1 73
I1AL
OPENBARE VERKOOPING
Executieve Verkooping
Openbare Verkooping
Opeobare Verkooping
Openbare Verkooping
Openbare Verkooping
Openbare Verkooping
A.DAM&Co.
^iLaJohan Kuhl,
Garage JflCOB KOSSEM,
Groote Houtverkooping
1. een huis, schuur en erl
2. twee akkers bouwland
Een begrafenis eischt tact,
beleid en bescheidenheid.
In 15 lessen goed loopendschritl
HUIZEN en EHVEN te Alkmaar.
PANCRAZIA'S OFFER.
tuum I
rsen. I
Colbert-Costuum
ontvlekken en persen.
AURICHEEREN
beter dan stoomen.
N.V. CHEM. WASSCHEHIJ
Wij verzorgen al jarenlang
begrafenissen.
Tel. 2490. SCHARLOO.
ROCKNE,
CHEVROLET,
op Zondag 18 October
in CAFE DE OOIEVAAR
te WARMENHUIZEN.
Jb. We sier.
Beter dan de beste!
A. HILDERING,
Alkmaar lel. 2975 den Helder
Slechte Schrijvers.
S. BAKKEK Dz.
TE EGMOND AAN ZEE
EEN HUIS EN ERF,
te BERGEN
Pension-Inventaris
„ALKMAAR"**
EGMOND o. ZEE.
ALKMAAR.
Not. H. DE BOER te Hoogwoud
HET HUIS MET ERF
DAGBLAD RECLAME
DE BESTE RECLAME
ALKMAAR.
AFSLAG
ook naast elkander te worden afgerukt.
Het is een veelzeggend feit, dat in het
tweede deel van de „Historia da Literatura
Portuguesa ilustrada" twee portretten van
Slauerhoff voorkomen. En dit alleen omdat.
Slauerhoff in „Het Verboden Rijk het le
ven van den grooten Portugeeschen dichte.
Camoëns herschiep. Ook wijdde hij aan de
ze figuur een drietal sonnetten, waaronder
het sublieme „Cave Camoes
Camoes wou vrij zijn, smaadde zich een
keten
Zwierf in China maar schreef de Lusiade
Zijn leven lang door 't heldenlied bezeten
Het was een dwangarbeid en toch genade
In geen enkele Nederlandsche litteratuur
geschiedenis of platenatlas komt meer dan
één portret van den dichter voorMoge
ook Holland het genie van een zijner groot
ste zonen, nu hij van ons gegaan is, guller
erkennen.
Laten wij deze beschouwingen besluiten
met het citeeren van nog één gedicht.
Billet doux.
Ik wilde een gedicht op een waaier schrijven
Zoodat je de woorden je kunt toewuiven
En de strophen, wanneer je wilt blijven
Mijmren, weer achtloos dicht kunt schuiven;
Maar liever wilde ik dat ze binnen
In je gewaad geschreven stonden,
Zoodat tegelijk met batist of linnen
Mijn gedachten je streelen konden.
Ik zou dezen dwazen wensch niet uiten
Als mij een krankzinnige was vervuld.
Je eenmaal zelf in mijn armen te sluiten
Maar ik heb engelengeduld.
Deze laatste regel, hoe zwak hij op het
eerste gezicht ook moge schijnen, accentu
eert, mede door zijn vertraagd rhythme, de
ontzettend tragiek, die in het gedicht be
sloten ligt. Dit is, hoe verhuld ook, de tra
giek van Slauerhoff zelf, den mensch die
steeds het geluk zag, maar het nimmer ver
mocht te beleven.
Laat men zijn asch prijsgeven aan de
Oceaanwinden...
Uit het Engelsch door M. de R.
Lang geleden was ik in den herfst op
Sicilië en maakte daar vele bergtoeren, be
zocht vele afgelegen dorpjes, waarvan som
mige verborgen waren in diepe dalen, an
dere op bergtoppen gebouwd waren. Ik
sliep in hutten, waar kalkoenen en biggen
eveneens toegang hadden. Onder al die her
inneringen is er eene, die mij nog zoo leven
dig voor den geest staat de herinnering
aan een prachtige zwarte haarvlecht.
