Dr. F. Til. v. Voorst
BEURTVEER.
Juliana ran Stolberglaan 24.
Dr. A. W. C. G. KAMERLING
Bankiers te Alkmaar sinds 1805
JÏMiSL'-fr?"- -
Advertentie*
FLITSEN.
NET PENSION
gedeelte van gemeubileerd Irnls
Alkmaar en Oranje.
Serenade bij den burgemeester.
Woensdagmorgen.
Bloemen en geiukwenschen.
S"pr,n! •M~ <*-
UIT HET LEVEN VAN ONZE
PRINSES.
is verhuisd naar
GEVESTIGD TE DEN HELDER
NAAIHUIZEN
GEBRUIKTE HAARD
Vergeet U vooral niet
Donderdagavond
de GRATIS PROEFLES
voor ESPERANTO van
ROLAND DUPUIS
te bezoeken I
Om 8 uur in DE UNIE.
„MAISON-FRANCA"
NAAIEN, KNIPPEN, PATROON-
TEEKENEN EN LINGERIE,
■V»
De leden, die zich bij deze toespraak van
hun Zetels hadden verheven, onderstreepten
deze woorden met applaus.
Ook Alkmaar is niet achtergebleven om
aan zijn dankbaarheid over de vorstelijke
verloving uiting te geven.
Want niet zoodra was het heugelijke
nieuws verspreid of de Oranjevereenigin-
gen waren in touw om met den meesten
spoed te zorgen, dat ook van deze zijde
ondubbelzinnig getoond zou worden met
welk een vreugde deze tijding uit de Resi
dentie vernomen was. En hoe kon men dit
beter doen dan aan Alkmaar's eersten
burger een serenade te brengen. Aldus
werd besloten, doch hier deed zich even
een moeilijkheid voor. De burgemeester
moest nl. reeds om 7 uur Alkmaar verlaten
en wanneer er dus een serenade gebracht
zou worden, moest dat vóór dien tijd ge-
achieden. En ondanks deze handicap is
„Soli Deo Gloria" zoo goed als voltallig
bijeen gekomen, waren de verschillende
heeren van de Oranje-vereenigingen aan
wezig en gaven ook leden van het N. J. V.
en de Burgerwacht acte de présence.
Zoo ging het dan in feestelijke stemming
en met vroolijk-wapperende vlaggen in
optocht door de stad naar het huis van den
burgemeester aan den Nieuwlandersingel.
Voor huize „Marianne" hadden zich in
middels de heer en mevr. v. Kinschot op
gesteld. terwijl ook de kinderen en eenige
gasten aanwezig waren bij deze serenade.
Nadat het muziekcorps zich voor het
huis had opgesteld, werden twee coupletten
van het Wilhelmus ten gehoore gebracht.
De burgemeester spreekt.
Met luider stemme sprak daarna de bur
gemeester de aanwezigen toe:
Het is een goede gedachte van U
allen geweest om op dezen voor geheel
ons volk zoo belangrijken dag te ge
tuigen van uw aanhankelijkheid je
gens het Vorstenhuis. Alom is ons hart
dankbaar met dit heugelijke gebeuren
en wij kunnen dan ook onze geliefde
Prinses en haar a.s. Prinsgemaal veel
geluk voor de toekomst toewenschen.
Zij beiden mogen zich gedragen weten
door de liefde van het geheele volk.
Moge dit geluk nog een lange reeks
van jaren voor hen zijn weggelegd.
Met den roep: „Leve onze Prinses en
onze Prins", waarop de aanwezigen met
een driewerf „hoera" antwoordden, werd
deze spontane plechtigheid besloten.
Er werden intusschen sigaren en versna
peringen aangedragen, waarna „Soli Deo
Gloria" nog „Lang zullen ze leven" speel
de. En hiermee was deze serenade geëin
digd, die door vrij veel belangstellenden
was gadegeslagen en waarmee Alkmaar
getoond heeft ook haar aandeel in de
feestvreugde te willen heben.
Toen trok de stoet de stad door en werd
tenslotte ontbonden.
Een fakkeloptocht.
Om 9 uur werd opnieuw verzamelen
geblazen, nu bij de brandweerkazerne. De
bedoeling was om een fakkeloptocht te or-
ganiseeren, waarvoor de brandweer de
fakkels beschikbaar stilde.
Sol. Deo Gloria tiok toen met de ver
lichte fakkels de stad door en hoewel bij
den aanvang de stoet vrij klein was,
groeide de menigte zienderoogen.
