DE OLYMPISCHE SPELEN
Onze athleten in het vaderland terug.
ALKMAARSCHE COURANT van WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1036
Hartelijke begroeting op Schiphol en het
Centraal Station.
Osendarp in Den Haag.
De roeiwedstrijden.
Oude vier.
Ongestuurde twe$>
Amsterdam, 11 Aug. Vroeger
dan verwacht werd, streek de Adelaar,
de grootste K.L.M.-vogel, op het Am-
sterdamsche vliegveld neer. Het was in
het restaurant duidelijk merkbaar, dat
er iets bijzonders aan de hand was.
De Nederlandsche athleten Osendarp,
van Beveren, Boersma en hun trainer
Korver zouden over enkele minuten
weer in het vaderland terugkeeren, na
op schitterende wijze de Nederlandsche
kleuren te Berlijn te hebben verdedigd.
Vele K.L.M.-autoriteiten, officials, en
sportvrienden waren naar het vliegveld
gekomen om getuige te zijn van de aan
komst der athleten en hun een hartelijk
welkom in het vaderland toe te roepen.
Toen het toestel op het platform was ge
taxied en eerst eenige „gewone" reizigers
het toestel hadden verlaten, verscheen Osen
darp in de deuropening. Een daverend ge
juich vertolkte de gevoelens van de sport
vrienden die hem opwachtten.
••Daar heb je Tinus" en „Hoera voor onze
athleten werd er geroepen. Nadat de eerste
begroetingen, die aan hartelijkheid niets te
wenschen overlieten, plaats hadden gehad,
ging het in optocht naar een heel officieel
uitziend platform. Voorop liep Osendarp,
een bouquet bloemen in zijn armen gekneld.
Toen de drie athleten en hun trainer zich
plechtig op het platform hadden opgesteld,
de fotografen hun batterijen hadden leegge
schoten en de filmtoestellen hun plicht had
den gedaan, nam de heer Guillonard, onder
directeur van de K.L.M. het woord. Het is
mij, zoo zeide hij, een groot genoegen u na
mens de K.L.M. welkom te mogen heeten en
u hier het eerst op Nederlandschen bodem
te mogen gelukwenschen met uw successen.
U bent hier vroeger gekomen dan we ver
wacht hadden. Ook de K.L.M.-machine heeft
blijkbaar haar uiterste krachten ingespan
nen en niet voor uw snelheid willen onder
doen.
Namens de directie van de K.L.M. mag
ik u, Osendarp, een krans aanbieden. Onder
daverend gejuich hing spr. een krans, ver
sierd met de nationale kleuren om den hals
van „den snelsten aller blanken". Vervol
gens sprak de heer Guillonard waardeeren-
de woorden tot den trainer, den heer Kor
ver.
De chef van de afd. buitenland, de heer
de Vries, sprak de athleten van Beveren en
Boersma en den trainer Korver toe en bood
hun bloemen aan.
Dr. H. van Leeuwen, secr.-penningmeester
van de K.N.A.U., zeide, dat er vreugde in
zi)n hart was, vreugde, omdat hij de athle
ten mocht toespreken, die zich in Berlijn
zoo kranig hadden geweerd. Vroeger zijn
onze athleten iederen keer overstroomd
door de sportprestaties uit het buitenland.
Thans is het gelukt een dam op te werpen
tegen de dreigende suprematie van het bui-
tanland. Thans Osendarp, ben jij de snelste
blanke sprinter ter wereld. Je hebt Afrika,
Australië, Azië en Europa en zelfs een deel
van Amerika achter je gelaten. Door jullie
successen verwachten wij een opbloei van
de athletiek in Nederland. Na nog eenige
woorden te hebben gewijd aan de vriend
schap tusschen Osendarp en de overige
De jongste deelneemster aan de spe.en,
de 12-jarige Deensche zwemster Inge
Soerensen, 3e in de finale 200 meter
schoolslag.
sprinters huldigde ook hij de Nederlandsche
cracks met kransen namens de K.N.A.U.
en sportlievend Nederland. Daverende toe
juichingen onderstreepten herhaaldelijk de
huldigende woorden van den K.N.A.U.-se-
cretaris.
Tot slot is het de heer Hallebeek, voor
zitter van de commisise van ontvangst, die
namens de athleten van Amsterdam en
Noordholland zijn hartelijke gelukwenschen
aanbood.