Op een achtermiddag tegen zonsonder
gang reed ik naar een gehucht met een
mooie kerk in RomaanschArabischen stijl,
waar ik afsteeg om te nisten en te genieten
van het schoone, grootsche natuurtafreel om
mij. Een oude priester kwam spoedig aan
schuifelen en wekte mij uit mijn gedroom.
Hij groette mij en verzocht mij met hem de
kerk te bezichtigen.
Wij gingen de sacristie binnen en stonden
weldra voor een groote, half vermolmde
kast. Met een roestige sleutel werden de deu
ren geopend en ik stond voor een levens
groot houten Mariabeeld met kind, geschil
derd met harde, leelijke kleuren en over
dekt met het stof der eeuwen.
Ik sloeg echter weinig acht op het beeld,
want mijn blik was gevangen door iets an
ders: een lange, dikke vlecht van glanzend
zwart haar, met zorg gevlochten en aan
beide einden met een roserood-satijnen lint
omwonden.
De vlecht hing aan den arm der Maagd
en viel op het voetje van het Jezuskind.
Vragend zak ik den priester aan.
„Dat is Pancrazia's haar, Signore".
„Pancrazia's haar? Wie is of was Pan-
crazia?"
Een uitdrukking verscheen op het gelaat
van den priester, zoo vol teederheid en tege
lijk vol eerbied, dat ik mij op eens voelde
aangetrokken tot den ouden man in zijn
versleten soutane en .zijn gelapte schoenen.
Ik ging zitten op de kist onder het Maria
beeld en de priester vertelde mij de ge
schiedenis van de haarvlecht.
Ik geef ze hier weer in zijn eigen woor
den, zoover ik my die herinner. Maar ik kan
daarbij niet weergeven den blik, waarmee
hy het vertelde, noch den roerenden een
voud van zijn wezen.
„Pancrazia was geen mooi meisje, maar
zij was vol goedheid. En zy had het
mooiste haar uit het dorp, en zelfs uit den
omtrek. Toen zy nog een kind was, waren
er gouden glanzen in, die langzamerhand
verdwenen naar mate zy ouder werd. Al
leen aan haar voorhoofd, en aan de slapen
waren nog gouden lokjes, die glansden
naast haar vriendelijke, reine oogen, oogen
die ook lachen konden evengoed als die van
de lichtzinnige meisjes.
Pancrazia zette geen droevig gezicht als
zy bad. Zy geloofde dat er geen kwaad in
stak de Maagd Maria met een glimlach te
begroeten. Ik heb haar menigmaal, als zy
uit school kwam, een kushand zien toewer
pen aan de Moeder van God zooals een
kind zou doen tegenover haar eigen moe
der. Waarom ook niet, Signore. Zy had ver
trouwen in de Moeder Gods en wat is er
lieflijker dan vertrouwen, dat uit een jong
hart vloeit als een klare bron uit een haze-
laarsboschje?
Toen Pancrazia opgroeide tot een groot
meisje, ontwaakten ook in haar de gewoon
menschelyke verlangens naar vrouwen-
geluk. Dat ontwaakt hier al vroeg, Signore,
in deze zonnige streken. Zy werd zich be
wust dat er een nieuw leven kon open
gaan nu zy geen kind meer was.
Ach, Signore. ik waakte voor dat kind
zooals ik waak voor de bloemen van mijn
tuin u moet die nog zien voordat u weg
gaat, Signore.
Ik dacht dikwijls, wat een lieve moeder
zy zou zijn, en dan liet ik de verschillende
jonge mannen uit het dorp aan myn oog
voorbij gaan om een echtgenoot voor haar
te kiezen tegen dat zy wat ouder zou zijn.
Maar ik kon nooit myn keus bepalen.