En enthousiastelingen begonnen te hos
sen, zoodat allen tenslotte toh nog op eeni
ge uitbundige feestvreugde leek.
Deze stoet werd op de Steenenbrug ont
bonden nadat als slot het Wilhelmus ge
speeld was geworden.
Daarna besloot Alkmaar gisteravond de
openbare feestviering ter eere van het ver
loofde paar.
Binnenshuis bleef 't rustig. Geen enkele
cafhouder had muziek geëngageerd, ner
gens kon gedanst worden; alles bleef
rustig als op een gewonen dag.
En ook voor vandaag is nergens initiatief
genomen tot iets bizonders, tenminste voor
zoover wy het weten. De dag is al weer
kalm verloopen, zooals elke andere werk
dag.
Hier en daar wappert nog een vlag, maar
ook dat vlaggen is lang niet algemeen ge
worden.
Trouwens we hebben ons er gister over
verwonderd, hoe betrekkelijk weinig er
gevlagd is. In de Langestraat ging het
nog, maar daar bleef bijvoorbeeld de
vlaggestok van de Leeszaal ongebruikt,
terwijl de Prov. Waterstaat het verzuim
van gisteren vandaag goed maakte. En
waar toch wapperde de vlag van de Groo-
te kerk?
Neen, erg spontaan was Alkmaar niet.
Een gunstige uitzondering maakten
enkele particulieren. Zoo waren het de
firma Cloeck en V. en D., die hun gebou
wen met vlaggen versierden, terwijl laatst
genoemde firma tevens een aparte étalage
bouwde, die des avonds terecht de aan
dacht trok.
De vereeniging „De Princevlag" heeft
gisteravond verzocht, om deze geheele
week te blijven vlaggen. Welnu, kan Alk
maar in de resteerende dagen van deze
week nog niet de gelegenheid vinden, om
haar laksheid in dezen wat goed te maken?
Gelukstelegrammen.
Gisteren hebben wij melding gemaakt
van een aantal telegrammen, welke aan
de
Prinses gezonden waren.
Nadien werden nog verschillende tele
grammen verzonden, welke wij hier laten
volgèn:
De afdeeling Alkmaar van den B. V. L.
heeft het volgende telegram aan H. K. H.
prinses Juliana gezonden:
Hare Koninklijke Hoogheid,
Prinses Juliana
's Gravenhage.
Afdeeling Alkmaar van den Bijzonde
ren Vrijwilligen Landstorm biedt Uwe
Koninklijke Hoogheid eerbiedig haar ge
luk wenschen aan.
Van Kinschot, voorzitter.
Vasbinder, secretaris.
De Alkmaarsche Burgerwacht zond aan
H. K. H. Prinses Juliana, ten den Haag
het volgende telegram:
„De Burgerwacht „Alkmaar" wenscht
Uwe Koninklijke Hoogheid eerbiedig ge
luk met Hare verloving en betuigt bij
hernieuwing trouw aan Uw huis".'
Ook de 8 October-vereeniging heeft
H. K. H. een telegram van gelukwensch
gezonden.
Het défilé voor de vorstelijke
personen.
De duizenden en duizenden, die gister
avond voor de koningin, prinses juliana
en prins Bernhard nebben gedefileerd,
zullen er zeker verlangend naar zyn, te
weten, welken indruk aeze massale, jube
lende schare op de vorstelijke personen
heeft gemaakt, die van het balkon van
he. paieis af ae demonstratie van het be
gin tot het einde hebben gadegeslagen.
Een verslaggever van het Algemeen
Nederlandsch Persbureau heeft hierom
trent een en ander vernomen van mr. Th.
Bautz, voorzitter van de Haagsche afdee
ling van het Nationaal Jongeren Verbond,
die zich met zijn medebestuursleden even
eens op het balkon bevond.
„Ik ben toch zoo gelukkig".
De heer Bautz zeide, dat het hem dui
delijk is, dat de prinses, evenals haar
moeder en toekomstige gemaal, overge
lukkig is.
Herhaaldelijk verzekerde hare Ko
ninklijke Hoogheid mij, aldus de heer
Bautz, dat zij deze betooging, juist door
de spontane deelneming, buitengewoon
indrukwekkend vond. De prinses zeide
mij woordelijk:
„Ik kan het niet allemaal besef
fen, dat dat nu voor ons is. Ik
ben toch zóó gelukkig".