De trainer, de heer Korver, dankte mede
namens „zijn" athleten. Nadat Osendarp
enkele woorden voor de microfoon had ge
sproken, en na een kort oponthoud in het
stationsrestaurant vertrok hij naar den
Haag. De overigen begaven zich per bus
naar het Centraal Station te Amsterdam
om den Berlijnschen trein af te wachten,
waarmee de rest van den Nederlandschen
ploeg aankomt.
De ontvangst op het Centraal Station.
De ontvangst op het Centraal Station was
niet minder hartelijk dan die op het vlieg
veld.
Lang voordat de D-trein van 10.16 aan
kwam, was het op het eerste perron van het
Centraal Station vol athletiekvrienden, die
gekomen waren om den Nederlandschen
ploeg, die zich in de Duitsche hoofdstad zoo
dapper geweerd heeft, 'n enthousiaste ont
vangst te bereiden. Op het gereserveerde
gedeelte van het eerste perron hadden vele
officials, familieleden, vrienden en kennis
sen van de dames- en heeren-athleten een
plaatsje gevonden. Een eerewacht, bestaan
de uit leden van A.DA, A.V.A. en A.V. '23.
had zich tegen den tijd, dat de trein zou
binnenrollen, opgesteld. Een fanfarecorps
blies vroolijke wijsjes en de stemming om
terugkeerende athleten te ontvangen, liet
niets te wenschen over. Precies op tijd
kwam de Duitsche trein binnen. Het mu
ziekcorps zette het Wilhelmus in, een oor-
verdoovend gejuich schalde op en weer
kaatste tegen den stationskap. De locomotief
van den trein was versierd met groen en
voerde de Nederlandsche en Olympische
vlag. De fakkels van Polygoon en Profilti
zetten alles in een hel en onwezenlijk licht.
Aan de dames-athleten werden bloemen
aangeboden.
Ook Brasser, onze kranige tienkamper,
kreeg behalve veel handdrukken een bou
quet bloemen te verwerken.
In optocht ging het hierop naar de gere
serveerde wachtkamer. Ook hier had zich
een eerewacht opgesteld, bestaande uit le
den van de Amsterdamsche athletiekveree-
nigingen. De wachtkamer was schier te
klein om de honderden sportenthousiasten
te bevatten. Toen eindelijk ieder een plaats
je in de eivolle wachtkamer had gevonden
en de eerste handdrukken waren gewisseld,
was het de heer Hallebeek, de voorzitter
van de commissie van ontvangst, die met
een korte, doch daarom niet minder harte
lijke toespraak de athleten welkom thuis
heette. Spr. dankte hen voor de uitstekende
sportprestaties.
Voorts sprak hy woorden van waardee
ring tot de trainers, de verzorgers, de mas
seurs enden kok. Een driewerf hoezee
besloot zijn vriendelijke woorden.
Nadat Wil van Beveren een kort woord
voor de microfoon had gesproken sprak de
vice-voorzitter van de K.N.A.U., de heer D.
J. Willink. Hij schetste het meeleven van de
groote groep athleten en de sportvrienden,
die in Nederland waren achtergebleven.
Als een hechte eenheid is er in Berlijn
door jullie gestreden, voor de eer van onze
vaderlandsche sport en van ons volk. Door
de mooie resultaten zijn jullie de beste
propagandisten voor de mooie athletiek-
sport geweest en daarvoor zijn we jullie
dankbaar. Tenslotte bracht spr. hulde aan
den heer Burger, voorzitter van de techni
sche commissie.
Een hartelijk hoezee-geroep onderstreep
te zijn woorden.
Tenslotte sprak de heer A. J. G. Streng-
holt, voorzitter der K.N.A.U. en tevens chef
d'equipe, die het groote belang schetste van
de Olympische prestaties van de athletiek-
ploeg voor de sport. Spr. dankte voor de
hartelijke ontvangst den athleten in Neder
land bereid.
De ontvangst was hiermee ten einde, een
ontvangst, die eigenlijk reeds vanaf de grens
een aanvang had genomen. Overal waar de
trein stopte, stonden groepen sportvrienden
om de Olympische athleten te verwelkomen.
Ook voor het Centraal station hadden zich
honderden opgesteld om hen op enthousias
te wijze welkom te heeten.