Maar u weet hoede meisjes zijn. Zij
wachtte niet tot ik met mijn keus klaar
was, al had ze dan ook het volste vertrou
wen in myn oordeel. Zy stelde zichzelf vol
strekt niet zoo hoog als ik het deed. En ter
wijl ik bij mezelf dacht: Giovanni komt niet
in aanmerking en Stefano ook niet, en
Paolo is niet de rechte man, en moge de
heilige Maagd haar bewaren voor Gioigi",
had zy al gedacht: Angelo is het. Ik had ook
aan hem gedacht en had tegen mezelf ge
zegd: „Angelo is niet kwaad, maar goed
genoeg is hy toch ook niet". Het was geen
slechte jongen, en hy had een knap uiter
lijk, hy was sterk en vroolijk en hij speelde
guitaar en danste den Tarantella en hij
zong: O Solo mio, dat je het hooren kon ver
in den omtrek. Ja in myn oogen was
niemand goed genoeg voor Pancrazia. Zij
had echter Angelo gekozen, en hij had haar
gekozen. En toen ik ze eens samen zag in
de schemering by den ingang van het dorp,
waar zy knielde voor de Madonna en hij
naast haar stond en op haar neerzag, terwijl
zy stellig voor hem bad (want zoo zijn de
vrouwen, Signore) toen begreep ik wat dat
beteekende en ik zei tegen mezelf: de
Maagd Maria heeft misschien ook net als ik
gedacht en is ook bij Angelo blijven
steken.
En daar had ik rust bij en ik hoopte, dat
het lieve kind gelukkig zou worden in deze
zondige wereld.
Angelo was een zeeman en moest dikwijls
varen. Eens op een avond, terwijl ik mijn
rozen begoot (u moet ze straks zien, sig
nore), zag ik Angelo en Pancrazia samen
naar het tuinpoortje komen. Ik zette de
gieter neer. Pancrazia glimlachte en hy
keek dapper om zich heen. U weet het wel
signore, zooals een flinke jonge kerel kijkt,
als hy iemand gevonden heeft, die hy be
schermen kan.
Ik begreep alles, maar ik zei onschuldig
weg: „Wel kinderen wat is er?"
Toen vertelde zij het mij en hij keek al
door haar maar aan met een ernstig ge
zicht. Zy wilden man en vrouw worden,
zeide zy en ik was de eerste, die het weten
mocht. Den volgenden ochtend moest
Angelo naar Messina. Hy was aangesteld op
een boot, die sinaasappelen brengen moest
naar de Liparische eilanden, en hy zou
twee maanden wegblijven. Gedurende die
twee maanden bleef het een geheim tus-
schen ons drieën.
Dat was Pancrazia's wensch. Zy wilde
liever niet alleen al het gepraat in het dorp
afwachten. Zy was altijd meer teruggetrok
ken geweest dan de andere meisjes. Ik
zegende beiden en toen de bloemen begoten
waren, bad ik voor hen en voor hun kin
deren.
Angelo ging 's morgens weg en Pancrazia
droeg het dapper. De menschen in het dorp
babbelden en lachten en hadden het druk
over de trouweloosheid der zeelieden, maar
Pancrazia glimlachte slechts. Ik deed het
zelfde. Wy wisten hoe de zaken stonden,
maar die anderen waren in onwetendheid.
Toch zooals alles liep, was het misschien
ik weet het niet.
Toen er zoowat een maand om was, kwam
Pancrazia myn tuin binnen loopen met een
papier in haar hand. Angelo lag zwaar z.ek
ergens op de Liparische eilanden en de boot
waarop hy voer, had hem moeten achter
laten. Ik herkende Pancrazia niet meer. Zy
toonde een hartstocht, die ik nooit in haar
vermoed had, al ken ik wel den gloed, die in
ons allen sluimert, wij die geboren en ge
togen zyn onder den Etna.
„Wat zal ik beginnen", riep zij maar voort
durend.
„Myn kind, bid de Moeder Gods van de
Rots", zei ik.
Het was al donker, toen zy mij verliet. Ik
wandelde naar den muur boven den afgrond
om naar den Etna te zien en naar de ster
ren, en daar buiten de poort, op de steenen
voor het Moeder Godsbeeld, zag ik een knie
lende vrouwengestalte en ik hoorde zacht
snikken. Ik ging naar haar toe en fluisterde:
„Je moet niet huilen als je bidt, Pan
crazia. De Madonna zal denken dat je geen
vertrouwen in Haar hebt."