De koningin maakte een even gelukki
gen indruk als dé prinses. Hoewel het
lange ataan. Hare Majesteit merkbaar
vermoeide, wilde zij zich geen oogenblik
terug trekken. Niets ontging aan de on
verflauwde aandacht van de koningin.
Haar belangstelling ging uit naar alles,
wat zy opmerkte: een dame die flauw viel
en op verzoek van de koningin in het pa
leis werd bijgebracht, de onvermoeibaar
heid van het muziekkorps van het 3e
half-regiment huzaren.
Zooals een echt gelukkige moeder dat
zou zeggen, vroeg de koningin mij, aldus
de heer Bautz: „Hoe vond u hun aan
komst, beiden in een two-seater?"
Allen die hiervan getuige zijn geweest
het is ter plaatse wel op ondubbelzin
nige wijze gebleken waren verrast en
diep ontroerd door het eenvoudige ka
rakter van dezen intocht. Eenvoud is in-
d-rdaad een van de meest markante
eigenschappen van ons volkskarakter en
juist om deze reden heeft de entree van
het prinselijk paar in de koninklijke resi
dentie zulk een indruk gemaakt.
Voortdurend sprak de prinses met den
prins, om hem niets te doen missen van
de gebeurtenissen, die mede te zijner eere
plaats vonden.
Hartelijk lachte het paar, wanneer
spreekkoren een nadrukkelijk B. E. N.
N. O. aanhieven. Ook voor het samen
spelen van de verschillende muziekkorp
sen had het jonge paar bijzondere aan
dacht.
Toen de stoet tenslotte ontbonden werd,
kon de prinses geen woorden van af
scheid vinden voor het haar omringende
N. J. V.-bestuur.
De prins spreekt Hollandsch.
„Hebt gij nog met prins Bernhard ge
sproken?" vroeg tenslotte de verslaggever
van het A. N. P.
De heer Bautz antwoordde, dat de prins
hem na afloop van het défilé in zuiver
Hollandsch, met 'n zeer correcte uitspraak,
voor de hulde bedankt had. De prins ver
zekerde, het niet moeilijk te vinden, onze
taal te leeren en zijn best te zullen doen,
haar spoedig als een Nederlander te spre
ken.
„Hij maakt een ongelooflijk sympathie
ken indruk, heeft een knap, open gezicht
en glimlachte voortdurend, een innemend
vorstelijk persoon, die kennelijk ontroerd
was door de bewijzen van aanhankelijk
heid en innig dankbaar voor het warm
onthaal", zoo besloot mr. Bautz het on
derhoud.
Na de enthousiaste ontvangst van prinses
Juliana en prins Bernhard gisteravond in de
residentie was het hedenochtend in de om
geving van het paleis betrekkelijk rustig.
Dat wil niet zeggen, dat er geen publiek
was. Dit stond tegenover het paleis, onder
den ouden kastanjeboom, te wachten of er
vanmorgen nog iets bijzonders zou gebeuren.
Voortdurend kwamen gezanten en hoog
geplaatste landgenooten, maar ook eenvou
dige inwoners van den Haag, aan het paleis,
en maakten in den gang en op het voorplein
queu, om de felicitatieregisters te teekenen
en op deze wijze uiting te geven aan hun
blijdschap over de vorsteling 1
Den geheelen ochtend ver]ovmg.
stukken ten paleue beznr»^ W0[den bloem"
der tusschenpoos reden b^kans 20n"
Iers aan, om telegrafisch» 'e^ram^es{el-
bezorgen. gelukwenschen te
prins Benno rijdt nit.
Prins Benno is
zijn sportieve open Ford cJh i U.lt,gereden in
Zooals gisteren, toen uii tyPeV
Juliana aan het paleis „.i. met Prbues
hy zelf. Even voor 9 chauffeerde
een chauffeur van het irn Cr, auto ^°°r
het paleis gereden. De h"?* voor
een goede beurt gehad «nblijkbaar
lust was. g m' dat het een
ging hij naar buiten, geklep/"'86 stappen
cverjas, zijn hoed in de hand dunne
Hü liep naar zhn a„t-
het stuur en startte zhn' mf!T lts acbtc2
nam naast hem plaats °r' lekei
die vriendelijk lachend en met w"'
vend voor deze hulde dankte
De prins maakte een riti»
trek. Drie kwartier later kw I len om"
StïiS.het Paleis - Noordeinde
mem Afa^n^one^^e!eir,^rmr;te"SChetn ?eko"
dat baarde de belangstellenden S»™"
Met een eleganten zwaai stuurde de orins
zyn wagen tot voor het paleis en parkeerde
hem naast een der schildwachthuisjes.