Osendarp in den Haag
Enthousiaste huldiging van den
Nederlandschen athleet.
's-Gravenhage, 11 Aug. De Ne
derlandsche athleet Osendarp, die spor
tief Holland in verrukking heeft ge
bracht door zijn prestaties op de Olym
pische spelen te Berlijn, is, na op Schip
hol gehuldigd te zijn, op bijzonder har
telijke wijze in café Overbosch aan het
Bezuidenhout te Den Haag gefeteerd.
Omstreeks kwart voor tien reed de K.L.
M.-bus voor het café voor. Hierin hadden
behalve Osendarp, diens verloofde, ouders
en zusters, ook de secretaris van de K-N.A.U.
de heer van Leeuwen, de voorzitter van
Trekvogels, de heer J. de Kok, en de be
stuursleden dezer vereeniging, de heeren
D. J. van der Horst en L. Wijnvoort, plaats
genomen.
De huldiging, die door Trekvogels, waar
van Osendarp lid is, was georganiseerd, nam
al dadelijk bij aankomst van „het slachtof
fer" een ovationeel karakter aan. Voor den
ingang was een haag van juniores-leden
van Trekvogels gevormd, die met luide kre
ten hun meester begroetten. Honderden be
langstellenden stonden geschaard langs den
weg, die door de politie werd vrijgehouden.
De eerste spreker was de voorzitter van
Trekvogels, de heer J. de Kok, die op bij
zonder hartelijke wijze Osendarp heeft toe
gesproken en hem een krans, het eere-lid-
maatschap der vereeniging en een armband
horloge met inscriptie heeft aangeboden.
Namens het bestuur van de voetbalveree-
niging V.U.C. sprak de heer Logjes, die aan
den voetbaltijd van Osendarp herinnerde.
Ook de oud-trainer dezer vereeniging, de
heer Tilmans, voerde het woord. Beide spre
kers hebben foto's aangeboden van het team,
waarvan Osendarp deel heeft uitgemaakt.
Ook de heer Nieuwenburg, gemeente
raadslid van Rijswijk heeft een hartelijk
woord gezegd, waarna Osendarp diep ge
troffen dank heeft gebracht voor deze hul
diging.
Toen nam de zegetocht door de Haagsche
straten een aanvang. In drie open landauers
werd van café Overbosch naar de woning
van Osendarp aan de Hoornbrugschelaan te
Rijswijk gereden. In het eerste rijtuig had
den de secretaris van de K.N.A.U. en het
bestuur van Trekvogels plaats genomen, in
het tweede dat door gepluimde schimmels
getrokken werd, Osendarp en zijn familie
leden. In het derde rijtuig volgden eenige
leden van Trekvogels.
Honderden stonden langs de route, die de
rijtuigen volgden, geschaard. Vele jeugdige
leden van Trekvogels vergezelden den stoet
op hun met lampions versierde fietsen.
Vooral op de hoeken der straten waren vele
toeschouwers bijeen, die den athleet bij het
voorbijrijden stormachtige ovaties brachten.
Een dichte menigte had zich voor Osen-
darp's woning verzameld. Luide werd hij
toegejuicht en men bleef juichen totdat
Osendarp die zich inmiddels binnenshuis
had teruggetrokken op het balcon ver
scheen.
Eerst om half twaalf keerde de rust terug
en kon Osendarp zich eindelijk ter ruste be
geven.
De Nereus-vier plaatst zich voor de
finale. De overige Hollanders in de
herkansing.
Berlijn, 11 Aug. Hedenmiddag be
gonnen de Olympische roeiwedstrijden
op de Regattabaan in Gruenau met het
nummer vier met stuurman. Het was
vanmiddag drukker dan bij de kano
wedstrijden en de Berlijners bewezen
inderdaad menschen te zijn, die de wa
tersport, waartoe de omgeving van deze
stad zooveel gelegenheid biedt, volop te
waardeeren. Trouwens het was ook een
genoegen om zich eenigen tijd aan het
water te kunnen doorbrengen nu ein
delijk de zomersche hitte over de stad
hangt. Niet alleen het water bracht
verkoeling, maar ook de frissche wind,
die van start naar finish stond en het
water tot onrustige golven opjoeg.