Toen signore, hield het snikken op.
Zoo ging een week voorbij, twee weken,
en toen kwam er tijding, dat Angelo erger
was, hij was stervende, zei men, op een van
de Liparische eilanden.
Op dien dag kwam Pancrazia weer bij
my. Zij was nu kalm, maar haar gezicht
was bleek.
„Padre", zei hy, „sluit de deur".
Ik sloot ze.
„Padre", zei ze weer, „ik wil de Madonna
van de Rots een geschenk geven, en nie
mand mag er iets van weten dan u. Belooft
u er niet over te spreken?"
Ik beloofde het.
„Komt u dan mee in de kerk, Padre".
Wij gingen. Zij had een rood lint in haar
handen en een schaar hing van haar middel.
Toen wy in de kerk waren, sloot zy de deur
en zei: „Wilt u de kast in de sacristie open
maken, Padre?"
Wy gingen in de sacristie, ik opende de
kast en keek haar aan.
„Wat wil je de Madonna- geven, mijn
kind?" vroeg ik.
Zy gaf geen antwoord, maar nam de
schaar en voordat ik haar kon tegenhou
den, had zy haar mooie haar afgeknipt. Niet
dat ik het haar belet zou hebben, signore,
dat niet, maar het was haar eenige schoon
heid, behalve de lieve blik in haar oogen.
En het leek my alsof de Madonna niet ge-
wenscht had... maar zij had gelijk, wij
moeten niets voor ons zelf willen houden.
Zij bond de linten zooals u ze daar ziet, en
zij hing de vlecht op den arm der Moeder
Gods en knielde neer en zei, dat zy dit offer
genade mocht vinden in den hemel en dat
zijn leven mocht worden gespaard. Dat was
alles.
Toen sloeg zy een doek om haar hoofd en
wy traden naar buiten. Het dorp was in rep
en roer, toen zy Pancrazia zagen. Zy vroe
gen honderd uit en lachten en de kinderen
wezen haar na en de jongensdie jongens
heb ik een pak slaag gegeven, signore, en
het nooit berouwd. Maar pJ
geen woord. Haar offer sn.
signore. Angelo herstelde en
De oude priester zweeg Zjln Si
toonde niet langer die uiw-.l^U
bijna mystieke goedheid.
Na een poos vervolgde hii-
wist toen, wat wij later hoorden
riin ornczine dankt» - n> dat
zijn genezing dankte aan een
eiland. Zóó stelde Angelo het
maar dat was een leugen, want zfa'JSS
v°or,
was een wonder van de Moeder GnH
gelo had zyn hart reeds verlor»*® V
vrouw, maar hy was teruggeko^*4»
hy zyn woord gegeven had. Dat
stellig. Toen hy echter Panera*?®®1 i
vend hoofd zag, mo' t hij weer de l r
die vrouw daargindsen
De oude man hoestte en zweeg w»».
„Signore", zei hij met harde sta!*'
Pancrazia dien blik zag en begre»VV
liefde van zoo iets uiterlijks afh
was, weigerde zy hem te zeggen
vlecht was en waarom zy die 'hg?*
knipt. En ik had beloofd te zwijgen A
was jong en hartstochtelijk, hij
uiterlijke schoonheid, en moge rjL'
Zijn Moeder het hem vergeven! j
van op het hart te letten zag hij
Weer zweeg de oude priester.
„En signore, hij keerde naar dat
terug en trouwde die vrouw."
„En Pancrazia?" vroeg ik. „Verga-
als ik u grief maar was dat niet het
van haar geloof in de Madonna?"
„Het einde van haar geloof?"}^
de oude man. Hy keek op zyn horl0R
fluisterde mij toe: „Volg my, signore" 4
Wij liepen naar den muur boven dn
grond. Daar staat een oude poort, een u*
vormend over het bergpad, dat ik wJ*"'
geklommen. Even buiten die poort itMr
een nis een grof gehouwen beeld v®!
