot won tenslotte in twee ritten van
Pola voor de bronzen medaille.
OomsLeene plaatsten zich.
De tandemrace over 2 K.M. stond ook op het
programma. Deze werd in vijf series gereden
met drie herkansingsraces. OomsLeene reden
tegen de Zwitsers Burkhart en Ganz. Met een
tijd van 11 1/5 sec. over de laatste 200 meter
werden zij winnaar. De rit werd zeer tactisch
gereden, want op het juiste moment schoot de
Oranjeploeg, die in tweede positie lag, binnen
door en waren de Zwitsers geslagen.
Aan de 4 K.M.-achtervolgingsritten kwam
men hedenavond niet toe, die moesten tot mor
gen worden uitgesteld, wel een bewijs, hoe
schandelijk slecht deze wedstrijden georgani
seerd waren.
Italië slaat Japan met 80.
De voetbalwedstrijd Italië-Japan, die gis
termiddag in het Mommsen-stadion is ge
speeld, werd door ongeveer 4000 toeschou
wers bijgewoond.
Reeds in de eerste minuten kregen de
Japanners niet ver van het Italiaansche
doel een vrijen schop te nemen, die echter
geen succes opleverde. Na dertien minuten
gaf de Italiaansche linksbuiten in buiten
spelpositie den bal aan den rechtsbuiten
Frossi, die onhoudbaar inschoot. Het spel
ging eenigen tijd gelijk op en neer, doch
dertien minuten voor de rust scoorde de
Italiaan Biagi opnieuw, na goed samenspel
met zijn middenvoor. De Italianen kregen
weer verschillende vrije schoppen tegen
zich en uit een daarvan vloog de bal rake
lings langs het Italiaansche doel. De rust
kwam met 20 voor Italië.
Ook na de rust konden de Japanners
niet den vorm bereiden, dien zij in den
wedstrijd tegen Zweden hadden gedemon
streerd. Het scheen, dat zij vermoeid raak
ten, want hun tempo zakte. Negen minuten
na de hervatting scoorde Biagi opnieuw na
fraai solospel. Het was overigens duidelijk
dat het harde, ruwe spel der Italianen, den
Japanners in het geheel niet lag. Zeven
tien minuten later scoorde dezelfde speler
opnieuw. Terwijl de Japanners hun kansen
door slordig samenspel bedierven, hadden
de Italianen niet over de fortuin te klagen
Biagi scoorde het zesde doelpunt, vijf mi
nuten voor het einde bracht hij den stand
op 70 en in de allerlaatste minuten schoot
Capelli den bal opnieuw in. Zoo werd de
ontmoeting door Italië met 80 gewonnen.
In den halven eindstrijd komen de Ita
lianen a.s. Maandag tegen Noorwegen, dat
met 20 van Duitschland heeft gewonnen,
uit.
De Noorsche voetbalverrassing.
Het Duitsche elftal verslagen met
20.
De groote verrassing van gisteren is
wel de nederlaag, die het Duitsche
voetbalelftal, waarop men zooveel hoop
had gebouwd en dat men als een der
voornaamste candidaten voor de gou
den voetbalmedaille dezer Olympiade
beschouwd heeft, met 20 tegen de
Noren heeft geleden in tegenwoordig
heid van den Fürhrer en den rijkspro
pagandist dr. Goebbels.
Het was misschien evenzeer een verras
sing voor de Noren zelf, die in grooten ge
tale in het Post-Stadion aan de Lehrter
Strasse aanwezig waren, doch die natuurlijk
een kleine minderheid vormden in verge
lijking met het talrijke Duitsche publiek,
dat geen plaats onbezet liet en voor den
wedstrijd vrijwel zeker van een Duitsche
overwinning was. Of daarbij de Dinsdag j.1.
tegen Luxemburg behaalde 90 overwin
ning een rol speelde, weten we niet, maar
in elk geval bleek reeds dadelijk na den af
trap, dat de Noren een geheel ander spel
speelden dan de Luxemburgers en gevaar
lijke tegenstanders zouden zijn, al was er
toen nog geen Duitscher, die geloofde, dat
het sterkere tegenstanders zouden zijn.
De Noren begonnen reeds dadelijk met
een meesterlijk short-passing, dat door de
uitmuntende opstelling en het zuiveren
plaatsen van elk hunner spelers de Duit-
schers geen kans gaf, ertusschen te komen
Dikwijls zonder dat een Duitsoher kans
kreeg de bal aan te raken brachten zij hem
tot kort voor het Duitsche doel en er was
nauwelijks tien minuten gespeeld of huif
midvoor Alf Maryinsen plaatste de bal on
houdbaar van dichtbij en passeerde Hans
Jakob, daarmee aan Noorwegen de leiding
gevende met 10.
Ook toen viel nog niet te zeggen, dat de
Diutschers een verloren partü speelden, en
algemeen verwachtte men, dat dit eerste
doelpunt der tegenstanders het begin zou
zijn van de ontplooiing van het sterke
Duitsche spel, dat men van dit elftal ver
wachtte.