In het eerste nummer de vier met
stuurmanwerd ook door een Hollandsche
crew deelgenomen en wel door den beken
den succesvollen Nereus-vier, die met S. de
Wit als slag reeds zoovele triomfen in het
binnenland heeft gevoerd en dan ook vol
komen terecht naar de Olympische spelen
werd afgevaardigd. Wij hebben reeds van
den beginne af vertrouwen gehad in het op
treden van deze ploeg, want de Nereus-vier
beschikt over die eigenschappen, welke een
roeiploeg groot kunnen maken: strijdlust,
hardheid en goede techniek. Dat is niet te
verwonderen, want de Amsterdamsche stu
denten roeien reeds geruimen tijd in dezelf
de samenstelling en de bekende coach dr. R.
J. Th. Meurer heeft in den loop van den tijd
zijn roeiers een techniek bijgebracht, die in
de eerste plaats is ingesteld op efficiency
en niet voornamelijk let op keurigheid van
afwerking.
De ziel van dit ploegje is de slag, S. de
Wit, die nu reeds cjpn ontelbaar aantal kee-
ren zijn crew ter overwinning heeft ge
voerd: een vechter als geen ander, die een
verloren gewaande positie in winst weet om
te zetten, omdat hij niet weet wat opgeven
of verslappen is.
Het moet voor den coach en voor de leden
Na een ronde in het Stadion te hebben geloopen, verlaat de file Marathonloopers <fc
arena om den langen weg te gaan afleggen. Links aan den kop de winnaar van 1992
de Argentijn Zabala, die thans na 30 K.M. moest opgeven.
van de ploeg een groote voldoening geweest
zijn, dat zij er in geslaagd zijn, in hun heat
de eerste plaats te bezetten en zich daardoor
van een plaats in de finale te verzekeren.
De Hollandsche vier verdiende het volko
men, want ook vanmiddag is voor dit succes
hard gestreden. Misschien hadden onze land'
genooten eenigszins voordeel van de om
standigheden van het water, dat nogal woe
lig was, zoodat men aan den Amstel met
wind zou kunnen denken. De Nereus-ploeg
had heelemaal geen moeite de riemen goed
uit het water te krijgen en ook bij den
recover zocht men tevergeefs naar de spui
ten water, welke door andere deelnemende
ploegen werden opgeworpen.
Wij hoorden ook op de tribune zeer waar-
deerende woorden over de Hollandsche
ploeg, die keurig roeiend de finish nader
de. Het tempo van S. de Wit was niet hoog,
maar de geweldige doorhaal met een prach
tig uitgebalanceerde recover maakte indruk
van kracht en zekerheid.
De tijd van 6 min. 59 sec. is in verge
lijking met dien der andere heat-win
naars weliswaar niet snel, maar wij
kregen sterk den indruk, dat de Wit
niet meer gaf dan noodig was om de
race te winnnen. Een standpunt, dat wij
in alle opzichten kunnen deelen. Er was
bij onze landgenooten geen spoor van
vermoeidheid te ontdekken, terwijl ver
schillende tegenstanders na de finish
gepasseerd te zijn, volkomen uitgeroeid
in elkaar zakten.
Met Duitschland en Zwitserland komt on
ze Oranje-ploeg in de finale naast de drie
ploegen, die zich na de herkansingsraces we
ten te plaatsen. Het is niet te zeggen, of de
Nereus-vier tenslotte in de prijzen zal val
len, omdat er door andere ploegen betere
tijden gemaakt zijn. In ieder geval is deze
heat-zege van de Hollandsche crew een suc
ces voor dr. Meurer, een succes voor de Am
sterdamsche studentenroeivereeniging en
wellicht een prikkel om in den toekomst
meer aandacht te besteden aan de race-
roeierij in ons land.
Minder succesvol waren onze landgenoo
ten Kramer en Jens in het nummer twee
zonder stuurman. De heat was voor hen veel
te zwaar en zij kwamen als laatsten door
de finish. Hun roeien maakte op ons een
eenigszins zwaren indruk.
De Hollandsche skiffeur H. ten Houten
tenslotte heeft een specifiek „onervaren"
race geroeid, waarin hij daarenboven nog
niet bijster gelukkig was. Hij kwam als 4e
binnen en kon zich dus niet ineens in de
finale plaatsen.
Eerste heat.
Aan start liggen de ploegen van Tsjecho-
slowakije, Denemarken, Japan, Holland.