Moeder Gods. Terwijl de priester
wees, zag ik op de trede vóór de nis
eenvoudige vrouw in het zwart gekleed**
knield liggen. Een doek bedekte h&
hoofd en schouders. Haar liggen bnnH
zich. Zij zag ons niet
„Dat is Pancrazia", fluisterde de prig»
Zij is niet getrouwd. lederen dag op dit
komt zij hier. Weet u waarom?"
„Om te vragen..."
„Zij vraagt niets. Zy dankt de Moe»
Gods".
„Danken?"
„Omdat die haar gebed verhoort*»
„Maar!"
„Signore, toen Pancrazia haar vlecht»
de Madonna gaf, dacht zij niet aan zicht
Zy vroeg alleen dat haar liefde gan
mocht vinden in den hemel en dat Aiyt
mocht worden gespaard. Dat gebed ar.
verhoord. Angelo leeft. En lederen dag kor.
Pancrazia op dit uur hier om God te te
ken en Zijn Moeder, de Madonna vu
Rots".
Ik antwoordde niet, maar terwijl ik uur
de geknielde vrouw keek bepeinsde ft tot
welk een zielegrootheid een waarachtig
liefde kan opvoeren.
Oproeping der bekende en on
bekende schuldeischers der bene
ficiair aanvaarde nalatensch. v. d.
Hr. W. SWAGER, hotelhouder,
gewoond hebbende te Alkmaar
(Wilhelminalaan 12) en aldaar
op 9 April 1935 overleden, ten
einde op 27 Oct a.s. v.m. 10 uur
aanwezig te zijn t. k. v. Mr. C. J.
DE LANGE, Notaris te Alkmaar
(Breedstraat 10) om aldaar de
rek. en verantw. van de benef.
erfgenamen op te nemen en het
voor schuldeischers beschikbare
te ontvangen. (Voor concurrente
schuldeischers is geen uitkeering
beschikbaar).
Q*'»cV
L»S HOf 43,
ichting Tel. 2770.
2-deur, 4-persoons '32-'33.
2-deur, 4-persoons '32.
Deze auto's zijn door de vorige
bezitters in prima staat onderhou
den en worden dan ook voor ge
garandeerd goed verkocht.
Al lOII LM)U,
Alkmaar, aat 13.45
Beleefd aanbevelend,
Zaadmarkt 6668.
Ook in huurkoop Ouds word. ingeruild.
Leeraar in het schoonschrijven.
Geestersingel E 46, h. i SpoorstC
op DINSDAG 27 OCTOBER 1936,
des v.m. om 11 uur precies bij
opbod en afslag, in „DE VER
GULDE VALK", ten overstaan van
NOTARIS VAN RIET,
van:
a. d. Noorderberg 24, groot 85 c.a.
Eigendom van de Kaïn. J. GROEN
Jz.; te aanvaarden by de betaling;
inlichtingen te bekomen ten kantore
van den Notaris te BERGEN.
op DONDERDAG 22 OCTOBER
1936, voorin. ELF uur, ten huize
van den heer
L. C. VAN GROENINGEN
(pension „Buitenlust"), aan de
Dorpstraat No. 2, te BERGEN,
van de by proces-verbaal van my,
deurwaarder, dd. 4 September 1936
in pandbeslag genomen roerende
goederen, waaronder de volledige
van gezegd pension „Buitenlust".
De goederen zyn één uur vóór
den aanvang der verkooping te
bezichtigen en worden verkocht bij
opbod, tegen gereede betaling,
zonder opgeld.
De Deurwaarder met de
executie belast:
H. J. HAASBROEK,
te Alkmaar.
WONING MAATSCHAPPIJ
VOCtLSNZANC IS
vet:toss
3 eitcTAijca ucat.clomt.
dvASTi WASCMTAP91S
luur 30 p. m. an noogar.
Ook bij alla Makelaar»
NOTARIS P. H. H11.BR AM)
te Obd&m verkoopt DINSDAG 27
OCTOBER 1936 's morgens 10 uur
in het café „De Valk" te Egmond
aan Zee:
1. Een WOON- en WINKEL
HUIS met ERF aan de Bergstraat
te Egmond aan Zee. Kadaster sec
tie A No. 2163 gr. 83 c.A.