Het Publiek kwam toen naar voren tot
even voorbij het standbeeld van den Groe
ten Zwijger, doch bleef toen eigener ber
ging staan. Politie was er niet. Dat was ook
met noodig, want men wilde slechts «tul-
foevinrzun groote vreugde °ver d€«
Vriendelijk lachend en nogmaals dankend
ging de prms het bordes van het paleis op
en verdween enkele seconden later achter
de glazen deuren.
Een lakei bracht een bouquet veldbloe-
Het publiek blijft wachten, in de hoop
straks nog iets van de prinses of den prins
te zien.
Mei 1914.
Koning Christiaan van Denemarken
bracht een bezoek aan de koninklijke fami
lie van Nederland, die in dien tijd van het
jaar in het Huis ten Bosch resideerde. De
hooge gast zou met de koningin en prins
Hendrik een bezoek aan Scheveningen
brengen en reeds uren vóór den vastge-
stelden tijd stonden de menschen op het
voorplein te wachten om de vorstelijke
personen te zien uitrijden.
Eindelijk waren de rijtuigen vertrokken
en het publiek wilde reeds uiteen gaan,
toen de aandacht getrokken werd door een
klein figuurtje dat voor een raam stond,
■cel verdrietig met een hanglip: het prin
sesje, dat zoo graag mee uit rijden wilde
en dat thuis gelaten was
„Kijk Juliaantje!" zeiden de menschen
en wezen elkaar het kind, dat met haar
neus tegen de ruiten gedrukt, naar buiten
stond te kijken. „Hoera! Hoera!"
Het gejuich van het publiek leidde de
aandacht van Juliaantje af van haar groote
verdriet. Ze wuifde met haar handje, keu
rig zooals het de Prinses der Nederlanden
geleerd was. Maar het publiek, enthousi
ast door het plotselinge van het geval
wuifde en juichte en door al die geestdrift
liet het 5-jarige Prinsesje al haar deftig
heid varen en begon te springen van de
pret. De menschen stoorden zich aan niets
en niemand meer en stormden de hooge
bordestrap op tot vlak voor de groote gla
zen deuren, waarachter de Prinses met de
handjes tegen de ruiten sloeg van dolle
pret om al die vroolijke menschen.
Het duurde heel lang voor een verraste
hofdame die Juliaantje by de hand nam,
haar mee kon krijgen, van het raam weg.
1917.
Prinses Juliana ging naar school. In het
Huis ten Bosch was een schoollokaal inge
richt, waar met de Koninklijke leerlinge
verschillende andere kinderen het onder
wijs volgden. Het was nog vóór den aan
vang der lessen en de kinderen speelden
en stoeiden door elkaar, toen opeens de
heer De Jonge de tegenwoordige gou
verneur-generaal binnentrad, die zyn
dochtertje kwam brengen.
„Foei stoute kinderen, ga jullie eens
gauw op je plaats zitten! En doodstil hoor!
Jenk er om ik ben de bovenmeester."
Het luidruchtige troepje lachte, maar
speelde direct het spelletje mee van den
bovenmeester en de stoute schoolkinderen.
Een paar maanden later was er Nieuw
jaarsreceptie ten Hove. De ministers, w.o.
ook jhr. mr. B. C. de Jonge, minister van
oorlog, stonden op een ry om de koninklij
ke familie te complimenteeren. Alles vol
gens de strenge regelen der etiquette.
De koningin en de prins drukten handen,
de ministers bogen diep
Toen kwam de prinses, acht jaar oud. Ze
gaf een handje aan al die deftige heeren in
ambtscostuum met vele schitterende orde-
teekenen, maar opeens ziet ze den minister
van oorlog: „Dag bovenmeester!" schertst
ze en even is de strenge etiquette ver
broken.
1919.
In het park achter het koninklijk paleis
wandelt H. M. de koningin-moeder met
het pnnsesje, Het kind vertelt de groot
moeder van de les by mevrouw Van Ren-
nès en dan wil ze voordoen:
Grootmoeder moet, net als Juliaantje op
de les, loopen op de maat van de muziek.
Het pnnsesje gaat op een bank zitten zin
gen en grootmoeder stapt heen en weer
Pnnsesje zingt: vier kwarts maat, drie
zwarts maat, een loopje, maar groot
moeder begrijpt niet dat ze dan op een
drafje moet loopen.,.,
„Fout" zegt de strenge onderwijzeres eiv
grootmoeder krijgt straf omdat ze zóó
dom is!