In plaats daarvan verloren de Duitscher3
alles, wat zij aan vorm hadden. Zij probeer
den de Noren te verschalken met een lang,
open spel, doch plaatsten zoo slecht en stel
den zich zoo slecht op, dat zij nauwelijks
tot een goed opgezetten aanval kwamen.
Daarbij verrasten de Noren individueel
door een meesterlijke baltechniek, waardoor
elk duel tusschen twee tegenstanders voor
de Duitschers verloren ging Bovendien wa3
het Noorsche tempo veel sneller dan het
Duitsche, en slechts doordat het Noorsche
tempo aan het slot van de eerste helft
eenigszins verslapte en ook de Noorsche
verdedigers probeerden den bal met behulp
van kort samenspel weg te werken, wat
dicht voor doel nu eenmaal een gevaarlijk
experiment is konuen de Duitschers, kort
voordat de pauze gefloten werd, gedurende
korten tijd eenigszins uitoefende op het
Noorsche doel, waarin de doelverdediger
Johansen echter schitterend werk verricht
te. Trouwens, ook de Duitsche doelverdedi
ger Hans Jakob, redde verscheidene malen
op. schitterende wijze en het is mede aan
te danken, dat de score niet hooger is ge
worden. Daarbij komt, dat het schieten in
beide voorhoedes veel te wenschen over
liet, al was dat bij de Noren nog altijd zeer
veel beter dan bij de Duitschers, waar
Goldbrunner, Siffling en Munzenberg eeni-
ge prachtige kansen misten.
Ook in de tweede helft toonden de Noren
zich overwegend sterker. Hoewel de Duit
schers als razend door de publiek werden
aangemoedigd konden zij hun vorm niet
vinden. Door het spel hoog te houden, ga
ven zij de lange Noren herhaaldelijk kans,
de bal voor de Duitsche spelers weg te
koppen, doch ook bij laag spel waren de
Noren hen de baas met hun meesterlijk
short passing en hun verraderlijk balge-
goochel.
Hoogstens kan men op de Noren aanmer
ken, dat zij ook voor het Duitsche doel te
lang bleven pingelen en vaak de bal aan
een medespeler afgaven, als zij zelf hadden
kunnen en moeten schieten, waardoor zij
menige kans verloren lieten gaan.
Pas tegen het einde herstelden zij deze
fout en nadat Martinsen voor open doel
had naastgeschoten, wist Isaksen 5 minuten
voor het slot het tweede Noorsche doelpunt
te scoren, waarmee hij de verrassende zege
der Noren bevestigde.
Frankrijk en België spelen gelijk.
In groep c van het hockey-tornooi, de
groep waarin ook Nederland geplaatst is,
is gisteren de wedstrijd België-Frankrijk
gespeeld, die na spannenden strijd in een
gelijk spel eindigde. De ontmoeting ken
merkte zich meer door geestdrift, dan door
hoogstaande techniek.
Na 17 minuten gaf de Laval België de
leiding en twaalf minuten later verhoogde
de middenvoor Rensburg dezen voorsprong
tot 20. Nog voor de rust scoorden ook de
Franschen door Goubert.
Na de rust werd de strijd nog heftiger.
De Fransche voorhoede kwam er steeds
beter in en na een half uur spelen slaagden
zij erin, bij een scrimmage gelijk te maken.
Daar er verder niet meer gescoord werd,
kwam het einde met 22.
In het Belgische elftal was de links-back
Wellens het beste, terwijl in de voorhoede
Moreau een goede partij speelde.
By de Franschen viel het team-werk te
prijzen.
Britsch-Indië slaat de Ver. Staten
(7—0).
In het hockeystadion hebben de Britsch-
Indiërs gister opnieuw een groote overwin
ning behaald. Ditmaal was het Amerika,
dat de vlag moest strijken. In het Ameri-
kaansche doel speelde Fentress een goede
partij, doch overigens moesten de Amerika
nen zich tot een star verdedigend spel be
perken. Britsch-Indië had verschillende an
dere spelers opgesteld.
In de eerste periode van den strijd wist
Amerika stand te houden en eerst na 26 mi
nuten gaf Jafar Indië de leiding. Drie minu
ten later doelpuntte Dhyan Chand en weer
drie minuten later bracht Jafar den stand
op 30. Tot de rust kwam daarin geen ver
andering meer.
10.000 M. hardloopen: 1. en OlympIsH»
kampioen Salminen (Finland) 30 min. 15i4
sec.; 2. Askola (Finland) 30 min. 15,6 aec.j
3. IssoHolo (Finland) 30 min. 20,2 sec,; 4.
Murakoso (Japan).
Hoogspringen heeren: 1. en Olympisch
kampioen: Johnson (V. St.) 2.03 meter
(nieuw Olympisch record); 2. Al Britten
(V. St.) 2 meter; 2. Thurber (V. St.) 2 meter
(na overspringen).