Brazilië en Zweden. Alle ploegen zijn keu
rig weg en na het uitlengen heeft Brazilië dc
leiding op de voet gevolgd door den Hol-
landschen vier. S. de Wit bepaalt 'zich er
toe te blyven hangen om zijn kans af te
wachten op het juiste moment een afdoende
aanval in te zetten. Op de helft van de race
ligt Brazilië nog steeds voor, maar dan be
ginnen de Hollanders het tempo op te voe
ren. Zienderoogen loopen zij op hun tegen
standers in en op 500 meter voor de finish
hebben zij ongeveer een halve lengte voor
sprong. Fel spurtend tracht Brazilië den
achterstand te verkleinen, maar het is de
Wit toevertrouwd iedere spurt met een con
traspurt te beantwoorden, waarmede hij
zijn tegenstanders afmat. Inderdaad geven
zij op 100 meter voor de finish de moed op
en stellen zich kennelijk tevreden met de
tweede plaats. Vrijwel zonder spurt komt de
Hollandsche vier dan door de finish in den
tjjd van 6 min. 59 sec.; tweede werd Brazi
lië met 7 min. 1.3 sec.; derde Japan in 7 m.
3.2 sec.
De tweede heat.
Deze serie bracht een onbedreigde zege
voor de Duitsche vier, nadat Frankrijk eeni
gen tijd de leiding had genomen. De tfld
van de Duitschers was 6 min. 41 sec.; twee
de werd Frankrijk met 6 min. 45 sec.; der
de Joegoslavië met 6 min. 50.2 sec.
De derde heat.
In de laatste heat toonde de Zwitsersche
vier zich verre de meerdere over zijn te
genstanders. Met zeker drie lengten voor
sprong kwamen zij het eerst door de finish
in den tijd van 6 min. 41.9 sec., terwijl Ita
lië in een fantastisch hoog tempo tweede
werd in den tijd van 6 min. 50.2 sec.
Derde was Hongarije in 6 min. 58.8 sec.
In de finale plaatsten zich dus Holland,
Duitschland, Zwitserland en de drie win
naars uit de herkansingsraces.
De uitslagen waren:
1. Nederland (Nereus-vier) 6 min. 19
sec.; 2. Brazilië 7 min. 1.3 sec.; 3. Japan 7
min. 3.2 sec.
Tweede heat: 1. Duitschland 6 min. 41.1
sec.; 2. Frankrijk 6 min. 45 sec.; 3. Zuidslavië
6 min. 50.2 sec.
Derde heat: 1. Zwitserland 6 min. 41.9 s4
2. Italië 6 min. 50.2 sec.; 3. Hongarije 6 min.
58.8 sec.
Eerste heat.
In de eerste heat voor dit nummer start
ten de Hollanders Kramer en Jens tegen
Brazilië, Zwitserland, België en Polen. Da
delijk na den start hebben Polen en Brazi
lië de leiding. Na 300 meter is de volgorde
nog ongewijzigd, alleen beginnen de Hollan
ders hun achterstand in te loopen, maar ook
in de kopgroep wqrdt hard gestreden, 200-
dat de spurts van de Hollanders niet veël
daadwerkelijk succes hebben. Op 800 meter
liggen de beide landgenooten ver achteraan.
Polen behoudt rustig roeiend de leiding, ge
volgd door Brazilië en Zwitserland op éêh
lengte. Dan begint Zwitserland op te ko
men. Brazilië wordt gepasseerd, hetgeen ook
België doet. Holland blijft vele lengten ach
ter. In deze volgorde komt geen verande
ring meer, zoodat Polen de heat wint in T
min. 29.9 sec.
Holland kwam op vele lengten als vijfde
binnen in den tijd van 7 min. 48 sec.
De tweede heat.
In de tweede serie, waarin de ploegen
startten van Hongarije, Uruguay, U.S.A. en
Denemarken werd een grootsche strijd ge
leverd tusschen de crews van Denemarken
en Hongarije. De Hongaren wisten tenslotte
te zegevieren in den prachtigen tijd van 7
min. 19 sec.; tweede werd Denemarken met
miniem verschil in 7 min. 19.1 sec.
Mej. Machata (Japan) en mej. Genenger
(Duitschland) resp. Ie en 2e in de finale
200 meter schoolslag, wenschen elkaar
geluk.