2. Een HUIS met ERF aan de
Julianastraat, naast perceel 1.
Kadaster Egmond aan Zee sectie
A No. 2164, gr. 75 c.A.
Eigendom van J. J. BUTER en
thans onbewoond. Aanvaarding
by betaling der kooppenningen.
Inl. geeft genoemde Notaris
Vrijdags van II2 uur in café de
Kroon, Waagplein Alkmaar en de
overige werkdagen van 94 uur
te Obdam.
zal op DINSDAG 20 OCTOBER 1936
des avonds 7 uur, in het Café van
den heer M. BUTTER, aan het
Stationsplein te Alkmaar, ten ver
zoeke van de Erven van Mw. de
Wed. ABR. OVER-BEST te Alk
maar, in éénr zitting publiek
verkoopeu
aan de Stationsstraat nr. 80, te
Alkmaar, kadaster Sectie C num
mer 2332, groot 85 centiaren.
lot 1 Mei 1987 verhuurd aan
en thans bewoond door den heer
A. Slisserhuursom f 25.per
maand.
Te aanvaarden na betaling der
kooppenningen, ouder gestaud-
doening van de huur.
Nadere inlichtingen verstrekt
genoemde notaris.
op VRIJDAG 23 OCTOBER a.s.
v.m. 10 uur op het terrein a. d.
Noorderkade ten overstaan van
de deurwaarders
KOl'DENBURG en AMOUREUS
van:
planken, palen, balken, platen,
rifgels, vloer- en schothout, ra
men, deuren, enz. enz en een
groote party
BRANDHOUT.
Fa. A. H. VERBURGT ZONEN
Amsterdam.
op DONDERDAG 29 OCTOBER
1936, 's nam. 6 uur, in café „Wel
gelegen" te Broek op Langendyk,
ten overstaan van notaris H. W.
SMIT te Zuidscharwoude, ten
verzoeke van mej. de wed. Jn.
Blom Jnz., van:
aan de Dubbelebuurt 157 te
Broek op Langendijk,
aldaar „de kleine Dijkgraaf" (5)
en „de groot Dijkgraaf' (31) aan
de Zuidzyde van de Bruggesloot;
de teeltvergunning (86 kan
overgaan op erkende tuinders.
70 van de koopsom is be
schikbaar op le hypotheek, tegen
4K rente.
op WOENSDAG 21 OCTOBER
1936, 's nam. 2 uur, in het café
„De Zwaan" te Heer-Hugowaard,
ten overstaan van
Notaris H. W. SMIT
te Zuid-Scharwoude, ten verzoe
ke van de Erven van den Heer
Corn. Wonder Pz. van:
Onder Heer-Hugowaard:
1. een HUIS en ERF en 2 BOUW
TERREINEN aan den Midden
weg, tezamen groot 13.60 A.;
2. een HUIS en ERF aan den
Middenweg, groot 5 A., in
huur bij Atr. Bart tegen 2.50
per week;
3. een akker BOUWLAND naby
den Middenweg, groot 22.70 A.
(10), laatst in huur bij Jb.
Berkhout.
op DONDERDAG 22 OCTOBER
1936, 's morgens om 9 uur (&anv.
10 uur), in Café Morsch, Stations
weg. Heiloo. van bouwterreinen
en prre. wel- en bouwland,
afzonderlijk en in combinaties.
Notaris G. A. VERKADE.
te ALKMAAR,
op DINSDAG 20 OCTOBER 1936,
bij opbod en op DINSDAG 27
OCTOBER a.s. bij afslag en
comb. telkens d.a. 6 uur in het
koffiehuis „Centrum" van den
heer J. v. d. MOLEN, t. o. v.
Notaris Mr. C. J. DE LANGE,
van de navolgende
1 Een WINKEL en WOONHUIS
met ERF, Verdronkenoord 56,
groot 50 c.A. Verhuurd voor 7.—
p. w. aan den heer J. Hoffstaetter.