Alle kinderen van de zangles mogen een
versje maken en dat zal mevrouw Van
Rennès dan op muziek zetten en in de les
voorspelen. Het prinsesje dicht een versje
en stuurt dat naar de componiste.
Nu gaan wij lustig dansen,
Wij dansen poot aan poot,
Wy zijn de haasjes uit de bosschen
En snoepen een hazelnoot.
Moeizaam schrijft het kleine handje het
versje op een vel postpapier, keurige let
ters, keurig briefje, in een enveloppe waar
ze zelf ook keurig het adres op pent:
Mevrouw C. van Rennès, Brigittenstraat,
Utrecht. Afzender: Juliana van Oranje,
Noordeinde 68, Den Haag,
1928.
Prinses Juliana is studente.
Ze zal de praeses van de V.V.S.L. op
haar studentenkamer bezoeken. Een be
zoek, zooals alle studenten dat brengen
aan de voorzitster van de club en er
wordt ook ditmaal geen bijzonder werk
van gemaakt, de freule Van Buren is een
studente zooals alle anderen.
Een half uurtje vóór het bezoek, hoort
de hospita van de praeses w i e er komt en
ze rust niet: de kamer moet nog gauw
gestoft worden, de ramen gelaptDe
praeses verzet zich, ze wil de ongedwon
genheid handhaven, maar geeft ten slotte
toe en dan gebeurt het verschrikkelijke:
door de haast valt een emmer vol water
midden in de kamer om!
Vlug, vlug opdweilen. „Wat een ellende
dat juist nuMaar 't is te laat, de
prinses treedt binnen en heeft geweldig
pleizier. Het is een echt ongedwongen be
zoek.
1929.
Voor het academiegebouw wacht de
hofauto om H. K. H. prinses Juliana van
Leiden naar Katwijk terug te brengen.
Studenten verlaten het gebouw, veel stu
denten, maar de prinses komt niet.
De auto wacht.
De chauffeur informeert.
De chauffeur wacht.
Ondertusschen stapt in de Breestraat een
opgewonden studente in de Katwijksche
tram: het is gelukt! Ze is door den anderen
uitgang verdwenen en nu stapt ze, net als
een ander, in de tram.
De auto staat te wachten, de chauffeur
staat te wachten, iedereen zoekt, maar de
prinses reist per tram
„Dame?" vraagt de conducteur de
passagiere die innig vergenoegd uit het
raampje zit te kijken, maar dan opeens
herkent hij: prinses Juliana! Zijn houding
drukt het uit of eigenlijk: hij hééft heele-
maal geen houding meer!
„Naar Katwijk aan Zee! Enne... hier
heb je een dubbeltje, maar dan moet je je
mond houden hoor!"
De auto wacht nog steeds voor het
academiegebouw.
1930.
De koninklijke studente is gepromoveerd
en des avonds zal „ten huize" van de
nieuwe doctor het promotie-diner gehou
den worden. Aan den feestdisch. zitten,
behalve de ouders van de gepromoveerde,
curatoren en eenige hoogleeraren van de
Leidsche Universiteit aan. Ook vertegen
woordigsters van de V.V.S.L., afgevaardig
den van andere studenten-corpora en
natuurlijk de vriendinen, die de prinses
zich in de Leidsche studenten-maatschap
pij gemaakt heeft.
Een gewoon promotie-diner: een der
paranimfen is tafelpresidente, de andere
heeft tot taak de ouders van de nieuwe
doctor geluk te wenschen. Ook de ge
bruikelijke nougattaart is aanwezig, de be
kende Leidsche banketbakker G. Hulst;
die hierin gespecialiseerd is, heeft hem
vervaardigd. De taart brengt het huis der
prinses, de villa 't Waerle te Katwijk, in
beeld met het strand, de zee, den boule
vard en zelfs Katwijkshe visschers en
visschersvrouwen.
Dat alles zal de prinses nu verlaten!
De „groote kille" wacht haar.
1934.
H. M. de koningin en prinses Juliana zijn
op reis in Noorwegen. De koningin voelt
zich moe en heeft zich al van te voren ver
heugd op een rustige vacantie en om eens
echt goed uit te rusten blijft H. Majesteit
een paar dagen op haar kamer. Dat feit
wordt bekend, niet alleen in het hotel
maar verder naar buiten, in Nederland, in
Noorwegen, in Zweden, in Engeland. In de
kranten komt een telegram: de Nederland -
sche koningin is ziek. Een voortvarend
Noordsch blad belt het hotel op en vraagt
prinses Juliana te spreken.