100 M. dames: 1. en Olympisch kampi
oene: Helen Stephen (V. St.), 11,5,sec.; J.
mej. Walasiewicz (Polen), 11,7 sec.; X
mej. Krauss (Duitschland), 11,9 sec.
400 M. horden: 1. en Olympisch kam»
pioen: Hardin (V. St.), 52,4 sec.; 2. Los*
ring (Canada), 52,7 sec.; 3. White (Philipfc
pynen), 52,8 sec.
800 M. heeren: 1. en Olympisch kam
pioen: Woodruff (V. St.), 1 min. 52,9 seofl
2. Lanzi (Italië), 1 min. 53,3 sec.; 3.
wards (Canada), 1 min. 53,6 sec.
Verspringen heeren: 1. en Olympisch
kampioen Jesse Owens (V. St.), 8.06 M.; L
Long (Duitschland), 7,87 M.; 3. Tajim*
(Japan), 7.74 M.
100 M. heeren: 1. en Olympisch kam
pioen: Jesse Owens (V. St.), 10,3 sec.;
Metcalfe (V. St.), 10,4sec.;3.Osendarp
(Nederland), 10,5 seo.
200 M. heeren: 1. en Olympisch kampioan
J. Owens (V. St.), 20,7 sec.; 2. Robinson
(V. St.); 3. Osendarp (Nederland), MA
sec.
50 K.M. snelwandelen: 1. en Olymptaoh
kampioen Whitlock (Gr. Brittannië), in 4
uur 30 min. 41 sec.; 2. Schwab (Zwitser
land), 4 uur 32 min. 9,2 sec.; 3. Bubèoho
(Letland), 4 uur 32 min. 42,2 sec.
Hoogspringen heeren: 1. en Olympiedh
kampioen Meadows (V. St.), 4,35 M.; 2. «1
3. Nisjada en Oe (beiden Japan), 4,25 M.
1500 M.: 1. en Olympisch kampioen Lon»
velock (Nw Zeeland) 3 min. 47,8 sec., X
Cunningham (Ver. Staten) 3 min. 48,4 sec.,
3. Beccali (Italië) 3 min. 49,2 sec.
Speerwerpen: 1. en Olympisch kant
pioen Stoeck (Duitschland) 71,84 meteh
2. Nikkanen (Finland) 70,77 meter, 3. ToA
vonen (Finland) 70,72 meter.
Floretschermen: 1. en Olympisch kan»
pioen Gaudini (Italië) 7 gew. part., 2. Edk
ward Gardere (Frankrijk) 6 gew. party
3. Bocchino (Italië) 4 gew. part. 22 om.
treffers.
Hink-stap-sprong: 1 .en Olympisch kam
pioen Tajima (Japan) 16 meter, 2. Haradfc
(Japan) 15.66 meter, 3. Metcalfe (Austra
lië) 15.50 meter.
Pistoolschieten: 1. en Olympisch kam
pioen van Oyen (Duitschland), 2. Ha*
(Duitschland), 3. Ullman (Zweden).
110 M. horden: 1. en Olympisch kam
pioen Towns (Ver. Staten) 14,2 sec., i.
Finlay (Gr. Brittannië) 14,4 sec., 3. Po4-
lard (Ver. Staten) 14,4 sec.
80 M. horden dames: 1. en Olympisch
kampioene Valla (Italië) 11,7 sec., X
Steuer (Duitschland) 11,7 sec., 3. Taylor
(Canada) 11,7 sec.
400 M.: 1. en Olympisch kampioen WiS
liams (Ver. Staten) 46,5 sec.; 2. Browns
(Engeland) 46,7 sec.; 3. Luvalle (Ver.
Staten) 46,8 sec.
Schijfschieten: 1. en Olympisch kam
pioen Ullman (Zweden) met 559 treffers;
2. Krempel (Duitschland) 544 treffers; 3t
Jamonieres (Frankrijk) 540 treffers.
Wielrenners: 1. en Olympisch kampioen
Merkens (Duitschland); 2. Arie van
Vliet (Nederland)3. Chaillot (Frank
rijk). t
Ook in het tjveede gedeelte van den wed
strijd hielden de Amerikanen aanvankelijk
den Indischen aanval in bedwang, doch toen
de Indiërs weer ernst gingen maken, stortté
deze verdedigig ineen. Roopsingh scoorde
tweemaal achtereen, de spil Cullen bracht
den stand op 60 en tenslotte scoordè
Dhyan Chand het zevende doelpunt, nadat
hij verschillende verdedigers gepasseerd
had. De wedstrijd eindigde dus in een 70"-
overwinning voor Britsch-Indië.
Ir )»i
De uittocht uit het Stadion voor de 50 K.M. snelwandelen, waarbij, zoo men weef,
onze landgenoot '1'oscaui tiende werd.