2 Een HEERENHUIS met voor-
en achtertuin, aan de Costerstraat
4, groot 1 A. 5" c.A. Laatst be
woond geweest door wylen Mej.
J. G. de Wit. Vrij van huur.
3 Een nieuw gebouwd WOON-
Hl IS met voor- en achtertuin,
aan de Rippingstraat No. 35, groit
1 A. 22 c.A. Vrij van huur.
Eigendom van den heer P. N. de
Ruiter.
4/5. Het WOONHUIS met KAN-
rüOR, MAGAZIJN en ERF, aan
het Hofplein No. 8 alsmede een
PAKHUIS, WERKPLAATS en
ERI, aan de Ramen, te zamen
groot 3 A. 90 c.A. Te veilen in 2
perceelen. Eigendom van Mevr.
de Wed. VuykCiausing. In
eigen gebruik.
6 Een WINKEL- en WOONHUIS,
SCHUUR en ERL'', aan de Linde
laan No. 67, hoek Akerslaan, groot
1 A. 5 c.A. Bewoond door den
eigenaar J. Hopman.
7. Een WOONHUIS met ERF, aan
de Lindelaan No. 75, groot
100 c.A. Verhuurd aan den heer
A. P. Gaarthuis, voor 4.p. w.
8 Een PAKHUIS met ERF en
(■KOND, aan Lindelaan, naast
het vorige perceel, groot 1 A. 44
c.A. In gebruik bij den eigenaar
Hopman.
De perceelen zyn te aanvaarden
bij de betaling der kooppennin
gen, voor .oover verhuurd onder
gestanddoenir.g der huur.
Bezichtiging op de veilingsdagen
van 1012 en 24 uur.
Inlichtingen worden verstrekt
r a J; tariSïen Mr- C- J- DE
LANGE en M. C. ROOS, Breed
straat 10.
te ALKMAAR,
op Zatrrdag 24 October u
by opbod en Zaterdag SI Oc
tober a.s. by afslag en combi»
ties. telkens om 11 uur, in het
Koffiehuis van den heer C. BOS,
Houttil 40. ten overstaan van notarit
Mr. C. J. DE LANGE,
van:
i De Boerenplaats
aan den Hoeverweg, gem. .Uk-
maar, bestaande uit boerenwo
ning, schuur, tuin, boomgaard,*^
(waarin ierkelder) en diver*
aaneengelegen perceelen weiland,
samen groot 8.28.90 H.A.
2. Een perceel WEILAND,
genaamd „Niet te ver", aan den
Hoeverweg, gem. Alkmaar, gro°l
2.34.50 H.A.
Te veilen in onderdeelen en
massa.
Eigendom van de ervan van den
heer J. C. Admiraal.
Inlichtingen en tcekeningen
worden verstrekt t k. v. de Not.
Mr. C. J. DE LANGE en M. C.
ROOS, Breedstraat 10.
te Broek op Langendyk,
op WOENSDAG 21 OCTOBER
1936, n.m. 1 uur (aanvang 2 uur)
by opbod, afslag en combinatiën,
in het Koffiehuis „Markuicr
van den heer C. VIJZELAAR,
overstaan van
Mr. C. J. DE LANGE,
Notaris te Alkmaar, van: 1
VIJF HUIZEN, PAKHUIS en
ERVEN, een Schuur voor afbr»»
en VIJF perc. BOUWTERBE1^
alles aaneen gelegen aan de
Hendrikkade en SpieringboJI
Broek op Langendyk, door g
stige ligging aan groot vaarw"*«w|
byzonder geschikt voor oP®~jJg
bewaar- en losplaats, te z®"1
groot 13 A. 81 c.A. ^1
Eigendom van den b®*'
HOOGLAND. n
Gedeeltelijk in eigen gebnd®,
wat de huizen betreft ver
voor 1.50 p. week. ^.1
Te aanvaarden bij de bt'^üV.er
der kooppenningen, voor
verhuurd onder gestanddou
der huur.
Inlichtingen worden vyI'' sSeD
ten kantore van de „n01gd-
DE LANGE en ROOS, ere^ j
straat 10, Alkmaar.