Toevallig is de prinses in de buurt, ze
neemt de horen en vraagt wat men
wenscht.
Wij zouden graag hare koninklyke
hoogheid de Prinses der Nederlanden
spreken."
En de prinses antwoordt: „Het spyt me
heel erg, maar ik kan hare koninklijke
hoogheid op het oogenblik onmogelijk
storen."
De Heer en Mevrouw
ACKEMA-HERMAN
geven met blijdschap kennis van
de geboorte van hun Zoon
KAR EL PIETER.
Alkmaar, 9 Sept. 1936.
N&ss&ul&an 25.
Tijdelijk St. Elisabeth-Ziekenhuis.
Getrouwd:
O. SCHRABBER
en
B. BURGER.
ilie, mede namens wederzydsche
familie, hartelijk dankzeggen voor
de vele blijken van belangstelling,
by hun huwelijk ondervonden.
Alkmaar, 8 Sept. 1986.
Laat 21L
Gevestigd te Alkmaar:
familie L. VAN DER WILK-
SELLEGER,
Geneeskundig inspecteur Centraal
Genootschap voor kinderberstel-
lings- en vacantiekolonies.
BURGEMEESTER PALINGSTR. 2.
Thuis: Zondag 13 September
15 tot 17 uur.
Specialist voor Inwendige Ziekten.
Timorlaan 5. Telef. 58.
Spreekuur: 12 u. en volgens af
spraak. St Lidwina: 23 u.
Gediplomeerd Costumière zoekt
X f 1.50 per dag; liefst Alkmaar.
Brieven letter J 578 bur. v. d. bl.
Heer vraagt per 1 Oct. rnlme
rodlge Zit-sl.kamer met pen
sion, in beschaafd Prot. milieu. Br.
lett. K.A. Boekh. S. v. d. Hoef,
le v. Swindenstraat 15, A'dam.
Gevraagd
met Garage en Telef. Vanaf
Dinsdag tot Zaterdagmiddag, om
trek Heilo—Alkmaar.
J. KtJIPERS, Den Hoorn, Texel.
Telefoon no. 1.
Gelegenheid gezocht voor
Spreek- en Wachtkamertje
op eiken Woensdag van 121 uur
voor zitting specialist Uitv. brieven
m. prijsopg. lett K 579 bur. v. d. bl.
Te huur gevraagd per 1 Oct
a.s. omtrek Straatweg of Nassau -
kwartier,
zitkamer, één groote, twee kleine
slaapkamers, plus gebruik keuken.
Met of zonder pension. Brieven
letter L 580 bureau v. d. blad.
Ie koop gevraagdeen prima
(Jaarsma). Aanbieding onder letter
H 577 bureau vu dit blad.
Te koop aangeboden een hm ie met
erf te Wieringerwaard, groot
6.40 aren, vier vaartuigen waar
onder een motorboot van 19 ton
enz. met het beurt veer Wierin-
ger waard—A Ik maar, eigendom
van den Heer A. WINK, te Wierin-
gerwaard, eerder van den Heer D.
Haverkorn.
Te bevragen bij Notaris J. KOOMEN
te Wieringerwaard.
REGENTEN van het CENTRAAL
ZIEKENHUIS te ALKMAAR zijn
voornemens aan te besteden
de voor genoemde
inrichting benoodigde
HUISHOUDELIJKE
ARTIKELEN,
waarvan bestek en voorwaarden
verkrijgbaar zyn by den Admini
strateur, die tevens gewenschte in
lichtingen zal verstrekken.
Inschrijvingsbiljetten worden uiter
lijk 29 Sept. 1936, des namiddags
5 uur, ingewacht.
Regenten voornoemd.
MODEVAKSCHOOL
FN1DSEN 113 - ALKMAAR
begint een cursus in
op Maandag 14 Sept. a.s.
te half acht.
a. Duur 3 maanden, 2 uur
ie» per week. Lesgeld ge
heele curiui F'1. 6.50.
b. Duur 3 maanden, 4 uur
lea per week. Leageid ge
heele vuraua F'1. 10.—.
Een gelijke cursus begint ook per
5 October a.s.
Vraagt Inlichtingen!
M Onder geen voorwaarden wer
den adressen verstrekt vsn
advertenties onder letter.
